WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:02.000
สวัสดีค่ะ วิวจาก Channel Point of View ค่ะ

00:00:02.000 --> 00:00:04.500
กลับมาทุกวันพุธเช่นเคยนะคะ ที่วิวจะนำเอา

00:00:04.500 --> 00:00:09.520
บทละครเรื่องรามเกียรติ์ ฉบับพระราชนิพนธ์ใน
พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช

00:00:09.520 --> 00:00:11.160
เล่มนี้มาเล่าให้ทุกคนฟังค่ะ

00:00:11.240 --> 00:00:16.340
หลังจากที่ออกจากไทม์ไลน์หลักไปพูดถึงเมืองขีดขิน 
ไปพูดถึงทรพีอะไรซะนานนะคะ

00:00:16.380 --> 00:00:19.800
ในที่สุดเราก็เข้าใกล้เส้นเรื่องหลักของเรามากขึ้นแล้วค่ะ

00:00:19.840 --> 00:00:22.120
วันนี้จะเป็นตอนสำคัญอีกตอนหนึ่งนะคะ

00:00:22.120 --> 00:00:24.120
เดี๋ยวมาดูกันว่าเนื่อหาเป็นยังไงค่ะ

00:00:24.120 --> 00:00:24.940
แต่ก่อนอื่น

00:00:24.980 --> 00:00:29.760
ใครที่ยังไม่ได้กดปุ่ม subscribe ให้วิวนะคะ
กดปุ่ม subscribe ให้วิวก่อน กดปุ่ม subscribe เสร็จแล้ว

00:00:29.760 --> 00:00:34.920
อย่าลืมกดเสร็จแล้วกดปุ่มกระดิ่งเล็กๆ ที่อยู่ด้านข้างด้วย
มันจะได้แจ้งเตือนทุกครั้งเลยที่วิวอัพคลิปวีดีโอใหม่ๆ ค่ะ

00:00:35.040 --> 00:00:40.080
ส่วนใครที่รู้สึกว่าวิวเล่าชักช้า เนิบนาบ ไม่ทันใจเลยนะคะ แล้วก็ฟังความเร็วสปีดนี้ทันนะคะ

00:00:40.120 --> 00:00:45.980
สามารถกดไปดูตรงนี้ได้เลยค่ะ วิวเคยเล่ารามเกียรติ์ตั้งแต่ต้นจนจบเรื่องให้จบภายใน 10 นาที เอาไว้นะคะ

00:00:46.140 --> 00:00:54.040
แต่ถ้าใครอยากติดตามซีรีส์นี้ตั้งแต่ต้นมาจนถึงตอนนี้
แบบต่อเนื่อง non stop ก็สามารถกดไปดูตรงนี้ได้เช่นกันค่ะ

00:00:54.040 --> 00:00:55.680
วิวทำเป็น playlist ไว้ให้แล้วนะคะ

00:00:55.700 --> 00:00:57.700
โอเคค่ะ ไม่นอกเรื่องไปมากกว่านี้แล้ว

00:00:57.780 --> 00:01:02.400
ถ้าพร้อมจะไปฟังเรื่องราวที่ทั้งสนุกและสาระแล้วก็
ไปฟังกันเลยค่ะ

00:01:06.740 --> 00:01:09.480
หลังจากที่เราไปพูดถึงเมืองอื่นมานานแสนนานค่ะ

00:01:09.680 --> 00:01:12.640
เราควรจะกลับมาพูดถึงกรุงศรีอโยธยาของเราดีกว่า

00:01:12.760 --> 00:01:15.380
ความเดิมตอนที่แล้วเราพูดถึงเมืองแห่งนี้ไปนะคะ

00:01:15.600 --> 00:01:19.480
คือพระรามเพิ่งจะแต่งงานกับนาสีดาแล้วก็จะกลับมาอยู่ที่เมืองนี้ใช่ไหมคะ

00:01:19.540 --> 00:01:24.400
หลังจากที่พระรามแต่งงานกับนางสีดามาได้สักพักหนึ่งค่ะ
ท้าวทศรถก็เริ่มรู้สึกว่า

00:01:24.420 --> 00:01:26.420
เออ ฉันเนี่ยแก่แล้วนะ

00:01:26.580 --> 00:01:29.180
คือมีลูกมีเต้าลูกก็แต่งงานแล้ว

00:01:29.300 --> 00:01:34.680
อืม ตามสไตล์ของพวกนิทานอินเดียต่างๆ นะคะ พอเริ่มรู้สึกว่าตัวเองแก่ก็จะเริ่ม

00:01:34.880 --> 00:01:39.420
ยกสมบัติพัสถานอะไรต่างๆ ให้ลูกดูแลต่อใช่ไหมค่ะ
เพราะว่าตัวเองก็จะต้องแบบว่า

00:01:39.560 --> 00:01:44.380
ไปบำเพ็ญตบะ ไปนู่นไปนี่ คือเรียกได้ว่า
ออกจากทางโลกเข้าสู้ทางธรรมแล้ว

