[Script Info]
Title: 
[Events]
Format: Layer, Start, End, Style, Name, MarginL, MarginR, MarginV, Effect, Text
Dialogue: 0,0:00:00.00,0:00:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังที่คริสได้บอกคุณไปแล้วนะครับ ผมศึกษาสมองมนุษย์
Dialogue: 0,0:00:04.00,0:00:06.00,Default,,0000,0000,0000,,การทำงานและโครงสร้างของสมองมนุษย์
Dialogue: 0,0:00:06.00,0:00:10.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมอยากให้คุณลองคิดสักครู่ว่ามันเกี่ยวกับอะไร
Dialogue: 0,0:00:10.00,0:00:14.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือก้อนเยลลี่ ก้อนเยลลี่ที่มีมวล 3 ปอนด์
Dialogue: 0,0:00:14.00,0:00:17.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณสามารถประคองมันไว้ในมือได้
Dialogue: 0,0:00:17.00,0:00:21.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันสามารถคิดไตร่ตรองถึง\Nความกว้างใหญ่ของห้วงอวกาศ
Dialogue: 0,0:00:21.00,0:00:23.00,Default,,0000,0000,0000,,มันคิดไตร่ตรองถึงความหมายของความเป็นอนันต์
Dialogue: 0,0:00:23.00,0:00:28.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันไตร่ตรองถึงตัวของมันเอง\Nที่กำลังไต่ตรองความหมายของอนันต์อยู่
Dialogue: 0,0:00:28.00,0:00:33.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณสมบัติการคิดวนซ้ำแบบนี้\Nที่เราเรียกมันว่าความตระหนักรู้ตน
Dialogue: 0,0:00:33.00,0:00:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผมคิดว่ามันคือเป้าหมายสูงสุดของประสาทวิทยา
Dialogue: 0,0:00:37.00,0:00:39.00,Default,,0000,0000,0000,,และหวังว่า วันหนึ่งเราจะเข้าใจกลไกของมัน
Dialogue: 0,0:00:40.00,0:00:43.00,Default,,0000,0000,0000,,เอาล่ะ แล้วเราจะศึกษาอวัยวะลึกลึบนี้ได้อย่างไร ?
Dialogue: 0,0:00:43.00,0:00:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมหมายถึง คุณมีถึงหนึ่งแสนล้านเซลล์ประสาท
Dialogue: 0,0:00:47.00,0:00:50.00,Default,,0000,0000,0000,,เส้นใยเล็กๆของโพรโทพลาสซึมที่มีปฏิสัมพันธ์ต่อกัน
Dialogue: 0,0:00:50.00,0:00:54.00,Default,,0000,0000,0000,,และจากกิจกรรมเหล่านี้\Nก่อให้เกิดความสามารถมากมาย
Dialogue: 0,0:00:54.00,0:00:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่เราเรียกว่าธรรมชาติของมนุษย์\Nและสติสัมปชัญญะของมนุษย์
Dialogue: 0,0:00:57.00,0:00:58.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเกิดขึ้นได้อย่างไร ?
Dialogue: 0,0:00:58.00,0:01:01.00,Default,,0000,0000,0000,,มันมีหลายวิธีที่จะใช้เพื่อศึกษา\Nการทำงานของสมองมนุษย์
Dialogue: 0,0:01:01.00,0:01:04.00,Default,,0000,0000,0000,,วิธีหนึ่ง ซึ่งเราใช้เป็นหลักเลยก็คือ
Dialogue: 0,0:01:04.00,0:01:09.00,Default,,0000,0000,0000,,การศึกษาผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บ\Nในบริเวณเล็กๆ ของสมอง
Dialogue: 0,0:01:09.00,0:01:11.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือเกิดการเปลี่ยนแปลงทางพันธุกรรม\Nในบริเวณเล็กๆ ของสมอง
Dialogue: 0,0:01:11.00,0:01:15.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่เกิดขึ้นไม่ใช่การถดถอยในทุกๆ ด้าน
Dialogue: 0,0:01:15.00,0:01:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ในความสามารถของสมอง
Dialogue: 0,0:01:17.00,0:01:20.00,Default,,0000,0000,0000,,เหมือนกับกระบวนการรับรู้โดยรวมแย่ลง
Dialogue: 0,0:01:20.00,0:01:23.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สิ่งที่คุณพบ คือการสูญเสียการทำงาน\Nแบบเฉพาะเจาะจงมากๆ
Dialogue: 0,0:01:23.00,0:01:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ในขณะที่การทำงานด้านอื่นๆ ยังคงปกติดีอยู่
Dialogue: 0,0:01:25.00,0:01:27.00,Default,,0000,0000,0000,,และนี่ช่วยให้ความั่นใจแก่คุณในการยืนยัน
Dialogue: 0,0:01:27.00,0:01:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าส่วนนั้นของสมองเกี่ยวข้อง\Nในกระบวนการทำงานของหน้าที่นั้น
Dialogue: 0,0:01:31.00,0:01:33.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจึงสามารถเชื่อมโยงหน้าที่เข้ากับโครงสร้าง
Dialogue: 0,0:01:33.00,0:01:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และหาว่าวงจรการทำงานของสมองนั้นทำงานอย่างไร
Dialogue: 0,0:01:36.00,0:01:38.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อก่อให้เกิดหน้าที่เฉพาะอันนั้น
Dialogue: 0,0:01:38.00,0:01:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น นี่จึงเป็นสิ่งที่เราพยายามทำ
Dialogue: 0,0:01:40.00,0:01:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ให้ผมแสดงให้ดูถึง 3 ตัวอย่างที่โดดเด่น
Dialogue: 0,0:01:43.00,0:01:47.00,Default,,0000,0000,0000,,อันที่จริง ผมจะกล่าวถึง 3 ตัวอย่าง \Nตัวอย่างละ 6 นาที ในการบรรยายครั้งนี้
Dialogue: 0,0:01:47.00,0:01:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวอย่างแรก เป็นโรคแปลกประหลาด \Nชื่อ กลุ่มอาการ คัพกราส์ (Capgras syndrome)
Dialogue: 0,0:01:51.00,0:01:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณดูที่สไลด์แรก
Dialogue: 0,0:01:53.00,0:01:58.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือสมองกลีบขมับ กลีบหน้า กลีบข้าง
Dialogue: 0,0:01:58.00,0:02:00.00,Default,,0000,0000,0000,,กลีบเหล่านั้นประกอบกันเป็นสมอง
Dialogue: 0,0:02:00.00,0:02:04.00,Default,,0000,0000,0000,,และที่ซ่อนตัวอยู่ใต้ผิวของสมองกลีบขมับ
Dialogue: 0,0:02:04.00,0:02:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่คุณมองมันไม่เห็นจากมุมนี้
Dialogue: 0,0:02:06.00,0:02:08.00,Default,,0000,0000,0000,,มันจะมีโครงสร้างเล็กๆ\Nที่เรียกว่า ฟิวซิฟอร์มไจรัส (fusiform gyrus)
Dialogue: 0,0:02:08.00,0:02:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันถูกเรียกว่าสมองส่วนที่ใช้จดจำใบหน้า
Dialogue: 0,0:02:11.00,0:02:14.00,Default,,0000,0000,0000,,เนื่องจากถ้ามันเสียหาย\Nคุณจะไม่สามารถจำใบหน้าผู้คนได้
Dialogue: 0,0:02:14.00,0:02:16.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณยังคงจำพวกเขาได้จากน้ำเสียง
Dialogue: 0,0:02:16.00,0:02:18.00,Default,,0000,0000,0000,,และพูดว่า "อ้อใช่ นั่นโจ"
Dialogue: 0,0:02:18.00,0:02:21.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่คุณไม่สามารถมองใบหน้าพวกเขา\Nแล้วจำได้ว่าเป็นใคร
Dialogue: 0,0:02:21.00,0:02:23.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะไม่สามารถแม้แต่จะจำตัวเองในกระจกได้
Dialogue: 0,0:02:23.00,0:02:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมหมายถึง คุณคงรู้ได้เพราะถ้าคุณกระพริบตา\Nเงาสะท้อนคุณก็กระพริบด้วย
Dialogue: 0,0:02:26.00,0:02:28.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณก็รู้ว่ามันเป็นกระจก
Dialogue: 0,0:02:28.00,0:02:31.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่คุณจะจำไม่ได้ว่าคนในกระจกเป็นตัวคุณเอง
Dialogue: 0,0:02:31.00,0:02:35.00,Default,,0000,0000,0000,,โอเค ตอนนี้โรคนี้เป็นที่รู้จักกันดี \Nว่ามีสาเหตุมาจากฟิวซิฟอร์มไจรัสถูกทำลาย
Dialogue: 0,0:02:35.00,0:02:38.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันยังมีกลุ่มอาการหายากอีกแบบหนึ่ง \Nที่จริงแล้วพบยากมาก
Dialogue: 0,0:02:38.00,0:02:42.00,Default,,0000,0000,0000,,มีแพทย์น้อยคนที่เคยได้ยินชื่อมัน \Nแม้แต่นักประสาทวิทยาเองก็ไม่เคยได้ยิน
Dialogue: 0,0:02:42.00,0:02:44.00,Default,,0000,0000,0000,,มันถูกเรียกว่า อาการประสาทหลอนคัพกราส์
Dialogue: 0,0:02:44.00,0:02:47.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือ คนไข้ผู้ซึ่งในแง่อื่นๆแล้วปกติดีทุกอย่าง
Dialogue: 0,0:02:47.00,0:02:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ได้รับบาดเจ็บที่ศรีษะ ฟื้นจากโคม่า
Dialogue: 0,0:02:50.00,0:02:53.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นปกติดีทุกอย่าง\Nยกเว้นตอนทีเขาเจอแม่ของเขา
Dialogue: 0,0:02:53.00,0:02:56.00,Default,,0000,0000,0000,,และพูดว่า "ผู้หญิงคนนี้เหมือนแม่ของฉันเปี๊ยบ
Dialogue: 0,0:02:56.00,0:02:58.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เธอเป็นตัวปลอม
Dialogue: 0,0:02:58.00,0:03:00.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอเป็นผู้หญิงคนอื่นที่แสร้งทำเป็นแม่ของฉัน"
Dialogue: 0,0:03:00.00,0:03:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ ทำไมสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น ?
