Αυτό το επεισόδιο του Ήρθε το τέλος του κόσμου
όπως τον ξέραμε και είμαι μια χαρά
έγινε χάρη σε συνεισφορές
από σκλάβους όπως εσυ.
Σας ευχαριστώ πολύ!
Αυτά τα ερασιτεχνικά πλάνα
κατέγραψε τη βία μιας επίθεσης
σε δυο αστυνομικούς τη Τεταρτη.
Αφού έσπασαν τα τζάμια του περιπολικού,
κάποιος διαδηλωτής πέταξε ένα εκρηκτικό
μέσα στο όχημα...
λαμπαδιάζοντας το.
Η επίθεση συνέβη ενώ πραγματοποιούνταν
μια διαδήλωση ΑΠΟ την αστυνομία
κοντά στη Πλας ντε λα Ρεπουμπλίκ
του Παρισιού.
Αυτή την άνοιξη πάνω απο 350 απο αυτούς
έχουν τραυματιστεί απο διαδηλωτές
κατά τη διάρκεια του κινήματος Up All Night
και διαδηλώσεις κατά των εργατικών νόμων.
Μερικές εκατοντάδες ανθρώποι
αψήφησαν τη κρατική εντολή
και συγκεντρώθηκαν την ίδια ώρα
για να διαδηλώσουν ενάντια στην αστυνομική βία,
και φώναζαν το σύνθημα Όλοι Μισούν την Αστυνομία!
Κααααααααλημέρα σκλάβοι
και καλωσήρθατε σε άλλη μια έκδοση
του Ήρθε το τέλος του κόσμου
όπως τον ξέραμε και είμαι μια χαρά
η εκπομπή όπου τα γουρούνια
βιώνουν τη πραγματικότητα?????
στο τσάμπα.
Θέτει πραγματικά ο ερώτημα
-τι θέλετε να κάνετε;
Θέλετε
και να ρισκάρετε να ΣΑΣ ΔΙΩΞΟΥΝ;
Ω, Θεέ μου!
Οοοοοο!
Τι Ηλίθιος!
Τι αποτυχημένος!
Μπράβο!
Είμαι ο οικοδεσπότης σας ο Διεγείρων
και ενώ δε θα το ......
βλέποντας τα εταιρικά γαμημένα ΜΜΕ...
Οι υποψήφιοι μπήκανε και στο Twitter!
?????
Όντως υπήρχαν πολλά να συζητήσουν,
για μήνεσ τώρα, κόσμος στη Γαλλία
διδάσκει τον υπόλοιπο κόσμο
ένα πολύτιμο μάθημα για το πως
διεξάγεται μια λαϊκή εξέγερση.
Ενώ ένα μεγάλο ποσοστό της προσοχής
έχει αφιερωθεί στο Νουϊ Ντεμπού
-το γεμάτο ζωντάνια κίνημα
συμμετοχικής δημοκρατίας
του οποίου οι συμμετέχοντας συνεχίζουν να
στήνουν νυχτερινές συνελεύσεις σε πόλεις
σε όλη τη χώρα.
Πέρα απο αυτές καταλήψεις,
ένα ευρύτερο αποκεντρωμένο κίνημα
επεκτείνεται σταθερά
σε μια πανεθνική επίδειξη
τακτικής καινοτομίας
και μαχητικής αντίστασης.
Ένα μόνο παράδειγμα,
τη Πρωτομαγιά
μαχητές στη βόρεια πόλη του Ρεν
εισέβαλαν και κατέλαβαν το La Maison du Peuple
-το Σπίτι των Ανθρώπων- μεταμορφώνοντας το
σε ένα δημόσιο χώρο συγκέντρωσης
και επιμελητειακό κόμβο ολοκληρωμένο με
το δικό του παράνομο ραδιοφωνικό σταθμό.
Αυτοί οι καταληψίες κράτησαν
τη κατάληψη για περίπου δυό βδομάδες,
μέχρι που μια βαριά στρατικοποιημένη
διμοιρία κατάφερε να πάρει πίσω
το κτήριο στις 13 ΜαΪου.
Αλλά αντί να δεχτούν την ήττα,
ο κόσμος είπε -δε γαμιέται!
Και πήγε και ξανακατέλαβε
το κτήριο στις 27 Μαϊου,
αναγκάζοντας τους μπάτσους να γυρίσουν πίσω
για να το εκκενώσουν πάλι δυό μέρες αργότερα.
Ναι... η Γαλλία έχει γίνει
ένα πραγματικό μωσαϊκό εξέγερσης,
μια ταπετσαρία μαχητικών διαδηλώσεων στο δρόμο,
καταλήψεων, άμεσων δράσεων,
και εθνικών 24ωρών γενικών απεργιών.
Η πιο πρόσφατη ήταν στις 26 Μαϊου, όταν
πάνω απο 150.000 ανθρώποι βγήκαν στο δρόμο
σε πόλεις σε όλη τη χώρα,
με μπάχαλα και συγκρούσεις με την αστυνομία
να ξεσπούν στη Τουλούζ, στη Νάντη,
στη Λυών και στο Μπορντώ.
