WEBVTT

00:00:04.730 --> 00:00:08.408
เสียงระฆัง

00:00:10.156 --> 00:00:28.797
เสียงระฆัง

00:00:35.794 --> 00:00:44.381
(คำถามเป็นภาษาต่างประเทศ)

00:00:55.529 --> 00:01:00.581
หากพื้นฐานอย่างหนึ่งของศาสนาพุทธ

00:01:01.541 --> 00:01:03.605
คือความรักในธรรมชาติ

00:01:03.657 --> 00:01:06.982
ทำไมสิ่งนี้จึงไม่เท่ากันกับความรักแท้ของชายหนุ่มหญิงสาว

00:01:07.451 --> 00:01:09.894
ระหว่างคนสองคน

00:01:10.463 --> 00:01:14.204
รวมทั้งการแสดงออกของความรัก
ต่อกันและกัน

00:01:21.838 --> 00:01:24.760
มีท่านใดทวนคำถามมั้ยครับ

00:01:24.760 --> 00:01:27.726
ดูเหมือนว่าจะเป็นคำถามที่น่าสนใจ

00:01:27.726 --> 00:01:30.108
(เสียงหัวเราะ)

00:01:30.600 --> 00:01:34.423
เธอถามว่าหากศาสนาพุทธสนับสนุนความรักต่อธรรมชาติแล้ว

00:01:34.423 --> 00:01:39.783
ไฉนจึงไม่สนับสนุนความรัก
ฉันชู้สาวระหว่างชายหญิง

00:01:39.783 --> 00:01:44.112
รวมทั้งการแสดงออกถึงความรักนั้นระหว่างคนสองคน

00:01:52.044 --> 00:02:04.031
พระพุทธเจ้าทรงเป็นครูสอนความรัก
รักแท้

00:02:05.517 --> 00:02:15.002
ความรักต่อธรรมชาตินั้นควรเป็นรักแท้

00:02:15.062 --> 00:02:19.281
และถ้าหากมันเป็นความรักที่แท้มันย่อมนำมาซึ่งความสุข

00:02:19.281 --> 00:02:23.341
ทั้งต่อเธอและต่อธรรมชาติ

00:02:23.341 --> 00:02:27.052
เช่นกันกับความรักเชิงชู้สาวด้วย 
ถ้ามันเป็นรักแท้

00:02:27.858 --> 00:02:31.970
มันย่อมนำมาซึ่งความสุขมหาศาล

00:02:33.426 --> 00:02:40.197
แต่หากไม่ใช่ มันย่อมนำมาซึ่งความทุกข์สู่ตัวเธอ

00:02:40.207 --> 00:02:43.066
รวมทั้งอีกบุคคลหนึ่งเช่นกัน

00:02:43.796 --> 00:02:48.230
ในคำสอนของพระพุทธเจ้านั้น

00:02:49.590 --> 00:02:54.059
รักแท้มีองค์ประกอบ 4 อย่าง

00:02:55.559 --> 00:03:00.755
อย่างแรก: เมตตา - ความเป็นมิตร

00:03:00.755 --> 00:03:05.584
มันคือความสามารถ
ที่จะนำความสุขมาให้

00:03:05.594 --> 00:03:10.296
หากเธอไม่สามารถเผื่อแผ่ความสุขได้นั่นไม่ใช่รักแท้

00:03:10.296 --> 00:03:12.910
ในแง่ความรักเชิงชู้สาว

00:03:12.910 --> 00:03:19.293
หากเธอไม่สามารถช่วยให้อีกฝ่ายมีความสุขได้

00:03:19.393 --> 00:03:23.304
มันก็ไม่ใช่รักแท้

00:03:23.304 --> 00:03:25.944
ดังนั้นหากเธอบ่มเพาะตนเองให้สามารถที่จะ

00:03:25.944 --> 00:03:27.963
เผื่อแผ่ความสุขออกไป

00:03:27.963 --> 00:03:30.666
ให้ตัวเธอเองและให้เขา/หล่อน

00:03:30.666 --> 00:03:37.534
ถ้าขาดสิ่งนี้ ทั้งคู่ย่อมมีความทุกข์

00:03:38.111 --> 00:03:43.197
องค์ประกอบที่ 2 ของรักแท้ คือ 
ความเห็นอกเห็นใจ

00:03:44.978 --> 00:03:59.291
ความเห็นอกเห็นใจ เป็นพลังงานอย่างหนึ่งที่คอยช่วยขจัดความทุกข์

00:03:59.291 --> 00:04:06.116
มันสามารถเปลี่ยนแปลงความทุกข์ในตัวเธอและอีกคนหนึ่ง

00:04:07.160 --> 00:04:12.510
ถ้าเธอเปลี่ยนมันไม่ได้

00:04:12.510 --> 00:04:18.000
ทั้งไม่สามารถดูแลความทุกข์
ของตัวเองและอีกฝ่ายได้

00:04:18.000 --> 00:04:19.935
นั่นก็ไม่ใช่รักแท้

00:04:19.935 --> 00:04:24.023
นี่เองเป็นเหตุผลว่าทำไม "กรุณา" 
จึงเป็นองค์ประกอบที่ 2 ของรักแท้

00:04:24.023 --> 00:04:27.766
มันควรได้รับการบ่มเพาะให้มีขึ้น
ทั้งในตัวเธอและในอีกฝ่าย

00:04:30.717 --> 00:04:34.851
จะเป็นความรักเชิงชู้สาวหรือไม่ 
นั่นไม่ใช่ประเด็น

00:04:35.383 --> 00:04:38.376
ประเด็นคือ อะไรคือรักแท้

00:04:38.376 --> 00:04:42.479
อะไรไม่ใช่ต่างหาก จริงไหม?

