WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:01.680
สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

00:00:01.900 --> 00:00:04.380
กลับมาอีกครั้งนะคะ ในทุกวันพุธ ที่วิวจะนำเอา

00:00:04.700 --> 00:00:09.260
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

00:00:09.260 --> 00:00:10.760
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

00:00:10.960 --> 00:00:15.520
ขอบอกเลยว่าคลิปนี้นะคะ จะเป็นศึกใหญ่ถึง 2 ศึกด้วยกัน
ในคลิปเดียวค่ะ

00:00:15.520 --> 00:00:17.320
ดังนั้นเราไม่ต้องเวิ่นไปไกลนะคะ

00:00:17.320 --> 00:00:19.800
ใครอยากฟังตั้งแต่ตอนแรกกดไปดูตรงนี้เลย

00:00:19.800 --> 00:00:21.080
วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้ว

00:00:21.140 --> 00:00:25.940
ส่วนใครที่รำคาญความเวิ่นของวิว
และทนดูไม่ได้ถึง 60 70 ตอนเนี่ยนะคะ

00:00:25.940 --> 00:00:29.900
ก็ตรงนี้เช่นกันค่ะ เล่าไว้แล้วแค่ 10 นาทีจบทั้งเรื่องเลยนะคะ

00:00:29.900 --> 00:00:30.860
และที่สำคัญนะคะ

00:00:30.920 --> 00:00:35.700
อย่าลืมกดติดตามทุกช่องทางค่ะ ไม่ว่าจะเป็นทาง 
YouTube Facebook Twitter Instagram นะคะ

00:00:35.860 --> 00:00:38.880
เพราะว่าในทุกช่องทางมีเนื้อหาที่แตกต่างกันไปค่ะ

00:00:39.020 --> 00:00:44.800
ใครที่กดติตดตามแล้วนะคะ อย่าลืมกดกระดิ่ง กดดาว
กด see first กดทุกอย่างเลยค่ะ จะได้ไม่พลาดเนาะ โอเค

00:00:44.880 --> 00:00:48.140
พร้อมที่จะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกแล้วก็มีสาระกันรึยังคะ

00:00:48.200 --> 00:00:50.200
ถ้าพร้อมกันแล้วก็ไปฟังกันเลยค่ะ

00:00:54.140 --> 00:00:56.140
ความเดิมจากตอนที่แล้วเนี่ย

00:00:56.340 --> 00:00:59.980
พระรามออกไปรมกับกุมภกรรณใช่ไหมค่ะ
แล้วก็ฆ่ากุมภกรรณตายไป

00:01:00.000 --> 00:01:03.900
ทำให้เหล่าสายลับของกรุงลงกาเนี่ย
รีบวิ่งกลับไปที่กรุงลงกาค่ะ

00:01:03.960 --> 00:01:06.260
แล้วก็ไปรายงานให้ทศกัณฐ์ฟังนะคะ

00:01:06.280 --> 00:01:09.320
ทศกัณฐ์ได้ยินว่ากุมภกรรณตาย ทศกัณฐ์ตกใจมาก

00:01:09.400 --> 00:01:11.900
ทศกัณฐ์เนี่ยไม่อยากจะเชื่อเลยว่ากุมภกรรณจะตายนะคะ

00:01:11.940 --> 00:01:14.600
เพราะว่ามั่นใจในฝีมือของน้องชายตัวเองมากๆ

00:01:14.600 --> 00:01:16.000
ทศกัณฐ์ทำอะไรไม่ถูกค่ะ

00:01:16.060 --> 00:01:21.520
ก็เลยต้องเล่นของแรงขึ้นไปอีกด้วยการสั่งให้คนเนี่ยนะคะ
ไปเรียกอินทรชิตลูกรักของตัวเองมาค่ะ

00:01:21.600 --> 00:01:24.840
ซึ่งอินทรชิตเนี่ยต้องบอกว่า
ทศกัณฐ์มั่นใจในตัวอินทรชิตมากนะคะ

00:01:24.840 --> 00:01:26.820
อินทรชิตไม่เคยรบแพ้ค่ะ

00:01:26.860 --> 00:01:30.560
และอินทรชิตเนี่ย ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าอินทรชิต
ผู้พิชิตพระอินทร์นะคะ

00:01:30.660 --> 00:01:35.220
ดังนั้นระดับกระจอกแบบมนุษย์สองคน
ไม่น่าจะเหลือออกจากมืออินทรชิตได้ค่ะ

00:01:35.220 --> 00:01:39.680
ดังนั้นเมื่ออินทรชิตมา ทศกัณฐ์ก็เล่าให้อินทรชิตฟังนะคะ
ว่าเกิดอะไรขึ้น

00:01:39.800 --> 00:01:44.520
อินทรชิตนี่นะคะ ฟังพ่อเล่าเรื่องต่างๆ 
ว่าแบบตอนนี้กำลังรบมนุษย์อยู่อะไรอยู่

00:01:44.520 --> 00:01:47.600
แล้วก็ได้ยินว่าตอนนี้กุมภกรรณตายไปแล้วนะคะ

00:01:47.600 --> 00:01:49.180
อินทรชิตตกใจมาก อินทรชิตแบบ

00:01:49.180 --> 00:01:53.100
เฮ้ย กุมภกรรณตายได้ยังไงนะคะ 
ก็มีความเศร้าเสียใจต่างๆ นานา

00:01:53.240 --> 00:01:56.260
แต่เพลิงแค้นมากกว่าค่ะ ดังนั้นอินทรชิตก็เลยคิดว่า

00:01:56.320 --> 00:02:02.380
ได้ เดี๋ยวฉันจะออกไปล้างแค้นให้อาฉันเอง 
กะอีแค่มนุษย์จ้อยร่อยสองคนไม่มีทางหรอกที่จะครณามือฉัน

