Kuda odlazi sav ugljenik koji oslobodimo?

Ugljenik ima svoj prirodni ciklus,
prisutan je u svim živim stvarima:

u zemljištu, u okeanima, u atmosferi

i u stenama duboko
ispod zemljine površine.

Kada biljke i ostala živa bića uginu,

veliki deo njihovog skladištenog ugljenika
odlazi nazad u atmosferu

dok ne izrastu nove biljke
koje će ponovo apsorbovati ugljenik.

Ali tokom miliona godina,

deo ugljenika skladištenog u starom drveću
i morskom životu postaje kamen,

a deo se pretvara u fosilna goriva:

ugalj, naftu i prirodni gas.

Prirodni događaji
poput vulkanskih erupcija

oslobađaju deo ugljenika
zarobljenog u stenama.

Ljudske aktivnosti,
poput sagorevanja fosilnih goriva,

takođe oslobađaju deo
tog praistorijskog ugljenika.

Danas, ljudi svake godine oslobađaju
oko 60 puta više ugljenika

nego svi vulkani na planeti.

To preopterećuje
ciklus ugljenika na Zemlji -

višak odlazi u atmosferu

i u okeane.

Pošumljavanje bi pomoglo,

ali nas samo drveće ne može dovesti
do neto nula emisije.

Postoji jedan siguran način
za zaustavljanje globalnog zagrevanja.

Moramo prestati sa ispuštanjem
velike količine ugljenika u vazduh.

[Odbrojavanje

Pomozi da ublažimo klimatske promene
na Countdown.ted.com]