1
00:00:00,553 --> 00:00:04,395
เพราะภาพหนึ่งภาพเป็นมากกว่าคำนับพัน

2
00:00:04,395 --> 00:00:06,522
ผมจึงอยากเริ่มการบรรยายของผม

3
00:00:06,522 --> 00:00:09,190
โดยหยุดบรรยายแล้วให้คุณชมภาพสักสองสามภาพ

4
00:00:09,190 --> 00:00:12,357
ที่ผมได้ถ่ายไว้เมื่อเร็วๆ นี้

5
00:00:30,712 --> 00:00:34,742
ครับ ถึงตอนนี้ 
การบรรยายของผมก็มีความยาว 6,000 คำแล้ว

6
00:00:34,742 --> 00:00:36,890
และผมรู้สึกว่าผมควรหยุดตรงนี้แล้วล่ะ

7
00:00:36,890 --> 00:00:39,310
(เสียงหัวเราะ)

8
00:00:39,310 --> 00:00:41,131
แต่ในขณะเดียวกัน ผมอาจติดค้างคุณ

9
00:00:41,131 --> 00:00:42,137
เรื่องการอธิบาย

10
00:00:42,137 --> 00:00:45,240
เกี่ยวกับภาพเหล่านี้ที่คุณเพิ่งได้ชมไป

11
00:00:45,240 --> 00:00:47,963
ที่ผมพยายามจะทำในฐานะนักถ่ายภาพ

12
00:00:47,963 --> 00:00:50,446
ในฐานะศิลปิน คือการนำโลก

13
00:00:50,446 --> 00:00:53,823
แห่งศาสตร์และศิลป์มาพบกัน

14
00:00:53,823 --> 00:00:56,162
ไม่ว่ามันจะเป็นภาพของฟองสบู่

15
00:00:56,162 --> 00:00:58,928
ที่ถ่ายไว้ ณ วินาทีที่มันกำลังแตก

16
00:00:58,928 --> 00:01:01,400
ขณะที่คุณกำลังจ้องมองภาพนี้

17
00:01:01,400 --> 00:01:04,008
ไม่ว่ามันจะเป็นเอกภพที่สร้างสรรค์ด้วยหยดเล็กๆ

18
00:01:04,008 --> 00:01:06,506
ของสีน้ำมัน

19
00:01:06,506 --> 00:01:10,849
ของเหลวประหลาดที่มีทำตัวแสนพิลึก

20
00:01:10,849 --> 00:01:15,115
หรือภาพเขียนที่วาดโดยแรงเหวี่ยงหนีศูนย์

21
00:01:15,115 --> 00:01:19,081
ผมพยายามเสมอที่จะ
เชื่อมโยงสองสาขาวิชานั้นเข้าด้วยกัน

22
00:01:19,081 --> 00:01:21,471
ที่ผมพบว่ามันทรงสเน่ห์เหลือกันสำหรับสองสิ่งนั้น

23
00:01:21,471 --> 00:01:24,750
ก็คือ พวกมันทั้งสองนั้นมองไปยังสิ่งเดียวกัน

24
00:01:24,750 --> 00:01:27,574
พวกมันคือการตอบสนองต่อสิ่งที่อยู่รอบๆ

25
00:01:27,574 --> 00:01:31,467
แต่กระนั้น พวกมันตอบสนองด้วยวิถีที่ต่างกันมาก

26
00:01:31,467 --> 00:01:33,514
ถ้าคุณดูที่วิทยาศาสตร์ที่อยู่ข้างหนึ่ง

27
00:01:33,514 --> 00:01:36,937
วิทยาศาสตร์นั้นมีหลักเกณฑ์เหตุผลมาก

28
00:01:36,937 --> 00:01:38,418
ในการปฏิบัติต่อสิ่งแวดล้อมรอบมัน

29
00:01:38,418 --> 00:01:40,507
ในขณะที่ศิลปะที่อยู่อีกข้างหนึ่ง

30
00:01:40,507 --> 00:01:44,810
มักจะตอบสนองสิ่งแวดล้อมด้วยความรู้สึกและอารมณ์

31
00:01:44,810 --> 00:01:46,827
ที่ผมพยายามทำก็คือ ผมพยายามที่จะ

32
00:01:46,827 --> 00:01:49,468
นำวิสัยทัศน์ทั้งสองนี้มาผสานรวมเป็นหนึ่ง

33
00:01:49,468 --> 00:01:53,418
เพื่อที่ภาพของผมจะถ่ายทอดสื่อสารไปถึงหัวใจของผู้ชม

