1
00:00:04,740 --> 00:00:06,220
-- [ΓΟΥΕΣΤΟΝ ΠΙΟΥ] Καροτσάκι αυτοκινήτου!

2
00:00:06,520 --> 00:00:08,580
-- [ΜΑΡΕΛΑ ΖΑΚΑΡΙΑΣ] Δεν ξέρω πως 
ανοίγει, βέβαια.

3
00:00:09,470 --> 00:00:12,470
-- Μπορώ να δω τις οδηγίες, αλλά εσύ 
δεν χρειάζεται να..

4
00:00:13,900 --> 00:00:15,790
Οπότε αυτό που βασικά θα κάνουμε είναι

5
00:00:15,790 --> 00:00:17,840
να το συναρμολογήσουμε βήμα-βήμα

6
00:00:17,840 --> 00:00:21,220
κι αυτό είναι το τμήμα του έργου 
που θα μπει στο ταβάνι.

7
00:00:28,450 --> 00:00:31,929
Ανακάλυψα ότι ανέλαβα αυτό το έργο

8
00:00:32,179 --> 00:00:34,079
στην ουσία την ίδια στιγμή
-- την ίδια εβδομάδα --

9
00:00:34,519 --> 00:00:36,069
που έμαθα για την εγκυμοσύνη μου.

10
00:00:36,640 --> 00:00:38,580
[Μαρέλα Ζακαρίας, καλλιτέχνης]

11
00:00:38,580 --> 00:00:42,019
Κάνουμε μάλιστα και πλάκα για τα δύο 
μωρά που έρχονται

12
00:00:42,019 --> 00:00:43,589
γιατί και τα δύο θα τελειώσουν μαζί.

13
00:00:44,240 --> 00:00:45,200
-- Τώρα μάλιστα!

14
00:00:47,050 --> 00:00:48,570
-- [ΠΙΟΥ] Τέλεια! Το πρώτο του
αυτοκίνητο!

15
00:00:48,570 --> 00:00:49,210
-- Μ' αρέσει.

16
00:00:49,470 --> 00:00:50,350
[ΖΑΚΑΡΙΑΣ] Φαίνεται καλό.

17
00:00:50,370 --> 00:00:51,190
-- [ΠΙΟΥ] Λίγο μικρό για μένα..

18
00:00:51,370 --> 00:00:52,810
[Γουέστον Πιού, Σύζυγος]

19
00:00:53,000 --> 00:00:54,380
-- [ΖΑΚΑΡΙΑΣ] Νομίζω ότι μπορείς να 
το προσαρμόσεις.

20
00:00:54,630 --> 00:00:55,970
-- Μπορείς να το προσαρμόσεις;

21
00:00:58,220 --> 00:01:00,120
[Μπένφορντ Στίβενσον, Μπρούκλιν]

22
00:01:02,200 --> 00:01:06,380
[Οι Μεγάλες Προσδοκίες της 
Μαρέλα Ζακαρίας]

23
00:01:08,300 --> 00:01:12,000
Θέλω να τελειώσω το έργο 
πριν έρθει το μωρό,

24
00:01:12,000 --> 00:01:14,700
οπότε θα πρέπει να παλέψουμε με τον χρόνο.

25
00:01:18,680 --> 00:01:21,760
Και νιώθω ότι και τα δύο εξελίσσονται 
με τον ίδιο τρόπο.

26
00:01:21,760 --> 00:01:24,860
Τη στιγμή που κάνουμε τον πρώτο υπέρηχο,

27
00:01:25,820 --> 00:01:28,420
κάνουμε και το πρώτο επίχρισμα του έργου,

28
00:01:28,430 --> 00:01:29,520
κι είναι όλα λευκά.

29
00:01:29,520 --> 00:01:30,890
Δεν ξέρεις πως θα είναι στο τέλος.