00:01:44.380 --> 00:01:46.080
ท้าวทศรถก็เช่นเดียวกันค่ะ

00:01:46.360 --> 00:01:49.840
ท้าวทศรถเนี่ยนะคะ ก็เริ่มแบ่งพระสมบัติในสมองค่ะ ประมาณว่า

00:01:50.040 --> 00:01:52.040
อ่อ ฉันมีลูกชายทั้งหมด 4 คน

00:01:52.080 --> 00:01:55.520
แน่ๆ อยู่แล้วล่ะ ว่าพระพรตเนี่ยเป็นทายาทเมืองไกยเกษ

00:01:55.580 --> 00:01:57.580
ก็จะต้องไปดูแลเมืองไกยเกษ

00:01:57.660 --> 00:02:01.800
แล้วพระสัตรุดเนี่ยสนิทกับพระพรต 
ดังนั้นให้พระสัตรุดไปอยู่กับพระพรตแล้วกัน

00:02:01.860 --> 00:02:06.720
ลูก 2 คน ไปอยู่เมืองไกยเกษ ส่วนลูกรามกับลูกลักษมณ์เนี่ยนะ ก็อยู่ที่กรุงศรีอโยธยานี่แหละ

00:02:06.760 --> 00:02:10.820
เมืองไกยเกษฉันไม่มีอำนาจอะไรไปปลดกษัตริย์เขา
แล้วตั้งลูกฉันตอนนี้

00:02:10.880 --> 00:02:12.880
แต่เมืองนี้ฉันมีอำนาจจะปลดตัวเอง

00:02:13.000 --> 00:02:15.820
ตอนนี้ถึงเวลาแล้วที่ฉันอยากจะลงจากราชสมบัติ

00:02:15.820 --> 00:02:19.520
แล้วก็ยกราชสมบัติทั้งหมดให้ลูกรามไปดูแลแทนนะคะ

00:02:19.680 --> 00:02:23.480
ดังนั้นค่ะ ท้าวทศรถก็เลยปรึกษา
กับเหล่าเสนาอำมาตย์ทั้งหลาย

00:02:23.560 --> 00:02:26.660
แล้วก็เรียกพระรามเข้ามาค่ะมาสั่งความต่างๆ ประมาณว่า

00:02:26.840 --> 00:02:29.040
ลูก พ่อเนี่ยแก่แล้วนะลูก

00:02:29.180 --> 00:02:32.880
พ่อคิดว่าพ่อควรจะยกราชสมบัติต่างๆ ให้ลูกเอาไปดูแลนะ

00:02:32.880 --> 00:02:36.680
เดี๋ยวพ่อหาฤกษ์ดีๆ นะ แล้วก็ตั้งลูกขึ้นมาปกครองเมืองแทนพ่อละกัน

00:02:36.720 --> 00:02:40.420
ฝั่งพระรามนะคะ คิดอยู่ในใจแต่ไม่ได้พูดออกไป
พระรามก็คิดว่าแบบ

00:02:40.660 --> 00:02:43.640
เอ๊ะ เดี๋ยวนะ นี่ฉันเป็นพระนารายณ์อวตารนะ

00:02:43.700 --> 00:02:45.820
เชิญอวตารฉันมาปราบยักษ์ไม่ใช่เหรอ

00:02:45.860 --> 00:02:47.860
แล้วถ้าให้ฉันมาปกครองบ้านเมืองเนี่ย

00:02:47.920 --> 00:02:52.000
แล้วฉันจะไปปราบยักษ์ตอนไหน ฉันก็อยู่แต่ในเมือง 
ฉันจะไปเจอยงเจอยักษ์ได้ยังไง

00:02:52.140 --> 00:02:55.800
เอ๋ แต่พ่อให้อะ จะขัดพ่อก็ไม่ใช่เรื่องอยู่

00:02:55.800 --> 00:02:57.740
อะอะอะ ตามน้ำไปก่อนละกัน

00:02:57.840 --> 00:03:00.500
พระรามนะคะ ก็เลยตกลงตามนั้นไปค่ะ

00:03:00.660 --> 00:03:03.580
ท้าวทศรถก็ไปจัดแจง จัดงานต่างๆ นานา

00:03:03.760 --> 00:03:08.820
อะ ให้ไปเชิญพระฤาษีองค์นั้นพระฤาษีองค์นี้ 
ซึ่งเป็นพระอาจารย์ของพระรามเข้ามาในเมือง

00:03:08.840 --> 00:03:13.220
ให้โหรดูดงดูดวงว่าวันไหนเป็นฤกษ์ดีที่สุด
ที่จะให้พระรามขึ้นครองราช

00:03:13.280 --> 00:03:17.080
ซึ่งบังเอิญนะคะ ว่าชะตากรรมของพระรามไง 
จะต้องออกไปปราบยักษ์

00:03:17.080 --> 00:03:21.760
ดังนั้นโหรเนี่ย ปกติก็ดูแม่น โอ้ วันนี้วันดี วันนี้วันร้าย
อะไรอย่างงี้

