Leonardo Drew (Λεονάρντο Ντρου): Ταξιδεύοντας και δημιουργώντας

Γκαλερι Βίγκο, Λονδίνο

ΟΚ, τι ειδους ερωτησεις έχετε παιδιά;

Εννοώ, δεν ξερω πάρα πολλα για....

...το σχολειο σας, το σχολειο Στοου, σωστα;

Λοιπόν παιδιά, σε ποια ταξη ειστε; Ποια τάξη είναι αυτή;

[ΜΑΘΗΤΗΣ] Η κατώτερη έκτη

[DREW]: Η κατώτερη έκτη; Τι είναι αυτό;

[ΑΝΤΡΑΣ]: Ειναι 17 ετών, βασικά.

[DREW]: Επτά...

[ΑΝΤΡΑΣ]: 17

[DREW]: A, εντάξει.

Στην πραγματικότητα δεν έβγαινα έξω...

Η αληθεια είναι πως δεν εβγαινα έξω πολύ συχνά .

Μονο πρόσφατα, ταξιδεύω εκτεταμένα

και μετακινουμαι, και προσλαμβανω νεες πληροφοριες

Ετσι λοιπόν, πιστεύω πως αν επιτρεψεις

στις κεραίες σου, κατα καποιο τρόπο, να επεκταθούν, να στραφουν προς τα έξω,

θα διαπιστώσεις,....ξέρεις, κατα κάποιο τρόπο,

τι είναι αυτό που χρειαζεσαι σε αυτη τη φάση του ταξιδιού σου.

Καταλαβαίνετε;

Ταξιδεύω πολύ λοιπόν.

Μόλις πρόσφατα, επέστρεψα απο το Περού , απο τη Λίμα,

και έκανα τις γεωγλυφικες Γραμμές της Νάσκα

Το οτι επισκεφτηκα μέρη όπως η Κούβα,

και η Μαδρίτη, και η Ελβετία,

κι το οτι ολα αυτά έγιναν χωρίς ενδιαμεση διακοπή, διαδοχικά,

το ενα μετά το άλλο

Αυτό με οδήγησε στο να συνειδητοποίησω οτι μπορούσα να περνώ

τόσο πολυ χρόνο εξω απο το στουντιο

και μάλιστα διχως να μου λείπει το στούντιο

αφού η ζωή συνεχιζοταν

και η τέχνη συνυπηρχε και συνεχιζοταν μέσα μου.

Η τέχνη τρέφεται απο τις εμπειρίες.

Απο το να ταξιδεύεις και να απορροφας πράγματα,

και να επιτρέπεις σε αυτα τα πραγματα κατα κάποιο τρόπο

να επηρεάζουν το σώμα σου.

Γνωρίζω με κάθε βεβαιότητα

πως όλες οι πτυχές του σώματος είναι αποδέκτες πληροφοριών.

Ο τρόπος που το φως αντανακλάται απο τα αντικείμενα.

Ο τρόπος που ο άνεμος φυσαει η δεν φυσαει

Θέλω να πω, όλα αυτά τα πράγματα έχουν επίδραση πανω μας.

Είμαι ένας καλλιτέχνης των οπτικών τεχνών

κι ετσι ολα αυτά βρίσκουν την έκφραση τους, οπως αντιλαμβάνεστε,

προς τα εξω στον κόσμο μεσω των υλικών και μεσων που χρησιμοποιω.

Λέει εδώ --

στη γιαγιά μου απο μένα --

λέει: "Προς το τέλος της παραμονής μου στην Ιαπωνία...."

Απίστευτο, αυτό ειναι απο το ταξίδι μου στην Ιαπωνία.

"Ειμαι στο αεροδρόμιο περιμένοντας να ταξιδέψω στην Οκιναουα".

"Ήταν τρείς ενδιαφέροντες μήνες".

"Την πρωτη εβδομάδα, με προσκάλεσαν να χορεψω με τις πιο ηλικιωμένες γυναίκες του χωριού"

"Καποιες απο αυτες κοντευαν ολοταχως τα 110 τους χρόνια...." [ΓΕΛΙΑ]

"Αλλά, ήξεραν να χορεύουν, φίλε μου!" [ΓΕΛΙΑ]

Ενα απο τα μέρη που ήθελα πάντα να επισκεφτω ηταν η Ιαπωνία.

Δεν είχα. ιδέα γιατί ηταν τοσο βαθιά ριζωμενο μέσα στο σώμα μου το οτι έπρεπε να γνωρισω αυτο το μέρος.

Αλλά το 1997 είχα την ευκαιρία να ταξιδεψω εκεί.

"Αυτό το κομμάτι της Ιαπωνιας είναι χρωματισμενο με αληθινή ψυχή ".

"Έκοψα ζαχαροκάλαμα και εφαγα ποδια γουρουνιου" [ΓΕΛΙΑ]

"Αυτό σημαίνει τροφή της ψυχής".

Οσο βρισκομουν στην Ιαπωνία, αναζητούσα

πως να παρασκευασω χρωμα απο φυσικά υλικά.

"Τα χρώματα στην παραλία ήταν σουρεαλιστικα"

"Το νερό ήταν πράσινο και μπλε".

"Η άμμος: λευκή, λευκή, λευκή "

Αυτό ήταν εκείνο για το οποίο είχα ταξιδέψει ως εκεί για να μάθω βιωματικα.

Αλλά εκείνο που μαθαινα στην ουσια πνευματικα εκει

ήταν ένα εντελώς διαφορετικο πράγμα.

Κι αυτο που αναπόφευκτα εκφραστηκε τελικά στο έργο μου,

με βεβαιότητα είχε να κάνει με καποιες εκφανσεις της παρασκευής χαρτιού

που μελετούσα εκεί,

βρήκε τελικά την έκφραση του στο έργο που ετοιμαζα στο Εργαστήριο Υφάσματος.

Και παροτι δεν ειχα καταληξει σε κάποια συμπεράσματα οσο ήμουν στην Ιαπωνία

ηξερα πως ήταν μια πόρτα που είχα ανοίξει

και που έπρεπε οπωσδηποτε να εξερευνηθει.

Έτσι υπάρχουν πάντα αυτές οι διαρκείς ευκαιρίες για μάθηση

Ως αποδεκτης πληροφοριών

θελω να απορροφησω όσα περισσότερα είναι δυνατόν.

Θέλω να μάθω όσα περισσότερα είναι δυνατόν.

Και θελω να ανταποδωσω όσα περισσότερα είναι δυνατόν.

Αν εισαι ανοιχτός, τοτε μπορείς να συνεχισεις στο δρομο του ταξιδιου για πάντα.