1
00:00:00,000 --> 00:00:04,000
خوب، همانطور که کریس اشاره کرد، من مغز انسان --

2
00:00:04,000 --> 00:00:06,000
و کارکردهایش و ساختار مغز انسان را مطالعه میکنم.

3
00:00:06,000 --> 00:00:10,000
و من فقط میخواهم که شما برای یه دقیقه فکر کنید که این شامل چی میشود.

4
00:00:10,000 --> 00:00:14,000
اینجا ما این جرم ژلهای مانند را داریم که حدود یک و نیم کیلوگرم است.

5
00:00:14,000 --> 00:00:17,000
میتونید اون رو کف دستتون بگیرید،

6
00:00:17,000 --> 00:00:21,000
جرمی که میتونه در مورد عظمت بین ستارهای تعمق کنه.

7
00:00:21,000 --> 00:00:23,000
اون میتونه در مورد معنای بینهایت تعمق کنه

8
00:00:23,000 --> 00:00:28,000
اون میتونه به اینکه خودش داره درمورد معنای بینهایت تعمق میکنه، فکر کنه.

9
00:00:28,000 --> 00:00:33,000
ما این توانایی بازگشتی (فکر کردن به تفکر خود) را خودآگاهی مینامیم.

10
00:00:33,000 --> 00:00:37,000
که من فکر میکنم این توانایی، هدف نهایی نوروساینس و نورولوژیست.

11
00:00:37,000 --> 00:00:39,000
و ما امیدواریم که روزی بفهمیم چگونه فرآیند خودآگاهی اتفاق میافته.

12
00:00:40,000 --> 00:00:43,000
شما چطور این عضو رمزآلود را مطالعه میکنید؟

13
00:00:43,000 --> 00:00:47,000
منظورم اینه که شما ۱۰۰ بیلیون سلول عصبی دارید،

14
00:00:47,000 --> 00:00:50,000
رشتههای باریکی از پروتوپلاسم که با همدیگه در حال تعامل هستند.

15
00:00:50,000 --> 00:00:54,000
و از این فعالیت تمام طیف گستردهی تواناییها ایجاد میشه

16
00:00:54,000 --> 00:00:57,000
تواناییهایی که ما اونها رو سرشت انسانی و آگاهی انسانی مینامیم.

17
00:00:57,000 --> 00:00:58,000
چطور این اتفاق میافته؟

18
00:00:58,000 --> 00:01:01,000
خوب، روشهای مختلفی برای بررسی کارکردهای مغز انسان وجود داره.

19
00:01:01,000 --> 00:01:04,000
یه رویکرد که ما به طور عمده ازش استفاده میکنیم اینه که

20
00:01:04,000 --> 00:01:09,000
بیمارانی که آسیب دائمیای به یه قسمت کوچیک از مغزشون خورده رو مطالعه کنیم،

21
00:01:09,000 --> 00:01:11,000
و یا ببینیم که وقتی یک تغییر ژنتیکی در یک قسمت کوچک مغز پیش اومده.

22
00:01:11,000 --> 00:01:15,000
چیزی که اتفاق می افته یک ناتوانی و کمبود فراگیر

23
00:01:15,000 --> 00:01:17,000
در همه توانایی های مغز یا کندی توانایی های شناختی مغز نیست.

24
00:01:17,000 --> 00:01:20,000
در همه توانایی های مغز یا کندی توانایی های شناختی مغز نیست.

25
00:01:20,000 --> 00:01:23,000
چیزی که اتفاق می افته یک فقدان و ناکارایی در یکی از تواناییهای مشخص مغزه

26
00:01:23,000 --> 00:01:25,000
درحالیکه بقیه عملکردهای اون سالم و طبیعی هستند.

27
00:01:25,000 --> 00:01:27,000
و این ما رو مطمئن میکنه که بتونیم ادعا کنیم

28
00:01:27,000 --> 00:01:31,000
اون قسمت از مغز یه جوری در اون عملکرد دخیله.

29
00:01:31,000 --> 00:01:33,000
اونوقت شما میتونید کارکردها رو به جاهای مختلف ساختار مغز نسبت بدید،

30
00:01:33,000 --> 00:01:36,000
و میتونید بفهمید که مداربندی مغز چه میکنه

31
00:01:36,000 --> 00:01:38,000
که اون کارکرد خاص رو ایجاد کنه.

32
00:01:38,000 --> 00:01:40,000
این کاریه که ما سعی میکنیم انجام بدیم.

33
00:01:40,000 --> 00:01:43,000
بگذارید چند تا مثال جالب براتون بزنم.

34
00:01:43,000 --> 00:01:47,000
درواقع در این سخنرانی براتون سه تا مثال میزنم که هرکدامشان ۶ دقیقه وقت میگیره.

35
00:01:47,000 --> 00:01:51,000
اولین مثال یک سندرم استثنایی که اسمش سندرم کاپگراس است.

36
00:01:51,000 --> 00:01:53,000
اگر اولین اسلاید رو اون بالا ببینید،

37
00:01:53,000 --> 00:01:58,000
اون لوبهای گیجگاهی و لوبهای پیشانی و لوبهای آهیانهای است، خب--

38
00:01:58,000 --> 00:02:00,000
اینها لوبهایی هستند که مغز رو تشکیل میدهند.

39
00:02:00,000 --> 00:02:04,000
و اگه سطح داخلی لوبهای گیجگاهی رو نگاه کنید

40
00:02:04,000 --> 00:02:06,000
-- اونجا نمیتونید ببینیدش--

41
00:02:06,000 --> 00:02:08,000
یه ساختار کوچکی هست که فیوزیفورم جایرس نام داره.

42
00:02:08,000 --> 00:02:11,000
و اون منطقه چهرهنگاری مغز است.

43
00:02:11,000 --> 00:02:14,000
بخاطراینکه اگه صدمه ببینه، شما دیگه نمیتونید چهرههای اشخاص رو تشخیص بدید.

44
00:02:14,000 --> 00:02:16,000
میتونید افراد رو از رو صداشون تشخصی بدید،

45
00:02:16,000 --> 00:02:18,000
و مثلا بگید که آره، اون فلانیه،

46
00:02:18,000 --> 00:02:21,000
ولی نمیتونید دیگه به چهرهشون نگاه کنید و بفهمید که اون کیه، درست؟

47
00:02:21,000 --> 00:02:23,000
اونوقت دیگه حتی نمیتونید خودتون رو داخل آینه بشناسید.

48
00:02:23,000 --> 00:02:26,000
منظورم اینه که شما میدونید که اون شما هستید چون وقتی چشمک میزنید تصویرتون هم چشمک میزنه،

49
00:02:26,000 --> 00:02:28,000
و میدونید که اون یه آینه است،

50
00:02:28,000 --> 00:02:31,000
اما شما واقعا خودتون رو به عنوان خودتون نمیشناسید.

51
00:02:31,000 --> 00:02:35,000
الان همه میدونند که علت این سندرم آسیب به فیزیفورم جایرس است.

52
00:02:35,000 --> 00:02:38,000
اما یک سندرم نادر دیگه هم وجود داره، سندرمی که حقیقتا خیلی نادره،

53
00:02:38,000 --> 00:02:42,000
تعداد خیلی کمی از پزشکها و نورولوژیستها در موردش شنیدند.

54
00:02:42,000 --> 00:02:44,000
اون «توهم کاپگرس» نام داره،

55
00:02:44,000 --> 00:02:47,000
اینجوریه که یک بیمار کاملا نرمال،

56
00:02:47,000 --> 00:02:50,000
که آسیب مغزی خورده، از کما بیرون میاد،

57
00:02:50,000 --> 00:02:53,000
اون از هرلحاظ دیگه سالمه ولی وقتی به مادرش نگاه میکنه

58
00:02:53,000 --> 00:02:56,000
میگه: «اون زن دقیقا شبیه مادر منه،

59
00:02:56,000 --> 00:02:58,000
او یه زن دیگهاس و داره وانمود میکنه مادر منه».

60
00:02:58,000 --> 00:03:00,000
او یه زن دیگهاس و داره وانمود میکنه مادر منه».