00:03:21.760 --> 00:03:26.040
แต่วันนี้เทวดาดลใจให้กลับร้ายเป็นดีไปหมดเลย แบบ

00:03:26.080 --> 00:03:29.700
จริงๆ วันนี้นะ ถ้าพระรามขึ้นครองราชนะ
ไม่ได้ขึ้นครองราชหรอก

00:03:30.020 --> 00:03:32.020
จะต้องระหกระเหินเดินป่าอะไรอย่างงี้

00:03:32.340 --> 00:03:34.340
แต่ปรากฏโหรก็แบบดูไปดูมา

00:03:34.380 --> 00:03:37.420
อู้ย วันนี้วันดีมากเลือกวันนี้แหละ นะคะ แล้วก็

00:03:37.540 --> 00:03:41.320
จัดการบอกท้าวทศรถไป ท้าวทศรถก็เลยเชื่อโหรตามนั้นค่ะ

00:03:41.580 --> 00:03:46.260
นอกจากนี้นะคะ ท้าวทศรถก็ยังให้คนไปเชิญพระพรต
กับพระสัตรุดกลับมาจากเมืองไกยเกษ

00:03:46.260 --> 00:03:48.020
เพื่อกลับมาร่วมงานนี้อีกด้วยนะคะ

00:03:48.020 --> 00:03:50.780
ทุกคนนี่ก็แฮปปี้กระดี๊กระด๊า ทุกคนรักพระรามน่ะนะ

00:03:50.780 --> 00:03:52.240
ยกเว้นอยู่คนหนึ่ง

00:03:52.400 --> 00:03:55.880
จำได้ไหมค่ะว่าใครเกลียดพระราม 
คนนั้นนะคะ ก็คือนางค่อมกุจจี

00:03:55.940 --> 00:03:58.200
สาวรับใช้คนสนิทของนางไกยเกษี

00:03:58.200 --> 00:04:00.840
เมียอีกองค์หนึ่งของท้าวทศรถนั่นเอง

00:04:00.840 --> 00:04:01.720
นางค่อมนี่แบบ

00:04:02.820 --> 00:04:07.280
ฉันหงุดหงิด ฉันไม่โอเคเลย ทำไมพระรามถึงจะได้ครองราช

00:04:07.280 --> 00:04:10.040
ไอ้ ไอ้ ไอ้เด็กเปรตพระรามเนี่ยนะ จะได้ครองราช

00:04:10.040 --> 00:04:11.700
ไม่อะ ฉันยอมไม่ได้

00:04:11.740 --> 00:04:16.060
จำไม่ได้เหรอ ตอนเด็กๆ เนี่ยมันเอาลูกกระสุนมายิงหลังฉัน
แอ่นไปแอ่นมา

00:04:16.400 --> 00:04:18.400
ไม่เอาๆๆ ยอมไม่ได้

00:04:18.580 --> 00:04:22.540
ว่าแล้วนะคะ นางค่อมก็รีบแจ้นไปหานางไกยเกษีค่ะ ไปฟ้อง

00:04:22.760 --> 00:04:24.760
ไปถึงก็ร้องห่มร้องไห้ใหญ่โต

00:04:24.760 --> 00:04:26.500
นางไกยเกษีก็ถามว่าแบบ

00:04:26.680 --> 00:04:31.360
เอ้ย นางค่อมเป็นอะไร ไหนเล่าให้ข้าฟังซิ เกิดอะไรขึ้น
ทำไมร้องไห้ใหญ่โตขนาดนั้น

00:04:31.460 --> 00:04:33.960
นางค่อมก็เลยแสดงละครเต็มที่เลย ประมาณว่าแบบ

00:04:34.040 --> 00:04:39.060
พระแม่ ดูสิ ทุกคนล้วนมองข้ามหัวพระแม่ไปหมดเลย 
ทำไม นี่เห็นไหม

00:04:39.060 --> 00:04:42.240
เขาจะตั้งพระรามขึ้นมาเป็นกษัตริย์เมืองอโยธยาแล้ว

00:04:42.420 --> 00:04:45.620
แล้วพระพรตแย่กว่าพระรามตรงไหน 
พระพรตก็เป็นถึงลูกกษัตริย์

00:04:45.760 --> 00:04:49.120
แล้วพระองค์นี่ก็เป็นลูกสาวของเมืองไกยเกษที่ยิ่งใหญ่

00:04:49.220 --> 00:04:53.380
เชื้อสายพระองค์ก็ใช่ย่อย 
ทำไมพระพรตถึงไม่ได้ครองกรุงศรีอโยธยา

00:04:53.500 --> 00:04:56.280
แล้วคิดดูนะ จริงๆ แล้วพระรามกับพระพรตนี่ก็แบบ

00:04:56.380 --> 00:05:01.700
ถึงจะบอกว่าพระรามเป็นพี่ แต่เป็นพี่กี่นาทีเอง
ท่านแค่เบ่งออกมาช้ากว่านางเกาสุริยานิดเดียว

