WEBVTT

00:00:00.861 --> 00:00:05.222
เราเสียเวลาในโรงเรียน
ไปกับการเรียนรู้ที่จะสะกดคำ

00:00:05.964 --> 00:00:11.969
ทุกวันนี้ เด็ก ๆ ก็ยังคงเสียเวลา
ที่โรงเรียนไปกับการสะกดคำ

00:00:12.585 --> 00:00:16.236
นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไม
ฉันจึงอยากจะตั้งคำถามที่ว่า

00:00:17.720 --> 00:00:20.831
"เราต้องการกฎการสะกดคำใหม่หรือ"

00:00:21.572 --> 00:00:23.866
ฉันเชื่อว่าใช่ค่ะ เราต้องการมัน

00:00:23.890 --> 00:00:28.520
หรือถ้าจะให้ดี ฉันคิดว่าเราต้องการ
ที่จะให้การสะกดคำที่เรามีง่ายขึ้นกว่าเดิม

NOTE Paragraph

00:00:29.187 --> 00:00:33.465
ทั้งคำถามและคำตอบนี้
ไม่ได้เป็นเรื่องใหม่เลยสำหรับภาษาสเปน

00:00:33.489 --> 00:00:37.703
พวกมันโต้กลับไปกลับมา
ทศวรรษแล้วทศวรรษเล่า

00:00:37.727 --> 00:00:43.330
ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1492 ในคู่มือ
ไวยากรณ์ภาษาสเปนฉบับแรก

00:00:43.354 --> 00:00:49.096
อันโตนิโอ เดอร์ เนบริคา บอกหลักการสะกดคำ
ไว้อย่างชัดเจนและเรียบง่ายว่า

00:00:49.120 --> 00:00:52.039
"... ดังนั้น เราจะต้องเขียนคำต่าง ๆ 
ดังเช่นที่เราออกเสียงพวกมัน

00:00:52.063 --> 00:00:54.443
และการออกเสียงคำเหล่านั้น 
เฉกเช่นที่เราเขียนมัน"

00:00:54.467 --> 00:00:57.769
แต่ละเสียงสอดคล้องกับตัวอักษรแต่ละตัว

00:00:57.793 --> 00:01:01.118
แต่ละตัวอักษร
เป็นตัวแทนของเสียงเดี่ยวแต่ละเสียง

00:01:01.142 --> 00:01:06.345
และตัวอักษรที่ไม่ได้เป็นตัวแทนเสียงใดเลย
ก็สมควรถูกลบทิ้งไป

00:01:07.517 --> 00:01:09.972
วิธีการนี้ เป็นวิธีการทางสัทศาสตร์
(Phonetic Approach)

00:01:09.996 --> 00:01:13.613
ซึ่งบอกว่าเราจะต้องเขียนคำศัพท์ต่าง ๆ 
ดังที่เราออกเสียงพวกมัน

00:01:13.637 --> 00:01:18.346
ทั้งเป็นและไม่เป็นรากของการสะกดคำ
ที่เราปฏิบัติกันในทุกวันนี้

00:01:18.901 --> 00:01:24.402
เพราะว่าภาษาสเปนต่างจากภาษาอื่น ๆ

00:01:24.426 --> 00:01:26.761
เช่น ภาษาอังกฤษ และภาษาฝรั่งเศส

00:01:26.761 --> 00:01:29.761
ตรงที่ภาษาสเปนที่ไม่ยอมเขียนคำต่าง ๆ

00:01:29.761 --> 00:01:31.459
ให้ต่างจากที่เราอ่านออกเสียง
มากจนเกินไป

NOTE Paragraph

00:01:31.483 --> 00:01:33.752
แต่เป็นเพราะเมื่อศตวรรษที่ 18

00:01:33.776 --> 00:01:37.112
เราตัดสินใจว่าเราจะวางมาตรฐาน
การเขียนของเราอย่างไร

00:01:38.372 --> 00:01:42.385
และนี่เป็นอีกวิธีการหนึ่ง
ซึ่งแนะแนวทางที่ดีสำหรับการตัดสินใจ

00:01:42.409 --> 00:01:45.251
มันเป็นวิธีการทางศัพทมูลวิทยา
(Etymological Approach)

00:01:45.275 --> 00:01:47.468
ซึ่งกล่าวว่า เราจะต้องสะกดคำต่าง ๆ

00:01:47.492 --> 00:01:50.646
ตามแบบที่มันถูกเขียน
ในภาษาดั้งเดิมของมัน

00:01:50.670 --> 00:01:52.212
เช่น ตามภาษาละติน หรือตามภาษากรีก

00:01:52.236 --> 00:01:57.036
นั่นทำให้เรามีอักษร H ที่ไม่ออกเสียง
ซึ่งเราเขียนมันเอาไว้ แต่ไม่ได้ออกเสียง

