آینده مان چگونه خواهد بود؟
"هر چیزی شگفتی های خودش را دارد، حتی تاریکی و سکوت..." هلن کلر
آینده به چه شکل خواهد بود؟
جهان هستی چگونه به انتهای خود خواهد رسید؟
ممکن است ما هرگز به طور قطعی جواب این پرسش را پیدا نکنیم
امّا علم شروع به رنگ آمیزی تصویری محصور کننده از چگونگی شکل گیری آینده محتمل کرده است
بیایید به سفری به انتهای زمان برویم
ما طی زمان به صورت نمایی سفر خواهیم کرد، در واقع سرعت مان را هر 5 ثانیه دو برابر خواهیم کرد
تصویر آینده مطمئناً با جستجوی ما به دنبال سرنخ های بیشتر، تکامل خواهد یافت. امّا یک چیز واضح است:
جهان هستی تازه شروع شده است.
[دوران اثرگذاری فعالیت های انسان بر زمین] دوران پیشا انسانی خاتمه یافته است.
اعمالی که ما اکنون و طی سالی های آینده انجام می دهیم
عمیقاً بر چند هزار سال آینده تأثیر خواهد گذاشت.
تنها شرایطی که انسان های امروزی تا کنون شناخته اند در حال تغییر است.
و تغییری با سرعت.
هیچ چیزی بر روی این سیاره به شکلی ثابت باقی نمی ماند.
همه چیز تغییر می کنند.
زمین به درون یکی از این پرش ها خواهد رفت
و شما نمی دانید که آن سوی دیگر این پرش ها به چه شکل خواهد بود.
[میدان مغناطیسی زمین وارونه می شود]
زمین همیشه در حال پرش است.
[ستاره دنباله دار Hale-Bopp باز می گردد]
اشیاء بر روی این سیاره حرکت میکنند. [افزایش شدید سطح دریا]
اشیاء ثابت نیستند!
[برخورد سیارک 30 متری] هر چیزی [به چیزی دیگری] تبدیل می شود.
[Antares (درخشان ترین ستاره صورت فلکی عقرب) به ابرنواختر تبدیل می شود]
[صحرای بزرگ آفریقا به جنگل های استوایی تبدیل می شود]
[صورت های فلکی شروع به سرگردان شدن می کنند]
[ویجر-1 از ستاره همسایه عبور می کند]
[دوره بین دو عصر یخبندان خاتمه می یابد]
[انفجار ابرآتشفشان]
[جزایر جدید هاوایی پدید می آیند]
[زنجیره جزیره های جدید]
[ردپاهای (سرنشینان) آپولو محو می شوند]
[ستاره Betelgeuse به ابرنواختر تبدیل می شود]
[بناهای یادبود سنگی فرسایش می یابند]
[انفجار مرگبار پرتو گاما]
[قمر مریخ به حلقه تبدیل می شود]
[حلقه های زحل ناپدید می شوند]
[(یخ های) قطب جنوب ذوب می شوند]
[برخورد خرده سیاره ای بزرگ]
[ابر قاره جدید]
[درخشندگی خورشید افزایش پیدا می کند]
هنگامی که سوخت آن شروع به تمام شدن می کند،
خورشید به سادگی خاموش نمی شود [فوتوسنتز شروع به متوقف شدن می کند]
خورشید به سادگی خاموش نمی شود [تمام حیات گیاهی از بین می رود]
[تمام حیات گیاهی از بین می رود]
هسته آن فرو می ریزد، [اقیانوس ها تبخیر می شوند]
و گرمای اضافه ای که از این طریق ایجاد می شود سبب خواهد شد که لایه بیرونی آن منبسط شود.
[تمام حیات از بین می رود]
[خورشید منبسط می شود]
[خورشید به غول قرمز تبدیل می شود]
[زمین توسط خورشید در حال مرگ نابود می شود]
[خورشید تبدیل به یک کوتوله سفید می شود]
اکنون خورشید مرده است.
باقی مانده آن به آرامی خنک می شود
در دماهای بسیار پایین اعماق فضا
سرنوشت خورشید به مانند تمام ستاره ها است.
یک روز، همه آنها سرانجام خواهند مرد،
و کیهان به درون شب ابدی سقوط خواهد کرد.
سرانجام سوخت تمام ستاره ها تمام خواهد شد. [ستاره ها شروع به مردن می کنند]
دمای جهان هستی افت خواهد کرد.
ستاره ها یک به یک در آسمان شب خاموش خواهند شد.
و هیچ ستاره جدیدی متولد بوجود نخواهد آمد.
و جهان هستی با شیون و زاری و نه با یک انفجار [اشاره به انفجار بزرگ]، پایان خواهد یافت.
[آخرین ستاره های کوتوله قرمز می میرند]
و نه با آتش، بلکه با یخ.
با مرگ آخرین ستاره، عصر نور به انتها می رسد. [دوران انحطاط]
جهان هستی با بقایای پخش شده ستارگان مرده به یک قبرستان کیهانی تبدیل می شود.
خورشید ما به یک کوتوله سفید - یک جسد ستاره ای داغ متراکم کوچک شده - تبدیل می شود.
بدون سوختی برای سوزاندن، درخشش کم رمق کوتوله سفید
از آخرین گرمای باقی مانده کوره خاموش شده اش پدید می آید.
نگاه کردن به آن از جایی که اکنون زمین قرار دارد،
تنها مقداری نور تولید می کند که ماه کامل در یک شب بدون ابر بوجود می آورد.
درخشش کم رمق کوتوله های سفید تنها تابش درون خلاء تهی و تاریک را فراهم خواهد کرد
که از ستارگان مرده و سیاهچاله ها پر شده است.