Dialogue: 0,0:03:02.00,0:03:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมบางคน \N--และคนคนนี้ก็เป็นผู้มีสัมปชัญญะครบถ้วน
Dialogue: 0,0:03:05.00,0:03:07.00,Default,,0000,0000,0000,,และฉลาดในแง่อื่นๆ ทั้งหมด\Nแต่เมื่อเขาเห็นแม่ของเขา
Dialogue: 0,0:03:07.00,0:03:10.00,Default,,0000,0000,0000,,อาการประสาทหลอนก็จะเริ่มขึ้น\Nและบอกว่านั่นไม่ใช่แม่ของเขา
Dialogue: 0,0:03:10.00,0:03:12.00,Default,,0000,0000,0000,,คำอธิบายทั่วไปของเรื่องนี้
Dialogue: 0,0:03:12.00,0:03:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งคุณจะหาได้ในหนังสือจิตวิทยาทุกเล่ม
Dialogue: 0,0:03:14.00,0:03:18.00,Default,,0000,0000,0000,,คือมุมมองแบบฟรอยด์ นั่นคือ นายหมอนี่
Dialogue: 0,0:03:18.00,0:03:20.00,Default,,0000,0000,0000,,อ้อ และคำอธิบายนี้ก็ใช้กับผู้หญิงได้ด้วยนะครับ
Dialogue: 0,0:03:20.00,0:03:22.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมแค่ยกตัวอย่างว่าเป็นผู้ชาย
Dialogue: 0,0:03:22.00,0:03:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อคุณเป็นเด็กน้อย เป็นทารก
Dialogue: 0,0:03:25.00,0:03:27.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณมีความรู้สึกดึงดูดทางเพศต่อแม่ของคุณ
Dialogue: 0,0:03:27.00,0:03:29.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่มีชื่อเรียกว่า ปมเอดิเพิส \N(Oedipus complex) ของฟรอยด์
Dialogue: 0,0:03:29.00,0:03:31.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมไม่ได้บอกว่าผมเชื่อนะครับ
Dialogue: 0,0:03:31.00,0:03:33.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่นี่คือมุมมองแบบมาตรฐานในแบบของฟรอยด์
Dialogue: 0,0:03:33.00,0:03:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อคุณโตขึ้น สมองชั้นนอกพัฒนาขึ้น
Dialogue: 0,0:03:36.00,0:03:40.00,Default,,0000,0000,0000,,และยับยั้งความปราถนาทางเพศ\Nต่อแม่ของคุณที่ซ่อนอยู่
Dialogue: 0,0:03:40.00,0:03:44.00,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณพระเจ้า ไม่อย่างนั้น\Nคุณคงเกิดอารมณ์ทางเพศเมื่อเห็น\Nแม่ของตัวเองกันหมดแน่ๆ
Dialogue: 0,0:03:44.00,0:03:46.00,Default,,0000,0000,0000,,และสิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ
Dialogue: 0,0:03:46.00,0:03:48.00,Default,,0000,0000,0000,,การบาดเจ็บที่ศรีษะ ทำลายสมองชั้นนอก
Dialogue: 0,0:03:48.00,0:03:52.00,Default,,0000,0000,0000,,เปิดโอกาสให้ความปรารถนาทางเพศ\Nที่ซ่อนเร้นอยู่ถูกปลดปล่อย
Dialogue: 0,0:03:52.00,0:03:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ปะทุขึ้นสู่ภายนอก อย่างทันทีทันใดโดยอธิบายไม่ได้
Dialogue: 0,0:03:55.00,0:03:58.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณรู้สึกถูกกระตุ้นทางเพศโดยแม่ของคุณ
Dialogue: 0,0:03:58.00,0:04:00.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณจะคิดว่า "พระเจ้า ถ้านี่เป็นแม่ของฉัน
Dialogue: 0,0:04:00.00,0:04:02.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมฉันถึงมีอารมณ์ทางเพศได้หล่ะ?
Dialogue: 0,0:04:02.00,0:04:04.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอต้องเป็นผู้หญิงคนอื่น เธอต้องเป็นตัวปลอม"
Dialogue: 0,0:04:04.00,0:04:08.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นการตีความแบบเดียวที่สมเหตุผล\Nกับการบาดเจ็บของสมอง
Dialogue: 0,0:04:08.00,0:04:11.00,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่เคยฟังดูสมเหตุผลเลยสำหรับผม \Nข้อโต้แย้งนี้
Dialogue: 0,0:04:11.00,0:04:14.00,Default,,0000,0000,0000,,เข้าใจคิดจริงๆ เช่นเดียวกับข้อโต้แย้งอื่นๆของฟรอยด์
Dialogue: 0,0:04:14.00,0:04:16.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:04:16.00,0:04:21.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันไม่ค่อยมีเหตุผล \Nเพราะผมเคยเห็นอาการหลอนแบบเดียวกัน
Dialogue: 0,0:04:21.00,0:04:23.00,Default,,0000,0000,0000,,คนไข้คนหนึ่ง มีอาการหลอนแบบเดียวกัน \Nกับหมาพุดเดิ้ลของเขา
Dialogue: 0,0:04:23.00,0:04:24.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:04:24.00,0:04:29.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาบอกว่า "หมอ, นี่มันไม่ใช่ฟิฟี่ มันดูเหมือนฟิฟี่เป๊ะ
Dialogue: 0,0:04:29.00,0:04:31.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่นี่มันเป็นหมาตัวอื่น"
Dialogue: 0,0:04:31.00,0:04:33.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ลองเอาคำอธิบายแบบฟรอยด์มาใช้สิครับ
Dialogue: 0,0:04:33.00,0:04:34.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:04:34.00,0:04:38.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะเริ่มพูดเรื่องความปรารถนาจะสมสู่กับสัตว์\Nที่ซ้อนเร้นอยู่ในมนุษย์ทุกคน
Dialogue: 0,0:04:38.00,0:04:41.00,Default,,0000,0000,0000,,หรืออะไรแบบนั้น ซึ่งแน่นอน มันเหลวไหลสิ้นดี
Dialogue: 0,0:04:41.00,0:04:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ แล้วมันเกิดอะไรขึ้น ?
Dialogue: 0,0:04:43.00,0:04:45.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่จะอธิบายความผิดปกติอันน่าฉงนนี้
Dialogue: 0,0:04:45.00,0:04:49.00,Default,,0000,0000,0000,,เราศึกษาถึงโครงสร้างและการทำงาน\Nของเส้นทางสื่อประสาททางสายตาในสมองที่ปกติ
Dialogue: 0,0:04:49.00,0:04:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ปกติแล้ว สัญญาณภาพเข้ามาสู่ลูกตา
Dialogue: 0,0:04:52.00,0:04:54.00,Default,,0000,0000,0000,,และส่งไปยังส่วนประมวลภาพในสมอง
Dialogue: 0,0:04:54.00,0:04:57.00,Default,,0000,0000,0000,,อันที่จริงแล้ว มีพื้นที่ 30 ส่วนในสมอง\Nที่เกี่ยวข้องกับเรื่องภาพ
Dialogue: 0,0:04:57.00,0:05:00.00,Default,,0000,0000,0000,,หลังจากประมวลผลเสร็จ\Nข้อความจะถูกส่งไปยังโครงสร้างเล็กๆ
Dialogue: 0,0:05:00.00,0:05:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ชื่อฟิวซิฟอร์มไจรัส ที่ซึ่งคุณรับรู้ใบหน้า
Dialogue: 0,0:05:05.00,0:05:07.00,Default,,0000,0000,0000,,มันมีเซลล์ประสาทที่ไวต่อภาพใบหน้า
Dialogue: 0,0:05:07.00,0:05:10.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณสามารถเรียกมันได้ว่า\Nเป็นสมองส่วนจดจำใบหน้า
Dialogue: 0,0:05:10.00,0:05:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมพูดถึงไปแล้วก่อนหน้านี้
Dialogue: 0,0:05:12.00,0:05:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ เมื่อบริเวณนั้นเสียหาย\Nคุณจะเสียความสามารถในการจดจำใบหน้า
Dialogue: 0,0:05:16.00,0:05:19.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่จากบริเวณนั้น ข้อความถูกส่งต่อไปยัง
Dialogue: 0,0:05:19.00,0:05:22.00,Default,,0000,0000,0000,,โครงสร้างที่เรียกว่า อมิกดาลา (amygdala) ในสมองชั้นใน
Dialogue: 0,0:05:22.00,0:05:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ส่วนความรู้สึกในสมอง
Dialogue: 0,0:05:24.00,0:05:26.00,Default,,0000,0000,0000,,และโครงสร้างนั้น ที่เรียกว่า อมิกดาลา
Dialogue: 0,0:05:26.00,0:05:28.00,Default,,0000,0000,0000,,จะวัดปริมาณความรู้สึกของสิ่งที่คุณมองเห็น
Dialogue: 0,0:05:28.00,0:05:32.00,Default,,0000,0000,0000,,มันคือเหยื่อ มันคือผู้ล่า มันคือเพศตรงข้าม
Dialogue: 0,0:05:32.00,0:05:34.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือมันคือสิ่งทั่วๆไปเช่นเศษผ้า
Dialogue: 0,0:05:34.00,0:05:38.00,Default,,0000,0000,0000,,เศษชอล์ก หรือ ผมไม่อยากจะชี้ไปตรงนั้น แต่
Dialogue: 0,0:05:38.00,0:05:40.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือรองเท้า หรืออะไรก็ตาม
Dialogue: 0,0:05:40.00,0:05:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ซึ่งคุณสามารถละเลยได้
Dialogue: 0,0:05:42.00,0:05:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ถ้าอามิกดาลาถูกกระตุ้น\Nนั่นหมายถึงบางอย่างที่สำคัญ
Dialogue: 0,0:05:45.00,0:05:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ข้อความจะถูกส่งต่อไปยังระบบประสาทอัตโนมัติ
Dialogue: 0,0:05:48.00,0:05:50.00,Default,,0000,0000,0000,,หัวใจคุณจะเต้นเร็วขึ้น
Dialogue: 0,0:05:50.00,0:05:53.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณเริ่มเหงื่อออก \Nเพื่อเตรียมจะระบายความร้อน
Dialogue: 0,0:05:53.00,0:05:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่คุณจะสร้างจากการออกแรงของกล้ามเนื้อ
Dialogue: 0,0:05:55.00,0:05:59.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นถือเป็นโชคดี เพราะเราสามารถ\Nวางขั้วไฟฟ้าสองอันไว้ในมือคุณ