00:01:57.060 --> 00:02:02.348
นั่นทำให้เรามีอักษร B และ V
ซึ่งทั้งสองตัวอักษรนี้

00:02:02.372 --> 00:02:06.039
ไม่ได้ออกเสียงแตกต่างกันเลยในภาษาสเปน
อย่างที่หลาย ๆ คนเข้าใจ

00:02:06.460 --> 00:02:08.508
นั่นจึงทำให้เราปวดหัวกับตัว G

00:02:08.532 --> 00:02:11.213
ที่บางครั้งก็เป็นเสียงธนิต
อย่างคำว่า "gente" [เคนเต้]

00:02:11.237 --> 00:02:13.618
และบางครั้งก็เป็นเสียงสิถิล
อย่างเช่นคำว่า "gato"[กาโต้]

00:02:13.642 --> 00:02:17.152
นั่นทำให้เรามีตัว C, S และ Z

00:02:17.990 --> 00:02:21.218
อักษรทั้งสามที่ในบางแห่ง
ก็ให้เสียงเหมือนกัน

00:02:21.242 --> 00:02:24.207
แต่ในบางแห่งอาจให้เสียงต่างกันเป็นสองเสียง
แต่ไม่ใช่สามเสียง

NOTE Paragraph

00:02:25.800 --> 00:02:28.368
ฉันไม่ได้มาที่นี่เพื่อจะบอกคุณ

00:02:28.368 --> 00:02:31.368
เกี่ยวกับสิ่งที่คุณยังไม่รู้
จากประสบการณ์ของคุณ

00:02:31.368 --> 00:02:34.317
เราทุกคนไปโรงเรียน

00:02:34.341 --> 00:02:38.988
เราทุกคนทุ่มเวลามากมายไปกับการศึกษา

00:02:39.012 --> 00:02:43.710
ทุ่มช่วงวัยเยาว์ที่สมองยังเป็นไม้อ่อนดัดง่าย

00:02:43.734 --> 00:02:45.341
เสียเวลาไปกับการเขียนตามคำบอก

00:02:45.365 --> 00:02:50.396
ในการจดจำกฎในการสะกดคำ
ที่ไม่ว่าอย่างไรเสีย ก็เต็มไปด้วยข้อยกเว้น

00:02:50.919 --> 00:02:54.706
เราถูกบอกหลายต่อหลายครั้ง
ทั้งโดยตรงและโดยนัย

00:02:54.730 --> 00:02:58.261
ว่าในการสะกดคำ

00:02:58.261 --> 00:03:01.261
สิ่งที่เป็นพื้นฐานต่อการสอนสั่งของเรา
กำลังอยู่ในความเสี่ยง

00:03:01.261 --> 00:03:03.562
กระนั้น ฉันก็ยังรู้สึกว่า

00:03:03.586 --> 00:03:07.221
คุณครูทั้งหลายไม่ได้ถามตัวเองว่า
ทำไมมันถึงสลักสำคัญนัก

00:03:07.245 --> 00:03:10.373
อันที่จริง พวกเขาไม่ได้ถามตัวเอง
ด้วยคำถามก่อนหน้านี้ว่า

00:03:10.397 --> 00:03:12.939
จุดประสงค์ของการสะกดคำคืออะไร

00:03:13.993 --> 00:03:16.865
เราต้องการสะกดคำไปเพื่ออะไร

NOTE Paragraph

00:03:18.619 --> 00:03:21.536
และความจริงก็คือ เมื่อใครสักคน
ถามตัวเองด้วยคำถามนี้

00:03:21.560 --> 00:03:24.649
คำตอบนั้นเรียบง่ายกว่า
แต่กลับสำคัญน้อยกว่า

00:03:24.673 --> 00:03:26.106
ที่พวกเรามักจะเชื่อกัน

00:03:26.672 --> 00:03:30.415
การสะกดคำ
ทำให้การเขียนของเรามีเอกภาพ

00:03:30.415 --> 00:03:33.415
เพื่อที่พวกเราจะได้เขียนเหมือน ๆ กัน

00:03:33.415 --> 00:03:37.773
และเพื่อทำให้มันง่ายต่อความเข้าใจของเรา
เมื่อเราอ่านการเขียนของกันและกัน

00:03:38.407 --> 00:03:41.003
แต่ที่แตกต่างจากแง่มุมอื่น ๆ ของภาษา


00:03:41.003 --> 00:03:44.003
เช่น การแบ่งวรรคตอน

00:03:44.003 --> 00:03:50.102
ในการสะกดคำนั้น
มันไม่มีการใช้อารมณ์เข้ามาเกี่ยวข้อง

