WEBVTT 00:00:14.605 --> 00:00:19.716 Chciałbym wam przedstawić mojego ulubionego pasożyta. 00:00:19.716 --> 00:00:21.551 Mogę wybierać z milionów, 00:00:21.551 --> 00:00:22.866 a oto on: 00:00:22.866 --> 00:00:24.336 to osa szmaragdowa. 00:00:24.336 --> 00:00:27.283 Można ją spotkać w rejonach Afryki i Azji. 00:00:27.283 --> 00:00:28.608 Ma około 2 cm długości 00:00:28.608 --> 00:00:30.997 i jest pięknie wyglądającym pasożytem. 00:00:30.997 --> 00:00:32.659 Możecie twierdzić, 00:00:32.659 --> 00:00:34.225 że to przecież nie pasożyt. 00:00:34.225 --> 00:00:35.153 To nie tasiemiec 00:00:35.153 --> 00:00:35.895 ani nie wirus, 00:00:35.895 --> 00:00:38.639 więc jak osa może być pasożytem? 00:00:38.639 --> 00:00:40.553 Myślicie zapewne o zwykłych osach, 00:00:40.553 --> 00:00:45.008 tych, które budują papierowe gniazda. 00:00:45.008 --> 00:00:48.663 Osy szmaragdowe są o tyle inne, 00:00:48.663 --> 00:00:52.721 że mieszkają w żywych karaluchach. 00:00:54.627 --> 00:00:57.669 Oto jak to się dzieje. 00:00:57.669 --> 00:01:00.552 Osa szmaragdowa szuka karalucha, 00:01:00.552 --> 00:01:03.719 ląduje na nim i gryzie go w skrzydło. 00:01:03.719 --> 00:01:04.933 Uwaga, będę karaluchem. 00:01:04.933 --> 00:01:06.273 Blee! Aaaa! 00:01:06.273 --> 00:01:08.352 Karaluch strząsa z siebie osę: 00:01:08.352 --> 00:01:10.671 "Poszła won!". 00:01:10.671 --> 00:01:14.551 Osa zaczyna żądlić karalucha. 00:01:14.551 --> 00:01:17.045 Nagle karaluch nie może się ruszać 00:01:17.045 --> 00:01:18.474 przez około minutę. 00:01:18.474 --> 00:01:21.095 Potem dochodzi do siebie 00:01:21.095 --> 00:01:22.843 i wstaje. 00:01:22.843 --> 00:01:24.294 Mógłby teraz uciec, 00:01:24.294 --> 00:01:26.286 ale nie robi tego. 00:01:26.286 --> 00:01:28.596 Nie chce tego zrobić. 00:01:28.596 --> 00:01:30.482 Stoi bez ruchu. 00:01:30.482 --> 00:01:33.571 Stał się właśnie niewolnikiem zombie. 00:01:35.371 --> 00:01:37.435 Nie wymyślam sobie tego. 00:01:37.435 --> 00:01:38.651 Osa odlatuje, 00:01:38.651 --> 00:01:41.266 odchodzi i znajduje dziurę, 00:01:41.266 --> 00:01:44.155 pogłębia ją odpowiednio. 00:01:44.155 --> 00:01:45.586 Potem wraca. 00:01:45.586 --> 00:01:48.268 To może zająć jej nawet pół godziny. 00:01:48.268 --> 00:01:51.181 Karaluch wciąż tam tkwi. 00:01:51.181 --> 00:01:53.697 Co dalej? 00:01:53.697 --> 00:01:56.917 Osa chwyta za jeden z czułków karalucha, 00:01:56.923 --> 00:01:59.134 wgryza się w niego 00:01:59.134 --> 00:02:01.933 i ciągnie go. 00:02:01.933 --> 00:02:04.770 Karaluch na to: "W porządku" 00:02:04.770 --> 00:02:07.851 i daje się prowadzić, jak pies na smyczy. 00:02:07.851 --> 00:02:11.765 Następnie osa zabiera karalucha do jamy. 00:02:11.765 --> 00:02:14.744 Karaluch myśli sobie: "Fajna jama". 00:02:14.744 --> 00:02:16.331 Osa zajmuje się swoimi sprawami, 00:02:16.331 --> 00:02:17.933 a potem opuszcza jamę 00:02:17.933 --> 00:02:19.130 i zamyka ją, 00:02:19.130 --> 00:02:23.412 grzebiąc karalucha żywcem w ciemności. 00:02:23.412 --> 00:02:27.319 Karaluch na to: "No dobra, zostanę tu, jeśli chcesz". 