00:05:01.760 --> 00:05:04.780
จริงๆ พระพรตก็มีสิทธิ์ในราชบัลลังก์ทุกอย่าง

00:05:04.780 --> 00:05:11.160
ฝั่งนางไกยเกษีนะคะ บังเอิญเทวดาดลใจ
คือเทวดาก็อยากให้ให้พระรามออกไปปราบยักษ์เหมือนกันไง

00:05:11.180 --> 00:05:13.660
เทวดาก็ดลใจทำให้นางไกยเกษีเนี่ย

00:05:13.720 --> 00:05:16.040
เกิดอิจฉาขึ้นมา นางไกยเกษีก็แบบ

00:05:16.120 --> 00:05:21.440
เอ่อ จริงด้วย ทำไมอะ ทำไมพระรามได้ 
แล้วทำไมลูกข้าไม่ได้ปกครองบ้านเมืองอะ

00:05:21.560 --> 00:05:24.600
ทำไม ทำไมลูกพรตของข้าไม่ได้ปกครองบ้านเมือง

00:05:24.720 --> 00:05:29.360
เราจะทำยังไงดี นางค่อม เราจะต้องแก้ไขปัญหานี้ยังไง

00:05:29.400 --> 00:05:32.620
นางค่อมนะคะ คิดแผนทั้งหมดมาแล้วในหัว นางค่อมก็แบบ

00:05:32.780 --> 00:05:34.780
โอ้ย พระแม่จะไปยากอะไร

00:05:34.980 --> 00:05:37.820
จำได้ไหม ตอนนู่นน่ะ เมื่อนานมาแล้ว

00:05:37.820 --> 00:05:40.720
ท่านน่ะ เคยติดตามท้าวทศรถไปปราบปทูตทันต์

00:05:40.720 --> 00:05:44.740
ถ้าท่านจำไม่ได้นะ ท่านกดตรงนี้เลย นี่ๆๆ ตรงมุมๆ เนี่ย

00:05:44.760 --> 00:05:48.620
ข้าลงการ์ดไว้ให้แล้ว อ่าวไม่ใช่ อันนี้เนียนโฆษณา นะคะ

00:05:48.620 --> 00:05:51.400
ตอนนั้นน่ะ ท่านจำได้ไหมว่าท่านได้อะไรมา

00:05:51.500 --> 00:05:54.420
ท่านได้คำสัญญาจากท้าวทศรถมาข้อหนึ่งว่า

00:05:54.440 --> 00:05:57.320
ท่านสามารถขออะไรก็ได้ แล้วตอนนั้นท่านยังไม่ได้ใช้ไง

00:05:57.380 --> 00:06:01.020
นี่ไงเอามาใช้ตอนนี้เลย 
ก็ไปขอให้พระพรตได้ขึ้นครองราชแทนสิ

00:06:01.020 --> 00:06:02.700
นางไกยเกษีได้ยินอย่างนั้น

00:06:02.700 --> 00:06:03.340
อู้ว!

00:06:03.340 --> 00:06:04.500
เห็นด้วย

00:06:04.520 --> 00:06:07.740
เป็นความคิดที่ดีมาก ว่าแล้วนะคะ นางไกยเกษีก็แบบ

00:06:07.780 --> 00:06:13.080
ไม่อาบน้ำ ไม่แต่งตัว สยายผม ทำผมแบบเศร้าเต็มที่อะ
ทำเหมือนคนอกหักอะ

00:06:13.080 --> 00:06:14.580
นั่งรอเวลาอยู่

00:06:14.580 --> 00:06:18.120
ฝั่งท้าวทศรถนะคะ คืนก่อนที่จะตั้งพระรามเป็นพระราชาค่ะ

00:06:18.420 --> 00:06:21.280
อยู่ดีๆ ก็นึกถึงนางไกยเกษีขึ้นมาประมาณว่าแบบ

00:06:21.580 --> 00:06:23.580
เออ ปกตินะทุกวันเนี่ย

00:06:23.700 --> 00:06:28.000
เวลาฉันออกไปหานางสนมกำนัลทั้งหลาย
ทุกคนก็จะต้องนั่งกันอยู่พร้อมหน้า

00:06:28.120 --> 00:06:30.740
แต่นี่ไม่เห็นนางไกยเกษีมาหลายวันแล้วน๊า

00:06:30.740 --> 00:06:32.600
เกิดอะไรขึ้น คิดถึงจังเลย

00:06:32.720 --> 00:06:36.480
ว่าแล้วนะคะ ท้าวทศรถก็เลยไปหานางไกยเกษีถึงในห้องเลยค่ะ

00:06:36.780 --> 00:06:43.660
ก็ไปถึง แต่งไปซะหล่อเลย กะว่า สวัสดีจ้าไกยเกษี
เรามาฉลองการขึ้นครองราชของพระรามด้วยกันเถอะ

00:06:43.660 --> 00:06:47.720
ปรากฏว่าไปถึง แหวกม่านเข้าไปในห้อง แหวกไป ฟึ่บ!