00:02:02.440 --> 00:02:05.960
ดังนั้นนะคะอินทรชิตก็เลยจัดการจัดทัพต่างๆ ใหญ่โตค่ะ

00:02:06.160 --> 00:02:10.840
และแน่นอนนะคะ ด้วยความที่เป็นลูกรัก 
อินทรชิตก่อนออกไปรบค่ะ ก็ต้องออกไปหาแม่ของตัวเองก่อน

00:02:10.840 --> 00:02:12.760
ซึ่งก็คือนางมณโฑนั่นเองนะคะ

00:02:12.760 --> 00:02:14.100
ไปถึงก็บอกแม่บอกว่า

00:02:14.200 --> 00:02:16.460
แม่พ่อให้ผมอะไปรบนู่นนี่นั่น

00:02:16.460 --> 00:02:18.280
ซึ่งนางมณโฑได้ยินแบบนั้นนางมณโฑแบบ

00:02:18.800 --> 00:02:21.180
อินทรชิตลูกแม่ไม่อยากให้ลูกออกไปเลย

00:02:21.240 --> 00:02:28.320
คือลูกกำลังจะไปสู้ เหมือนเอาหิ่งห้อยไปสู้กับแสงไฟ
ลูกทำไมถึงต้องออกไปรบกับพระนารายณ์ด้วย แม่รับไม่ได้

00:02:28.420 --> 00:02:32.680
แม่คิดว่ามนุษย์สองคนนี้ยิ่งใหญ่เกรียงไกรมาก 
แม่เสียดายลูกจังเลย

00:02:32.760 --> 00:02:34.980
ซึ่งทำให้อินทรชิตตัดเลยนะคะ ประมาณว่าแบบ

00:02:34.980 --> 00:02:36.840
แม่ แม่พูดอย่างงี้ได้ยังไงอะ

00:02:36.840 --> 00:02:38.320
แม่ไม่เกรงใจผมเลย

00:02:38.360 --> 00:02:40.880
ผมก็เป็นถึงวงศ์พรหม สืบเชื้อสายมาจากพระพรหม

00:02:40.980 --> 00:02:42.980
แม่คิดว่าผมกลัวมนุษย์สองคนเหรอ

00:02:42.980 --> 00:02:44.340
แม่ ไม่ได้นะแม่

00:02:44.340 --> 00:02:45.320
ผมจะต้องออกไปรบ

00:02:45.340 --> 00:02:49.020
ซึ่งสุดท้ายแล้วนะคะ นางมณโฑ 
แม้ว่าจะอยากห้ามอินทรชิตแค่ไหนก็ตาม

00:02:49.080 --> 00:02:51.080
แต่นางมณโฑก็กลัวทศกัณฐ์ค่ะ

00:02:51.160 --> 00:02:53.300
ก็เลยต้องปล่อยให้อินทรชิตออกไปนะคะ

00:02:53.380 --> 00:02:56.260
ซึ่งเมื่ออินทรชิตบอกลาแม่อะไรเสร็จเรียบร้อยเนี่ยนะคะ

00:02:56.320 --> 00:03:01.420
อินทรชิตก็เดินทางออกไปนอกเมืองค่ะ ไปที่สนามรบ
ไปถึงก็ตั้งกองทัพรออยู่

00:03:01.580 --> 00:03:07.340
ซึ่งแน่นอนว่าการเดินทัพของอินทรชิตเนี่ยนะคะ ก็จะต้อง
เสียงดังครึกโครมเลื่อนลั่นไปทั่งทั่วปฐพีเลย ประมาณนี้

00:03:07.340 --> 00:03:10.220
ทำให้ฝั่งกองทัพพระรามเนี่ย สงสัยขึ้นมาอีกทีว่า

00:03:10.300 --> 00:03:14.220
เอ เมื่อวานฉันก็ฆ่ากุมภกรรรทิ้งไปแล้ว ใครยกทัพออกมานะ

00:03:14.320 --> 00:03:16.940
พระรามค่ะก็เลยหันไปถามพิเภกค่ะ ประมาณว่า

00:03:17.120 --> 00:03:19.120
พิเภกวันนี้ใครยกทัพออกมารบเหรอ

00:03:19.120 --> 00:03:20.500
ไหนรายงานมาสิ

00:03:20.600 --> 00:03:23.040
พิเภกนะคะ ก็ดูดงดูดวงต่างๆ แล้วก็บอกว่า

00:03:23.040 --> 00:03:25.020
อ๋อ ตามดวงชะตาเนี่ยกล่าวว่า

00:03:25.060 --> 00:03:29.760
วันนี้คนที่ยกทัพออกมารบเนี่ยนะ 
จะเป็นอินทรชิต ลูกรักของทศกัณฐ์นั่นเอง

00:03:29.860 --> 00:03:34.580
ซึ่งอินทรชิตเนี่ยเก่งมาก ไม่มีทางที่ลิงตัวไหนเนี่ย 
จะต่อสู้กับอินทรชิตได้

00:03:34.620 --> 00:03:38.820
ดังนั้นวันนี้ขอแนะนำให้พระลักษมณ์
เป็นคนที่ออกไปสู้กับอินทรชิตค่ะ

00:03:38.900 --> 00:03:41.460
เอาจริงๆ ถ้าเป็นพระลักษมณ์นะ คงแบบ เอ๊ะๆ ในใจนิดนึง

00:03:41.500 --> 00:03:45.140
เอ๊ ตอนออกไปสู้กับกุมภกรรณมันก็มีบอกนะ 
ว่าวันนี้กุมภกรรณถึงฆาต

00:03:45.140 --> 00:03:46.820
วันนี้ก็ไม่ได้บอกว่าอินทรชิตถึงฆาตนี่

00:03:46.820 --> 00:03:48.040
ทำไมส่งฉันออกไปอีกแล้วล่ะ

00:03:48.040 --> 00:03:48.820
ทำนองนั้นค่ะ

00:03:49.000 --> 00:03:53.860
อย่างไรก็ดี พระลักษมณ์ในเรื่องนี้ไม่สงสัยนะคะ 
พระลักษมณ์ออกไปรบกับอินทรชิตค่ะ

