Akeh wong teka lan kandha nyang Jehoshaphat
yen akeh banget tentara sing nyedhak kanggo nganakake perang nglawan dheweke.
Kaget amarga kabar iki, Jehoshaphat ngumumake
pasa kanggo kabeh ing Judah.
Wong-wong teka saka kabeh kutha ing Judah
kanggo pasa lan nduga bebarengan.
Kita iku bageyan saka gugusan gedhe lan Jehoshaphat
nyuwun pitulungan Gusti kanthi tulus.
Banjur ana wong sing jenenge Jahaziel ngadheg lan kandha
yen Jehoshaphat ora prelu kuwatir -
iki dudu perange dheweke, nanging perange Gusti.
Wektu iku isuk banget nalika kita budhal menyang
gurun Tekoa.
Kita nguwatirake kanthi temenanan babagan ngadepi tentara sing akeh banget,
nanging kita wis dikandhani supaya nduweni iman.
Kita uga ndunga.
Nalika peleton panginceng kita teka liwat bukit,
kita mung ndeleng wong-wong sing wis mati ing ngendi wae.
Ketoke musuh malah nyerang awake dhewe.
Pandungane Jehoshaphat wis ndadekake Jehoshaphat menangi perang kuwi
tanpa prelu perang.