1 00:00:01,190 --> 00:00:01,982 [เสียงซดชา] [อ้าปากหายใจ] 2 00:00:01,982 --> 00:00:05,596 ♪ ♫ ♪ เสียงดนตรีคลาสสิค ♪ ♫ ♪ 3 00:00:09,594 --> 00:00:11,123 ดังนั้น ความเข้าใจความรู้สึกของผู้อื่น คืออะไร? 4 00:00:11,123 --> 00:00:14,748 ...และแตกต่างจากความเห็นใจคนอื่นอย่างไร? 5 00:00:14,748 --> 00:00:17,303 ความเข้าใจความรู้สึกกระตุ้นให้ผู้คนเชื่อมโยงกัน 6 00:00:17,303 --> 00:00:20,264 แต่ความเห็นใจทำให้คนรู้สึกแยกขาดจากกัน 7 00:00:20,264 --> 00:00:21,876 ความเข้าใจความรู้สึก เป็นสิ่งที่น่าสนใจมาก 8 00:00:21,876 --> 00:00:27,130 เทรีซ่า ไวส์แมน เป็นนักวิชาการการพยาบาลท่านหนึ่งที่ได้ศึกษาเรื่องคนในอาชีพต่างๆ... 9 00:00:27,130 --> 00:00:29,450 ...ผู้มีอาชีพแตกต่างหลากหลายซึ่งต้องใช้ความเข้าใจความรู้สึกในการทำงาน 10 00:00:29,450 --> 00:00:31,745 และได้สรุปว่า ความเข้าใจความรู้สึกผู้อื่นนั้น มีคุณลักษณะสำคัญ 4 ประการ คือ 11 00:00:31,745 --> 00:00:33,064 (หนึ่ง) ความเข้าใจมุมมองภาพรวม 12 00:00:33,586 --> 00:00:38,411 เป็นความสามารถที่จะเข้าใจสถานการณ์จากมุมมองของอีกคนหนึ่ง หรือรับรู้ว่ามุมมองนั้นคือความเป็นจริงสำหรับเขา 13 00:00:38,411 --> 00:00:39,764 (สอง) การไม่ด่วนตัดสินถูกผิด 14 00:00:39,764 --> 00:00:42,287 ...ซึ่งทำยาก เมื่อคุณสนุกกับการตัดสินมากพอๆกับที่พวกเราส่วนใหญ่เป็นกัน... 15 00:00:42,287 --> 00:00:43,216 [เสียงผู้ฟังหัวเราะ] 16 00:00:44,307 --> 00:00:45,830 (สาม) การรับรู้อารมณ์ความรู้สึกของผู้อื่น 17 00:00:45,830 --> 00:00:47,464 และ (สี่) ก็สื่อสารสิ่งนั้นออกมา 18 00:00:47,972 --> 00:00:51,832 ความเข้าใจความรู้สึก...คือ การมีความรู้สึกร่วมกันกับผู้อื่น 19 00:00:51,832 --> 00:00:56,264 สำหรับดิฉัน ดิฉันมักจะมองว่าความเข้าใจความรู้สึกเทียบเคียงได้กับพื้นที่หวงห้ามเฉพาะ 20 00:00:56,264 --> 00:01:01,260 เมื่อใครบางคนเหมือนกับตกลงในหลุมลึก และร้องตะโกนออกมาจากก้นหลุม แล้วก็พูดว่า... 21 00:01:01,260 --> 00:01:03,888 “ฉันติดอยู่ที่นี่ มันมืด และฉันรับไม่ไหวแล้ว” 22 00:01:03,888 --> 00:01:06,279 จากนั้น เราก็มองเห็นและพูดว่า... 23 00:01:06,279 --> 00:01:08,398 “เฮ้...ฉันลงมาแล้ว... 24 00:01:08,398 --> 00:01:10,333 ฉันรู้ว่ามันเป็นอย่างไรข้างล่างนี้ 25 00:01:10,333 --> 00:01:12,129 และเธอไม่ได้อยู่ตามลำพังนะ” 26 00:01:12,129 --> 00:01:13,810 ความเห็นใจ น่ะหรือ ก็คือ... 27 00:01:13,810 --> 00:01:15,913 “โอ้!” [เสียงผู้ฟังหัวเราะ] 28 00:01:15,913 --> 00:01:18,108 “มันแย่ อ่ะนะ...” [เสียงผู้ฟังหัวเราะ] 29 00:01:18,108 --> 00:01:20,725 “เออ...ไม่ดีกว่า” 30 00:01:20,725 --> 00:01:22,481 “...