Dialogue: 0,0:05:59.00,0:06:03.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้ววัดการเปลี่ยนแปลงความต้านทานไฟฟ้า\Nของผิวหนังซึ่งเกิดจากเหงื่อ
Dialogue: 0,0:06:03.00,0:06:05.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นผมจึงสามารถวัดได้ว่า เมื่อคุณมองบางสิ่ง
Dialogue: 0,0:06:05.00,0:06:09.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณตื่นเต้น หรือรู้สึกถูกกระตุ้นหรือเปล่า
Dialogue: 0,0:06:09.00,0:06:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมจะบอกในอีกสักครู่
Dialogue: 0,0:06:11.00,0:06:15.00,Default,,0000,0000,0000,,แนวคิดของผมคือ เมื่อนายคนนี้มองวัตถุสักชิ้น
Dialogue: 0,0:06:15.00,0:06:19.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือมองวัตถุอะไรก็ตาม\Nมันจะถูกส่งไปยังส่วนประมวลภาพ
Dialogue: 0,0:06:19.00,0:06:22.00,Default,,0000,0000,0000,,มันจะถูกประมวลโดยฟิวซิฟอร์มไจรัส
Dialogue: 0,0:06:22.00,0:06:25.00,Default,,0000,0000,0000,,และคุณก็รู้ว่ามันเป็นต้นถั่ว หรือโต๊ะ
Dialogue: 0,0:06:25.00,0:06:27.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือแม่ของคุณ โอเคไหมครับ
Dialogue: 0,0:06:27.00,0:06:30.00,Default,,0000,0000,0000,,และจากนั้นข้อความก็ถูกส่งต่อไปยังอมิกดาลา
Dialogue: 0,0:06:30.00,0:06:32.00,Default,,0000,0000,0000,,และไปต่อยังระบบประสาทอัตโนมัติ
Dialogue: 0,0:06:32.00,0:06:37.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่บางที ในกรณีของนายคนนี้ เส้นทางเชื่อมต่อ\Nระหว่างอมิกดาลากับสมองชั้นใน
Dialogue: 0,0:06:37.00,0:06:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเป็นส่วนควบคุมอารมณ์ของสมอง\Nถูกตัดขาดโดยอุบัติเหตุ
Dialogue: 0,0:06:40.00,0:06:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น เนื่องจากฟิวซิฟอร์มยังอยู่ดี
Dialogue: 0,0:06:42.00,0:06:45.00,Default,,0000,0000,0000,,นายคนนี้จึงยังจำแม่ของเขาได้
Dialogue: 0,0:06:45.00,0:06:47.00,Default,,0000,0000,0000,,และบอกว่า "อ้อใช่ นี่คือดูเหมือนแม่ของฉัน"
Dialogue: 0,0:06:47.00,0:06:50.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เนื่องจากเส้นทางสู่ศูนย์ควบคุมอารมณ์ถูกตัดขาด
Dialogue: 0,0:06:50.00,0:06:54.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาจึงคิดว่า "แต่ถ้านี่คือแม่ของฉัน \Nทำไมฉันถึงไม่รู้สึกถึงความอบอุ่นเลย"
Dialogue: 0,0:06:54.00,0:06:56.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือความรู้สึกสยอง ก็แล้วแต่กรณีนะครับ
Dialogue: 0,0:06:56.00,0:06:57.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:06:57.00,0:07:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นเขาจึงคิดว่า "แล้วฉันจะอธิบายความรู้สึก\Nไร้อารมณ์นี้ได้อย่างไร"
Dialogue: 0,0:07:03.00,0:07:05.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่ต้องไม่ใช่แม่ของฉันแน่ๆ
Dialogue: 0,0:07:05.00,0:07:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ต้องเป็นหญิงแปลกหน้าสักคน\Nปลอมตัวมาเป็นแม่ของฉัน"
Dialogue: 0,0:07:07.00,0:07:09.00,Default,,0000,0000,0000,,เราทดสอบได้อย่างไร ?
Dialogue: 0,0:07:09.00,0:07:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่คุณต้องทำคือ ถ้าคุณให้ใครสักคนในที่นี้\Nให้เขานั่งหน้าจอ
Dialogue: 0,0:07:11.00,0:07:14.00,Default,,0000,0000,0000,,และวัดความต้านทานไฟฟ้าของผิวหนัง
Dialogue: 0,0:07:14.00,0:07:16.00,Default,,0000,0000,0000,,และแสดงภาพต่างๆ บนจอ
Dialogue: 0,0:07:16.00,0:07:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมสามารถวัดว่าคุณเหงื่อออก\Nมากน้อยแค่ไหนเมื่อคุณมองเห็นวัตถุ
Dialogue: 0,0:07:19.00,0:07:22.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่น โต๊ะ หรือร่ม แน่นอนว่าคุณจะไม่เหงื่อออก
Dialogue: 0,0:07:22.00,0:07:27.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ถ้าผมโชว์ภาพเสือ สิงโต หรือภาพวาบหวิว \Nคุณจะเริ่มมีเหงื่อ
Dialogue: 0,0:07:27.00,0:07:30.00,Default,,0000,0000,0000,,และเชื่อหรือไม่ว่า ถ้าผมแสดงภาพแม่ของคุณ
Dialogue: 0,0:07:30.00,0:07:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมหมายถึงในคนปกตินะครับ \Nคุณจะเริ่มเหงื่อออก
Dialogue: 0,0:07:32.00,0:07:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่จำเป็นจะต้องเป็นเฉพาะกับคนยิวเท่านั้นนะครับ
Dialogue: 0,0:07:34.00,0:07:36.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:07:36.00,0:07:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้จะเกิดอะไรขึ้นถ้าคุณเอาภาพเหล่านี้\Nแสดงให้ผู้ป่วยรายนี้ดู?
Dialogue: 0,0:07:40.00,0:07:44.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณแสดงให้ผู้ป่วยรายนี้เห็นภาพต่างๆ บนจอ
Dialogue: 0,0:07:44.00,0:07:46.00,Default,,0000,0000,0000,,และวัดความต้านทานไฟฟ้าบนผิวหนัง
Dialogue: 0,0:07:46.00,0:07:51.00,Default,,0000,0000,0000,,โต๊ะ เก้าอี้ เศษผ้า ไม่มีอะไรเกิดขึ้น\Nเช่นเดียวกับในคนปกติ
Dialogue: 0,0:07:51.00,0:07:53.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เมื่อคุณแสดงให้เขาเห็นภาพของแม่เขา
Dialogue: 0,0:07:53.00,0:07:55.00,Default,,0000,0000,0000,,ความต้านทานไฟฟ้าที่ผิวเขาก็ยังไม่มีการตอบสนอง
Dialogue: 0,0:07:55.00,0:07:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีการตอบสนองด้านอารมณ์ต่อแม่ของเขาเลย
Dialogue: 0,0:07:57.00,0:08:02.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเส้นทางเชื่อต่อจากส่วนรับภาพ \Nไปถึงส่วนควบคุมอารมณ์นั้นถูกตัดขาด
Dialogue: 0,0:08:02.00,0:08:05.00,Default,,0000,0000,0000,,สายตาของเขายังปกติ เนื่องจากส่วนรับภาพยังปกติ
Dialogue: 0,0:08:05.00,0:08:08.00,Default,,0000,0000,0000,,อารมณ์ของเขาก็เป็นปกติ เขายังหัวเราะ \Nร้องไห้ และแสดงอารมณ์อื่นๆ ได้อยู่
Dialogue: 0,0:08:08.00,0:08:11.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เส้นทางเชื่อมระหว่างภาพ\Nและอารมณ์นั้นถูกตัด
Dialogue: 0,0:08:11.00,0:08:14.00,Default,,0000,0000,0000,,และดังนั้นเขาจึงเกิดประสาทหลอน\Nว่าแม่ของเขานั้นคือตัวปลอม
Dialogue: 0,0:08:14.00,0:08:17.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือตัวอย่างของสิ่งที่เราทำ
Dialogue: 0,0:08:17.00,0:08:21.00,Default,,0000,0000,0000,,คือเอากรณีของคนไข้ที่มีอาการทางจิต\Nที่แปลกประหลาด ราวกับไม่มีคำอธิบาย
Dialogue: 0,0:08:21.00,0:08:23.00,Default,,0000,0000,0000,,และบอกว่ามุมมองแบบฟรอยด์นั้นผิด
Dialogue: 0,0:08:23.00,0:08:27.00,Default,,0000,0000,0000,,และจริงๆแล้ว คุณสามารถหาเหตุผล\Nอธิบายได้อย่างแม่นยำ
Dialogue: 0,0:08:27.00,0:08:29.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยใช้ความรู้ด้านกายวิภาคของสมอง
Dialogue: 0,0:08:29.00,0:08:31.00,Default,,0000,0000,0000,,อ้อ อีกอย่างหนึ่ง ถ้าผู้ป่วยรายนี้กลับไป
Dialogue: 0,0:08:31.00,0:08:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และแม่ของเขาโทรหาจากห้องข้างๆ
Dialogue: 0,0:08:36.00,0:08:40.00,Default,,0000,0000,0000,,และเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นพูด เขาจะพูดว่า "โอ้ แม่ครับ แม่เป็นยังไงบ้าง แม่อยู่ไหน"
Dialogue: 0,0:08:40.00,0:08:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีอาการหลอนผ่านทางโทรศัพท์
Dialogue: 0,0:08:42.00,0:08:44.00,Default,,0000,0000,0000,,จากนั้นถ้าเธอเข้ามาหาเขาอีกชั่วโมงให้หลัง\Nเขาจะพูดว่า "คุณเป็นใคร
Dialogue: 0,0:08:44.00,0:08:46.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณดูเหมือแม่ผมเลย"
Dialogue: 0,0:08:46.00,0:08:48.00,Default,,0000,0000,0000,,เหตุผลก็คือมันมีเส้นทางสื่อประสาทอีกเส้นทางหนึ่ง
Dialogue: 0,0:08:48.00,0:08:52.00,Default,,0000,0000,0000,,จากส่วนรับเสียงไปยังส่วนอารมณ์
Dialogue: 0,0:08:52.00,0:08:54.00,Default,,0000,0000,0000,,และเส้นทางนั้นไม่ได้ถูกตัดขาดโดยอุบัติเหตุ
Dialogue: 0,0:08:54.00,0:08:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น นี่จึงอธิบายว่าทำไม\Nเขาจึงจำแม่ของเขาได้ทางโทรศัพท์
Dialogue: 0,0:08:59.00,0:09:02.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อเขาเห็นเธอตัวเป็นๆ\Nเขาจึงบอกว่านี่คือตัวปลอม
Dialogue: 0,0:09:02.00,0:09:06.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้ววงจรที่ซับซ้อนนี้\Nถูกสร้างขึ้นอย่างไรในสมองเรา?
Dialogue: 0,0:09:06.00,0:09:09.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นเรื่องธรรมชาติ พันธุกรรม หรือการเลี้ยงดู?
