ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΡΟΥ: ΤΑΞΙΔΙ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
[Πινακοθήκη Βίγκο, Λονδίνο]
[Ντρου]
ΟΚ, τι είδους ερωτήσεις έχετε παιδιά;
Εννοώ, δεν ξέρω πάρα πολλά για....
...το σχολείο Στόου σωστά;
Παιδιά, τι τάξη πηγαίνετε;
Ποια τάξη είναι αυτή;
[Μαθητής] Έκτη κατωτέρα.
[Ντρου] Έκτη κατωτέρα; Δηλαδή;
[Άντρας] Είναι 17 ετών, βασικά
[Ντρου] Πόσο;
[Άντρας] 17
[Ντρου] Α, εντάξει.
Στην ουσία δεν έβγαινα έξω...
αληθινά δεν έβγαινα έξω αρκετά συχνά.
Μόνο πρόσφατα ταξιδεύω πολύ
κινούμαι και προσλαμβάνω νέες πληροφορίες.
Έτσι λοιπόν, πιστεύω πως αν επιτρέψετε
στις κεραίες σας να στραφούν προς τα έξω,
θα ανακαλύψετε, κατά κάποιο τρόπο,
τι χρειάζεστε κάθε φορά στο ταξίδι σας.
Καταλαβαίνετε;
Ταξιδεύω πολύ λοιπόν.
Πρόσφατα επέστρεψα από τη Λίμα του Περού
και τις γεωγλυφικές Γραμμές της Νάσκα.
Στις επισκέψεις μου σε μέρη όπως η Κούβα,
και η Μαδρίτη και η Ελβετία
και όλα αυτά χωρίς διακοπή, διαδοχικά
το ένα μετά το άλλο
συνειδητοποίησα ότι περνούσα
χρόνο εκτός στουντίου
δίχως να μου λείπει το στούντιο
αφού η ζωή συνεχιζόταν
και η τέχνη εξελισσόταν μέσα μου.
Η τέχνη τρέφεται από τις εμπειρίες.
Να ταξιδεύεις, να απορροφάς πράγματα
και να τα αφήνεις υπό μια έννοια
να επηρεάζουν το σώμα σου.
Γνωρίζω με κάθε βεβαιότητα
πως το σώμα είναι αποδέκτης πληροφοριών.
Ο τρόπος που το φως αντανακλάται.
Το φύσημα του ανέμου, η άπνοια.
Θεωρώ όλα αυτά έχουν επίδραση πάνω μας.
Είμαι καλλιτέχνης των οπτικών τεχνών
κι έτσι όλα αυτά βρίσκουν διέξοδο
στον κόσμο μέσω των εικαστικών υλών μου.
Λέει εδώ:
-στη γιαγιά μου από μένα-
«Προς το τέλος της παραμονής στην Ιαπωνία»
Απίστευτο, από το ταξίδι μου στην Ιαπωνία!
«Στο αεροδρόμιο πηγαίνοντας προς Οκινάουα»
"Ήταν τρεις ενδιαφέροντες μήνες...
χόρεψα με ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού
κάποιες πλησίαζαν τα 110 χρόνια... [Γέλια]
αλλά πως χόρευαν φίλε μου!" [Γέλια]
Ήθελα πάντα να επισκεφτώ την Ιαπωνία
ήταν τόσο βαθιά ριζωμένη επιθυμία!
Αλλά το 1997 μου δόθηκε η ευκαιρία να πάω.
«Εκεί το μέρος έχει χρώμα αληθινής ψυχής!»
«Έκοψα ζαχαροκάλαμα, έφαγα πόδια χοιρινά».
"Αυτό σημαίνει τροφή της ψυχής"!
Όσο βρισκόμουν στην Ιαπωνία, ερευνούσα
πως να παρασκευάσω χρώμα από φυσικά υλικά.
Τα χρώματα στην παραλία ήταν σουρεαλιστικά
Το νερό ήταν και πράσινο και γαλάζιο
η άμμος: λευκή, λευκή, λευκή!
Είχα ταξιδέψει ως εκεί για να το βιώσω.
Αλλά εκείνο που πνευματικά μάθαινα εκεί
ήταν ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα.
Κι αυτό που καταστάλαξε στο έργο μου
ως αλληλένδετο με την παρασκευή χαρτιού
που είχα μελετήσει στην Ιαπωνία
αποκρυσταλλώθηκε στο Εργαστήριο Υφάσματος.
Αν και στην Ιαπωνία δεν είχα κατασταλάξει
ήξερα πως είχα ανοίξει μια πόρτα
που έπρεπε οπωσδήποτε να εξερευνηθεί.
Υπάρχουν άρα διαρκείς ευκαιρίες για μάθηση
Ως αποδέκτης πληροφοριών
θέλω να απορροφήσω όσα μπορώ!
Θέλω να μάθω όσα μπορώ!
Και θέλω να ανταποδώσω όσα μπορώ!
Αν είσαι ανοιχτός,
θα μπορείς να ταξιδεύεις για πάντα!