61
00:03:00,000 --> 00:03:02,000
حالا، چطور همچین چیزی میشه؟

62
00:03:02,000 --> 00:03:05,000
چرا یه نفر - درحالیکه از هرجهت دیگه کاملا هوشیار و عاقله -

63
00:03:05,000 --> 00:03:07,000
وقتی مادرش رو میبینه

64
00:03:07,000 --> 00:03:10,000
توهمش عود میکنه که اون مادرش نیست؟

65
00:03:10,000 --> 00:03:12,000
متداولترین تعبیری از این موضوع

66
00:03:12,000 --> 00:03:14,000
که ممکنه شما توی کتابهای روانپزشکی پیدا کنید

67
00:03:14,000 --> 00:03:18,000
یه دیدگاه فرویدی است، و اون میگه که این مرد

68
00:03:18,000 --> 00:03:20,000
البته همین بحث رو میشه به زنها هم نسبت داد،

69
00:03:20,000 --> 00:03:22,000
ولی من اینجا فقط در مورد مردها صحبت میکنم --

70
00:03:22,000 --> 00:03:25,000
تعبیر اینه که، وقتی شما بچهی کوچکی هستید

71
00:03:25,000 --> 00:03:27,000
یه جذبهی جنسی قوی نسبت به مادرتون دارید.

72
00:03:27,000 --> 00:03:29,000
این همونه که به نام عقده ادیپ فروید شناخته میشه.

73
00:03:29,000 --> 00:03:31,000
من نمیگم که من این رو باور میکنم،

74
00:03:31,000 --> 00:03:33,000
اما این یک دیدگاه استاندارد فرویدی است.

75
00:03:33,000 --> 00:03:36,000
و وقتی که شما بزرگ میشید، قشر مغز توسعه پیدا میکنه

76
00:03:36,000 --> 00:03:40,000
و جلوی این کششهای جنسی رو نسبت به مادرتون میگیره.

77
00:03:40,000 --> 00:03:44,000
خداروشکر، اگه اینجور نمیشد شما وقتی مادرتون رو میدیدید از لحاظ جنسی تحریک میشدید.

78
00:03:44,000 --> 00:03:46,000
و اونوقت

79
00:03:46,000 --> 00:03:48,000
اگه صدمهای به سرتون بخوره که به این قشر مغز آسیب بزنه

80
00:03:48,000 --> 00:03:52,000
باعث میشه که اون کششهای جنسی ظاهر بشند،

81
00:03:52,000 --> 00:03:55,000
به سطح بیاند و ناگهانی و غیرمنتظره

82
00:03:55,000 --> 00:03:58,000
شما خودتون رو دربرابر مادرتون از لحاظ جنسی برانگیخته مییابید.

83
00:03:58,000 --> 00:04:00,000
و به خودتون میگید: «اون خدای من اگه این مادر منه

84
00:04:00,000 --> 00:04:02,000
چطور ممکنه که من بهش کشش جنسی داشته باشم؟

85
00:04:02,000 --> 00:04:04,000
اون لابد باید یه زن دیگه باشه، یه غریبه»

86
00:04:04,000 --> 00:04:08,000
این تنها تعبیریه که به نظر مغز آسیب دیده منطقی به نظر میآید.

87
00:04:08,000 --> 00:04:11,000
ولی این استدلال هیچوقت به نظر من معقول و منطقی نیومده.

88
00:04:11,000 --> 00:04:14,000
این استدلال مثل بقیه تعابیر فرویدی خیلی تعبیر نبوغآمیزیه--

89
00:04:14,000 --> 00:04:16,000
(خنده حاضرین)

90
00:04:16,000 --> 00:04:21,000
-- اما خیلی معقول نیست چون من دقیقا همون توهم رو در مورد بیماری دیدم

91
00:04:21,000 --> 00:04:23,000
که نسبت به سگ پودل خودش دچار توهم بود.

92
00:04:23,000 --> 00:04:24,000
(خنده حاضرین)

93
00:04:24,000 --> 00:04:29,000
اون میگه: «دکتر، این فیفی نیست، دقیقا شبیه فیفیه،

94
00:04:29,000 --> 00:04:31,000
ولی یه سگ دیگه است» درست؟

95
00:04:31,000 --> 00:04:33,000
حالا سعی کنید تعبیر فرویدی رو اونجا به کار بگیرید.

96
00:04:33,000 --> 00:04:34,000
(خنده حاضرین)

97
00:04:34,000 --> 00:04:38,000
اونوقت مجبور میشید راجع به جانور خوئی همه انسانها صحبت کنید،

98
00:04:38,000 --> 00:04:41,000
یا یه چیزهایی از این نوع، که البته خیلی پوچ و یاوهاند.

99
00:04:41,000 --> 00:04:43,000
حالا، واقعا جریان از چه قراره؟

100
00:04:43,000 --> 00:04:45,000
خب، برای توضیح این اختلال نادر،

101
00:04:45,000 --> 00:04:49,000
ما ساختار و عملکردهای مسیرهای تصویری یک مغز سالم را بررسی میکنیم.

102
00:04:49,000 --> 00:04:52,000
معمولا، سیگنالهای تصویری وارد چشمها میشوند،

103
00:04:52,000 --> 00:04:54,000
بعد به قسمتهای تصویری مغز میروند.

104
00:04:54,000 --> 00:04:57,000
در واقع در قسمت پشتی مغز شما 30 منطقه فقط مربوط به بینایی وجود داره.

105
00:04:57,000 --> 00:05:00,000
و بعد از پردازش آنها، سیگنال به سمت ساختار کوچکی به اسم

106
00:05:00,000 --> 00:05:05,000
فوزیفورم جایروس میره که شما اونجا چهره ها رو تشخیص میدید.

107
00:05:05,000 --> 00:05:07,000
نورونهایی هستند که به چهرهها حساساند.

108
00:05:07,000 --> 00:05:10,000
میشه به اون قسمت گفت منطقه چهرهی مغز، درسته؟

109
00:05:10,000 --> 00:05:12,000
قبلا راجع بهش صحبت کردم.

110
00:05:12,000 --> 00:05:16,000
حالا وقتی که این منطقه آسیب ببینه، شما قدرت تشخیص چهرهها رو از دست میدید، درسته؟

111
00:05:16,000 --> 00:05:19,000
ولی سیگنالها از اون منطقه،

112
00:05:19,000 --> 00:05:22,000
به ساختاری به اسم آمیگدالا که در بخش لیمبیک قرار داره انتشار پیدا میکنن،

113
00:05:22,000 --> 00:05:24,000
هسته احساسی مغز،

114
00:05:24,000 --> 00:05:26,000
و اون ساختار، معروف به امیگدالا

115
00:05:26,000 --> 00:05:28,000
اهمیت احساسی چیزی که بهش نگاه میکنید رو اندازه میگیره.

116
00:05:28,000 --> 00:05:32,000
که اون شکاره؟ شکارچیه؟ دوست و همدمه؟

117
00:05:32,000 --> 00:05:34,000
یا یه چیز کاملا معمولی مثل یه تیکه پارچهاس،

118
00:05:34,000 --> 00:05:38,000
یه تیکه گچه، یا یه -- نمیخوام بهش اشاره کنم --

119
00:05:38,000 --> 00:05:40,000
یا یه کفش یا چیزی شبیه به اونه. خب؟

120
00:05:40,000 --> 00:05:42,000
چیزی که کاملا میشه ندیده گرفتش.

121
00:05:42,000 --> 00:05:45,000
خب اگه آمیگدالا هیجان زده شده و یه چیز مهم در کاره،

122
00:05:45,000 --> 00:05:48,000
سیگنال به سمت آتونومیک اعصاب منتشر میشه.

123
00:05:48,000 --> 00:05:50,000
قلب شما شروع میکنه به تندتر زدن،

124
00:05:50,000 --> 00:05:53,000
شما شروع میکنید به عرق کردن برای اینکه حرارت بوجود اومده توسط بکارگیری عضله ها رو از دست بدید--

125
00:05:53,000 --> 00:05:55,000
شما شروع میکنید به عرق کردن برای اینکه حرارت بوجود اومده توسط بکارگیری عضله ها رو از دست بدید--

126
00:05:55,000 --> 00:05:59,000
و این مایهی خوشبختیه، چون ما میتونیم دوتا الکترود روی کف دستان شما بزاریم

127
00:05:59,000 --> 00:06:03,000
و تغییرات مقاومتی که در نتیجه عرق کردن دست شما بوجود اومده رو اندازه بگیریم.