00:03:50.126 --> 00:03:51.570
ในการแบ่งวรรคตอน

00:03:52.117 --> 00:03:56.073
ด้วยการแบ่งวรรคตอน ฉันสามารถเลือก
ที่จะเปลี่ยนความหมายของวลีได้

00:03:56.097 --> 00:03:58.546
ด้วยการแบ่งวรรคตอน

00:03:58.546 --> 00:04:01.546
ฉันสามารถที่จะกำหนด
บางจังหวะของการเขียนของฉันได้

00:04:01.546 --> 00:04:03.785
แต่ไม่ใช่ด้วยการสะกดคำ

00:04:03.809 --> 00:04:07.386
เมื่อมันเป็นเรื่องของการสะกดคำ
มีเพียงแค่ถูกหรือผิด

00:04:07.410 --> 00:04:11.004
ตามแต่ว่ามันเข้ากันหรือไม่เข้ากัน
กับกฎในตอนนั้น

00:04:11.694 --> 00:04:17.048
แต่แล้ว มันจะไม่เป็นเหตุเป็นผลกว่าหรือ
ที่จะทำให้กฎในปัจจุบันเรียบง่าย

00:04:17.072 --> 00:04:23.044
เพื่อให้เรียนและสอนกันง่ายยิ่งขึ้น 
และใช้การสะกดคำได้อย่างถูกต้อง

00:04:23.678 --> 00:04:28.185
มันจะไม่เป็นเหตุเป็นผลกว่านี้หรือ
ที่จะทำให้กฎในปัจจุบันเรียบง่าย

00:04:28.209 --> 00:04:30.585
เพื่อให้เวลาทั้งหมด

00:04:30.585 --> 00:04:33.585
ที่เราอุทิศแก่การสอนการสะกดคำ

00:04:33.585 --> 00:04:36.653
จะสามารถถูกนำไปอุทิศให้กับเรื่องอื่น ๆ 
ที่เกี่ยวกับภาษา

00:04:36.677 --> 00:04:40.644
ซึ่งความซับซ้อนของพวกมัน
สมควรได้รับเวลาและความใส่ใจ

NOTE Paragraph

00:04:42.433 --> 00:04:47.397
สิ่งที่ฉันอยากนำเสนอ
ไม่ใช่การล้มเลิกการสะกดคำ

00:04:47.421 --> 00:04:51.413
ไม่ใช่ให้ทุกคนเขียนอย่างไรก็ได้
อย่างที่อยากจะเขียน

00:04:51.878 --> 00:04:55.798
ภาษาเป็นเครื่องมือสาธารณะ

00:04:55.822 --> 00:04:58.609
ดังนั้น

00:04:58.609 --> 00:05:01.609
ฉันก็ยังเชื่อว่ามันเป็นพื้นฐาน
ว่าเราควรใช้มันตามเกณฑ์ที่มีร่วมกัน

00:05:01.609 --> 00:05:03.781
แต่ฉันยังพบว่ามันเป็นพื้นฐาน

00:05:03.805 --> 00:05:08.151
ที่เกณฑ์ที่มีอยู่ร่วมกันนั้น
จะต้องเรียบง่ายที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

00:05:08.175 --> 00:05:12.009
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพราะ
ถ้าเราทำให้การสะกดคำของเราเรียบง่าย

00:05:12.033 --> 00:05:14.846
เราก็ไม่ต้องลดระดับมันให้ต่ำลงมา

00:05:14.870 --> 00:05:17.543
เมื่อการสะกดคำของเราเรียบง่าย

00:05:17.567 --> 00:05:21.345
คุณภาพของภาษาก็ไม่ได้รับผลกระทบเลย

NOTE Paragraph

00:05:22.109 --> 00:05:26.018
ทุก ๆ วัน ฉันทำงานเกี่ยวกับ
วรรณกรรมยุคทองของสเปน

00:05:26.042 --> 00:05:29.646
ฉันอ่าน การ์ซิลาโซ่, เซร์บันเตส, 
กอนโกร่า, เกเบโด

00:05:29.670 --> 00:05:32.617
ผู้ซึ่งบางครั้งก็เขียนคำว่า "hombre" 
[ออมเบร] แบบที่ไม่มีตัว H

00:05:32.641 --> 00:05:35.869
และบางครั้งก็เขียนคำว่า "escribir" 
[เอสคริบริ] ด้วยตัว V

00:05:35.893 --> 00:05:38.332
และมันชัดเจนสำหรับฉัน

00:05:38.356 --> 00:05:43.757
ว่าความแตกต่างระหว่างการสะกดคำเหล่านั้น
กับการสะกดคำของเราคือการตกลงกัน

00:05:43.781 --> 00:05:47.374
หรืออาจพูดได้ว่า การไร้ซึ่งข้อตกลง
ในช่วงเวลาของพวกเขา

