احتمالاً میتوانید تعدادی
گونه در معرض خطر را نام ببرید -
خرس قطبی، نهنگ آبی،
و کرگدن سیاه فقط چند مورد است.
اما خیلی موارد وجود دارند که
چندان مورد توجه قرار نمیگیرند.
در حال حاضر حدود ۱۶۵۰۰ حیوان و گیاه
در خطر انقراض وجود دارد.
گونهی در خطر
گونه ای است که به شدت
در خطرنابودی قرار دارد،
و آن زمانی است که دیگر
هیچ عضوی از آن گونه زنده نباشد.
همه روزه بسیاری از
گونهها درحال نابود شدن هستند.
گاهی به دلایل طبیعی -
به هر حال انقراض بخشی از تکامل است;
[ازبین رفتن جنگلها]
اما بسیاری دیگر به دلیل فعالیت انسان است.
[شکار غیر مجاز]
[شهرسازی]
[آلودگی]
در واقع، به واسطهی انسان،
میزان انقراض ۱۰۰۰ تا ۱۰.۰۰۰ برابر
بیشتر از آنچه به طور طبیعی رخ میدهد
تخمین زده میشود.
این بالاترین نرخ
از زمان انقراض دایناسورها
در ۶۵ میلیون سال پیش میباشد.
حفاظت عبارت است از محافظت گونهها
در برابر خطر انقراض.
همه مسئله حفظ تنوع زیستی است.
برای اطلاعات بیشتر
درباره تنوع زیستی و دلایل اهمیت آن،
این ویدئو را ببینید.
[تنوع زیستی]
شاید تعجب کنید که چرا اینقدر اهمیت دارد.
آیا اهمیتی دارد که
جمعیت یک گونه آنقدر کاهش یابد
که باخطر انقراض مواجه گردد؟
مطمئناً اگر تعداد (یک گونه)
کمتر باشد، مانند باغ وحشها،
آن گونه می تواند احیا شود.
مشکل اینجاست که
تنوع ژنتیکی عامل کلیدی برای داشتن
جمعیت سالم میباشد.
در یک مجموعه،
تنوع زیادی از ویژگی های مختلف نیاز است،
لذا گونه ها میتوانند درصورت
تغییر در محیط، سازگاری یافته،
و از انقراض احتراز شود.
این در صورتی اتفاق میافتد که همه اعضا
این گونهها دارای ژنهای مشابه باشند.
همچنین، در(یک گروه) کم جمعیت،
احتمال همخونی زیاد است،
جایی که منسوبین نزدیک زاد و ولد میکنند.
که میتواند خطر ابتلای تسلهای
بعدی را به بیماریهای موروثی افزایش دهد.
بنابراین، جمعیت های پرتعداد
حیات وحش برای بقای یک گونه مهم هستند.
دلایل زیادی وجود دارد چرا
گونه ها ممکن است در خطر(انقراض) باشند.
ممکن است به دلیل تخریب زیستگاه باشد،
تغییرات آب و هوایی،
ماهیگیری بیش از حد، یا شکار
و ورود گونه های مهاجم به زیستگاهها،
که جای گونه های بومی را میگیرند.
ما وظیفه اخلاقی داریم که به
حفظ همه گونههای روی زمین کمک کنیم،
و این با محافظت انجام میشود.
چند روش مورد
استفاده را بررسی کنیم.
اولا، حیوانات درخطر میتوانند
در پارکهای حیات وحش نگهداری شوند.
این از آنها محافظت میکند.
همچنین از برنامههای پرورش کنترل شده
برای افزایش تعداد آنها استفاده میشود.
آنها به آموزش مردم کمک میکنند
در مورد حفاظت،
و اینکه چگونه ما میتوانیم به
حفظ گونههای در خطر کمک کنیم.
آنها همچنین به عموم مردم
برای ایجاد رابطه عاطفی با
این گونههای درحال انقراض کمک میکنند.
با این حال، معایبی در مورد
حیوانات تحت کنترل وجود دارد.
این حیوانات زندگی عادی ندارند
و خطر همخونی وجود دارد.
یک راه برای حفاظت از
حیوانات در زیستگاه طبیعی آنها
ایجاد مناطق حفاظت شده است
مثل پارکهای ملی.
(اینجا) نمیتوان درختان را قطع کرد،
جاده سازی و خانه سازی انجام داد،
و شکار حیوانات غیرقانونی است.
جنگلبان استخدام میشود
برای اطمینان از اجرای آن.
نه تنها حیوانات،
گیاهان نیز در معرض خطر هستند.
رقم شگفت انگیز ۷۰ درصد
از گونه های گیاهی در خطرهستند،
لذا خیلی مهم است
که به حفاظت از آنها کمک کنیم.
و همچنین استفاده از مناطق حفاظت شده،
گیاهانی که در خطر انقراض هستند
با جمع آوری دانه ها و ذخیره آنها
در بانکهای بذر حفظ میشوند.
اگر گیاهی منقرض شود،
بذرها را میتوان برای احیای آنها کاشت.
به طور خلاصه، گونهی در خطر،
گونه ای است که در خطرنابودی قرار دارد،
علل اصلی آن فعالیتهای انسانی است.
محافظت از گونه های آسیب پذیر
حفاظت نامیده می شود،
و روشهای زیادی برای این کار وجود دارد،
از جمله پارکهای حیات وحش
و مناطق حفاظت شده.
اگر از ویدیو خوشتان آمد، آنرا لایک کرده،
و اشتراک را فراموش نکنید.
اگر هر سوالی دارید در ذیل مطرح کنید.
چرا برنامه FuseSchool ما را
نیز نگاه نمیکنید.
تا برنامه بعد.