[Script Info] Title: [Events] Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text Dialogue: 0,0:00:00.00,0:00:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะไม่ลืมวันนั้นเลย Dialogue: 0,0:00:01.00,0:00:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ย้อนหลังไปในฤดูใบไม้ผลิปี 2006 Dialogue: 0,0:00:05.00,0:00:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนั้นผมเป็นแพทย์ศัลยกรรมฝึกหัด Dialogue: 0,0:00:07.00,0:00:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่โรงพยาบาลจอห์นส์ ฮอพกินส์ \N(Johns Hopkins) Dialogue: 0,0:00:09.00,0:00:11.00,Default,,0000,0000,0000,,คอยรับคนไข้ฉุกเฉิน Dialogue: 0,0:00:11.00,0:00:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมถูกเรียกมาที่ห้องฉุกเฉินตอนประมาณตีสอง Dialogue: 0,0:00:14.00,0:00:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้มาดูหญิงคนหนึ่งที่มีแผลเน่าเปื่อย\Nจากโรคเบาหวาน Dialogue: 0,0:00:16.00,0:00:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เท้าของเธอ Dialogue: 0,0:00:18.00,0:00:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมยังคงจำ แบบว่ากลิ่นของเนื้อที่เน่านั้น Dialogue: 0,0:00:22.00,0:00:26.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อผมดึงม่านออก เพื่อดูเธอ Dialogue: 0,0:00:26.00,0:00:28.00,Default,,0000,0000,0000,,และทุกๆคนที่นั่นก็เห็นพ้องกันว่าหญิงคนนี้ป่วยมาก Dialogue: 0,0:00:28.00,0:00:29.00,Default,,0000,0000,0000,,และเธอจำเป็นต้องอยู่โรงพยาบาล Dialogue: 0,0:00:29.00,0:00:31.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่จะต้องถาม Dialogue: 0,0:00:31.00,0:00:33.00,Default,,0000,0000,0000,,คำถามที่ผมจะถามนั้นต่างออกไป Dialogue: 0,0:00:33.00,0:00:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งก็คือ จำเป็นต้องตัดขาเธอด้วยหรือไม่ Dialogue: 0,0:00:37.00,0:00:40.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อมองย้อนกลับไปในคืนนั้น Dialogue: 0,0:00:40.00,0:00:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมอยากเหลือเกินที่จะเชื่อว่า\Nผมให้การรักษาผู้หญิงคนนั้น Dialogue: 0,0:00:45.00,0:00:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ในคืนนั้น ด้วยความรู้สึกเข้าใจและเห็นใจ Dialogue: 0,0:00:48.00,0:00:52.00,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนเช่น ที่ผมได้แสดงต่อหญิงสาวอายุ 27 ปี \Nที่เพิ่งจะแต่งงาน Dialogue: 0,0:00:52.00,0:00:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมาที่ห้องฉุกเฉิน เมื่อสามคืนก่อนหน้านั้น Dialogue: 0,0:00:54.00,0:00:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยอาการเจ็บโคนหลัง Dialogue: 0,0:00:56.00,0:01:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งพบว่ามันเป็นโรคมะเร็งตับอ่อน ที่ลุกลามไปมากแล้ว Dialogue: 0,0:01:00.00,0:01:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ในกรณีเธอ ผมรู้ว่าผมไม่สามารถทำอะไรได้เลย Dialogue: 0,0:01:02.00,0:01:04.00,Default,,0000,0000,0000,,จะช่วยชีวิตเธอไว้ได้จริงๆ Dialogue: 0,0:01:04.00,0:01:06.00,Default,,0000,0000,0000,,มะเร็งนั้นได้ลุกลามมากเกินไปแล้ว Dialogue: 0,0:01:06.00,0:01:09.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมก็มุ่งมั่นที่จะให้แน่ใจได้ว่า Dialogue: 0,0:01:09.00,0:01:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะทำทุกอย่างที่ทำได้ เพื่อให้เธออยู่รอด Dialogue: 0,0:01:11.00,0:01:14.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างสบายกว่านี้ ผมนำผ้าห่มอุ่นมาให้เธอ Dialogue: 0,0:01:14.00,0:01:16.00,Default,,0000,0000,0000,,และกาแฟหนึ่งถ้วย Dialogue: 0,0:01:16.00,0:01:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมนำกาแฟมาให้พ่อแม่เธอด้วย Dialogue: 0,0:01:19.00,0:01:22.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ที่สำคัญกว่านะครับ \Nผมไม่ได้ด่วนตัดสินประณามเธอ Dialogue: 0,0:01:22.00,0:01:24.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่าเห็นได้ชัดว่า เธอไม่ได้ทำอะไรผิด Dialogue: 0,0:01:24.00,0:01:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เอาโรคนี้มาสู่ตัวเธอเอง Dialogue: 0,0:01:26.00,0:01:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ทำไม เพียงแค่สองสามคืนหลังจากนั้น Dialogue: 0,0:01:29.00,0:01:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ขณะที่ผมยืนอยู่ในห้องฉุกเฉินเดิม และตัดสินใจ Dialogue: 0,0:01:32.00,0:01:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าคนไข้เบาหวานของผม จำเป็นต้องตัดขา Dialogue: 0,0:01:35.00,0:01:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมผมจึงดูถูกดูแคลนเธออย่างขมขื่่นแบบนั้น Dialogue: 0,0:01:39.00,0:01:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่เหมือนดั่งเช่นกับผู้หญิงเมื่อคืนก่อนนั้น Dialogue: 0,0:01:42.00,0:01:44.00,Default,,0000,0000,0000,,หญิงคนนี้เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 Dialogue: 0,0:01:44.00,0:01:46.00,Default,,0000,0000,0000,,เธออ้วน Dialogue: 0,0:01:46.00,0:01:47.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราทุกคนรู้ว่า นั่นมาจากการกินมากจนเกินไป Dialogue: 0,0:01:47.00,0:01:50.00,Default,,0000,0000,0000,,และไม่ได้ออกกำลังกายอย่างเพียงพอ ใช่ไหมครับ Dialogue: 0,0:01:50.00,0:01:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมหมายถึงว่า มันจะยากขนาดไหนกันเชียว Dialogue: 0,0:01:52.00,0:01:55.