30
00:01:30,890 --> 00:01:33,550
Και μετά όλα αρχίζουν να παίρνουν μορφή,

31
00:01:33,660 --> 00:01:34,860
το μωρό μεγαλώνει,

32
00:01:35,500 --> 00:01:38,600
Και με τον ίδιο τρόπο, 
το έργο μας μεγαλώνει.

33
00:01:38,740 --> 00:01:39,520
[Μαρέλα, 1 έτους]

34
00:01:40,520 --> 00:01:41,320
[Μαρέλα, 3 ετών]

35
00:01:42,150 --> 00:01:43,170
[Μαρέλα, 6 ετών]

36
00:01:43,440 --> 00:01:45,820
Νιώθω ότι καθώς προχωράμε
ακόμα και στην ζωή.

37
00:01:45,820 --> 00:01:48,990
Είναι πάντα σημαντικό να καταλαβαίνουμε
από που προέρχόμαστε,

38
00:01:48,990 --> 00:01:52,159
κι αυτό δεν συμβαίνει μέχρι να
ενσωματωθούμε εκεί απ' όπου προερχόμαστε

39
00:01:52,159 --> 00:01:53,619
τότε είμαστε ολοκληρωμένοι.

40
00:01:56,650 --> 00:01:58,990
Όταν μετακόμισα στη Νέα Υόρκη,
έκανα τοιχογραφίες.

41
00:02:00,220 --> 00:02:04,040
Νιώθω ότι μετά από 10 χρόνια 
δουλειάς πάνω στην τοιχογραφία --

42
00:02:04,050 --> 00:02:06,390
γι' άλλους ανθρώπους, 
με άλλους ανθρώπους --

43
00:02:06,390 --> 00:02:08,390
η δική μου φωνή ως καλλιτέχνης

44
00:02:08,390 --> 00:02:12,099
ήθελε να κατακτήσει λίγο περισσότερο χώρο 
μόνο για πειραματισμό

45
00:02:12,099 --> 00:02:14,239
και τότε αποφάσισα να πάω 
για μεταπτυχιακό

46
00:02:16,640 --> 00:02:18,420
Το μεταπτυχιακό μ' έκανε άνω κάτω.

47
00:02:18,420 --> 00:02:22,120
Με πίεσε έτσι ώστε να βρω αυτό 
που ήθελα πραγματικά να πω

48
00:02:22,129 --> 00:02:24,209
και τον τρόπο που ήθελα να το πω.

49
00:02:24,800 --> 00:02:26,620
Και χαίρομαι γιατί τώρα νιώθω σαν

50
00:02:26,620 --> 00:02:29,999
να μπορώ να μιλήσω για περισσότερα
πράγματα μέσα απ' την δική μου γλώσσα.

51
00:02:30,260 --> 00:02:31,859
[Ξενοδοχείο Γουίλιαμ Βέιλ,
Γουίλιαμσμπεργκ]

52
00:02:32,099 --> 00:02:35,680
Αλλά επίσης πιστεύω ότι η δουλειά μου 
ακόμα έχει μια αφήγηση --

53
00:02:35,680 --> 00:02:37,450
υπάρχει μια ιστορία από πίσω,

54
00:02:37,450 --> 00:02:38,770
υπάρχει έρευνα.

55
00:02:41,159 --> 00:02:42,989
Έτσι αν ήταν να κάνω ένα έργο

56
00:02:42,989 --> 00:02:46,519
γι' αυτό το νέο ξενοδοχείο που 
χτίζεται στο Γουίλιαμσμπεργκ,

57
00:02:46,519 --> 00:02:50,450
σ' αυτήν την περιοχή του Μπρούκλιν που 
αναπτύσσεται τόσο γρήγορα,

58
00:02:50,450 --> 00:02:54,090
νομίζω ότι θα έπρεπε να πάω πίσω 
στο παρελθόν --

59
00:02:57,469 --> 00:02:58,909
στις ρίζες.