34
00:01:53,418 --> 00:01:56,612
และไปยังสมองของพวกเขาด้วยเช่นกัน

35
00:01:56,612 --> 00:02:01,278
อนุญาตให้ผมสาธิตสิ่งนี้บนรากฐานของสามโครงการ

36
00:02:01,278 --> 00:02:06,332
โครงการแรกเกี่ยวข้องกับการทำให้เสียงเป็นที่มองเห็นได้

37
00:02:06,332 --> 00:02:07,350
อย่างที่คุณทราบ

38
00:02:07,350 --> 00:02:09,976
เสียงเดินทางในรูปแบบคลื่น

39
00:02:09,976 --> 00:02:12,299
ฉะนั้น ถ้าคุณมีลำโพง

40
00:02:12,299 --> 00:02:14,348
อันที่จริง ลำโพงนั้นไม่ได้ทำอะไร

41
00:02:14,348 --> 00:02:16,232
นอกเหนือไปจากรับสัญญาณเสียง

42
00:02:16,232 --> 00:02:19,829
แล้วเปลี่ยนมันไปเป็นการสั่นสะเทือน

43
00:02:19,829 --> 00:02:22,530
ซึ่งจากนั้นมันถูกส่งผ่านมาทางอากาศ

44
00:02:22,530 --> 00:02:24,392
แล้วหูคุณก็จะได้ยินเสียงนั้น

45
00:02:24,392 --> 00:02:27,933
และเปลี่ยนมันไปอยู่ในรูปสัญญาณเสียงอีกครั้ง

46
00:02:27,933 --> 00:02:29,779
ผมก็มาคิดว่า

47
00:02:29,779 --> 00:02:33,999
จะทำให้คลื่นเสียงเหล่านี้ถูกมองเห็นได้อย่างไร

48
00:02:33,999 --> 00:02:36,115
แล้วผมก็ได้ความคิดที่จะจัดการดังนี้

49
00:02:36,115 --> 00:02:39,835
ผมนำลำโพงมา ผมวางแผ่นฟอยล์พลาสติกบางๆ

50
00:02:39,835 --> 00:02:42,070
บนลำโพงนั้น

51
00:02:42,070 --> 00:02:44,737
และจากนั้น ผมวางคริสตัลเล็กๆ ลงไป

52
00:02:44,737 --> 00:02:46,714
บนลำโพงนั้น

53
00:02:46,714 --> 00:02:49,614
และทีนี้ ถ้าผมเปิดเสียงผ่านลำโพง

54
00:02:49,614 --> 00:02:53,496
มันจะทำให้คริสตัลเคลื่อนขึ้นลง

55
00:02:53,496 --> 00:02:55,795
ทีนี้ มันเกิดขึ้นเร็วมากๆ

56
00:02:55,795 --> 00:02:57,747
ในชั่วพริบตา

57
00:02:57,747 --> 00:03:01,434
ด้วยความร่วมมือจาก LG เราจับการเคลื่อนไหว

58
00:03:01,434 --> 00:03:03,120
ด้วยกล้องที่สามารถ

59
00:03:03,120 --> 00:03:06,595
จับความเคลื่อนไหวได้มากกว่า 3,000 ภาพต่อวินาที

60
00:03:06,595 --> 00:03:10,068
ให้ผมได้แสดงให้คุณชมว่ามันเป็นอย่างไร

61
00:03:10,068 --> 00:03:15,435
(เสียงดนตรี: เพลง "Teardrop" ร้องโดย Massive Attack)

62
00:03:51,406 --> 00:03:56,724
(เสียงปรบมือ)

