WEBVTT

00:00:01.162 --> 00:00:05.704
เมื่ออายุยังน้อย ฉันภาคภูมิใจในตัวเอง
ที่เป็นผู้ไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด

00:00:05.704 --> 00:00:10.429
ในรัฐอนุรักษ์นิยมที่ฉันอยู่ ในแคนซัส

00:00:10.429 --> 00:00:12.742
ฉันไม่แห่ตามไปกับคนหมู่มาก

00:00:12.742 --> 00:00:16.173
ไม่กลัวที่จะลองใส่เสื้อผ้าหรือเปลี่ยนทรงผม
ตามสมัยนิยมที่แปลกประหลาด

00:00:16.173 --> 00:00:19.762
พูดจาเปิดเผย และสังคมจัด

00:00:19.762 --> 00:00:26.093
แม้รูปภาพและโปสการ์ด ช่วงเรียนที่ลอนดอน
เมื่อ 16 ปีที่แล้ว

00:00:26.093 --> 00:00:32.097
แสดงให้เห็นว่า ไม่ต้องสงสัยเลยว่า ฉันไม่สน
ว่าจะถูกมองว่าแปลกหรือแตกต่าง

00:00:32.097 --> 00:00:33.581
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:00:34.681 --> 00:00:39.287
แต่ในปีเดียวกับที่อยู่ในลอนดอน
เมื่อ 16 ปีก่อนนั้น

00:00:39.290 --> 00:00:44.699
ฉันก็ตระหนักว่า บางอย่างในตัวเองนั้น
จริงๆ แล้วไม่เหมือนใครอยู่บ้าง

00:00:44.699 --> 00:00:48.059
และสิ่งนั้นได้เปลี่ยนทุกสิ่งทุกอย่าง

00:00:49.169 --> 00:00:53.079
ฉันกลายเป็นตรงกันข้ามกับ ที่ฉันคิดว่า
ครั้งหนึ่งฉันเคยเป็น

00:00:53.079 --> 00:00:56.005
ฉันอยู่แต่ในห้อง แทนที่จะไปสังคม

00:00:56.005 --> 00:01:00.385
เลิกมีส่วนร่วมในสโมสรและกิจกรรมผู้นำ

00:01:00.385 --> 00:01:04.260
ไม่ต้องการเป็นจุดเด่นในฝูงชน อีกต่อไป

00:01:04.260 --> 00:01:08.325
ฉันบอกตัวเองว่า เป็นเพราะฉันโตขึ้น
และเป็นผู้ใหญ่แล้ว

00:01:08.325 --> 00:01:11.559
ไม่ได้บอกตัวเองว่า ในทันทีทันใดนั้น
ฉันมองหาการยอมรับ

00:01:11.559 --> 00:01:14.580
ทึกทักเอาเองเสมอว่า เป็นอิสระในเรื่อง
ความต้องการการยอมรับ

00:01:14.580 --> 00:01:16.944
อย่างไรเสีย ฉันก็นอกคอกไปบ้างเล็กน้อย

00:01:17.814 --> 00:01:19.351
แต่ขณะนี้ ฉันรู้จริงแล้วว่า

00:01:19.351 --> 00:01:23.516
ช่วงขณะที่ฉันตระหนักว่า บางอย่าง
ในตัวฉันต่างออกไปจากคนอื่น

00:01:23.516 --> 00:01:29.119
เป็นช่วงขณะเดียวกับที่ฉันเริ่มปรับเปลี่ยน
และหลบซ่อน

NOTE Paragraph

00:01:29.728 --> 00:01:32.200
การหลบซ่อนเป็นนิสัยที่ต่อเนื่อง

00:01:32.200 --> 00:01:33.948
เมื่อใดที่คุณเริ่มหลบซ่อน

00:01:33.948 --> 00:01:38.953
มันก็จะยากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ 
ที่จะก้าวออกมาและพูด

00:01:39.888 --> 00:01:41.822
จริงๆ แล้ว แม้กระทั่งเดี๋ยวนี้

00:01:41.822 --> 00:01:45.697
เมื่อไปคุยกับผู้คนว่า 
เรื่องที่พูดนี้เกี่ยวกับอะไร

