[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:11.24,0:00:15.30,Default,,0000,0000,0000,,วันนี้ผมอยากจะเล่าเรื่องประสบการณ์
Dialogue: 0,0:00:15.30,0:00:17.98,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวกับการศึกษาให้ฟัง
Dialogue: 0,0:00:19.70,0:00:22.07,Default,,0000,0000,0000,,มันอาจจะต่างจากที่หลาย ๆ คนคาดหวัง
Dialogue: 0,0:00:23.44,0:00:25.76,Default,,0000,0000,0000,,แต่ก่อนผมก็รู้สึกเหมือนคนทั่ว ๆ ไปว่า
Dialogue: 0,0:00:25.76,0:00:29.22,Default,,0000,0000,0000,,การศึกษาคือสิ่งที่จะทำให้ชีวิตเราดีขึ้น
Dialogue: 0,0:00:29.22,0:00:31.92,Default,,0000,0000,0000,,การศึกษาคือสิ่งที่จะทำให้เราก้าวไปสู่
Dialogue: 0,0:00:31.95,0:00:34.44,Default,,0000,0000,0000,,ความสำเร็จในชีวิตได้
Dialogue: 0,0:00:35.12,0:00:38.04,Default,,0000,0000,0000,,ผมเคยรู้สึกอย่างนั้นและก็เคยพยายาม
Dialogue: 0,0:00:38.04,0:00:40.72,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะต่อสู้เพื่อที่จะประสบผลสำเร็จ
Dialogue: 0,0:00:40.84,0:00:43.44,Default,,0000,0000,0000,,โดยการที่พยายามเรียนให้มากที่สุด
Dialogue: 0,0:00:44.88,0:00:47.08,Default,,0000,0000,0000,,แต่สิ่งที่ผมเห็นกลับตรงกันข้าม
Dialogue: 0,0:00:48.100,0:00:50.84,Default,,0000,0000,0000,,นักเรียนรุ่นเดียวกับผม
Dialogue: 0,0:00:50.84,0:00:53.86,Default,,0000,0000,0000,,ที่เรียนชั้นประถมมาด้วยกัน หกสิบกว่าคน
Dialogue: 0,0:00:54.39,0:00:56.59,Default,,0000,0000,0000,,คนที่เรียนเก่งที่สุดตอนนี้คือ
Dialogue: 0,0:00:56.59,0:00:59.49,Default,,0000,0000,0000,,เป็นข้าราชการคนหนึ่งที่มีแต่หนี้สิน
Dialogue: 0,0:00:59.87,0:01:05.20,Default,,0000,0000,0000,,หลาย ๆ คนในห้องผมเนี่ย \Nพ่อแม่ต้องขายควายทั้งฝูง
Dialogue: 0,0:01:05.20,0:01:10.08,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อส่งลูกเรียน บางคนต้องขายที่นา
Dialogue: 0,0:01:10.30,0:01:13.27,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อส่งลูกเรียน แล้วเป็นหนี้
Dialogue: 0,0:01:13.30,0:01:17.48,Default,,0000,0000,0000,,และพอจบออกมาคนเหล่านี้ \Nแม้จะได้งานแต่เขาก็ไม่มีปัญญา
Dialogue: 0,0:01:18.94,0:01:22.48,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะซื้อที่นาคืนให้พ่อแม่ได้
Dialogue: 0,0:01:22.48,0:01:26.48,Default,,0000,0000,0000,,เขาคือลูกจ้างราคาถูก
Dialogue: 0,0:01:26.48,0:01:30.48,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะต้องหาเลี้ยงชีวิต\Nด้วยความยากลำบากต่อไป
Dialogue: 0,0:01:32.03,0:01:36.03,Default,,0000,0000,0000,,มันทำให้ผมรู้สึกว่า การศึกษาสำหรับคนจน
Dialogue: 0,0:01:36.03,0:01:41.31,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนกับการพนัน เหมือนมากและตอนนี้
Dialogue: 0,0:01:41.31,0:01:45.91,Default,,0000,0000,0000,,ผมก็เริ่มเห็นคนจำนวนมาก ที่ต้องต่อสู้
Dialogue: 0,0:01:45.94,0:01:47.89,Default,,0000,0000,0000,,กระเสือกกระสนทำงานมากกว่าสิบปี
Dialogue: 0,0:01:47.89,0:01:53.96,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อส่งลูกเรียน \Nเขาสละเวลาของชีวิต มากกว่าสิบปี
Dialogue: 0,0:01:53.96,0:01:59.29,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อส่งลูกเรียน \Nพอจบออกมาลูกก็หางานทำไม่ได้
Dialogue: 0,0:01:59.31,0:02:02.64,Default,,0000,0000,0000,,หรือหางานทำได้ ก็เป็นได้แค่แรงงานราคาถูก
Dialogue: 0,0:02:06.04,0:02:10.82,Default,,0000,0000,0000,,ในมุมมองของคนจน รู้สึกว่าการศึกษาเนี่ย
Dialogue: 0,0:02:10.92,0:02:12.94,Default,,0000,0000,0000,,ทำร้ายเรามากทีเดียว
Dialogue: 0,0:02:15.94,0:02:18.94,Default,,0000,0000,0000,,เราเรียนเยอะมาก
Dialogue: 0,0:02:19.26,0:02:22.12,Default,,0000,0000,0000,,แต่สิ่งที่เรานำมาใช้ในชีวิต \Nกลับไม่ใช่สิ่งที่เราเรียน
Dialogue: 0,0:02:22.12,0:02:25.90,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมเราต้องสูญเสียเวลาอันมีค่า
Dialogue: 0,0:02:25.90,0:02:28.92,Default,,0000,0000,0000,,ของชีวิตเกือบยี่สิบปี ใช้เงินเป็นล้าน