63
00:03:56,724 --> 00:03:57,987
ขอบคุณมากครับ

64
00:03:57,987 --> 00:04:01,231
ผมเห็นด้วยว่า มันดูสวยงามน่าทึ่ง

65
00:04:01,231 --> 00:04:03,590
แต่ผมต้องบอกคุณถึงเรื่องตลกๆ ซะหน่อย

66
00:04:03,590 --> 00:04:06,104
ผมถูกแดดเผาซะเกรียมในร่ม

67
00:04:06,104 --> 00:04:08,152
ระหว่างที่ถ่ายทำในลอส แองเจลิส

68
00:04:08,152 --> 00:04:10,427
ที่ลอส แองเจลิส คุณถูกแดดเผาแบบจริงจังได้

69
00:04:10,427 --> 00:04:12,153
แค่ไปอยู่ที่หาดใดสักหาด

70
00:04:12,153 --> 00:04:14,223
แต่ผมถูกแดดเผาในร่ม

71
00:04:14,223 --> 00:04:15,932
และที่มันเกิดขึ้นก็คือ

72
00:04:15,932 --> 00:04:18,753
ถ้าคุณถ่ายทำด้วยความเร็ว 3,000 ภาพต่อวินาที

73
00:04:18,753 --> 00:04:23,242
คุณต้องการแสงที่สว่างเป็นอย่างยิ่ง แสงเยอะมากๆ

74
00:04:23,242 --> 00:04:25,771
คุณต้องมีลำโพงนี้จัดเตรียมไว้

75
00:04:25,771 --> 00:04:27,370
และเราก็มีกล้องที่หันหน้าไปทางมัน

76
00:04:27,370 --> 00:04:30,756
และแสงที่ระดมยิงไปยังลำโพง

77
00:04:30,756 --> 00:04:32,111
และผมก็จะจัดวางลำโพง

78
00:04:32,111 --> 00:04:35,157
นำคริสตัลเล็กๆวางไว้บนนั้น

79
00:04:35,157 --> 00:04:37,978
และเราก็จะทำเช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก

80
00:04:37,978 --> 00:04:40,739
เมื่อถึงตอนกลางวัน ผมถึงได้รู้ว่า

81
00:04:40,739 --> 00:04:43,076
หน้าผมนั้นแดงไปหมด

82
00:04:43,076 --> 00:04:46,162
เพราะว่าแสงที่ส่องลงมายังลำโพง

83
00:04:46,162 --> 00:04:48,468
ที่มันตลกก็คือ

84
00:04:48,468 --> 00:04:51,195
ลำโพงนั้นอยู่ทางด้านขวา

85
00:04:51,195 --> 00:04:54,562
ฉะนั้นหน้าผมทางด้านขวาก็เลยแดงไปหมด

86
00:04:54,562 --> 00:04:56,404
และผมก็เลยดูเหมือน เดอะ แฟนท่อม ออฟ ดิ โอเปร่า 
(the Phantom of the Opera)

87
00:04:56,404 --> 00:04:59,246
ไปทั้งสัปดาห์

88
00:04:59,246 --> 00:05:01,349
ตอนนี้ให้ผมจะเปลี่ยนไปพูดถึงอีกงานหนึ่ง

89
00:05:01,349 --> 00:05:04,869
ซึ่งเกี่ยวข้องกับสสารที่อันตรายน้อยกว่า

90
00:05:07,852 --> 00:05:11,492
มีใครเคยได้ยินเกี่ยวกับ 
แม่เหล็กเหลว (ferrofluid) ไหมครับ

91
00:05:11,492 --> 00:05:14,014
อ้า บางคนเคย เยี่ยมเลยครับ

92
00:05:14,014 --> 00:05:15,891
งั้นผมข้ามไปเลยดีไหมครับ

93
00:05:15,891 --> 00:05:17,473
(เสียงหัวเราะ)

