می خواهیم به یک سفر برویم. این ویدئو تمام 13 میلیارد سال رخ داده در هستی را در مقیاسی 10 دقیقه ای آشکار می کند. از انفجار بزرگ تا به امروز هر ثانیه گذر 22 میلیون سال را نشان می دهد. در این مقیاس انسان تا آخرین کسری از ثانیه ظاهر نمی شود. جهان هستی در 5 ثانیه دیگر شروع می شود... جهان هستی در 4 ثانیه دیگر شروع می شود... جهان هستی در 3 ثانیه دیگر شروع می شود... جهان هستی در 2 ثانیه دیگر شروع می شود... جهان هستی در 1 ثانیه دیگر شروع می شود... از اولین ابر گازی و غبار کیهانی گرانش ستاره ها را ایجاد کرد. جاذبه سیستم های ستاره ای را در کهکشان هایی وسیع به یکدیگر متصل می کند. و آن ها را هدایت می کند. در سفرشان در فضایی بی حد و مرز... جریان بی امان زمان باعث تکامل جهان و به وجود آمدن شگفتی های خارق العاده ای شده است. برخی از کهکشان ها به قدری به یکدیگر نزدیک شده اند که در آغوشی گرانشی در یکدیگر قفل شده اند. چه منظره با شکوهی خواهد بود! همانطور که زمان سپری می شود جهان از دوره های مشخصی عبور می کند. عصر های گسترده ای که توسط نقاط عطفی منحصر به فرد از یکدیگر جدا می شوند. تولدها و مرگ ها و شگفتی های آن ها ما محصول یک دنباله بزرگ تکاملی هستیم. تکاملی کیهانی... درباره آن ها فقط گهگاهی آگاهی داریم. گرانش سازنده بزرگ است. سازنده جهان... اما گرانش نابود کننده نیز هست. به خاطر اینکه بی امان است. وقتی ستاره ای حدود 15 برابر جرم خورشید ما از بین می رود. تمام ماده موجود در هسته آن خرد شده و به فضایی بی نهایت خالی تبدیل می شود. که به عنوان سیاهچاله ستاره وار شناخته می شود. کشش گرانشی عظیم این هیولاها می تواند یک ستاره را نابود کند. آن ها ماده را از سطح جدا می کنند و آن را به مدار می کشند. این ماده فوق العاده گرم در دهانه سیاهچاله می چرخد. و تششعاتی آتشین را از سمت هسته به بیرون پرتاب می کند. اگرچه می توان این انفجارها را در سراسر کیهان مشاهده کرد. اما خود هسته به صورت یک راز باقی مانده است. حتی نور هم نمی تواند فرار کند. برای همین داخل سیاهچاله ها همیشه از ما پنهان باقی خواهند ماند. در طول زندگی ستاره ها یک نبرد مداوم بین پرتاب انرژی به بیرون و گرانش انرژی به داخل وجود دارد. هنگامی که سوخت آن تمام شود ستاره شروع به فروپاشیدن می کند. و سپس با درخشش نور یک میلیارد خورشید منفجر می شود. همانطور که ستاره از هم پاشیده می شود تمام عناصری که ایجاد کرده بود را آتش می زند و مرگ همه گیر می شود. این ها ستاره های جدیدی هستند که از عناصر منفجر شده در اثر انفجار ابرنواختر ها تشکیل شده اند. ستاره های جدید از بقایای مردگان متولد می شوند. و این بخشی از روند مرگ و تولد دوباره در جهان است. و این دلیل ظهور کردن ما به دنیاست. زیرا یک سحابی مثل این وجود داشت. پنج میلیارد سال قبل... که خورشید ما شکل گرفت. ابرهای هیدروژن بیشتر و بیشتر بر اثر نیروی گرانش روی هم فرو ریختند. و چرخه زندگی یک ستاره جدید آغاز شد. یک ستاره متولد شد که به عنوان خورشید شناخته می شود. در اطراف آن شبکه ای از سیارات شکل گرفت. در میان آن ها سیاره ای به نام زمین وجود داشت. بقایای باقی مانده از تشکیل منظومه شمسی با زمین بر خورد می کند. زمین زندگی را به عنوان جهنمی مذاب آغاز کرد. قاره های اولیه در حال شکل گرفتن بودند. این سرزمین تحت سلطه آتشفشان ها بود. خصمانه و بی جان... اما در اعماق اقیانوس ها زندگی آغاز شده بود. آخرین نظریه این است که مواد شیمیایی از دریچه های آتشفشانی زیر آب خارج شده استحکام یافتند و شرایط لازم را برای تشکیل اولین سلول ها به وجود آوردند. حدود 3 میلیارد سال پیش موجودات میکروسکوپی ساده پیشرفته ترین شکل زندگی روی کره زمین بودند. سیانوباکتری ها و سایر میکروب های تولید کننده اکسیژن شروع به شکوفایی می کنند. این شکوفایی ها در کلنی هایی از میکروب های شبه گیاه که حجم عظیمی از اکسیژن را پمپاژ می کنند به وجود آمد. و این افزایش اکسیژن کلید اصلی ظهور پادشاهی حیوانات بود. ارگانیسم ها شروع به تولید اکسیژن برای تنفس می کنند. شما به انرژی بسیار بیشتری نیاز خواهید داشت که امکان توسعه زندگی پیچیده تری را فراهم می کند. درست قبل از ظهور زندگی پیچیده، زمین در کل تاریخ خود در معرض بزرگترین عصر یخبندان بود. و بعد ناگهان موجودات پیشرفته ظاهر شدند.