ยินดีต้อนรับสู่
กระทรวงสอบสวนการลอกเลียนผลงานวรรณกรรม
ดี. พี. ไอ. ต้องทำคดีซับซ้อนมากมาย
เพื่อที่จะทำโทษผู้ลอกเลียนผลงานคนอื่น
และช่วยเหลือบรรดาตัวหนังสือที่ถูกลักไป
การลอกเลียนผลงานวรรณกรรมแบบแรก
ที่ ดี. พี. ไอ พบบ่อย ๆ
รู้จักกันในนาม การขโมยความคิด
หรือคำในภาษาละตินที่ว่า เพลจะริอัส
(plagiarius)
ซึ่งเป็นที่มาของคำว่า
การลอกเลียนผลงานวรรณกรรม (plagiarism )
นักขโมยความคิดด้อม ๆ มอง ๆ
เอกสารผู้บริสุทธิ์
ทำการลอก และปะวาง
โดยไม่ได้ให้แหล่งอ้างอิง
ไม่ได้ใส่เครื่องหมายคำพูด
คร่อมข้อความที่เอามาโดยตรง
หรือแม้แต่จะเปลี่ยนคำใด ๆ
ยังเป็นที่รู้กันว่า
พวกนั้นขโมย และหน่วงเหนี่ยว
บทความที่มีถ้อยคำดี ๆ บางบทความ
เพื่อเรียกค่าไถ่
เมื่อนักขโมยความคิดเข้ามารวมตัวกัน
พวกเขาตั้งวงนักลักพาตัว
ซึ่งรวบรวมนักขโมยความคิด
จากหลาย ๆ แหล่ง
ผู้กระทำผิดบางรายก็เคยมีประวัติ
ทำการขโมยผลงานของตัวเองมาแล้ว
ซึ่งเป็นหนึ่งในอาชญากรรมที่ขี้เกียจที่สุด
ในการบันทึกรอบปีของ ดี. พี. ไอ.
มันเป็นที่รู้จักกันในอีกชื่อว่า
ผู้ให้ความร่วมมือด้านเดียว
บุคคลปริศนานี้เอาบทความทั้งดุ้น
หรือบทความสั้น ๆ
ที่พวกเขาเขียนเอาไว้ก่อนหน้านี้
มาแสดงราวกับว่ามันเป็นผลงานใหม่
นักขโมยความคิด และวงนักลักพาตัว
ถูก ดี. พี. ไอ. จับได้ไม่ยาก
ก็แค่เพียงนำบทความบางส่วน
ไปทำการค้นหาด้วยเครื่องมือค้นหา
และ ตู้ม!
พวกเขาถูกจับได้คาหนังคาเขา
รูปแบบของการลอกเลียนผลงานวรรณกรรม
ที่มีการดัดแปลง
รวมถึงเทคนิคการค้นหาสิ่งที่ไม่มีตัวตน
ที่นักลอกเลียนผลงาน
สร้างผู้ประพันธ์หลอก ๆ
ชื่อหนังสือหลอก ๆ
เลขหน้าหลอก ๆ
หรือข้อมูลหลอก ๆ
เพื่อที่จะปกปิดการลอกเลียนผลงาน
และการเปลี่ยนคำพ้องความหมาย
ที่นักลอกเลียนผลงานใช้พจนานุกรมคำพ้อง
เป็นอาวุธหลัก
โดยการแทนที่คำพ้อง
แทบจะทุกคำในเอกสาร
และคงโครงสร้างประโยค
และลำดับความคิดเอาไว้ดั่งเดิม
นักลอกเลียนผลงานทำให้การถอดความ
ที่แท้จริงแล้วเป็นการกระทำที่ถูกต้อง
ต้องมาเสียชื่อเสียง
การถอดความคุณภาพต่ำยังเป็นส่วนสำคัญ
ของความหลากหลายในสายหมอก
ซึ่งคือเทคนิคที่หลาย ๆ บทความ
ถูกถ่ายความ
จากนั้นปะด้วยกันเป็นบทความเดียว
ประเด็นที่เจ็บปวดที่สุด
ที่ ดี. พี. ไอ. เจอมา
คือความเห็นที่ผิด ๆ
ที่ว่าคุณไม่อาจกล่าวหา
ว่านั่นเป็นการลอกเลียนผลงาน
ถ้าคุณใช้การอ้างข้อความ
และให้แหล่งอ้างอิง
แน่นอนที่สุดว่ากรณีอย่างนี้มันไม่ถูกต้อง
เพราะว่าเอกสารที่ถูกสร้างขึ้น
จากบทความของบทความ
ของความคิดคนอื่น
เป็นที่รู้จักกันว่า
เอกสารที่อ้างข้อความมาทั้งหมดนี้
ถูกพิจารณาว่าเป็นการลอกเลียนผลงาน
เพราะงานดังกล่าว
ไม่มีแนวคิดที่เป็นของผู้เขียนในเนื้องานเลย
คล้ายกัน บทความต่อ ๆ กัน
ของข้อความที่ถูกถอดความอย่างใกล้เคียง
จากแหล่งอ้างอิงหลายแหล่ง
ก็เป็นการลอกเลียนผลงาน
ในรูปแบบการถอดความที่แพร่หลาย
เพราะว่าแนวคิดก็ยังไม่ใช่ของเจ้าของงานเอง
และท้ายที่สุด เทคนิคในการเปิดเผย
ในขณะที่ยังปกปิด
คือการลอกเลียนผลงาน
เพราะว่ามันเกี่ยวของกับการเลือกลืมบางอย่าง
ที่เกี่ยวข้องกับแหล่งอ้างอิงหนึ่ง
เพื่อที่จะพยายามปกปิด
การอ้างข้อความทั้งหมด
และปัญหาของข้อความที่ถูกถอดความ
เป็นเพียงบางส่วน
บางบทความถูกจัดวางอย่างบรรจง
มีการอ้างข้อความ
หรือการถอดความ
ในขณะที่บางบทความ
ถูกตระเตรียมจากเจ้าของงานทั้งหมด
เห็นได้ว่า ดี. พี. ไอ. มีงานล้นมือ
ที่จะต้องติดตามการก่อกวนและความโกลาหล
ทางวิชาการนี้
ตั้งแต่เรื่องเล็กน้อย ไปจนถึงขั้นที่รุนแรง
จากพื้นฐานเรื่องการกระทำผิดเหล่านี้
คุณอาจสงสัยว่าทำไมคุณไม่เคยได้ยิน
ชัยชนะของ
กระทรวงสอบสวนการลอกเลียนผลงานวรรณกรรม
นั่นเป็นเพราะว่ามันไม่ได้มีจริง ๆ ทางเทคนิค
แต่คน อย่างคุณและผม
สามารถเป็นสายลับ ดี. พี. ไอ. เองได้
เพื่อสู้กับการลอกเลียนผลงาน
และให้คุณค่ากับความคิดที่เป็นของตัวเอง
คุณรู้ว่าการป้องกันการลอกเลียนผลงาน
ที่ดีที่สุด
รวมถึงนักเขียนที่ไม่ต้องเสียเวลา
ไม่ต้องกังวล และเสียแรง
โดยการเลือกทางเดินง่าย ๆ
ซึ่งก็คือ การทำงานของเขาด้วยตนเอง