Dialogue: 0,0:09:09.00,0:09:11.00,Default,,0000,0000,0000,,และวิธีที่เราแก้ปัญหานี้
Dialogue: 0,0:09:11.00,0:09:15.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยการศึกษาโรคประหลาดอีกโรค \Nชื่อ แขนขาลวง (phantom limb)
Dialogue: 0,0:09:15.00,0:09:17.00,Default,,0000,0000,0000,,และทุกคนรู้ว่าแขนขาลวงคืออะไร
Dialogue: 0,0:09:17.00,0:09:20.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อ แขนถูกตัด หรือขาถูกตัดเพราะเนื้อเน่า
Dialogue: 0,0:09:20.00,0:09:22.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือคุณเสียมันไปในสงคราม ตัวอย่างเช่นในสงครามอิรัก
Dialogue: 0,0:09:22.00,0:09:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งตอนนี้กำลังเป็นปัญหาหนัก
Dialogue: 0,0:09:24.00,0:09:28.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณยังคงรู้สึกได้ชัดเจนว่าแขนขานั้นยังอยู่\Nแม้ว่ามันจะหายไปแล้ว
Dialogue: 0,0:09:28.00,0:09:31.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันเรียนกว่า แขนลวง หรือ ขาลวง
Dialogue: 0,0:09:31.00,0:09:33.00,Default,,0000,0000,0000,,อันที่จริง คุณเกิดอาการ "ลวง" \Nได้กับทุกส่วนของร่างกาย
Dialogue: 0,0:09:33.00,0:09:36.00,Default,,0000,0000,0000,,เชื่อหรือไม่ แม้แต่กับอวัยวะภายใน
Dialogue: 0,0:09:36.00,0:09:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมเคยมีคนป่วยที่ผ่าตัดมดลูกออกไปแล้ว
Dialogue: 0,0:09:40.00,0:09:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งมีอาการ มดลูกลวง รวมถึง \Nปวดท้องประจำเดือนลวงด้วย
Dialogue: 0,0:09:45.00,0:09:47.00,Default,,0000,0000,0000,,ในช่วงเวลาที่เหมาะสมของเดือน
Dialogue: 0,0:09:47.00,0:09:49.00,Default,,0000,0000,0000,,อันที่จริง มีนักเรียนคนหนึ่งถามผมเมื่อวันก่อนว่า
Dialogue: 0,0:09:49.00,0:09:51.00,Default,,0000,0000,0000,,"แล้วเธอมีอาการ วัยทองลวง (PMS) ด้วยไหม ?"
Dialogue: 0,0:09:51.00,0:09:52.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:09:52.00,0:09:56.00,Default,,0000,0000,0000,,เป็นอีกหัวข้อที่พร้อมสำหรับการค้นคว้าทางวิทยาศาสตร์ \Nแต่เราไม่ได้ศึกษาในแนวทางนั้นนะครับ
Dialogue: 0,0:09:56.00,0:09:59.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ อีกคำถามหนึ่งก็คือ
Dialogue: 0,0:09:59.00,0:10:02.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะเรียนรู้อะไรได้บ้างเกี่ยวกับแขนขาลวง\Nโดยใช้การทดลอง
Dialogue: 0,0:10:02.00,0:10:04.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งหนึ่งที่เราพบคือ
Dialogue: 0,0:10:04.00,0:10:06.00,Default,,0000,0000,0000,,เกือบครึ่งหนึ่งของคนไข้ที่มีอาการแขนขาลวง
Dialogue: 0,0:10:06.00,0:10:08.00,Default,,0000,0000,0000,,อ้างว่าพวกเขาสามารถเคลื่อนไหวแขนขาลวงนั้นได้
Dialogue: 0,0:10:08.00,0:10:10.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาใช้มันตบไหล่พี่ชายของเขาได้
Dialogue: 0,0:10:10.00,0:10:12.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาใช้มันรับโทรศัพท์เมื่อมันดัง หรือใช้มันโบกมือลา
Dialogue: 0,0:10:12.00,0:10:15.00,Default,,0000,0000,0000,,มันให้ความรู้สึกเหมือนจริงมาก
Dialogue: 0,0:10:15.00,0:10:17.00,Default,,0000,0000,0000,,คนไข้ไม่ได้ประสาทหลอน
Dialogue: 0,0:10:17.00,0:10:19.00,Default,,0000,0000,0000,,เขารู้อยู่แก่ใจว่าแขนเขาไม่มีแล้ว
Dialogue: 0,0:10:19.00,0:10:22.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันเป็นความรู้สึกที่ชัดเจนสำหรับคนไข้
Dialogue: 0,0:10:22.00,0:10:25.00,Default,,0000,0000,0000,,อย่างไรก็ตาม อีกครึ่งหนึ่งของคนไข้ไม่มีอาการเหล่านี้
Dialogue: 0,0:10:25.00,0:10:29.00,Default,,0000,0000,0000,,อาการแขนขาลวง แต่เขาจะพูดว่า \N"แต่หมอ แขนขาลวงของผมเป็นอัมพาต"
Dialogue: 0,0:10:29.00,0:10:32.00,Default,,0000,0000,0000,,มันอยู่นิ่งในลักษณะกำแน่นและเจ็บปวดเกินบรรยาย
Dialogue: 0,0:10:32.00,0:10:35.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าผมสามารถขยับมันได้ \Nบางทีคามเจ็บปวดอาจบรรเทาลง"
Dialogue: 0,0:10:35.00,0:10:38.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ ทำไมแขนขาลวงจึงเป็นอัมพาตได้
Dialogue: 0,0:10:38.00,0:10:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ฟังดูเหมือนเป็นเรื่องที่ขัดแย้งกัน
Dialogue: 0,0:10:40.00,0:10:43.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เมื่อเราดูที่ประวัติคนไข้ เราพบว่า
Dialogue: 0,0:10:43.00,0:10:45.00,Default,,0000,0000,0000,,คนเหล่านี้ที่มีอาการแขนขาลวงอัมพาตนั้น
Dialogue: 0,0:10:45.00,0:10:49.00,Default,,0000,0000,0000,,มีแขนจริงที่เป็นอัมพาต\Nเพราะการบาดเจ็บทางเส้นประสาท
Dialogue: 0,0:10:49.00,0:10:52.00,Default,,0000,0000,0000,,เส้นประสาทจริงๆซึ่งเชื่อมไปยังแขนถูกตัดขาด
Dialogue: 0,0:10:52.00,0:10:54.00,Default,,0000,0000,0000,,ถูกตัดโดยอุบัติเหตุทางจักรยานยนต์เป็นต้น
Dialogue: 0,0:10:54.00,0:10:57.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นคนไข้ยังมีแขนซึ่งเจ็บปวด
Dialogue: 0,0:10:57.00,0:11:01.00,Default,,0000,0000,0000,,อยู่ในที่ห้อยแขนเป็นเวลา 2-3 เดือน \Nหรือเป็นปี แล้วจากนั้น
Dialogue: 0,0:11:01.00,0:11:04.00,Default,,0000,0000,0000,,ด้วยความพยายามจะช่วยกำจัดความเจ็บปวดที่แขน \Nอันเกิดจากความเข้าใจผิดๆ
Dialogue: 0,0:11:04.00,0:11:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ศัลยแพทย์จึงตัดแขนข้างนั้น
Dialogue: 0,0:11:06.00,0:11:10.00,Default,,0000,0000,0000,,และจากนั้นคุณก็จะได้แขนลวง\Nที่ยังคงความเจ็บปวดอยู่
Dialogue: 0,0:11:10.00,0:11:12.00,Default,,0000,0000,0000,,และนี่เป็นกรณีป่วยที่รุนแรง
Dialogue: 0,0:11:12.00,0:11:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ป่วยบางคนเป็นโรคซึมเศร้า
Dialogue: 0,0:11:14.00,0:11:16.00,Default,,0000,0000,0000,,บางคนคิดฆ่าตัวตาย
Dialogue: 0,0:11:16.00,0:11:18.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วคุณจะรักษาอาการเหล่านี้ได้อย่างไร
Dialogue: 0,0:11:18.00,0:11:20.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมคุณจึงเกิดอาการแขนลวงอัมพาต
Dialogue: 0,0:11:20.00,0:11:24.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อผมศึกษาประวัติคนไข้เหล่านี้ \Nผมพบว่าพวกเขาล้วนมีแขนจริง
Dialogue: 0,0:11:24.00,0:11:27.00,Default,,0000,0000,0000,,และเส้นประสาทที่เชื่อมต่อแขนนั้นถูกตัดขาด
Dialogue: 0,0:11:27.00,0:11:30.00,Default,,0000,0000,0000,,และแขนจริงก็กลายเป็นอัมพาต
Dialogue: 0,0:11:30.00,0:11:34.00,Default,,0000,0000,0000,,และห้อยอยู่ในที่แขวนหลายเดือนก่อนถูกตัด
Dialogue: 0,0:11:34.00,0:11:40.00,Default,,0000,0000,0000,,และความเจ็บปวดนี้ถูกส่งถ่ายไปยังแขนลวง
Dialogue: 0,0:11:40.00,0:11:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:11:42.00,0:11:44.00,Default,,0000,0000,0000,,เมื่อแขนยังอยู่ แต่เป็นอัมพาต
Dialogue: 0,0:11:44.00,0:11:47.00,Default,,0000,0000,0000,,สมองจะส่งคำสั่งไปยังแขน \Nสมองส่วนหน้าจะสั่งว่า "ขยับ"
Dialogue: 0,0:11:47.00,0:11:49.00,Default,,0000,0000,0000,,และได้รับการป้อนกลับทางสายตาบอกว่า "ไม่"
Dialogue: 0,0:11:49.00,0:11:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ขยับ ไม่ ขยับ ไม่ ขยับ ไม่
Dialogue: 0,0:11:53.00,0:11:56.00,Default,,0000,0000,0000,,และนี่ถูกบันทึกฝังลงในวงจรของสมอง
Dialogue: 0,0:11:56.00,0:11:59.00,Default,,0000,0000,0000,,และเราเรียกสิ่งนี้ว่า\Nความเป็นอัมพาตจากการเรียนรู้
Dialogue: 0,0:11:59.00,0:12:03.00,Default,,0000,0000,0000,,สมองเรียนรู้ ตามการเรียนรู้แบบเฮ็บเบี้ยน (Hebbian)
Dialogue: 0,0:12:03.00,0:12:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่าเพียงแค่ส่งคำสั่งไปขยับแขน
Dialogue: 0,0:12:06.00,0:12:08.00,Default,,0000,0000,0000,,จะสร้างความรู้สึกของแขนที่เป็นอัมพาต
Dialogue: 0,0:12:08.00,0:12:10.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น เมื่อคุณตัดแขนออก
Dialogue: 0,0:12:10.00,0:12:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ความเป็นอัมพาตจากการเรียนรู้นี้\Nจึงถ่ายทอดไปยังภาพพจน์ของร่างกาย
Dialogue: 0,0:12:14.00,0:12:17.00,Default,,0000,0000,0000,,และไปยังแขนลวง โอเคไหมครับ
Dialogue: 0,0:12:17.00,0:12:19.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วคุณจะช่วยคนไข้เหล่านี้อย่างไร ?