128
00:06:03,000 --> 00:06:05,000
بنابراین وقتی شما دارین به چیزی نگاه میکنید،

129
00:06:05,000 --> 00:06:09,000
من میتونم بفهمم که شما هیجانی یا تحریک شدید یا نه، خب؟

130
00:06:09,000 --> 00:06:11,000
یک مقدار جلوتر توضیع خواهم داد.

131
00:06:11,000 --> 00:06:15,000
بنابراین ایده من این بود که وقتی این جوان به شیای چیزی نگاه میکنه--

132
00:06:15,000 --> 00:06:19,000
سیگنال اون چیز به مناطق بصریاش میرسه و --

133
00:06:19,000 --> 00:06:22,000
به هرحال در فوزیفرم جایروس تحلیل میشه--

134
00:06:22,000 --> 00:06:25,000
و بعدش اون رو به عنوان یه گیاه یا یه میز، یا اصلا مادرتون شناسایی میکنید خب؟

135
00:06:25,000 --> 00:06:27,000
و بعدش اون رو به عنوان یه گیاه یا یه میز، یا اصلا مادرتون شناسایی میکنید خب؟

136
00:06:27,000 --> 00:06:30,000
و بعدش سیگنال به سمت آمیگدالا انتشار پیدا میکنه،

137
00:06:30,000 --> 00:06:32,000
و بعدش به سمت سیستم عصبی اتونومیک.

138
00:06:32,000 --> 00:06:37,000
ولی ممکنه مدار ارتباطیای که از آمیگدالا به سمت سیستم لیمبیک

139
00:06:37,000 --> 00:06:40,000
که هسته احساسیه مغزه میره -- به دلیل تصادف قطع شده باشه.

140
00:06:40,000 --> 00:06:42,000
پس چون بخش فوزیفرم سالمه،

141
00:06:42,000 --> 00:06:45,000
این جوان میتونه مادرش رو بشناسه،

142
00:06:45,000 --> 00:06:47,000
و بگه که "آره، این شبیه مادرمه."

143
00:06:47,000 --> 00:06:50,000
ولی چون مدار به سمت مرکز احساسی مغز بریده شده،

144
00:06:50,000 --> 00:06:54,000
به خودش میگه، "ولی اگر این مادرمه، چرا من احساس گرمی و راحتی نمیکنم؟"

145
00:06:54,000 --> 00:06:56,000
یا، بعضی وقتها، احساس ترس؟ درست؟

146
00:06:56,000 --> 00:06:57,000
(خنده حاضرین)

147
00:06:57,000 --> 00:07:03,000
بعدش میگه: "چه چیزی میتونه جوابگوی این بی احساسی و سردی غیرقابل انکار باشه؟

148
00:07:03,000 --> 00:07:05,000
این نمیتونه مادر من باشه.

149
00:07:05,000 --> 00:07:07,000
این فقط یه غریبهاس که میخواد خودشو جای مادر من جا بزنه"

150
00:07:07,000 --> 00:07:09,000
چطوری میشه این رو تست کرد؟

151
00:07:09,000 --> 00:07:11,000
خب، اینطوریه که، اگر هرکدام از شما رو جلوی یک نمایشگر قرار بدیم

152
00:07:11,000 --> 00:07:14,000
و مقدار مقاومت الکتریکی پوست شما رو اندازه بگیریم،

153
00:07:14,000 --> 00:07:16,000
و یک سری عکس روی صفحه نمایش نشان بدهیم،

154
00:07:16,000 --> 00:07:19,000
من میتونم مقدار عرق کردن شما وقتی دارید عکسی میبینید رو اندازه بگیرم،

155
00:07:19,000 --> 00:07:22,000
خب البته وقتی که شما یه چتر یا میز رو میبینید عرق نمیکنید.

156
00:07:22,000 --> 00:07:27,000
ولی اگر به شما عکس یه شیر یا ببر یا یه پوستر از یه آدم معروف و جذاب نشون بدم شما شروع به عرق کردن میکنید، درسته؟

157
00:07:27,000 --> 00:07:30,000
و باور کنید یا نه، اگر به شما عکس مادرتون رو نشون بدم--

158
00:07:30,000 --> 00:07:32,000
دارم راجع به افراد معمولی صحبت میکنم -- شما شروع به عرق کردن میکنید.

159
00:07:32,000 --> 00:07:34,000
اصلا لازم نیست یهودی باشید.

160
00:07:34,000 --> 00:07:36,000
(خنده حاضرین)

161
00:07:36,000 --> 00:07:40,000
حالا چه اتفاقی میافته اگه شما اینا رو به این بیمار نشون بدین؟

162
00:07:40,000 --> 00:07:44,000
شما عکس رو روی صفحه نمایش به اون نشون میدین

163
00:07:44,000 --> 00:07:46,000
و مقاومت الکتریکی پوست اون رو اندازه میگیرین.

164
00:07:46,000 --> 00:07:51,000
میز و صندلی و تکه پارچه مثل افراد سالم هیچ تغییری براش بوجود نمیاره،

165
00:07:51,000 --> 00:07:53,000
ولی وقتی عکس مادرش رو بهش نشون میدید،

166
00:07:53,000 --> 00:07:55,000
عکسالعمل مقاومت الکتریکی پوستیاش بدون تغییره.

167
00:07:55,000 --> 00:07:57,000
هیچ عکسالعمل احساسی نسبت به مادرش نشون نمیده

168
00:07:57,000 --> 00:08:02,000
بخاطر اینکه مدار مغزی بخش بصری به بخش احساسی قطع شده.

169
00:08:02,000 --> 00:08:05,000
پس توانایی دیدن اون سالم و معمولیه چون بخش بصری اون سالمه،

170
00:08:05,000 --> 00:08:08,000
هیجانات و احساساتش هم سالم و معمولیه -- میخنده، گریه میکنه،

171
00:08:08,000 --> 00:08:11,000
ولی مدار مغزیش از قسمت بصری به قسمت هیجانات و احساسات قطع شده

172
00:08:11,000 --> 00:08:14,000
بنابراین اون توهم داره که مادرش یه زن غریبهاس.

173
00:08:14,000 --> 00:08:17,000
این یه مثال قشنگه از کارایی که ما انجام میدیم،

174
00:08:17,000 --> 00:08:21,000
یه سندرم عصبی-روانی عجیب و غریب و غیرقابل فهم رو بررسی میکنیم

175
00:08:21,000 --> 00:08:23,000
و ادعا میکنیم که تعبیر فرویدی راجع به اون اشتباهه،

176
00:08:23,000 --> 00:08:27,000
در واقع با شناخت ساختمان عصبی مغز میتونیم به تفسیر دقیقی برسیم.

177
00:08:27,000 --> 00:08:29,000
در واقع با شناخت ساختمان عصبی مغز میتونیم به تفسیر دقیقی برسیم.

178
00:08:29,000 --> 00:08:31,000
راستی، اگر مادر همین مریض از اتاق بغلی بهش تلفن بزنه

179
00:08:31,000 --> 00:08:36,000
راستی، اگر مادر همین مریض از اتاق بغلی بهش تلفن بزنه

180
00:08:36,000 --> 00:08:40,000
و اون تلفن رو برداره، خواهد گفت: "مادر، چطوری؟ کجایی؟"

181
00:08:40,000 --> 00:08:42,000
توهمی از طریق تلفن وجود نداره.

182
00:08:42,000 --> 00:08:44,000
بعد اگر مادرش یک ساعت دیگه بیاد پیشش، اون مریض خواهد گفت: "تو کی هستی؟

183
00:08:44,000 --> 00:08:46,000
خیلی شبیه مادرم هستی." خب؟

184
00:08:46,000 --> 00:08:48,000
دلیلش اینه که مسیر جداگانه ای برای اتصال مراکز شنوایی مغز به مراکز هیجانی وجود داره،

185
00:08:48,000 --> 00:08:52,000
دلیلش اینه که مسیر جداگانه ای برای اتصال مراکز شنوایی مغز به مراکز هیجانی وجود داره،

186
00:08:52,000 --> 00:08:54,000
و اونا توی تصادف قطع نشده.

187
00:08:54,000 --> 00:08:59,000
به همین دلیل اون صدای مادرش رو پشت تلفن بدون مشکلی تشخیص میده.

