1
00:00:00,784 --> 00:00:03,659
سلام، من رفیک هستم.
من یک هنرمند رسانه هستم.

2
00:00:03,683 --> 00:00:05,658
از داده‌ها
به عنوان رنگدانه استفاده می‌کنم

3
00:00:05,682 --> 00:00:07,572
و با یک قلم‌موی هوشمند

4
00:00:07,596 --> 00:00:10,455
که هوش مصنوعی به آن کمک می‌کند،
نقاشی می‌کنم.

5
00:00:11,128 --> 00:00:13,876
با استفاده از فضاهای معماری به‌عنوان بوم،

6
00:00:13,900 --> 00:00:15,694
با دستگاه‌ها همکاری می‌کنم

7
00:00:15,718 --> 00:00:18,661
تا ساختمان‌ها را به رویا و توهم بکشانم.

8
00:00:18,685 --> 00:00:21,400
شاید از خود بپرسید
که همه این‌ها به چه معناست؟

9
00:00:21,424 --> 00:00:25,089
پس لطفاً بگذارید
شما را وارد کار و دنیای خودم کنم.

10
00:00:25,851 --> 00:00:29,590
من از کودکی که در استانبول بزرگ شدم،

11
00:00:29,614 --> 00:00:31,956
از هشت سالگی شاهد قدرت تخیل بودم.

12
00:00:31,980 --> 00:00:35,371
یک روز، مادرم نوار ویدیویی فیلم علمی تخیلی

13
00:00:35,395 --> 00:00:38,078
«بلید رانر» را به خانه آورد.
(اشاره به فیلم Blade Runner)

14
00:00:38,102 --> 00:00:41,077
من به وضوح به یاد می‌آورم

15
00:00:41,101 --> 00:00:46,010
که توسط چشم‌انداز معماری خیره‌کننده
از آینده لس‌آنجلس مسحور شده‌ بودم،

16
00:00:46,034 --> 00:00:48,586
مکانی که قبلاً هرگز ندیده بودم.

17
00:00:48,610 --> 00:00:54,007
آن چشم‌انداز به نوعی
پایه اصلی رویاهایم شد.

18
00:00:54,031 --> 00:00:56,793
هنگامی که در سال ۲۰۱۲
برای یک دوره تحصیلات تکمیلی

19
00:00:56,817 --> 00:00:59,237
در Design Media Arts وارد لس‌آنجلس شدم،

20
00:00:59,261 --> 00:01:01,651
یک ماشین اجاره کردم و برای دیدنِ

21
00:01:01,675 --> 00:01:04,721
آن دنیای شگفت‌انگیز از آینده نزدیک
به مرکز شهر رفتم.

22
00:01:05,482 --> 00:01:07,128
خط خاصی را به خاطر می‌آورم

23
00:01:07,152 --> 00:01:10,221
که بارها و بارها به ذهنم خطور می‌کرد:

24
00:01:10,245 --> 00:01:12,340
وقتی اندروید ریچل متوجه می‌شود که

25
00:01:12,364 --> 00:01:16,079
خاطرات او واقعاً از آن او نیستند،

26
00:01:16,103 --> 00:01:20,754
و وقتی دکارد به او می‌گوید 
آنها خاطرات شخص دیگری هستند.

27
00:01:20,778 --> 00:01:22,011
از آن لحظه،

28
00:01:22,035 --> 00:01:24,915
یکی از الهامات من این سوال بود.

29
00:01:25,561 --> 00:01:29,900
یک دستگاه با خاطرات شخص دیگر
چه کاری می‌تواند انجام دهد؟

30
00:01:29,924 --> 00:01:32,627
یا، به طریقی دیگر بگویم،

31
00:01:32,651 --> 00:01:36,402
معنی یک هوش مصنوعی بودن
در قرن ۲۱ چیست؟

32
00:01:37,441 --> 00:01:39,538
هر دستگاه اندرویدی یا هوش مصنوعی

33
00:01:39,562 --> 00:01:42,679
فقط تا زمانی که با آن همکاری کنیم
هوشمند است.

34
00:01:43,327 --> 00:01:44,792
این می‌تواند چیزهایی را بسازد

35
00:01:44,816 --> 00:01:48,072
که هوش انسانی قصد تولید آن را دارد

36
00:01:48,096 --> 00:01:50,238
اما توانایی انجام آن را ندارد.

37
00:01:51,373 --> 00:01:55,178
به عنوان مثال در مورد 
فعالیت‌ها و شبکه‌های اجتماعی خود فکر کنید.

38
00:01:55,208 --> 00:01:58,756
هرچه با آنها تعامل بیشتری داشته باشید
هوشمندتر می‌شوند.

39
00:01:58,780 --> 00:02:03,249
اگر ماشین‌ها می‌توانند 
خاطرات را یاد بگیرند یا پردازش کنند،

40
00:02:03,273 --> 00:02:05,134
آنها می‌توانند رویاپردازی هم کنند؟

41
00:02:05,158 --> 00:02:06,644
توهم ببینند؟

42
00:02:06,668 --> 00:02:09,082
غیر ارادی بیاد بیاورند،

43
00:02:09,106 --> 00:02:13,059
یا بین رویاهای چند نفر ارتباط برقرار کنند؟

44
00:02:13,083 --> 00:02:19,106
آیا یک هوش مصنوعی در قرن ۲۱ بودن
به معنای فراموش نکردن چیزی است؟

45
00:02:20,365 --> 00:02:21,548
و اگر چنین است،

46
00:02:21,572 --> 00:02:25,826
آیا انقلابی‌ترین چیزی نیست که

47
00:02:25,850 --> 00:02:30,762
ما در تلاش چند صد ساله خود
برای ثبت تاریخ در رسانه‌ها تجربه کرده‌ایم؟

48
00:02:31,406 --> 00:02:32,740
به عبارت دیگر،

49
00:02:32,764 --> 00:02:36,217
ما از زمان «بلید رانر» ساخته ریدلی اسکات
تا کجا پیش رفته‌ایم؟

50
00:02:36,678 --> 00:02:40,165
پس من استودیوی خودم را
در سال ۲۰۱۴ تأسیس کردم

51
00:02:40,189 --> 00:02:42,200
و از معماران،

52
00:02:42,224 --> 00:02:44,596
دانشمندان کامپیوتر و داده،
دانشمندان علوم اعصاب،

53
00:02:44,620 --> 00:02:47,467
موسیقیدانان و حتی داستان سرایان
دعوت کردم

54
00:02:47,491 --> 00:02:50,232
تا در تحقق رویاهایم به من بپیوندند.

55
00:02:51,001 --> 00:02:53,835
آیا داده‌ها 
می‌توانند به یک رنگدانه تبدیل شوند؟

56
00:02:53,859 --> 00:02:56,446
این اولین سوالی بود

57
00:02:56,470 --> 00:03:01,017
که ما هنگام شروع سفر خود
برای جاسازی هنرهای رسانه‌ای در معماری،

58
00:03:01,041 --> 00:03:03,699
به منظور برخورد با دنیای مجازی و فیزیکی،
پرسیدیم.

59
00:03:04,555 --> 00:03:09,294
سپس ما شروع به تصور چیزی که من آن را 
شاعرانگی داده‌ها می‌نامم، کردیم.

60
00:03:10,124 --> 00:03:12,841
یکی از اولین پروژه‌های ما،
«نمایش مجازی»،

61
00:03:12,865 --> 00:03:14,964
یک قطعه فرم هنر بصری داده‌های عمومی بود

62
00:03:14,988 --> 00:03:17,688
که به سفارش شهر سانفرانسیسکو ساخته شد.

63
00:03:17,712 --> 00:03:19,918
این کار مخاطب را دعوت به

64
00:03:19,942 --> 00:03:23,157
بخشی از یک تجربه زیباشناسی دیدنی

65
00:03:23,181 --> 00:03:24,820
در یک فضای زندگی شهری بودن،

66
00:03:24,844 --> 00:03:30,415
با به تصویر کشیدن
یک شبکه روان از اتصالات شهر می‌کند.

67
00:03:30,439 --> 00:03:33,162
همچنین این به عنوان یک یادآوری است

68
00:03:33,186 --> 00:03:36,546
که چگونه داده‌های نامرئی
از زندگی روزمره ما،

69
00:03:36,570 --> 00:03:39,736
مانند فیدهای توییتر 
که در اینجا نشان داده می‌شوند،

70
00:03:39,760 --> 00:03:41,888
قابل مشاهده هستند

71
00:03:41,912 --> 00:03:47,609
و به دانش حسی تبدیل شوند
که می‌توانند به صورت جمعی تجربه شوند.

72
00:03:48,619 --> 00:03:53,519
در حقیقت، داده‌ها فقط زمانی می‌توانند
به دانش تبدیل شوند که تجربه شده باشند،

73
00:03:53,543 --> 00:03:57,519
و آنچه که دانش و تجربه است 
می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد.

74
00:03:57,543 --> 00:03:59,303
هنگام کاوش چنین ارتباطاتی

75
00:03:59,327 --> 00:04:03,833
از طریق پتانسیل وسیع هوش ماشینی،

76
00:04:03,857 --> 00:04:09,072
ما همچنین به ارتباط بین حواس انسان

77
00:04:09,096 --> 00:04:12,747
و ظرفیت ماشین‌ها
برای شبیه سازی طبیعت فکر کردیم.

78
00:04:12,771 --> 00:04:17,771
این پرسش‌ها هنگام کار 
روی ‌نقاشی‌های داده‌های باد آغاز شد.

79
00:04:17,795 --> 00:04:20,755
آنها بر اساس مجموعه داده‌های پنهانی

80
00:04:20,779 --> 00:04:25,593
که از حسگرهای باد جمع کردیم،
شکل نظم‌های مصوری را به خود گرفتند.

81
00:04:25,617 --> 00:04:28,430
سپس ما از الگوریتم‌های تولیدی

82
00:04:28,454 --> 00:04:32,645
برای تبدیل سرعت، شدت و جهت باد

83
00:04:32,669 --> 00:04:35,303
به یک رنگدانه داده فضایی استفاده کردیم.

84
00:04:36,387 --> 00:04:40,418
نتیجه‌ یک تجربه خیالی در عین حال
برپایه حدس و گمان بود.

85
00:04:41,349 --> 00:04:44,212
این فرم هنری بصریِ پویا از داده‌،
با عنوان «بسفر»،

86
00:04:44,236 --> 00:04:48,553
تلاشی مشابه برای زیر سوال بردن توانایی ما
در تصورِ دوباره‌ی

87
00:04:48,577 --> 00:04:49,982
وقایع طبیعی بود.

88
00:04:51,299 --> 00:04:55,736
با استفاده از مجموعه‌های راداری 
با فرکانس بالا از دریای مرمره،

89
00:04:55,760 --> 00:04:57,990
ما داده‌های سطح دریا را جمع‌آوری کردیم

90
00:04:58,014 --> 00:05:01,195
و حرکت پویای آن را با هوش ‌ماشینی
پیش‌بینی کردیم.

91
00:05:01,874 --> 00:05:03,972
ما احساس غوطه‌وری را

92
00:05:03,996 --> 00:05:08,175
در یک منظره دریای آرام و در عین حال 
دائما در حال تغییر ایجاد کردیم.

93
00:05:09,524 --> 00:05:13,612
اغلب دیدن با مغز 
تخیل نامیده می‌شود،

94
00:05:13,636 --> 00:05:15,940
و برای من، تصور معماری

95
00:05:15,964 --> 00:05:19,845
فراتر از شیشه، فلز یا بتن است،

96
00:05:19,869 --> 00:05:24,370
در عوض بیشترین احتمال غوطه‌وری 
و روش‌های تقویت درک ما

97
00:05:24,394 --> 00:05:28,507
در محیط‌های ساخته شده را آزمایش می‌کند.

98
00:05:28,531 --> 00:05:32,184
تحقیقات در مورد هوش مصنوعی
هر روز در حال رشد است،

99
00:05:32,208 --> 00:05:36,086
و این احساس را برای ما ایجاد می‌کند که

100
00:05:36,110 --> 00:05:38,404
به سیستمی متصل شده‌ایم که از خودمان

101
00:05:38,428 --> 00:05:39,880
بزرگتر و باهوش‌تر است.

102
00:05:39,904 --> 00:05:43,508
در سال ۲۰۱۷، ما یک کتابخانه منبع آزاد

103
00:05:43,532 --> 00:05:46,174
از اسناد فرهنگی در استانبول کشف کردیم

104
00:05:46,198 --> 00:05:49,658
و شروع به کار روی «بایگانی آرزو»،

105
00:05:49,682 --> 00:05:53,976
یکی از اولین چیدمان‌های عمومی در جهان
مبتنی بر هوش مصنوعی کردیم،

106
00:05:54,000 --> 00:06:00,975
یک هوش مصنوعی حدود ۱/۷ میلیون سند
که ۲۷۰ ساله‌اند را کاوش می‌کند.

107
00:06:01,788 --> 00:06:04,630
یکی از الهامات ما در طی این روند،

108
00:06:04,654 --> 00:06:08,081
داستانی کوتاه به نام «کتابخانه بابل»

109
00:06:08,105 --> 00:06:11,312
از نویسنده آرژانتینی 
خورخه لوئیس بورخس بود.

110
00:06:11,336 --> 00:06:17,065
در داستان، نویسنده 
جهانی را در قالب یک کتابخانه گسترده

111
00:06:17,089 --> 00:06:23,000
شامل همه کتاب‌های ممکن ۴۱۰ صفحه ای
با یک قالب و مجموعه شخصیت خاص تصور می‌کند.

112
00:06:23,024 --> 00:06:24,493
از طریق این تصویر الهام‌بخش،

113
00:06:24,517 --> 00:06:29,247
ما راهی برای کشف فیزیکی 
بایگانی‌های گسترده دانش

114
00:06:29,271 --> 00:06:31,762
در عصر هوش ماشینی تصور می‌کنیم.

115
00:06:31,786 --> 00:06:33,844
همانطور که می‌بینید، نتیجه کار

116
00:06:33,868 --> 00:06:36,491
یک فضای غوطه‌وری کاربر محور بود.

117
00:06:36,515 --> 00:06:41,390
«بایگانی آرزو» تجربه کتابخانه‌ای را

118
00:06:41,414 --> 00:06:44,163
در عصر هوش ماشینی عمیقاً دگرگون کرد.

119
00:06:44,187 --> 00:06:48,255
«توهم ماشینی» کاوش در زمان و مکان است

120
00:06:48,279 --> 00:06:52,732
که از طریق آرشیو عکاسی عمومی شهر نیویورک
تجربه می‌شود.

121
00:06:52,756 --> 00:06:55,382
برای این طرح منحصر به فرد فراگیر

122
00:06:55,406 --> 00:06:58,070
ما الگوریتم‌های یادگیری ماشین را

123
00:06:58,094 --> 00:07:02,256
برای یافتن و پردازش 
بیش از ۱۰۰ میلیون عکس از شهر گسترش دادیم.

124
00:07:03,008 --> 00:07:06,090
ما یک سیستم روایتی خلاقانه طراحی کرده‌ایم

125
00:07:06,114 --> 00:07:12,317
تا با استفاده از هوش مصنوعی تصاویر جدیدی
را پیش بینی یا توهم‌زایی کند،

126
00:07:12,341 --> 00:07:16,264
به بیننده اجازه ‌دهد تا در تلفیقی رویایی

127
00:07:16,288 --> 00:07:18,412
از نیویورک گذشته و آینده گام بردارد.

128
00:07:19,832 --> 00:07:21,651
همانطور که پروژه‌های ما

129
00:07:21,675 --> 00:07:25,351
بیشتر به یادآوری و انتقال دانش می‌پردازند،

130
00:07:25,375 --> 00:07:30,333
بیشتر به این فکر کردیم که 
چگونه خاطرات ایستا نیستند

131
00:07:30,357 --> 00:07:33,718
بلکه تفسیرهای در حال تغییر
از وقایع گذشته هستند.

132
00:07:34,269 --> 00:07:36,350
ما در مورد اینکه چگونه ماشین‌ها

133
00:07:36,374 --> 00:07:40,404
می‌توانند حوادث ناخودآگاه

134
00:07:40,428 --> 00:07:44,340
مانند خواب دیدن، یادآوری و توهم را
شبیه‌سازی کنند، فکر کردیم.

135
00:07:45,356 --> 00:07:48,260
بنابراین، ما «خاطرات ذوب شونده» را
ایجاد کردیم

136
00:07:48,284 --> 00:07:50,705
تا لحظه به یادآوری را تجسم کنیم.

137
00:07:51,824 --> 00:07:54,491
الهام انجام این کار از یک اتفاق
غم‌انگیز حاصل شد،

138
00:07:54,515 --> 00:07:58,026
وقتی فهمیدم عموی من مبتلا به آلزایمر است.

139
00:07:59,602 --> 00:08:02,023
در آن زمان،
تنها چیزی که می‌توانستم فکر کنم

140
00:08:02,047 --> 00:08:07,110
این بود که راهی برای تکریم چگونگی
و آنچه را که به یاد می‌آوریم، پیدا کنم

141
00:08:07,134 --> 00:08:09,128
وقتی هنوز قادر به انجام این کار هستیم.

142
00:08:09,152 --> 00:08:13,232
شروع کردم به یادآوری خاطرات
نه به عنوان ناپدید شدن

143
00:08:13,256 --> 00:08:16,168
بلکه به عنوان ذوب شدن یا تغییر شکل.

144
00:08:16,192 --> 00:08:18,253
با کمک هوش ماشینی،

145
00:08:18,277 --> 00:08:21,740
ما با دانشمندان آزمایشگاه نوروسکیپ

146
00:08:21,764 --> 00:08:23,603
در دانشگاه کالیفرنیا کار کردیم،

147
00:08:23,627 --> 00:08:29,184
به ما نشان دادند که چگونه می‌توان هنگام
ایجاد خاطرات سیگنال‌های مغز را درک کرد.

148
00:08:29,208 --> 00:08:34,311
اگرچه عموی خودم توانایی پردازش خاطرات را
از دست می‌داد،

149
00:08:34,335 --> 00:08:37,858
اما آثار هنری تولید شده توسط داده‌های EEG
(نوار مغزی)،

150
00:08:37,882 --> 00:08:41,184
اهمیت یادآوری را کشف کرد

151
00:08:41,208 --> 00:08:45,588
و برای گرامی داشت آنچه که
عموی من از دست داده بود، ایستاد.

152
00:08:48,533 --> 00:08:51,487
تقریباً هیچ چیز در مورد لس‌آنجلس معاصر

153
00:08:51,511 --> 00:08:55,272
با دوران کودکی من از شهر مطابقت نداشت،

154
00:08:55,296 --> 00:08:58,386
به استثنای یک ساختمان شگفت‌انگیز:

155
00:08:58,410 --> 00:09:01,799
سالن کنسرت والت دیزنی، 
طراحی شده توسط فرانک گری،

156
00:09:01,823 --> 00:09:03,554
یکی از قهرمانان همیشه من.

157
00:09:04,208 --> 00:09:07,565
در سال ۲۰۱۸،
تماسی از طرف فیلارمونیک لس‌آنجلس داشتم

158
00:09:07,589 --> 00:09:09,500
که به دنبال تاسیساتی

159
00:09:09,524 --> 00:09:13,614
برای کمک به بزرگداشت
صد سالگی سمفونی جشن گرفته شده بود.

160
00:09:13,638 --> 00:09:17,010
برای این، 
ما تصمیم گرفتیم این سوال را بپرسیم،

161
00:09:17,034 --> 00:09:19,974
«آیا یک ساختمان می‌تواند یاد بگیرد؟
آیا می‌تواند خواب ببیند؟»

162
00:09:20,614 --> 00:09:21,791
برای پاسخ به این سوال،

163
00:09:21,815 --> 00:09:27,646
ما تصمیم گرفتیم همه‌ی آرشیو‌های ثبت شده 
در Phil و WDCH لس‌آنجلس را جمع آوری کنیم.

164
00:09:27,670 --> 00:09:32,535
به طور دقیق، ۷۷ ترابایت 
حافظه بایگانی شده دیجیتال.

165
00:09:32,559 --> 00:09:34,726
با استفاده از هوش ماشینی،

166
00:09:34,750 --> 00:09:38,166
کل بایگانی، با بازگشت به ۱۰۰ سال قبل،

167
00:09:38,190 --> 00:09:41,195
بر روی پوسته ساختمان نمایش داده شد،

168
00:09:41,219 --> 00:09:45,163
۴۲ پروژکتور برای دستیابی 
به این تجربه عمومی آینده

169
00:09:45,187 --> 00:09:47,362
در قلب لس‌آنجلس،

170
00:09:47,386 --> 00:09:51,369
یک قدم به لس‌آنجلس در «بلید رانر»
نزدیک شدن.