Dialogue: 0,0:12:19.00,0:12:21.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะทำให้อัมพาตจากการเรียนรู้นั้นถูกลืมได้
Dialogue: 0,0:12:21.00,0:12:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่คุณจะได้ช่วยเขาบรรเทาจากอาการ\Nมือกำแน่นอันเจ็บปวด
Dialogue: 0,0:12:25.00,0:12:27.00,Default,,0000,0000,0000,,ของแขนลวงได้
Dialogue: 0,0:12:27.00,0:12:32.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นเราจึงคิดว่า ถ้าตอนนี้คุณส่งคำสั่งไปยังแขนลวง
Dialogue: 0,0:12:32.00,0:12:36.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วให้เขาเห็นการป้อนกลับทางสายตาว่า\Nแขนนั้นมันทำตามคำสั่ง
Dialogue: 0,0:12:36.00,0:12:39.00,Default,,0000,0000,0000,,บางทีคุณอาจจะช่วยบรรเทา\Nความเจ็บปวดลวง ตะคริวลวงนี้ได้
Dialogue: 0,0:12:39.00,0:12:41.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วคุณจะทำอย่างไร \Nก็ใช้ความจริงเสมือนสิครับ (virtual reality)
Dialogue: 0,0:12:41.00,0:12:43.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่นั้นมันแพงหลายล้านดอลลาร์
Dialogue: 0,0:12:43.00,0:12:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นผมจึงตัดสินใจทำมัน\Nในแบบที่ใช้เงินเพียง 3 ดอลลาร์
Dialogue: 0,0:12:46.00,0:12:48.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่อย่าบอกผู้ให้ทุนสนับสนุนงานวิจัยผมนะครับ
Dialogue: 0,0:12:48.00,0:12:49.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:12:49.00,0:12:53.00,Default,,0000,0000,0000,,สิ่งที่ทำคือคุณสร้างสิ่งทีผมเรียกว่ากล่องกระจก
Dialogue: 0,0:12:53.00,0:12:55.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณมีกล่องกระดาษที่มีกระจกวางไว้ตรงกลาง
Dialogue: 0,0:12:55.00,0:12:59.00,Default,,0000,0000,0000,,และจากนั้นคุณเอาแขนลวงใส่เข้าไป \Nคนไข้คนแรกของผม เดเร็ก เข้ามา
Dialogue: 0,0:12:59.00,0:13:02.00,Default,,0000,0000,0000,,แขนเขาถูกตัดไปแล้วเมื่อ 10 ปีก่อน
Dialogue: 0,0:13:02.00,0:13:05.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาได้รับบาดเจ็บที่ศูนย์รวมประสาทบริเวณหัวไหล่\Nดังนั้นเส้นประสาทจึงถูกตัด
Dialogue: 0,0:13:05.00,0:13:09.00,Default,,0000,0000,0000,,แขนเขาเป็นอัมพาต ห้อยอยู่ในที่ห้อยแขนเป็นปี\Nและสุดท้ายก็ถูกตัด
Dialogue: 0,0:13:09.00,0:13:11.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาเกิดมีแขนลวด มันเจ็บปวดแสนสาหัส\Nและเขาขยับมันไม่ได้
Dialogue: 0,0:13:11.00,0:13:13.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นแขนลวงอัมพาต
Dialogue: 0,0:13:13.00,0:13:17.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาเข้ามาและผมให้กระจกแบบนั้นในกล่อง
Dialogue: 0,0:13:17.00,0:13:20.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ผมเรียกว่ากล่องกระจก
Dialogue: 0,0:13:20.00,0:13:23.00,Default,,0000,0000,0000,,คนไข้สอดแขนลวงด้านซ้าย
Dialogue: 0,0:13:23.00,0:13:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่ซึ่งกำแน่น ไว้ทางซ้ายของกระจก
Dialogue: 0,0:13:25.00,0:13:27.00,Default,,0000,0000,0000,,และแขนข้างที่ปกติทางด้านขวาของกระจก
Dialogue: 0,0:13:27.00,0:13:31.00,Default,,0000,0000,0000,,และให้ทำท่าทางเดียวกัน ท่ากำมือ
Dialogue: 0,0:13:31.00,0:13:34.00,Default,,0000,0000,0000,,และมองดูในกระจก และเขาจะเกิดประสบการณ์อย่างไร
Dialogue: 0,0:13:34.00,0:13:37.00,Default,,0000,0000,0000,,เขามองเห็นแขนลวงกำลังคืนชีพขึ้นมา
Dialogue: 0,0:13:37.00,0:13:41.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเขามองเห็นภาพสะท้อนของแขนที่ปกติในกระจก
Dialogue: 0,0:13:41.00,0:13:43.00,Default,,0000,0000,0000,,มันจึงเหมือนกับแขนลวงได้กลับมาแล้ว
Dialogue: 0,0:13:43.00,0:13:46.00,Default,,0000,0000,0000,,"ทีนี้" ผมกล่าว "ทีนี้ลองกระดิก
Dialogue: 0,0:13:46.00,0:13:50.00,Default,,0000,0000,0000,,นิ้วจริงๆ หรือขยับนิ้วจริงในขณะมองกระจก"
Dialogue: 0,0:13:50.00,0:13:54.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาจะได้เห็นภาพว่านิ้วลวงกำลังขยับใช่ไหม
Dialogue: 0,0:13:54.00,0:13:56.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นมันชัดเจนอยู่แล้ว แต่สิ่งที่น่าทึ่งคือ
Dialogue: 0,0:13:56.00,0:13:59.00,Default,,0000,0000,0000,,คนไข้กล่าว่า "โอ้พระเจ้า แขนลวงผมขยับได้แล้ว"
Dialogue: 0,0:13:59.00,0:14:01.00,Default,,0000,0000,0000,,และความเจ็บปวด อาการกำแน่นก็ค่อยยังชั่วขึ้น
Dialogue: 0,0:14:01.00,0:14:04.00,Default,,0000,0000,0000,,และโปรดจำว่า คนไข้คนแรกที่เข้ามา
Dialogue: 0,0:14:04.00,0:14:05.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:14:05.00,0:14:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณครับ (เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:14:09.00,0:14:12.00,Default,,0000,0000,0000,,คนไข้คนแรกที่เข้ามา และเขามองกระจก
Dialogue: 0,0:14:12.00,0:14:15.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมบอกว่า "ดูภาพสะท้อนของแขนลวงคุณสิ"
Dialogue: 0,0:14:15.00,0:14:17.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาเริ่มหัวเราะคิกคัก แล้วพูดว่า \N"ผมเห็นแขนลวงผมแล้ว"
Dialogue: 0,0:14:17.00,0:14:19.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่เขาไม่ได้โง่ เขารู้ว่ามันไม่จริง
Dialogue: 0,0:14:19.00,0:14:21.00,Default,,0000,0000,0000,,เขารู้ว่ามันเป็นภาพสะท้อนในกระจก
Dialogue: 0,0:14:21.00,0:14:23.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันเป็นประสบการณ์รับรู้ทางประสาทที่สมจริง
Dialogue: 0,0:14:23.00,0:14:26.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมบอกว่า "ขยับมือจริงและมือลวงของคุณ"
Dialogue: 0,0:14:26.00,0:14:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาพูดว่า "ผมขยับแขนลวงไม่ได้หรอก \Nหมอก็รู้ มันเจ็บปวด"
Dialogue: 0,0:14:28.00,0:14:30.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมบอก "ขยับมือข้างปกติของคุณ"
Dialogue: 0,0:14:30.00,0:14:32.00,Default,,0000,0000,0000,,และเขากล่าวว่า "โอ้พระเจ้า \Nแขนลวงผมขยับได้แล้ว ผมไม่อยากเชื่อเลย"
Dialogue: 0,0:14:32.00,0:14:35.00,Default,,0000,0000,0000,,และความเจ็บปวดก็ลดลงด้วย
Dialogue: 0,0:14:35.00,0:14:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และจากนั้นผมบอกว่า "ลองหลับตา"
Dialogue: 0,0:14:36.00,0:14:38.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาหลับตาลง
Dialogue: 0,0:14:38.00,0:14:39.00,Default,,0000,0000,0000,,"และขยับมือข้างที่ปกติของคุณ"
Dialogue: 0,0:14:39.00,0:14:40.00,Default,,0000,0000,0000,,"ไม่เห็นเกิดอะไรขึ้นเลย มันกำแน่นอีกแล้ว"
Dialogue: 0,0:14:40.00,0:14:42.00,Default,,0000,0000,0000,,"โอเค ลืมตาได้"
Dialogue: 0,0:14:42.00,0:14:43.00,Default,,0000,0000,0000,,"โอ้พระเจ้า โอ้พระเจ้า มันขยับได้อีกแล้ว"
Dialogue: 0,0:14:43.00,0:14:45.00,Default,,0000,0000,0000,,เขากลายเป็นเหมือนเด็กในร้านขนมเลย
Dialogue: 0,0:14:45.00,0:14:50.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น นี่จึงพิสูจน์ทฤษฎีของผมเรื่อง\Nความเป็นอัมพาตจากการเรียนรู้
Dialogue: 0,0:14:50.00,0:14:52.00,Default,,0000,0000,0000,,และความสำคัญของข้อมูลทางสายตา
Dialogue: 0,0:14:52.00,0:14:54.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมคงไม่ได้รางวัลโนเบล
Dialogue: 0,0:14:54.00,0:14:56.00,Default,,0000,0000,0000,,สำหรับการทำให้ใครบางคน\Nสามารถขยับแขนขาลวงได้
Dialogue: 0,0:14:56.00,0:14:57.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:14:57.00,0:14:58.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:14:58.00,0:15:01.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเป็นความสามารถที่ไร้ประโยชน์สิ้นดี \Nถ้าคุณลองคิดดู
Dialogue: 0,0:15:01.00,0:15:02.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:15:02.00,0:15:06.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ผมก็เริ่มตระหนักว่า \Nบางที ความเป็นอัมพาตแบบอื่นๆ
Dialogue: 0,0:15:06.00,0:15:11.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่คุณเห็นในประสาทวิทยา เช่น เส้นเลือดในสมองอุดตัน \Nหรืออาการดิโทเนียเฉพาะจุด (focal dystonias)
Dialogue: 0,0:15:11.00,0:15:13.00,Default,,0000,0000,0000,,บางทีอาจมีปัจจัยอันเกิดจากการเรียนรู้เสริมเข้าไปด้วย
Dialogue: 0,0:15:13.00,0:15:16.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งคุณสามารถเอาชนะมันได้ด้วย\Nอุปกรณ์ง่ายๆ เช่นกระจก
Dialogue: 0,0:15:16.00,0:15:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงพูดว่า "เอาล่ะ เดเร็ก"
Dialogue: 0,0:15:18.00,0:15:21.00,Default,,0000,0000,0000,,คืออย่างแรก เขาคงไม่สามารถแบกกระจกตลอดเวลา\Nเพื่อให้ความเจ็บปวดเขาหายไป
Dialogue: 0,0:15:21.00,0:15:25.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจึงพูดว่า "เอาล่ะ เดเร็ก เอากระจกนี่กลับบ้าน\Nแล้วลองฝึกดูสักอาทิตย์ สองอาทิตย์
Dialogue: 0,0:15:25.00,0:15:27.00,Default,,0000,0000,0000,,บางที หลังจากที่ฝึกไปสักพัก
Dialogue: 0,0:15:27.00,0:15:29.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะเลิกใช้กระจกได้ และลืมอาการอัมพาต
Dialogue: 0,0:15:29.00,0:15:31.00,Default,,0000,0000,0000,,และเริ่มขยับแขนที่เป็นอัมพาตได้
Dialogue: 0,0:15:31.00,0:15:33.00,Default,,0000,0000,0000,,และจะช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของคุณ"
