Είναι 6 το πρωί,
και έξω σκοτάδι πίσσα.
Ο 14χρονος γιος μου
κοιμάται βαθιά στο κρεβάτι του.
Απολαμβάνει τον ανέμελο,
βαθύ ύπνο ενός εφήβου.
Ανάβω το φως και ταρακουνώ
το καημένο αγόρι μέχρι να ξυπνήσει,
διότι ξέρω πως,
όπως όταν ξεκολλάς ένα τσιρότο,
όσο πιο γρήγορα ξεμπερδέψεις,
τόσο καλύτερα.
(Γέλια)
Έχω μια φίλη που φωνάζει «Φωτιά!»
προκειμένου να ξυπνήσει τον έφηβο γιο της.
Και μιαν άλλη που αγανάκτησε τόσο
που περιέλουσε με κρύο νερό τον γιο της
μόνο και μόνο
για να τον σηκώσει από το κρεβάτι.
Ακούγεται βάρβαρο...
αλλά ίσως οικείο σε μερικούς;
Κάθε πρωί ρωτάω τον εαυτό μου,
«Πώς μπορώ
-γνωρίζοντας αυτά που γνωρίζω
και κάνοντας αυτό το επάγγελμα-
να το κάνω στον ίδιο μου το γιο;»
Βλέπετε,
είμαι ερευνήτρια ύπνου.
(Γέλια)
Έτσι, γνωρίζω αρκετά για τον ύπνο
και για τις συνέπειες της απώλειας ύπνου.
Γνωρίζω πως στερώ από το γιο μου τον ύπνο
που χρειάζεται απεγνωσμένα
ως έφηβος στην ανάπτυξη.
Επίσης, γνωρίζω ότι, όταν τον ξυπνάω
ώρες πριν το φυσικό βιολογικό του ρολόι
ορίσει ότι είναι έτοιμος,
είναι κυριολεκτικά
σαν να καταστρέφω τα όνειρά του -
συγκεκριμένα, εκείνο το είδος ύπνου,
που σχετίζεται με την εκμάθηση,
την μνημονική παγίωση
και τη συναισθηματική διεργασία.
Ωστόσο, δεν στερείται τον ύπνο
μόνο το δικό μου παιδί.
Η στέρηση ύπνου είναι επιδημική
μεταξύ των Αμερικανών εφήβων.
Μόνο ένας στους 10 συμπληρώνει
τις 8 με 10 ώρες ύπνου ανά βράδυ,
τις οποίες συστήνουν οι επιστήμονες ύπνου
και οι παιδίατροι.
Τώρα εάν σκεφτόσαστε ότι:
«Ευτυχώς που το δικό μου παιδί
συμπληρώνει οχτώ ώρες ύπνου»,
θυμηθείτε ότι,
οχτώ ώρες είναι
το κατώτατο προτεινόμενο όριο.
Ίσα που περνάτε.
Οχτώ ώρες είναι σαν να παίρνετε Γ
στον έλεγχο προόδου σας.
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες,
που συμβάλλουν σε αυτήν την επιδημία.
Αλλά ο βασικότερος παράγοντας,
που στερεί από τους νέους τον ύπνο τους,
είναι στην ουσία θέμα δημόσιας πολιτικής.
Όχι ορμονών, κοινωνικής ζωής ή Snapchat.
Σε ολόκληρη τη χώρα,
πολλά σχολεία ξεκινούν
γύρω στις 7:30 πμ ή και νωρίτερα,
παρά το γεγονός του ότι μεγάλοι
ιατρικοί οργανισμοί συστήνουν
τα γυμνάσια και τα λύκεια
να μην ξεκινούν πριν από τις 8:30 πμ.
Αυτές οι πολιτικές πρώιμης έναρξης
επηρεάζουν άμεσα το πόσο πολύ -
ή, μάλλον, το πόσο λίγο κοιμούνται
οι έφηβοι στην Αμερική.