Dialogue: 0,0:02:28.92,0:02:31.54,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะเรียนสิ่งที่เราจะไม่ได้ใช้
Dialogue: 0,0:02:32.80,0:02:36.40,Default,,0000,0000,0000,,ผมจำได้ว่า ผมเกลียดคณิตศาสตร์มาก
Dialogue: 0,0:02:36.40,0:02:39.84,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมก้มหน้าก้มตาเรียน ซาย คอส แทน
Dialogue: 0,0:02:39.84,0:02:43.36,Default,,0000,0000,0000,,เรียนพายอาร์ กำลังสอง
Dialogue: 0,0:02:43.36,0:02:47.70,Default,,0000,0000,0000,,แล้ววันนี้ผมยังไม่เห็นใครเลยในชีวิต\Nที่ถอดสแควรูทในชีวิต
Dialogue: 0,0:02:47.84,0:02:54.56,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:02:54.56,0:02:57.84,Default,,0000,0000,0000,,มีคนจำนวนมากรุ่นผม เรียนภาษาอังกฤษ
Dialogue: 0,0:02:57.90,0:03:00.92,Default,,0000,0000,0000,,ตั้งแต่ป.1 จนถึงปริญญาตรี
Dialogue: 0,0:03:02.78,0:03:05.34,Default,,0000,0000,0000,,รุ่นผม หกสิบคน\Nไม่มีใครพูดภาษาอังกฤษสักคน
Dialogue: 0,0:03:05.34,0:03:09.78,Default,,0000,0000,0000,,มีแต่ผมพอพูดได้งู ๆ ปลา ๆ
Dialogue: 0,0:03:09.78,0:03:11.84,Default,,0000,0000,0000,,จะให้เขาพูดได้ไง\Nในเมื่อครูสอนยังพูดไม่ได้
Dialogue: 0,0:03:11.84,0:03:15.84,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราเรียนทำไมอ่ะ เราเสียเวลาอันมีค่า
Dialogue: 0,0:03:15.84,0:03:21.48,Default,,0000,0000,0000,,ของชีวิตไปอย่างน่าเสียดาย ชีวิตของคนมีค่ามาก
Dialogue: 0,0:03:21.48,0:03:26.74,Default,,0000,0000,0000,,เวลาทุกนาทีมันยิ่งใหญ่มาก
Dialogue: 0,0:03:26.74,0:03:31.40,Default,,0000,0000,0000,,แต่เรากลับทำให้มันสูญเปล่า\Nไปอย่างไร้ประโยชน์มาก
Dialogue: 0,0:03:31.40,0:03:34.34,Default,,0000,0000,0000,,พอผมมีลูกขึ้นมาผมเริ่มคิดถึงเรื่อง
Dialogue: 0,0:03:34.34,0:03:37.82,Default,,0000,0000,0000,,การศึกษามากขึ้นว่า จริง ๆ แล้วการศึกษา
Dialogue: 0,0:03:37.82,0:03:39.36,Default,,0000,0000,0000,,มันคืออะไร
Dialogue: 0,0:03:41.79,0:03:44.79,Default,,0000,0000,0000,,ผมเห็นสองด้าน ผมเห็นสองอย่าง
Dialogue: 0,0:03:44.79,0:03:49.25,Default,,0000,0000,0000,,ที่การศึกษานำออกจากชีวิตของเรา \Nอย่างแรก
Dialogue: 0,0:03:49.25,0:03:50.21,Default,,0000,0000,0000,,คือความรัก
Dialogue: 0,0:03:52.92,0:03:55.14,Default,,0000,0000,0000,,ความรักเกิดจากความใกล้ชิด
Dialogue: 0,0:03:55.14,0:03:57.58,Default,,0000,0000,0000,,ความผูกพัน การร่วมทุกข์ร่วมสุข
Dialogue: 0,0:04:01.40,0:04:07.49,Default,,0000,0000,0000,,แต่ พอเราไปเข้าโรงเรียน
Dialogue: 0,0:04:09.94,0:04:11.100,Default,,0000,0000,0000,,ความรักหายไป
Dialogue: 0,0:04:11.100,0:04:15.22,Default,,0000,0000,0000,,เพราะว่าความผูกพันมันหายไปใช่ไหม
Dialogue: 0,0:04:16.40,0:04:20.45,Default,,0000,0000,0000,,จำได้ไหม วันที่เศร้าโศกที่สุดในชีวิตก็คือ
Dialogue: 0,0:04:20.62,0:04:22.54,Default,,0000,0000,0000,,วันที่พ่อแม่ไปส่งลูกไปโรงเรียน
Dialogue: 0,0:04:22.54,0:04:25.94,Default,,0000,0000,0000,,วันแรกครับ เป็นอย่างนี้แหละครับ
Dialogue: 0,0:04:28.69,0:04:31.52,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมเราต้องเริ่มต้นชีวิตของเด็กคนหนึ่ง
Dialogue: 0,0:04:31.52,0:04:35.51,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยความเศร้า ในเมื่อโลกนี้มันสนุกมาก
Dialogue: 0,0:04:35.51,0:04:38.05,Default,,0000,0000,0000,,มันทำให้อะไรสนุกสนานได้หลายอย่าง
Dialogue: 0,0:04:38.05,0:04:41.50,Default,,0000,0000,0000,,แต่เราทำไมต้องบังคับให้ลูกเศร้าตั้งแต่แรก
Dialogue: 0,0:04:41.50,0:04:43.97,Default,,0000,0000,0000,,เราทำไมต้องฝึกให้เด็กเครียดและกลุ้ม
Dialogue: 0,0:04:43.97,0:04:45.91,Default,,0000,0000,0000,,ต้องเรียนในสิ่งที่เขาไม่อยากเรียน
Dialogue: 0,0:04:48.33,0:04:51.64,Default,,0000,0000,0000,,ผมจำได้ว่าตอนเป็นเด็ก
Dialogue: 0,0:04:51.64,0:04:56.70,Default,,0000,0000,0000,,คอมมิวนิสต์กำลังยึดครอง \Nเขมร ลาว และเวียดนาม