Dialogue: 0,0:15:33.00,0:15:35.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาตอบตกลงและเอากระจกกลับบ้านไป
Dialogue: 0,0:15:35.00,0:15:37.00,Default,,0000,0000,0000,,"จริงๆ แล้วมันก็แค่สองเหรียญ เอามันกลับบ้านไปเลย"
Dialogue: 0,0:15:37.00,0:15:40.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาจึงเอามันกลับบ้าน \Nและหลังจากนั้นสองอาทิตย์ เขาโทรหาผม
Dialogue: 0,0:15:40.00,0:15:42.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาพูดว่า "หมอ หมอต้องไม่เชื่อผมแน่ๆ"
Dialogue: 0,0:15:42.00,0:15:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมถาม "อะไรหรือ"
Dialogue: 0,0:15:43.00,0:15:45.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาบอก "มันหายไปแล้ว"
Dialogue: 0,0:15:45.00,0:15:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมถาม "อะไรหาย"
Dialogue: 0,0:15:46.00,0:15:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมคิดว่า บางทีกล่องกระจกหายไปแล้ว
Dialogue: 0,0:15:48.00,0:15:49.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:15:49.00,0:15:52.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาบอกว่า "ไม่ใช่ครับ แขนลวงของผม\Nที่ผมมีมาตลอด 10 ปีมานี้"
Dialogue: 0,0:15:52.00,0:15:54.00,Default,,0000,0000,0000,,มันหายไปแล้ว
Dialogue: 0,0:15:54.00,0:15:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมกังวลมาก พระเจ้า
Dialogue: 0,0:15:56.00,0:15:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมได้เปลี่ยนแปลงภาพลักษณ์ของเขาไปแล้ว
Dialogue: 0,0:15:58.00,0:16:01.00,Default,,0000,0000,0000,,แล้วเรื่องเกี่ยวกับมนุษยธรรม จรรยาบรรณ และอื่นๆ ล่ะ
Dialogue: 0,0:16:01.00,0:16:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมถาม "เดเร็ก นี่ทำให้คุณกังวลหรือเปล่า"
Dialogue: 0,0:16:03.00,0:16:06.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาบอกว่า "ไม่เลย สามวันที่ผ่านมา \Nผมไม่มีแขนลวงแล้ว"
Dialogue: 0,0:16:06.00,0:16:09.00,Default,,0000,0000,0000,,และดังนั้น จึงไม่มีความปวดจากข้อศอกลวง \Nไม่มีอาการกำมือแน่น
Dialogue: 0,0:16:09.00,0:16:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีความเจ็บปวดจากต้นแขนลวง \Nความเจ็บปวดทุกอย่างหายไปหมด
Dialogue: 0,0:16:12.00,0:16:16.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่ปัญหาคือผมรู้สึกถึงนิ้วลวง\Nที่ห้อยอยู่ตรงหัวไหล่ผม
Dialogue: 0,0:16:16.00,0:16:18.00,Default,,0000,0000,0000,,และกล่องของคุณก็ลึกไม่พอ"
Dialogue: 0,0:16:18.00,0:16:19.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:16:19.00,0:16:22.00,Default,,0000,0000,0000,,"ดังนั้น คุณช่วยออกแบบใหม่ \Nและเอามันผูกไว้กับหน้าผากผมได้ไหม"
Dialogue: 0,0:16:22.00,0:16:25.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อที่ผมจะได้ทำแบบนี้ และกำจัดนิ้วลวงออกไป
Dialogue: 0,0:16:25.00,0:16:27.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาคงนึกว่าผมเป็นนักมายากล
Dialogue: 0,0:16:27.00,0:16:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมสิ่งนี้จึงเกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:16:28.00,0:16:31.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นเป็นเพราะสมองนั้น\Nต้องเจอกับความขัดแย้งของประสาทสัมผัส
Dialogue: 0,0:16:31.00,0:16:34.00,Default,,0000,0000,0000,,มันได้รับข้อความจากภาพว่าแขนลวงกลับมาแล้ว
Dialogue: 0,0:16:34.00,0:16:36.00,Default,,0000,0000,0000,,และในทางกลับกัน มันไม่มีตัวรับสัมผัสที่สอดคล้องกัน
Dialogue: 0,0:16:36.00,0:16:40.00,Default,,0000,0000,0000,,สัญญาณกล้ามเนื่อบอกว่าแขนนั้นไม่มีจริง
Dialogue: 0,0:16:40.00,0:16:42.00,Default,,0000,0000,0000,,และคำสั่งสู่กล้ามเนื้อบอกว่ามันมีแขน
Dialogue: 0,0:16:42.00,0:16:45.00,Default,,0000,0000,0000,,และด้วยความขัดแย้งนี้ สมองจึงบอกว่า ช่างหัวมัน
Dialogue: 0,0:16:45.00,0:16:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ไม่มีทั้งแขนปิศาจ ไม่มีทั้งแขนจริงนั่นแหละ
Dialogue: 0,0:16:48.00,0:16:50.00,Default,,0000,0000,0000,,มันเข้าสู่สถานะการไม่ยอมรับ ลบล้างสัญญาณ
Dialogue: 0,0:16:50.00,0:16:54.00,Default,,0000,0000,0000,,และเมื่อแขนหายไปแล้ว \Nของแถมคือความเจ็บปวดก็หายไปด้วย
Dialogue: 0,0:16:54.00,0:16:58.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะคุณไม่สามารถมีความเจ็บปวด\Nที่ล่องลอยอยู่ในอากาศได้
Dialogue: 0,0:16:58.00,0:17:00.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นเป็นของแถม
Dialogue: 0,0:17:00.00,0:17:02.00,Default,,0000,0000,0000,,เทคนิคนี้ ได้ถูกทดลองกับคนไข้จำนวนมาก
Dialogue: 0,0:17:02.00,0:17:04.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยกลุ่มวิจัยอื่นๆ ในเฮลซิงกิ
Dialogue: 0,0:17:04.00,0:17:07.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นมันจึงพิสูจน์ตัวเองว่าเป็นการรักษา\Nที่จำเป้นสำหรับความเจ็บปวดลวง
Dialogue: 0,0:17:07.00,0:17:09.00,Default,,0000,0000,0000,,และอันที่จริงแล้ว ผู้คนยังทดลองมัน\Nกับการพักฟืนจากเส้นเลือดในสมองอุดตัน
Dialogue: 0,0:17:09.00,0:17:12.00,Default,,0000,0000,0000,,อาการเส้นเลือดในสมองอุดตันที่ปกติแล้ว\Nคุณคิดว่าเป็นความบาดเจ็บของเส้นประสาท
Dialogue: 0,0:17:12.00,0:17:14.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณทำอะไรกับมันไม่ได้
Dialogue: 0,0:17:14.00,0:17:19.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่มันกลายเป็นว่า บางส่วนของอัมพาตจาก\Nเส้นเลือดในสมองอุตันนั้นเกิดจากการเรียนรู้
Dialogue: 0,0:17:19.00,0:17:22.00,Default,,0000,0000,0000,,และบางทีส่วนที่ว่านั้นอาจแก้ไขได้\Nโดยการใช้กระจก
Dialogue: 0,0:17:22.00,0:17:24.00,Default,,0000,0000,0000,,กรณีนี้ก็เช่นกันได้ถูกไปใช้แล้วในการทดลองทางคลินิก
Dialogue: 0,0:17:24.00,0:17:26.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อช่วยเหลือคนไข้จำนวนมาก
Dialogue: 0,0:17:26.00,0:17:30.00,Default,,0000,0000,0000,,โอเค ผมขอเปลี่ยนหัวข้อไปยัง\Nส่วนที่สามของการบรรยายของผม
Dialogue: 0,0:17:30.00,0:17:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ซึ่งเกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์แปลกๆ \Nที่เรียกว่าซินเนสทีเซีย (synesthesia)
Dialogue: 0,0:17:34.00,0:17:37.00,Default,,0000,0000,0000,,มันถูกค้นพบโดย ฟรานซิส แกลตัน (Francis Galton) \Nในศตวรรษ์ที่ 19
Dialogue: 0,0:17:37.00,0:17:39.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาเป็นลูกพี่ลูกน้องกับ ชาลส์ ดาร์วิน
Dialogue: 0,0:17:39.00,0:17:41.00,Default,,0000,0000,0000,,เขาชี้ให้เห็นว่าบางคนในกลุ่มประชากร
Dialogue: 0,0:17:41.00,0:17:45.00,Default,,0000,0000,0000,,ผู้ซึ่งดูปกติในเรื่องอื่นๆ จะมีอาการดังนี้
Dialogue: 0,0:17:45.00,0:17:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกครั้งที่เขาเห็นตัวเลข มันเป็นสี
Dialogue: 0,0:17:48.00,0:17:52.00,Default,,0000,0000,0000,,ห้าคือสีน้ำเงิน เจ็ดคือสีเหลือง แปดคือสีตองอ่อน
Dialogue: 0,0:17:52.00,0:17:54.00,Default,,0000,0000,0000,,เก้าคือสีคราม
Dialogue: 0,0:17:54.00,0:17:57.00,Default,,0000,0000,0000,,โปรดระลึกว่า คนเหล่านี้\Nเป็นคนปกติดีทุกอย่างในเรื่องอื่นๆ
Dialogue: 0,0:17:57.00,0:18:00.00,Default,,0000,0000,0000,,หรือ บางครั้งโน้ตเสียงเป็นตัวกระตุ้นสี
Dialogue: 0,0:18:00.00,0:18:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ซีชาร์ปเป็นสีน้ำเงิน เอฟชาร์ปเป็นสีเขียว
Dialogue: 0,0:18:03.00,0:18:06.00,Default,,0000,0000,0000,,โน้ตอื่นๆ อาจเป็นสีเหลือง
Dialogue: 0,0:18:06.00,0:18:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมถึงเป็นเช่นนี้
Dialogue: 0,0:18:08.00,0:18:10.00,Default,,0000,0000,0000,,อาการนี้เรียกว่าซินเนสทีเซีย \Nแกลตันเรียกมันว่าซินเนสทีเซีย
Dialogue: 0,0:18:10.00,0:18:12.00,Default,,0000,0000,0000,,การผสมปนเปของประสาทรับรู้
Dialogue: 0,0:18:12.00,0:18:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ในพวกเรา ประสาทรับรู้ทุกอย่างนั้นแยกกันเด็ดขาด
Dialogue: 0,0:18:14.00,0:18:16.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่คนเหล่านี้มีประสาทสัมผัสผสมกันปนเป
Dialogue: 0,0:18:16.00,0:18:17.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมจึงเป็นเช่นนี้
Dialogue: 0,0:18:17.00,0:18:19.00,Default,,0000,0000,0000,,หนึ่งในสองแง่ของปัญหานี้น่าสนใจมาก
Dialogue: 0,0:18:19.00,0:18:21.00,Default,,0000,0000,0000,,ซินเนสทีเซียถ่ายทอดกันในตระกูล
Dialogue: 0,0:18:21.00,0:18:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น แกลตันจึงกล่าวว่านี่เป็น\Nอาการที่ถ่ายทอดทางพันธุกรรม
Dialogue: 0,0:18:24.00,0:18:28.00,Default,,0000,0000,0000,,แง่ที่สอง ซินเนสทีเซียเกี่ยวข้องกับ --\Nและนี่จะโยงไปสู่ประเด็นของผม
Dialogue: 0,0:18:28.00,0:18:31.00,Default,,0000,0000,0000,,เกี่ยวข้องกับใจความหลักของบรรยายครั้งนี้ \Nซึ่งเกี่ยวกับความคิดสร้างสรรค์
Dialogue: 0,0:18:31.00,0:18:36.00,Default,,0000,0000,0000,,ซินเนสทีเซียนั้นพบบ่อยเป็น 8 เท่า\Nในกลุ่มศิลปิน กวี นักประพันธ์
Dialogue: 0,0:18:36.00,0:18:39.00,Default,,0000,0000,0000,,และคนอื่นๆ ที่ใช้ความคิดสร้างสรรค์ \Nมากกว่าในคนทั่วไป
Dialogue: 0,0:18:39.00,0:18:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น ?