Ακόμα, θέτουν τους εφήβους
και τους γονείς τους
σ' έναν κατά βάση μάταιο αγώνα
ενάντια στα σώματά τους.
Κατά την εφηβική ηλικία,
οι νέοι βιώνουν μια καθυστέρηση
στο βιολογικό τους ρολόι,
το οποίο καθορίζει το πότε αισθανόμαστε
αρκετά ξύπνιοι ή νυσταγμένοι.
Αυτό οφείλεται εν μέρει σε μια μεταβολή
στην έκκριση της ορμόνης μελατονίνης.
Το σώμα των εφήβων περιμένει και ξεκινά
την έκκριση μελατονίνης γύρω στις 11 μμ,
δηλαδή δυο ώρες αργότερα
σε σχέση με τους ενήλικες ή τα παιδιά.
Αυτό σημαίνει ότι το να ξυπνάς έναν έφηβο
στις 6 πμ είναι βιολογικά ισοδύναμο
με το να ξυπνάς έναν ενήλικα στις 4 πμ.
Τις ατυχείς εκείνες μέρες
που πρέπει να ξυπνήσω στις 4 πμ,
είμαι σαν ζόμπι.
Δεν μπορώ να λειτουργήσω.
Δεν μπορώ να σκεφτώ καθαρά,
είμαι ευέξαπτη,
και ενδεχομένως δεν θα έπρεπε
να οδηγώ αυτοκίνητο.
Ωστόσο, έτσι αισθάνονται καθημερινά
οι έφηβοι μαθητές στην Αμερική.
Στην ουσία, πολλά από τα αρνητικά
χαρακτηριστικά, όπως θα τα λέγαμε,
που αποδίδουμε στην εφηβεία
-κατήφεια, ευερεθιστότητα,
οκνηρία, κατάθλιψη-
είναι πολύ πιθανόν να οφείλονται
στη χρόνια έλλειψη ύπνου.
Πολλοί έφηβοι που αντιμετωπίζουν
χρόνια έλλειψη ύπνου,
για να ανταπεξέλθουν καταφεύγουν
στην κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων καφεΐνης
πίνοντας Βέντι φραπουτσίνο,
ενεργειακά ποτά και συμπληρώματα.
Ουσιαστικά, έτσι προκύπτει
ένας πλήθος κουρασμένων
αλλά τσιτωμένων νέων.
Οι υπέρμαχοι μιας ευνοϊκής για τον ύπνο
ώρας έναρξης του σχολείου ξέρουν
ότι η εφηβεία είναι μια κρίσιμη περίοδος
για την ανάπτυξη του εγκεφάλου,
ειδικά για εκείνα τα μέρη του εγκεφάλου,
που είναι υπεύθυνα για τις υψηλού
επιπέδου διαδικασίες σκέψης,
όπως ο αιτιασμός, η επίλυση
προβλημάτων και η ορθή κρίση.
Με άλλα λόγια, για το είδος
της εγκεφαλικής δραστηριότητας
που χαλιναγωγεί τις αυθόρμητες
και συχνά ριψοκίνδυνες συμπεριφορές,
που χαρακτηρίζουν την περίοδο της εφηβείας
και είναι εξίσου τρομακτικές
για εμάς, τους γονείς των εφήβων.
Το ξέρουν αυτό όπως το ξέρουμε και εμείς,
όταν οι έφηβοι δεν κοιμούνται
όσο χρειάζονται,
το μυαλό τους, τα σώματά τους
και οι συμπεριφορές τους υποφέρουν
τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα.
Δεν μπορούν να συγκεντρωθούν,
η προσοχή τους πέφτει κατακόρυφα
και πολλοί μπορεί να εμφανίσουν
συμπεριφορικά συμπτώματα
που παραπέμπουν σε ΔΕΠΥ.
Ωστόσο, η έλλειψη ύπνου στους εφήβους
δεν επηρεάζει μόνο τη σχολική επίδοση.