00:06:48.540 --> 00:06:51.500
ไกยเกษีน้องเป็นอะไรใครทำอะไรน้อง

00:06:51.560 --> 00:06:56.720
คือภาพที่เห็นนะคะไกยเกษีนั่งทึ้งหัวตัวเองอยู่บนเตียง
นั่งร้องไห้ฟูมฟาย นั่งแบบ

00:06:58.800 --> 00:07:00.800
เรื่องมันเศร้านะคะ

00:07:00.840 --> 00:07:02.820
ถามยังไงก็ไม่ยอมตอบสักที

00:07:02.820 --> 00:07:06.580
สุดท้ายนางไกยเกษีก็มารยาหญิงนะคะ ปาดน้ำตา

00:07:06.580 --> 00:07:08.520
แล้วก็ลุกขึ้นมาบอกว่า

00:07:08.680 --> 00:07:14.520
ท้าวทศรถ ข้าเสียใจมาก ท่านจำได้ไหมว่า
ท่านเคยสัญญาอะไรกับข้าไว้ข้อหนึ่ง

00:07:14.720 --> 00:07:16.980
ตอนที่เราไปปราบปทูตทันต์ด้วยกันน่ะ

00:07:16.980 --> 00:07:19.780
ท่านสัญญาว่า ข้าขออะไรท่านก็จะให้

00:07:19.780 --> 00:07:21.160
แต่จนถึงบัดนี้

00:07:21.260 --> 00:07:24.940
เวลามันผ่านมันตั้ง 10 กว่าปีแล้ว ท่านยังไม่เคยให้ข้าเลย

00:07:25.180 --> 00:07:27.280
ท้าวทศรถได้ยินแบบนั้นนะคะ งง

00:07:27.280 --> 00:07:28.440
งง คือประมาณว่าแบบ

00:07:28.480 --> 00:07:33.040
ก็ตอนนี้ข้าจะให้เจ้าแล้วไง ข้าบอกว่าขออะไรก็ได้
เจ้าบอกว่าไว้ก่อน เจ้าไม่ขอเอง

00:07:33.200 --> 00:07:35.660
จนถึงทุกวันนี้เจ้าก็ยังไม่ขอ แล้วจะมาทวงอะไรตอนนี้

00:07:35.760 --> 00:07:38.620
อะอะ ไกยเกษี แต่ข้านี่เป็นคนรักษาความสัตย์อะนะ

00:07:38.620 --> 00:07:40.780
คือข้าสัญญาอะไรไว้ ข้าก็ต้องทำตาม

00:07:40.780 --> 00:07:42.460
อยากได้อะไรบอกข้ามาซิ

00:07:42.540 --> 00:07:45.200
ไกยเกษีได้ยินอย่างนั้นนะคะ เข้าทาง

00:07:45.580 --> 00:07:48.200
เสร็จข้าล่ะ ไกยเกษีลุกขึ้นมาแล้วก็บอกว่า

00:07:48.240 --> 00:07:53.320
พระองค์ ข้าเนี่ย ขออย่างหนึ่งได้ไหม 
ไหนๆ ท่านก็รักษาความสัตย์แล้ว

00:07:53.440 --> 00:07:55.640
ข้าขอสิ่งนี้ละกัน ข้าขอว่า

00:07:55.720 --> 00:08:03.180
ให้พระรามเนี่ย ที่จะขึ้นครองราชพรุ่งนี้ ออกไปเดินป่าสัก 14 ปี ออกไปบำเพ็ญตบะ ไปบำเพ็ญพรต สะสมบุญบารมีก่อน

00:08:03.180 --> 00:08:06.820
ส่วนลูกของข้าเนี่ย พระพรตที่กำลังเดินทางมาที่เมืองเนี่ยนะ

00:08:07.040 --> 00:08:10.120
ให้พระพรตเนี่ย ขึ้นครองราชแทนก่อนได้ไหมสัก 14 ปี

00:08:10.200 --> 00:08:14.340
แล้วเดี๋ยวพอพระรามกลับมาเนี่ยนะ 
ค่อยให้พระพรตลงแล้วให้พระรามขึ้นครองราชแทน

00:08:14.460 --> 00:08:17.700
ไม่งั้นนะ ลูกข้าไม่มีวันขึ้นครองราชเด็ดขาดเลย

00:08:17.700 --> 00:08:19.060
ท้าวทศรถได้ยินอย่างนั้นนะคะ

00:08:19.060 --> 00:08:20.400
โกรธมาก ท้าวทศรถแบบ

00:08:20.400 --> 00:08:24.280
อะไร เรื่องดีๆ ตั้งเยอะตั้งแยะทำไมไม่ขอ มาขอเรื่องอะไรเนี่ย

00:08:24.400 --> 00:08:27.040
สุดท้ายนะคะ ทั้งสองคน เถียงกันไปเถียงกันมา

00:08:27.160 --> 00:08:30.380
ฝั่งท้าวทศรถนะคะ ก็พยายามจะขอร้องความเห็นใจประมาณว่าแบบ

00:08:30.400 --> 00:08:36.560
ได้โปรดเถอะไกยเกษี เห็นใจพี่บ้าง 
โปรดอย่าสร้างรอยช้ำ ซ้ำเป็นรอยสอง รักแรกช้ำ...

