Το όνομά μου είναι Σάφια Ελχέλο

και αυτό είναι το ποίημα
«Να κάνεις χρήση του νερού».

αραίωση

ξεχνώ την αραβική λέξη για την οικονομία.

ξεχνώ την αγγλική λέξη για το μέλι.

ξεχνώ την αραβική λέξη για το λιβάνι

και την αγγλική λέξη για την κακία

την αραβική λέξη για το σάντουιτς

την αγγλική για το φαρμακείο
και το εστιατόριο

χαζή κοπέλα, ο Ατλαντικός
σου πήρε τη μιλιά

θολούρα

πίσω στο σπίτι έχουμε μολυνθεί
από την τόσο πυκνή ευγένεια

όπου ακόμα και γιατροί
δεν μπορούν να πουν τι είναι

του παππού μου το αριστερό μάτι

στροβιλίζεται παχιά με καπνό

το οποίο το καινούριο μου στόμα
το λέει γλαύκωμα

ενώ οι Άραβες ακόμα το μεταφράζουν

ως άσπρο νερό

κολύμπι

θέλω να πάω σπίτι

διαλύομαι

θέλω να πάω σπίτι

πνίγομαι

οι μισοί δε θα τα καταφέρουν

γίνεσαι αγνώμων

γίνεσαι νοσταλγός του σπιτιού

από την ασφάλεια του μπλε σου
αμερικανικού διαβατηρίου

καταλαβαίνεις άραγε
αυτό που χάθηκε για να σε φέρει εδώ.