171
00:09:52,146 --> 00:09:54,660
اگر ساختمانی می‌توانست خواب ببیند،

172
00:09:54,684 --> 00:09:56,361
در این لحظه بود.

173
00:09:59,703 --> 00:10:04,449
اکنون، من شما را به آخرین سفر 
به ذهن ماشین دعوت می‌کنم.

174
00:10:05,877 --> 00:10:09,241
در حال حاضر، ما کاملاً در جهان داده‌های

175
00:10:09,265 --> 00:10:13,813
هر سخنرانی TED مربوط به ۳۰ ساله گذشته
شناوریم.

176
00:10:13,837 --> 00:10:20,439
یعنی این مجموعه داده شامل ۷۷۰۵ گفتگو
از صفحه نمایش TED است.

177
00:10:21,094 --> 00:10:25,635
این گفتارها به ۷/۴ میلیون ثانیه 
ترجمه شده است،

178
00:10:25,659 --> 00:10:29,754
و هر ثانیه در اینجا 
در این جهان داده نمایش داده می‌شود.

179
00:10:29,778 --> 00:10:31,849
هر تصویری که در اینجا مشاهده می‌کنید

180
00:10:31,873 --> 00:10:34,945
بیانگر لحظات بی‌نظیری از آن گفتگوها است.

181
00:10:34,969 --> 00:10:36,842
با استفاده از هوش ماشینی،

182
00:10:36,866 --> 00:10:41,167
ما در مجموع ۴۸۷,۰۰۰ جمله را

183
00:10:41,191 --> 00:10:45,580
در ۳۳۰ گروه منحصر به فرد از 
موضوعاتی مانند طبیعت، انتشار گازهای جهانی،

184
00:10:45,604 --> 00:10:48,890
انقراض، مسائل نژادی، محاسبات،

185
00:10:48,914 --> 00:10:52,454
اعتماد، احساسات،
آب و پناهندگان پردازش کردیم.

186
00:10:52,478 --> 00:10:55,327
این گروه‌ها سپس با الگوریتمی

187
00:10:55,351 --> 00:10:56,613
به یکدیگر متصل می‌شوند،

188
00:10:56,637 --> 00:11:00,479
۱۱۳ میلیون بخش خطی ایجاد می‌کنند،

189
00:11:00,503 --> 00:11:03,606
که روابط مفهومی جدیدی را نشان می‌دهد.

190
00:11:03,630 --> 00:11:06,971
آیا اینکه بتوانید تمام سوالاتی را 
که تاکنون در صحنه پرسیده شده است

191
00:11:06,995 --> 00:11:10,064
به خاطر بسپارید، حیرت‌انگیز نخواهد بود؟

192
00:11:11,507 --> 00:11:12,946
من اینجا هستم،

193
00:11:12,970 --> 00:11:15,832
در ذهن بسیاری از متفکران بزرگ،

194
00:11:15,856 --> 00:11:19,579
و همچنین یک ماشین،
در تعامل با احساسات مختلفی

195
00:11:19,603 --> 00:11:21,968
که ناشی از یادگیری،

196
00:11:21,992 --> 00:11:24,228
به خاطر سپردن، سوال پرسیدن

197
00:11:24,252 --> 00:11:27,619
و تخیل همزمان است،

198
00:11:27,643 --> 00:11:29,918
و قدرت ذهن را گسترش می‌دهم.

199
00:11:31,034 --> 00:11:33,431
برای من، اینجا بودن

200
00:11:33,455 --> 00:11:37,407
حقیقا معنای هوش مصنوعی بودن
در قرن ۲۱ است.

201
00:11:38,184 --> 00:11:40,477
در دست ما انسان‌هاست،

202
00:11:40,501 --> 00:11:44,017
که این ذهن را آموزش دهیم تا آنچه را 
که فقط می‌توانیم در رویای آن باشیم

203
00:11:44,041 --> 00:11:46,134
یاد بگیرد و به یاد بیاورد.

204
00:11:47,258 --> 00:11:48,408
متشکرم.