1 00:00:06,654 --> 00:00:10,144 ภูเขากั้นทะเลสาบสองแห่ง ออกจากกัน 2 00:00:10,144 --> 00:00:15,120 ห้องที่ปกคลุมไปด้วยผ้าซาติน ของชุดเจ้าสาว จากพื้นถึงเพดาน 3 00:00:15,120 --> 00:00:19,086 ฝาของกล่องยานัตถุ์ขนาดยักษ์ 4 00:00:19,086 --> 00:00:24,817 ภาพของวัตถุต่างๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกันนี้ พาเราท่องไปในหัวของวาฬหัวทุย 5 00:00:24,817 --> 00:00:27,922 ในนวนิยายของ เฮอร์แมน เมลวิลล์ เรื่อง โมบี ดิก 6 00:00:27,922 --> 00:00:29,022 โครงเรื่องชั้นแรก 7 00:00:29,022 --> 00:00:34,218 เป็นเรื่องของกัปตัน อาฮับ ตามล้างแค้นเจ้าโมบี ดิก 8 00:00:34,218 --> 00:00:37,218 วาฬเผือกที่กัดขาของเขาขาด 9 00:00:37,218 --> 00:00:42,324 แต่นวนิยายก็ยังประกอบด้วย โจรสลัด พายุไต้ฝุ่น การไล่ตามด้วยความเร็วสูง 10 00:00:42,324 --> 00:00:44,094 และปลาหมึกยักษ์ 11 00:00:44,094 --> 00:00:48,474 คุณไม่ควรคาดหวังว่าจะอ่าน เรื่องผจญภัยทางทะเลตามแบบเดิม ๆ 12 00:00:48,474 --> 00:00:53,892 แต่มันกลับเป็นการผจญภัยที่ซับซ้อน ที่ไม่ได้มีเพียงรายละเอียด 13 00:00:53,892 --> 00:00:56,112 เกี่ยวกับชีวิตบนเรือล่าวาฬ 14 00:00:56,112 --> 00:01:00,287 แต่มันยังเกี่ยวข้องไปถึงประเด็นความเป็น มนุษย์และประวัติศาสตร์ทางธรรมชาติ 15 00:01:00,287 --> 00:01:06,425 โดยสลับไปมาระหว่างกับเรื่องขำขัน เรื่องเศร้า และเรื่องตื่นเต้นระทึกขวัญ 16 00:01:06,425 --> 00:01:09,615 ผู้เล่าเรื่องจะพาเราผ่านการเดินทางนี้ 17 00:01:09,615 --> 00:01:12,765 ด้วยตัวละครกะลาสีเรือ ชื่อ อิชมาเอล 18 00:01:12,765 --> 00:01:15,725 อิชมาเอล เริ่มด้วยการเล่าเรื่องของตัวเอง 19 00:01:15,725 --> 00:01:20,413 เขาวางแผนที่จะหนีจาก "ความเปียกปอน หม่นหมอง ราวกับเดือนพฤศจิกายนในใจเขา" 20 00:01:20,413 --> 00:01:22,857 ด้วยการเดินทางไปทะเล 21 00:01:22,857 --> 00:01:26,857 แต่หลังจากเขารู้จักกับ ชาวเกาะแปซิฟิกควีเควก 22 00:01:26,857 --> 00:01:30,347 และสมัครเป็นลูกเรือของกัปตัวอาฮับ บนเรือ พีคอต 23 00:01:30,347 --> 00:01:33,647 อิชมาเอลก็กลายเป็นเสียงเล่าที่นำทางผู้อ่าน 24 00:01:33,647 --> 00:01:35,907 มากกว่าจะเป็นตัวละครหนึ่ง 25 00:01:35,907 --> 00:01:38,527 ในขณะที่กัปตันอาฮับหมกมุ่นกับการแก้แค้น 26 00:01:38,527 --> 00:01:41,817 และต้นหนอย่าง สตาร์บัค พยายาม จะให้เหตุผลกับเขา 27 00:01:41,817 --> 00:01:45,017 อิชมาเอลพาเราร่วมเดินทางไป กับภารกิจของเขาเองที่ตามหาความหมาย 28 00:01:45,017 --> 00:01:49,515 ของ "ทั้งจักรวาลที่รวมไปถึงชายขอบต่าง ๆ" 29 00:01:49,515 --> 00:01:56,228 จากการเล่าของเขา