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อผมก้มลงมองเธอบนเตียง ผมก็คิดในใจว่า Dialogue: 0,0:01:55.00,0:01:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณแค่พยายามเอาใจใส่ แม้เพียงนิดเดียว Dialogue: 0,0:01:58.00,0:02:01.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณก็จะไม่ตกอยู่ในสภาพนี้ ในขณะนี้ Dialogue: 0,0:02:01.00,0:02:02.00,Default,,0000,0000,0000,,แพทย์ที่คุณไม่เคยพบเห็นมาก่อน Dialogue: 0,0:02:02.00,0:02:06.00,Default,,0000,0000,0000,,กำลังจะตัดเท้าคุณทิ้ง Dialogue: 0,0:02:06.00,0:02:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมผมจึงรู้สึกว่าถูกต้องแล้ว ที่ตัดสินเธออย่างนั้น Dialogue: 0,0:02:10.00,0:02:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมอยากจะบอกว่า ผมก็ไม่ทราบ Dialogue: 0,0:02:13.00,0:02:15.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่จริงๆแล้ว ผมรู้ Dialogue: 0,0:02:15.00,0:02:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยความอวดดีของคนหนุ่ม Dialogue: 0,0:02:17.00,0:02:20.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงคิดว่า ผมรู้จักเธอทะลุปรุโปร่ง Dialogue: 0,0:02:20.00,0:02:22.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอกินมากเกินไป และเธอก็โชคไม่ดี Dialogue: 0,0:02:22.00,0:02:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอก็เป็นโรคเบาหวาน จบเรื่อง Dialogue: 0,0:02:25.00,0:02:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าพูดอย่างประชดประชันแล้ว ช่วงเวลานั้น Dialogue: 0,0:02:27.00,0:02:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมกำลังทำวิจัยโรคมะเร็งอยู่ด้วย Dialogue: 0,0:02:29.00,0:02:31.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่อง การรักษามะเร็งผิวหนัง (melanoma)\Nโดยใช้รากฐานภูมิคุ้มกัน Dialogue: 0,0:02:31.00,0:02:35.00,Default,,0000,0000,0000,,และในโลกวิจัยนั้น \Nผมถูกสอนให้ตั้งคำถามกับทุกๆสิ่ง Dialogue: 0,0:02:35.00,0:02:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้ท้าทายกับสมมติฐานทั้งหมด Dialogue: 0,0:02:37.00,0:02:41.00,Default,,0000,0000,0000,,และรักษามันไว้ ให้ได้มาตรฐานวิทยาศาสตร์\Nสูงสุดเท่าที่จะเป็นได้ Dialogue: 0,0:02:41.00,0:02:45.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เมื่อมาถึงเรื่องโรค เช่น โรคเบาหวาน Dialogue: 0,0:02:45.00,0:02:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ฆ่าคนอเมริกันไปมากกว่ามะเร็งผิวหนังถึงแปดเท่า Dialogue: 0,0:02:48.00,0:02:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่เคยข้องใจแม้แต่สักครั้งเดียว ในความรู้เดิมๆ Dialogue: 0,0:02:52.00,0:02:55.00,Default,,0000,0000,0000,,แท้จริงแล้ว ผมแค่ทึกทักเอาเอง\Nว่าลำดับพยาธิวิทยาของโรคนั้น [ลำดับอาการ] Dialogue: 0,0:02:55.00,0:02:57.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นศาสตร์ที่คงที่ ไม่เปลี่ยนแปลง Dialogue: 0,0:02:57.00,0:03:01.00,Default,,0000,0000,0000,,สามปีต่อจากนั้น ผมก็พบว่าผมผิดไปมากมายเพียงใด Dialogue: 0,0:03:01.00,0:03:03.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ครั้งนี้ ผมเป็นผู้ป่วยซะเอง Dialogue: 0,0:03:03.00,0:03:07.00,Default,,0000,0000,0000,,แม้จะออกกำลังกายสามหรือสี่ชั่วโมงต่อวัน Dialogue: 0,0:03:07.00,0:03:10.00,Default,,0000,0000,0000,,และแม้จะรับประทานอาหาร\Nตามที่กำหนดไว้ในพีระมิดอาหาร ทุกประการ Dialogue: 0,0:03:10.00,0:03:12.00,Default,,0000,0000,0000,,นํ้าหนักตัวผมก็เพิ่มขึ้น และพัฒนาเป็นบางอย่าง Dialogue: 0,0:03:12.00,0:03:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เรียกว่า โรคอ้วนลงพุง (metabolic syndrome) Dialogue: 0,0:03:14.00,0:03:16.00,Default,,0000,0000,0000,,บางท่านอาจจะเคยได้ยินได้ฟังเรื่องนี้มาแล้ว Dialogue: 0,0:03:16.00,0:03:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมกลายเป็นโรคภาวะดื้อต่ออินซูลิน (insulin-resistant) Dialogue: 0,0:03:19.00,0:03:22.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณสามารถคิดถึงอินซูลินได้ว่า เป็นฮอร์โมนตัวสำคัญ Dialogue: 0,0:03:22.00,0:03:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งควบคุมว่าร่างกายเรา\Nจะจัดการกับอาหารที่เรากินเข้าไปอย่างไร Dialogue: 0,0:03:26.00,0:03:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าเราจะเผาผลาญมันไป หรือจะเก็บสะสมมันไว้ Dialogue: 0,0:03:28.00,0:03:31.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งนี้ศัพท์เฉพาะเรียกกันว่า การแบ่งสันปันส่วนพลังงาน\N(fuel partitioning) Dialogue: 0,0:03:31.00,0:03:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ ความล้มเหลวที่จะผลิตอินซูลินให้ได้เพียงพอ \Nนั้นขัดต่อการดำรงชีวิต Dialogue: 0,0:03:34.00,0:03:37.00,Default,,0000,0000,0000,,และ อย่างที่ชื่อของมันบอก ภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:03:37.00,0:03:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือ เมื่อเซลล์ของคุณต้านทานมากขึ้นเรื่อยๆ Dialogue: 0,0:03:39.00,0:03:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ต่ออิทธิพลของอินซูลิน Dialogue: 0,0:03:43.00,0:03:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ทันทีที่คุณเกิดภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:03:45.00,0:03:46.