94
00:05:17,473 --> 00:05:20,736
แม่เหล็กเหลวมีพฤติกรรมน่าประหลาดมาก

95
00:05:20,736 --> 00:05:22,988
มันเป็นของเหลวที่ดำสนิท

96
00:05:22,988 --> 00:05:25,482
มีความเหนียวข้นแบบน้ำมัน

97
00:05:25,482 --> 00:05:28,942
และมันก็มีอนุภาคของโลหะเล็กๆ อยู่ในนั้น

98
00:05:28,942 --> 00:05:31,081
ซึ่งทำให้มันมีคุณสมบัติเป็นแม่เหล็ก

99
00:05:31,081 --> 00:05:34,634
ถ้าตอนนี้ผมเอาของเหลวนี้เข้าไปในสนามแม่เหล็ก

100
00:05:34,634 --> 00:05:37,427
มันจะเปลี่ยนรูปร่างไป

101
00:05:37,427 --> 00:05:41,222
ทีนี้ ผมมีการสาธิตสดมาครับ

102
00:05:41,222 --> 00:05:43,798
เพื่อที่จะแสดงให้คุณดู

103
00:05:47,533 --> 00:05:50,486
ผมมีกล้องที่มองลงไปยังถาดนี้

104
00:05:50,486 --> 00:05:54,014
และใต้ถาดนั้น มีแม่เหล็กอยู่

105
00:05:54,014 --> 00:05:57,006
ทีนี้ ผมกำลังจะใส่แม่เหล็กเหลวนี้ลงไป

106
00:05:57,006 --> 00:06:00,310
บนแม่เหล็ก

107
00:06:05,609 --> 00:06:09,738
ลองเลื่อนมันไปทางขวาหน่อย

108
00:06:13,330 --> 00:06:18,088
และบางทีปรับโฟกัสมันอีกนิด เยี่ยมเลย

109
00:06:18,088 --> 00:06:20,281
ครับ ที่คุณเห็นตอนนี้

110
00:06:20,281 --> 00:06:22,678
ก็คือแม่เหล็กเหลวที่ก่อตัวเป็นลักษณะหนามๆ

111
00:06:22,678 --> 00:06:26,031
นี่เป็นเพราะการเหนี่ยวนำและแรงดัน

112
00:06:26,031 --> 00:06:29,740
ของแต่ละอนุภาคในของเหลว

113
00:06:29,740 --> 00:06:31,983
นี่มันก็ค่อนข้างน่าสนใจแล้ว

114
00:06:31,983 --> 00:06:35,537
แต่ให้ผมลองเติมสีน้ำลงไปสักหน่อย

115
00:06:35,537 --> 00:06:37,991
พวกมันเป็นแค่สีน้ำธรรมดา

116
00:06:37,991 --> 00:06:39,622
ที่คุณใช้วาดรูปแหละครับ

117
00:06:39,622 --> 00:06:40,965
คุณคงจะไม่วาดภาพด้วยเข็มฉีดยาหรอก

118
00:06:40,965 --> 00:06:45,953
แต่มันก็ใช้งานได้เหมือนกัน

119
00:06:58,798 --> 00:07:00,910
ครับ ตอนนี้

120
00:07:00,910 --> 00:07:04,154
เมื่อสีน้ำไหลเข้าไปในโครงสร้าง

121
00:07:04,154 --> 00:07:07,505
สีน้ำไม่ผสมรวมตัวกับแม่เหล็กเหลว

122
00:07:07,505 --> 00:07:09,841
นั่นเป็นเพราะว่าตัวแม่เหล็กเหลวนั้น

123
00:07:09,841 --> 00:07:12,024
เป็นพวกไม่เปียกน้ำ (hydrophobic)

124
00:07:12,024 --> 00:07:14,187
นั่นหมายความว่ามันไม่รวมตัวกับน้ำ

125
00:07:14,187 --> 00:07:17,196
และในขณะเดียวกัน มันพยายามที่จะรักษาตำแหน่ง

126
00:07:17,196 --> 00:07:18,561
เหนือแม่เหล็ก

127
00:07:18,561 --> 00:07:21,956
และดังนั้น มันสร้างโครงสร้างที่ดูน่าทึ่ง

128
00:07:21,956 --> 00:07:25,289
ของลำคลองและบ่อน้ำเล็กๆ

129
00:07:25,289 --> 00:07:27,869
ของสีน้ำหลากสี

130
00:07:27,869 --> 00:07:29,620
นั่นเป็นโครงการที่สองครับ

131
00:07:29,620 --> 00:07:31,972
ให้ผมพูดถึงโครงการสุดท้ายนะครับ

132
00:07:31,972 --> 00:07:36,744
ซึ่งมันเกี่ยวกับ

133
00:07:36,744 --> 00:07:38,834
เครื่องดื่มประจำชาติของสกอตแลนด์

134
00:07:38,834 --> 00:07:41,154
(เสียงหัวเราะ)