คำถามที่สำคัญสุดในชีวิต นั้นยิ่งใหญ่แม้จะเป็นรายละเอียดที่เล็กสุดก็ตาม 30 00:01:56,228 --> 00:02:00,581 เช่นเดียวกับผู้เล่าเรื่องของเขา เมลวิลล์ ผู้แต่งที่เป็นคนอยู่ไม่นิ่งและช่างสงสัย 31 00:02:00,581 --> 00:02:04,121 เขาได้รับการศึกษาไม่เหมือนคนทั่วไป จากการทำงานเป็นกะลาสีเรือ 32 00:02:04,121 --> 00:02:08,171 จากการเดินทางอันลำบากยากเย็น รอบโลกในช่วงที่เขายังเด็ก 33 00:02:08,171 --> 00:02:11,181 เขาตีพิมพ์ "โมบี ดิก" ในปี 1851 34 00:02:11,181 --> 00:02:14,981 ในตอนที่อุตสาหกรรม การล่าวาฬในอเมริกาอยู่ในจุดสูงสุด 35 00:02:14,981 --> 00:02:18,011 แนนทักเก็ต ซึ่งเป็นท่าที่พีคอตออกเรือ 36 00:02:18,011 --> 00:02:22,254 เป็นศูนย์กลางของธุรกิจ ที่กำไรงามแต่โชกไปด้วยเลือด 37 00:02:22,254 --> 00:02:26,004 ธุรกิจซึ่งทำลายประชากรวาฬของโลก 38 00:02:26,004 --> 00:02:27,974 เมลวิลล์ต่างจากคนอื่นในยุคนั้น 39 00:02:27,974 --> 00:02:31,794 เขาไม่ได้หลีกเลี่ยงการกล่าวถึง ด้านมืดของอุตสาหกรรมนี้ 40 00:02:31,794 --> 00:02:34,934 เขายังพรรณนาภาพจากมุมมองของวาฬ 41 00:02:34,934 --> 00:02:39,910 ว่าเงาที่เกิดจากเรืออันใหญ่โต นั้นจะน่าสะพรึงกลัวขนาดไหน 42 00:02:39,910 --> 00:02:43,230 สำหรับสัตว์ที่กำลังว่ายน้ำอยู่ข้างล่าง 43 00:02:43,230 --> 00:02:47,023 สิ่งแรกที่ผู้เขียนหยิบยื่นความคุ้นเคย เกี่ยวกับการล่าวาฬคือความชัดเจน 44 00:02:47,023 --> 00:02:51,583 ผ่านคำบรรยายโดยละเอียด ของอิชมาเอลอย่างซ้ำแล้วซ้ำเล่า 45 00:02:51,583 --> 00:02:54,753 ในบทที่หนึ่ง หนังจากองคชาติของวาฬ 46 00:02:54,753 --> 00:02:57,983 ได้กลายมาเป็นชุดของลูกเรือ 47 00:02:57,983 --> 00:03:03,197 บทอื่น ๆ ที่มีชื่อบทไม่น่าสนใจอย่าง "Cistern and Buckets" 48 00:03:03,197 --> 00:03:05,847 กลับกลายเป็นส่วนหนึ่งของ นิยายที่ได้รับรางวัลมากที่สุด 49 00:03:05,847 --> 00:03:11,005 เพราะอิชมาเอลนั้นได้เปรียบเทียบส่วนหัว ของวาฬหัวทุยกับการตั้งครรภ์ 50 00:03:11,005 --> 00:03:13,955 ซึ่งนำไปสู่การการสะท้อนตามแนวคิดของเพลโต 51 00:03:13,955 --> 00:03:17,685 การที่วาฬนั้นเข้าไปพันกับอวนดักวาฬ สะท้อนให้เห็นถึงไหวพริบปฏิภาณการเอาตัวรอด 52 00:03:17,685 --> 00:03:22,831 จากบท "ever-present perils" ซึ่งเกี่ยวพันกับความตายทั้งสิ้น 53 00:03:22,831 --> 00:03:30,175 เขาได้เขียนโดยมีความหลากหลายทางสาขาวิชา ทั้งสัตววิทยา การทำอาหาร กฎหมาย เศรษฐศาสตร์ 54 00:03:30,175 --> 00:03:37,106 ตำนานและคำสอนจากศาสนาและวัฒนธรรมต่าง ๆ 55 00:03:37,106 --> 00:03:42,149 หนังสือเล่มนี้ได้ทำการทดลองเกี่ยวกับแนวทาง การเขียนพอ ๆ กับเนื้อหาสาระสำคัญในหนังสือ 