Στο Παρίσι πάνω απο 20.000 ανθρώποι
βγήκαν στους δρόμους για
μια ιδιαιτέρως θορυβώδη πορεία.
Κατά τη διάρκεια της φασαρίας
ένας 28χρονός φωτογράφος, ο Ρομεϊν Ντ.???
τραυματίστηκε σοβαρά
απο κρότου-λάμψης των μπάτσων
και έπεσε σε κόμα
για 8 μέρες.
Στις 4 Ιούνη ενα μεγάλο μέρος της αντίφα
βγήκε στους δρόμους του Παρισιού
για να τιμήσουν τη τρίτη επέτειο
της δολοφονίας του 18χρονού αντιφασίστα
Κλεμάν Μερίκ,
ο οποίος σκότωθηκε απο νεοναζί σκατόφατσες
το 2013.
Αφού μερικά πολυτελέστατα μαγαζιά
και ένα μεσιτικό γραφείο
ισοπεδώθηκαν,
η πορεία γρήγορα σε
οδομαχίες, όπου τα γουρούνια
επιτέθηκαν στη πορεία
με δακρυγόνα, κρότου λάμψης
και πλαστικές σφαίρες,
και τους μαχητές να απαντούν
μπουκάλια, τούβλα και άλλα αντικείμενα
οι Γάλλοι εργάτες έχουν επίσης
δείξει πόσο μάχιμοι είναι,
παραλύοντας τη χώρα
με μια σειρά απο συντονισμένες απεργίες
και τα μπλόκα που αποσκοπούν
στο να εξαναγκάσουν τη κυβέρνηση να κάνει πίσω
στο πακέτο των προτεινόμενων εργατικών μεταρρυθμίσεων
-το λεγόμενο Λουά ντε Τραβαϊλ (Εργατική Νομοθεσία).
Δεδομένου της περήφανης ιστορίας των Γάλλων εργατών
με τις άγριες μάχιμες δράσεις,
απαγωγές αφεντικών
και σαμποτάζ στη βιομηχανία,
η χλιαρή συνδικαλιστική ηγεσία
έχει αναγκαστεί να ακολουθήσει
αυτές τις απεργίες,
σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διατηρήσουν
τη θέση τους ως
νόμιμοι συνέταιροι διαπραγματευτές
του Γαλλικού κράτους.
Αυτό το κύμα εργατικής αναταραχής
έχει χτυπήσει τους κλάδους τις ενέργειας
και των μεταφορών ιδιαιτέρως σκληρά,
με εργάτες να μπλοκάρουν διυλιστήρια πετρελαίου
και αποθήκες καυσίμων,
και να κλείνουν πυρηνικούς σταθμούς παραγωγής ενέργειας
προκαλώντας ουρές στα βενζινάδικα
και αναγκάζοντας τη κυβέρνηση να βάλει χέρι
στη στρατηγική καβάτζα καυσίμων.
Αυτοί οι εργάτες έχουν ενωθεί
με απεργούς διαχειριστές τρένων,
λιμενεργάτες, φορτηγατζήδες,
ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας,
και χιλιάδες απεργούς φοιτητές.
Πιλότοι της εθνικής αεροπορικής εταιρίας,
της Air France, έχουν επίσης χωθεί στη φασαρία,
ανακοινώντας σχέδια για μια 3ήμερη απεργία.
Αυτή η εν εξελίξει αναταραχή
έρχεται σε μια ιδιαιτέρως κακή στιγμή
για τον σκατοφαγά σοσιαλιστή πρόεδρο,
Φρανσουά Ολάντ.
Την ώρα που γράφεται αυτό, η χώρα
προετοιμάζεται να διεξάγει
το Euro 2016
-ένα ποδοσφαιρικό θέαμα
που θα κατακλύσει τη χώρα
με τουρίστες,
και θα τη βαλει?????
στο διεθνές προσκήνιο.
Με το κυβερνών σοσιαλιστικό κόμμα (Parti Socialiste)
να αρνείται πεισματικά να κάνει πίσω,
τα εθνικά συνδικάτα ζητούν
άλλη μια γενική απεργία στις 14 Ιούνη,
και η αδιάλλακτη Γαλλική νεολαία
δε δείχνουν κανένα σημάδι οτι έχουν σκοπό να σταματήσουν
να πετούν πέτρες και μπουκάλια στα γουρούνια,
και να καίνε πράγματα,
οι επόμενες μέρες και βδομάδες
θα είναι ένα πραγματικό σόου.
Στη τελευταία έκδοση,
εγώ και οι σκλάβοι του subMedia
ρίξαμε μια ματιά πίσω στη
Κομμούνα της Οαχάκα,
μια επική 6μηνή εξέγερση
που κλείνει μια δεκαετία στισ 14 Ιούνη, ????