00:05:47.398 --> 00:05:49.427
แต่ไม่ใช่ความแตกต่างเรื่องคุณภาพ

00:05:50.344 --> 00:05:52.768
แต่ขอให้ฉันวกกลับไปพูดถึง
ครูบาอาจารย์สักหน่อย

00:05:52.792 --> 00:05:56.146
เพราะพวกเขาเป็นตัวละครสำคัญ
ในเรื่องราวนี้

00:05:56.170 --> 00:06:01.611
ก่อนหน้านี้ ฉันเล่าถึงการยืนกราน
ที่ค่อนข้างจะไร้เหตุผล

00:06:01.635 --> 00:06:04.549
ที่ครูของเราจู้จี้กับเราเหลือเกิน

00:06:04.573 --> 00:06:06.073
ในเรื่องการสะกดคำ

00:06:06.097 --> 00:06:09.569
แต่ความเป็นจริงก็คือ
สิ่งต่าง ๆ เป็นอย่างที่มันเป็น

00:06:09.593 --> 00:06:11.885
มันมีเหตุผลที่ชัดเจน

00:06:11.909 --> 00:06:14.272
ในสังคมของเรา

00:06:14.272 --> 00:06:17.272
การสะกดคำทำหน้าที่เป็นดัชนีแห่งเอกสิทธิ์

00:06:17.272 --> 00:06:21.660
ที่แยกผู้ทรงวัฒนธรรมออกจากผู้ป่าเถื่อน
แยกผู้มีการศึกษาออกจากผู้ไร้การศึกษา

00:06:21.684 --> 00:06:26.672
โดยไม่เกี่ยวข้องเลยว่า
บริบทที่กำลังถูกเขียนอยู่นั้นคืออะไร

00:06:26.696 --> 00:06:30.007
คนคนหนึ่งอาจได้งานหรือไม่ได้งาน

00:06:30.031 --> 00:06:32.700
ด้วยเหตุที่เขาเขียน H หรือว่าไม่ได้เขียน

00:06:32.724 --> 00:06:33.724
คนคนหนึ่งอาจกลายเป็นตัวตลกของสังคม

00:06:33.724 --> 00:06:35.937
เพียงเพราะเขียนตัว B ไว้ผิดตำแหน่ง

00:06:35.937 --> 00:06:38.588
ดังนั้น ในบริบทนี้

00:06:38.612 --> 00:06:40.788
แน่นอนล่ะว่า 
เราควรสละเวลาให้กับการสะกดคำ

00:06:40.812 --> 00:06:45.885
แต่เราไม่ควรลืมว่า

NOTE Paragraph

00:06:45.909 --> 00:06:48.447
ตลอดประวัติศาสตร์ของภาษาเรา

00:06:48.471 --> 00:06:50.671
มีแต่ครู

00:06:50.695 --> 00:06:52.635
หรือผู้ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาภาษา
ในระดับเบื้องต้นเท่านั้น

00:06:52.659 --> 00:06:56.584
ที่ส่งเสริมการปฏิรูปการสะกด

00:06:56.608 --> 00:06:59.128
ที่ตระหนักว่าการสะกดคำของเรา

00:06:59.152 --> 00:07:03.591
มักจะมีอุปสรรค
ในเรื่องของการถ่ายทอดความรู้

00:07:03.615 --> 00:07:06.004
ตัวอย่างเช่น ในกรณีของเรา

00:07:06.028 --> 00:07:07.695
เซอร์เมียนโต และ อันเดรส เบลโย่
เป็นหัวหอกในการปฏิรูปการสะกดคำ

00:07:07.719 --> 00:07:12.272
ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เกิดขึ้นกับภาษาสเปน

00:07:12.296 --> 00:07:15.701
ซึ่งก็คือ การปฏิรูปในชิลี
เมื่อกลางศตวรรษที่ 19

00:07:15.725 --> 00:07:20.235
แล้วทำไมเราไม่รับเอาผลสำเร็จ
จากครูบาอาจารย์เหล่านั้น

00:07:21.894 --> 00:07:26.355
และนำมันมาพัฒนาการสะกดคำของเราล่ะ

00:07:26.379 --> 00:07:29.772
นี่คือ กลุ่มคำที่เราคุ้นเคยจำนวน 10,000 คำ

00:07:29.796 --> 00:07:33.048
ที่ฉันอยากจะหยิบยกขึ้นมา
เพื่อพูดถึงการเปลี่ยนแปลงของพวกมัน