00:08:36.580 --> 00:08:39.760
ไม่ใช่! ละเล่นมุกซะ เพลงเก่าเลยนะคะ

00:08:39.840 --> 00:08:46.160
คือท้าวทศรถก็พยายามจะบอกว่าแบบ เออ เห็นใจพี่หน่อยเถอะนะ ขออย่างอื่นได้ไหม คือพี่อะไม่อยากเสียสัตย์

00:08:46.160 --> 00:08:47.800
คือถ้าน้องขอพี่ก็ต้องให้

00:08:47.800 --> 00:08:51.860
แต่ว่าพี่ก็จัดงานขึ้นมาแล้ว 
งานมันจะเริ่มขึ้นในอีกไม่ชั่วโมงนี้แล้ว

00:08:51.860 --> 00:08:55.980
ได้โปรดเถอะ เปลี่ยนเป็นขออย่างอื่น เห็นใจพี่ เห็นใจลูก เห็นใจอะไร

00:08:56.020 --> 00:08:58.220
พระรามก็เหมือนลูกของน้องไม่ใช่เหรอ

00:08:58.260 --> 00:09:01.580
แล้วมันจะมีทำเนียมที่ไหน ที่จะให้น้องเนี่ย ขึ้นครองราชก่อนพี่

00:09:01.580 --> 00:09:04.840
คือพระพรตเป็นน้อง พระพรตเป็นน้อง เข้าใจไหมไกยเกษี

00:09:04.980 --> 00:09:10.940
ฝั่งไกยเกษีก็แบบ แล้วไงอะ เป็นน้องแล้วไง
งี้ก็แปลว่าชีวิตนี้พระพรตก็ไม่มีวันขึ้นครองราชสิ

00:09:11.000 --> 00:09:14.640
แล้วทำไมอะ แล้วทำไมพี่จะต้องให้พระรามขึ้นครองราชด้วย

00:09:14.720 --> 00:09:18.440
พระพรตกับพระรามก็เหมือนกันอะ ยังไม่มีความดีความชอบ 
ยังไม่ได้ทำอะไรเลย

00:09:18.440 --> 00:09:21.840
ให้ประเทศชาตินี้ คือถ้าพี่จะครองต่อไปก็เรื่องของพี่

00:09:21.840 --> 00:09:26.020
แต่ทำไมอยู่ดีๆ ต้องอยากยกให้ลูกด้วย 
แล้วทำไมต้องเป็นลูกคนอื่น ทำไมไม่เป็นลูกฉัน

00:09:26.080 --> 00:09:28.240
ว่าแล้วนะคะ ทั้งคู่ก็เถียงกันไปเถียงกันมา

00:09:28.300 --> 00:09:34.440
สุดท้ายนะคะ ท้าวทศรถนี่โกรธมาก โกรธถึงขั้นแบบ
แบบหยิบพระขรรค์จะมาฟันนางไกยเกษีตายแล้วนะ แต่แบบ

00:09:35.460 --> 00:09:39.800
ทำใจไม่ได้จริงๆ เพราะว่าท้าวทศรถเป็นคนที่ถือความสัตย์มากๆ ค่ะ

00:09:39.800 --> 00:09:42.440
สุดท้ายก็แทบจะกระอักเลือดค่ะ ประมาณว่า

00:09:42.600 --> 00:09:50.620
ได้ ฉันก็คงต้องทำตามที่เธอบอกน่ะนะ แต่ขอให้รู้ไว้ว่า
วันใดที่พระรามก้าวออกไปจากเมืองนี้ จะเป็นวันตายของพี่

00:09:50.960 --> 00:09:55.980
ด้วยอะไรดลใจนางไกยเกษีนะคะ นางไกยเกษีก็เลยไม่แคร์ แบบ don't mind don't care

00:09:56.220 --> 00:10:00.560
ก็พี่จะตายก็ได้ แต่พี่จะต้องรักษาความสัตย์
ลูกฉันจะต้องได้ขึ้นครองราชนะคะ

00:10:00.560 --> 00:10:04.980
คงคิดประมาณว่าท้าวทศรถไม่ตายจริงหรอกจะบ้าเหรอ 
คนอะไรเสียใจตาย นะ

00:10:05.020 --> 00:10:10.140
สุดท้ายนะคะ ท้าวทศรถก็นั่งร้องไห้ฟูมฟาย
ในห้องของไกยเกษีจนเช้าค่ะ ด้วยความแบบ

00:10:10.140 --> 00:10:11.960
อึดอัดใจสุดขีดว่าแบบ

00:10:11.960 --> 00:10:15.200
ฉันทำอะไรก็ไม่ได้ ฉันจะต้องทำตามอีนี่พูดเหรอ

00:10:15.200 --> 00:10:16.660
ส่วนไกยเกษีนะคะ

00:10:16.740 --> 00:10:21.200
ก็ให้นางค่อมค่ะ ออกไปเฝ้าหน้าปราสาท ส่วนตัวเองค่ะ ออกไปเฝ้าหน้าห้อง