Στην αναφορά μου, επεσήμανα οτι
οι εκπαιδευτικοί του τμήματος 22
της Coordinadora Nacional de Trabajadores de la Educación,
Εθνικός Συντονισμός των Εργαζομένων στην Εκπαίδευση,
ή CNTE,
που ξεκινήσανε τη φάση τότε το 2006,
κρατάνε ακόμα μέχρι σήμερα.
Τα τελευταία 3 χρόνια,
είναι η αιχμή του δόρατος της αντίστασης
ενάντια στις νεοφιλελεύθερες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις
που ο λαθρέμπορος τάκος,
πρόεδρος Ενρίκε Πένια Νιέτο, προσπαθεί να
επιβάλει σε όλη τη χώρα.
Ε, λοιπόν... το έργο αυτό απέδωσε.
Και στις 15 Μαϊου
-η εθνική μέρα του εκπαιδευτικού στο Μεξικό-,
μέλη του CNTE εξαπέλυσαν
μια επ αορίστου χρόνου απεργία,
και ανθρώποι σε όλη τη χώρα έλαβαν μέρος
σε μια μέρα που είχε πορείες,
διαδηλώσεις και καταλήψεις πλατείων,
ή δενδρίλια????
ξεσπούν σε 23 απο τις 31 πολιτείες του Μεξικού.
Από τότε, η απεργία έχει
παραλύσει τελείως το εκπαιδευτικό σύστημα στο Μεξικό
εκπαιδευτικό σύστημα στο Μεξικό,
με χιλιάδες σχολεία κλειστά
στις νότιες πολιτείες της Οαχάκα,
του Τσιάπας, Γκερέρο, Βερακρούζ και Μιτσοακάν????
και έχει ισχυρή υποστήριξη απο την
Ομοσπονδιακή Περιφέρεια του Μεξικού
-όπου ζεί ένας στους πέντε Μεξικανούς-.
Στο Τσιάπας στις 27 Μαϊου,
χιλιάδες εκπαιδευτικοί κατέλαβαν
προσωρινά αρκετούς ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς
και τηλεοπτικούς σταθμούς
για να καταγγείλουν τις μαλακίες των εταιρικών μέσων ενημέρωσης
σχετικά με την απεργία,
και για να περάσουν το δικό τους μήνυμα προς τα έξω.
Την ίδια μέρα, εκπαιδευτικοί στην Οαχάκα,
με ένα πραγματικά εντυπωσιακό τακτικό ελιγμό,
κατάφεραν να περικυκλώσουν μια ομάδα
εκατοντάδων ομοσπονδιακών αστυνομικών,
βάζοντας τα γουρούνια
στη δύσκολη θέση του να πρέπει να
διαπραγματευτούν την ίδια τους την αποχώρηση.
Στις περιοχές πιο επιβαρυμένες
απο τις απεργίες,
οι εκπαιδευτικοί χαίρουν
μια ευρεία δημόσια υποστήριξη.
Όχι μόνο απαιτούν η κυβέρνηση
να καταργήσει τη προτεινόμενη
εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, αλλά
καλούν επίσης για αύξηση της χρηματοδότησης
για την εκπαίδευση γενικά,
απελευθέρωση όλων των πολιτικών κρατουμένων
και κρατουμένων συνείδησης,
δικαιοσύνη για τους 43 εξαφανισμένους
Νορμαλίστα μαθητές απο το Αγιοτσινάπα.
Και για αυτό διαδηλώνουμε μαζί...
για τους εκπαιδευτικούς μας... για τα παιδιά μας...
και για τις γενιές που έρχονται.
Και λίγο πιο νότια,
η Κολομβία έχει επίσης
φτάσει σε μια στασιμότητα,
σε αυτή περίπτωση απο μια Paro Nacional,
ή εθνική απεργία,
που ξεκίνησε στις 30 Μαϊου απο μια
ευρύτερη συμμαχία Αυτόχθονων ομάδων,
Άφρο-Κολομβιανοί, αγρότες, φορτηγατζήδες,
εκπαιδευτικοί, μαθητές και επισφαλείς εργάτες.
Σαν μέρος της απεργίας,
περίπου 100.000 ανθρώποι
έχουν λάβει μέρος
σε πάνω απο 100 μπλόκα, καταλήψεις
και λεγόμενων σημείων συγκέντρωσης
σε όλη τη χώρα.
Αυτή είναι η τρίτη απεργία φέτος,
και κάθε φορά γίνονται
πιο έντονες.
Μια καθοριστική χαρακτηριστική τακτική
αυτών των απεργιών είναι
ο συντονισμός μαζικών μπλόκων εθνικών οδών
απο αγρότες της υπάιθρου????, στοχεύοντας στη παράλυση
των εθνικών δικτύων μεταφοράς έτσι ώστε
να αναγκάσουν τη κυβέρνηση να κάνει παραχωρήσεις.
Κατα τη διάρκεια