135
00:07:41,154 --> 00:07:45,074
ในภาพนี้ และเจ้านี่ด้วย

136
00:07:45,074 --> 00:07:48,345
ทำขึ้นมาจากการใช้วิสกี้

137
00:07:48,345 --> 00:07:49,835
ตอนนี้ คุณอาจถามตัวเองว่า

138
00:07:49,835 --> 00:07:50,863
เขาทำได้ยังไงกันหน่ะ

139
00:07:50,863 --> 00:07:52,712
เขาดื่มวิสกี้เข้าไปครึ่งขวด

140
00:07:52,712 --> 00:07:55,423
และจากนั้นวาดภาพหลอนที่เขาได้

141
00:07:55,423 --> 00:07:59,037
จากอาการเมา ลงบนกระดาษหรือเปล่า

142
00:07:59,037 --> 00:08:01,281
ผมบอกคุณได้ว่า ผมมีสติสัมปชัญญะครบสมบูรณ์

143
00:08:01,281 --> 00:08:04,391
ระหว่างที่ผมถ่ายภาพเหล่านี้

144
00:08:04,391 --> 00:08:08,493
เอาล่ะ วิสกี้มีส่วนประกอบ 40 เปอร์เซ็นต์เป็นแอลกอฮอล์

145
00:08:08,493 --> 00:08:12,729
และแอลกอฮอล์มีคุณสมบัติบางอย่างที่น่าสนใจมาก

146
00:08:12,729 --> 00:08:14,420
บางทีคุณมีประสบการณ์

147
00:08:14,420 --> 00:08:16,546
เกี่ยวกับคุณสมบัติพวกนี้มาก่อนแล้ว

148
00:08:16,546 --> 00:08:19,265
แต่ผมกำลังพูดถึงคุณสมบัติทางกายภาพนะครับ

149
00:08:19,265 --> 00:08:21,500
ไม่ใช่อีกอันหนึ่ง

150
00:08:21,500 --> 00:08:25,700
เมื่อผมเปิดขวด โมเลกุลของแอลกอฮอล์

151
00:08:25,700 --> 00:08:27,043
จะแพร่ออกไปในอากาศ

152
00:08:27,043 --> 00:08:31,123
และนั่นเป็นเพราะว่าแอลกอฮอล์นั้น
เป็นสสารที่ระเหยเป็นไอได้อย่างรวดเร็ว

153
00:08:31,123 --> 00:08:35,810
และในขณะเดียวกัน แอลกอฮอล์ก็ไวไฟมาก

154
00:08:35,810 --> 00:08:37,959
และด้วยคุณสมบัติทั้งสองนี้

155
00:08:37,959 --> 00:08:40,564
ทำให้ผมสามารถสร้างสรรค์ภาพ

156
00:08:40,564 --> 00:08:42,594
ที่คุณเห็นในขณะนี้

157
00:08:42,594 --> 00:08:46,065
ให้ผมสาธิตให้คุณได้ชมตรงนี้

158
00:08:52,709 --> 00:08:56,027
และที่ผมมีตรงนี้เป็นขวดเปล่า

159
00:08:56,027 --> 00:08:57,336
ที่ไม่มีอะไรข้างในเลย

160
00:08:57,336 --> 00:09:01,144
และตอนนี้ ผมกำลังจะเติมออกซิเจน

161
00:09:01,144 --> 00:09:03,825
และวิสกี้เข้าไป

162
00:09:19,962 --> 00:09:22,915
เติมอีกนิด

163
00:09:26,171 --> 00:09:28,186
เอาล่ะ ผมจะรอสักสองสามวินาที

164
00:09:28,186 --> 00:09:31,233
เพื่อที่โมเลกุลเหล่านี้จะได้แพร่ไปในขวด

165
00:09:31,233 --> 00:09:33,630
และทีนี้ มาจุดไฟกันเลย

166
00:09:33,630 --> 00:09:38,340
(เสียงหัวเราะ)

167
00:09:51,740 --> 00:09:53,278
ครับ นั่นล่ะครับทั้งหมด

168
00:09:53,278 --> 00:09:56,477
มันเกิดขึ้นเร็วมาก และมันไม่ค่อยจะน่าประทับใจเท่าไร