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณก็กำลังดำเนินไปสู่การเป็นโรคเบาหวาน Dialogue: 0,0:03:46.00,0:03:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งก็คือ สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อตับอ่อนของคุณ Dialogue: 0,0:03:48.00,0:03:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำงานไม่ทันกับความต้านทานนั้น\Nและสร้างอินซูลินได้ไม่พอเพียง Dialogue: 0,0:03:52.00,0:03:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ ระดับนํ้าตาลในเลือดของคุณก็จะเริ่มสูงขึ้น Dialogue: 0,0:03:54.00,0:03:57.00,Default,,0000,0000,0000,,และบรรดาอากัปอาการทั้งหลายก็พรั่งพรูเข้ามา Dialogue: 0,0:03:57.00,0:04:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ชนิดที่ว่าหมุนหลุดการควบคุม และนำไปสู่การเกิดโรคหัวใจ Dialogue: 0,0:04:01.00,0:04:04.00,Default,,0000,0000,0000,,มะเร็ง หรือแม้โรคสมองเสื่อม (Alzheimer) Dialogue: 0,0:04:04.00,0:04:09.00,Default,,0000,0000,0000,,และการตัดอวัยวะ เหมือนกับผู้หญิงคนนั้น\Nเมื่อสองสามปีก่อน Dialogue: 0,0:04:09.00,0:04:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยความกลัว ผมจึงวุ่นอยู่กับ\Nการเปลี่ยนแปลงอาหารที่ผมทานอย่างสุดๆ Dialogue: 0,0:04:12.00,0:04:14.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยการเพิ่มและตัด สิ่งที่ถ้าพวกคุณส่วนใหญ่เห็นแล้ว Dialogue: 0,0:04:14.00,0:04:17.00,Default,,0000,0000,0000,,จะแทบช็อกแน่ๆ Dialogue: 0,0:04:17.00,0:04:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมทำเช่นนั้นและลดนํ้าหนักไป 40 ปอนด์ \Nน่าแปลกนะครับ ในขณะที่ออกกำลังกายน้อยลง Dialogue: 0,0:04:21.00,0:04:24.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างที่คุณเห็น ผมคิดว่าผมไม่อ้วนแล้ว Dialogue: 0,0:04:24.00,0:04:27.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ที่สำคัญมากกว่านี้ ผมไม่มีอาการภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:04:27.00,0:04:29.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ที่สำคัญที่สุดนั้น ผมยังคงถูกทิ้งไว้กับ Dialogue: 0,0:04:29.00,0:04:32.00,Default,,0000,0000,0000,,คำถามสามข้อที่แผดเผาผมอยู่ \Nแบบไม่มอดดับไปไหน Dialogue: 0,0:04:32.00,0:04:35.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งนี้เกิดกับผมได้อย่างไร ในเมื่อดูเหมือนว่าผม Dialogue: 0,0:04:35.00,0:04:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ได้ทำทุกสิ่งอย่างถูกต้องแล้ว Dialogue: 0,0:04:38.00,0:04:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าความรู้เดิมๆเกี่ยวกับโภชนาการ\Nทำให้ผมผิดพลาด Dialogue: 0,0:04:41.00,0:04:44.00,Default,,0000,0000,0000,,จะเป็นไปได้หรือไม่ ที่มันก็ทำให้คนอื่นผิดพลาดมาเช่นกัน Dialogue: 0,0:04:44.00,0:04:46.00,Default,,0000,0000,0000,,และด้วยพื้นฐานสำคัญที่ซ่อนอยู่ในคำถามเหล่านี้ Dialogue: 0,0:04:46.00,0:04:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเกือบที่จะหมกมุ่นกับมันอย่างบ้าคลั่ง Dialogue: 0,0:04:50.00,0:04:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ในความพยายามที่จะเข้าใจ ความสัมพันธ์ที่แท้จริง Dialogue: 0,0:04:52.00,0:04:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ระหว่างโรคอ้วน กับภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:04:56.00,0:04:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ปัจจุบัน นักวิจัยส่วนมากเชื่่อว่าโรคอ้วน Dialogue: 0,0:04:59.00,0:05:02.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นสาเหตุของภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:05:02.00,0:05:04.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยตรรกะแล้ว ถ้าคุณต้องการรักษาภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:05:04.00,0:05:06.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณก็ให้คนลดนํ้าหนัก ใช่หรือไม่ครับ Dialogue: 0,0:05:06.00,0:05:09.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณรักษาโรคอ้วน Dialogue: 0,0:05:09.00,0:05:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าเราทำมันย้อนกลับล่ะ Dialogue: 0,0:05:12.00,0:05:15.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วถ้าโรคอ้วน\Nไม่ได้เป็นสาเหตุของภาวะดื้อต่ออินซูลินเลย Dialogue: 0,0:05:15.00,0:05:19.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ที่จริงแล้ว ถ้ามันเป็นอาการหนึ่ง\Nของปัญหาที่อยู่ลึกลงไปมากกว่านั้น Dialogue: 0,0:05:19.00,0:05:22.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นดั่ง แค่ปลายยอดของภูเขานํ้าแข็งล่ะ Dialogue: 0,0:05:22.00,0:05:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็รู้ว่า ฟังดูมันไม่เข้าท่า \Nเพราะเป็นที่ชัดเจนว่าเราอยู่ท่ามกลาง Dialogue: 0,0:05:24.00,0:05:28.00,Default,,0000,0000,0000,,การระบาดของโรคอ้วน แต่ฟังผมก่อนนะครับ Dialogue: 0,0:05:28.00,0:05:31.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วถ้าโรคอ้วนเป็นกลไกเพื่อรับมือ Dialogue: 0,0:05:31.00,0:05:34.00,Default,,0000,0000,0000,,กับปัญหาที่ร้ายแรงมากกว่าสิ่งที่กำลังเป็นอยู่ Dialogue: 0,0:05:34.00,0:05:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ภายในเซลล์นั้นล่ะ Dialogue: 0,0:05:36.00,0:05:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่ได้แนะว่าโรคอ้วนนั้นไม่เป็นอันตราย Dialogue: 0,0:05:38.00,0:05:41.