188
00:08:59,000 --> 00:09:02,000
ولی وقتی مادرش رو میبینه، میگه این یه زن غریبهاس.

189
00:09:02,000 --> 00:09:06,000
خب، این همه مداربندی پیچیده چطوری توی مغز بوجود اومده؟

190
00:09:06,000 --> 00:09:09,000
آیا ذاتیه، ژنتیکیه یا پرورشی-تربیتیه؟

191
00:09:09,000 --> 00:09:11,000
و ما برای حل کردن این مشکل یه سندرم نادر دیگه به اسم عضو خیالی رو میسنجیم.

192
00:09:11,000 --> 00:09:15,000
و ما برای حل کردن این مشکل یه سندرم نادر دیگه به اسم عضو خیالی رو میسنجیم.

193
00:09:15,000 --> 00:09:17,000
و همه شما میدونید عضو خیالی چیه.

194
00:09:17,000 --> 00:09:20,000
وقتی یه دست یا پا قطع میشه، بخاطر قانقاریا،

195
00:09:20,000 --> 00:09:22,000
یا بخاطر جنگ، برای مثال جنگ عراق--

196
00:09:22,000 --> 00:09:24,000
که الان مشکل جدیایه--

197
00:09:24,000 --> 00:09:28,000
حس موجود بودن دست قطع شده بصورت کاملا شفاف ادامه داره،

198
00:09:28,000 --> 00:09:31,000
و به اون میگن دست خیالی یا پای خیالی.

199
00:09:31,000 --> 00:09:33,000
در واقع همه عضوهای بدن میتونن تبدیل به عضو خیالی بشن.

200
00:09:33,000 --> 00:09:36,000
باور کنید یا نه، حتی اعضای درونی.

201
00:09:36,000 --> 00:09:40,000
من بیمارهایی داشتهام که رحم اونها با عمل جراحی برداشته شده بود

202
00:09:40,000 --> 00:09:45,000
که رحم خیالی، و در زمانهای مشخصی در ماه، گرفتگیهای عضلهای قاعدگی داشتند.

203
00:09:45,000 --> 00:09:47,000
که رحم خیالی، و در زمانهای مشخصی در ماه، گرفتگیهای عضلهای قاعدگی داشتند.

204
00:09:47,000 --> 00:09:49,000
و در واقع یه روز یه دانشجو از من پرسید اونا PMS خیالی هم میگیرن؟

205
00:09:49,000 --> 00:09:51,000
و در واقع یه روز یه دانشجو از من پرسید اونا PMS خیالی هم میگیرن؟

206
00:09:51,000 --> 00:09:52,000
(خنده حاضرین)

207
00:09:52,000 --> 00:09:56,000
موضوعیه که برای بررسی علمی آمادهاس، ولی ما پیگیری نکردیمش.

208
00:09:56,000 --> 00:09:59,000
خب، حالا سوال بعدی اینه که،

209
00:09:59,000 --> 00:10:02,000
با انجام آزمایش، چه چیزایی درباره اعضای خیالی میتونیم یاد بگیریم؟

210
00:10:02,000 --> 00:10:04,000
یکی از چیزایی که ما متوجه شدیم این بود که،

211
00:10:04,000 --> 00:10:06,000
تقریبا نصف بیمارهایی که اعضای خیالی داشتند

212
00:10:06,000 --> 00:10:08,000
ادعا میکردند که میتونن اون رو تکون بدن.

213
00:10:08,000 --> 00:10:10,000
میتونن باهاش روی شونهی برادرشون بزنن،

214
00:10:10,000 --> 00:10:12,000
میتونن باهاش تلفن رو جواب بدن وقتی زنگ میزنه، و میتونن باهاش دست خداحافظی تکون بدن.

215
00:10:12,000 --> 00:10:15,000
اینها احساسات شفاف و جالبی هستند.

216
00:10:15,000 --> 00:10:17,000
بیمار دچار توهم نیست.

217
00:10:17,000 --> 00:10:19,000
میدونه که دستاش سر جای خودش نیست

218
00:10:19,000 --> 00:10:22,000
ولی از این گذشته، برای بیمار تجربه احساسی غیرقابل انکاریه.

219
00:10:22,000 --> 00:10:25,000
ولی بهرحال، این اتفاق برای نیمی از مریضها نمیافته.

220
00:10:25,000 --> 00:10:29,000
اونا میگن، ولی دکتر دست خیالی من فلجه.

221
00:10:29,000 --> 00:10:32,000
اون بصورت مشت بیحرکت دراومده و خیلی دردناکه.

222
00:10:32,000 --> 00:10:35,000
اگر میشد تکونش میدادم، شاید دردش از بین میرفت.

223
00:10:35,000 --> 00:10:38,000
حالا، چرا یه دست خیالی فلج میشه؟

224
00:10:38,000 --> 00:10:40,000
یک چیز خود متناقض به نظر میرسه،

225
00:10:40,000 --> 00:10:43,000
ولی وفتی ما داشتیم موارد رو بررسی میکردیم، متوجه این شدیم که،

226
00:10:43,000 --> 00:10:45,000
این افراد با دستهای فلج خیالی،

227
00:10:45,000 --> 00:10:49,000
دست واقعیشون بدلیل آسیب دیدن اعصاب فلج بوده،

228
00:10:49,000 --> 00:10:52,000
اعصاب اصلی بازو از بین رفته بودند،

229
00:10:52,000 --> 00:10:54,000
بطور مثال در یک تصادف موتورسیکلت قطع شده بودند.

230
00:10:54,000 --> 00:10:57,000
پس بیمار یه دست واقعی داشته، که خیلی درد داشته،

231
00:10:57,000 --> 00:11:01,000
و برای چند ماه یا یک سال توی گردن آویز بوده، بعد

232
00:11:01,000 --> 00:11:04,000
در یک تلاش نادرست برای رهایی از درد دست،

233
00:11:04,000 --> 00:11:06,000
جراح دست رو قطع میکنه،

234
00:11:06,000 --> 00:11:10,000
و اونوقت دست خیالی با همان درد بوجود میاد، درست؟

235
00:11:10,000 --> 00:11:12,000
و این یه مشکل جدیه پزشکیه.

236
00:11:12,000 --> 00:11:14,000
بیمارها افسرده میشوند.

237
00:11:14,000 --> 00:11:16,000
بعضی از اونها به سمت خودکشی میرن، خب؟

238
00:11:16,000 --> 00:11:18,000
خب چطوری میشه این مرض رو شفا داد؟

239
00:11:18,000 --> 00:11:20,000
حالا چرا عضو خیالی بوجود میاد؟

240
00:11:20,000 --> 00:11:24,000
وقتی من به موارد نگاه میکردم متوجه شدم که اونها یه دست واقعی داشتن،

241
00:11:24,000 --> 00:11:27,000
و اعصاب دست اونها قطع شده،

242
00:11:27,000 --> 00:11:30,000
و دست واقعیشون فلج شده،

243
00:11:30,000 --> 00:11:34,000
و این دست واقعی قبل از قطع شدن ماهها در گردنآویز بوده،

244
00:11:34,000 --> 00:11:40,000
حالا این درد به عضو خیالی منتقل شده.

245
00:11:40,000 --> 00:11:42,000
چرا اینطوری میشه؟

246
00:11:42,000 --> 00:11:44,000
وقتی که دست سر جاش ولی فلج بوده،

247
00:11:44,000 --> 00:11:47,000
مغز به دست فرمان میفرستاده، قسمت جلویی مغز میگفته: "حرکت کن"

248
00:11:47,000 --> 00:11:49,000
ولی مغز چیزی رو که میدیده "نمیتونم" بوده.

249
00:11:49,000 --> 00:11:53,000
حرکت کن. نمیتونم. حرکت کن. نمیتونم. حرکت کن. نمیتونم.