00:07:33.072 --> 00:07:34.626
ที่ฉันคิดว่ามันสมเหตุสมผล
ที่จะนำมาอภิปรายกัน

00:07:34.650 --> 00:07:39.121
ลองกำจัด H ที่ไม่ต้องออกเสียงออกไป

NOTE Paragraph

00:07:40.207 --> 00:07:42.575
ตรงที่เราเขียน H แต่ไม่อ่านออกเสียง

00:07:42.599 --> 00:07:47.687
ลองไม่ต้องเขียนมันดูนะคะ

00:07:47.711 --> 00:07:49.002
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:07:49.026 --> 00:07:50.042
ฉันจินตนาการไม่ออก
ว่ามันจะเกิดเป็นเรื่องอ่อนไหว

NOTE Paragraph

00:07:50.066 --> 00:07:52.704
ที่ใครสักคนจะถูกตัดสินเพราะความยุ่งยาก
ที่เกิดจาก H ที่ไม่ออกเสียงได้อย่างไร


00:07:52.728 --> 00:07:57.719
อย่างที่เราพูดถึงไปก่อนหน้านี้ว่า B และ V

00:07:57.743 --> 00:08:00.088
ไม่เคยมีความแตกต่างกันเลย
ในภาษาสเปน

00:08:00.112 --> 00:08:02.982
(เสียงปรบมือ)

NOTE Paragraph

00:08:03.006 --> 00:08:04.023
เลือกมาสักตัว จะเป็นตัวไหนก็ได้
ปรึกษากัน และตัดสินใจเลย

NOTE Paragraph

00:08:04.047 --> 00:08:07.352
ทุกคนมีความชื่นชอบเป็นการส่วนตัวอยู่แล้ว
และอาจจะถกเถียงกัน

00:08:07.376 --> 00:08:11.006
เลือกมาตัวเดียวก็พอ แล้วทิ้งอีกตัวไป

00:08:11.030 --> 00:08:13.874
มาแยกหน้าที่ให้กับ G และ J

00:08:13.898 --> 00:08:16.905
G ควรจะคงเสียงเสียงสิถิลของมันไว้
แบบใน "กาโต้" "มาโก" "อะกิล่า"

00:08:16.929 --> 00:08:21.351
และ J ควรคงเสียงเสียงธนิต

00:08:21.375 --> 00:08:24.671
อย่างใน "คาราบี" "คาราฟา" "เคนเต้"
"อาร์เคนติโน" เอาไว้

00:08:24.695 --> 00:08:29.589
กรณีของ C, S และ Z ก็น่าสนใจ

00:08:30.441 --> 00:08:35.769
เพราะมันแสดงว่าวิธีการที่เกี่ยวข้องกับ
การออกเสียงนั้นจะต้องเป็นตัวชี้แนะ

00:08:35.793 --> 00:08:39.630
แต่ไม่อาจเป็นหลักการแต่เพียงอย่างเดียวได้

00:08:39.654 --> 00:08:42.719
ในบางกรณี ความแตกต่างในการอ่าน
ออกเสียงจะต้องได้รับการบ่งบอก

00:08:42.743 --> 00:08:47.502
ค่ะ อย่างที่ฉันพูดถึงก่อนหน้านี้
C, S และ Z

00:08:47.526 --> 00:08:50.432
ในบางที่ มีเสียงเพียงแบบเดียว
ในบางที่มีเสียงสองแบบ

00:08:50.456 --> 00:08:53.798
หากเราลดตัวอักษรจากสามตัว
เหลือเป็นสองตัวก็ดีมากแล้ว

00:08:53.822 --> 00:08:59.008
สำหรับบางคน การเปลี่ยนแปลงนี้
อาจเป็นอะไรที่สุดโต่ง

NOTE Paragraph

00:09:00.247 --> 00:09:05.117
แต่จริง ๆ แล้วไม่เลยค่ะ

00:09:05.141 --> 00:09:07.322
ราชบัณฑิตยสถานสเปน
และสถาบันทางภาษาทุกแห่ง

00:09:07.346 --> 00:09:10.609
ยังเชื่อว่าการสะกดคำ
ควรที่จะได้รับการพัฒนาปรับปรุง

00:09:10.633 --> 00:09:15.538
ในแบบที่ว่า ภาษานั้นถูกเชื่อมโยงกับ
ประวัติศาสตร์ ธรรมเนียม และประเพณี

00:09:15.562 --> 00:09:20.448
แต่ในขณะเดียวกัน มันจะต้องเหมาะสม
ต่อการใช้ในชีวิตประจำวัน

00:09:20.472 --> 00:09:25.095
และบางครั้ง การเชื่อมโยงกับ
ประวัติศาสตร์ ธรรมเนียม และประเพณีนี้