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สิ่งที่ผมกำลังเสนอแนะอยู่ขณะนี้ก็คือ \Nมันอาจจะร้ายแรงน้อยกว่า Dialogue: 0,0:05:41.00,0:05:43.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเทียบกับการเผาผลาญอาหารที่ผิดปกตินั้น Dialogue: 0,0:05:43.00,0:05:46.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณอาจคิดถึงภาวะดื้อต่ออินซูลินได้ว่า\Nเหมือนกับความสามารถที่ลดลง Dialogue: 0,0:05:46.00,0:05:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ของตัวเราเองในการแบ่งเชื้อพลังงาน Dialogue: 0,0:05:48.00,0:05:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ตามที่ได้พูดเป็นนัยไว้แล้วเมื่อครู่นี้ Dialogue: 0,0:05:51.00,0:05:52.00,Default,,0000,0000,0000,,เอาพลังงานจากที่เรารับประทานเข้าไป Dialogue: 0,0:05:52.00,0:05:56.00,Default,,0000,0000,0000,,เผาผลาญไปบ้างอย่างพอเหมาะ\Nและเก็บเอาไว้บ้างอย่างพอเหมาะ Dialogue: 0,0:05:56.00,0:05:58.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เมื่อเราเป็นโรคภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:05:58.00,0:06:01.00,Default,,0000,0000,0000,,ความสมดุลย์ในร่างกายเบี่ยงเบนไปจากภาวะธำรงดุลย์ \N(homeostasis) Dialogue: 0,0:06:01.00,0:06:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น เมื่ออินซูลินบอกกับเซลล์ว่า Dialogue: 0,0:06:03.00,0:06:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ฉันต้องการให้คุณเผาผลาญพลังงานให้มากขึ้น Dialogue: 0,0:06:05.00,0:06:08.00,Default,,0000,0000,0000,,มากกว่าที่เซลล์นั้นพิจารณาว่าปลอดภัย \Nเซลล์ตัวนั้นก็ต้องบอกว่า Dialogue: 0,0:06:08.00,0:06:12.00,Default,,0000,0000,0000,,"ไม่ได้ครับ จริงๆผมควรจะสะสมพลังงานนี้ไว้มากกว่า" Dialogue: 0,0:06:12.00,0:06:14.00,Default,,0000,0000,0000,,และเพราะว่า จริงๆแล้วเซลล์ไขมัน (fat cell) จะขาด Dialogue: 0,0:06:14.00,0:06:17.00,Default,,0000,0000,0000,,กลไกเซลล์ที่ซับซ้อนส่วนใหญ่ที่พบได้ในเซลล์อื่นๆ Dialogue: 0,0:06:17.00,0:06:19.00,Default,,0000,0000,0000,,มันจึงน่าจะเป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุด ที่จะเก็บสะสมพลังงานไว้ Dialogue: 0,0:06:19.00,0:06:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น สำหรับพวกเราจำนวนมาก \Nคนอเมริกันประมาณ 75 ล้านคน Dialogue: 0,0:06:24.00,0:06:28.00,Default,,0000,0000,0000,,การตอบรับที่เหมาะสม ต่อภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:06:28.00,0:06:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่่จริงแล้ว อาจเป็นการเก็บสะสมพลังงานไว้\Nในรูปไขมัน ไม่ใช่ในทางกลับกัน Dialogue: 0,0:06:33.00,0:06:38.00,Default,,0000,0000,0000,,กล่าวคือ การเป็นโรคภาวะดื้อต่ออินซูลิน \Nเพื่อตอบสนองต่ออาการอ้วนขึ้น Dialogue: 0,0:06:38.00,0:06:40.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งนี้เป็น ที่จริงแล้วไม่ได้ชัดเจนนัก Dialogue: 0,0:06:40.00,0:06:44.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผลจากมันอาจเป็นอะไรที่ลึกซึ้ง Dialogue: 0,0:06:44.00,0:06:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ลองพิจารณาการเปรียบเทียบต่อไปนี้ดู Dialogue: 0,0:06:46.00,0:06:49.00,Default,,0000,0000,0000,,คิดถึงรอยฟกชํ้าที่หน้าแข้งของคุณ Dialogue: 0,0:06:49.00,0:06:53.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อคุณเลินเล่อเอาขาไปกระแทกกับโต๊ะกาแฟ Dialogue: 0,0:06:53.00,0:06:56.00,Default,,0000,0000,0000,,แน่นอน รอยฟกชํ้านั้นเจ็บปวดนัก \Nและค่อนข้างจะแน่ใจได้ว่า Dialogue: 0,0:06:56.00,0:06:59.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณคงไม่ชอบสีที่เปลี่ยนไปนั้น แต่เราทุกคนรู้ว่า Dialogue: 0,0:06:59.00,0:07:02.00,Default,,0000,0000,0000,,รอยฟกชํ้าโดยตัวของมันเองแล้ว ไม่ใช่ปัญหา Dialogue: 0,0:07:02.00,0:07:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ความจริง มันตรงกันข้าม \Nมันเป็นการตอบรับที่ดีต่ออาการบาดเจ็บ Dialogue: 0,0:07:06.00,0:07:09.00,Default,,0000,0000,0000,,เซลล์ภูมิคุ้มกันทั้งหลายนั้น \Nรีบเร่งไปยังที่ที่ได้รับบาดเจ็บ Dialogue: 0,0:07:09.00,0:07:12.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อกอบกู้เศษชิ้นส่วนของเซลล์ \Nและป้องกันการแพร่กระจาย Dialogue: 0,0:07:12.00,0:07:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ของการอักเสบไปยังส่วนอื่นของร่างกาย Dialogue: 0,0:07:14.00,0:07:18.00,Default,,0000,0000,0000,,เอาละ ลองจินตนาการดูว่า \Nถ้าเราคิดว่ารอยฟกชํ้าเป็นปัญหา Dialogue: 0,0:07:18.00,0:07:21.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราได้พัฒนาสถาบันทางการแพทย์ที่ยิ่งใหญ่ Dialogue: 0,0:07:21.00,0:07:24.00,Default,,0000,0000,0000,,และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับการรักษาโรคฟกชํ้า ซึ่งได้แก่ Dialogue: 0,0:07:24.00,0:07:27.00,Default,,0000,0000,0000,,การพอกด้วยครีม ทานยาแก้ปวด และอื่นๆ Dialogue: 0,0:07:27.00,0:07:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่ไม่สนใจกับข้อเท็จจริงที่ว่า ผู้คนนั้น Dialogue: 0,0:07:30.00,0:07:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็ยังคงเอาหน้าแข้งไปกระแทกกับโต๊ะกาแฟ\Nอยู่เหมือนเดิม Dialogue: 0,0:07:33.00,0:07:36.00,Default,,0000,0000,0000,,มันดีกว่าเพียงใด ถ้าเรารักษาที่ต้นเหตุ-- Dialogue: 0,0:07:36.00,0:07:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยการบอกผู้คนให้เอาใจใส่ Dialogue: 0,0:07:38.00,0:07:40.