Ik wil jullie graag iets tonen.
(Video) Verslaggever:
Dit is een verhaal dat miljoenen in China
erg van streek maakte:
beelden van een tweejarig meisje
geraakt door een busje
en bloedend achtergelaten op straat door voorbijgangers.
De beelden zijn te expliciet om te vertonen.
Het hele ongeluk is gefilmd.
De bestuurder stopt even nadat hij het kind raakte,
zijn achterwielen rusten een seconde op haar.
Binnen twee minuten lopen drie mensen
voorbij de tweejarige Wang Yue.
De eerste loopt in een boog
om de zwaargewonde peuter heen.
Anderen kijken voordat ze verder lopen.
Peter Singer: Er liepen nog andere mensen
langs Wang Yue
Peter Singer: Er liepen nog andere mensen
langs Wang Yue
en een tweede bus reed over haar benen
voordat een stratenschoonmaker alarm sloeg.
Ze werd naar het ziekenhuis gebracht,
maar het was te laat: ze overleed.
Ik vraag me af hoeveel van jullie
tegen jezelf zeiden:
“Dat had ik nooit gedaan.
Ik was gestopt om te helpen.”
Steek je hand op als je dat dacht.
Zoals ik al dacht:
de meesten van jullie.
Ik geloof jullie.
Jullie hebben vast gelijk.
Maar voordat je jezelf overschat,
kijk naar dit.
UNICEF geeft aan dat in 2011
6,9 miljoen kinderen jonger dan vijf jaar
stierven aan te voorkomen,
armoede-gerelateerde ziektes.
Voor UNICEF is dat goed nieuws,
want het aantal is gestaag gezakt
van 12 miljoen in 1990.
Dat is goed.
Maar 6,9 miljoen
zijn 19.000 kinderen die elke dag sterven.
Maakt het echt uit
dat we ze niet voorbijlopen op straat?
Maakt het echt uit dat ze ver weg zijn?
Voor mij is er
geen moreel relevant verschil.
Dat ze niet in onze nabijheid zijn,
dat ze van een andere nationaliteit
of ras zijn:
niets daarvan lijkt mij moreel relevant.
Wat echt belangrijk is: kunnen we
het aantal sterfgevallen verminderen?
Wat echt belangrijk is: kunnen we
het aantal sterfgevallen verminderen?
Kunnen wij een aantal van die 19.000 kinderen,
die elke dag sterven, redden?
Het antwoord is: ja, dat kunnen we.
Elk van ons geeft geld uit
aan overbodige dingen.
Bedenk wat jouw gewoonte is:
een nieuwe auto, een vakantie
of flessenwater kopen,
terwijl het water dat uit de kraan komt
volstrekt veilig is om te drinken.
Je kan het geld nemen dat je uitgeeft
aan die onnodige dingen
en aan deze organisatie doneren:
de ‘Against Malaria Foundation’,
die het geld dat jij doneert,
gebruikt om zulke netten te kopen
om deze kinderen te beschermen.
We weten zeker dat als we netten geven,
ze gebruikt worden
en dat ze het aantal kinderen
dat sterft aan malaria verminderen.
Slechts één van de vele te voorkomen ziektes
die verantwoordelijk zijn
voor een aantal van die 19.000 kinderen
die elke dag sterven.
Gelukkig zijn er steeds meer mensen
die dit idee begrijpen
en het resultaat is een groeiende beweging:
effectief altruïsme.
Het is belangrijk,
omdat het hart met het verstand verbonden wordt.
Het hart heb je natuurlijk gevoeld.
Je voelde empathie voor dat kind.
Maar het is erg belangrijk
om ook het verstand te gebruiken
om ervoor te zorgen dat wat je doet
effectief en doelgericht is
en niet alleen dat,
maar ook dat verstand ons helpt
te begrijpen dat andere mensen,
waar ze ook zijn,
onze gelijken zijn,
dat zij net zo kunnen lijden als wij.
dat ouders rouwen
om de dood van hun kinderen,
net zoals wij dat doen.
Leven en welzijn zijn voor hen
even belangrijk als voor ons.