00:10:21.200 --> 00:10:24.440
เพื่อที่ว่าจะได้ไม่มีใครมีโอกาสไปเฝ้าท้าวทศรถค่ะ

00:10:24.500 --> 00:10:29.620
จนรุ่งเช้านะคะ พระราชพิธีก็เริ่มต้นขึ้นค่ะ ทุกคนก็เดินทางกันเข้ามามากมาย

00:10:29.840 --> 00:10:33.560
ตามที่ได้นัดเอาไว้นะคะ ตรงนั้นก็จัดเรียบร้อย 
ตรงนี้ก็จัดเรียบร้อย

00:10:33.940 --> 00:10:37.780
ทุกคนมาประชุมพร้อมกันเรียบร้อยแล้ว ขาดอยู่แค่คนเดียวก็คือ

00:10:37.920 --> 00:10:41.340
ท้าวทศรถ ประธานในพิธีนั้นเอง ทุกคนก็ถามหากัน ประมาณว่า

00:10:41.700 --> 00:10:43.700
ท้าวทศรถหายไปไหน ท้าวทศรถหายไปไหน

00:10:43.700 --> 00:10:45.060
ท้าวทศรถหายไปไหน

00:10:45.140 --> 00:10:50.140
ส่วนนางไกยเกษีหรือว่าเมียๆ คนอื่นก็ไม่ได้มีความสำคัญอะไร
ไม่ได้เข้าร่วมพิธีอยู่แล้ว

00:10:50.140 --> 00:10:51.520
ก็เลยไม่มีใครถามหา

00:10:51.520 --> 00:10:53.440
หากันไปหากันมาหาไม่เจอค่ะ

00:10:53.600 --> 00:10:58.200
สุดท้ายก็เลยส่งเสนาบดีคนหนึ่งเนี่ย
ให้ไปตามท้าวทศรถที่ปราสาท

00:10:58.240 --> 00:11:00.880
พอไปถึงนะคะ นางไกยเกษีก็สั่งมาประมาณว่า

00:11:01.200 --> 00:11:04.720
อ๋อ ไม่มีอะไรหรอก ท้าวทศรถแค่มีอะไรบางอย่าง
อยากคุยกับพระรามน่ะ

00:11:05.220 --> 00:11:09.200
ให้เสนาเนี่ยไปเชิญพระรามจากในพิธี
ขึ้นมาหาท้าวทศรถที่ปราสาทซิ

00:11:09.300 --> 00:11:14.540
ซึ่งเสนาบดีก็งงๆ นะคะ เสนาก็แบบ ทำไมอะทำไมต้องเชิญพระรามขึ้นมาในปราสาทด้วย

00:11:14.700 --> 00:11:19.620
นี่พระราชพิธีมันจะเริ่มแล้ว ฤกษ์งามยามดี ที่อุตสาห์ดูดวงไว้มันจะผ่านพ้นไปแล้วเนี่ย

00:11:19.880 --> 00:11:23.080
แต่ก็ทำอะไรไม่ได้นะ แต่ก็ไปเชิญพระรามมาค่ะ

00:11:23.100 --> 00:11:25.800
พอไปเชิญพระรามเสร็จนางไกยเกษีก็

00:11:26.060 --> 00:11:29.120
เตรียมชุดไว้ให้ละ เป็นชุดนักบวช เป็นแบบชุดบวชฤาษีอะ

00:11:29.120 --> 00:11:30.960
ก็ส่งให้พระรามแล้วก็บอกว่า

00:11:31.240 --> 00:11:37.260
อะ พระราม เนี่ยนะตามคำสั่งของพ่อเจ้า พ่อบอกว่าให้เจ้าออกไปบวชอยู่ป่าเป็นเวลา 14 ปี

00:11:37.500 --> 00:11:40.040
เสร็จนะ หลังจาก 14 ปี เจ้าค่อยกลับมาครองราช

00:11:40.120 --> 00:11:42.860
ตอนนี้อย่าเพิ่งครองเลย วันนี้ไม่เหมาะเท่าไหร่หรอก

00:11:42.860 --> 00:11:45.900
ซึ่งก็ทำให้พระรรามเนี่ยงงพอสมควรนะคะ พระรามก็แบบ

00:11:46.060 --> 00:11:48.320
เอ้า เอ้าไหนพ่อบอกว่าให้ครองราชวันนี้

00:11:48.620 --> 00:11:51.400
เออ แต่ก็ดีนะ ไม่ได้มีปัญหาอะไร ก็ดี

00:11:51.480 --> 00:11:54.880
ก็คิดไว้ตั้งแต่แรกแล้วแหละ ว่าอยากหาโอกาสออกไปปราบยงปราบยักษ์