Dialogue: 0,0:04:56.70,0:05:00.58,Default,,0000,0000,0000,,ข่าวที่กระพือออกมาในหมู่บ้านก็คือ \Nถ้าเราเป็นคอมมิวนิสต์
Dialogue: 0,0:05:00.58,0:05:05.10,Default,,0000,0000,0000,,เขาจะจับเด็กไปเข้าค่ายล้างสมอง
Dialogue: 0,0:05:05.10,0:05:09.69,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเอาพ่อแม่ไปลากไถแทนควายทำงานหนัก
Dialogue: 0,0:05:09.69,0:05:15.90,Default,,0000,0000,0000,,แล้วให้พ่อแม่กินข้าววันละ หนึ่งกระป๋อง \Nผมกลัวมาก
Dialogue: 0,0:05:15.90,0:05:18.82,Default,,0000,0000,0000,,แอบไปนั่งร้องไห้คนเดียวอยู่บ่อยมากเลย
Dialogue: 0,0:05:18.82,0:05:21.67,Default,,0000,0000,0000,,คิดถึงเรื่องนี้ทีไรร้องไห้ทุกที เพราะอะไร
Dialogue: 0,0:05:21.67,0:05:25.67,Default,,0000,0000,0000,,เพราะผมรักพ่อแม่มาก \Nผมไม่อยากจะถูกพรากจากพ่อแม่ไป
Dialogue: 0,0:05:25.67,0:05:30.87,Default,,0000,0000,0000,,แต่วันนี้เหตุการณ์ที่ผมกลัวที่สุด
Dialogue: 0,0:05:30.87,0:05:33.25,Default,,0000,0000,0000,,กลับเป็นเรื่องปกติในชีวิตของคนทุกคน
Dialogue: 0,0:05:37.24,0:05:39.74,Default,,0000,0000,0000,,อันนี้คือสิ่งที่ผมไม่เข้าใจว่า
Dialogue: 0,0:05:39.74,0:05:42.40,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมสิ่งที่ผมเคยกลัวมันถึงเป็นเรื่องปกติ
Dialogue: 0,0:05:42.44,0:05:44.32,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมเราต้องพรากลูกออกจากพ่อ แม่
Dialogue: 0,0:05:46.54,0:05:50.16,Default,,0000,0000,0000,,ความรักไม่ใช่สัญชาตญาณอย่างเดียว
Dialogue: 0,0:05:50.53,0:05:54.88,Default,,0000,0000,0000,,มันคือมรดกชีวิตที่ถูกพัฒนา
Dialogue: 0,0:05:54.88,0:05:58.61,Default,,0000,0000,0000,,และส่งต่อมาไม่รู้กี่ชั่วโครตจนมาถึงรุ่นเรา
Dialogue: 0,0:05:58.61,0:06:01.46,Default,,0000,0000,0000,,แต่พอรุ่นเรา เราไม่ได้ส่งต่อ
Dialogue: 0,0:06:01.46,0:06:04.88,Default,,0000,0000,0000,,มรดกชีวิตอันล้ำค่านี้ไว้ให้ลูก
Dialogue: 0,0:06:04.88,0:06:07.100,Default,,0000,0000,0000,,โดยการเราตัดขาดลูกออกจากพ่อแม่ \N
Dialogue: 0,0:06:07.100,0:06:09.99,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อไม่ให้มีความผูกพันกัน
Dialogue: 0,0:06:09.99,0:06:13.12,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อให้ทุกคนไม่มีความเกี่ยวข้องกัน
Dialogue: 0,0:06:13.12,0:06:17.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราจะโดดเดี่ยวที่สุด เหงาที่สุด
Dialogue: 0,0:06:17.00,0:06:19.02,Default,,0000,0000,0000,,อันนี้คือสิ่งแรกที่ผมเห็นว่ามันหายไปจากชีวิต
Dialogue: 0,0:06:19.02,0:06:21.71,Default,,0000,0000,0000,,โดยการศึกษาทำมันหายไป
Dialogue: 0,0:06:21.71,0:06:25.88,Default,,0000,0000,0000,,อันที่สองคือ จินตนาการ
Dialogue: 0,0:06:25.88,0:06:29.24,Default,,0000,0000,0000,,จิตนาการคือ สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตของคน
Dialogue: 0,0:06:29.24,0:06:31.94,Default,,0000,0000,0000,,มันจะเกิดขึ้นได้ง่ายที่สุดในช่วงที่อายุไม่เกินสิบปี
Dialogue: 0,0:06:31.94,0:06:35.84,Default,,0000,0000,0000,,ช่วงนี้เป็นช่วงที่สมองกำลังว่างเปล่า
Dialogue: 0,0:06:35.84,0:06:39.49,Default,,0000,0000,0000,,เด็ก ๆ ก็จะเริ่มจินตนาการ
Dialogue: 0,0:06:39.49,0:06:44.26,Default,,0000,0000,0000,,การเล่นกับทรายการเล่นกับดิน ดึงใบไม้มาเล่น
Dialogue: 0,0:06:44.26,0:06:47.12,Default,,0000,0000,0000,,เอากิ่งไม้มาทำเป็นนั่นเป็นนี่ นั่นคือ
Dialogue: 0,0:06:47.12,0:06:51.100,Default,,0000,0000,0000,,การพัฒนาจินตนาการที่ยิ่งใหญ่มาก
Dialogue: 0,0:06:51.100,0:06:55.02,Default,,0000,0000,0000,,พอโตขึ้นคนจะจินตนาการได้น้อยลง \Nเพราะคนเราอัดข้อมูล
Dialogue: 0,0:06:55.02,0:06:57.50,Default,,0000,0000,0000,,ไปในเต็มสมองเกินไป
Dialogue: 0,0:06:57.50,0:07:01.50,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นเราจะจิตนาการไม่ได้ \Nเราคิดทำได้แค่ลอกเลียน
