WEBVTT

00:00:07.073 --> 00:00:10.273
زمان دستوری فعل 
راه صحبت زبان درباره زمان است

00:00:10.273 --> 00:00:12.734
به جای اینکه بازههای زمانی 
به صراحت بیان شوند

00:00:12.734 --> 00:00:17.014
افعال اصلاح میشوند 
تا زمان وقوع فعل را مشخص کنند.

00:00:17.014 --> 00:00:20.484
خوب چند زمان وقوع فعل 
در زبانی مثل انگلیسی وجود دارد؟

00:00:20.484 --> 00:00:22.685
در ابتدا، پاسخ واضح به نظر میرسد:

00:00:22.685 --> 00:00:23.584
گذشته،

00:00:23.584 --> 00:00:24.385
حال،

00:00:24.385 --> 00:00:25.805
آینده.

00:00:25.805 --> 00:00:28.365
اما با تشکر از چیزی به نام جنبه دستوری،

00:00:28.365 --> 00:00:32.034
هرکدام از آن بازههای زمانی
در واقع تقسیمات بیشتری پیدا میکنند.

00:00:32.034 --> 00:00:34.144
چهار گونه جنبه داریم.

00:00:34.144 --> 00:00:36.555
در جنبه استمراری یا تدریجی،

00:00:36.555 --> 00:00:39.885
افعال در زمان مرجع
هنوز در حال وقوع هستند.

00:00:39.885 --> 00:00:43.905
جنبه کامل افعالی را شرح میدهد
که به پایان رسیدهاند.

00:00:43.905 --> 00:00:46.437
جنبه کامل استمراری ترکیبی است

00:00:46.437 --> 00:00:49.967
که بخش به پایان رسیدهٔ
یک فعل استمراری را شرح میدهد.

00:00:49.967 --> 00:00:52.446
و در نهایت، جنبه ساده وجود دارد،

00:00:52.446 --> 00:00:55.945
حالت ساده گذشته، حال، و آینده

00:00:55.945 --> 00:00:59.936
که فعل به صورت استمراری
یا کامل مشخص نشده است.

00:00:59.936 --> 00:01:03.616
دنبال کردن همه اینها کمی دشوار است،
پس بیایید کاربرد آنها را بررسی کنیم.

00:01:03.616 --> 00:01:06.827
فرض کنید دوستان شما به شما بگویند
به یک مأموریت دریایی سرّی رفتند

00:01:06.827 --> 00:01:09.567
تا شواهدی از یک موجود دریایی
اسرارآمیز جمعآوری کنند.

00:01:09.567 --> 00:01:12.587
زمان فعل چارچوب کلی مرجع را
در گذشته قرار میدهد،

00:01:12.587 --> 00:01:15.066
اما در آن هم، گزینههای زیادی وجود دارد.

00:01:15.066 --> 00:01:17.858
ممکن است دوستان شما بگویند 
جانوری به قایق آنها حمله کرد،

00:01:17.858 --> 00:01:20.617
این گذشته ساده است،
کلیترین جنبه زمان فعل،

00:01:20.617 --> 00:01:23.287
که چیز دیگری را تصریح نمیکند.

00:01:23.287 --> 00:01:25.577
خواب بودند که این اتفاق افتاد،

00:01:25.577 --> 00:01:29.009
یک فرآیند استمراری 
که در آن زمان در حال وقوع بوده است.

00:01:29.009 --> 00:01:32.387
همچنین ممکن است به شما بگویند
که از جزیره نانتاکت عزیمت کرده بودند

00:01:32.387 --> 00:01:35.338
تا فعلی که حتی قبلتر از آن 
به پایان رسیده است را شرح دهند.

00:01:35.338 --> 00:01:38.088
این مثالی از ماضی بعید است.

00:01:38.088 --> 00:01:41.198
یا اینکه آنها سه هفته بود 
که داشتند دریانوردی میکردند،

00:01:41.198 --> 00:01:44.389
چیزی که تا آن زمان در حال انجام بوده است.

00:01:44.389 --> 00:01:48.558
در زمان حال، آنها به شما میگویند 
که امروز هنوز هم به دنبال آن جانور هستند،

00:01:48.558 --> 00:01:50.840
فعالیت حال ساده آنها.

00:01:50.840 --> 00:01:55.708
شاید همینطور که حرف میزنند 
دارند برای مأموریت بعدیشان آماده میشوند.

00:01:55.708 --> 00:02:00.158
و یک زیردریایی مخصوص برای آن ساختهاند،
یک فعالیت به پایان رسیده.

00:02:00.158 --> 00:02:04.803
به علاوه، اگر از آن زمان تا کنون در حال
جستجوی مشاهده احتمالی آن جانور بودهاند،

00:02:04.803 --> 00:02:08.267
این کاری است که مدتی در حال انجام بوده
و هنوز هم ادامه دارد

00:02:08.267 --> 00:02:11.469
و ماضی نقلی استمراری نام دارد.