169
00:09:56,477 --> 00:09:59,083
ผมทำอีกทีก็ได้ครับ

170
00:09:59,083 --> 00:10:01,814
แต่บางท่านคงแย้งว่านี่มันเปลืองวิสกี้จริงๆ

171
00:10:01,814 --> 00:10:05,666
และผมน่าจะดื่มมันมากกว่า

172
00:10:05,666 --> 00:10:07,754
แต่ให้ผมได้แสดงภาพช้า

173
00:10:07,754 --> 00:10:09,449
ในห้องที่มืดสนิท

174
00:10:09,449 --> 00:10:14,699
ของสิ่งที่ผมได้เพิ่งแสดงให้คุณดูในการสาธิตสดนี้

175
00:10:21,605 --> 00:10:24,338
ที่เกิดขึ้นก็คือ เปลวไฟ

176
00:10:24,338 --> 00:10:28,330
เดินทางผ่านขวดแก้วจากบนลงล่าง

177
00:10:28,330 --> 00:10:31,379
เผาไหม้ส่วนผสมของโมเลกุลอากาศ

178
00:10:31,379 --> 00:10:33,208
และแอลกอฮอล์

179
00:10:33,208 --> 00:10:36,024
ดังนั้น ภาพที่คุณเห็นเมื่อตอนต้น

180
00:10:36,024 --> 00:10:40,368
ที่จริงแล้ว พวกมันคือภาพเปลวไฟที่หยุด ณ เวลาหนึ่งๆ

181
00:10:40,368 --> 00:10:42,846
ขณะที่มันเดินทางไปทั่วขวด

182
00:10:42,846 --> 00:10:44,064
และคุณต้องจินตนาการเข้าช่วยด้วย

183
00:10:44,064 --> 00:10:47,530
เพราะภาพถูกกลับหัวไป 180 องศา

184
00:10:47,530 --> 00:10:49,968
ภาพนั้นโดนสร้างมาด้วยวิธีนี้ล่ะครับ

185
00:10:49,968 --> 00:10:54,324
(เสียงปรบมือ)

186
00:10:54,324 --> 00:10:57,097
ขอบคุณครับ

187
00:10:57,097 --> 00:11:00,180
ถึงตอนนี้ ผมได้แสดงให้คุณดูไปถึงสามโครงการ

188
00:11:00,180 --> 00:11:02,832
และคุณอาจถามตัวเองว่า แล้วมันมีประโยชน์อะไรกัน

189
00:11:02,832 --> 00:11:04,423
อะไรเป็นแนวคิดสนับสนุนของสิ่งนี้

190
00:11:04,423 --> 00:11:05,756
นี่มันแค่เปลืองวิสกี้ใช่ไหม

191
00:11:05,756 --> 00:11:09,981
นี่มันแค่วัสดุประหลาดๆ หรือเปล่า

192
00:11:09,981 --> 00:11:12,794
โครงการทั้งสามนั้น พวกมันอยู่บนฐาน

193
00:11:12,794 --> 00:11:14,456
ของปรากฏการณ์วิทยาศาสตร์ง่ายๆ

194
00:11:14,456 --> 00:11:17,197
เช่นปรากฏการณ์แม่เหล็ก คลื่นเสียง

195
00:11:17,197 --> 00:11:21,239
และตรงนี้ คุณสมบัติทางกายภาพของสสาร

196
00:11:21,239 --> 00:11:23,151
และที่ผมพยายามจะทำ

197
00:11:23,151 --> 00:11:26,300
ก็คือ ผมพยายามที่จะใช้ปรากฏการณ์เหล่านี้

198
00:11:26,300 --> 00:11:29,417
และแสดงพวกมันในวิถีที่สุนทรีย์และยังไม่มีมาก่อน

199
00:11:29,417 --> 00:11:31,836
ซึ่งมันจะเชิญชวนให้ผู้ชม

200
00:11:31,836 --> 00:11:33,736
หยุดสักวินาที

201
00:11:33,736 --> 00:11:36,451
และคิดถึงความงามทั้งหมด

202
00:11:36,451 --> 00:11:40,394
ที่อยู่รอบๆ เราเสมอมา

203
00:11:40,394 --> 00:11:41,823
ขอบคุณมากครับ

204
00:11:41,823 --> 00:11:46,316
(เสียงปรบมือ)