00:03:53.860 --> 00:03:55.440
ก่อนออกไปนี่ก็มีความแบบว่า

00:03:55.520 --> 00:04:01.000
มีฉากสาววายจิ้นเล็กน้อยนะคะ เพราะว่าทุกครั้งก่อนออก
ไปรบเนี่ย พระรามก็จะมีความกอดน้องนะประมาณว่าแบบ

00:04:01.040 --> 00:04:06.120
โอ้น้องรักของพี่ ขอให้ประสบความสำเร็จ
ขอให้ได้ชัยชนะกลับมา

00:04:06.120 --> 00:04:07.760
อะไรต่างๆ ประมาณนี้นะคะ

00:04:07.760 --> 00:04:10.880
สุดท้ายค่ะพระลักษมณ์ก็ยกทัพออกไปรบกับอินทรชิตนะคะ

00:04:10.960 --> 00:04:13.320
ไปถึงเนี่ยอย่างแรกเลย อินทรชิตมองหน้าก่อน

00:04:13.320 --> 00:04:14.040
ประมาณว่า

00:04:14.040 --> 00:04:16.000
เอ๊ ใครยกออกมารบกับเรานะ

00:04:16.060 --> 00:04:18.560
อะ ดูเป็นมนุษย์ นี่คนพี่หรือคนน้อง

00:04:18.680 --> 00:04:21.500
หน้าตาก็ออกจะดี เอวบางร่างน้อย

00:04:21.500 --> 00:04:24.740
อีกแล้วนะคะ คือยักษ์นี่ชอบชม 
พระรามกับพระลักษมณ์ก็คงแบบ

00:04:24.740 --> 00:04:26.260
หล่อจริงอะไร ประมาณนั้นนะ

00:04:26.360 --> 00:04:28.360
เอวบางร่างน้อย อันนี้คนพี่หรือคนน้องนะ

00:04:28.500 --> 00:04:32.020
ซึ่งอินทรชิตก็หันไปถามสนาบดีแถวนั้นนะคะ 
เสนาบดีก็บอกว่า

00:04:32.160 --> 00:04:35.440
อ๋อ คนที่ยกออกมารบเนี่ยคือพระลักษมณ์ ซึ่งเป็นคนน้อง

00:04:35.540 --> 00:04:39.680
วันก่อนเพิ่งจะโดนหอกของกุมภกรรณปักอกไป
ก็เลยออกมารบ ประมาณนั้นแหละ

00:04:39.760 --> 00:04:43.900
ซึ่งอันนี้ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพระลักษมณ์
ทำไมถึงฟื้นฟูร่างกายเร็วขนาดนั้น

00:04:43.900 --> 00:04:47.720
ถ้าเอาจริงๆ ก็เพิ่งจะประมาณ 3 วัน
หลังจากที่โดนหอกปักอกเองนะ

00:04:47.720 --> 00:04:49.120
แล้วก็ออกมารบแล้วนะคะ

00:04:49.180 --> 00:04:52.320
ซึ่งอินทรชิตเนี่ยพอได้ยินอย่างนั้นก็เลยตะโกนออกไปค่ะ ประมาณว่า

00:04:52.480 --> 00:04:59.280
ฮัลโหลพระลักษมณ์เจ้าเนี่ยกล้ามากเลยนะ จะมารบกับเรา
เราคืออินทรชิตผู้ยิ่งใหญ่เราไม่กลัวใครทั้งสิ้นในโลก

00:04:59.280 --> 00:05:01.200
นองจากพระผู้เป็นใหญ่ในโลก

00:05:01.200 --> 00:05:03.140
พระอิศวร พระพรหม พระนารายณ์ ประมาณนั้น

00:05:03.140 --> 00:05:05.160
เจ้ากล้าดียังไงมาสู้กับเรา

00:05:05.240 --> 00:05:08.000
ถ้ารักตัวกลัวตายรีบกลับไปดีไหม นะคะ

00:05:08.000 --> 00:05:11.160
ซึ่งพระลักษมณ์เนี่ยได้ยินอย่างงั้นก็ตะโกนขึ้นมาบ้างประมาณว่า

00:05:11.260 --> 00:05:16.320
แน่ะ อินทรชิต เจ้านี่มันจะกล้าไปแล้ว กล้ายกชื่อของ
เทพเจ้าทั้ง 3 มาขู่เราเชียวเหรอ

00:05:16.420 --> 00:05:19.700
เจ้ารู้ไหมว่าเราเป็นใครเราเป็นน้องของพระนารายณ์นะ

00:05:19.700 --> 00:05:21.240
เรานี่แหละ จะมาสู้กับเจ้าเอง

00:05:21.240 --> 00:05:24.500
ว่าแล้วทั้งสองฝ่ายก็ตะลุมบอนกันนะคะ 
ตะลุมบอนกันต่างๆ นานา

00:05:24.580 --> 00:05:28.060
อินทรชิตนี่เป็นยักษ์ที่ได้รับพรมาจากแบบเทพเจ้า 
เยอะแยะมากมายนะคะ

00:05:28.340 --> 00:05:30.440
แล้วก็มีลูกศร 3 ดอกเช่นเดียวกัน

00:05:30.440 --> 00:05:35.160
อินทรชิตนี่ก็ใช้ลูกศรยิงเหมือนฝั่งพระรามเลย 
คือลูกศรก็แบบตระกูลเดียวกันประมาณนั้นแหละ

