Het is zes uur 's ochtends,
pikkedonker buiten.
Mijn zoon van 14 ligt in bed te ronken
en slaapt de zorgeloze
diepe slaap van een tiener.
Ik doe het licht aan
en schud de arme jongen wakker,
want net als het verwijderen
van een pleister,
kun je dit maar beter snel doen.
(Gelach)
Ik heb een vriendin die 'brand!' roept
om haar tiener tot bewustzijn te krijgen.
En een ander was zo ten einde raad
dat ze besloot koud water te gebruiken
om haar zoon uit bed te krijgen.
Klinkt dat wreed?
Maar misschien wel herkenbaar?
Iedere ochtend vraag ik mezelf af:
hoe kan ik --
ondanks wat ik weet
en ondanks het werk dat ik doe --
dit mijn eigen zoon aandoen?
Je moet weten,
ik doe aan slaaponderzoek.
(Gelach)
Dus weet ik veel te veel over slaap
en de consequenties van slaapverlies.
Ik weet dat ik mijn zoon de slaap ontzeg
die hij zo hard nodig heeft
als snelgroeiende tiener.
Ik weet ook dat ik, door hem te wekken,
uren voordat zijn biologische klok
zegt dat hij er klaar voor is,
hem letterlijk zijn dromen afneem --
het type slaap dat het meest
geassocieerd wordt met leren,
geheugenconsolidatie
en emotionele verwerking.
Maar het is niet alleen mijn kind
dat zijn slaap wordt ontzegd.
Slaapgebrek is een epidemie
onder Amerikaanse tieners.
Slechts ongeveer een op de 10
haalt de acht tot 10 uur per nacht
die door slaapwetenschappers
en kinderartsen wordt aanbevolen.
Als je nu bij jezelf denkt:
oeff, wij doen het goed,
de onze krijgt acht uur,
bedenk dan dat acht uur
het aanbevolen minimum is.
Dat kan er net mee door.
Acht uur is maar net
een zesje op je rapport.
Er zijn veel factoren
die bijdragen aan deze epidemie,
maar een belangrijke oorzaak
die tieners van hun slaap berooft,
is feitelijk een kwestie
van overheidsbeleid.
Niet hormonen,
sociale contacten of Snapchat.
Door het hele land beginnen vele scholen
rond half acht of eerder,
ondanks het feit dat grote
medische organisaties aanbevelen
dat scholen voor tieners
niet vroeger beginnen dan half negen.
Dat beleid van vroeg beginnen
heeft een direct gevolg voor hoeveel --
of beter: hoe weinig slaap
Amerikaanse tieners krijgen.
Ze confronteren tieners en hun ouders ook
met een gevecht tegen hun lichaam
dat ze nooit kunnen winnen.
Rond de pubertijd
treedt er bij tieners een vertraging op
in het biologische ritme dat bepaalt
wanneer we ons het meest wakker
en het meest slaperig voelen.
Gedeeltelijk veroorzaakt door veranderde
afgifte van het hormoon melatonine.
Het tienerlichaam wacht met het afgeven
van melatonine tot 11 uur 's avonds,
wat twee uur later is dan wat we zien
bij volwassenen en jongere kinderen.
Dit betekent dat het wakker maken
van een tiener om zes uur 's ochtends,
vergelijkbaar is met een volwassene
die om vier uur op moet.
Op de betreurenswaardige dagen
dat ik om vier uur opsta,
ben ik een zombie.
Functioneel onbruikbaar.
Ik kan niet helder denken,
ben prikkelbaar
en zou eigenlijk niet moeten autorijden.
Maar zo voelen vele Amerikaanse tieners
zich iedere schooldag weer.
Het is zelfs zo dat vele van de,
laten we zeggen,
onplezierige eigenschappen
die we toeschrijven aan tieners --
humeurigheid, prikkelbaarheid,
luiheid, neerslachtigheid --
een bijproduct van chronisch
slaaptekort kunnen zijn.
Veel tieners die kampen met slaaptekort
compenseren dit bij voorkeur
met grote hoeveelheden cafeïne,
in de vorm van giga-frappuccino's
of energiedrankjes en shots.
We hebben dus eigenlijk
een hele generatie
opgepepte vermoeide jeugd.
Voorstanders van
slaapvriendelijke starttijden weten
dat adolescentie een tijd is
van ingrijpende hersenontwikkeling,
met name in die delen van het brein
die verantwoordelijk zijn
voor denkprocessen van de hogere orde,
zoals redeneren, probleemoplossen
en een goed beoordelingsvermogen.
Oftewel, precies het type hersenfunctie
dat verantwoordelijk is
voor het in de hand houden
van het impulsieve en gevaarlijke gedrag
dat zo typisch is voor de adolescentie
en dat ons, ouders van tieners,
zo zorgen baart.