Dialogue: 0,0:18:40.00,0:18:42.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมกำลังจะตอบคำถามนั้น
Dialogue: 0,0:18:42.00,0:18:44.00,Default,,0000,0000,0000,,มันไม่เคยได้รับคำตอบมาก่อน
Dialogue: 0,0:18:44.00,0:18:45.00,Default,,0000,0000,0000,,เอาล่ะ อะไรคือซินเนสทีเซีย ? อะไรเป็นสาเหตุ ?
Dialogue: 0,0:18:45.00,0:18:46.00,Default,,0000,0000,0000,,มีหลายทฤษฎีที่ใช้อธิบาย
Dialogue: 0,0:18:46.00,0:18:48.00,Default,,0000,0000,0000,,ทฤษฎีหนึ่งกล่าวว่า คนเหล่านี้ก็แค่เป็นบ้า
Dialogue: 0,0:18:48.00,0:18:51.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นไม่ใช่ทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์สักเท่าไหร่ \Nเราลืมมันไปได้เลย
Dialogue: 0,0:18:51.00,0:18:55.00,Default,,0000,0000,0000,,อีกทฤษฎีกล่าวว่า พวกนี้คือพวกติดยา พวกพี้กัญชา
Dialogue: 0,0:18:55.00,0:18:57.00,Default,,0000,0000,0000,,บางทีอาจมีความจริงอยู่บ้าง
Dialogue: 0,0:18:57.00,0:18:59.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมันพบบ่อยมากในย่าน เบย์ แอเรีย \Nมากกว่าในซานดิเอโก
Dialogue: 0,0:18:59.00,0:19:00.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:19:00.00,0:19:03.00,Default,,0000,0000,0000,,ทฤษฎีที่สาม กล่าวว่า --
Dialogue: 0,0:19:03.00,0:19:08.00,Default,,0000,0000,0000,,เอาล่ะ ลองถามตัวเราเองก่อนว่าเกิดอะไรขึน\Nเมื่อเกิดซินเนสทีเซีย ตกลงไหมครับ?
Dialogue: 0,0:19:08.00,0:19:11.00,Default,,0000,0000,0000,,เราพบว่า สมองส่วนประมวลสี และส่วนประมวลตัวเลขนั้น
Dialogue: 0,0:19:11.00,0:19:14.00,Default,,0000,0000,0000,,อยู่ติดกันในสมอง ในฟิวซิฟอร์มไจรัส
Dialogue: 0,0:19:14.00,0:19:16.00,Default,,0000,0000,0000,,เราเชื่อว่า มันเกิดการเชื่อมโยงที่ผิดพลาด
Dialogue: 0,0:19:16.00,0:19:19.00,Default,,0000,0000,0000,,ข้ามกันไปมาระหว่างสีและตัวเลขในสมอง
Dialogue: 0,0:19:19.00,0:19:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ทุกครั้งที่คุณเห็นตัวเลข \Nคุณจะเห็นสีที่สอดคล้องกันด้วย
Dialogue: 0,0:19:22.00,0:19:24.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นทำให้คุณเป็นซินเนสทีเซีย
Dialogue: 0,0:19:24.00,0:19:26.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้โปรดจำว่า -- ทำไมจึงเป็นเช่นนี้?
Dialogue: 0,0:19:26.00,0:19:28.00,Default,,0000,0000,0000,,ทำไมถึงมีการเชื่อมโยงผิดพลาดในเฉพาะบางคน
Dialogue: 0,0:19:28.00,0:19:30.00,Default,,0000,0000,0000,,จำไว้ว่า ผมบอกว่ามันสืบทอดในตระกูล
Dialogue: 0,0:19:30.00,0:19:32.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นเป็นคำบอกใบ้คุณ
Dialogue: 0,0:19:32.00,0:19:34.00,Default,,0000,0000,0000,,ว่ามียีนผิดปกติอยู่ตัวหนึ่ง
Dialogue: 0,0:19:34.00,0:19:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ยีนตัวหนึ่งที่กลายพันธุ์และเป็นสาเหตุ\Nของการเชื่อมโยงข้ามกันที่ผิดปกติ
Dialogue: 0,0:19:37.00,0:19:39.00,Default,,0000,0000,0000,,ในพวกเราทุกคนนั้น
Dialogue: 0,0:19:39.00,0:19:43.00,Default,,0000,0000,0000,,ปรากฏว่าเราเกิดมาด้วยสภาพที่\Nทุกอย่างเชื่อมโยงกับทุกอย่าง
Dialogue: 0,0:19:43.00,0:19:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ทุกส่วนในสมองเชื่อมโยงกับส่วนอื่นๆ ทุกส่วน
Dialogue: 0,0:19:46.00,0:19:48.00,Default,,0000,0000,0000,,และมันจะค่อยๆ ถูกตัดออก
Dialogue: 0,0:19:48.00,0:19:51.00,Default,,0000,0000,0000,,เพื่อสร้างโครงสร้างของสมองผู้ใหญ่
Dialogue: 0,0:19:51.00,0:19:53.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้น ถ้ามียีนตัวหนึ่งที่ทำหน้าที่ตัดการเชื่อมโยงนี้
Dialogue: 0,0:19:53.00,0:19:55.00,Default,,0000,0000,0000,,และถ้ายีนนั้นเกิดกลายพันธุ์
Dialogue: 0,0:19:55.00,0:19:58.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นคุณจะได้การตัดการเชื่อมโยงที่ผิดพลาด\Nระหว่างสองส่วนในสมอง
Dialogue: 0,0:19:58.00,0:20:01.00,Default,,0000,0000,0000,,และถ้ามันเกิดขึ้นระหว่างตัวเลขและสี \Nคุณจะได้ซินเนสทีเซียประเภทสีและตัวเลข
Dialogue: 0,0:20:01.00,0:20:04.00,Default,,0000,0000,0000,,และถ้าเป็นระหว่างโทนเสียงและสี \Nคุณจะได้ซินเนสทีเซียประเภทเสียงและสี
Dialogue: 0,0:20:04.00,0:20:06.00,Default,,0000,0000,0000,,ฟังดูดีใช่ไหมครับ
Dialogue: 0,0:20:06.00,0:20:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ ถ้ายีนตัวนี้ทำงานทุกๆที่ในสมอง
Dialogue: 0,0:20:08.00,0:20:09.00,Default,,0000,0000,0000,,ดังนั้นทุกอย่างในสมองจะถูกเชื่อมโยงข้ามกันหรือเปล่า?