Leven en welzijn zijn voor hen
even belangrijk als voor ons.
Het verstand is niet alleen een neutraal werktuig
om je te helpen te krijgen wat je maar wil.
Het helpt ons onze situatie in perspectief te zien.
Daarom denk ik dat
veel van de belangrijkste mensen in effectief altruïsme,
mensen waren met een achtergrond
in filosofie, economie of wiskunde.
Dat lijkt misschien verrassend,
omdat veel mensen denken:
"Filosofie staat ver van de echte wereld af,
economie maakt ons egoïstischer
en we weten dat wiskunde voor nerds is."
Maar het maakt echt een verschil.
Er is één specifieke nerd
die een bijzonder effectieve altruïst is,
omdat hij deze dingen begreep.
Dit is de website
van de ‘Bill & Melinda Gates Foundation’.
Als je naar de woorden rechtsboven kijkt,
lees je: "Alle levens hebben evenveel waarde."
Dat is de visie,
de visie op onze situatie in de wereld
die deze mensen
tot de meest effectieve altruïsten
in de geschiedenis maakten:
Bill en Melinda Gates en Warren Buffett.
(Applaus)
Niemand, niet Andrew Carnegie, niet John D. Rockefeller,
heeft ooit zoveel aan het goede doel gegeven
als elk van deze drie.
Zij gebruikten hun verstand
om het zo effectief mogelijk te besteden.
Volgens één schatting heeft de Gates Foundation
al 5,8 miljoen levens gered.
Miljoenen meer werden gered van ziektes
die hen erg ziek zouden hebben gemaakt,
zelfs als ze ze uiteindelijk hadden overleefd.
Over de komende jaren gaat
de Gates Foundation ongetwijfeld
nog meer geven
en nog meer levens redden.
Je kan zeggen:
“Dat is mooi als je miljardair bent,
dan kan je zo'n impact hebben.
Maar wat kan ik doen als ik dat niet ben?”
Ik bespreek vier vragen die mensen stellen,
die misschien verhinderen dat ze doneren.
Ze maken zich zorgen over hoeveel verschil
zij kunnen maken.
Je hoeft geen miljardair te zijn.
Dit is Toby Ord.
Hij is filosofie-onderzoeker
aan de Universiteit van Oxford.
Hij werd een effectieve altruïst toen hij berekende
dat met het geld dat hij
waarschijnlijk ging verdienen
gedurende zijn academische carrière,
hij genoeg kon doneren om 80.000 mensen
van blindheid te genezen
in ontwikkelende landen
en nog steeds genoeg zou overhouden
voor een prima levensstandaard.
Toby richtte een organisatie op,
‘Giving What We Can’,
om deze informatie te verspreiden,
om mensen die iets van hun inkomen willen delen,
te verenigen
mensen die beloven 10 procent
van wat zij verdienen gedurende hun leven,
te besteden aan het bestrijden van mondiale armoede.
Toby zelf doet nog meer dan dat.
Hij beloofde te leven van 18.000 pond per jaar --
dat is minder dan 30.000 dollar --
en de rest aan die organisaties te geven.
En ja, Toby is getrouwd
en heeft een hypotheek.
Dit is een stel
in een latere fase van het leven:
Charlie Bresler en Diana Schott.
Ze ontmoetten elkaar toen ze jong waren,
en beiden activist tegen de Vietnamoorlog.
Ze vochten voor sociale gerechtigheid,
maakten carrière, zoals velen,
en droegen hun waarden niet echt actief meer uit,
hoewel zij ze niet opgaven.
Toen zij de leeftijd bereikten
waarop de meeste mensen
beginnen te denken aan pensioen,
keerden zij hiernaar terug.
Ze besloten om hun uitgaves te minderen,
bescheiden te leven
en zowel geld als tijd te geven
aan het helpen bestrijden van mondiale armoede.
Het vermelden van tijd
doet jullie misschien denken:
"Moet ik mijn carrière opgeven
en al mijn tijd besteden
aan het redden van een paar van die 19.000 levens
die elke dag verloren gaan?"
