WEBVTT

00:00:01.191 --> 00:00:02.573
Merhabalar, ben Tony

00:00:02.573 --> 00:00:05.313
ve film biçemlerini incelediğim "Every Frame a Painting"desiniz.

00:00:06.023 --> 00:00:09.925
Bugünün filmi Bart Layton'ın yönettiği 
"Hayat Avcısı" 2012'den.

00:00:10.205 --> 00:00:10.911
Eğer henüz izlemediyseniz,

00:00:10.911 --> 00:00:11.987
lütfen söylediklerimden daha fazlasına bakmayın.

00:00:11.997 --> 00:00:14.034
Hatta bu şeyin türünün ne olduğuna bile bakmayın.

00:00:14.204 --> 00:00:15.306
Sadece bu videoyu kapayın,

00:00:15.306 --> 00:00:16.306
Netflix'i açın ve izleyin

00:00:16.306 --> 00:00:18.306
çünkü bu videoda her şeyin spoiler'ını vereceğim.

00:00:18.306 --> 00:00:21.316
- "Bu kaydı sonlandırmak için beş saniyeniz var."

00:00:21.316 --> 00:00:22.087
Hazır mısınız?

00:00:22.087 --> 00:00:23.021
Beş,

00:00:23.081 --> 00:00:24.081
dört,

00:00:24.351 --> 00:00:25.454
üç,

00:00:25.904 --> 00:00:26.847
iki

00:00:27.274 --> 00:00:28.707
HAYAT AVCISI

00:00:28.797 --> 00:00:30.020
Kazmaya başlayalım öyleyse.

00:00:30.020 --> 00:00:31.765
Bart Layton'ın bir belgesel için yapılabilecek

00:00:31.825 --> 00:00:34.615
en akıllıca, en basitçe tercihlerden birini 
yaptığını düşünüyorum,

00:00:34.615 --> 00:00:35.185
şunu:

00:00:35.865 --> 00:00:39.106
Bu hikayedeki her özne olağan bir röportaj biçiminde çekilmiş,

00:00:39.106 --> 00:00:41.216
karenin dışındaki birine bakar haldeler.

00:00:41.436 --> 00:00:43.621
Kötü adamımız hariç...

00:00:43.621 --> 00:00:45.923
- "Hatırladığım ilk andan beri,

00:00:45.923 --> 00:00:47.833
bir başkası olmak istedim."

00:00:47.833 --> 00:00:49.704
...o doğrudan bize bakıyor.

00:00:49.704 --> 00:00:50.527
İşte bu.

00:00:50.527 --> 00:00:51.520
Bu kadar!

00:00:51.760 --> 00:00:54.213
Görürsünüz, filmler kötü adamlarda her zaman bir cazibe bulmuştur,

00:00:54.213 --> 00:00:55.213
ve biz her zaman şu şekilde,

00:00:55.213 --> 00:00:56.387
doğrudan göz göze bir görüşe sahip oluruz,

00:00:56.387 --> 00:00:57.419
haydut olsunlar

00:00:57.419 --> 00:00:58.289
ya da bir yamyam,

00:00:58.289 --> 00:01:00.213
sosyopat, manyak, Japon kız

00:01:00.213 --> 00:01:02.307
ya da Leonardo Dicaprio.

00:01:02.557 --> 00:01:04.627
Ve bir dedektif hikayesi ya da gerilimli bir hikaye

00:01:04.627 --> 00:01:06.381
merceklere doğru oynandı mı bayılıyorum buna.

00:01:06.381 --> 00:01:08.651
Jonathan Demme bunu "Kuzuların Sessizliği"nde yaptı,

00:01:08.651 --> 00:01:10.421
ki maksadı sizi...

00:01:10.421 --> 00:01:11.777
- "Daha yakına."

00:01:11.777 --> 00:01:13.714
...kahramanın gördüklerine getirerek.

00:01:13.714 --> 00:01:14.788
Yalnızca küçük şeylerle,

00:01:14.788 --> 00:01:18.448
böyle bir odada daha kısa boylu ve kadın olmanın tecrübesi gibi.

00:01:18.448 --> 00:01:19.668
- "Gidin şimdi."

00:01:19.668 --> 00:01:21.313
Ya da Zodiac'tan bu sahnedeki gibi.

00:01:21.313 --> 00:01:23.764
Bu, katil zanlımızla yapılan ilk sorgu.

00:01:23.764 --> 00:01:25.394
Üç detektifin her biri şunu anlamaya çalışıyor:

00:01:25.394 --> 00:01:27.633
Katil bu adam mı?

00:01:27.633 --> 00:01:29.243
Ve şüpheli bir şey söylediği anda

00:01:29.243 --> 00:01:31.005
Fincher'ın kesmeleri nasıl yaptığına bakın:

00:01:31.005 --> 00:01:33.234
- "Peki, bunu kontrol edeceğiz.