00:11:54.880 --> 00:11:56.540
ยังไม่ควรจะขึ้นครองราชตอนนี้

00:11:56.580 --> 00:11:58.580
ถ้าขึ้นครองราชตอนนี้ก็ไม่ได้ปราบยักษ์สิ

00:11:58.600 --> 00:12:00.800
พระรามนะคะ ก็เลยถือเครื่องแต่งตัวทั้งหมดเนี่ย

00:12:00.860 --> 00:12:03.580
ไปหาแม่ตัวเอง ก็คือพระนางเกาสุริยานั้นเอง

00:12:03.580 --> 00:12:05.060
เพื่อไปบอกลาเเม่นะคะ

00:12:05.140 --> 00:12:09.220
ซึ่งเรื่องราวต่อจากนี้นะคะ ก็จะเป็นดราม่าใหญ่โตวุ่นวาย
ไปอีกเยอะเลยค่ะ

00:12:09.280 --> 00:12:11.720
แต่วิวคิดว่าคลิปนี้ยาวพอสมควรแล้ว

00:12:11.880 --> 00:12:15.400
เราควรจะตัดจบซะก่อนแล้วไปต่อที่อาทิตย์หน้าดีกว่าค่ะ

00:12:15.740 --> 00:12:19.580
ว่าหลังจากที่เรื่องราวการต้องออกบวชของพระรามเนี่ย

00:12:19.760 --> 00:12:22.180
เผยแพร่ออกไป ทุกคนเริ่มรับรู้แล้ว

00:12:22.240 --> 00:12:24.240
จะเกิดดราม่าอะไรขึ้นะคะ

00:12:24.340 --> 00:12:28.180
สำหรับใครนะคะที่ชื่นชอบคลิปที่ทั้งสนุกและมีสาระแบบนี้นะคะ ก็อย่าลืม

00:12:28.200 --> 00:12:31.540
กด like เป็นกำลังใจให้วิว
แล้วก็กด share เพื่อชวนเพื่อนๆ มาดูด้วยกันค่ะ

00:12:31.640 --> 00:12:34.300
แล้วพบกันใหม่โอกาสหน้านะคะ บ๊าย บาย

00:12:34.300 --> 00:12:35.400
สวัสดีค่ะ

00:12:35.400 --> 00:12:40.260
จริงๆ เท่าที่ดูกันนะคะ ก็มีแต่พวกผู้ใหญ่นี่แหละ 
ที่มีปัญหากับการออกบวชของพระรามน่ะนะ

00:12:40.400 --> 00:12:43.160
ส่วนตัวพระรามเองนี่ออกจะชิลๆๆๆ

00:12:43.160 --> 00:12:44.980
จริงๆ ถ้านางไกยเกษีเนี่ย

00:12:45.380 --> 00:12:47.380
เก็บพรข้อนี้เอาไว้

00:12:47.540 --> 00:12:49.800
แล้วตัดสินใจไปคุยกับพระรามก่อนว่าแบบ

00:12:49.800 --> 00:12:53.240
พระรามลูกอย่าเพิ่งขึ้นครองราชเลย ลองไปออกบวชปราบยักษ์ดูก่อนไหม

00:12:53.380 --> 00:12:55.800
บางทีเผลอๆ พระรามอาจจะแฮปปี้ แล้วก็

00:12:56.000 --> 00:13:01.520
ยินดีออกบวชแล้วก็ไม่ต้องเสียคำขอข้อนั้นไป 
แล้วนางไกยเกษีก็จะไม่ดูเป็นตัวร้ายขนาดนี้

00:13:01.520 --> 00:13:03.440
ก็เป็นได้เนาะ ก็

00:13:03.600 --> 00:13:08.660
แต่ก็นะ นางไกยเกษีจริงๆ ก็ไม่รู้นี่ว่าพระรามจริงๆ แล้ว
ไม่ได้อยากขึ้นครองราชนะคะ

00:13:08.820 --> 00:13:11.900
เอาเป็นว่ามันก็เป็นความไม่เข้าใจกันในครอบครัว

00:13:12.100 --> 00:13:16.500
นะคะ แล้วก็เป็นความคาดหวังของพ่อแม่ 
ที่คาดหวังจะให้ลูกของตัวเองได้ดีที่สุด

00:13:16.500 --> 00:13:17.860
ประมาณนั้นแหละค่ะ

00:13:18.120 --> 00:13:21.020
ก็ ทุกเรื่องจำเป็นจะต้องมีตัวร้ายน่ะนะ

00:13:21.260 --> 00:13:25.940
เพราะว่าไม่งั้นพระรามก็ไม่ได้ออกไปปราบยักษ์ 
แล้วยักษ์มันก็จะต้องอยู่ตรงนั้นต่อไป

00:13:27.060 --> 00:13:29.660
ดังนั้นอย่าเกลียดนางไกยเกษีขนาดนั้นเลย

00:13:29.660 --> 00:13:30.780
น่ะนะคะ

00:13:30.780 --> 00:13:31.580
อะ

00:13:32.140 --> 00:13:36.120
คลิปนี้พอแค่นี้ดีกว่าค่ะ วันนี้ลาไปก่อนนะคะ บ๊าย บาย สวัสดีค่ะ