Eén persoon die veel nadacht
over hoe je een carrière kan hebben
die het grootste voordeel voor de wereld heeft,
is Will Crouch.
Hij studeerde af in filosofie
en zette de website ‘80.000 uur’ op,
het aantal uren dat naar zijn schatting
de meeste mensen aan hun carrière besteden.
Hij adviseert mensen over de beste,
meeste effectieve carrière.
Misschien verrassend te horen
dat één van de carrières die hij aanraadt,
als mensen de juiste vaardigheden en karakter hebben,
het bankwezen of financiën is.
Waarom?
Als je veel geld verdient,
kun je veel geld weggeven.
Als je succesvol bent,
kan je genoeg geven aan een hulporganisatie
om vijf hulpverleners in dienst te nemen
in ontwikkelende landen.
Elk van hen
doet waarschijnlijk net zoveel goed
als jij had gedaan.
Je kan dus de impact vervijfvoudigen
met een dergelijke carrière.
Deze jongeman nam dat advies aan.
Zijn naam is Matt Weiger.
Hij studeerde filosofie en wiskunde
aan Princeton,
hij won zelfs een prijs
voor de beste filosofiethesis,
afgelopen jaar toen hij afstudeerde.
Hij ging in financiën in New York.
Hij verdient nu al genoeg
om een bedrag van zes cijfers te doneren
aan effectieve goede doelen
en genoeg over te houden voor zichzelf
om van te leven.
Matt heeft mij ook geholpen
met het opzetten van een organisatie
waar ik mee werk
en die de naam ontleende
aan de titel van een boek dat ik schreef:
‘The Life You Can Save’.
Het probeert onze cultuur te veranderen
zodat meer mensen beseffen dat
een ethisch leven leiden
meer is dan alleen geboden volgen:
niet bedriegen, stelen, verminken en doden.
Maar dat als we genoeg hebben,
we dat moeten delen
met mensen die zo weinig hebben.
De organisatie brengt mensen samen
van verschillende generaties,
zoals Holly Morgan, een undergraduate,
die beloofde 10 procent te geven
van het kleine beetje dat ze heeft,
en rechts, Ada Wan,
die direct met de armen heeft gewerkt,
maar nu
naar Yale gaat voor een MBA
om meer te kunnen geven.
Veel mensen zullen denken
dat goede doelen helemaal niet effectief zijn.
Ik zal het hebben over effectiviteit.
Toby Ord is hier erg bezorgd over
en hij heeft berekend dat sommige goede doelen
honderden of zelfs duizenden keren
effectiever zijn dan anderen.
Het is dus erg belangrijk
om de effectieve te vinden.
Bijvoorbeeld:
een begeleidingshond voor een blinde persoon.
Een goed doel, toch?
Een goed doel,
maar je moet bedenken
wat je ook met die middelen had kunnen doen.
Het kost ongeveer 40.000 dollar
om een begeleidingshond
en de ontvanger te trainen,
zodat de begeleidingshond
een effectieve hulp is
voor de blinde persoon.
Het kost ergens tussen de 20 en 50 dollar
om een blinde persoon
in een ontwikkelend land te genezen
als hij trachoom heeft.
Je berekent het en je krijgt zoiets.
Je kan één begeleidingshond geven
aan één blinde Amerikaan,
of je kan tussen de 400
en 2000 mensen genezen van blindheid.
Ik denk dat het duidelijk is wat het beste is.
Op deze website vind je
effectieve goede doelen.
Op deze website vind je
effectieve goede doelen.
GiveWell beoordeelt de impact van goede doelen,
niet alleen of ze goed geleid worden.
Het heeft honderden goede doelen gescreend
en raadt er momenteel slechts drie aan,
waarvan de Against Malaria Foundation nummer één is.
Het is dus erg moeilijk.
Als je wilt zoeken naar andere aanbevelingen,
thelifeyoucansave.com en
Giving What We Can
hebben allebei een wat bredere lijst,
maar je kan effectieve organisaties vinden
en niet alleen op het gebied
van het redden van levens van de armen.