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อพวกเขาเดินอยู่ในห้องนั่งเล่น-- Dialogue: 0,0:07:40.00,0:07:43.00,Default,,0000,0000,0000,,มากกว่าจะสนใจแผลฟกช้ำที่เกิดนั้น Dialogue: 0,0:07:43.00,0:07:45.00,Default,,0000,0000,0000,,การได้มาซึ่งสาเหตุและผลที่ถูกต้อง Dialogue: 0,0:07:45.00,0:07:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้เกิดความแตกต่างขึ้นในโลกนี้ Dialogue: 0,0:07:47.00,0:07:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้ามันไม่ถูกต้อง อุตสาหกรรมยา Dialogue: 0,0:07:50.00,0:07:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็ยังคงทำกำไรได้เป็นกอบเป็นกำให้กับผู้ถือหุ้นในบริษัท Dialogue: 0,0:07:53.00,0:07:57.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สำหรับคนที่หน้าแข้งฟกชํ้าแล้ว มันไม่มีอะไรดีขึ้นเลย Dialogue: 0,0:07:57.00,0:08:00.00,Default,,0000,0000,0000,,เหตุและผล Dialogue: 0,0:08:00.00,0:08:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นสิ่งที่ผมกำลังจะแนะก็คือ Dialogue: 0,0:08:02.00,0:08:04.00,Default,,0000,0000,0000,,มันอาจเป็นไปได้ว่า เราได้มาซึ่งเหตุและผลที่ไม่ถูกต้อง Dialogue: 0,0:08:04.00,0:08:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ในเรื่องโรคอ้วนและโรคภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:08:07.00,0:08:09.00,Default,,0000,0000,0000,,บางที่ เราควรจะถามตัวเองว่า Dialogue: 0,0:08:09.00,0:08:13.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นไปได้หรือไม่ที่ ภาวะดื้อต่ออินซูลิน\Nทำให้เกิดนํ้าหนักตัวเพิ่มขึ้น Dialogue: 0,0:08:13.00,0:08:15.00,Default,,0000,0000,0000,,และทำให้เกิดโรคที่เกี่ยวข้องกับโรคอ้วน Dialogue: 0,0:08:15.00,0:08:16.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างน้อยที่สุดก็กับผู้คนส่วนมาก Dialogue: 0,0:08:16.00,0:08:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าหากการเป็นโรคอ้วนนั้น \Nเป็นเพียงการเผาผลาญในร่างกายที่ตอบรับ Dialogue: 0,0:08:19.00,0:08:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ต่อบางสิ่งบางอย่างที่มีผลคุกคามกว่านั้นมาก Dialogue: 0,0:08:22.00,0:08:24.00,Default,,0000,0000,0000,,โรคระบาดที่ซ่อนอยู่ Dialogue: 0,0:08:24.00,0:08:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เราควรจะปริวิตกกับมัน Dialogue: 0,0:08:26.00,0:08:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เราลองมาดูข้อเท็จจริงเชิงเสนอแนะบางข้อ Dialogue: 0,0:08:28.00,0:08:30.00,Default,,0000,0000,0000,,เราทราบว่า ในสหรัฐอเมริกา Dialogue: 0,0:08:30.00,0:08:33.00,Default,,0000,0000,0000,,คนอเมริกัน30 ล้านคนที่อ้วน ไม่ได้เป็นโรคภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:08:33.00,0:08:35.00,Default,,0000,0000,0000,,และอีกอย่าง พวกเขานั้น ดูเหมือนจะไม่ได้มี Dialogue: 0,0:08:35.00,0:08:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ความเสี่ยงต่อโรคอะไรไปมากกว่าคนที่ผอมเลย Dialogue: 0,0:08:38.00,0:08:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ในทางกลับกัน เราทราบว่าคนผอมหกล้านคน Dialogue: 0,0:08:41.00,0:08:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ในสหรัฐอเมริกา เป็นโรคภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:08:45.00,0:08:48.00,Default,,0000,0000,0000,,และ พวกเขาดูเหมือนจะมีความเสี่ยง Dialogue: 0,0:08:48.00,0:08:50.00,Default,,0000,0000,0000,,กับโรคเกี่ยวกับการเผาผลาญพวกนั้น \Nที่ผมได้กล่าวถึงเมื่อสักครู่นี้ Dialogue: 0,0:08:50.00,0:08:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ยิ่งกว่าเพื่อนๆที่อ้วนของเขาเสียอีก Dialogue: 0,0:08:52.00,0:08:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ขณะนี้ ผมไม่ทราบว่าเป็นเพราะอะไร แต่อาจเป็นเพราะว่า Dialogue: 0,0:08:54.00,0:08:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ในกรณีของเขาเหล่านั้น เซลล์ของเขา จริงๆมิอาจรู้ Dialogue: 0,0:08:57.00,0:09:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าจะปฎิบัติให้ถูกต้องอย่างไรกับพลังงานที่มากเกินไปนั้น Dialogue: 0,0:09:00.00,0:09:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ถ้าคุณอ้วน\Nโดยไม่เป็นโรคภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:09:03.00,0:09:05.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณผอมแต่เป็นโรคนั้น Dialogue: 0,0:09:05.00,0:09:09.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งนี้ชี้ให้เห็นว่า โรคอ้วนอาจจะเป็นแค่เพียงตัวแทน\Nที่ทำให้เห็น Dialogue: 0,0:09:09.00,0:09:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าอะไรกำลังเกิดขึ้นอยู่ Dialogue: 0,0:09:12.00,0:09:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น เป็นไปได้ไหมที่เรากำลังทำสงครามผิดเป้าหมาย Dialogue: 0,0:09:15.00,0:09:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ต่อสู้โรมรันกับโรคอ้วน\Nแทนที่จะไปต่อสู้กับภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:09:19.00,0:09:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่แย่ไปกว่านั้น \Nถ้าการกล่าวโทษความอ้วน Dialogue: 0,0:09:22.00,0:09:25.00,Default,,0000,0000,0000,,คือการที่เรากำลังกล่าวโทษเหยื่อที่เป็นโรคนั้นล่ะ Dialogue: 0,0:09:25.00,0:09:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าแนวคิดพื้นฐานของเราเรื่องโรคอ้วนนั้น Dialogue: 0,0:09:28.00,0:09:30.