60
00:03:12,150 --> 00:03:13,490
Καθώς κάνω έρευνα,

61
00:03:13,530 --> 00:03:16,450
τότε τα πράγματα αρχίζουν να βγαίνουν 
στην επιφάνεια.

62
00:03:16,490 --> 00:03:17,310
Είναι όπως πρέπει.

63
00:03:17,340 --> 00:03:18,320
Κι αυτό συνέβη

64
00:03:18,329 --> 00:03:21,909
όταν έψαχνα στ' αρχεία του 
Συλλόγου Ιστορίας του Μπρούκλιν

65
00:03:21,909 --> 00:03:24,389
κι άρχισα να βλέπω τους 
χάρτες του Μπρούκλιν,

66
00:03:24,389 --> 00:03:28,309
νομίζω ότι το σχήμα 
αναδύθηκε μπροστά μου.

67
00:03:31,340 --> 00:03:33,760
Νιώθω ότι ζούμε σε
μια εποχή όπου τα πράγματα

68
00:03:33,760 --> 00:03:36,669
προχωρούν πολύ γρήγορα στο Μπρούκλιν

69
00:03:36,669 --> 00:03:38,409
και αλλάζουν ραγδαία.

70
00:03:38,409 --> 00:03:41,900
Ένα κομμάτι αυτής της ενέργειας 
είναι ασταμάτητο,

71
00:03:41,900 --> 00:03:43,879
εννοώ ότι όλοι μας
επηρεαζόμαστε απ' αυτό,

72
00:03:43,879 --> 00:03:45,379
καλώς ή κακώς.

73
00:03:45,379 --> 00:03:50,179
Έτσι χρειαζόμουν πραγματικά μια στιγμή 
για να κοιτάξω το παρελθόν,

74
00:03:50,180 --> 00:03:51,800
και κατά κάποιον τρόπο 
έκανα ένα έργο γι' αυτό --

75
00:03:51,809 --> 00:03:54,069
γι' αυτή την ενέργεια που τα ξεκίνησε όλα.

76
00:04:03,800 --> 00:04:05,460
Αυτό στην ουσία είναι το ταβάνι.

77
00:04:05,469 --> 00:04:08,509
Είναι το Γουίλιαμσμπεργκ και το
Γκρίνποιντ και το Μπούσγουικ.

78
00:04:08,820 --> 00:04:09,799
Αυτό είναι ένα σχέδιο,

79
00:04:09,799 --> 00:04:11,469
κι αυτό είναι μόνο το μισό του έργου.

80
00:04:11,469 --> 00:04:13,389
Υπάρχει κι ο 2ος όροφος
που κατεβαίνει.

81
00:04:17,200 --> 00:04:20,440
Όταν δούλευα πάνω σε 
διακοσμητικές τοιχογραφίες,

82
00:04:20,450 --> 00:04:22,019
έλεγαν μια ιστορία μέσω της εικόνας.

83
00:04:22,019 --> 00:04:26,590
Μπορούσες να την δεις και να καταλάβεις
αμέσως τι προσπαθεί να σου πει.

84
00:04:26,590 --> 00:04:29,310
Κι εκεί τελείωνε η αλληλεπίδραση.

85
00:04:29,880 --> 00:04:33,370
Νομίζω ότι η αφαίρεση πραγματικά 
επιτρέπει στην ιστορία να φιλτραριστεί

86
00:04:33,370 --> 00:04:35,370
και ν' αποκαλυφθεί μ' ένα
διαφορετικό τρόπο

87
00:04:35,370 --> 00:04:38,570
που οι άνθρωποι είτε μπορούν να 
δουν, είτε δεν μπορούν καθόλου.

88
00:04:41,020 --> 00:04:43,800
Τουλάχιστον δημιουργεί ερωτήματα 
όπως "Περί τίνος πρόκειται;"

89
00:04:43,810 --> 00:04:45,970
αντί για "Α, αυτό μιλάει για αυτό."

