[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:05.40,0:00:10.31,Default,,0000,0000,0000,,जेव्हा तुम्ही तुमचा कोड लूप करण्यासाठी रिपीट ब्लॉक\Nवापरता तेव्हा कॉम्प्युटरला कसं कळतं की
Dialogue: 0,0:00:10.31,0:00:15.86,Default,,0000,0000,0000,,किती वेळा लूप करायचं आहे? रिपीट ब्लॉकमध्ये प्रत्यक्षात फॉर लूप नावाचा एक अधिक
Dialogue: 0,0:00:15.86,0:00:21.59,Default,,0000,0000,0000,,सोफेस्टिकेटेड कोड लपवलेला असतो, जो सुरुवातीच्या मूल्यापासून शेवटच्या मूल्यापर्यंत विशिष्ट संख्येने
Dialogue: 0,0:00:21.59,0:00:30.63,Default,,0000,0000,0000,,वाढवत संख्या मोजत असतो. उदा. रिपीट 3 ब्लॉक 1 पासून 3 पर्यंत 1 च्या अंतराने मोजतो. प्रत्येकवेळी
Dialogue: 0,0:00:30.63,0:00:35.82,Default,,0000,0000,0000,,मोजल्यावर तो लूपच्या आतला कोड रन करतो. किती वेळा फॉर लूप रन केला आहे हे त्याला
Dialogue: 0,0:00:35.82,0:00:40.02,Default,,0000,0000,0000,,काऊंटर व्हेरीएबल वापरून कळतं. हा व्हेरीएबल लूपच्या सुरुवातीला सुरुवातीच्या मूल्याला सेट केलेला असतो
Dialogue: 0,0:00:40.02,0:00:44.31,Default,,0000,0000,0000,,आणि प्रत्येक वेळी लूप रन केला की तो\Nवाढत जातो. काऊंटर व्हेरीएबल
Dialogue: 0,0:00:44.31,0:00:51.36,Default,,0000,0000,0000,,शेवटच्या मूल्यापेक्षा जास्त झाला की लूप रन व्हायचा थांबतो. रिपीट ब्लॉकऐवजी खरा फॉर लूप
Dialogue: 0,0:00:51.36,0:00:55.47,Default,,0000,0000,0000,,वापरायचा फायदा म्हणजे तुम्हाला काऊंटर व्हेरीएबल\Nप्रत्यक्ष पाहता येतो आणि तो तुमच्या
Dialogue: 0,0:00:55.47,0:00:56.16,Default,,0000,0000,0000,,फॉर लूपमध्ये वापरता येतो.