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นเพียงความผิดพลาดล่ะ Dialogue: 0,0:09:30.00,0:09:34.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยส่วนตัวแล้ว ผมไม่สามารถ\Nที่จะมีความหยิ่งยะโสอย่างสุดโต่งได้อีกต่อไปแล้ว Dialogue: 0,0:09:34.00,0:09:37.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่าว่าแต่ความความแน่ใจอันสุดโต่งเลย Dialogue: 0,0:09:37.00,0:09:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมมีแนวคิดของตัวเอง เกี่ยวกับสิ่งที่อาจเป็น\Nหัวใจสำคัญของเรื่องนี้ Dialogue: 0,0:09:40.00,0:09:42.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมก็เปิดกว้างต่อความคิดอื่นๆด้วย Dialogue: 0,0:09:42.00,0:09:44.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่าทุกๆคนถามผมอยู่เสมอ \Nสมมติฐานของผม Dialogue: 0,0:09:44.00,0:09:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ก็คือ Dialogue: 0,0:09:46.00,0:09:49.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณถามตัวเองว่า เซลล์พยายามจะปกป้องตัวมันเองจากอะไร Dialogue: 0,0:09:49.00,0:09:51.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อมันเป็นโรคภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:09:51.00,0:09:54.00,Default,,0000,0000,0000,,คำตอบไม่น่าจะเป็น อาหารที่มากเกินไป Dialogue: 0,0:09:54.00,0:09:57.00,Default,,0000,0000,0000,,น่าจะเป็น กลูโคสที่มากเกินไป เช่น นํ้าตาลในเลือด Dialogue: 0,0:09:57.00,0:09:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ เราทราบว่าข้าวที่สีจนขาว และแป้ง Dialogue: 0,0:09:59.00,0:10:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้นํ้าตาลในเลือดสูงขึ้นในเวลาสั้นๆ Dialogue: 0,0:10:02.00,0:10:03.00,Default,,0000,0000,0000,,และมีเหตุผลที่จะเชื่อได้เสียด้วยว่า นํ้าตาล Dialogue: 0,0:10:03.00,0:10:06.00,Default,,0000,0000,0000,,อาจจะนำไปสู่ภาวะดื้อต่ออินซูลินโดยตรง Dialogue: 0,0:10:06.00,0:10:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ถ้าให้กระบวนการสรีรวิทยาพวกนี้ทำหน้าที่ Dialogue: 0,0:10:10.00,0:10:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็จะตั้งสมมติฐานว่า อาจเป็นการบริโภคที่เพิ่มขึ้น Dialogue: 0,0:10:14.00,0:10:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ในอาหารจำพวก เมล็ดพืชที่ขัดจนขาว นํ้าตาลและแป้ง \Nที่ผลักดันให้เกิด Dialogue: 0,0:10:17.00,0:10:21.00,Default,,0000,0000,0000,,การระบาดของโรคอ้วน และโรคเบาหวาน Dialogue: 0,0:10:21.00,0:10:23.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่โดยผ่านทางภาวะดื้อต่ออินซูลิน Dialogue: 0,0:10:23.00,0:10:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ครับ และไม่จำเป็นต้อง แค่โดยการกินมากเกินไป \Nและออกกำลังกายน้อยเกินไป Dialogue: 0,0:10:27.00,0:10:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนที่ผมนํ้าหนักลดลงไป 40 ปอนด์ \Nเมื่อสองสามปีก่อนนั้น Dialogue: 0,0:10:30.00,0:10:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมทำเพียงแค่จำกัดสิ่งเหล่านั้น Dialogue: 0,0:10:32.00,0:10:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเป็นนัยให้ยอมรับว่า ผมมีอคติ Dialogue: 0,0:10:36.00,0:10:38.00,Default,,0000,0000,0000,,จากพื้นฐานประสบการณ์ส่วนตัวของผม Dialogue: 0,0:10:38.00,0:10:41.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่นั่นไม่ได้หมายความว่า อคติของผมนั้นผิด Dialogue: 0,0:10:41.00,0:10:45.00,Default,,0000,0000,0000,,และที่สำคัญที่สุด ทุกอย่างนี้สามารถทดสอบได้\Nทางวิทยาศาสตร์ Dialogue: 0,0:10:45.00,0:10:48.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ขั้นแรกคือ การยอมรับความเป็นไปได้ Dialogue: 0,0:10:48.00,0:10:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าความเชื่อในปัจจุบันของเราเรื่องโรคอ้วน Dialogue: 0,0:10:50.00,0:10:53.00,Default,,0000,0000,0000,,โรคเบาหวาน และภาวะดื้อต่ออินซูลิน อาจจะผิดก็ได้ Dialogue: 0,0:10:53.00,0:10:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยเหตุนี้ จึงต้องมีการทดสอบ Dialogue: 0,0:10:56.00,0:10:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมขอเอาอาชีพของผมเป็นเดิมพัน Dialogue: 0,0:10:58.00,0:11:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกวันนี้ ผมอุทิศเวลาทั้งหมดของผม\Nในการทำงานแก้ปัญหานี้ Dialogue: 0,0:11:03.00,0:11:06.