90
00:04:46,420 --> 00:04:48,200
[ΠΙΟΥ] Μόλις τα χρώματα μπουν πάνω,

91
00:04:48,200 --> 00:04:50,250
τότε αρχίζει ν' αναδεικνύεται --

92
00:04:50,250 --> 00:04:51,100
ν' αποκαλύπτεται.

93
00:04:51,100 --> 00:04:53,820
[ΖΑΚΑΡΙΑΣ] Κατά κάποιον τρόπο, 
μοιάζει με την γέννηση.

94
00:04:53,820 --> 00:04:56,010
Όταν δουλεύεις πολύ σκληρά 
για πολύ καιρό

95
00:04:56,010 --> 00:04:58,650
σε κάτι το οποίο δεν ξέρεις πως θα είναι

96
00:04:58,650 --> 00:05:01,770
ή τι είδους προσωπικότητα θα έχει.

97
00:05:06,540 --> 00:05:10,060
Το έργο είναι στο κορυφαίο στάδιο
της εργασίας.

98
00:05:10,060 --> 00:05:11,410
[ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΓΕΛΑΝΕ]

99
00:05:12,080 --> 00:05:15,260
Που είναι όπως όταν το κεφάλι του 
μωρού αρχίζει να φαίνεται.

100
00:05:15,920 --> 00:05:18,060
Λίγες βαθιές ανάσες ακόμα και..

101
00:05:18,060 --> 00:05:19,540
[ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΓΕΛΑΝΕ]

102
00:05:20,340 --> 00:05:21,220
... και φτάσαμε!

103
00:05:28,540 --> 00:05:32,300
Στις 3 Ιανουαρίου 12:34 π.μ.

104
00:05:32,310 --> 00:05:35,310
ο Ματέο Ζακαρίας Πιου γεννήθηκε.

105
00:05:39,400 --> 00:05:42,480
Ξέρεις, υπάρχει μια παροιμία 
στα ισπανικά που λέει,

106
00:05:43,180 --> 00:05:45,060
"Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια

107
00:05:45,060 --> 00:05:46,550
ο Θεός γελάει."

108
00:05:46,550 --> 00:05:51,720
Πίστευα ότι θα τοποθετούσα το έργο
και μετά θα γεννούσα,

109
00:05:51,720 --> 00:05:54,020
αλλά η κατασκευή του κτιρίου καθυστέρησε.

110
00:05:55,180 --> 00:05:59,360
Και η δική μου εγκυμοσύνη πρόσθεσε 
μια καθυστέρηση σε όλα.

111
00:06:01,040 --> 00:06:04,560
Δεν γίνονται όλα έτσι όπως 
λες ότι θα γίνουν,

112
00:06:04,570 --> 00:06:05,830
αλλά δεν πειράζει.

113
00:06:05,830 --> 00:06:08,930
Νομίζω ότι είμαι πολύ τυχερή που έχω 
έναν καταπληκτικό σύζυγο

114
00:06:08,930 --> 00:06:12,180
ο οποίος υποστηρίζει 100% την δουλειά μου

115
00:06:12,180 --> 00:06:14,820
και θα με βοηθήσει 
στην ανατροφή του Ματέο.

116
00:06:14,820 --> 00:06:17,900
και θα με βοηθά να μπορώ να κάνω πράγματα

117
00:06:17,900 --> 00:06:19,200
στο στούντιο.

118
00:06:19,820 --> 00:06:24,940
Επειδή φαίνεται ότι οι ρυθμοί 
δεν πρόκειται να μειωθούν.

119
00:06:27,040 --> 00:06:29,820
Σίγουρα δεν σκοπεύω να 
σταματήσω την δουλειά μου.

120
00:06:32,880 --> 00:06:35,800
Κι ελπίζω ότι θα μπορώ να περνάω όλο 
τον χρόνο μου με το μωρό μου,

121
00:06:35,800 --> 00:06:37,600
και να το βλέπω να μεγαλώνει

122
00:06:38,460 --> 00:06:40,000
και να είμαι δίπλα του.