00:02:27.319 --> 00:02:29.558 Wspomniałem, że karaluch zajął się... 00:02:29.558 --> 00:02:32.918 a raczej osa zajęła się swoimi sprawami, 00:02:32.918 --> 00:02:34.683 zanim opuściła jamę. 00:02:34.683 --> 00:02:37.105 Mianowicie złożyła jaja 00:02:37.105 --> 00:02:39.382 na brzuchu karalucha. 00:02:39.382 --> 00:02:42.129 Z jaj wykluwa się larwa osy. 00:02:42.140 --> 00:02:43.660 Wygląda jak robak 00:02:43.660 --> 00:02:45.792 z dużymi, paskudnymi szczękami. 00:02:45.792 --> 00:02:49.315 Wygryza dziurę w karaluchu 00:02:49.315 --> 00:02:51.913 i zaczyna go jeść od zewnątrz. 00:02:51.913 --> 00:02:55.352 Robi się coraz większa, co widać tutaj. 00:02:55.352 --> 00:02:56.922 I jak już wystarczająco urośnie, 00:02:56.922 --> 00:03:00.457 postanawia wpełznąć do tej dziury, 00:03:00.457 --> 00:03:02.215 do środka karalucha. 00:03:02.215 --> 00:03:05.800 Siedzi teraz w środku wciąż żywego karalucha, 00:03:05.800 --> 00:03:09.557 któremu wcale to nie przeszkadza. 00:03:09.557 --> 00:03:11.701 Trwa to około miesiąca. 00:03:11.701 --> 00:03:14.293 Larwa wciąż rośnie 00:03:14.293 --> 00:03:16.678 i zmienia się w poczwarkę podobną do kokonu. 00:03:16.678 --> 00:03:18.930 Rosną jej oczy, 00:03:18.930 --> 00:03:19.915 skrzydła, 00:03:19.915 --> 00:03:21.804 nogi, 00:03:21.804 --> 00:03:24.767 a karaluch jest wciąż żywy i czeka. 00:03:24.767 --> 00:03:27.142 W końcu osa jest gotowa do wyjścia 00:03:27.142 --> 00:03:30.553 i wtedy karaluch ostatecznie umiera, 00:03:30.553 --> 00:03:33.140 ponieważ w pełni uformowana, dojrzała osa 00:03:33.140 --> 00:03:36.595 wypełza z umierającego ciała karalucha. 00:03:38.193 --> 00:03:40.966 Osa następnie otrząsa się, 00:03:40.966 --> 00:03:42.207 wychodzi z jamy 00:03:42.207 --> 00:03:44.349 i szuka innej osy do spółkowania, 00:03:44.349 --> 00:03:47.960 żeby powtórzyć wszystko od początku. 00:03:47.960 --> 00:03:50.731 To nie jest science fiction, 00:03:50.731 --> 00:03:54.592 to dzieje się codziennie na całym świecie. 00:03:54.592 --> 00:03:58.343 Naukowcy są zafascynowani tym procesem. 00:03:58.343 --> 00:04:01.540 Dopiero zaczynają odkrywać, jak to wszystko się dzieje. 00:04:01.540 --> 00:04:04.212 Jeśli spojrzymy na to, jak to się odbywa, 00:04:04.212 --> 00:04:08.128 nabieramy szacunku dla odrażającej osy. 00:04:08.128 --> 00:04:12.079 Otóż kiedy osa atakuje karalucha, 00:04:12.079 --> 00:04:13.570 to nie żądli go bezładnie, 00:04:13.570 --> 00:04:18.998 tylko wykonuje dwa precyzyjne użądlenia. 00:04:18.998 --> 00:04:21.060 Zna system nerwowy karalucha 00:04:21.060 --> 00:04:23.509 jak własną kieszeń. 00:04:23.509 --> 00:04:26.308 Pierwsze użądlenie jest tutaj, 00:04:26.308 --> 00:04:28.473 w "generatorze rytmu chodzenia" 00:04:28.473 --> 00:04:29.311 i można zgadnąć, 00:04:29.311 --> 00:04:30.984 że te neurony wysyłają nogom 00:04:30.984 --> 00:04:33.120 polecenia ruchu. 00:04:33.120 --> 00:04:36.025 Osa blokuje kanały używane 00:04:36.025 --> 00:04:37.377 do wysyłania sygnałów. 00:04:37.377 --> 00:04:39.508 Karaluch chce iść, chce uciekać, NOTE Paragraph 00:04:39.508 --> 00:04:42.835 ale nie może, bo nie może ruszać nogami. 00:04:42.835 --> 00:04:45.041 Trwało to okoły minuty. 00:04:45.041 --> 00:04:49.917 To naprawdę wyrafinowana farmakologia. 