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมจะย่างไม่ว่าที่ใดก็ตามที่วิทยาศาสตร์พาผมไป Dialogue: 0,0:11:06.00,0:11:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้ตัดสินใจแล้วว่า สิ่งที่ผมทำไม่ได้\Nและจะไม่ทำอีกต่อไปนั้น Dialogue: 0,0:11:09.00,0:11:12.00,Default,,0000,0000,0000,,คือ แสร้งทำเป็นว่าผมมีคำตอบ\Nในขณะที่ผมไม่มี Dialogue: 0,0:11:12.00,0:11:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้ถูกทำให้อ่อนน้อมถ่อมตัวเพียงพอแล้ว\Nโดยทุกๆคนที่ผมไม่รู้จัก Dialogue: 0,0:11:16.00,0:11:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ในปีที่แล้ว ผมโชคดีเพียงพอ Dialogue: 0,0:11:19.00,0:11:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ได้ทำงานแก้ปัญหานี้ กับกลุ่มวิจัยที่น่าทึ่งที่สุดในประเทศ Dialogue: 0,0:11:22.00,0:11:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เรื่องโรคเบาหวานและโรคอ้วน Dialogue: 0,0:11:25.00,0:11:27.00,Default,,0000,0000,0000,,และส่วนที่ดีที่สุดก็คือ Dialogue: 0,0:11:27.00,0:11:31.00,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนกับอับราฮัม ลินคอล์น \Nที่ล้อมรอบตัวเองด้วยทีมคู่แข่ง Dialogue: 0,0:11:31.00,0:11:32.00,Default,,0000,0000,0000,,เราก็ได้ทำสิ่งเดียวกันนั้น Dialogue: 0,0:11:32.00,0:11:35.00,Default,,0000,0000,0000,,เรารับกลุ่มคู่แข่งทางวิทยาศาสตร์ เข้ามาทำงาน Dialogue: 0,0:11:35.00,0:11:39.00,Default,,0000,0000,0000,,คนที่ดีที่สุดและฉลาดที่สุด \Nซึ่งทั้งหมดมีสมมติฐานที่แตกต่างกัน Dialogue: 0,0:11:39.00,0:11:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ต่อเรื่องที่เป็นหัวใจสำคัญของโรคระบาดนี้ Dialogue: 0,0:11:40.00,0:11:43.00,Default,,0000,0000,0000,,บางคนคิดว่า มันเป็นการบริโภคแคลอรี่มากเกินไป Dialogue: 0,0:11:43.00,0:11:45.00,Default,,0000,0000,0000,,คนอื่นๆคิดว่า มันเป็นไขมันในอาหารที่มากเกินไป Dialogue: 0,0:11:45.00,0:11:49.00,Default,,0000,0000,0000,,คนอื่นๆคิดว่า เป็นเมล็ดพืชที่ขัดจนขาวและแป้งที่มากเกินไป Dialogue: 0,0:11:49.00,0:11:51.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่กลุ่มที่มาจากหลากหลายสาขาวิชา Dialogue: 0,0:11:51.00,0:11:54.00,Default,,0000,0000,0000,,นักวิจัยที่ช่างสงสัย\Nและมีพรสวรรค์มากเหลือเกินนี้ Dialogue: 0,0:11:54.00,0:11:57.00,Default,,0000,0000,0000,,เห็นตรงกันได้ในสองเรื่อง Dialogue: 0,0:11:57.00,0:12:00.00,Default,,0000,0000,0000,,ประการแรก ปัญหานี้สำคัญเกินกว่า Dialogue: 0,0:12:00.00,0:12:03.00,Default,,0000,0000,0000,,จะเพิกเฉยต่อไปอีก เพราะว่าเราคิดว่าเรารู้คำตอบแล้ว Dialogue: 0,0:12:03.00,0:12:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ประการที่สอง ถ้าเราเต็มใจยอมรับว่ามันผิด Dialogue: 0,0:12:06.00,0:12:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าเราเต็มใจที่จะท้าทายความรู้แบบเดิมๆนั้น Dialogue: 0,0:12:08.00,0:12:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยการทดลองที่ดีที่สุด ที่วิทยาศาตร์นั้นจะมีให้ Dialogue: 0,0:12:11.00,0:12:14.00,Default,,0000,0000,0000,,เราก็จะสามารถแก้ปัญหานี้ได้ Dialogue: 0,0:12:14.00,0:12:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมทราบว่า มันเย้ายวนใจที่เอาคำตอบในตอนนี้ Dialogue: 0,0:12:17.00,0:12:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ในรูปแบบของการปฏิบัติหรือนโยบาย \Nคำสั่งควบคุมอาหารจากแพทย์ บางอย่าง เช่น Dialogue: 0,0:12:21.00,0:12:23.00,Default,,0000,0000,0000,,กินนี่สิ นั่นกินไม่ได้ Dialogue: 0,0:12:23.00,0:12:25.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ถ้าเราต้องการที่จะได้คำตอบที่ถูกต้อง Dialogue: 0,0:12:25.00,0:12:27.00,Default,,0000,0000,0000,,เราจะต้องทำงานวิทยาศาสตร์ที่เคร่งครัดยิ่งกว่านี้มาก Dialogue: 0,0:12:27.00,0:12:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ก่อนที่เราจะสามารถเขียนใบสั่งยาได้ Dialogue: 0,0:12:30.00,0:12:32.00,Default,,0000,0000,0000,,โดนสรุป เพื่อจัดการปัญหานี้ โครงการวิจัยของเรา Dialogue: 0,0:12:32.00,0:12:35.00,Default,,0000,0000,0000,,จึงเน้นไปยังแนวคิดหลัก หรือคำถามสามข้อ Dialogue: 0,0:12:35.00,0:12:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ข้อแรก อาหารต่างๆที่เราบริโภคเข้าไป Dialogue: 0,0:12:38.00,0:12:41.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่งผลกระทบต่อการเผาผลาญ ฮอร์โมนและเอ็นไซม์ อย่างไร Dialogue: 0,0:12:41.00,0:12:44.00,Default,,0000,0000,0000,,และผ่านทางกลไกระดับโมเลกุลแตกต่างกันอย่างไรบ้าง Dialogue: 0,0:12:44.00,0:12:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ข้อสอง จากพื้นฐานความเข้าใจอย่างถ่องแท้เหล่านี้ Dialogue: 0,0:12:46.00,0:12:49.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้คนจะสามารถทำการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญ\Nในเรื่องอาหารที่รับประทาน Dialogue: 0,0:12:49.00,0:12:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ในวิธีการที่ปลอดภัยและนำไปปฏิบัติได้จริงหรือไม่ Dialogue: 0,0:12:53.00,0:12:56.00,Default,,0000,0000,0000,,และข้อสุดท้าย ทันทีที่เราระบุได้ว่า\Nอะไรที่ปลอดภัย Dialogue: 0,0:12:56.00,0:12:59.00,Default,,0000,0000,0000,,และสามารถนำไปใช้\Nในการควบคุมอาหารของตนได้แล้ว Dialogue: 0,0:12:59.00,0:13:03.00,Default,,0000,0000,0000,,เราจะทำอย่างไรจึงจะเปลี่ยนพฤติกรรมของพวกเขา\Nให้ไปในทิศทางนั้นได้ Dialogue: 0,0:13:03.00,0:13:05.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่มันจะได้เป็นมาตราฐาน Dialogue: 0,0:13:05.00,0:13:07.00,Default,,0000,0000,0000,,มากกว่าที่จะเป็นข้อยกเว้น Dialogue: 0,0:13:07.00,0:13:09.00,Default,,0000,0000,0000,,เพียงแค่เพราะว่าคุณรู้ว่าจะทำอะไร \Nไม่ได้หมายความว่า Dialogue: 0,0:13:09.00,0:13:11.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะทำสิ่งนั้นอยู่เสมอๆ Dialogue: 0,0:13:11.00,0:13:13.00,Default,,0000,0000,0000,,บางครั้งเราต้องเอาสิ่งกระตุ้นทั้งหลายไว้รอบๆผู้คน Dialogue: 0,0:13:13.00,0:13:15.