250
00:11:53,000 --> 00:11:56,000
و این داخل مداربندی مغز میشه،

251
00:11:56,000 --> 00:11:59,000
و ما به این «فلجی آموختهشده» میگیم، خب؟

252
00:11:59,000 --> 00:12:03,000
مغز میآموزه، بخاطر این پیوند ارتباطی "هبیان"،

253
00:12:03,000 --> 00:12:06,000
که خود فرمان برای حرکت دادن دست

254
00:12:06,000 --> 00:12:08,000
حس فلج بودن دست رو بوجود میاره،

255
00:12:08,000 --> 00:12:10,000
و وقتی که دست قطع میشه،

256
00:12:10,000 --> 00:12:14,000
این علم به فلج بودن، به برداشت طرف از بدن خودش منتقل میشه

257
00:12:14,000 --> 00:12:17,000
و به عضو خیالیاش، خب؟

258
00:12:17,000 --> 00:12:19,000
حالا چطوری میشه به این بیمارها کمک کرد؟

259
00:12:19,000 --> 00:12:21,000
چطوری میشه فلجی آموختهشده رو از ذهن پاک کرد

260
00:12:21,000 --> 00:12:25,000
که بشه او رو از درد مشقت بار اسپاسم مشت شدن عضو خیالی رها کرد؟

261
00:12:25,000 --> 00:12:27,000
که بشه او رو از درد مشقت بار اسپاسم مشت شدن عضو خیالی رها کرد؟

262
00:12:27,000 --> 00:12:32,000
خب، ما میگیم، چطوره فرمان رو به عضو خیالی بفرستیم،

263
00:12:32,000 --> 00:12:36,000
ولی بازخورد بصری بهش برگردونیم که عضو خیالیش داره از دستورات پیروی میکنه، خب؟

264
00:12:36,000 --> 00:12:39,000
شاید بشه اینطوری درد و گرفتگی خیالی رو از بین برد.

265
00:12:39,000 --> 00:12:41,000
چطوری میشه اینکار رو کرد؟ خوب، واقعیت مجازی.

266
00:12:41,000 --> 00:12:43,000
ولی اون میلیونها دلار هزینه برمیداره.

267
00:12:43,000 --> 00:12:46,000
پس من یه راهی برای انجام این پیدا کردم که بشه با سه دلار انجامش داد،

268
00:12:46,000 --> 00:12:48,000
ولی به سرمایهگزارای من اینو نگید.

269
00:12:48,000 --> 00:12:49,000
(خنده حاضرین)

270
00:12:49,000 --> 00:12:53,000
خب، من یه چیزی ساختم که بهش میگم جعبه آینه.

271
00:12:53,000 --> 00:12:55,000
یه جعبه مقواییه با یک آینه در وسطش،

272
00:12:55,000 --> 00:12:59,000
و بعدش عضو خیالی رو روبروش قرار میدید-- خب اولین بیمار من، دریک، اومد.

273
00:12:59,000 --> 00:13:02,000
10 سال پیش دستش رو قطع کرده بودن.

274
00:13:02,000 --> 00:13:05,000
بازوش کشیده شده بود، بنابراین اعصاب دستش بریده شده بودند

275
00:13:05,000 --> 00:13:09,000
و بازوش فلج شده بود و یک سال به گردنش آویزون بود، بعدش اونو بریدند.

276
00:13:09,000 --> 00:13:11,000
اون یه دست خیالی داشت، با دردی شکنجه مانند، و نمیتونست تکونش بده.

277
00:13:11,000 --> 00:13:13,000
یه بازوی خیالی فلج بود.

278
00:13:13,000 --> 00:13:17,000
پس او اومد اونجا و من بهش یه آیینه مثل اون که تعریف کردم دادم، داخل یه جعبه،

279
00:13:17,000 --> 00:13:20,000
که من بهش میگم جعبه آینه، درست؟

280
00:13:20,000 --> 00:13:23,000
و بیمار دست چپ خیالی خودش رو که مشت شده و درد داره در قسمت چپ آینه قرار میده،

281
00:13:23,000 --> 00:13:25,000
و بیمار دست چپ خیالی خودش رو که مشت شده و درد داره در قسمت چپ آینه قرار میده،

282
00:13:25,000 --> 00:13:27,000
و دست سالمش رو سمت راست آینه قرار میده،

283
00:13:27,000 --> 00:13:31,000
و دقیقا همون حالت مشت شده رو میگیره،

284
00:13:31,000 --> 00:13:34,000
و داخل آینه نگاه میکنه، چه چیزی تجربه میکنه؟

285
00:13:34,000 --> 00:13:37,000
به عضو خیالی نگاه میکنه که انگار دوباره سرجاش برگشته،

286
00:13:37,000 --> 00:13:41,000
چون داره به انعکاس تصویر دست سالمش در آینه نگاه میکنه،

287
00:13:41,000 --> 00:13:43,000
و انگار که دست خیالیش دوباره سرجاش برگشته.

288
00:13:43,000 --> 00:13:46,000
من بهش گفتم: "حالا دست خیالیت --

289
00:13:46,000 --> 00:13:50,000
انگشتان واقعیت رو تکون بده وقتی داری توی آینه نگاه میکنی."

290
00:13:50,000 --> 00:13:54,000
اون احساس میکنه که انگار عضو خیالیش داره تکون میخوره، درست؟

291
00:13:54,000 --> 00:13:56,000
این بدیهیه، ولی اتفاق عجیبی که میافته اینه که،

292
00:13:56,000 --> 00:13:59,000
بیمار میگه، "خدای من، عضو خیالی من داره دوباره تکون میخوره،

293
00:13:59,000 --> 00:14:01,000
و درد و اسپاسم مشت شدن بازوم، از بین رفته."

294
00:14:01,000 --> 00:14:04,000
و یادتون باشه، اولین بیمار من که وارد شد--

295
00:14:04,000 --> 00:14:05,000
(تشویق حاضرین)

296
00:14:05,000 --> 00:14:09,000
-- ممنون. (تشویق حاضرین)

297
00:14:09,000 --> 00:14:12,000
اولین بیمار من وارد شد، و به آینه نگاه کرد،

298
00:14:12,000 --> 00:14:15,000
بعد من گفتم، "به تصویر انعکاسی عضو خیالیت نگاه کن."

299
00:14:15,000 --> 00:14:17,000
بعد اون شروع کرد به خندیدن و گفت، "من میتونم عضو خیالیم رو ببینم."

300
00:14:17,000 --> 00:14:19,000
ولی اون احمق نیست، میدونه که واقعی نیست.

301
00:14:19,000 --> 00:14:21,000
میدونه که اون تصویر انعکاسی آینهاس،

302
00:14:21,000 --> 00:14:23,000
ولی این یه تجربه واضح حسیه.

303
00:14:23,000 --> 00:14:26,000
حالا، من گفتم، "دست واقعی و خیالیت رو تکون بده."

304
00:14:26,000 --> 00:14:28,000
او گفت، "اوه، نمیتونم دست خیالیم رو تکون بدم. خودت میدونی. دردآوره."

305
00:14:28,000 --> 00:14:30,000
بهش گفتم، "دست واقعیات رو تکون بده."

306
00:14:30,000 --> 00:14:32,000
بعدش اون گفت، "اوه خدای من، دست خیالیم داره دوباره تکون میخوره، باور نکردنیه!

307
00:14:32,000 --> 00:14:35,000
دردم هم از بین رفته." خب؟

308
00:14:35,000 --> 00:14:36,000
بعدش بهش گفتم، "چشماتو ببند."

309
00:14:36,000 --> 00:14:38,000
چشماشو بست.

310
00:14:38,000 --> 00:14:39,000
"و دست واقعیت رو تکون بده."

311
00:14:39,000 --> 00:14:40,000
"اوه، نمیشه-- دوباره مشت شده."

312
00:14:40,000 --> 00:14:42,000
"خب، چشماتو باز کن."

313
00:14:42,000 --> 00:14:43,000
"اوه خدای من، خدای من، دوباره تکون میخوره!"

314
00:14:43,000 --> 00:14:45,000
او مثل یه بچه توی فروشگاه آبنبات بود.

315
00:14:45,000 --> 00:14:50,000
پس من گفتم، خب پس این نظریه من رو راجع فلجی آموختهشده ثابت میکنه

316
00:14:50,000 --> 00:14:52,000
و نقش مهم ورودیهای تصویری،

317
00:14:52,000 --> 00:14:54,000
ولی بخاطر این به من جایزه نوبل نمیدن

318
00:14:54,000 --> 00:14:56,000
که تونستم کمک کنم یکی بتونه عضو خیالیاش رو تکون بده.

319
00:14:56,000 --> 00:14:57,000
(خنده حاضرین)

320
00:14:57,000 --> 00:14:58,000
(تشویق حاضرین)

321
00:14:58,000 --> 00:15:01,000
این یه توانایی کاملا بیهودهاس، وقتی راجع بهش فکر کنی.