00:09:25.119 --> 00:09:30.013
ก็กลายเป็นอุปสรรคสำหรับการใช้ในปัจจุบัน

00:09:30.037 --> 00:09:35.121
แน่นอนล่ะว่า
นี่เป็นการอธิบายข้อเท็จจริงที่ว่า

00:09:35.619 --> 00:09:37.728
ภาษาของเรานั้น
เป็นมากกว่าภาษาเพื่อนบ้าน

00:09:37.752 --> 00:09:44.705
ตรงที่ภาษาของเราได้ดัดแปลงตัวเอง
โดยพวกเราเองมาโดยตลอด

00:09:44.729 --> 00:09:48.257
ยกตัวอย่างเช่น เราเปลี่ยนจากการเขียน
"ortographia" เป็น "ortografía",

00:09:48.281 --> 00:09:51.935
จาก "theatro" เป็น "teatro",
จาก "quantidad" เป็น "cantidad",

00:09:51.959 --> 00:09:56.060
จาก "symbolo" เป็น "símbolo",

00:09:56.084 --> 00:09:58.472
และตัว H ที่ไม่ออกเสียง
ก็ค่อย ๆ ถูกกำจัดออกไป

00:09:58.496 --> 00:10:03.903
จากพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน

00:10:03.927 --> 00:10:06.167
"arpa" และ "armonía" สามารถสะกด
แบบมีหรือไม่มี H ก็ได้

00:10:06.191 --> 00:10:11.983
และทุกคนก็เห็นด้วยกับมัน

00:10:12.007 --> 00:10:13.507
ฉันยังเชื่อด้วยว่า

NOTE Paragraph

00:10:15.452 --> 00:10:18.200
เวลานี้แหละที่เหมาะสมต่อการอภิปราย

00:10:18.224 --> 00:10:24.169
เราพูดกันเสมอว่า
ภาษาเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอ

00:10:25.397 --> 00:10:29.408
จากรากฐานขึ้นมา

00:10:29.432 --> 00:10:31.298
และผู้ใช้ภาษาก็คือผู้ที่นำคำใหม่ ๆ 
เพิ่มเติมเข้าไป

00:10:31.322 --> 00:10:34.595
และเป็นผู้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง
ทางไวยากรณ์

00:10:34.619 --> 00:10:38.154
และผู้มีอำนาจหน้าที่
เช่นองค์กรทางวิชาการในบางแห่ง

00:10:38.178 --> 00:10:41.995
หรือพจนานุกรมในบางฉบับ
หรือกระทรวงกรมในบางแห่ง

00:10:42.019 --> 00:10:45.930
หลังจากระยะเวลาอันยาวนาน
ก็ยอมรับและจัดรวมพวกมันเข้าไป

00:10:45.954 --> 00:10:49.780
มันเป็นจริงเฉพาะกับบางระดับของภาษา

00:10:50.576 --> 00:10:54.224
มันเป็นจริงเฉพาะในระดับคำศัพท์

00:10:54.248 --> 00:10:57.643
ทว่ามันไม่ค่อยจะเป็นเช่นนั้น
ในระดับของไวยากรณ์

00:10:57.667 --> 00:11:00.921
และฉันเกือบจะพูดได้ว่า 
มันไม่เป็นจริงเช่นนั้นเลยในระดับการสะกดคำ

00:11:00.945 --> 00:11:05.131
ที่ตามประวัติศาสตร์แล้ว
เปลี่ยนแปลงแบบรับคำสั่งจากเบื้องบนลงมา

00:11:05.155 --> 00:11:09.196
สถาบันต่าง ๆ

00:11:09.220 --> 00:11:13.255
เป็นผู้คอยออกกฏและกำหนดวัตถุประสงค์
ในการเปลี่ยนแปลงเสมอมา

00:11:13.279 --> 00:11:15.619
ทำไมฉันถึงพูดว่านี่คือเวลาเปลี่ยนแปลง
ที่เหมาะสมน่ะหรือคะ

NOTE Paragraph

00:11:17.143 --> 00:11:21.933
ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน

00:11:21.957 --> 00:11:23.325
การเขียนถูกจำกัดมากกว่า
และเป็นส่วนตัวมากกว่าการพูด

00:11:23.349 --> 00:11:29.489
แต่ในยุคของเรานี้
ที่เป็นยุคของโซเชียลเน็ตเวิร์ก

00:11:30.118 --> 00:11:34.592
จะกลายเป็นความเปลี่ยนแปลงรูปแบบปฏิวัติ

00:11:34.616 --> 00:11:37.763
ผู้คนไม่เคยเขียนกันแพร่หลายเช่นนี้มาก่อน

00:11:38.311 --> 00:11:41.355
คนไม่เคยเขียนเพื่อให้ผู้อ่าน
จำนวนมากมายเท่านี้มาก่อน

