0:00:02.199,0:00:03.199
STUDIO KODOWANIA[br]Pętle for

0:00:05.399,0:00:10.309
Gdy używamy bloczka powtarzania, aby zapętlić [br]swój kod, skąd komputer wie, czy powtórzył

0:00:10.309,0:00:14.860
czynność odpowiednią ilość razy? [br]Bloczek powtarzania kryje jednak bardziej

0:00:14.860,0:00:15.860
wyszukany fragment kodu

0:00:15.860,0:00:22.090
zwany "pętlą for", która liczy od wartości[br]wyjściowej, po końcową z konkretnym przyrostem.

0:00:22.090,0:00:30.580
Na przykład, bloczek powtarzania 3 liczy od 1 [br]do 3 o 1. Za każdym razem, gdy liczy,

0:00:30.580,0:00:35.750
w pętli uruchomiony jest kod. "Pętla for" [br]wie, ile razy musi odbyć przebieg

0:00:35.750,0:00:40.129
korzystając ze zmiennej zliczającej, [br]która jest ustawiona na wartość początkową

0:00:40.129,0:00:44.309
na początku pętli, a przyrost jest dodawany[br]za każdym razem, gdy pętla odbywa przebieg.

0:00:44.309,0:00:51.360
Gdy zmienna zliczająca wzrośnie powyżej[br]wartość końcową, pętla wstrzymuje przebieg.

0:00:51.360,0:00:55.470
Korzyścią stosowania wartości rzeczywistej[br]dla pętli zamiast bloczka powtarzania jest to,

0:00:55.470,0:01:01.720
że można zobaczyć zmienną zliczającą [br]i użyć jej w naszej pętli. Na przykład,

0:01:01.720,0:01:06.740
gdy mamy kilka kwiatków, i pierwszy[br]dysponuje 1 nektarem, drugi dwoma,

0:01:06.740,0:01:12.470
a trzeci trzema, mogę użyć pętli for, [br]aby nakazać pszczole zebrać nektary zliczajace

0:01:12.470,0:01:18.170
wyli jeden przy pierwszym kwiatku, [br]dwa przy drugim i trzy przy trzecim.

0:01:18.170,0:01:22.940
W pętli for można również zwiększać zliczanie[br]o liczbę inną niż jeden. Można liczyć

0:01:22.940,0:01:26.780
co dwa, co cztery, a nawet liczba[br]może się za każdym razem zmieniać.