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้ง่ายขึ้น และเชื่่อหรือไม่ครับ Dialogue: 0,0:13:15.00,0:13:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าสิ่งนั้นสามารถศึกษาได้ในเชิงวิทยาศาสตร์ Dialogue: 0,0:13:19.00,0:13:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่รู้ว่า การเดินทางครั้งนี้จะสิ้นสุดลงอย่างไร Dialogue: 0,0:13:21.00,0:13:26.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สิ่งนี้ อย่างน้อยที่สุดก็ \Nดูจะชัดเจนอย่างมากสำหรับผม Dialogue: 0,0:13:26.00,0:13:31.00,Default,,0000,0000,0000,,เราจะกล่าวโทษคนไข้ของเรา ที่อ้วนเกินไป\Nและเป็นเบาหวานไม่ได้อีกต่อไป Dialogue: 0,0:13:31.00,0:13:33.00,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนที่ผมเคยทำมาแล้ว Dialogue: 0,0:13:33.00,0:13:36.00,Default,,0000,0000,0000,,จริงๆแล้ว พวกเขาส่วนมากต้องการทำในสิ่งที่ถูกต้อง Dialogue: 0,0:13:36.00,0:13:39.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่พวกเขาต้องรู้ว่า สิ่งนั้นคืออะไร Dialogue: 0,0:13:39.00,0:13:42.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันจะต้องใช้ได้ผล Dialogue: 0,0:13:42.00,0:13:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมฝันว่า สักวันหนึ่งเมื่อคนไข้ของเราสามารถ Dialogue: 0,0:13:47.00,0:13:49.00,Default,,0000,0000,0000,,สลัดนํ้าหนักที่มากเกินไปของเขาทิ้งไป Dialogue: 0,0:13:49.00,0:13:51.00,Default,,0000,0000,0000,,และรักษาตัวเองจากภาวะดื้อต่ออินซูลินได้ Dialogue: 0,0:13:51.00,0:13:54.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่า ในฐานะที่เป็นผู้ประกอบวิชาชีพทางการแพทย์ Dialogue: 0,0:13:54.00,0:13:56.00,Default,,0000,0000,0000,,เราได้สลัดความเชื่อและทัศนคติในอดึต\Nที่มากเกินของเราทิ้งไปแล้ว Dialogue: 0,0:13:56.00,0:13:59.00,Default,,0000,0000,0000,,และรักษาตัวเราเองจากการต่อต้านความคิดใหม่ๆ\Nได้อย่างพอเพียงแล้ว Dialogue: 0,0:13:59.00,0:14:03.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะกลับไปยังอุดมการณ์ดั้งเดิมของเรา ซึ่งก็คือ Dialogue: 0,0:14:03.00,0:14:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ใจที่เปิดกว้าง มีความกล้าที่จะโยนทิ้งความคิดเก่าๆ\Nของวันวานไปเสีย Dialogue: 0,0:14:07.00,0:14:10.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อสิ่งเหล่านั้นดูจะใช้การไม่ได้แล้ว Dialogue: 0,0:14:10.00,0:14:13.00,Default,,0000,0000,0000,,และความเข้าใจที่ว่าความถูกต้องทางวิทยาศาสตร์นั้น\Nไม่ได้เป็นจุดสิ้นสุด Dialogue: 0,0:14:13.00,0:14:16.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันค่อยๆเปลี่ยนไปตลอดเวลา Dialogue: 0,0:14:16.00,0:14:19.00,Default,,0000,0000,0000,,การคงไว้ซึ่งความเชื่อมั่นในแนวทางนี้ \Nจะเป็นประโยชน์กว่าต่อคนไข้ของเรา Dialogue: 0,0:14:19.00,0:14:23.00,Default,,0000,0000,0000,,และต่อวิทยาศาสตร์ Dialogue: 0,0:14:23.00,0:14:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าโรคอ้วนไม่ใช่อะไรที่มากไปกว่า เป็นตัวแทนของอาการ Dialogue: 0,0:14:26.00,0:14:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เจ็บป่วยเกี่ยวกับการเผาผลาญของร่างกาย Dialogue: 0,0:14:28.00,0:14:33.00,Default,,0000,0000,0000,,มันจะดีอย่างไร ที่จะไปลงโทษ\Nคนที่มีอาการนั้น Dialogue: 0,0:14:33.00,0:14:37.00,Default,,0000,0000,0000,,บางครั้ง ผมก็คิดย้อนกลับไปในคืนนั้น ในห้องฉุกเฉิน Dialogue: 0,0:14:37.00,0:14:40.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อเจ็ดปีที่แล้ว Dialogue: 0,0:14:40.00,0:14:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมหวังว่าจะได้พูดกับผู้หญิงคนนั้นอีก Dialogue: 0,0:14:43.00,0:14:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่า ผมเสียใจเพียงใด Dialogue: 0,0:14:47.00,0:14:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ในฐานะที่เป็นแพทย์ ผมอยากจะพูดว่า ผมได้ให้ Dialogue: 0,0:14:50.00,0:14:53.00,Default,,0000,0000,0000,,การรักษาในสถานพยาบาลอย่างดีที่สุด\Nเท่าที่ผมจะทำได้ Dialogue: 0,0:14:53.00,0:14:57.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ในฐานะที่เป็นมนุษย์ Dialogue: 0,0:14:57.00,0:14:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมทำให้คุณผิดหวัง Dialogue: 0,0:14:59.00,0:15:04.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณไม่ต้องการการตัดสิน และการดูแคลนจากผม Dialogue: 0,0:15:04.00,0:15:08.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณต้องการความเข้าใจ และความเห็นอกเห็นใจจากผม Dialogue: 0,0:15:08.00,0:15:10.00,Default,,0000,0000,0000,,และเหนือสิ่งอื่นใด คุณต้องการแพทย์ Dialogue: 0,0:15:10.00,0:15:13.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เต็มใจที่จะพิจารณาว่า Dialogue: 0,0:15:13.00,0:15:16.00,Default,,0000,0000,0000,,บางทีคุณไม่ได้ทำให้ระบบนั้นผิดหวัง Dialogue: 0,0:15:16.00,0:15:19.00,Default,,0000,0000,0000,,บางทีระบบนั้น ซึ่งผมเป็นส่วนหนึ่ง Dialogue: 0,0:15:19.00,0:15:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำให้คุณผิดหวัง Dialogue: 0,0:15:22.00,0:15:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณกำลังดูอยู่ในขณะนี้ Dialogue: 0,0:15:24.00,0:15:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมหวังว่าคุณจะยกโทษให้ผมนะครับ Dialogue: 0,0:15:29.00,0:15:33.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)