Het doet me deugd te zeggen
dat er nu een website is
die kijkt naar effectieve dierenorganisaties.
Een andere grote bezorgdheid van mij:
het enorme lijden
dat mensen toebrengen
aan tientallen miljarden dieren per jaar.
Als je wilt zoeken naar effectieve organisaties
om dat lijden te verminderen,
kan je naar ‘Effective Animal Activism’ gaan.
Sommige effectieve altruïsten vinden het belangrijk
om ervoor te zorgen dat onze soort overleeft.
Ze zoeken naar manieren
om ons risico op uitsterven te verminderen.
We kregen recent nog een waarschuwing
toen een asteroïde dichtbij onze planeet passeerde.
Misschien kan onderzoek ons niet alleen helpen
het pad van gevaarlijke asteroïden te voorspellen,
maar ze zelfs af te weren.
Sommige mensen vinden dat een goed doel
voor een donatie.
Er zijn veel mogelijkheden.
Mijn laatste vraag:
sommige mensen denken dat het een last is om te doneren.
Dat geloof ik niet.
Ik heb mijn hele leven genoten van doneren
sinds ik afstudeerde.
Het was heel bevredigend.
Charlie Bresler zei tegen mij
dat hij geen altruïst is,
hij redt zijn eigen leven.
Holly Morgan vertelde me dat ze vroeger
streed tegen depressie,
totdat ze zich bezighield met effectief altruïsme
en nu is ze één van de gelukkigste mensen die ze kent.
De reden hiervoor is
dat effectief altruïsme iets helpt te overwinnen
dat ik het Sisyphusprobleem noem.
Dit is Sisyphus, afgebeeld door Titiaan,
veroordeeld door de goden
tot het duwen van een enorme rotsblok
naar de top van de heuvel.
Op de top wordt de inspanning teveel
en de rotsblok rolt helemaal naar beneden.
Hij moet naar beneden sjokken
en opnieuw beginnen.
Hetzelfde gebeurt steeds opnieuw
tot in de eeuwigheid.
Doet dat jullie denken aan een levensstijl,
waarbij je hard werkt om geld te verdienen,
je geld uitgeeft aan dingen
waarvan je hoopt dat je er plezier aan beleeft?
Dan is het geld op,
je moet hard werken
om meer te verdienen,
meer uit te geven, en hetzelfde
niveau van geluk in stand te houden.
Het is een soort hedonistische tredmolen.
Je gaat er nooit af
en je bent nooit helemaal tevreden.
Effectief altruïsme geeft je
die betekenis en bevrediging.
Het stelt je in staat
een solide basis voor zelfwaarde op te bouwen
waardoor je kan voelen dat je leven het waard was.
Ik ga eindigen met jullie te vertellen
over een e-mail die ik ontving
toen ik deze talk aan het schrijven was,
ongeveer een maand geleden.
Het is van een man, Chris Croy,
van wie ik nog nooit had gehoord.
Dit is een foto waarop hij herstelt
van een operatie.
Waarom herstelde hij van een operatie?
De e-mail begon: "Afgelopen dinsdag,
heb ik anoniem mijn rechternier
aan een vreemde geschonken.
Hiermee begon een ‘nierketen’,
zodat vier mensen een nier ontvingen."
Elk jaar doen ongeveer 100 mensen in de VS
en meer in andere landen hetzelfde.
Ik was blij dit te lezen.
Chris zei verder
dat hij was geïnspireerd
door mijn boek.
Ik moet toegeven
dat ik mij een beetje schaamde,
want ik heb nog twee nieren.
Chris zei verder dat hij
het niet zo bijzonder vond wat hij deed.
Hij berekende dat het aantal levensjaren
dat hij had bijgedragen bij mensen,
ongeveer hetzelfde was
als 5000 dollar doneren
aan de Against Malaria Foundation.
Ik voelde mij iets beter
want ik doneerde meer dan 5000 dollar
aan die Foundation
en verscheidene andere effectieve goede doelen.
Als je je slecht voelt
omdat je ook nog twee nieren hebt:
er is een manier om er vanaf te komen.
Dank jullie wel.
(Applaus)