00:04:42.479 --> 00:04:47.061
องค์ประกอบที่ 3 ของความรัก

00:04:47.061 --> 00:04:50.061
คือ ความเบิกบานใจ

00:04:50.061 --> 00:04:51.411
ถ้าในความรักนั้น

00:04:51.411 --> 00:04:53.722
เธอทำให้อีกฝ่ายร้องไห้ตลอดเวลา

00:04:53.722 --> 00:04:54.919
และเธอก็ร้องไห้ตลอดเวลา

00:04:54.919 --> 00:04:58.076
มันก็ไม่ใช่ความรักที่แท้
(เสียงหัวเราะ)

00:04:58.076 --> 00:05:01.556
ไม่เกี่ยวว่าจะเชิงชู้สาวหรือไม่

00:05:01.668 --> 00:05:07.378
รักแท้ จะโอบอุ้มและครอบคลุม

00:05:09.888 --> 00:05:15.403
ไม่แยกส่วน

00:05:19.308 --> 00:05:22.940
ความทุกข์ของเขา
คือ ความทุกข์ของเธอ

00:05:22.940 --> 00:05:26.546
ความสุขของเขา
คือ ความสุขของเธอ

00:05:26.546 --> 00:05:34.206
ไม่มีว่าความทุกข์หรือความสุข 
"ของใคร" อีกต่อไป

00:05:34.206 --> 00:05:36.552
นี่คือความรักที่แท้

00:05:36.552 --> 00:05:41.415
มีองค์ประกอบของความโอบอุ้ม 
ไม่กีดกั้น

00:05:41.415 --> 00:05:46.236
ไม่แบ่งแยก ไม่มีแนวกั้น

00:05:46.236 --> 00:05:50.495
ระหว่างเธอและอีกฝ่าย

00:05:51.112 --> 00:05:53.996
ด้วยจิตวิญญาณเช่นนั้น
เธอพูดไม่ออกหรอกว่า

00:05:53.996 --> 00:05:55.900
"นั่นมันเรื่องของเธอ!"
ไม่ใช่

00:05:56.566 --> 00:05:59.374
ปัญหาของเธอก็คือปัญหาของฉัน

00:06:00.222 --> 00:06:05.271
ความทุกข์ของฉันก็คือ
ความทุกข์ของเธอ

00:06:05.271 --> 00:06:13.977
นี่เป็นองค์ประกอบที่ 4 ของรักแท้

00:06:14.699 --> 00:06:19.831
และถ้าหากความรักเชิงชู้สาวมีครบ
ทั้งองค์ประกอบ 4 อย่างเหล่านี้

00:06:19.831 --> 00:06:22.613
มันย่อมนำความสุขมากมาย
มาให้ได้เช่นกัน

00:06:22.623 --> 00:06:27.891
พระพุทธเจ้าไม่เคยตรัสปฏิเสธรักแท้

00:06:35.530 --> 00:06:40.307
ถ้าเธอประสบความสำเร็จ ในการมีความรักแบบชายหนุ่มหญิงสาว

00:06:40.791 --> 00:06:56.947
เธอจะบ่มเพาะเมตตาและกรุณาได้อย่างมากมาย

00:06:56.967 --> 00:07:04.436
และไม่นานนัก รักของเธอ
จะแผ่ขยายออกไป

00:07:06.395 --> 00:07:13.156
อีกฝ่ายจะไม่ใช่เป็นเพียง 
วัตถุที่ตั้งแห่งความรักอีกต่อไป

00:07:13.156 --> 00:07:15.713
เพราะรักของเธอจะเจริญเติบโตไปอีกเรื่อยๆ

00:07:15.713 --> 00:07:21.800
จนกระทั่งรักของเธอโอบอุ้มทุกคนเอาไว้

00:07:21.800 --> 00:07:26.445
และความสุข ก็กลายเป็นสิ่งที่ไร้พรมแดน

00:07:26.445 --> 00:07:30.037
นี่คือรักของพระพุทธองค์

00:07:30.037 --> 00:07:33.075
คือความหมายขององค์ประกอบที่ 4

00:07:33.075 --> 00:07:36.293
ของความรัก นั่นคือ ความโอบอุ้มไม่แบ่งแยก

00:07:36.293 --> 00:07:40.016
หากมันเป็นรักแท้
มันย่อมเติบโตต่อไปเรื่อยๆ

00:07:40.016 --> 00:07:43.702
โอบอุ้มยิ่งๆ ขึ้นไป ไม่จำกัดเฉพาะเพียงมนุษย์

00:07:43.702 --> 00:07:47.383
รวมไปถึงสัตว์ต่างๆ พืชพรรณนานา

00:07:47.383 --> 00:07:50.383
และธาตุทั้งหลาย

00:07:50.383 --> 00:07:55.086
นั่นเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่

00:07:55.086 --> 00:07:58.066
"มหากรุณา"
"มหาเมตตา"

00:07:58.066 --> 00:08:05.939
นั่นแหละคือรักของพระพุทธองค์

00:08:07.409 --> 00:08:27.772
(เสียงระฆัง)