00:04:49.917 --> 00:04:51.996 Używamy tej samej metody 00:04:51.996 --> 00:04:53.266 w iwermektynie, 00:04:53.266 --> 00:04:54.617 która leczy ślepotę rzeczną 00:04:54.617 --> 00:04:55.926 powodowaną przez pasożyta, 00:04:55.926 --> 00:04:57.600 który dostaje się do oczu. 00:04:57.600 --> 00:05:00.734 Iwermektyna paraliżuje pasożyta, 00:05:00.734 --> 00:05:03.071 używając tej samej strategii. 00:05:03.071 --> 00:05:05.150 Odkryliśmy to w latach 70., 00:05:05.150 --> 00:05:08.331 a osa szmaragdowa robi to od milionów lat. 00:05:09.500 --> 00:05:11.546 Następnie mamy drugie użądlenie. 00:05:11.546 --> 00:05:14.974 To użądlenie trafia w dwa miejsca na raz. 00:05:14.974 --> 00:05:18.057 Żeby to sobie wyobrazić, 00:05:18.057 --> 00:05:22.172 pomyślcie, że macie przyjaciela 00:05:22.172 --> 00:05:25.790 z bardzo, ale to bardzo straszną igłą 00:05:25.790 --> 00:05:26.851 I ten przyjaciel 00:05:26.851 --> 00:05:28.560 lub fałszywy przyjaciel 00:05:28.560 --> 00:05:31.314 wbija wam ją w szyję, 00:05:31.314 --> 00:05:33.288 do środka czaszki 00:05:33.288 --> 00:05:35.672 i zatrzymuje się w pewnej części mózgu, 00:05:35.672 --> 00:05:38.787 wstrzykując tam jakieś specyfiki, 00:05:38.787 --> 00:05:40.986 potem idzie dalej 00:05:40.986 --> 00:05:43.621 i wstrzykuje jeszcze więcej. 00:05:43.621 --> 00:05:45.186 Są to dwa szczególne miejsca, 00:05:45.186 --> 00:05:46.196 oznaczone jako "SEG", 00:05:46.196 --> 00:05:50.313 a końcówka jako "Br". 00:05:50.313 --> 00:05:55.749 Też umiemy to robić, ale jest to bardzo trudne. 00:05:55.749 --> 00:05:57.997 Nazywa się to stereotaktycznym podaniem leku. 00:05:57.997 --> 00:06:00.622 Należy umieścić pacjenta na wielkim metalowym stelażu, 00:06:00.622 --> 00:06:01.642 żeby się nie ruszył, 00:06:01.642 --> 00:06:03.803 i posłużyć się też tomografią komputerową, 00:06:03.803 --> 00:06:05.094 żeby, patrząc na obraz, 00:06:05.094 --> 00:06:07.305 wiedzieć, gdzie się znajdujemy. 00:06:07.305 --> 00:06:10.542 Osa szmaragdowa ma czujniki na żądle 00:06:10.542 --> 00:06:12.169 i naukowcy uważają, 00:06:12.169 --> 00:06:16.512 że wyczuwa drogę przez mózg karalucha, 00:06:16.512 --> 00:06:19.876 aż dotrze do właściwego miejsca 00:06:19.876 --> 00:06:22.703 i tam penetruje pojedynczy neuron, 00:06:22.703 --> 00:06:25.244 dostarczając swój ładunek. 00:06:25.244 --> 00:06:29.389 To jest niesamowite 00:06:29.389 --> 00:06:31.440 i wydaje się, że po tej akcji 00:06:31.440 --> 00:06:36.772 osa przejmuje kontrolę 00:06:36.772 --> 00:06:39.214 nad ciałem karalucha. 00:06:39.214 --> 00:06:42.124 Odbiera karaluchowi wolną wolę. 00:06:42.124 --> 00:06:43.688 Nie docenialiśmy wolnej woli, 00:06:43.688 --> 00:06:46.657 dopóki osa nie zabrała jej karaluchowi. 00:06:46.657 --> 00:06:50.343 Nie mamy zielonego pojęcia, jak to robi 00:06:50.343 --> 00:06:52.443 oraz jaki jest skład jadu. 00:06:52.443 --> 00:06:53.926 Nie wiemy, jakie połączenia 00:06:53.926 --> 00:06:56.380 w mózgu są atakowane 00:06:56.380 --> 00:06:58.278 i myślę, że to głównie dlatego 00:06:58.278 --> 00:07:00.208 jest to mój ulubiony pasożyt, 00:07:00.208 --> 00:07:03.194 bo tak wiele możemy się od niej nauczyć. 00:07:03.194 --> 00:07:05.323 Dziękuję za uwagę.