00:01:45.697 --> 00:01:47.533
ฉันก็ได้แต่งเรื่องปกปิด

00:01:47.533 --> 00:01:51.348
แม้กระทั่งปกปิดความจริงเกี่ยวกับ
TED Talk ของฉัน

00:01:52.388 --> 00:01:57.329
มันจึงเหมาะสมแล้วและก็น่ากลัว

00:01:57.329 --> 00:02:01.519
ที่ฉันได้กลับมายังเมืองนี้อีก 16 ปีต่อมา

00:02:01.519 --> 00:02:06.811
และได้เลือกเวทีนี้ เพื่อเลิกแอบซ่อนเสียที

00:02:08.093 --> 00:02:12.325
สิ่งที่ฉันได้ซ่อนไว้นาน 16 ปี คืออะไรหรือ

00:02:14.205 --> 00:02:17.602
ฉันเป็นเลสเบี้ยน

NOTE Paragraph

00:02:17.602 --> 00:02:22.835
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:02:33.513 --> 00:02:36.038
ขอบคุณค่ะ

NOTE Paragraph

00:02:36.038 --> 00:02:38.397
ฉันได้พยายามอย่างมาก เพื่อจะพูดคำนั้น

00:02:38.397 --> 00:02:41.573
เพราะไม่ต้องการจะถูกให้คำนิยามอย่างนั้น

00:02:41.573 --> 00:02:44.202
ทุกๆ ครั้ง ที่ฉันคิดจะเปิดตัวในอดีตนั้น

00:02:44.202 --> 00:02:49.266
ฉันก็คิดกับตัวเอง แต่ฉันต้องการ
ให้เป็นที่รู้จักแค่ว่า เป็นมอร์เกนา

00:02:49.266 --> 00:02:51.430
มอร์เกนาคนพิเศษและแตกต่าง

00:02:51.430 --> 00:02:56.439
ไม่ใช่ "เพื่อนเลสเบี้ยนชื่อมอร์กานา" หรือ
"เพื่อนร่วมงานเกย์ ชื่อมอร์เกนา"

00:02:56.439 --> 00:02:58.893
แค่เพียง มอร์เกนา

NOTE Paragraph

00:02:58.893 --> 00:03:02.302
สำหรับท่านที่มาจากเมืองใหญ่

00:03:02.302 --> 00:03:04.895
เรื่องนี้อาจดูไม่ใช่เรื่องสำคัญสำหรับคุณ

00:03:04.895 --> 00:03:07.839
อาจจะดูแปลก ที่ฉันเก็บกดความจริงไว้

00:03:07.839 --> 00:03:11.035
และซ่อนมันไว้นานมาก

00:03:11.035 --> 00:03:15.726
แต่ฉันขยับตัวไม่ได้ ด้วยกลัวว่าจะไม่ได้รับ
การยอมรับ

00:03:16.818 --> 00:03:19.459
และแน่นอนค่ะ ไม่ใช่ฉันคนเดียว

00:03:19.459 --> 00:03:24.308
งานวิจัยปี 2013 พบว่า คนจำนวนมาก
อย่างไม่น่าเชื่อ

00:03:24.308 --> 00:03:27.078
ซ่อนลักษณะเอกลักษณ์ของตนไว้

00:03:27.078 --> 00:03:29.949
จากลูกจ้างทั้งหมดที่ได้ถูกสำรวจ

00:03:29.949 --> 00:03:35.568
61% รายงานว่า ได้เปลี่ยนลักษณะ
ของพฤติกรรมหรือรูปลักษณ์ภายนอก

00:03:35.568 --> 00:03:37.841
เพื่อให้เข้ากับที่ทำงานได้

00:03:37.841 --> 00:03:42.470
ในทั้งหมดของลูกจ้างที่เป็นเกย์ เลสเบี้ยน 
และได้ทั้งสองเพศนั้น

00:03:42.470 --> 00:03:47.260
83% ยอมรับว่าได้เปลี่ยนลักษณะบางอย่างของตน

00:03:47.260 --> 00:03:51.758
เพื่อให้ไม่ต้องดูแล้ว "เกย์เกินไป" 
ในที่ทำงาน

00:03:52.417 --> 00:03:55.340
งานวิจัยนั้นพบว่า แม้ในบริษัทต่างๆ ก็ตาม

00:03:55.340 --> 00:03:59.253
ที่มีนโยบายหลากหลาย และโปรแกรมที่ครอบคลุม

00:03:59.253 --> 00:04:02.006
ลูกจ้างก็ยังต้องดิ้นรน
ที่จะเป็นตัวของตัวเอง ในที่ทำงาน