Dialogue: 0,0:07:01.50,0:07:05.69,Default,,0000,0000,0000,,หรือก๊อปปี้ความคิดของคนอื่น
Dialogue: 0,0:07:05.69,0:07:07.53,Default,,0000,0000,0000,,ดูอย่างเมืองไทย \Nเวลาเราจะพัฒนาอะไรสักอย่าง
Dialogue: 0,0:07:07.53,0:07:09.63,Default,,0000,0000,0000,,พัฒนาการเลือกตั้ง พัฒนาประชาธิปไตย
Dialogue: 0,0:07:09.63,0:07:13.45,Default,,0000,0000,0000,,พัฒนานั่น พัฒนานี่ ข้าราชการและนักการเมือง
Dialogue: 0,0:07:13.45,0:07:17.24,Default,,0000,0000,0000,,ต้องไปดูงานต่างประเทศ
Dialogue: 0,0:07:17.24,0:07:22.56,Default,,0000,0000,0000,,ไปทำไม (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:07:22.56,0:07:25.13,Default,,0000,0000,0000,,ไปลอกเลียนครับ ไปลอกเลียนเขามา
Dialogue: 0,0:07:25.13,0:07:28.26,Default,,0000,0000,0000,,เพราะตัวเองคิดไม่เป็น
Dialogue: 0,0:07:28.26,0:07:32.54,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเราไม่ได้สร้างสรรค์จินตนาการให้มีชีวิตต่อไป
Dialogue: 0,0:07:32.54,0:07:36.60,Default,,0000,0000,0000,,เด็กจะจินตนาการได้ในช่วงที่อายุไม่เกินสิบปี
Dialogue: 0,0:07:36.60,0:07:40.60,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นช่วงนี้ไม่ควรจะให้เด็กเรียนหนังสือ
Dialogue: 0,0:07:40.60,0:07:43.65,Default,,0000,0000,0000,,เด็กจะต้องสนุก จะต้องเล่น
Dialogue: 0,0:07:43.65,0:07:46.08,Default,,0000,0000,0000,,จะต้องสัมผัสกับความสุข สัมผัสกับอิสรภาพ
Dialogue: 0,0:07:46.10,0:07:49.05,Default,,0000,0000,0000,,สัมผัสกับจินตนาการที่เขาสามารถ
Dialogue: 0,0:07:49.05,0:07:53.91,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะทำอะไรก็ได้ นั่นคือสิ่งสำคัญที่สุด
Dialogue: 0,0:07:53.91,0:08:01.19,Default,,0000,0000,0000,,แต่พอเราส่งลูกเข้าโรงเรียนอายุสามปี อนุบาล
Dialogue: 0,0:08:01.19,0:08:04.06,Default,,0000,0000,0000,,บังคับให้เรียนพิเศษ เรียนนั่นเรียนนี่
Dialogue: 0,0:08:04.06,0:08:06.89,Default,,0000,0000,0000,,กระเป๋านี่หนักกว่ากระเป๋าผู้ใหญ่อีก
Dialogue: 0,0:08:06.89,0:08:10.71,Default,,0000,0000,0000,,เราบังคับให้เด็กเครียดและกลุ้ม
Dialogue: 0,0:08:10.71,0:08:14.01,Default,,0000,0000,0000,,ตั้งแต่อายุยังน้อย
Dialogue: 0,0:08:14.01,0:08:20.37,Default,,0000,0000,0000,,เขาเริ่มร่วงโรยโดยที่ยังไม่ได้บาน \Nทำไมเราทำร้ายเด็กขนาดนั้น
Dialogue: 0,0:08:20.37,0:08:25.58,Default,,0000,0000,0000,,เรียนมาก ๆ แล้วก็เก่งขึ้นไหมครับ เก่งขึ้นไหม
Dialogue: 0,0:08:25.58,0:08:28.68,Default,,0000,0000,0000,,เราดูสิเมืองไทยมีมหาวิทยาลัยเต็มบ้าน
Dialogue: 0,0:08:28.68,0:08:31.60,Default,,0000,0000,0000,,มีนักเรียนจบมหาศาล
Dialogue: 0,0:08:31.60,0:08:35.44,Default,,0000,0000,0000,,แค่น้ำท่วมกรุงเทพกลายเป็นปัญหาใหญ่
Dialogue: 0,0:08:35.44,0:08:38.21,Default,,0000,0000,0000,,น้ำท่วมมันเป็นเรื่องธรรมดามาไม่รู้กี่ชั่วโครต
Dialogue: 0,0:08:38.21,0:08:41.98,Default,,0000,0000,0000,,แต่วันนี้น้ำท่วมกลายเป็นปัญหา
Dialogue: 0,0:08:41.98,0:08:45.64,Default,,0000,0000,0000,,แล้วน้ำท่วมคนไม่มีน้ำกิน ต้องซื้อน้ำขวดมาดื่ม
Dialogue: 0,0:08:45.64,0:08:49.15,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือวิกฤตทางความคิด นี่คือวิกฤตทางการศึกษา
Dialogue: 0,0:08:49.15,0:08:51.95,Default,,0000,0000,0000,,ที่เราไม่สามารถจะแก้ไขปัญหาได้
Dialogue: 0,0:08:51.95,0:08:53.97,Default,,0000,0000,0000,,เราเรียนไปทำไม เรียนเพื่อที่จะให้เรื่องธรรมดา
Dialogue: 0,0:08:53.97,0:09:04.04,Default,,0000,0000,0000,,กลายเป็นปัญหา (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:09:08.89,0:09:15.56,Default,,0000,0000,0000,,เวลาเด็กจินตนาการไม่ได้ มันจะเครียด
Dialogue: 0,0:09:15.65,0:09:21.14,Default,,0000,0000,0000,,และกลุ้มและก็เบลอ
Dialogue: 0,0:09:21.14,0:09:24.08,Default,,0000,0000,0000,,โตขึ้นก็คุ้นเคยกับความเครียด ความกลุ้ม
Dialogue: 0,0:09:24.08,0:09:26.89,Default,,0000,0000,0000,,ชีวิตก็เป็นแบบนี้แหละ \Nเกิดขึ้นมาก็ทำงานหาเงินใช้เงิน