56 00:03:42,149 --> 00:03:48,121 มีอยู่ตอนหนึ่งที่กัปตันอาฮับได้พูดเย้ย โมบี ดิก ในแบบของเช็คสเปียร์ 57 00:03:48,121 --> 00:03:54,571 สำหรับเจ้าข้าย่อยยับ เจ้าทำลายซึ่งทุกสิ่ง แต่มิอาจเอาชนะ 58 00:03:54,571 --> 00:04:01,107 สำหรับครั้งสุดท้ายที่ข้าฟาดฟันกับเจ้า จากหัวใจของนรกข้าขอทิ่มแทงเจ้า 59 00:04:01,107 --> 00:04:05,869 สำหรับลมหายใจสุดท้ายของข้า ข้าขอใช้สาปแช่งเจ้า 60 00:04:05,869 --> 00:04:08,669 ในบทหนึ่งนั้นก็ถูกเขียนในแบบของบทละคร 61 00:04:08,669 --> 00:04:15,091 โดยความหลายหลายเชื้อชาติบนเรือพีคอต มีโอกาสได้ร้องทั้งแบบเดี่ยวและประสานเสียง 62 00:04:15,091 --> 00:04:21,930 ลูกเรือแอฟริกันและสเปนนั้นจะร้องเหยียดกัน ขณะที่พวกชาวเกาะทาฮิตีจะร้องคิดถึงบ้าน 63 00:04:21,930 --> 00:04:25,650 ฝั่งลูกเรือชาวจีนและโปรตุเกส มักจะร้องเล่นเต้นรำ 64 00:04:25,650 --> 00:04:29,330 และเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่ราวกับหายนะ 65 00:04:29,330 --> 00:04:30,950 ในบทหนึ่ง 66 00:04:30,950 --> 00:04:36,200 อิชมาเอลได้ร้องเพลงเกี่ยวกับขั้นตอน การไหลหยดของน้ำมันวาฬอย่างมีชั้นเชิง 67 00:04:36,200 --> 00:04:40,145 ขณะที่เรือกำลังล่องฝ่าไป กลางทะเลยามค่ำคืน 68 00:04:40,145 --> 00:04:44,377 และถังก็ก็ส่งเสียงดังราวกับดินถล่ม 69 00:04:44,377 --> 00:04:48,800 หนังสือมีเนื้อหาค่อนข้างกว้าง มีอะไรให้ทุกคนค้นหา 70 00:04:48,800 --> 00:04:52,611 ผู้อ่านจะได้พบกับเรื่องราว ที่เปรียบเปรยถึงศาสนาและการเมือง 71 00:04:52,611 --> 00:04:57,801 การตั้งคำถามเกี่ยวกับอัตถิภาวนิยม, การเสียดสีสังคม, การวิเคราะห์เศรษฐกิจ 72 00:04:57,801 --> 00:05:00,851 และการนำเสนอเกี่ยวกับ จักรวรรดินิยมของอเมริกา 73 00:05:00,851 --> 00:05:04,851 ความสัมพันธ์ระหว่างเครืออุตสาหกรรม และความขัดแย้งทางเชื้อชาติ 74 00:05:04,851 --> 00:05:09,524 ขณะที่อิชมาเอลกำลังไล่ลาหาความหาย และกัปตันอาฮับที่ไล่าลาหาวาฬเผือกตัวนั้น 75 00:05:09,524 --> 00:05:14,732 หนังสือได้พาสำรวจถึงด้านตรงข้ามของ การมองโลกในแง่ดีและความไม่แน่นอนต่าง ๆ 76 00:05:14,732 --> 00:05:19,575 ความอยากรู้อยากเห็นและความกลัว ที่บ่งบอกถึงลักษณะการดำรงอยู่ของมนุษย์ 77 00:05:19,575 --> 00:05:22,965 ไม่ว่าอะไรที่เราก็กำลังไล่ตามอยู่นั้น 78 00:05:22,965 --> 00:05:25,145 ผ่านหน้าหนังสือของ "โมบี ดิก" 79 00:05:25,145 --> 00:05:28,965 เมลวิลล์ได้เชื้อเชิญผู้อ่านของเขา เข้าสู่ดินแดนที่ไม่อาจล่วงรู้ 80 00:05:28,965 --> 00:05:34,805 เพื่อร่วมออกเดินทางไปกับเขาเพื่อไล่ล่า "สิ่งหลอกหลอนชีวิตที่ไม่อาจจะเข้าใจได้"