322
00:15:01,000 --> 00:15:02,000
(خنده حاضرین)

323
00:15:02,000 --> 00:15:06,000
ولی بعد از اون من متوجه شدم، شاید بشه انواع دیگه فلج

324
00:15:06,000 --> 00:15:11,000
که در عصبشناسی میبینید، مثل سکته یا فوکال دیستونیاس --

325
00:15:11,000 --> 00:15:13,000
ممکنه بخشی از اون آموختهشده باشه

326
00:15:13,000 --> 00:15:16,000
که میتونید با وسیله سادهای مثل آینه درمانش کنید.

327
00:15:16,000 --> 00:15:18,000
پس من بهش گفتم، "ببین، دریک"--

328
00:15:18,000 --> 00:15:21,000
خب، اول از همه اینکه مریض نمیتونه برای تسکین دردش همش یه آینه با خودش حمل کنه--

329
00:15:21,000 --> 00:15:25,000
بهش گفتم، دریک، با خودت ببرش خونه و یکی دو هفتهای باهاش تمرین کن.

330
00:15:25,000 --> 00:15:27,000
شاید بعد از یه مدتی تمرین،

331
00:15:27,000 --> 00:15:29,000
بتونی فلج بودن دست خیالیت رو از یاد ببری و از آینه خلاص بشی

332
00:15:29,000 --> 00:15:31,000
و بتونی دست خیالی فلجت رو تکون بدی،

333
00:15:31,000 --> 00:15:33,000
و بعدش بتونی خودتو از درد نجات بدی."

334
00:15:33,000 --> 00:15:35,000
خب اونم گفت باشه، و دستگاه رو با خودش به خونه برد.

335
00:15:35,000 --> 00:15:37,000
بهش گفتم، "ببین از همه اینا گذشته این همش دو دلار میارزه. با خودت ببرش خونه."

336
00:15:37,000 --> 00:15:40,000
خب اونم با خودش به خونه برد، و بعد از دو هفته بهم تلفن زد،

337
00:15:40,000 --> 00:15:42,000
بهم گفت، "دکتر، نمیتونی اینو باور کنی."

338
00:15:42,000 --> 00:15:43,000
گفتم: "چیو؟"

339
00:15:43,000 --> 00:15:45,000
بهم گفت، "از بین رفت."

340
00:15:45,000 --> 00:15:46,000
گفتم، "چی از بین رفت؟"

341
00:15:46,000 --> 00:15:48,000
فکر کردم شاید جعبه آینه از بین رفته.

342
00:15:48,000 --> 00:15:49,000
(خنده حاضرین)

343
00:15:49,000 --> 00:15:52,000
گفت، "نه، نه، نه، میدونی دست خیالیم که 10 سال باهام بود، ناپدید شده."

344
00:15:52,000 --> 00:15:54,000
گفت، "نه، نه، نه، میدونی دست خیالیم که 10 سال باهام بود، ناپدید شده."

345
00:15:54,000 --> 00:15:56,000
و من گفتم -- من نگران شده بودم، گفتم، خدای من،

346
00:15:56,000 --> 00:15:58,000
من تصویر ذهنی اون رو از بدنش تغییر دادم،

347
00:15:58,000 --> 00:16:01,000
موضوعات انسانی،اخلاقیات و مسائل اینچنینی، چی میشه؟

348
00:16:01,000 --> 00:16:03,000
بعد من گفتم، "دریک، آیا این اذیتت میکنه؟"

349
00:16:03,000 --> 00:16:06,000
گفت "نه، سه روزه که دست خیالیم از بین رفته

350
00:16:06,000 --> 00:16:09,000
بنابراین درد دست خیالی و اسپاسم مشت شدن،

351
00:16:09,000 --> 00:16:12,000
درد قسمت جلویی بازوی خیالی و غیره همه از بین رفتن.

352
00:16:12,000 --> 00:16:16,000
ولی مشکل اینجاست که هنوز انگشتای خیالی من از بازوم آویزون هستند،

353
00:16:16,000 --> 00:16:18,000
و جعبه شما اونا رو نمیتونه به من نشون بده."

354
00:16:18,000 --> 00:16:19,000
(خنده حاضرین)

355
00:16:19,000 --> 00:16:22,000
"میتونید طراحی اون رو عوض کنید و اون رو روی سرم بزارین

356
00:16:22,000 --> 00:16:25,000
که بتونم با اینکار انگشتان خیالیام رو حذف کنم؟"

357
00:16:25,000 --> 00:16:27,000
فکر میکرد من یه جورایی شعبدهباز هستم.

358
00:16:27,000 --> 00:16:28,000
حالا این چرا پیش میاد؟

359
00:16:28,000 --> 00:16:31,000
بخاطر اینه که مغز با کشمکش حسی عظیمی روبرو میشه.

360
00:16:31,000 --> 00:16:34,000
اون از چشم پیامهایی میگیره که میگن عضو خیالی برگشته.

361
00:16:34,000 --> 00:16:36,000
از طرف دیگه گیرایی مناسبی وجود نداره،

362
00:16:36,000 --> 00:16:40,000
عضلهها پیام میدن که بازویی وجود نداره، خب؟

363
00:16:40,000 --> 00:16:42,000
و فرمان موتوری مغز میگه که بازویی وجود نداره،

364
00:16:42,000 --> 00:16:45,000
و بخاطر همین کشمکش، مغز میگه، بیخیالش،

365
00:16:45,000 --> 00:16:48,000
عضو خیالی وجود نداره، بازوی واقعی هم وجود نداره، درست؟

366
00:16:48,000 --> 00:16:50,000
مغز یه جورایی میره توی حالت تکذیب و انکار-- سرسری از پیامها میگذره.

367
00:16:50,000 --> 00:16:54,000
و وقتی که بازو ناپدید میشه، پاداشش اینه که درد ناپدید میشه

368
00:16:54,000 --> 00:16:58,000
چون نمیشه درد تجزیه شده شناور در هوا رو احساس کرد.

369
00:16:58,000 --> 00:17:00,000
و این پاداششه.

370
00:17:00,000 --> 00:17:02,000
حالا، این تکنیک روی تعداد زیادی از مریضها از طرف گروههای دیگه در هلسینکی امتحان شده

371
00:17:02,000 --> 00:17:04,000
حالا، این تکنیک روی تعداد زیادی از مریضها از طرف گروههای دیگه در هلسینکی امتحان شده

372
00:17:04,000 --> 00:17:07,000
بنابراین ممکنه ثابت بشه که روش با ارزشیه برای درمان درد عضو خیالی،

373
00:17:07,000 --> 00:17:09,000
و حقیقتا، کسانی هم اون رو برای توانبخشی سکته امتحان کردهاند.

374
00:17:09,000 --> 00:17:12,000
معمولا به سکته به عنوان آسیب رسیدن به فیبرها فکر میکنیم،

375
00:17:12,000 --> 00:17:14,000
راجع بهش کاری نمیشه کرد.

376
00:17:14,000 --> 00:17:19,000
ولی اونطوری که مشخص شده بعضی از بخشهای فلج سکتهای هم فلجی آموختهشده هستند

377
00:17:19,000 --> 00:17:22,000
و ممکنه اون جزء رو بشه از طریق آینهها درمان کرد.

378
00:17:22,000 --> 00:17:24,000
این هم الان در مرحله آزمایشات بیمارستانیه،

379
00:17:24,000 --> 00:17:26,000
و به مریضهای زیادی کمک کرده.

380
00:17:26,000 --> 00:17:30,000
خب، اجازه بدید که من به بخش سوم صحبتم برم،

381
00:17:30,000 --> 00:17:34,000
که درباره یک پدیده نادر دیگه به اسم همحسی (سیناستسیا) است.

382
00:17:34,000 --> 00:17:37,000
که توسط فرانسیس گالتون در قرن 19 کشف شده.

383
00:17:37,000 --> 00:17:39,000
اون پسر عموی چارلز داروین بوده.

384
00:17:39,000 --> 00:17:41,000
او اشاره کرد که افراد خاصی در یک جمعیت،

385
00:17:41,000 --> 00:17:45,000
که از هر نظر کاملا معمولی هستند، یه مشخصه خاص دارن --

386
00:17:45,000 --> 00:17:48,000
هروقت که اونا یه عدد رو میبینن، رنگیه.