Dialogue: 0,0:09:26.89,0:09:29.40,Default,,0000,0000,0000,,หาเงินใช้เงิน มีแค่นี้แหละ \Nไม่มีอะไรมากไปกว่านี้หรอก
Dialogue: 0,0:09:29.40,0:09:32.79,Default,,0000,0000,0000,,คนก็ไม่คิด
Dialogue: 0,0:09:32.79,0:09:34.50,Default,,0000,0000,0000,,เพราะวัตถุประสงค์หลักของโรงเรียนในปัจจุบันนี้คือ
Dialogue: 0,0:09:34.65,0:09:37.98,Default,,0000,0000,0000,,สอนอยู่สามอย่าง ฝึกให้คนเชื่อฟัง ทำตาม
Dialogue: 0,0:09:37.98,0:09:45.93,Default,,0000,0000,0000,,และห้ามคิดต่าง มีแค่นี้ครับ (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:09:45.93,0:09:49.56,Default,,0000,0000,0000,,ฝึกยังไง ทุกคนต้องแต่งตัวเหมือนกัน
Dialogue: 0,0:09:49.56,0:09:53.43,Default,,0000,0000,0000,,ตัดผมเหมือนกัน ทำข้อสอบก็ต้องคำตอบเดียวกัน
Dialogue: 0,0:09:53.43,0:09:56.05,Default,,0000,0000,0000,,ห้ามคิดนะครับ มีข้อให้เลือกแค่ 4 ข้อ
Dialogue: 0,0:09:56.05,0:10:04.29,Default,,0000,0000,0000,,ก ข ค และ ง คิดไม่ได้ ห้ามคิด (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:10:04.29,0:10:06.17,Default,,0000,0000,0000,,พอจบออกมาเราก็เลยคิดไม่เป็น
Dialogue: 0,0:10:06.17,0:10:09.52,Default,,0000,0000,0000,,เราก็เลยได้แต่เชื่อฟังและทำตาม
Dialogue: 0,0:10:09.52,0:10:11.77,Default,,0000,0000,0000,,มันก็เลยเป็นปัญหาสังคม
Dialogue: 0,0:10:11.77,0:10:14.37,Default,,0000,0000,0000,,จบปริญญามามีความรู้มากแต่ตกงาน มีความรู้ตกงาน
Dialogue: 0,0:10:14.37,0:10:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ได้ยังไง หมายความว่าสิ่งที่เราเรียนมา
Dialogue: 0,0:10:18.00,0:10:21.36,Default,,0000,0000,0000,,มันไร้สาระมาก ไม่มีประโยชน์มาก ใช่ไหม
Dialogue: 0,0:10:21.36,0:10:23.40,Default,,0000,0000,0000,,มองดูสิ่งที่เราเรียนสิ ทุกอย่างไกล
Dialogue: 0,0:10:23.40,0:10:27.09,Default,,0000,0000,0000,,จากตัวเราทั้งหมด เรียนโลก ดวงจันทร์
Dialogue: 0,0:10:27.09,0:10:30.50,Default,,0000,0000,0000,,ประธานาธิบดีของประเทศนั้น ประเทศนี้
Dialogue: 0,0:10:30.50,0:10:32.99,Default,,0000,0000,0000,,เรียนเรื่องหินแกรนิต หินลิกไนต์ หินนั่น หินนี่
Dialogue: 0,0:10:32.99,0:10:37.74,Default,,0000,0000,0000,,แต่ตัวเองไม่เคยเรียนเลยอ่ะ
Dialogue: 0,0:10:37.74,0:10:40.48,Default,,0000,0000,0000,,เรียนจบมาก่อไฟ หุงข้าวไม่เป็น
Dialogue: 0,0:10:40.48,0:10:43.45,Default,,0000,0000,0000,,ไม่รู้ว่าผักอะไรมันกินได้
Dialogue: 0,0:10:43.45,0:10:47.45,Default,,0000,0000,0000,,เวลาป่วยมาบอกว่าต้องไปหาหมอนะ \Nหมองานล้นมือแทบจะใจขาดแล้ว
Dialogue: 0,0:10:47.49,0:10:50.74,Default,,0000,0000,0000,,ร่างกายเรามันเจ็บป่วย
Dialogue: 0,0:10:50.80,0:10:54.94,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมเราไม่เรียนรู้ที่จะดูแลตัวเอง \Nทำไมการศึกษาไม่สอนเรา
Dialogue: 0,0:10:56.30,0:10:59.06,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เกี่ยวข้องกับเรา เราไม่เรียนรู้เลย
Dialogue: 0,0:10:59.06,0:11:02.86,Default,,0000,0000,0000,,เราไปเรียนรู้กัมตภาพรังสี ยูเรเนียม
Dialogue: 0,0:11:02.86,0:11:04.70,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผงชูรสเรากินทุกวัน มีใครรู้ไหม
Dialogue: 0,0:11:04.70,0:11:12.91,Default,,0000,0000,0000,,มันคืออะไร ใช่ไหม (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:11:12.91,0:11:15.70,Default,,0000,0000,0000,,อันนี้แหละที่ทำให้ผมรู้สึกว่า
Dialogue: 0,0:11:15.70,0:11:18.26,Default,,0000,0000,0000,,ระบบการศึกษาสร้างความเสียหาย
Dialogue: 0,0:11:18.26,0:11:22.26,Default,,0000,0000,0000,,ให้กับชีวิตคนมหาศาลมาก
Dialogue: 0,0:11:22.26,0:11:28.36,Default,,0000,0000,0000,,คนจำนวนมากต้องสูญเสียโอกาสทั้งชีวิต\Nไปอย่างน่าเสียดาย
Dialogue: 0,0:11:28.36,0:11:31.76,Default,,0000,0000,0000,,แล้วก็มันทำให้ผมคิดถึงลูกมาก
Dialogue: 0,0:11:31.76,0:11:36.90,Default,,0000,0000,0000,,ลูกผมที่กำลังจะเกิดมา \Nผมไม่อยากจะให้ลูกเป็นเหมือนคนอื่น