00:11:41.379 --> 00:11:45.927
และเป็นครั้งแรกในสังคมออนไลน์

00:11:46.536 --> 00:11:49.653
เราจะได้เห็นการใช้การสะกดคำ
ในรูปโฉมใหม่ในระดับมหาชน

00:11:49.677 --> 00:11:54.717
ที่ซึ่งผู้มีการศึกษาชั้นสูงที่สะกดคำ
ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

00:11:54.741 --> 00:11:59.350
เมื่ออยู่ในสังคมออนไลน์
ก็มีพฤติกรรมส่วนใหญ่

00:11:59.374 --> 00:12:01.654
เหมือน ๆ กับพฤติกรรม
ของผู้ใช้งานสังคมออนไลน์โดยมาก

00:12:01.678 --> 00:12:07.227
นั่นบ่งบอกว่า พวกเขาผ่อนปรน
การตรวจสอบการสะกดคำ

00:12:07.251 --> 00:12:10.933
และให้ความสำคัญกับความรวดเร็ว
และความสะดวกในการสื่อสารมากกว่า

00:12:10.957 --> 00:12:15.792
สังคมออนไลน์เวลานี้ เราจะเห็นความสับสน 
ในการใช้ของแต่ละคน

00:12:16.309 --> 00:12:21.740
แต่ฉันคิดว่า เราต้องให้ความสนใจกับมัน

00:12:21.764 --> 00:12:24.781
เพราะว่ามันอาจกำลังบอกเราว่า

00:12:24.805 --> 00:12:27.152
ยุคที่จะกำหนดการเขียนแนวใหม่

00:12:27.176 --> 00:12:31.774
กำลังหาจุดยืนให้กับการเขียนแบบใหม่นี้

00:12:31.798 --> 00:12:36.107
ฉันเชื่อว่ามันคงไม่ถูกต้อง
ถ้าเราปฏิเสธหรือเขี่ยมันทิ้งไป

00:12:36.448 --> 00:12:41.566
ด้วยเหตุผลที่ว่า

00:12:41.590 --> 00:12:46.562
เราระบุว่าพวกมันเป็นอาการของการเสื่อมสลาย
ทางวัฒนธรรมในยุคของเรา

00:12:46.586 --> 00:12:51.524
ไม่ค่ะ ฉันเชื่อว่าเราจะต้องสังเกต
จัดระเบียบ และเปิดทางให้พวกมัน

00:12:51.548 --> 00:12:57.210
ด้วยแนวทางที่สอดคล้องกับความต้องการ
ในยุคของเราอย่างเหมาะสมยิ่งกว่า

NOTE Paragraph

00:12:58.741 --> 00:13:02.473
ฉันคาดเดาได้ถึงผลลัพธ์บางอย่าง

00:13:03.524 --> 00:13:04.954
จะมีคนพูดว่า

00:13:04.978 --> 00:13:10.088
ถ้าเราทำให้การสะกดคำนั้นเรียบง่าย
เราจะสูญเสียศัพทมูลวิทยาไป

00:13:10.923 --> 00:13:14.013
ว่ากันตามจริงแล้ว
หากเราอยากจะอนุรักษ์ศัพทมูลวิทยา

00:13:14.037 --> 00:13:16.467
เราจะต้องทำอะไรมากกว่า
แค่จดจ่ออยู่ที่การสะกดคำ

00:13:16.491 --> 00:13:20.496
เราจะต้องเรียนภาษาละติน
กรีก และอาหรับ

00:13:21.239 --> 00:13:23.870
ด้วยการสะกดคำที่ถูกทำให้เรียบง่าย
เราอาจทำให้ศัพทมูลวิทยา

00:13:23.894 --> 00:13:29.084
เป็นอย่างที่มันเป็นในตอนนี้
ซึ่งก็คือทำพจนานุกรมศัพทมูลวิทยานั่นเอง

00:13:29.108 --> 00:13:31.457
ผลลัพธ์ที่สองจะมาจากคนที่บอกว่า

00:13:32.117 --> 00:13:35.124
"ถ้าเราทำให้การสะกดคำเรียบง่าย

00:13:35.148 --> 00:13:38.866
เราก็จะแบ่งแยกความแตกต่าง

00:13:38.890 --> 00:13:42.566
ระหว่างคำที่มีตัวอักษรแตกต่างกัน
เพียงตัวเดียวไม่ได้"

00:13:42.590 --> 00:13:46.680
นั่นก็จริงอยู่ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา

00:13:46.704 --> 00:13:51.680
ภาษาของเรามีคำพ้องรูป
ที่มีความหมายแตกต่างกัน

00:13:51.704 --> 00:13:54.466
แต่ว่าเราก็ไม่เห็นจะสับสนระหว่าง
คำว่า "banco" ที่แปลว่าม้านั่ง