00:05:35.180 --> 00:05:37.660
ก็ยิงไปเป็นไฟ ยิงเป็นนู่น ยิงเป็นนี่

00:05:37.680 --> 00:05:39.680
โดนลิงเนี่ยตายยับไปหมดนะคะ

00:05:39.760 --> 00:05:44.340
หนุมานค่ะเห็นอินทรชิตบุกเข้ามาแบบนั้นหนุมานก็กระโดดเข้าไปขวางอินทรชิต ประมาณว่า

00:05:44.380 --> 00:05:47.580
อินทรชิต แกกล้าดีไปแล้ว แกมาฆ่าเหล่าลิงแบบนี้ได้อย่างไร

00:05:47.580 --> 00:05:48.620
อะไรประมาณนี้

00:05:48.700 --> 00:05:51.140
อินทรชิตนะคะ ก็มีการด่ากับหนุมาน ประมาณว่า

00:05:51.140 --> 00:05:52.120
แหม่ ไอ้ลิงกระจอก

00:05:52.120 --> 00:05:54.860
กล้าดียังไงเนี่ยมาขวางรถฉัน เดี๋ยวแม่ยิงตายเลยนะคะ

00:05:54.900 --> 00:05:57.060
ซึ่งหนุมานก็มีความเถียงกลับ ประมาณว่า

00:05:57.140 --> 00:06:01.280
หนอยแน่ แกมาด่าฉันเหรอ ฉันนี่เป็นหลานพาลีนะ
ต่อให้พ่อแกฉันก็ไม่กลัว

00:06:01.320 --> 00:06:04.720
ประมาณนั้น ก็เถียงกันไปเถียงกันมา 
สุดท้ายเถียงยังไม่ทัดขาดคำนะคะ

00:06:04.740 --> 00:06:08.600
อินทรชิตขึ้นลูกธนูค่ะ แล้วก็ยิงลูกศรไปโดนตัวหนุมานนะคะ ปั่ก

00:06:08.620 --> 00:06:10.860
หนุมานน็อคสลบอยู่ตรงนั้นเลยนะคะ

00:06:10.940 --> 00:06:14.960
ใช่ค่ะ อินทรชิตสามารถยิงหนุมานน็อคได้นะทุกคน

00:06:15.060 --> 00:06:18.120
หลังจากนั้นค่ะ พอเห็นหนุมานน็อคไป สุครีพตกใจนะคะ

00:06:18.120 --> 00:06:20.840
สุครีพก็วิ่งออกมาสู้กับอินทรชิตเป็นตัวถัดไปค่ะ

00:06:20.980 --> 00:06:24.560
ก็ออกมาประมาณว่าแบบ แกหยุดเดี๋ยวนี้นะ 
แกกล้าดียังไงมายิงหลานฉัน

00:06:24.560 --> 00:06:26.320
อินทรชิตก็มีความด่าต่อประมาณว่า

00:06:26.400 --> 00:06:28.700
หึ กล้ามาขวางฉันเหรอ เดี๋ยวก็น็อคไปอีกตัวหนึ่งหรอก

00:06:28.700 --> 00:06:29.200
ประมาณนั้น

00:06:29.280 --> 00:06:36.460
ซึ่งสุครีพก็บอกว่า หนอยแน่แก แกไม่รู้เหรอว่าแม้แต่พ่อแกเนี่ย วันนั้นฉันยังเอาเท้าคีบมงกุฎได้เลย แกกล้าดียังไงมาสู้กับฉัน

00:06:36.620 --> 00:06:40.820
เถียงกันไปเถียงกันมานะคะ 
สุดท้ายอินทรชิตเอาลูกศรอีกดอกหนึ่ง ยิงไปหาสุครีพ

00:06:40.940 --> 00:06:44.840
ปั่ก สุครีพน็อคไปอีกนะคะ แล้วลูกศรนั้นก็เด้งไป ปั่กๆๆๆ

00:06:44.880 --> 00:06:49.560
เรียกได้ว่าพวกเหล่าเสนาวานร พวกแบบ 18 มงกุฎทั้งหลาย
น็อคเรียบไปหมดเลยนะคะ

00:06:49.660 --> 00:06:55.620
ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้พระลักษมณ์เนี่ย โกรธมาก พระลักษมณ์แบบหนอยแน่แก แกมาน็อคลิงของฉันเยอะขนาดนี้ได้อย่างไร

00:06:55.740 --> 00:06:58.780
ดังนั้นนะคะพระลักษมณ์ก็เลยหยิบลูกศรขึ้นมาค่ะ ดอกหนึ่ง

00:06:58.780 --> 00:07:00.040
แผลงศรไปกลางสนามรบ

00:07:00.100 --> 00:07:02.780
ฟิ้ว ปรากฏว่าแผลงไปเป็นลมนะคะ

00:07:02.840 --> 00:07:08.000
ไม่ได้หมายถึงพระลักษมณ์เนี่ย เป็นลมนะ 
แต่หมายถึงว่าลูกศรกลายเป็นลมพัดพัดไปอ่อนๆ ทั่วสนามรบ

00:07:08.000 --> 00:07:10.660
ทำให้เหล่าลิงทั้งหลายฟื้นกลับขึ้นมาหมดเลยค่ะ

00:07:10.740 --> 00:07:15.960
แล้วลูกศรนั่นนะคะก็ไปชนกับรถของอินทรชิต 
ทำให้รถของอินทรชิตเนี่ยแหลกสลาย บึ้ม ออกไปเลย

00:07:16.000 --> 00:07:19.360
อินทรชิตตกรถลงมานะคะ เจ็บมาก แต่ว่าก็โกรธไง

00:07:19.360 --> 00:07:23.680
อินทรชิตก็เลยไปปีนรถของพระลักษมณ์นะคะ
แล้วก็ปีนขึ้นไป ก็พยายามจะไปสู้กับพระลักษมณ์

00:07:23.780 --> 00:07:28.560
พระลักษมณ์ก็เห็นอินทรชิตปีนรถขึ้นมาใช่ไหม
ก็เลยเอาคันศรของตัวเองเนี่ย ไล่ฟาดอินทรชิต ประมาณว่าแบบ