Dialogue: 0,0:11:36.90,0:11:38.68,Default,,0000,0000,0000,,เพราะผมมองเห็นคนเข้าโรงเรียน
Dialogue: 0,0:11:38.68,0:11:43.39,Default,,0000,0000,0000,,เดินเข้าโรงเรียน ผมรู้สึกเหมือน
Dialogue: 0,0:11:43.39,0:11:47.39,Default,,0000,0000,0000,,เด็ก ๆ กำลังเดินเข้าโรงงาน \Nเพื่อที่จะถูกแปรรูปออกมา
Dialogue: 0,0:11:48.68,0:11:54.46,Default,,0000,0000,0000,,เป็นผลผลิตทางอุตสาหกรรม
Dialogue: 0,0:11:54.46,0:11:58.46,Default,,0000,0000,0000,,คือ ผลิตออกมาให้มีมาตรฐานเดียวกัน\Nคือเป็นภาพที่ดีในระบบธุรกิจ
Dialogue: 0,0:12:01.29,0:12:05.29,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้น พอมีลูกขึ้นมาผมจึงคิดถึงว่า
Dialogue: 0,0:12:05.29,0:12:08.40,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่สำคัญที่สุดที่มนุษย์จะต้องเรียนคือ
Dialogue: 0,0:12:08.40,0:12:10.79,Default,,0000,0000,0000,,ความสามารถในการพึ่งตนเอง อย่างน้อย ๆ
Dialogue: 0,0:12:10.79,0:12:14.79,Default,,0000,0000,0000,,ปัจจัย 4 คือเรื่องอาหาร เรื่องที่อยู่อาศัย
Dialogue: 0,0:12:14.79,0:12:17.70,Default,,0000,0000,0000,,ข้าวของเครื่องใช้ และการรักษาโรค
Dialogue: 0,0:12:17.70,0:12:20.65,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือรากเหง้าของชีวิตที่ทุกคนจะต้องเรียน
Dialogue: 0,0:12:20.65,0:12:24.17,Default,,0000,0000,0000,,ถ้ารากฐานดีเนี่ย เราจะไม่กลัว เราจะมั่นใจ
Dialogue: 0,0:12:24.17,0:12:27.19,Default,,0000,0000,0000,,เราจะมีชีวิตอยู่บนโลกได้อย่างภาคภูมิใจ
Dialogue: 0,0:12:27.19,0:12:31.03,Default,,0000,0000,0000,,แต่การศึกษาตัดรากเราออกทั้งหมดเลย
Dialogue: 0,0:12:31.03,0:12:34.80,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีใครได้เรียนปัจจัยสี่เลย
Dialogue: 0,0:12:34.80,0:12:37.16,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นเราจึงกลัวมาก ทุกครั้งที่จบมหาวิทยาลัย
Dialogue: 0,0:12:37.16,0:12:39.57,Default,,0000,0000,0000,,คนจึงรู้สึกว่าไม่ได้เรียนอะไรเลย
Dialogue: 0,0:12:39.57,0:12:42.61,Default,,0000,0000,0000,,เราไม่รู้เรื่องอะไรเลย ใช่ไหม
Dialogue: 0,0:12:42.61,0:12:45.88,Default,,0000,0000,0000,,และเราจะรู้สึกกลัวเคว้งคว้างมาก
Dialogue: 0,0:12:45.88,0:12:48.05,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นเวลาเรารู้สึกไม่มั่นคง รู้สึกกลัวเนี่ย
Dialogue: 0,0:12:48.05,0:12:51.58,Default,,0000,0000,0000,,มันจะบอกว่าถ้าคุณต้องการความมั่นคง
Dialogue: 0,0:12:51.58,0:12:55.03,Default,,0000,0000,0000,,คุณต้องมีเงิน ฉะนั้นถ้าคุณต้องการเงิน
Dialogue: 0,0:12:55.03,0:12:58.34,Default,,0000,0000,0000,,คุณต้องทำงานหนัก
Dialogue: 0,0:12:58.58,0:13:01.58,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือการใช้ชีวิตทั้งชีวิตเพื่อทำงาน
Dialogue: 0,0:13:01.58,0:13:07.04,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นพอผมมีลูกขึ้นมา\Nผมก็เลยคิดถึงการศึกษาทางเลือก
Dialogue: 0,0:13:07.04,0:13:09.58,Default,,0000,0000,0000,,พอดีเมืองไทยมีกฎหมายให้ทำโฮมสคูลได้ \Nเราก็เลยมาทำโฮมสคูลกัน
Dialogue: 0,0:13:09.58,0:13:14.93,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งขั้นตอนก็ไม่ได้ยาก
Dialogue: 0,0:13:14.93,0:13:18.25,Default,,0000,0000,0000,,ก็ไปติดต่อที่การศึกษาเขต
Dialogue: 0,0:13:18.25,0:13:20.68,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเขาก็จะให้เรามาทำหลักสูตร \Nเราก็มาเขียนหลักสูตร
Dialogue: 0,0:13:20.68,0:13:22.83,Default,,0000,0000,0000,,แล้วก็ส่งเขา ถ้าเขาอนุมัติแล้วเราก็มาสอนเอง
Dialogue: 0,0:13:24.09,0:13:27.54,Default,,0000,0000,0000,,หลักสูตรเขียนให้กระทรวงศึกษาพอใจ
Dialogue: 0,0:13:27.54,0:13:34.58,Default,,0000,0000,0000,,ยังไงก็ได้ เขียนไปเถอะครับ (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:13:35.36,0:13:40.10,Default,,0000,0000,0000,,แต่เวลาสอนเราสอนต่างกัน \Nอย่างผมสอนเด็กสอนลูกเนี่ย
Dialogue: 0,0:13:40.10,0:13:45.100,Default,,0000,0000,0000,,ให้ลูกปลูกผัก ปลูกผักแปลงเดียว