Dialogue: 0,0:20:09.00,0:20:15.00,Default,,0000,0000,0000,,ลองนึกถึงสิ่งที่ศิลปิน นักประพันธ์ \Nและกวีล้วนมีเหมือนกัน
Dialogue: 0,0:20:15.00,0:20:18.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นคือความสามารถในการคิดแบบอุปมาเปรียบเปรย
Dialogue: 0,0:20:18.00,0:20:20.00,Default,,0000,0000,0000,,เชื่อมโยงแนวคิดที่ดูเหมือนจะไม่เกี่ยวกันเลย
Dialogue: 0,0:20:20.00,0:20:23.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่น "นั่นคือทิศบูรพาและจูเลียตเป็นดั่งดวงอาทิตย์"
Dialogue: 0,0:20:23.00,0:20:25.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณคงไม่พูดว่า จูเลียตเป็นดั่งดวงอาทิตย์
Dialogue: 0,0:20:25.00,0:20:27.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นแปลว่า จูเลียตคือลูกไฟดวงใหญ่หรือเปล่า
Dialogue: 0,0:20:27.00,0:20:30.00,Default,,0000,0000,0000,,คนเป็นโรคจิตเภทอาจเห็นแบบนั้น \Nแต่นั่นมันคนละเรื่องกันนะครับ
Dialogue: 0,0:20:30.00,0:20:33.00,Default,,0000,0000,0000,,คนปกติจะบอกว่า เธอนั้นอบอุ่นเหมือนดวงอาทิตย์
Dialogue: 0,0:20:33.00,0:20:35.00,Default,,0000,0000,0000,,เธอเปล่งประกายเหมือนดวงอาทิตย์ \Nเธออ่อนโยนเหมือนดวงอาทิตย์
Dialogue: 0,0:20:35.00,0:20:37.00,Default,,0000,0000,0000,,ในทันใดนั้น คุณมองเห็นความเชื่อมโยง
Dialogue: 0,0:20:37.00,0:20:40.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ ถ้าคุณสมมติว่ามีการเชื่อมโยงที่มากกว่านั้น
Dialogue: 0,0:20:40.00,0:20:43.00,Default,,0000,0000,0000,,และแนวคิดคือมันเกิดขึ้นกับส่วนอื่นๆของสมองด้วย
Dialogue: 0,0:20:43.00,0:20:46.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้มันก็จะก่อให้เกิดแนวโน้มที่สูงขึ้น
Dialogue: 0,0:20:46.00,0:20:49.00,Default,,0000,0000,0000,,ที่จะมีความคิดแบบอุปมาอุปมัย และความคิดสร้างสรรค์
Dialogue: 0,0:20:49.00,0:20:51.00,Default,,0000,0000,0000,,ในผู้คนที่เป็นซิเนสทีเซีย
Dialogue: 0,0:20:51.00,0:20:54.00,Default,,0000,0000,0000,,และนั่นจึงเป็นเหตุผลที่เราพบรายงาน\Nผู้เป็นซิเนสทีเซียบ่อยเป็น 8 เท่า
Dialogue: 0,0:20:54.00,0:20:56.00,Default,,0000,0000,0000,,ในกลุ่มกวี ศิลปิน และนักประพันธ์
Dialogue: 0,0:20:56.00,0:20:59.00,Default,,0000,0000,0000,,เอาหล่ะ นี่คือมุมมองของซินเนสทีเซีย\Nในเชิงการทำนายจากลักษณะสมอง
Dialogue: 0,0:20:59.00,0:21:01.00,Default,,0000,0000,0000,,การสาธิตสุดท้าย ผมขอสักนาทีนึงนะครับ
Dialogue: 0,0:21:01.00,0:21:03.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:21:03.00,0:21:08.00,Default,,0000,0000,0000,,ผมจะแสดงให้คุณดูว่าทุกคนเป็นซินเนสทีเซีย\Nแต่พวกคุณปฏิเสธมัน
Dialogue: 0,0:21:08.00,0:21:12.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่คือสิ่งที่ผมเรียกว่าตัวอักษรภาษามนุษย์ดาวอังคาร\Nมันคล้ายๆกับตัวอักษรของคุณแหล่ะครับ
Dialogue: 0,0:21:12.00,0:21:15.00,Default,,0000,0000,0000,,เอ คือ เอ บี คือ บี ซี คือ ซี
Dialogue: 0,0:21:15.00,0:21:18.00,Default,,0000,0000,0000,,รูปร่างต่างกัน ก็ออกเสียงต่างกัน
Dialogue: 0,0:21:18.00,0:21:20.00,Default,,0000,0000,0000,,ทีนี้ คุณมีตัวอักษรชาวดาวอังคาร
Dialogue: 0,0:21:20.00,0:21:22.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวหนึ่งชื่อ กิกี้ อีกตัวชื่อ โบบ้า
Dialogue: 0,0:21:22.00,0:21:24.00,Default,,0000,0000,0000,,ตัวไหนชื่อ กิกี้ และตัวไหนชื่อ โบบ้า ครับ
Dialogue: 0,0:21:24.00,0:21:26.00,Default,,0000,0000,0000,,มีใครบ้างคิดว่า นั่นคือ กิกี้ \Nและนั้นคือ โบบ้า ยกขึ้นมือครับ
Dialogue: 0,0:21:26.00,0:21:28.00,Default,,0000,0000,0000,,เอาหล่ะ มีมนุษย์กลายพันธุ์อยู่คนสองคน
Dialogue: 0,0:21:28.00,0:21:29.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)
Dialogue: 0,0:21:29.00,0:21:31.00,Default,,0000,0000,0000,,มีใครบ้างคิดว่า นั่นคือ โบบ้า\Nและนั้นคือ กิกี้ ยกมือขึ้นครับ
Dialogue: 0,0:21:31.00,0:21:33.00,Default,,0000,0000,0000,,99% ของพวกคุณ
Dialogue: 0,0:21:33.00,0:21:35.00,Default,,0000,0000,0000,,และไม่มีใครเป็นชาวดาวอังคาร แล้วคุณรู้ได้อย่างไร
Dialogue: 0,0:21:35.00,0:21:40.00,Default,,0000,0000,0000,,นั่นเป็นเพราะทุกคนกำลังทำ\Nการสรุปเชิงนามธรรมข้ามประสาทรับรู้ \N(cross-modal synesthetic abstraction)
Dialogue: 0,0:21:40.00,0:21:44.00,Default,,0000,0000,0000,,หมายถึงว่าคุณกำลังคิดว่า เสียงแหลมๆ กิ กิ้
Dialogue: 0,0:21:44.00,0:21:49.00,Default,,0000,0000,0000,,ในประสาทหูของคุณ เหล่าเซลล์ขนก็ถูกกระตุ้น -- กิ กิ้
Dialogue: 0,0:21:49.00,0:21:52.00,Default,,0000,0000,0000,,คล้ายกับภาพที่เห็น ภาพการหักมุมของภาพหยักๆ นั้น
Dialogue: 0,0:21:52.00,0:21:55.00,Default,,0000,0000,0000,,นี่สำคัญมาก เพราะมันกำลังบอกคุณว่า
Dialogue: 0,0:21:55.00,0:21:57.00,Default,,0000,0000,0000,,สมองคุณกำลังใช้วิธีคิดแบบเก่าแก่
Dialogue: 0,0:21:57.00,0:21:59.00,Default,,0000,0000,0000,,มันแค่ มันเหมือนภาพลวงตาโง่ๆ
Dialogue: 0,0:21:59.00,0:22:03.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่โฟตอนในตาคุณสร้างภาพแบบนี้
Dialogue: 0,0:22:03.00,0:22:06.00,Default,,0000,0000,0000,,และเซลล์ขนในหูคุณถูกกระตุ้นด้วยรูปแบบของเสียง
Dialogue: 0,0:22:06.00,0:22:11.00,Default,,0000,0000,0000,,แต่สมองสามารถเพียงแค่ดึงเอาสิ่งที่โดดเด่นที่เหมือนกัน
Dialogue: 0,0:22:11.00,0:22:13.00,Default,,0000,0000,0000,,มันคือรูปแบบเก่าแก่ของการสรุปแบบนามธรรม
Dialogue: 0,0:22:13.00,0:22:18.00,Default,,0000,0000,0000,,ตอนนี้เรารู้แล้วว่ามันเกิดขึ้นในส่วน\Nฟิวซิฟอร์ม ไจรัสของสมอง
Dialogue: 0,0:22:18.00,0:22:19.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะเมื่อมันถูกทำลาย
Dialogue: 0,0:22:19.00,0:22:23.00,Default,,0000,0000,0000,,คนเหล่านั้นจะเสียความสามารถ\Nในการคิดเรื่อง โบบ้า กิกิ้
Dialogue: 0,0:22:23.00,0:22:25.00,Default,,0000,0000,0000,,แถมยังเสียความสามารถในการคิดอุปมาเปรียบเปรย
Dialogue: 0,0:22:25.00,0:22:29.00,Default,,0000,0000,0000,,ถ้าคุณถาม "ทุกอย่างที่เป็นประกาย ไม่ใช่ทองเสมอไป" \N[สำนวน: ทุกอย่างไม่ได้เป็นอย่างทีเห็น]
Dialogue: 0,0:22:29.00,0:22:31.00,Default,,0000,0000,0000,,มันแปลว่าอะไร ?
Dialogue: 0,0:22:31.00,0:22:33.00,Default,,0000,0000,0000,,คนไข้จะบอกว่า "ถ้ามันเป็นโลหะและสะท้อนแสงได้ \Nมันไม่ได้แปลว่าจะต้องเป็นทอง
Dialogue: 0,0:22:33.00,0:22:36.00,Default,,0000,0000,0000,,คุณจะต้องวัดความถ่วงจำเพาะด้วย รู้ไหม"
Dialogue: 0,0:22:36.00,0:22:39.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเขาหลงประเด็นเรื่องความหมายเชิงอุปมา
Dialogue: 0,0:22:39.00,0:22:42.00,Default,,0000,0000,0000,,สมองส่วนนี้ใหญ่เป็นแปดเท่าในสัตว์ตระกูลลิงชั้นสูง
Dialogue: 0,0:22:42.00,0:22:45.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยเฉพาะในมนุษย์\Nเมื่อเทียบกับสัตว์ตระกูลลิงชั้นล่างๆ
Dialogue: 0,0:22:45.00,0:22:48.00,Default,,0000,0000,0000,,บางสิ่งที่น่าสนใจมากกำลังเกิดขึ้นใน \Nแองกูลาร์ไจรัส (angular gyrus)
Dialogue: 0,0:22:48.00,0:22:51.00,Default,,0000,0000,0000,,เพราะมันคือถนนข้ามแดนระหว่างการได้ยิน \Nการมองเห็น และสัมผัส
Dialogue: 0,0:22:51.00,0:22:55.00,Default,,0000,0000,0000,,มันใหญ่มหึมาในมนุษย์ และบางสิ่งที่น่าสนใจก็เกิดขึ้น
Dialogue: 0,0:22:55.00,0:22:58.00,Default,,0000,0000,0000,,และผมคิดว่า มันเป็นพื้นฐาน\Nของความสามารถพิเศษในมนุษย์
Dialogue: 0,0:22:58.00,0:23:01.00,Default,,0000,0000,0000,,เช่น คิดเชิงนามธรรม การอุปมาเปรียบเทียบ \Nและความคิดสร้างสรรค์
Dialogue: 0,0:23:01.00,0:23:04.00,Default,,0000,0000,0000,,คำถามหลากหลายที่เหล่านักปราชญ์\Nได้ศึกษามาเป็นพันปี
Dialogue: 0,0:23:04.00,0:23:08.00,Default,,0000,0000,0000,,พวกเรานักวิทยาศสาสตร์\Nสามารถเริ่มค้นคว้าโดยการใช้ภาพถ่ายสมอง
Dialogue: 0,0:23:08.00,0:23:10.00,Default,,0000,0000,0000,,โดยการศึกษาคนไข้ และถามคำถามที่ถูก
Dialogue: 0,0:23:10.00,0:23:12.00,Default,,0000,0000,0000,,ขอบคุณครับ
Dialogue: 0,0:23:12.00,0:23:13.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงปรบมือ)
Dialogue: 0,0:23:13.00,0:23:14.00,Default,,0000,0000,0000,,ขอโทษด้วยครับ
Dialogue: 0,0:23:14.00,0:23:15.00,Default,,0000,0000,0000,,(เสียงหัวเราะ)