เธออยากทานแซนด์วิชไหมล่ะ?” 31 00:01:22,481 --> 00:01:24,270 “อืมม์...” [เสียงผู้ฟังหัวเราะ] 32 00:01:24,270 --> 00:01:26,937 ความเข้าใจความรู้สึกเป็นทางเลือกหนึ่ง และก็เป็นตัวเลือกที่เปราะบาง 33 00:01:26,937 --> 00:01:33,431 นั่นก็เพราะว่า หากดิฉันจะเชื่อมโยงกับคุณได้ ดิฉันจะต้องเชื่อมกับบางสิ่งในตัวเองที่เข้าใจความรู้สึกนั้นก่อน 34 00:01:34,341 --> 00:01:39,247 แทบจะไม่ปรากฏ แม้จะเคยมีบ้าง ที่การแสดงความเข้าใจความรู้สึกจะเริ่มต้นด้วยคำว่า “อย่างน้อย” 35 00:01:41,265 --> 00:01:43,020 [เสียงผู้ฟังหัวเราะ] ดิฉันเคยนะ ใช่ค่ะ 36 00:01:43,020 --> 00:01:44,452 และเราทุกคนพูดอย่างนี้ตลอดมา 37 00:01:44,452 --> 00:01:48,904 เพราะว่าคุณรู้อะไรไหมคะ? เมื่อคนบางคนเพิ่งจะแบ่งปันเรื่องราวที่เจ็บปวดอย่างมากกับเรา 38 00:01:48,904 --> 00:01:50,926 และเราก็พยายามพูดถึงด้านบวกของสิ่งนั้นแทน 39 00:01:50,926 --> 00:01:54,609 ดิฉันไม่คิดว่าคำนี้เป็นคำกริยา แต่ขอใช้เป็นคำกริยาแล้วกัน (พูดถึงคำ silver lining) 40 00:01:54,609 --> 00:01:56,931 เราพยายามจะชี้ให้มองด้านบวกของเหตุการณ์นั้น เช่นว่า 41 00:01:56,931 --> 00:01:58,431 “ฉันแท้งลูกไปแล้ว” 42 00:01:59,229 --> 00:02:01,028 “อย่างน้อยเธอก็รู้ว่าเธอสามารถตั้งครรภ์ได้” 43 00:02:01,028 --> 00:02:02,597 “ฉันคิดว่าชีวิตแต่งงานของฉันกำลังจะพังทลาย” 44 00:02:03,115 --> 00:02:05,164 “อย่างน้อยเธอก็ได้ผ่านชีวิตการแต่งงาน” 45 00:02:05,164 --> 00:02:07,304 [เสียงผู้ฟังหัวเราะ] 46 00:02:09,113 --> 00:02:11,021 “จอห์นกำลังจะถูกไล่ออกจากโรงเรียน” 47 00:02:11,021 --> 00:02:13,304 “อย่างน้อยแซร่าห์ก็สอบได้เกรด A ตลอด” 48 00:02:13,304 --> 00:02:15,252 แต่สิ่งหนึ่งที่เราทำเป็นบางครั้งบางคราว 49 00:02:15,252 --> 00:02:20,151 เมื่อต้องเผชิญกับบทสนทนาที่ยากลำบาก 50 00:02:20,151 --> 00:02:22,371 ก็คือ เราพยายามที่จะทำให้สิ่งต่างๆดีขึ้น 51 00:02:22,371 --> 00:02:25,811 หากดิฉันแบ่งปันเรื่องราวบางอย่างที่ลำบากใจกับคุณ ดิฉันอยากจะได้ยินคุณพูดอย่างนี้มากกว่า 52 00:02:26,026 --> 00:02:26,936 [เสียงพักหายใจ] 53 00:02:27,243 --> 00:02:30,300 “ฉันไม่รู้กระทั่งว่าควรจะพูดอะไรตอนนี้ ฉันเพียงแต่รู้สึกขอบคุณเหลือเกินที่คุณยอมเล่าให้ฟัง” 54 00:02:31,331 --> 00:02:32,658 นั่นเพราะความจริงก็คือ 55 00:02:32,658 --> 00:02:36,070 คำตอบใดๆก็ตามแทบจะไม่สามารถทำให้อะไรดีขึ้นได้ 56 00:02:36,070 --> 00:02:38,202 สิ่งที่ทำให้อะไรดีขึ้นได้ คือ การเชื่อมโยงความรู้สึกต่อกัน 57 00:02:45,297 --> 00:02:46,988 ♪ ♫ ♪ เสียงดนตรีคลาสสิค ♪ ♫ ♪ 58 00:02:48,922 --> 00:02:49,946 ♪ ♫ ♪ เสียงดนตรีคลาสสิค ♪ ♫ ♪