387
00:17:48,000 --> 00:17:52,000
پنج آبیه، هفت زرده، هشت فسفریه،

388
00:17:52,000 --> 00:17:54,000
نه نیلی رنگه، خب؟

389
00:17:54,000 --> 00:17:57,000
یادتون باشه که اینا از هر نظر دیگه کاملا معمولی و نرمال هستن.

390
00:17:57,000 --> 00:18:00,000
یا سی شارپ، بعضی وقتا نواها رنگ را به خاطر میآورند.

391
00:18:00,000 --> 00:18:03,000
سی شارپ آبیه، اف شارپ سبزه،

392
00:18:03,000 --> 00:18:06,000
یه نوای دیگه ممکنه زرد باشه، درست؟

393
00:18:06,000 --> 00:18:08,000
چرا اینطوری میشه؟

394
00:18:08,000 --> 00:18:10,000
این به همحسی (سیناستسیا) معروفه -- گالتون این اسم رو روش گذاشته،

395
00:18:10,000 --> 00:18:12,000
آمیختگی حسها.

396
00:18:12,000 --> 00:18:14,000
در ما، همه حسها از هم متمایز هستند.

397
00:18:14,000 --> 00:18:16,000
ولی حسهای این افراد در هم قاطیه.

398
00:18:16,000 --> 00:18:17,000
چطوری این پیش میاد؟

399
00:18:17,000 --> 00:18:19,000
یکی از دو جنبه این مشکل خیلی جالبه.

400
00:18:19,000 --> 00:18:21,000
همحسی بصورت ارثی منتقل میشه،

401
00:18:21,000 --> 00:18:24,000
همونطور که گالتون گفته این ارثی و ژنتیکیه.

402
00:18:24,000 --> 00:18:28,000
جنبه دومش -- این قسمتش خیلی مربوط به موضوع من در این سخنرانیه که مربوط به خلاقیته --

403
00:18:28,000 --> 00:18:31,000
جنبه دومش -- این قسمتش خیلی مربوط به موضوع من در این سخنرانیه که مربوط به خلاقیته --

404
00:18:31,000 --> 00:18:36,000
راجع به اینه که این موضوع در میان هنرمندان، شاعران، نویسندگان

405
00:18:36,000 --> 00:18:39,000
و دیگر آفرینندگان آثار هشت برابر بیشتر از بقیه مردم پیش میاد.

406
00:18:39,000 --> 00:18:40,000
چرا اینطوریه؟

407
00:18:40,000 --> 00:18:42,000
میخام که جواب این سوال رو بدم.

408
00:18:42,000 --> 00:18:44,000
در گذشته پاسخی براش نبوده.

409
00:18:44,000 --> 00:18:45,000
خب، همحسی چیه؟ عامل بوجود آورندهاش چیه؟

410
00:18:45,000 --> 00:18:46,000
بسیار خوب، نظریههای زیادی وجود داره.

411
00:18:46,000 --> 00:18:48,000
یه نظریه اینه که اونا مجنون هستن.

412
00:18:48,000 --> 00:18:51,000
حالا این نظریه علمی نیست و میتونیم فراموشش کنیم.

413
00:18:51,000 --> 00:18:55,000
نظریه دیگه اینه که اونا مواد مخدر مصرف میکنن، خب؟

414
00:18:55,000 --> 00:18:57,000
حالا ممکنه این یک مقداری درست باشه

415
00:18:57,000 --> 00:18:59,000
چون همحسی خیلی اینجا توی بخش خلیج رایجتره تا سان دیگو.

416
00:18:59,000 --> 00:19:00,000
(خنده حاضرین)

417
00:19:00,000 --> 00:19:03,000
خب، حالا نظریه سوم اینه که --

418
00:19:03,000 --> 00:19:08,000
خب، بیاین این سوال رو از خودمون بپرسیم که اصلا جریان همحسی چیه؟ خب؟

419
00:19:08,000 --> 00:19:11,000
خب ما پیدا کردهایم که منطقه رنگی و منطقه اعداد

420
00:19:11,000 --> 00:19:14,000
در مغز دقیقا کنار هم هستند، در قسمت فازیفرم جایروس مغز.

421
00:19:14,000 --> 00:19:16,000
بنابراین گفتیم که مقداری از مداربندی قسمت رنگی و عددی مغز روی هم افتاده.

422
00:19:16,000 --> 00:19:19,000
بنابراین گفتیم که مقداری از مداربندی قسمت رنگی و عددی مغز روی هم افتاده.

423
00:19:19,000 --> 00:19:22,000
بنابراین هروقت یه عدد دیده میشه، رنگ مربوط به اون هم دیده میشه،

424
00:19:22,000 --> 00:19:24,000
و بخاطر همین طرف همحسی داره.

425
00:19:24,000 --> 00:19:26,000
حالا یادتون باشه-- چرا اینطوری میشه؟

426
00:19:26,000 --> 00:19:28,000
چرا باید مداربندی مغز یه سری از افراد روی هم افتاده باشه؟

427
00:19:28,000 --> 00:19:30,000
یادتونه گفتم ارثیه؟

428
00:19:30,000 --> 00:19:32,000
این بهتون سرنخ رو میده.

429
00:19:32,000 --> 00:19:34,000
و اون اینه که یه ژن غیر طبیعی وجود داره،

430
00:19:34,000 --> 00:19:37,000
یه جهش ژنتیکی، که باعث این برهم افتادگی غیرعادی میشه.

431
00:19:37,000 --> 00:19:39,000
مشخص شده که، ما وقتی که به دنیا اومدیم درون مغزمون همه قسمتها به هم ربط داشتن.

432
00:19:39,000 --> 00:19:43,000
مشخص شده که، ما وقتی که به دنیا اومدیم درون مغزمون همه قسمتها به هم ربط داشتن.

433
00:19:43,000 --> 00:19:46,000
بنابراین هر قسمت از مغز به قسمت دیگه مربوط بوده،

434
00:19:46,000 --> 00:19:48,000
و اینا از هم جدا میشن که مشخصه سازمان یک مغز بالغ رو بسازن.

435
00:19:48,000 --> 00:19:51,000
و اینا از هم جدا میشن که مشخصه سازمان یک مغز بالغ رو بسازن.

436
00:19:51,000 --> 00:19:53,000
بنابراین اگر یک ژن مسوول این جدا شدن باشه و این ژن جهش پيدا کنه،

437
00:19:53,000 --> 00:19:55,000
بنابراین اگر یک ژن مسوول این جدا شدن باشه و این ژن جهش پيدا کنه،

438
00:19:55,000 --> 00:19:58,000
بنابراین در کار جداسازی منطقههای مغز کاستی پیش میاد،

439
00:19:58,000 --> 00:20:01,000
اگر بین اعداد و رنگ باشه، همحسی عددی-رنگی پیش میاد.

440
00:20:01,000 --> 00:20:04,000
اگر بین نوا و رنگ باشه، همحسی نوا-رنگی پیش میاد.

441
00:20:04,000 --> 00:20:06,000
تا اینجا همه چی خوبه.

442
00:20:06,000 --> 00:20:08,000
حالا اگر این ژن همه جای مغز خودشو نشون بده، مداربندی همه جای مغز به هم متصل میشه؟

443
00:20:08,000 --> 00:20:09,000
حالا اگر این ژن همه جای مغز خودشو نشون بده، مداربندی همه جای مغز به هم متصل میشه؟

444
00:20:09,000 --> 00:20:15,000
خیلی خب، درباره کاری که هنرمندان، نویسندگان و شاعران عموما انجام میدن فکر کنید،

445
00:20:15,000 --> 00:20:18,000
توانایی اونها در بکارگرفتن استعاره در فکر کردن،

446
00:20:18,000 --> 00:20:20,000
و به هم ارتباط دادن ایدههایی که به ظاهر به هم مربوط نیستند،

447
00:20:20,000 --> 00:20:23,000
مثل، "این مشرقه، و جولیت خورشیده."

448
00:20:23,000 --> 00:20:25,000
خب، وقتی میگین جولیت خورشیده، آیا منظورتون اینه که اون یه توپ آتیشه؟

449
00:20:25,000 --> 00:20:27,000
خب، وقتی میگین جولیت خورشیده، آیا منظورتون اینه که اون یه توپ آتیشه؟

450
00:20:27,000 --> 00:20:30,000
منظورم اینه که، شیزوفرنیها اینطورین، ولی اون یه موضوع دیگهاس، درست؟

451
00:20:30,000 --> 00:20:33,000
مردم معمولی میگن اون مثل خورشید گرمه،

452
00:20:33,000 --> 00:20:35,000
اون مثل خورشید درخشندهاس، اون مثل خورشید بارورندهاس.

453
00:20:35,000 --> 00:20:37,000
فورا پیوندها رو پیدا میکنید.

454
00:20:37,000 --> 00:20:40,000
حالا، اگه این ارتباط بین مناطق مغز و مفهومها رو در قسمت های مختلف مغز فرض کنید

455
00:20:40,000 --> 00:20:43,000
حالا، اگه این ارتباط بین مناطق مغز و مفهومها رو در قسمت های مختلف مغز فرض کنید

456
00:20:43,000 --> 00:20:46,000
اونوقت این باعث تمایل بیشتری به سمت خلاقیت و فکرکردن بصورت استعارهای

457
00:20:46,000 --> 00:20:49,000
اونوقت این باعث تمایل بیشتری به سمت خلاقیت و فکرکردن بصورت استعارهای

458
00:20:49,000 --> 00:20:51,000
در افراد دارای همحسی میشه.

459
00:20:51,000 --> 00:20:54,000
بنابراین، رخ دادنش هشت برابر در میان شاعران، هنرمندان و نویسندگان بیشتره.

460
00:20:54,000 --> 00:20:56,000
بنابراین، رخ دادنش هشت برابر در میان شاعران، هنرمندان و نویسندگان بیشتره.

461
00:20:56,000 --> 00:20:59,000
خب، این نگاه بیشتر از جنبه جمجمهشناسی به همحسی است.

462
00:20:59,000 --> 00:21:01,000
آخرین بخش -- میتونم یه دقیقه بیشتر داشته باشم؟

463
00:21:01,000 --> 00:21:03,000
(تشویق حاضرین)

464
00:21:03,000 --> 00:21:08,000
خب، میخوام بهتون نشون بدم که همتون همحسی دارین، ولی انکارش میکنید.

465
00:21:08,000 --> 00:21:12,000
این چیزیه که من بهش میگم الفبای مارشیان، مثل الفبای شما،

466
00:21:12,000 --> 00:21:15,000
آ هست آ، ب هست ب، س هست س،

467
00:21:15,000 --> 00:21:18,000
شکلهای مختلف برای آواهای مختلف، درست؟

468
00:21:18,000 --> 00:21:20,000
این الفبای مارشیانه.

469
00:21:20,000 --> 00:21:22,000
یکیشون کیکییه، یکیشون بوبا.

470
00:21:22,000 --> 00:21:24,000
کدومشون کیکیه، کدومشون بوبا؟

471
00:21:24,000 --> 00:21:26,000
چندتا از شما فکر میکنه که اون کیکیه و اون یکی بوبا؟ دستتون رو بالا ببرید.

472
00:21:26,000 --> 00:21:28,000
خب، یکی دو تایی جهش ژنتیکی توی جمع هست.

473
00:21:28,000 --> 00:21:29,000
(خنده حاضرین)

474
00:21:29,000 --> 00:21:31,000
چندتا از شما فکر میکنه که اون بوباست، اون یکی کیکی؟ دستتون رو بالا ببرید.

475
00:21:31,000 --> 00:21:33,000
99 درصد از شما.

476
00:21:33,000 --> 00:21:35,000
حالا، هیچکدومتون مارشیان نیستین، چطوری تونستین انجامش بدین؟

477
00:21:35,000 --> 00:21:40,000
بخاطر اینه که شما همتون دارید از متصل بودن مناطق -- انتزاع همحسی -- استفاده میکنید

478
00:21:40,000 --> 00:21:44,000
به این معنیه، وقتی شما میگید اونی که انحنای تیزی داره کیکی است،

479
00:21:44,000 --> 00:21:49,000
در قشر شنوایی، نورونهای شنوایی تحریک میشن، کیکی

480
00:21:49,000 --> 00:21:52,000
انحنای تصویری اون شکل دندانهدار رو -- انحنای ناگهانی -- مجسم میکنه.

481
00:21:52,000 --> 00:21:55,000
حالا این خیلی مهمه، چون چیزی که مشخص میکنه اینه که

482
00:21:55,000 --> 00:21:57,000
مغز شما درگیر یک فرایند اولیهاس--

483
00:21:57,000 --> 00:21:59,000
دقیقا مثل یه وهم و خیال احمقانهاس،

484
00:21:59,000 --> 00:22:03,000
ولی فوتونهای چشم دارن این شکل رو میسازن،

485
00:22:03,000 --> 00:22:06,000
و سلولهای مویی شنوایی در گوش دارن الگوهای شنوایی رو تحریک میکنن،

486
00:22:06,000 --> 00:22:11,000
ولی مغز قادره که نتیجه مشترک این بین رو استخراج کنه.

487
00:22:11,000 --> 00:22:13,000
این یه فرم ابتدایی از استعارهاس،

488
00:22:13,000 --> 00:22:18,000
و ما الان میدونیم که این در قسمت فوزیفرم جایروس مغز اتفاق میافته

489
00:22:18,000 --> 00:22:19,000
بخاطر اینکه وقتی اون قسمت آسیب میبینه،

490
00:22:19,000 --> 00:22:23,000
این افراد قدرت تشخیص بوبا و کیکی رو از دست میدهند،

491
00:22:23,000 --> 00:22:25,000
ولی همچنین اونها قابلیت بکارگیری استعاره رو هم از دست میدن.

492
00:22:25,000 --> 00:22:29,000
وقتی ازش میپرسی، "همه اون درخششها و برقها طلا نیستند" یعنی چی؟

493
00:22:29,000 --> 00:22:31,000
وقتی ازش میپرسی، "همه اون درخششها و برقها طلا نیستند" یعنی چی؟

494
00:22:31,000 --> 00:22:33,000
بیمار جواب میده، "خوب دلیل نمیشه که چون فلزی و براقه، طلا باشه".

495
00:22:33,000 --> 00:22:36,000
باید چگالی مخصوصش اندازه گرفته بشه، خب؟

496
00:22:36,000 --> 00:22:39,000
بنابراین اونها کلا معنی استعارهای و کنایهآمیز رو از دست میدن.

497
00:22:39,000 --> 00:22:42,000
خب، اندازه این منطقه در انسانها نسبت به پستانداران رده پایین حدودا هشت برابر بزرگتره،

498
00:22:42,000 --> 00:22:45,000
خب، اندازه این منطقه در انسانها نسبت به پستانداران رده پایین حدودا هشت برابر بزرگتره،

499
00:22:45,000 --> 00:22:48,000
یه اتفاق خیلی جالب داره توی منطقه انگولار جایرس میفته،

500
00:22:48,000 --> 00:22:51,000
چون چهارراهیه بین شنوایی، بینایی و حس لامسه،

501
00:22:51,000 --> 00:22:55,000
و اندازهاش در انسانها بزرگتر شده-- و یه اتفاق جالب داره اونجا میفته.

502
00:22:55,000 --> 00:22:58,000
و من فکر میکنم اون منشا خیلی از تواناییهای منحصر به فرد انسانها مثل انتزاع، استعاره و خلاقیته.

503
00:22:58,000 --> 00:23:01,000
و من فکر میکنم اون منشا خیلی از تواناییهای منحصر به فرد انسانها مثل انتزاع، استعاره و خلاقیته.

504
00:23:01,000 --> 00:23:04,000
همه این سوالها که فیلسوفها برای هزاران سال اونها رو مطالعه میکردند،

505
00:23:04,000 --> 00:23:08,000
ما دانشمندان با عکس برداری از مغز،

506
00:23:08,000 --> 00:23:10,000
مطالعه بیماران و پرسیدن سوالات بجا کشف کنیم.

507
00:23:10,000 --> 00:23:12,000
متشکرم.

508
00:23:12,000 --> 00:23:13,000
(تشویق حاضرین)

509
00:23:13,000 --> 00:23:14,000
بخاطرش متاسفم.

510
00:23:14,000 --> 00:23:15,000
(خنده حاضرین)