Ze weten dat, net zoals wij allemaal,
als tieners niet genoeg slaap krijgen,
hun hersenen, hun lichamen
en hun gedrag eronder zullen lijden,
met zowel directe als blijvende gevolgen.
Ze kunnen zich niet concentreren,
hun aandacht zakt in
en velen vertonen zelfs gedrag
dat doet denken aan ADHD.
Maar de gevolgen van slaaptekort
gaan veel verder dan het klaslokaal
en dragen helaas bij
aan de vele psychische problemen
die we vooral zien in de adolescentie,
zoals druggebruik,
depressie en zelfdoding.
In ons werk met tieners
van het LA Unified School District
zagen we dat bij de tieners
met slaapproblemen
de kans 55 procent hoger was
dat ze die maand alcohol hadden gebruikt.
In een ander onderzoek
onder 30.000 middelbare scholieren
vond men dat met ieder uur minder slaap
de kans op treurige
of hopeloze gevoelens met 38% steeg
en de kans op zelfdoding met 58%.
En alsof dat niet genoeg is,
hebben tieners die te weinig slapen
een verhoogd risico
op een hele waaier
fysieke gezondheidsproblemen,
waaronder obesitas,
hartziekten en diabetes.
Dan is er ook nog het risico
van de tiener met slaaptekort
en zijn pas behaalde rijbewijs
achter het stuur.
Onderzoeken laten zien
dat vijf uur of minder slapen
precies hetzelfde effect heeft
als een te hoog alcoholpromillage.
Voorstanders van
slaapvriendelijke starttijden
en onderzoekers op dit vlak
hebben hard wetenschappelijk bewijs
voor de enorme voordelen
die latere starttijden zouden hebben.
Onze bevindingen zijn onmiskenbaar
en als slaapwetenschapper
kan ik niet vaak spreken
met die mate van zekerheid.
Tieners uit districten
met latere starttijden slapen meer.
Onze tegenstanders denken wellicht
dat als de school later start,
de tieners later naar bed gaan,
maar de waarheid is
dat ze op dezelfde tijd naar bed gaan
en later opstaan,
resulterend in meer slaap.
Spijbelen wordt minder;
afwezigheid verminderde
met 25% in een bepaald district.
En de kans is kleiner
dat ze van school gaan.
Het zal je niet verbazen
dat ook hun cijfers beter zijn.
Dit heeft dus ook een positieve invloed
op de prestatiekloof.
De scores op de standaard
wiskunde- en leestesten
gaan met twee tot drie procent omhoog.
Dat is hetzelfde effect als de klasomvang
met een derde reduceren,
of een middelmatige leraar
in een klas vervangen
door een bijzonder goede.
Hun mentale en fysieke
gesteldheid verbetert
en zelfs hun families zijn gelukkiger.
Ik bedoel, wie ziet er niet graag
een wat gezelliger tiener
en wat minder chagrijn?
Zelfs hun leefomgeving is veiliger,
omdat de verkeersongelukken afnemen --
70% was de reductie
in een bepaald district.
Gegeven deze enorme voordelen
zou je denken:
daar hoef je niet lang
over na te denken, of wel?
Waarom pikken we dit signaal
als gemeenschap dan niet op?
Vele argumenten tegen
latere starttijden gaan ongeveer zo:
"Waarom onze tieners later laten starten?
Ze moeten hard worden,
zodat ze de maatschappij in kunnen!"
Dat is alsof je tegen de ouder
van een tweejarige zegt:
"Johnny niet laten slapen,
anders kan hij straks niet
naar de kleuterschool."
(Gelach)
Starttijden uitstellen
geeft ook logistieke problemen.
Niet alleen voor studenten
en hun families,
maar voor de hele gemeenschap.
Het wijzigen van busroutes,
verhoogde transportkosten,
het effect op sport,
opvang voor of na school.
Het zijn dezelfde problemen
die bij ieder district weer terugkomen,
door het hele land heen
bij de discussies over de starttijden.
Dit zijn echte problemen,
maar het zijn problemen
die we op kunnen lossen.
Het zijn geen legitieme excuses
om niet het juiste te doen
voor onze kinderen
en dat is om tieners niet te laten starten
voor half negen 's ochtends.
En in districten in het hele land
waar men deze verandering
heeft doorgevoerd,
heeft men ingezien dat die punten van zorg
meestal onterecht bleken
en werden overtroffen door de voordelen
voor de gezondheid van studenten,
hun resultaten
en de veiligheid in de gemeenschap.
Dus morgenochtend,
wanneer we toevallig onze klok
een uur achteruit zetten
en je dat heerlijke
extra uur slaap cadeau krijgt,
en de dag een beetje langer lijkt
en een beetje hoopvoller,
denk dan eens aan
de enorme kracht van slaap;
en aan wat een geschenk het zou zijn
als we onze kinderen op natuurlijke wijze
konden laten wakker worden,
in harmonie met hun biologische klok.
Dank je wel
en slaap lekker.