00:01:33.234 --> 00:01:35.278
Hiç Güney Kaliforniya'da bulundun mu?"

00:01:35.278 --> 00:01:36.924
Ve bu sahnenin doruğu da şu:

00:01:36.924 --> 00:01:39.430
- "Ben Zodiac değilim.

00:01:39.430 --> 00:01:43.372
Olsaydım dahi şüphesiz ki bunu size söylemezdim."

00:01:43.372 --> 00:01:45.185
Film sizin de yargılamanız için şu soruyu soruyor:

00:01:45.185 --> 00:01:47.031
Bu adam hakkında ne düşünüyorsunuz?

00:01:47.031 --> 00:01:48.339
Ama kurgu filmlerinde,

00:01:48.339 --> 00:01:52.379
filmin tamamını film boyunca merceğin içine bakan 
birileriyle sürdürmek bir hayli zor oluyor.

00:01:52.379 --> 00:01:53.688
Bu çok fazla oluyor.

00:01:53.688 --> 00:01:54.615
- "Evet."

00:01:54.615 --> 00:01:56.465
Ama eğer belgesellere uğrarsanız...

00:01:56.465 --> 00:01:58.968
- "Baştan almak istemiyorum, çünkü
diyeceklerimi gayet iyi biliyorum.

00:01:58.969 --> 00:02:00.388
- "Devam edin!"
- "Tamam."

00:02:00.388 --> 00:02:03.339
...Errol Morris'e rastlayacaksınızdır, kendisi bunu sürekli yapıyor.

00:02:03.339 --> 00:02:05.628
Ona göre, kahraman bakış açısını gerçekleştirmenin kazandırdığı şey

00:02:05.629 --> 00:02:08.619
onlarla konuşuyormuşçasına
bu insanlarla gerçekten de aynı odada olduğunuz hissidir.

00:02:08.738 --> 00:02:11.451
Ve kendilerini açıkladı mı sizinle göz temasını bozmazlar

00:02:11.452 --> 00:02:14.025
bu sayede onlarla empati kurmanız çok daha kolay olur.

00:02:14.875 --> 00:02:17.350
İşte, "Hayat Avcısı"nın kamera kurumu bu.

00:02:17.350 --> 00:02:20.340
Bu açı bizi kötü adamla aynı odaya koyuyor, yargı için.

00:02:20.970 --> 00:02:22.295
Ama aynı açı

00:02:22.295 --> 00:02:25.755
bizi onun ikna edebilirciliğine gerçekten inananabilir kılıyor.

00:02:25.755 --> 00:02:28.016
Başka bir deyişle, onun kötü adam olduğunu biliyoruz

00:02:28.016 --> 00:02:29.456
ama bu bizi korumuyor.

00:02:30.376 --> 00:02:31.486
Eğer yakından izlerseniz,

00:02:31.486 --> 00:02:34.136
filmde bundan kök salmış bir yığın tercihi daha görürsünüz.

00:02:34.426 --> 00:02:37.413
Canlandırmaların çoğu hayat avcısının görüş açışıyla çekilmiş.

00:02:38.123 --> 00:02:39.533
Hatta dudak hareketleriyle bile...

00:02:40.073 --> 00:02:42.297
- "Cinsel istismara uğradığımı söyleyen ben değildim.

00:02:42.297 --> 00:02:45.397
Onların bunu bana sormasını sağlayandım."

00:02:45.397 --> 00:02:47.370
...geçmiş ve şimdiyi senkronize ediyor.

00:02:47.370 --> 00:02:49.967
Diğer insanları yukarıdan ya da aşağıdan görürken,

00:02:50.047 --> 00:02:51.487
burada göz hizasındayız.

00:02:51.487 --> 00:02:53.162
Ayrıca, buralarda arkaplanda eşyalar mevcut,

00:02:53.162 --> 00:02:55.652
böylece insanların çevrelerini ve nereden geldiklerini görebiliyorsunuz.

00:02:55.652 --> 00:02:57.988
Ama hayat avcısının arkaplanı tam manasıyla bulanıklık.

00:02:57.988 --> 00:03:00.988
Bize kim olduğunu söyleyen bir isim kartı bile yok.

00:03:00.988 --> 00:03:03.498
Evet, öyleyse bunların tamamı bilinçli yönetmen tercihleri.

00:03:03.498 --> 00:03:04.251
Ama neden?

00:03:04.251 --> 00:03:05.844
Neden filmi kötü adamın hikayeyi

00:03:05.844 --> 00:03:08.444
ve onun nasıl çekildiğini kontrol edeceği bir şekilde kuruyor?

00:03:09.314 --> 00:03:11.627
Çünkü film sizi kandırmak istiyor.

00:03:11.627 --> 00:03:13.279
Öyle "Ahan da yakaladım!" şeklinde değil.