Δυστυχώς, συμβάλλει
και σε πολλά ψυχικά προβλήματα,
που κορυφώνονται κατά την εφηβεία,
όπως η κατάχρηση ουσιών,
η κατάθλιψη και οι αυτοκτονικές τάσεις.
Δουλέψαμε με εφήβους από την Ενιαία
Σχολική Περιφέρεια του Λος Άντζελες
και διαπιστώσαμε ότι οι έφηβοι
με προβλήματα ύπνου
είχαν 55% περισσότερες πιθανότητες
να είχαν καταναλώσει αλκοόλ
τον περασμένο μήνα.
Σε μιαν άλλη έρευνα με πάνω από
30.000 μαθητές γυμνασίου και λυκείου,
ανακάλυψαν ότι για κάθε χαμένη ώρα ύπνου
υπήρχε 38% αύξηση
στα αισθήματα θλίψης ή απελπισίας,
και 58% αύξηση
στις απόπειρες αυτοκτονίας εφήβων.
Κι αν όλα αυτά δεν είναι αρκετά,
οι έφηβοι που στερούνται τον ύπνο
κινδυνεύουν να εμφανίσουν
πλήθος σωματικών προβλημάτων,
τα οποία μαστίζουν τη χώρα μας,
συμπεριλαμβανομένων της παχυσαρκίας,
των καρδιακών παθήσεων και του διαβήτη.
Έπειτα, υπάρχει και ο κίνδυνος
ένας στερημένος από ύπνο έφηβος,
που πρόσφατα πήρε δίπλωμα οδήγησης
να βρεθεί πίσω στο τιμόνι.
Έρευνες έχουν δείξει ότι όταν κοιμάσαι
5 ή και ακόμη λιγότερες ώρες τη νύχτα
είναι σαν να οδηγείς
υπό την επήρεια αλκοόλ,
άνω του επιτρεπόμενου ορίου.
Οι υπέρμαχοι της ευνοϊκής προς τον ύπνο
πρώτης σχολικής ώρας
και οι ερευνητές του κλάδου,
έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά,
αναδεικνύοντας τα τεράστια οφέλη
της αργότερης έναρξης των σχολείων.
Τα πορίσματα είναι αδιαμφισβήτητα,
και ως ερευνήτρια ύπνου,
σπάνια μιλώ με τέτοια βεβαιότητα.
Οι έφηβοι σε περιφέρειες
που το σχολείο ξεκινά πιο αργά,
κοιμούνται περισσότερο.
Στους επικριτές, που πιστεύουν
ότι εάν τα σχολεία ξεκινούν αργότερα,
οι έφηβοι απλώς θα ξενυχτούν περισσότερο,
η αλήθεια είναι ότι
η ώρα που πάνε για ύπνο παραμένει η ίδια,
ωστόσο, η ώρα που ξυπνάνε παρατείνεται,
εξασφαλίζοντας έτσι
περισσότερες ώρες ύπνου.
Οι πιθανότητες του να έρχονται
στο σχολείο αυξάνονται:
οι απουσίες μειώθηκαν
κατά 25% σε μια περιφέρεια.
Και μειώνονται οι πιθανότητες
να εγκαταλείψουν το σχολείο.
Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι
έχουν καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις.
Σαφώς, κάτι τέτοιο μειώνει
το χάσμα των σχολικών αποτελεσμάτων.
Οι επιτυχίες στα τυποποιημένα διαγωνίσματα
στα μαθηματικά και στην ανάγνωση
αυξάνονται κατά 2 ή 3 ποσοστιαίες μονάδες.
Κάτι τέτοιο αντιστοιχεί στην μείωση
των μαθητών ανά τάξη κατά το 1/3,
ή στην αντικατάσταση
ενός μέτριου δασκάλου σε μια τάξη
με κάποιον πραγματικά εξαιρετικό.