00:04:02.006 --> 00:04:04.989
เพราะพวกเขาเชื่อว่า การสอดคล้องกันนั้น
สำคัญยิ่ง

00:04:04.989 --> 00:04:08.496
ต่อความก้าวหน้าในการทำงานระยะยาวของเขา

00:04:08.496 --> 00:04:13.438
ในขณะที่ฉันประหลาดใจว่า มีคนมาก
เหลือเกินเป็นเหมือนฉัน

00:04:13.438 --> 00:04:17.231
เสียพลังงานไปมากเหลือเกิน พยายามซ่อนตัวเอง

00:04:17.231 --> 00:04:21.122
ฉันก็กลัว เมื่อพบว่า ความนิ่งเงียบของฉัน

00:04:21.122 --> 00:04:27.432
มีผลเป็นหรือตายได้ และมีผลสะท้อน
ทางสังคมยาวนาน

NOTE Paragraph

00:04:29.117 --> 00:04:31.308
12 ปีค่ะ

00:04:31.308 --> 00:04:34.979
ความยาวนาน ที่จะทำให้อายุสั้นลง

00:04:34.979 --> 00:04:41.017
สำหรับคนที่เป็น เกย์ เลสเบี้ยน และได้ทั้ง
สองเพศ ในชุมชนที่ต่อต้านเกย์อย่างมาก

00:04:41.017 --> 00:04:43.673
เมื่อเปรียบกับชุมชนที่ยอมรับ

00:04:44.603 --> 00:04:48.731
อายุคาดเฉลี่ย ลดลง 12 ปี

00:04:49.301 --> 00:04:52.429
เมื่อฉันได้อ่านเรื่องนั้นใน นิตยสาร
แอดโวเคท ในปีนี้

00:04:52.429 --> 00:04:56.234
ฉันจึงรู้ว่า จะนิ่งเฉยอยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว

00:04:56.904 --> 00:05:02.896
ผลของความเครียดส่วนตัว และรอยด่าง
ทางสังคม เป็นการรวมกันที่อันตรายถึงตาย

00:05:04.692 --> 00:05:07.963
การวิจัยพบว่า เกย์ในชุมชนที่ต่อต้านเกย์

00:05:07.963 --> 00:05:13.710
มีอัตราการเป็นโรคห้วใจ ความรุนแรง และ
การฆ่าตัวตายสูงกว่า

00:05:13.710 --> 00:05:17.040
สิ่งที่ครั้งหนึ่ง ฉันเคยคิดว่า
แค่เป็นเรื่องส่วนตัว

00:05:17.040 --> 00:05:19.226
ฉันจึงได้ตระหนักว่า มีผลกว้างไกล

00:05:19.226 --> 00:05:21.820
ถึงเข้าไปในที่ทำงาน และออกไปในชุมชน

00:05:21.820 --> 00:05:25.185
สำหรับทุกๆ เรื่องราว ที่เหมือนเรื่องของฉัน

00:05:25.185 --> 00:05:29.005
การที่ฉันเลือกที่จะซ่อนไว้ ไม่บอกผู้อื่น
ว่าจริงๆ ฉันเป็นใครนั้น

00:05:29.005 --> 00:05:33.048
แม้จะไม่ได้ตั้งใจแต่อาจมีส่วนให้เกิด
สภาพแวดล้อมที่เป็นอย่างนี้

00:05:33.048 --> 00:05:35.492
และบรรยากาศของการแบ่งแยกก็ได้

NOTE Paragraph

00:05:36.192 --> 00:05:41.590
ฉันบอกตัวเองอยู่เสมอว่า ไม่มีเหตุผล
ที่ต้องบอกคนอื่นว่า ฉันเป็นเกย์

00:05:41.592 --> 00:05:45.809
แต่ความคิดที่ว่า ความนิ่งเฉย
มีผลกระทบทางสังคม

00:05:45.809 --> 00:05:50.669
ทำให้เข้าใจจริงๆ ว่าต้องพูดออกมาดังๆ แล้ว
ในปีนี้เอง เมื่อฉันพลาดโอกาส

00:05:50.669 --> 00:05:56.421
ที่จะเปลี่ยนบรรยากาศของการแบ่งแยก
ในบ้านเกิดของตนเอง ในรัฐแคนซัส

NOTE Paragraph

00:05:56.421 --> 00:06:01.623
เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ สภาผู้แทนของแคนซัส
ยกร่างกฎหมายเพื่อพิจารณาลงคะแนนเสียง

00:06:01.623 --> 00:06:04.147
ว่าควรจะอนุญาตอย่างจริงจังให้ธุรกิจ

00:06:04.147 --> 00:06:10.745
ใช้เสรีภาพทางศาสนา เป็นเหตุผล
เพื่อไม่ให้บริการเกย์

00:06:13.063 --> 00:06:16.245
เพื่อนเก่าที่เคยร่วมงานกับฉัน

00:06:16.245 --> 00:06:21.068
มีคุณพ่อที่อยู่ในสภาผู้แทนรัฐแคนซัสด้วย

00:06:21.068 --> 00:06:26.246
และเขาก็ลงคะแนนเห็นชอบในกฎหมายนี้

00:06:26.253 --> 00:06:33.007
เห็นด้วยกับกฎหมายที่อนุญาตให้ธุรกิจ
ไม่ให้บริการฉัน

NOTE Paragraph

00:06:34.647 --> 00:06:36.436
เพื่อนของฉันรู้สึกอย่างไรบ้าง

00:06:36.436 --> 00:06:41.922
เกี่ยวกับเลสเบี้ยน เกย์ ได้ทั้งสองเพศ 
คนข้ามเพศ คนแต่งหญิง และคนที่ยังไม่แน่ใจ

00:06:41.922 --> 00:06:44.611
คุณพ่อของเธอรู้สึกอย่างไรบ้าง

00:06:44.611 --> 00:06:50.499
ฉันไม่ทราบ เพราะฉันไม่เคยจริงใจ
กับพวกเขา เกี่ยวกับว่าฉันเป็นใคร

00:06:50.499 --> 00:06:53.773
และเรื่องนั้นทำให้ฉันสั่นกลัวไปถึงแก่น

00:06:53.773 --> 00:06:57.204
อะไรจะเกิด ถ้าฉันเล่าเรื่องของฉัน
ให้เธอฟัง

00:06:57.204 --> 00:06:59.853
เธออาจจะได้เล่าสิ่งที่ฉันประสบ 
ให้พ่อเธอฟังก็ได้

00:06:59.853 --> 00:07:04.885
ฉันอาจจะได้ช่วยเปลี่ยนแปลงการลงคะแนนเสียง
ได้ในที่สุดก็ได้

00:07:04.885 --> 00:07:07.348
ฉันจะไม่ทราบได้เลย

00:07:07.348 --> 00:07:11.480
และนั่นทำให้ฉันตระหนักว่า
ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย

00:07:11.480 --> 00:07:13.723
เพื่อที่จะทำให้เกิดความแตกต่างขึ้นมา

NOTE Paragraph

00:07:15.053 --> 00:07:19.074
ช่างน่าเย้ยหยัน ที่ฉันทำงานในฝ่าย
ทรัพยากรบุคคล

00:07:19.074 --> 00:07:21.512
วิชาชีพที่ทำงานเพื่อต้อนรับ

00:07:21.512 --> 00:07:25.097
เชื่อมต่อและส่งเสริมการพัฒนาของลูกจ้าง

00:07:25.097 --> 00:07:28.339
วิชาชีพที่สนับสนุนว่า ความหลากหลายของสังคม

00:07:28.339 --> 00:07:31.004
ควรจะสะท้อนให้เห็นในที่ทำงาน

00:07:31.004 --> 00:07:36.779
แต่แล้วฉันไม่ได้ทำอะไรเลย 
ที่จะสนับสนุนความหลากหลาย

00:07:36.779 --> 00:07:39.649
เมื่อฉันมาที่บริษัทนี้ ในปีที่แล้ว

00:07:39.649 --> 00:07:44.724
ฉันคิดกับตัวเองว่า บริษัทนี้มีนโยบาย
ต่อต้านการแบ่งแยก

00:07:44.724 --> 00:07:48.777
ซึ่งปกป้องเกย์ เลสเบี้ยน ได้ทั้งสองเพศ
และคนข้ามเพศ

00:07:48.777 --> 00:07:54.483
พันธสัญญาในเรื่องความหลากหลายของพวกเขานั้น
เห็นชัดเจนทางโครงการรวมอยู่ด้วยกันระดับโลก

00:07:54.483 --> 00:07:59.645
เมื่อฉันเดินผ่านประตูของบริษัทนี้
ก็จะเปิดตัวได้ในที่สุด

00:08:00.551 --> 00:08:02.540
แต่ก็ไม่ใช่อย่างนั้น

00:08:02.540 --> 00:08:06.250
แทนที่จะใช้ประโยชน์จากโอกาสที่มีอยู่นั้น

00:08:06.250 --> 00:08:09.529
ฉันไม่ได้ทำอะไรเลย

NOTE Paragraph

00:08:19.838 --> 00:08:26.038
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:08:27.737 --> 00:08:31.652
เมื่อฉันทบทวนดูสิ่งที่บันทึกไว้ที่ลอนดอน
และสมุดภาพ

00:08:31.652 --> 00:08:34.902
ในภาคเรียนที่ลอนดอน เมื่อ 16 ปีที่แล้ว

00:08:34.902 --> 00:08:40.396
ฉันก็ไปพบถ้อยคำกล่าวอ้างที่ขยายความไว้ จาก
หนังสือของ โทนี่ มอร์ริสัน "พาราไดซ์"

00:08:41.547 --> 00:08:45.841
"มีสิ่งที่น่ากลัว ที่อยู่ภายใน
มากกว่าที่อยู่ภายนอก"

00:08:45.841 --> 00:08:49.099
แล้วฉันก็ได้เขียนข้อความของตัวเอง 
ไว้ข้างล่างว่า

00:08:49.099 --> 00:08:50.983
"จงจำไว้นะ"

00:08:51.983 --> 00:08:56.685
แน่ใจว่า ในตอนนั้นฉันกำลังพยายาม 
ให้กำลังใจตัวเอง ออกไปข้างนอกไปสำรวจลอนดอน

00:08:56.685 --> 00:09:03.758
แต่ข้อความที่ฉันไม่มี คือความจำเป็น
ในการเริ่มต้นสำรวจและโอบอุ้มตัวเองไว้

00:09:03.762 --> 00:09:07.465
สิ่งที่ฉันไม่ได้ตระหนักในตอนนั้น
จนกระทั่งผ่านไปหลายปี

00:09:07.465 --> 00:09:12.371
คือ อุปสรรคที่ใหญ่ที่สุด 
ที่ฉันยังต้องเอาชนะให้ได้

00:09:12.371 --> 00:09:16.438
คือความกลัวและความไม่มั่นคงของตัวเอง

00:09:16.438 --> 00:09:23.876
ฉันเชื่อว่า ด้วยการเผชิญหน้ากับความกลัวภายใน
ฉันจะสามารถเปลี่ยนความเป็นจริงภายนอกได้

00:09:25.498 --> 00:09:27.791
และฉันก็ตัดสินใจเลือกทำ ในวันนี้

00:09:27.791 --> 00:09:34.333
เพื่อเปิดเผยส่วนหนึ่งของฉัน
ที่ได้ซ่อนไว้นานเหลือเกิน

00:09:34.333 --> 00:09:38.644
ฉันหวังว่า สิ่งนี้หมายถึง ฉันจะไม่ต้อง
แอบซ่อนอีกต่อไป

00:09:38.644 --> 00:09:45.486
และก็หวังว่า โดยการออกมาเปิดตัวในวันนี้
ฉันได้ทำบางอย่างเพื่อเปลี่ยนแปลงข้อมูล

00:09:45.492 --> 00:09:51.903
และเพื่อช่วยคนอื่นที่รู้สึกแตกต่าง ให้เป็น
ตัวของตัวเองและสมหวังยิ่งขึ้นอีกด้วย

00:09:51.903 --> 00:09:56.394
ทั้งชีวิตในหน้าที่การงาน และชีวิตส่วนตัว

00:09:56.394 --> 00:09:59.147
ขอบคุณค่ะ

00:09:59.147 --> 00:10:05.482
(เสียงปรบมือ)