00:03:13.279 --> 00:03:14.429
Sadece, yönetmen sizin de

00:03:14.429 --> 00:03:16.971
bu adamın ikna yeteneğini tecrübe etmenizi istiyor.

00:03:16.971 --> 00:03:18.692
Gördünüz, hikayenin çoğunu bize

00:03:18.692 --> 00:03:20.122
nasıl da diğer insanlara yalan söyleyip

00:03:20.122 --> 00:03:22.122
herkesi nasıl da kandırdığını anlatmak için sarf ediyor.

00:03:22.122 --> 00:03:24.585
Öyleyse, onun söylediklerine güvenmememiz gerektiğini biliyoruz.

00:03:24.585 --> 00:03:26.315
Ama sonra filmin üçte ikilik kısmında,

00:03:26.315 --> 00:03:27.365
şu kartı oynuyor:

00:03:27.625 --> 00:03:29.325
Aile neden onu bu kadar kolay kabul etti?

00:03:29.655 --> 00:03:32.195
Ona çok fazla güvenmiyorlar mıydı?

00:03:32.195 --> 00:03:35.457
- "Tüm parçaları bir araya getirmek için Columbo olmama gerek yoktu."

00:03:35.457 --> 00:03:37.597
Ciddiyim, yoksa neden kabul etsinler bu adamı, değil mi?

00:03:38.197 --> 00:03:39.527
- "Onu öldürdüler."

00:03:39.527 --> 00:03:40.952
Yok artık!

00:03:40.953 --> 00:03:42.120
- "Bir kısmı bunu yaptı,

00:03:42.120 --> 00:03:43.320
bir kısmı bunu biliyordu ve

00:03:43.320 --> 00:03:45.320
bir kısmı da bunu göz ardı etmeyi seçti."

00:03:47.320 --> 00:03:49.382
Dur, ne!

00:03:49.382 --> 00:03:51.106
- "Sikeyim onu!"

00:03:51.106 --> 00:03:53.189
Bakın, birçok insanın bu davaya olan doğal tepkileri

00:03:53.189 --> 00:03:55.609
Barclay ailesini küçük görmek olacaktır.

00:03:55.609 --> 00:03:56.609
Onları aptallarmış

00:03:56.609 --> 00:03:58.123
ya da kolayca manipüle edilebilirlermiş gibi görmek.

00:03:58.123 --> 00:03:59.959
Ciddiyim, filmin kendisi bile birkaç koz veriyor:

00:03:59.960 --> 00:04:00.960
- "Bilirsin, İspanya?

00:04:01.720 --> 00:04:03.565
Ülkenin ta öbür tarafında gibi değil mi?"

00:04:03.795 --> 00:04:06.780
Ayrıca, kim öz çocuğunu tanımaz ki?

00:04:06.780 --> 00:04:08.667
Yani film buna inanmanızı istiyor.

00:04:08.668 --> 00:04:10.215
Bunu gözünüzün içine sokmuyor,

00:04:10.215 --> 00:04:13.215
sadece inanmaya çoktan hazır olduğunuz şeye 
inanmanıza meydan veriyor.

00:04:13.215 --> 00:04:15.151
Ve sonra siz de aynı tuzağa düşüyorsunuz.

00:04:15.152 --> 00:04:16.914
Çünkü beyniniz çoktan bunu düşünüyordu,

00:04:16.914 --> 00:04:18.244
bu adamın yapması gereken tüm şey

00:04:18.244 --> 00:04:19.774
size bakmak ve bunu onaylamaktı.

00:04:20.004 --> 00:04:22.660
Film sizi tongaya düşürdü mü düşürmedi mi, bilemem bunu.

00:04:22.660 --> 00:04:25.357
Şunu söyleyebilirim ki ben kesinlikle düştüm.

00:04:25.357 --> 00:04:28.595
Ayrıca bence gerçekten bu film aile için de bir hayli empatiye sahip.

00:04:28.595 --> 00:04:29.595
Doksan dakika boyunca

00:04:29.595 --> 00:04:31.807
sizin hikayeyi onların tecrübe ettiğiniz şekilde etmenizi sağlıyor:

00:04:31.807 --> 00:04:33.077
Çılgın bir düğümden ötekisine

00:04:33.077 --> 00:04:35.653
ta ki siz ne düşüneceğinizi ya da hissedeceğinizi bilmeyene kadar.

00:04:35.653 --> 00:04:36.653
Ve belki de sonunda,

00:04:36.653 --> 00:04:38.997
onların nasıl da kandırıldığını biraz daha iyi anlayabiliyorsunuz

00:04:38.997 --> 00:04:41.702
benim ya da sizin için alenen belli bir şeyce.

00:04:49.164 --> 00:04:50.534
Ya da belki de anlamıyorsunuz

00:04:50.534 --> 00:04:52.244
ve kahrolası bir manyaksınız.