Η ψυχική και σωματική τους υγεία
βελτιώνεται,
και ακόμη και οι οικογένειές τους
είναι περισσότερο ευτυχισμένες.
Εννοώ, ποιος δεν θα χαιρόταν
αν οι έφηβοί μας ήταν πιο ευχάριστοι
και γκρίνιαζαν λιγότερο;
Ακόμα, οι κοινότητές τους
είναι ασφαλέστερες,
διότι μειώνονται τα ποσοστά
αυτοκινητιστικών ατυχημάτων -
με μείωση 70% αυτών σε μία περιφέρεια.
Δεδομένων των τεράστιων πλεονεκτημάτων,
ίσως να σκέφτεστε,
ότι αυτό είναι παιχνιδάκι, σωστά;
Τότε, λοιπόν, γιατί ως κοινωνία
δεν έχουμε δώσει προσοχή στο ζήτημα αυτό;
Οι πολέμιοι της ύστερης σχολικής έναρξης
επιχειρηματολογούν ως εξής:
«Γιατί να καθυστερήσουμε
το πρωινό ξύπνημα για τους εφήβους;
Πρέπει να τους σφίξουμε τα λουριά
για ετοιμαστούν για τον πραγματικό κόσμο».
Αλλά είναι σαν να λες
στον γονιό ενός δίχρονου,
«Μην αφήνετε τον Γιαννάκη να κοιμηθεί,
γιατί δεν θα είναι έτοιμος
για νηπιαγωγείο».
(Γέλια)
Η καθυστέρηση της έναρξης των σχολείων
προκαλεί πολλές υλικοτεχνικές προκλήσεις.
Όχι μόνο στους μαθητές
και στις οικογένειές τους,
αλλά και στις κοινότητες στο σύνολό τους.
Ο τροποποίηση
στα δρομολόγια των λεωφορείων,
η αύξηση του κόστους των μεταφορών,
η επίδραση στις αθλητικές δραστηριότητες,
η επιμέλεια πριν ή μετά το σχολείο.
Αυτές είναι οι ανησυχίες,
που προκύπτουν από περιοχή σε περιοχή
ξανά και ξανά σε ολόκληρη τη χώρα
καθώς η σχολική ώρα έναρξης
είναι υπό διαπραγμάτευση.
Και είναι λογικές ανησυχίες.
Αλλά αυτά είναι προβλήματα
που πρέπει να ξεπεράσουμε.
Δεν μπορούν να δικαιολογήσουν το γεγονός
ότι αποτυγχάνουμε να κάνουμε
το σωστό πράγμα για τα παιδιά μας,
που δεν είναι παρά η ρύθμιση της έναρξης
των σχολείων όχι νωρίτερα από τις 8:30 πμ.
Και σε μεγάλες και μικρές περιφέρειες
σε ολόκληρη τη χώρα,
που έκαναν αυτή την αλλαγή,
διαπίστωσαν ότι οι φόβοι αυτοί
είναι συχνά αβάσιμοι,
και ότι αντισταθμίζονται κατά πολύ
από τα τεράστια οφέλη
στην υγεία και τις επιδόσεις των μαθητών,
και στη συλλογική δημόσια ασφάλεια.
Έτσι, αύριο το πρωί,
όταν εντελώς συμπτωματικά θα βάλουμε
τα ρολόγια μας μία ώρα πίσω,
και θα κερδίσετε την υπέροχη αυτή
επιπλέον μία ώρα ύπνου,
και η ημέρα θα φαίνεται λίγο μεγαλύτερη,
και περισσότερο ελπιδοφόρα,
σκεφτείτε την απίστευτη δύναμη του ύπνου.
Και σκεφτείτε τι θείο δώρο θα ήταν
για τα παιδιά μας
να μπορούν να ξυπνούν φυσιολογικά,
σε αρμονία με τη φυσιολογία τους.
Σας ευχαριστώ,
και σας εύχομαι όνειρα γλυκά.