00:13:54.490 --> 00:13:56.562
กับ "banco" ที่แปลว่าธนาคาร เลย

00:13:56.586 --> 00:13:59.835
หรือคำว่า "traje" ที่แปลว่าสูท
กับคำว่า "trajimos" ที่แปลว่าสวมใส่

00:13:59.859 --> 00:14:06.498
ในสถานการณ์ส่วนใหญ่
บริบทช่วยขจัดความสับสนต่าง ๆ

NOTE Paragraph

00:14:07.192 --> 00:14:10.145
แต่ก็ยังมีข้อโต้เถียงที่สามอยู่ดี

00:14:12.102 --> 00:14:13.274
สำหรับฉันแล้ว มันเป็นข้อโต้แย้ง
ที่เข้าใจได้มากที่สุด

00:14:15.053 --> 00:14:18.498
นั่นก็คือ คนที่บอกว่า
"ฉันไม่อยากเปลี่ยนเลย

00:14:18.522 --> 00:14:21.990
ฉันเติบโตมากับการสะกดคำแบบนี้
ฉันเคยชินกับอะไรแบบนี้

00:14:22.536 --> 00:14:26.245
พออ่านคำที่สะกดแบบเรียบง่ายนี่

00:14:26.269 --> 00:14:32.542
มันทำเอาตาฉันแทบบอด"

NOTE Paragraph

00:14:32.566 --> 00:14:34.367
(เสียงหัวเราะ)

NOTE Paragraph

00:14:34.391 --> 00:14:39.264
ส่วนหนึ่งของข้อโต้แย้งนี้
มีอยู่ในตัวเราทุกคน

00:14:40.183 --> 00:14:41.672
เราควรจะทำอย่างไรน่ะหรือคะ

00:14:41.696 --> 00:14:44.405
ฉันคิดว่า เราควรทำในสิ่งที่
เราทำกันเสมอ ๆ ในกรณีเช่นนี้

00:14:44.429 --> 00:14:49.842
ซึ่งก็คือ เปลี่ยนแปลงมันซะ

00:14:49.866 --> 00:14:54.399
เด็ก ๆ ก็ได้รับการสอนกฎใหม่

00:14:54.423 --> 00:14:58.724
พวกเราที่ไม่อยากปรับเปลี่ยนตาม
ก็สามารถเขียนในแบบที่เราคุ้นเคยได้

00:14:59.264 --> 00:15:05.771
และหวังว่า เวลาจะช่วยทำให้กฎใหม่
เข้าที่เข้าทาง

00:15:05.795 --> 00:15:11.101
ความสำเร็จของการเปลี่ยนแปลงการสะกดคำ
ที่ส่งผลลึกลงไปต่อรากเหง้าของนิสัย

00:15:11.663 --> 00:15:15.981
ตั้งอยู่บนความระมัดระวัง, ความเห็นพ้องต้องกัน,
ความค่อยเป็นค่อยไป และความอดทน

00:15:16.005 --> 00:15:18.320
ในเวลาเดียวกัน เราก็ไม่อาจยอม
ให้การยึดติดกับสิ่งเดิม ๆ

00:15:18.775 --> 00:15:22.211
เหนี่ยวรั้งเราไว้ไม่ให้เราก้าวไปข้างหน้า

00:15:22.235 --> 00:15:24.749
สิ่งที่ดีที่สุดที่เราจะรำลึกถึงอดีต

NOTE Paragraph

00:15:25.255 --> 00:15:27.828
ก็คือการพัฒนาสิ่งที่ตกทอดมาสู่เรา

00:15:27.852 --> 00:15:30.863
ฉะนั้น ฉันจึงเชื่อว่าเราต้องเข้าถึงข้อตกลง

00:15:30.887 --> 00:15:33.825
สถาบันวิชาการจะต้องเข้าถึงข้อตกลง

00:15:33.849 --> 00:15:37.554
และเลิกนิสัยเดิม ๆ ของเรา
ในเรื่องกฏกติกาการสะกดคำ

00:15:37.578 --> 00:15:39.239
ที่เราทำไปเพื่อรักษาธรรมเนียมปฏิบัติ
แม้ว่าเดี๋ยวนี้มันจะไร้ประโยชน์แล้วก็ตาม

00:15:39.685 --> 00:15:43.161
ฉันเชื่อว่า ถ้าเราทำอย่างนั้น

00:15:43.185 --> 00:15:47.185
กับส่วนหนึ่งของภาษาที่เรียบง่าย
แต่มีความสำคัญยิ่งนี้

00:15:47.209 --> 00:15:52.543
เราจะส่งมอบอนาคตที่สดใสกว่า
ไว้ให้กับลูกหลานของเรา

NOTE Paragraph

00:15:53.122 --> 00:15:56.530
(เสียงปรบมือ)