00:02:11.469 --> 00:02:13.722
خوب هدف مأموریت بعدی چیست؟

00:02:13.722 --> 00:02:18.138
میدانید که هنوز اتفاق نیافتاده است 
چون هفته آینده عازم آن خواهند شد،

00:02:18.138 --> 00:02:19.596
آینده ساده.

00:02:19.596 --> 00:02:22.730
دوستان شما در حال
جستجوی جانور گریزپا خواهند بود،

00:02:22.730 --> 00:02:25.899
یک فعالیت استمراری ادامه دار در آینده.

00:02:25.899 --> 00:02:30.517
آنها به شما میگویند که زیردریایی
یک ماه دیگر به اعماق ناشناخته رسیده است.

00:02:30.517 --> 00:02:31.989
این یک پیشبینی قطعی است

00:02:31.989 --> 00:02:35.719
درباره چیزی که در نقطهای مشخص
در آینده به وقوع خواهد پیوست،

00:02:35.719 --> 00:02:39.059
نقطهای که در آن سه هفته خواهد بود 
که آنها در سفر هستند

00:02:39.059 --> 00:02:41.409
در زمان آینده کامل استمراری.

00:02:41.409 --> 00:02:44.009
نکته اصلی برای درک همه این زمانها

00:02:44.009 --> 00:02:47.631
این است که هر جمله 
در زمانی مشخص به وقوع میپیوندد،

00:02:47.631 --> 00:02:50.900
چه گذشته باشد، چه حال، چه آینده.

00:02:50.900 --> 00:02:54.159
هدف جنبهها این است 
که به شما بگویند در زمان وقوع

00:02:54.159 --> 00:02:56.369
وضعیت فعل چگونه بوده است.

00:02:56.369 --> 00:03:00.059
در کل، در انگلیسی دوازده امکان وجود دارد.

00:03:00.059 --> 00:03:01.940
در سایر زبانها چطور؟

00:03:01.940 --> 00:03:03.219
بعضی، مثل فرانسوی،

00:03:03.219 --> 00:03:04.080
سواحلی،

00:03:04.080 --> 00:03:07.069
و روسی مانند انگلیسی 
با موضوع مواجه میشوند.

00:03:07.069 --> 00:03:09.811
دیگران اما زمان را 
متفاوت تقسیم و تشریح میکنند.

00:03:09.811 --> 00:03:12.979
بعضی زمانهای دستوری کمتری دارند،
مانند ژاپنی،

00:03:12.979 --> 00:03:16.730
که تنها گذشته را 
از غیر گذشته متمایز میکند،

00:03:16.730 --> 00:03:18.482
بولی و توکانگ بسی

00:03:18.482 --> 00:03:21.742
که تنها آینده را از غیر آینده جدا میکنند،

00:03:21.742 --> 00:03:26.192
و چینی ماندارین که اصلاً زمان فعل ندارد
و تنها جنبه آنها را مشخص میکند.

00:03:26.192 --> 00:03:31.622
از طرف دیگر، زبانهایی مانند یاگوا 
گذشته را به چندین درجه تقسیم میکند،

00:03:31.622 --> 00:03:35.602
مانند اینکه یک اتفاق چند ساعت،
چند هفته، یا چند سال پیش رخ داده است.

00:03:35.602 --> 00:03:39.592
در سایرین، زمان افعال
با احساساتی که ضرورت،

00:03:39.592 --> 00:03:40.706
لزوم،

00:03:40.706 --> 00:03:43.142
یا احتمال وقوع فعل را مشخص میکنند
درهم آمیخته است.

00:03:43.142 --> 00:03:45.966
این امر ترجمه را 
دشوار میکند اما غیر ممکن نه.

00:03:45.966 --> 00:03:50.215
متکلمان بیشتر زبانهایی که فاقد جنبههای 
به خصوصی هستند میتوانند همین ایدهها را

00:03:50.215 --> 00:03:53.767
با استفاده از کلمات کمکی، 
مانند خواست و کرد بیان کنند،

00:03:53.767 --> 00:03:55.876
زمان مورد نظرشان را مشخص کنند.

00:03:55.876 --> 00:03:58.085
آیا تفاوت میان زبانها

00:03:58.085 --> 00:04:01.992
تنها باعث تفاوت در راههای مختلف
بیان یک واقعیت اساسی یکسان است؟

00:04:01.992 --> 00:04:06.616
یا گوناگونی ساختار آنها 
راههای مختلف اندیشیدن درباره جهان

00:04:06.616 --> 00:04:08.337
یا حتی خود زمان را بازتاب میدهد؟

00:04:08.337 --> 00:04:12.406
و اگر چنین است، ممکن است چه راههای دیگری
برای درک زمان وجود داشته باشد؟