STUDIO KODOWANIA
Pętle "for"

Gdy używamy bloczka powtarzania, 
aby zapętlić swój kod,

skąd komputer wie, czy powtórzył

czynność odpowiednią ilość razy? 
Bloczek powtarzania kryje jednak bardziej

wyszukany fragment kodu

zwany "pętlą for", która liczy od wartości
wyjściowej, po końcową

z konkretnym przyrostem

Na przykład, bloczek powtarzania 3 liczy od 1 
do 3 o 1. Za każdym razem, gdy liczy,

w pętli uruchomiony jest kod. "Pętla for" 
wie, ile razy musi odbyć przebieg

korzystając ze zmiennej zliczającej, 
która jest ustawiona na wartość początkową

na początku pętli, a przyrost jest dodawany
za każdym razem,

gdy pętla odbywa przebieg.

Gdy zmienna zliczająca wzrośnie powyżej
wartość końcową, pętla wstrzymuje przebieg.

Korzyścią stosowania wartości rzeczywistej
dla pętli zamiast bloczka powtarzania jest to,

że można zobaczyć zmienną zliczającą 
i użyć jej w naszej pętli. Na przykład,

gdy mamy kilka kwiatków, i pierwszy
dysponuje 1 nektarem, drugi dwoma,

a trzeci trzema, mogę użyć pętli "for", 
aby nakazać pszczole zebrać nektary zliczające

czyli jeden przy pierwszym kwiatku, 
dwa przy drugim i trzy przy trzecim.

W pętli for można również zwiększać 
zliczanie o liczbę inną niż jeden. Można liczyć

co dwa, co cztery, a nawet liczba
może się za każdym razem zmieniać.