Dialogue: 0,0:13:45.100,0:13:47.74,Default,,0000,0000,0000,,เรียนทั้ง คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์
Dialogue: 0,0:13:47.74,0:13:50.51,Default,,0000,0000,0000,,เรียนทั้งการอาชีพและเทคโนโลยี จบครับ
Dialogue: 0,0:13:51.61,0:13:54.82,Default,,0000,0000,0000,,เราสอนลูกวันนึงไม่ถึง 2 ชั่วโมง
Dialogue: 0,0:13:54.82,0:13:56.95,Default,,0000,0000,0000,,ที่นั่งสอนจริง ๆ คือ ภาษาไทย ภาษาอังกฤษ
Dialogue: 0,0:13:56.95,0:13:59.36,Default,,0000,0000,0000,,คณิตศาสตร์ เท่านั้นเอง
Dialogue: 0,0:13:59.36,0:14:02.84,Default,,0000,0000,0000,,ที่เหลือมันอยู่ในชีวิตประจำวัน ทำไมเราต้องสอน
Dialogue: 0,0:14:02.97,0:14:04.86,Default,,0000,0000,0000,,หลาย ๆ อย่างเด็กมันเรียนรู้ได้เอง
Dialogue: 0,0:14:06.71,0:14:10.30,Default,,0000,0000,0000,,ลูกผมอายุ 9 ปี ออกเรือนแล้วนะครับ
Dialogue: 0,0:14:11.21,0:14:17.38,Default,,0000,0000,0000,,สร้างบ้านอยู่เองได้แล้ว 9 ปี (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:14:19.74,0:14:21.68,Default,,0000,0000,0000,,ผมจำได้ ตั้งแต่เกิดมา
Dialogue: 0,0:14:21.68,0:14:23.32,Default,,0000,0000,0000,,ซื้อของเล่นให้ลูกไม่ถึง 10 ครั้ง
Dialogue: 0,0:14:25.08,0:14:26.66,Default,,0000,0000,0000,,เขาไม่ค่อยได้ต้องการของเล่น
Dialogue: 0,0:14:26.66,0:14:28.38,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเขาหาของเล่นในสวนได้
Dialogue: 0,0:14:28.38,0:14:30.38,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าเขาอยากได้อะไรเขาจะหาเงินเอง
Dialogue: 0,0:14:31.31,0:14:34.19,Default,,0000,0000,0000,,เขาเคยทำขนมขายเพื่อหาเงินซื้อเลโก้
Dialogue: 0,0:14:34.87,0:14:38.30,Default,,0000,0000,0000,,เคยทำไฟฉายจากแบตเตอรี่ถ่านโทรศัพท์เก่า
Dialogue: 0,0:14:39.06,0:14:41.62,Default,,0000,0000,0000,,ขายอันละ 150 เพื่อหาเงินซื้อเลโก้
Dialogue: 0,0:14:42.51,0:14:46.51,Default,,0000,0000,0000,,อันนี้ คือสิ่งที่ลูกทำ
Dialogue: 0,0:14:47.54,0:14:50.28,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งพ่อแม่ แทบจะไม่ได้จ่ายเงินให้ลูกเลย
Dialogue: 0,0:14:50.56,0:14:52.40,Default,,0000,0000,0000,,ผมรู้สึกว่ามันง่ายมาก
Dialogue: 0,0:14:52.42,0:14:56.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเราก็เห็นว่าลูกอายุ 11 ปี ปีนี้
Dialogue: 0,0:14:56.01,0:14:58.88,Default,,0000,0000,0000,,เขาเริ่มเรียนรู้ด้วยตัวเองสูงมาก
Dialogue: 0,0:14:58.88,0:15:01.95,Default,,0000,0000,0000,,เขาเริ่มออกแบบบ้านเองได้ \Nเริ่มทำอะไรต่าง ๆ เองได้
Dialogue: 0,0:15:02.14,0:15:04.75,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งตรงนี้ผมคิดว่ามันน่าสนใจมาก
Dialogue: 0,0:15:06.59,0:15:09.50,Default,,0000,0000,0000,,เราก็เลยสอนในเรื่องของปัจจัยสี่เป็นหลัก
Dialogue: 0,0:15:09.91,0:15:12.75,Default,,0000,0000,0000,,ให้ลูกพึ่งตนเองได้ ถ้าลูกพึ่งตนเองได้
Dialogue: 0,0:15:12.75,0:15:17.76,Default,,0000,0000,0000,,พ่อแม่ตายโดยไม่ต้องห่วง ยังไงเขาก็อยู่ได้
Dialogue: 0,0:15:17.97,0:15:22.17,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:15:22.80,0:15:26.97,Default,,0000,0000,0000,,เรามีเพื่อนเยอะมากครับ มีตัวอย่างหนึ่ง
Dialogue: 0,0:15:26.97,0:15:29.40,Default,,0000,0000,0000,,ที่น่าสนใจคือน้องต้นกล้า
Dialogue: 0,0:15:29.40,0:15:32.72,Default,,0000,0000,0000,,ต้นกล้าอายุ 13 ปี ปีนี้
Dialogue: 0,0:15:33.85,0:15:38.19,Default,,0000,0000,0000,,ตอนเขาอายุ 12 ปี เขาก็ทำโฮมสกูล
Dialogue: 0,0:15:38.19,0:15:42.02,Default,,0000,0000,0000,,มาตั้งแต่แรก งานหลักของเขา \Nวิชาหลักของเขา คือการเลี้ยงเป็ด
Dialogue: 0,0:15:42.02,0:15:46.02,Default,,0000,0000,0000,,พ่อทำนา ลูกเลี้ยงเป็ด
Dialogue: 0,0:15:46.90,0:15:50.76,Default,,0000,0000,0000,,เลี้ยงเป็ดเป็นวิชาที่มีทุกวิชาอยู่ในนั้น
Dialogue: 0,0:15:50.76,0:15:54.04,Default,,0000,0000,0000,,สองปีที่แล้ว เขาไปเที่ยว อเมริกากับลูกผม