00:07:28.560 --> 00:07:30.500
นี่แน่ะๆๆ ลงไปจากรถฉันนะ

00:07:30.500 --> 00:07:31.880
ก็สู้กันไปสู้กันมานะคะ

00:07:31.920 --> 00:07:34.620
สุดท้ายก็มีการยิงธนูสู้กันไปต่างๆ นานา

00:07:34.680 --> 00:07:38.580
พระลักษมณ์สามารถยิงธนูโดนตัวอินทรชิตได้ 
1 ดอกด้วยกันนนะคะ

00:07:38.700 --> 00:07:43.900
เน้นว่าพระลักษมณ์ยิงธนูโดนอินทรชิตได้ 1 ดอกนะ
แล้วก็ปักไป แล้วอินทรชิตแบบเจ็บปางตายเลย

00:07:43.920 --> 00:07:45.920
แต่ว่าความสามารถพิเศษของอินทรชิตก็คือ

00:07:46.020 --> 00:07:50.940
สามารถสวดมนต์ต่างๆ หาพระพรหมได้
แล้วก็ลูบตัวไปลูกศรก็กระเด็นออกมา ฟิ้ว

00:07:51.060 --> 00:07:57.060
และทั้งสองก็สู้กันไปเรื่อยๆ นะคะ 
จนกระทั่งพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า เหล่าเทเลทับบี้บอกลา

00:07:57.060 --> 00:07:59.000
อะมุกซ้ำ พอนะจ๊ะ

00:07:59.060 --> 00:08:04.180
ก็ประมาณนั้น อินทรชิตก็เลยอาศัยจังหวะที่ตัวเองเหมือน
เพลี่ยงพล้ำจะแพ้จะแพ้เนี่ย บอกพระลักษมณ์ บอกว่า

00:08:04.240 --> 00:08:09.320
อะ ฟ้ามืดแล้วพระลักษมณ์ นี่เดี๋ยวเราก็มองไม่เห็นกันหรอก
แยกย้ายกันเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมารบกับใหม่

00:08:09.420 --> 00:08:11.420
แล้วก็สะบัดก้นกลับเมืองไปเลยนะคะ

00:08:11.480 --> 00:08:14.580
เห็นได้ชัดว่าวันนี้จริงๆ แล้วพระลักษมณ์ชนะ นะทุกคน

00:08:14.780 --> 00:08:17.220
อย่าคิดว่าพระลักษมณ์อ่อนนะ พระลักษมณ์เก่งนะ

00:08:17.220 --> 00:08:21.300
แต่ว่าพระลักษมณ์เนี่ย เจอคู่ต่อสู้ที่
ฝีมือค่อนข้างสู้กว่าตัวเองหลายรอบค่ะ

00:08:21.380 --> 00:08:24.880
ซึ่งถ้าใครอยากรู้ว่าพระลักษมณ์ไม่อ่อนยังไง
ก็หาอ่านได้ในหนังสือ

00:08:24.960 --> 00:08:26.960
วรรณคดีไทยไดเจสต์นะคะ ทุกคน

00:08:27.060 --> 00:08:29.060
ก็สามารถซื้อได้ตางลิงก์ด้านล่างเลยค่ะ

00:08:29.060 --> 00:08:30.820
ใช่ค่ะ ขายของ ไม่ได้ขายนานแล้ว

00:08:30.920 --> 00:08:34.560
หลังจากเหตุการณ์นั้นนะคะ 
ทั้งสองฝ่ายก็กลับไปที่เมืองของตัวเองค่ะ

00:08:34.560 --> 00:08:37.480
ฝั่งพระลักษมณ์ค่ะ ก็ไปรายงานให้พี่ตัวเองฟังประมาณว่า

00:08:37.620 --> 00:08:41.080
พี่รามครับ ผมชนะดีใจกับผมหน่อยนะคะ

00:08:41.200 --> 00:08:44.020
ซึ่งพระรามนี่ก็ชื่นชมพระลักษมณ์ต่างๆ นานาค่ะ

00:08:44.020 --> 00:08:47.500
ตัดภาพไปที่ฝั่งอินทรชิตกลับบ้านไปฟ้องพ่อ ประมาณว่า

00:08:47.600 --> 00:08:53.460
พ่อครับแย่แล้ว มนุษย์มันเก่งกว่าที่ผมคิด ไม่ได้การแล้ว
ผมคิดว่าผมต้องไปปลุกศรนาคบาศขึ้นมา

00:08:53.580 --> 00:09:00.440
ไปปลุกเสกทำพิธีต่างๆ เป็นเวลา 7 วัน เพื่อที่จะเอาศรนาคบาศ
แบบฟูลพาวเวอร์เนี่ยนะ มาสู้กับไอ้พวกมนุษย์พวกนี้

00:09:00.440 --> 00:09:02.240
ระหว่าง 7 วันที่ผมไม่อยู่เนี่ย

00:09:02.260 --> 00:09:07.800
พ่อช่วยหาใครไปสู้รบกับพวกมนุษย์พวกนี้ก่อนได้ไหม
แล้วเดี๋ยวผมกลับมา 7 วัน ขอไปปลุกศรก่อนนะ

00:09:07.860 --> 00:09:11.880
ซึ่งทศกัณฐ์เนี่ยนะคะ ก็ดีใจมากว่าแบบ
ในที่สุดลูกฉันเอาจริงแล้วเว้ย

00:09:11.960 --> 00:09:16.860
ลูกฉันไม่ได้ออกไปด้วยลูกศรกระจอกๆ แล้วนะ 
นี่ลูกฉันจะไปปลุกศรเทพขึ้นมาใช้แล้ว

00:09:16.860 --> 00:09:21.080
ดังนั้นนะคะ ทศกัณฐ์ก็เลย สั่งให้คนไปตามมังกรกัณฐ์มาค่ะ

00:09:21.080 --> 00:09:22.620
จำมังกรกัณฐ์กันได้ไหม

00:09:22.660 --> 00:09:24.960
มังกรกัณฐ์นี่เป็นลูกชายของพระยาขร

00:09:25.100 --> 00:09:30.500
พระยาขร ทูษณ์ ขร ตรีเศียร จำได้ใช่ไหมค่ะ 
น้องชายของทศกัณฐ์ ที่สำมนักขาวิ่งไปฟ้อง 3 คนแรกเลย

00:09:30.500 --> 00:09:32.120
แล้วก็โดนฆ่าตายไปนะคะ

00:09:32.180 --> 00:09:35.980
ทศกัณฐ์บอกว่าให้ไปตามมังกรกัณฐ์มาสู้รบกับฝั่งพระรามต่อค่ะ

00:09:36.060 --> 00:09:41.720
ในขณะที่ทศกัณฐ์ให้คนไปตามมังกรกัณฐ์นะคะ 
ฝั่งอินทรชิตก็รีบเดินทางไปที่ภูเขาแห่งหนึ่งค่ะ

00:09:41.820 --> 00:09:48.540
ไปถึงนะคะ ก็ไปนั่งอยู่บริเวณต้นไม้ต้นใหญ่ต้นหนึ่งค่ะ
เป็นต้นไม้ที่ใหญ่มากๆ เลยนะ แล้วก็มีโพรงไม้ขนาดใหญ่ค่ะ

00:09:48.660 --> 00:09:53.300
ไปถึงอินทรชิตก็ไล่ภูติผีปีศาจอะไร
ที่สิงอยู่ในโพรงไม้นั้นทิ้งไปนะคะ

00:09:53.360 --> 00:09:55.860
แล้วตัวเองก็เข้าไปนั่งบริกรรมคาถาอยู่ข้างในค่ะ

00:09:55.960 --> 00:09:58.180
เรียกให้เหล่านาคทั่งหลายเนี่ยนะคะ ทนไม่ได้ค่ะ

00:09:58.220 --> 00:10:04.100
ขึ้นมาจากบาดาล มาถึงก็มาคายพิษใส่ลูกศรนาคบาศของตัวเองคายๆ ไปอย่างงั้นเรื่อยๆ นะคะ

00:10:04.100 --> 00:10:06.060
อินทรชิตก็สวดมนต์ไปเรื่อยๆ ค่ะ

00:10:06.060 --> 00:10:07.980
ตัดภาพกลับมาที่มังกรกัณฐ์นะคะ

00:10:08.140 --> 00:10:12.680
เสนาบดีของทศกัณฐ์เดินทางไปหามังกรกัณฐ์ 
แล้วก็ไปรายงานมังกรกัณฐ์นะคะ ว่า

00:10:12.680 --> 00:10:17.740
ตอนนี้กรุงลงกามีศึก มีมนุษย์สองคนบุกมา
ทศกัณฐ์ให้มาตามไปช่วยด้วยนะคะ

00:10:17.800 --> 00:10:23.340
ซึ่งมังกรกัณฐ์ได้ยินแบบนั้นก็ตัดสินใจรีบยกทัพจากเมืองโรมคัลมาที่กรุงลงกาทันทีค่ะ

00:10:23.340 --> 00:10:26.320
มาถึงก็ถามทศกัณฐ์ว่าเกิดอะไรขึ้น อะไรต่างๆ นะคะ

00:10:26.320 --> 00:10:28.640
ซึ่งทศกัณฐ์ก็เล่าให้มังกรกัณฐ์ฟังค่ะว่า

00:10:28.760 --> 00:10:32.960
ตอนนี้เรามีศึกกับพระรามพระลักษมณ์จำได้ไหม 
คนที่ฆ่าพ่อหลานไง ประมาณนั้นนะคะ

00:10:33.060 --> 00:10:38.080
ทำให้มังกรกัณฐ์ขึ้นมากๆ เลย แล้วในที่สุดวันรุ่งขึ้น 
มังกรกัณฐ์ก็เลยตัดสินใจ

00:10:38.100 --> 00:10:40.660
ยกทัพออกไปเตรียมรบกับฝั่งพระรามค่ะ

00:10:40.660 --> 00:10:42.100
ตัดภาพมาที่ฝั่งพระรามนะคะ

00:10:42.180 --> 00:10:44.820
พระรามนอนไม่หลับทั้งคืนค่ะ มีความรู้สึกว่าแบบ

00:10:44.820 --> 00:10:48.180
อยากเอาชนะ ยักษ์ให้เร็วที่สุด เพื่อช่วยนางสีดากลับมานะคะ

00:10:48.300 --> 00:10:53.740
ดังนั้นพอรุ่งเช้านะคะ ได้ยินเสียงฝั่งยักษ์เนี่ย 
เคลื่อนทัพออกมา พระรามก็หันไปถามพิเภกทันที

00:10:53.880 --> 00:10:58.240
ซึ่งไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมพระรามไม่ยกทัพออกไปก่อนมั่ง ปล่อยยักษ์ยกทัพออกมาก่อนตลอดเลยอะนะ

00:10:58.240 --> 00:10:59.680
พระรามก็ถามพิเภกว่า

00:10:59.720 --> 00:11:02.620
วันนี้ใครยกทัพออกมา เราควรจะส่งใครออกไปดี

00:11:02.620 --> 00:11:05.300
พิเภกนะคะ ดูดวง ดูชะตาอะไรต่างๆ แล้วก็บอกว่า

00:11:05.400 --> 00:11:08.700
วันนี้คนที่ยกทัพออกมาคือมังกรกัณฐ์ ลูกของพระยาขร

00:11:08.860 --> 00:11:13.180
ซึ่งเก่งมาก ไม่มีใครสามารถสู้กับมังกรกัณฐ์ได้ 
นอกจากพระองค์เองนั่นแหละ

00:11:13.320 --> 00:11:16.740
ดังนั้นพระรามนะคะ ก็เลยตัดสินใจยกทัพออกไปด้วยตัวเองค่ะ

00:11:16.800 --> 00:11:21.160
ไปถึงก็เจอมังกรกัณฐ์นะคะ ก็มีการด่ากันตามธรรมเนียมต่างๆ มากมาย เช่น

00:11:21.240 --> 00:11:26.360
มังกรกัณฐ์ก็บอกว่า ไอ้มนุษย์ตัวกระจ้อยร่อย
กล้าดียังไงมาสู้กับฉัน เดี๋ยวฉันจะฆ่าทิ้งเลย นะคะ

00:11:26.500 --> 00:11:28.500
ซึ่งพระรามก็มีการด่ากลับประมาณว่า

00:11:28.560 --> 00:11:31.080
ว้าย มังกรกัณฐ์ จำไม่ได้เหรอว่าใครฆ่าพ่อเจ้าอะ

00:11:31.080 --> 00:11:32.720
ข้าเองฮัลโหล

00:11:32.720 --> 00:11:34.460
เจ้าอยากตายใช่ไหม เดี๋ยวจัดให้นะคะ

00:11:34.580 --> 00:11:37.120
ว่าแล้วสองฝั่งก็มีการต่อสู้กันต่างๆ นานาค่ะ

00:11:37.120 --> 00:11:38.920
ตั้งแต่ยิงลูกศรใส่กัน

00:11:39.060 --> 00:11:41.160
เหมือนปกตินั่นแหละ ไม่ต้องเล่าเวิ่นเว้อหรอก

00:11:41.260 --> 00:11:45.360
ยิงเป็นไฟ อันนี้ก็ยิงเป็นน้ำดับ
ยิงเป็นอาวุธ อันนี้ก็ยิงไปฆ่าล้างอาวุธทิ้ง

00:11:45.360 --> 00:11:46.300
ประมาณนั้นนะคะ

00:11:46.420 --> 00:11:49.800
รวมไปถึงมังกรกัณฐ์เนี่ย ก็มีการเขวี้ยงจงเขวี้ยงจักรออกมาด้วย

00:11:49.820 --> 00:11:53.100
พระรามก็ยิงลูกศรไปทำลายจักรของมังกรกัณฐ์ได้เช่นกันค่ะ

00:11:53.100 --> 00:11:58.540
มีจุดแตกต่างอยู่นิดนึง คือมังกรกัณฐ์เนี่ยเก่งมาก 
เพราะว่าสามารถยิงลูกศรอันหนึ่งเนี่ยมา

00:11:58.540 --> 00:12:00.580
แล้วก็ยิงมาถึงตัวพระรามได้เลยนะคะ

00:12:00.660 --> 00:12:03.640
แล้วก็ตัดเกราะของพระรามเนี่ยขาดออกจากตัวได้

00:12:03.640 --> 00:12:06.360
ซึ่งพระรามก็ชื่นชมว่า เฮ้ย สองพ่อลูกนี้เก่ง

00:12:06.400 --> 00:12:10.640
คราวที่แล้วพระยาขรคนพ่อเนี่ย 
ก็สามารถทำให้คันธนูของพระรามหักได้

00:12:10.720 --> 00:12:15.440
จำได้ใช่ไหมที่คราวที่แล้วพระรามคันศรหักแล้วต้องแบบ
ไปเรียก้อนเมฆมาจาก cloud อะ ประมาณว่าที่ฝากไว้อะ

00:12:15.480 --> 00:12:17.480
ช่วยเอาคันศรคืนมาหน่อย ประมาณนั้นนะคะ

00:12:17.480 --> 00:12:18.940
อันนั้นคือพ่อของมังกรกัณฐ์ค่ะ

00:12:19.080 --> 00:12:25.280
ส่วนมังกรกัณฐ์ตัดเกราะได้ พระรามก็ชื่นชมนะคะ
เสร็จแล้วก็จัดการเอาลูกธนูมายิงมังกรกัณฐ์รัวๆ ไปค่ะ

00:12:25.280 --> 00:12:28.680
ซึ่งทำให้มังกรกัณฐ์เนี่ย รถหัก คนนั้นตาย คนนี้ตาย

00:12:28.760 --> 00:12:32.120
สุดท้ายนะคะมังกรกัณฐ์เหลือตัวคนเดียวกลางสนามรบค่ะ 
ก็รู้สึกว่าแบบ

00:12:32.300 --> 00:12:35.100
กลัวตัวสั่น รู้สึกว่าฉันสู้ไม่ได้ทำยังไงดี

00:12:35.260 --> 00:12:38.360
ดังนั้นมังกรกัณฐ์นะคะ ก็เลยเหาะหนีขึ้นไปบนกลีบเมฆค่ะ

00:12:38.360 --> 00:12:42.920
แล้วก็บันดาลให้ฝนเนี่ยตกลงมา
เป็นถ่านเป็นเพลิงเป็นไฟเต็มไปหมดเลย

00:12:42.920 --> 00:12:44.500
ซึ่งทำให้พระรามเนี่ยงงมาก

00:12:44.500 --> 00:12:46.960
คือสู้ๆ กันอยู่ดีๆ คู่ต่อสู้หาย นึกออกปะ

00:12:46.960 --> 00:12:49.820
ดังนั้นเมื่อพระรามงงคิดว่าพระรามจะทำอะไรคะ

00:12:49.840 --> 00:12:53.380
เดาไม่ยากเลย พระรามก็ต้องหันไปถามพิเภกค่ะ ประมาณว่า

00:12:53.380 --> 00:12:58.620
ฮัลโหลพิเภก คู่ต่อสู้หายเกิดอะไรขึ้น แล้วทำไมอยู่ดีๆ 
ฝนก็ตกลงมาเป็นไฟ เกิดอะไรขึ้น

00:12:58.620 --> 00:12:59.240
นะคะ

00:12:59.240 --> 00:13:01.320
ซึ่งพิเภกก็บอกพระรามค่ะ บอกว่า

00:13:01.320 --> 00:13:06.300
อ๋อ มังกรกัณฐ์น่ะ สู้ไม่ได้ตอนนี้ก็เลยเหาะขึ้นไปอยู่บนฟ้า 
แล้วก็สวดมนต์ภาวนาอะไรต่างๆ

00:13:06.300 --> 00:13:07.600
ทิ้งลูกไฟลงมาค่ะ

00:13:07.600 --> 00:13:10.340
พระรามก็เลยเงยหน้าขึ้นไปบนฟ้านะคะ

00:13:10.420 --> 00:13:15.200
ปรากฏว่าบนฟ้าเนี่ยมังกรกัณฐ์แยกร่างค่ะ
ใช้คาถาแยกเงาพันร่างประมาณนั้นนะ

00:13:19.420 --> 00:13:22.640
แยกตัวเองออกเป็นมังกรกัณฐ์เต็มฟ้าหมดเลยนะคะ

00:13:22.660 --> 00:13:26.420
ซึ่งพระรามก็งงอีก ประมาณว่า 
เอาล่ะ ฉันจะเอาลูกศรยิงมันให้ร่วงเลย

00:13:26.500 --> 00:13:30.160
แต่มันคือคนไหนอะ คือไม่รู้จะยิงคนไหนดีทำนองนี้

00:13:30.160 --> 00:13:31.700
ซึ่งแน่นอนว่าพระรามก็จะต้อง

00:13:31.700 --> 00:13:32.860
หันไปถามพิเภกค่ะ

00:13:32.860 --> 00:13:36.700
ประมาณว่า ฮัลโหลพิเภกคือมังกรกัณฐ์เต็มฟ้าเลย
ยิงคนไหนดี นะคะ

00:13:36.720 --> 00:13:38.720
ซึ่งพิเภกนะคะ ก็บอกพระรามประมาณว่า

00:13:38.840 --> 00:13:44.320
จะไปยากอะไร ลูกศรท่านนี่มันลูกศรธรรมดาที่ไหน
นี่แบบขีปนาวุธชัดๆ นะคะ สามารถสั่งได้ล็อกเป้าได้

00:13:44.320 --> 00:13:45.900
ท่านก็แค่กระซิบบอกลูกศรว่า

00:13:45.980 --> 00:13:50.000
เอาล่ะ ไปยิงมังกรกัณฐ์ตัวจริงนะ เดี๋ยวลูกศรมันไปหาเองแหละ
ว่าตัวไหนตัวจริง

00:13:50.120 --> 00:13:54.100
ดังนั้นนะคะ พระรามก็เลยยกศรขึ้นมาแล้วก็ยิงขึ้นฟ้า ปิ้ว ไปค่ะ

00:13:54.140 --> 00:13:57.820
และศรพรหมมาสตร์ของพระราม
ก็พุ่งเข้าไปหามังกรกัณฐ์ตัวจริงนะคะ

00:13:57.900 --> 00:14:00.620
โดนตัวมังกรกัณฐ์ตกลงมาตายในที่สุดค่ะ

00:14:00.660 --> 00:14:06.280
ทำให้เหล่าสายลับของทศกัณฐ์เนี่ยต้องรีบกลับไปแจ้งให้
ทศกัณฐ์รู้นะคะ แล้วทำให้ทศกัณฐ์เนี่ยตกใจมาก

00:14:06.280 --> 00:14:11.760
ประมาณว่า โอ้วไม่นะ มังกรกัณฐ์หลานรัก เจ้าไม่น่าอายุสั้นเลย
แล้วทีนี้จะหาใครไปขัดทัพแทนล่ะ

00:14:11.760 --> 00:14:13.640
อินทรชิตก็ยังไม่กลับมานะคะ

00:14:13.720 --> 00:14:16.860
ส่วนฝั่งพระรามนี่ก็เฮกันไปตามเรื่องตามราวค่ะ

00:14:16.860 --> 00:14:19.480
ซึ่งทำให้วิวคิดว่าวันนี้คลิปของเรายาวพอสมควรแล้ว

00:14:19.480 --> 00:14:21.100
ควรตัดจบแต่เพียงเท่านี้นะคะ

00:14:21.100 --> 00:14:22.360
ใครชื่นชอบคลิปนี้อย่าลืม

00:14:22.480 --> 00:14:25.580
กด like เป็นกำลังใจให้วิว
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันนะคะ

00:14:25.660 --> 00:14:27.820
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้าค่ะ บ๊าย บาย

00:14:27.820 --> 00:14:28.840
สวัสดีค่ะ

00:14:28.960 --> 00:14:31.320
เอาจริงลูกศรของพระรามนี่ โกงอย่างแรงเลยนะ

00:14:31.340 --> 00:14:33.340
คือแบบยิงมั่วยังโดนอะ คิดดูสิ

00:14:33.440 --> 00:14:35.920
มีแบบเป้าเต็มไปหมด ก็แบบยิงมั่วไปแล้วมันก็โดนเป้า

00:14:35.920 --> 00:14:39.280
งั้นแปลว่าวันหลังแบบคิดจะยิงยังไงก็หันหลังก็ได้ไหม

00:14:39.320 --> 00:14:42.140
หรือยังไงก็ได้ยิงๆ ไปเดี๋ยวลูกศรมันก็วิ่งเข้าไปตรงเป้าเองอะ

00:14:42.240 --> 00:14:45.440
คือแบบโกงอะ โกงไปขนาดไหนนะทุกคน ช่างมันเถอะค่ะ

00:14:45.500 --> 00:14:47.880
วันนี้ลาไปก่อนเนาะ บ๊าย บาย สวัสสดีค่ะ