Dialogue: 0,0:15:54.04,0:15:56.86,Default,,0000,0000,0000,,โดยไม่ได้ขอเงินพ่อแม้แต่บาทเดียว
Dialogue: 0,0:15:56.86,0:16:00.27,Default,,0000,0000,0000,,หกหมื่นกว่าบาท ค่าเดินทาง ค่าอะไรต่าง ๆ
Dialogue: 0,0:16:00.27,0:16:05.86,Default,,0000,0000,0000,,เก็บจากไข่เป็ด (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:16:07.58,0:16:11.42,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นการศึกษาไม่ควรจะเป็นเรื่องยาก
Dialogue: 0,0:16:11.54,0:16:14.76,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ควรจะเป็นภาระ \N
Dialogue: 0,0:16:14.78,0:16:18.78,Default,,0000,0000,0000,,การศึกษาจะต้องง่ายและสนุก\Nไม่ใช่เครียดและกลุ้ม
Dialogue: 0,0:16:18.78,0:16:21.43,Default,,0000,0000,0000,,การศึกษาไม่ควรจะเป็นภาระให้ทั้งพ่อ แม่ \Nและตัวเอง
Dialogue: 0,0:16:21.43,0:16:24.56,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ควรจะเป็นภาระให้รัฐบาล \N
Dialogue: 0,0:16:24.59,0:16:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เด็กเรียนอะไร\Nมันต้องใช้อันนั้นเลี้ยงชีพให้ได้ด้วย
Dialogue: 0,0:16:28.00,0:16:30.40,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือการศึกษาที่จะทำให้เกิดความยั่งยืน
Dialogue: 0,0:16:30.40,0:16:32.96,Default,,0000,0000,0000,,มีชีวิตอยู่ได้อย่างภาคภูมิใจ
Dialogue: 0,0:16:33.39,0:16:36.39,Default,,0000,0000,0000,,การศึกษาในปัจจุบัน
Dialogue: 0,0:16:36.39,0:16:39.48,Default,,0000,0000,0000,,เราต้องพึ่งพิงอะไรทุกอย่างทั้งหมดเลย
Dialogue: 0,0:16:39.48,0:16:43.56,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นปัจจุบันนี้ \Nถ้าเรามีสิทธิที่จะออกแบบการศึกษาเอง
Dialogue: 0,0:16:43.56,0:16:46.90,Default,,0000,0000,0000,,ผมว่าเราจะเกิดมหัศจรรย์ทางความคิด
Dialogue: 0,0:16:46.90,0:16:49.75,Default,,0000,0000,0000,,เกิดความหลากหลาย
Dialogue: 0,0:16:49.75,0:16:52.64,Default,,0000,0000,0000,,เกิดความมั่นคงยั่งยืนทางความคิดอย่างน่าทึ่ง
Dialogue: 0,0:16:52.64,0:16:54.84,Default,,0000,0000,0000,,แต่ปัจจุบันนี้การศึกษาถูกรวมศูนย์
Dialogue: 0,0:16:54.84,0:16:58.04,Default,,0000,0000,0000,,อยู่ในกระทรวงศึกษาอย่างเดียว
Dialogue: 0,0:16:58.04,0:17:00.83,Default,,0000,0000,0000,,พยายามที่จะให้คนคิดเหมือนกัน \N
Dialogue: 0,0:17:00.83,0:17:04.68,Default,,0000,0000,0000,,การคิดเหมือนกัน ทำเหมือนกัน\Nนั่นคือการก้าวไปสู่ความล่มสลาย \N
Dialogue: 0,0:17:04.68,0:17:08.14,Default,,0000,0000,0000,,ความแตกต่างคือความมั่นคง \Nความแตกต่างคือความยั่งยืน
Dialogue: 0,0:17:08.14,0:17:11.12,Default,,0000,0000,0000,,ความแตกต่างคือความสวยงามครับ
Dialogue: 0,0:17:11.12,0:17:14.98,Default,,0000,0000,0000,,ฉะนั้นการศึกษาควรจะออกนอก\Nจากการครอบงำ
Dialogue: 0,0:17:14.98,0:17:18.87,Default,,0000,0000,0000,,ของกระทรวงศึกษาหรือรัฐบาล
Dialogue: 0,0:17:19.01,0:17:23.88,Default,,0000,0000,0000,,ควรจะเป็นสิทธิของชุมชน (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:17:27.29,0:17:29.37,Default,,0000,0000,0000,,ชุมชนต้องออกแบบการศึกษาเอง
Dialogue: 0,0:17:29.37,0:17:31.58,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อตอบสนองสิ่งที่เขาต้องการ
Dialogue: 0,0:17:31.58,0:17:33.79,Default,,0000,0000,0000,,ไม่ใช่ว่าจะมาออกแบบ\Nให้เขาไปเป็นทาสของระบบ
Dialogue: 0,0:17:33.79,0:17:37.79,Default,,0000,0000,0000,,อย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน
Dialogue: 0,0:17:37.79,0:17:40.79,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงอยากชักชวนให้พวกเราเริ่มคิดใหม่ว่า
Dialogue: 0,0:17:40.79,0:17:43.42,Default,,0000,0000,0000,,วันนี้เรายังจะทำร้ายลูกเราอีกต่อไปเหรอ
Dialogue: 0,0:17:43.42,0:17:45.59,Default,,0000,0000,0000,,หรือเราจะหาทางเลือกให้ลูกเรา
Dialogue: 0,0:17:45.59,0:17:49.59,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณมากครับ