WEBVTT

00:00:00.000 --> 00:00:04.000
Λοιπόν, όπως επισήμανε ο Κρις, μελετάω τον ανθρώπινο εγκέφαλο --

00:00:04.000 --> 00:00:06.000
τις λειτουργίες και την δομή του ανθρώπινου εγκεφάλου.

00:00:06.000 --> 00:00:10.000
Και θέλω απλώς να σκεφτείτε για ένα λεπτό τι συνεπάγεται αυτό.

00:00:10.000 --> 00:00:14.000
Υπάρχει αυτή η μάζα από ζελέ -- ενάμιση κιλό ζελέ

00:00:14.000 --> 00:00:17.000
που μπορείς να κρατήσεις στην παλάμη του χεριού σου

00:00:17.000 --> 00:00:21.000
και μπορεί να στοχάζεται την απεραντότητα του διαστρικού χώρου.

00:00:21.000 --> 00:00:23.000
Μπορεί να στοχάζεται την σημασία του απείρου

00:00:23.000 --> 00:00:28.000
και μπορεί να στοχάζεται τον εαυτό της που στοχάζεται την σημασία του απείρου.

00:00:28.000 --> 00:00:33.000
Και αυτή η παράξενη αναδρομική ικανότητα που αποκαλούμε αυτοσυνείδηση,

00:00:33.000 --> 00:00:37.000
η οποία νομίζω είναι το Ιερό Δισκοπότηρο της νευροεπιστήμης, της νευρολογίας

00:00:37.000 --> 00:00:39.000
και κάποτε θα καταλάβουμε πως συμβαίνει.

NOTE Paragraph

00:00:40.000 --> 00:00:43.000
Λοιπόν, πως μελετάς αυτό το μυστήριο όργανο;

00:00:43.000 --> 00:00:47.000
Εννοώ ότι έχεις 100 δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα,

00:00:47.000 --> 00:00:50.000
μικρές τούφες πρωτοπλάσματος που αλληλεπιδρούν η μία με την άλλη

00:00:50.000 --> 00:00:54.000
και από αυτή την δραστηριότητα αναδύεται όλο το φάσμα τον ικανοτήτων

00:00:54.000 --> 00:00:57.000
που αποκαλούμε ανθρώπινη φύση και ανθρώπινη συνείδηση.

00:00:57.000 --> 00:00:58.000
Πως συμβαίνει αυτό;

00:00:58.000 --> 00:01:01.000
Λοιπόν, υπάρχουν πολλοί τρόποι προσέγγισης των λειτουργιών του ανθρώπινου εγκεφάλου.

00:01:01.000 --> 00:01:04.000
Μια προσέγγιση, αυτή που κυρίως χρησιμοποιούμε,

00:01:04.000 --> 00:01:09.000
είναι να παρατηρούμε ασθενείς με μόνιμες βλάβες σε μια μικρή περιοχή του εγκεφάλου,

00:01:09.000 --> 00:01:11.000
όπου υπάρχει μια γενετική αλλαγή σε μια μικρή περιοχή του εγκεφάλου.

00:01:11.000 --> 00:01:15.000
Αυτό που συμβαίνει δεν είναι μια καθολική μείωση

00:01:15.000 --> 00:01:17.000
όλων των νοητικών ικανοτήτων,

00:01:17.000 --> 00:01:20.000
ένα είδος άμβλυνσης των νοητικών ικανοτήτων.

00:01:20.000 --> 00:01:23.000
Αυτό που έχουμε είναι μια άκρως επιλεκτική απώλεια μιας λειτουργίας

00:01:23.000 --> 00:01:25.000
με τις άλλες λειτουργίες να διατηρούνται άθικτες

00:01:25.000 --> 00:01:27.000
και αυτό σου δίνει αυτοπεποίθηση να ισχυριστείς

00:01:27.000 --> 00:01:31.000
ότι αυτό το μέρος του εγκεφάλου με κάποιο τρόπο εμπλέκεται σε αυτή την λειτουργία.

00:01:31.000 --> 00:01:33.000
Έτσι μπορείς να χαρτογραφήσεις την λειτουργία πάνω στην δομή

00:01:33.000 --> 00:01:36.000
και μετά να βρεις τι κάνει η διάταξη των κυκλωμάτων

00:01:36.000 --> 00:01:38.000
για να δημιουργήσει αυτή την ιδιαίτερη λειτουργία.

00:01:38.000 --> 00:01:40.000
Αυτό, λοιπόν, προσπαθούμε να κάνουμε.

NOTE Paragraph

00:01:40.000 --> 00:01:43.000
Επιτρέψτε μου να σας δώσω μερικά εντυπωσιακά παραδείγματα.

00:01:43.000 --> 00:01:47.000
Στην πραγματικότητα, σας δίνω τρία παραδείγματα, έξι λεπτών το καθένα, κατά τη διάρκεια αυτής της ομιλίας.

00:01:47.000 --> 00:01:51.000
Το πρώτο παράδειγμα είναι ένα εκπληκτικό σύνδρομο που ονομάζεται σύνδρομο Κάπγκρας.

00:01:51.000 --> 00:01:53.000
Αν κοιτάξετε την πρώτη διαφάνεια εκεί,

00:01:53.000 --> 00:01:58.000
αυτοί είναι οι κροταφικοί λοβοί, οι μετωπιαίοι λοβοί, οι βρεγματικοί λοβοί, Εντάξει --

00:01:58.000 --> 00:02:00.000
οι λοβοί που απαρτίζουν τον εγκέφαλο.

00:02:00.000 --> 00:02:04.000
Και αν κοιτάξετε, καταχωνιασμένη μέσα στην εσωτερική επιφάνεια των κροταφικών λοβών --

00:02:04.000 --> 00:02:06.000
μπορείτε να την δείτε εκεί --

00:02:06.000 --> 00:02:08.000
είναι μια μικρή δομή που ονομάζεται ατρακτοειδής έλικα.

00:02:08.000 --> 00:02:11.000
Και ονομάζεται η περιοχή προσώπων στον εγκέφαλο

00:02:11.000 --> 00:02:14.000
γιατί όταν έχει υποστεί βλάβη, δεν μπορείς πλέον να αναγνωρίζεις τα πρόσωπα των ανθρώπων.

00:02:14.000 --> 00:02:16.000
Μπορείς ακόμα να τους αναγνωρίσεις από την φωνή τους

00:02:16.000 --> 00:02:18.000
και να πεις, ναι αυτός είναι ο Τζο,

00:02:18.000 --> 00:02:21.000
αλλά δεν μπορείς να κοιτάξεις το πρόσωπο τους και να γνωρίζεις ποιος είναι, σωστά;

00:02:21.000 --> 00:02:23.000
Δεν μπορείς ούτε να αναγνωρίσεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη.

00:02:23.000 --> 00:02:26.000
Εννοώ ότι γνωρίζεις ότι είσαι εσύ γιατί κλείνεις το μάτι και κλείνει το μάτι

00:02:26.000 --> 00:02:28.000
και γνωρίζεις ότι είναι καθρέφτης,

00:02:28.000 --> 00:02:31.000
αλλά στην πραγματικότητα δεν αναγνωρίζεις τον εαυτό σου ως τον εαυτό σου.

NOTE Paragraph

00:02:31.000 --> 00:02:35.000
Εντάξει. Τώρα αυτό το σύνδρομο είναι ευρέως γνωστό ότι προκαλείται από βλάβη στην ατρακτοειδή έλικα.

00:02:35.000 --> 00:02:38.000
Αλλά υπάρχει ένα άλλο σπάνιο σύνδρομο, τόσο σπάνιο που στην πραγματικότητα

00:02:38.000 --> 00:02:42.000
ελάχιστοι γιατροί το έχουν ακούσει γι’ αυτό, ούτε ακόμα νευρολόγοι.

00:02:42.000 --> 00:02:44.000
Ονομάζεται ψευδαίσθηση Κάπγκρας,

00:02:44.000 --> 00:02:47.000
στην οποία ένας ασθενής, κατά τα άλλα εντελώς φυσιολογικός,

00:02:47.000 --> 00:02:50.000
που είχε εγκεφαλικό τραύμα, συνέρχεται από κώμα,

00:02:50.000 --> 00:02:53.000
κατά τα άλλα απόλυτα φυσιολογικός, κοιτάζει την μητέρα του

00:02:53.000 --> 00:02:56.000
και λέει «Αυτή η γυναίκα μοιάζει ακριβώς με την μητέρα μου

00:02:56.000 --> 00:02:58.000
αλλά είναι ένας απατεώνας,

00:02:58.000 --> 00:03:00.000
είναι μια άλλη γυναίκα που προσποιείται την μητέρα μου.»

00:03:00.000 --> 00:03:02.000
Τώρα γιατί συμβαίνει αυτό;

00:03:02.000 --> 00:03:05.000
Γιατί κάποιος -- ο οποίος είναι εντελώς διαυγής και ευφυής

00:03:05.000 --> 00:03:07.000
από όλες τις άλλες απόψεις, αλλά όταν βλέπει την μητέρα του,

00:03:07.000 --> 00:03:10.000
η ψευδαίσθηση μπαίνει στην μέση και λέει δεν είναι η μητέρα.

NOTE Paragraph

00:03:10.000 --> 00:03:12.000
Τώρα, η πιο συνηθισμένη ερμηνεία,

00:03:12.000 --> 00:03:14.000
την οποία βρίσκετε σε όλα τα βιβλία ψυχιατρικής,

00:03:14.000 --> 00:03:18.000
είναι η Φροϋδική άποψη, η οποία λέει ότι αυτός ο τύπος --

00:03:18.000 --> 00:03:20.000
και το ίδιο επιχείρημα ισχύει και για τις γυναίκες,

00:03:20.000 --> 00:03:22.000
αλλά θα μιλήσω απλά για άντρες --

00:03:22.000 --> 00:03:25.000
όταν ήσουν μωρό, βρέφος,

00:03:25.000 --> 00:03:27.000
είχες μια έντονη σεξουαλική έλξη προς την μητέρα σου.

00:03:27.000 --> 00:03:29.000
Αυτό είναι το αποκαλούμενο Οιδιπόδειο σύνδρομο του Φρόυντ.

00:03:29.000 --> 00:03:31.000
Δεν λέω ότι το πιστεύω

00:03:31.000 --> 00:03:33.000
αλλά αυτή είναι η τυπική Φροϋδική άποψη.

00:03:33.000 --> 00:03:36.000
Και μετά καθώς μεγαλώνεις, ο φλοιός αναπτύσσεται

00:03:36.000 --> 00:03:40.000
και αναστέλλει αυτές τις λανθάνουσες σεξουαλικές παρορμήσεις προς την μητέρα σου.

00:03:40.000 --> 00:03:44.000
Δόξα τω Θεώ, διαφορετικά όλοι θα διεγειρόσασταν σεξουαλικά όταν βλέπατε την μητέρα σας.

00:03:44.000 --> 00:03:46.000
Και τότε αυτό που συμβαίνει είναι ότι

00:03:46.000 --> 00:03:48.000
έρχεται ένα χτύπημα στο κεφάλι σου, καταστρέφει το φλοιό

00:03:48.000 --> 00:03:52.000
και επιτρέπει σε αυτές τις λανθάνουσες σεξουαλικές παρορμήσεις να αναδυθούν,

00:03:52.000 --> 00:03:55.000
ξεπηδώντας στην επιφάνεια, και ξαφνικά και ανεξήγητα

00:03:55.000 --> 00:03:58.000
βρίσκεις τον εαυτό σου να διεγείρεται σεξουαλικά από την μητέρα σου.

00:03:58.000 --> 00:04:00.000
Και λες: «Ω θεέ μου, αν αυτή είναι η μαμά μου,

00:04:00.000 --> 00:04:02.000
πως γίνεται να διεγείρομαι σεξουαλικά;

00:04:02.000 --> 00:04:04.000
Είναι μια άλλη γυναίκα. Είναι μία απατεώνισσα.»

00:04:04.000 --> 00:04:08.000
Αυτή είναι η μόνη ερμηνεία που έχει νόημα για τον κατεστραμμένο σου εγκέφαλο.

NOTE Paragraph

00:04:08.000 --> 00:04:11.000
Από αυτό το επιχείρημα δεν το έβρισκα ποτέ λογικό.

00:04:11.000 --> 00:04:14.000
Είναι πολύ μεγαλοφυές, όπως είναι όλα τα Φροϋδικά επιχειρήματα --

00:04:14.000 --> 00:04:16.000
(Γέλια)

00:04:16.000 --> 00:04:21.000
-- αλλά δεν βγάζει νόημα γιατί έχω δει την ίδια ψευδαίσθηση,

00:04:21.000 --> 00:04:23.000
ασθενή να έχει την ίδια ψευδαίσθηση για το κατοικίδιο κανίς του.

00:04:23.000 --> 00:04:24.000
(Γέλια)

00:04:24.000 --> 00:04:29.000
Θα πει: «Γιατρέ, αυτή δεν είναι η Φίφη, μοιάζει ακριβώς με την Φίφη,

00:04:29.000 --> 00:04:31.000
αλλά είναι κάποιο άλλο σκυλί.» Σωστά;

00:04:31.000 --> 00:04:33.000
Τώρα προσπαθήστε να χρησιμοποιήσετε την Φροϋδική εξήγηση εδώ.

00:04:33.000 --> 00:04:34.000
(Γέλια)

00:04:34.000 --> 00:04:38.000
Θα αρχίσετε να μιλάτε για λανθάνουσα κτηνοβασία σε όλους τους ανθρώπους,

00:04:38.000 --> 00:04:41.000
ή κάποιο τέτοιο πράγμα, το οποίο είναι φυσικά εξωφρενικό.

NOTE Paragraph

00:04:41.000 --> 00:04:43.000
Τώρα, τι πραγματικά συμβαίνει;

00:04:43.000 --> 00:04:45.000
Για να εξηγήσουμε αυτή την περίεργη διαταραχή,

00:04:45.000 --> 00:04:49.000
κοιτάμε την δομή και την λειτουργία των φυσιολογικών οπτικών οδών στον εγκέφαλο.

00:04:49.000 --> 00:04:52.000
Κανονικά, οπτικά σήματα έρχονται, στους βολβούς του ματιού

00:04:52.000 --> 00:04:54.000
και πηγαίνουν στις οπτικές περιοχές του εγκεφάλου.

00:04:54.000 --> 00:04:57.000
Στην πραγματικότητα υπάρχουν 30 περιοχές στο πίσω μέρος του εγκεφάλου σας που ασχολούνται μόνο με την όραση

00:04:57.000 --> 00:05:00.000
και αφού επεξεργαστούν όλα αυτά, το μήνυμα πηγαίνει σε μία μικρή δομή

00:05:00.000 --> 00:05:05.000
που ονομάζεται ατρακτοειδής έλικα όπου αντιλαμβάνεστε πρόσωπα.

00:05:05.000 --> 00:05:07.000
Υπάρχουν νευρώνες εκεί που είναι ευαίσθητοι στα πρόσωπα.

00:05:07.000 --> 00:05:10.000
Μπορείτε τα την ονομάσετε περιοχή προσώπων του εγκεφάλου, σωστά;

00:05:10.000 --> 00:05:12.000
Μίλησα γι’ αυτό νωρίτερα.

00:05:12.000 --> 00:05:16.000
Τώρα, όταν αυτή η περιοχή έχει καταστραφεί χάνετε την ικανότητα να βλέπετε πρόσωπα, σωστά;

NOTE Paragraph

00:05:16.000 --> 00:05:19.000
Αλλά από αυτή την περιοχή το μήνυμα καταλήγει

00:05:19.000 --> 00:05:22.000
σε μία δομή που ονομάζεται αμυγδαλή στο μεταιχμιακό σύστημα,

00:05:22.000 --> 00:05:24.000
το συναισθηματικό πυρήνα του εγκεφάλου

00:05:24.000 --> 00:05:26.000
και αυτή η δομή, που ονομάζεται αμυγδαλή,

00:05:26.000 --> 00:05:28.000
μετράει την συναισθηματική σημασία αυτού που κοιτάτε.

00:05:28.000 --> 00:05:32.000
Είναι θήραμα; Είναι θηρευτής; Είναι ταίρι;

00:05:32.000 --> 00:05:34.000
Ή είναι κάτι εντελώς ασήμαντο, όπως ένα κομμάτι λινάρι

00:05:34.000 --> 00:05:38.000
ή ένα κομμάτι κιμωλία ή ένα -- δεν θέλω να δείξω αυτό αλλά --

00:05:38.000 --> 00:05:40.000
ή ένα παπούτσι, ή κάτι τέτοιο; Εντάξει;

00:05:40.000 --> 00:05:42.000
Το οποίο μπορείς να αγνοήσεις εντελώς.

00:05:42.000 --> 00:05:45.000
Έτσι, αν η αμυγδαλή διεγερθεί, και αυτό είναι κάτι σημαντικό,

00:05:45.000 --> 00:05:48.000
το μήνυμα καταλήγει στο αυτόνομο νευρικό σύστημα.

00:05:48.000 --> 00:05:50.000
Η καρδιά σου αρχίζει να χτυπάει γρηγορότερα,

00:05:50.000 --> 00:05:53.000
αρχίζεις να ιδρώνεις για να αποβάλεις την θερμότητα που πρόκειται να εκλυθεί

00:05:53.000 --> 00:05:55.000
από την μυϊκή άσκηση.

00:05:55.000 --> 00:05:59.000
Και αυτό είναι ευτυχές γιατί μπορείς να βάλεις δύο ηλεκτρόδια επάνω στην παλάμη σου

00:05:59.000 --> 00:06:03.000
και να μετρήσεις την αλλαγή στην αντίσταση του δέρματος που προκαλείται από την εφίδρωση.

00:06:03.000 --> 00:06:05.000
Έτσι μπορώ να προσδιορίσω, όταν κοιτάς κάτι,

00:06:05.000 --> 00:06:09.000
αν είσαι ταραγμένος ή αν είσαι σε διέγερση ή όχι, εντάξει;

00:06:09.000 --> 00:06:11.000
Και θα έρθω σε αυτό σε λίγο.

NOTE Paragraph

00:06:11.000 --> 00:06:15.000
Έτσι η ιδέα μου ήταν, όταν αυτός ο τύπος κοιτάζει ένα αντικείμενο, όταν κοιτάζει --

00:06:15.000 --> 00:06:19.000
οποιοδήποτε αντικείμενο σε αυτή την περίπτωση, πηγαίνει στις οπτικές περιοχές και

00:06:19.000 --> 00:06:22.000
επεξεργάζεται στην ατρακτοειδή έλικα

00:06:22.000 --> 00:06:25.000
και το αναγνωρίζεις ως μπιζελιά ή τραπέζι

00:06:25.000 --> 00:06:27.000
ή την μητέρα σου, εντάξει;

00:06:27.000 --> 00:06:30.000
Και μετά το μήνυμα καταλήγει στην αμυγδαλή

00:06:30.000 --> 00:06:32.000
και κατεβαίνει στο αυτόνομο νευρικό σύστημα.

00:06:32.000 --> 00:06:37.000
Αλλά ίσως σε αυτό τον τύπο, το καλώδιο που πάει από την αμυγδαλή στο μεταιχμιακό σύστημα --

00:06:37.000 --> 00:06:40.000
τον συναισθηματικό πυρήνα του εγκεφάλου - - έχει κοπεί από το ατύχημα.

00:06:40.000 --> 00:06:42.000
Έτσι, επειδή η ατρακτοειδής είναι ανέπαφη,

00:06:42.000 --> 00:06:45.000
ο τύπος μπορεί ακόμα να αναγνωρίζει την μητέρα του

00:06:45.000 --> 00:06:47.000
και λέει «Ω ναι, μοιάζει με την μητέρα μου.»

00:06:47.000 --> 00:06:50.000
Αλλά επειδή το καλώδιο προς τα συναισθηματικά κέντρα έχει κοπεί,

00:06:50.000 --> 00:06:54.000
λέει «Αλλά πως γίνεται, αν είναι η μητέρα μου, να μην αισθάνομαι ζεστασιά;»

00:06:54.000 --> 00:06:56.000
Ή τον τρόμο όπως μπορεί να είναι η περίπτωση; Σωστά;

00:06:56.000 --> 00:06:57.000
(Γέλια)

00:06:57.000 --> 00:07:03.000
Και επομένως λέει «Πως αιτιολογώ αυτή την ανεξήγητη έλλειψη συναισθημάτων;

00:07:03.000 --> 00:07:05.000
Αυτή δεν μπορεί να είναι η μητέρα μου.

00:07:05.000 --> 00:07:07.000
Είναι μια άγνωστη γυναίκα που προσποιείται ότι είναι η μητέρα μου.»

NOTE Paragraph

00:07:07.000 --> 00:07:09.000
Πως το εξετάζεις αυτό;

00:07:09.000 --> 00:07:11.000
Λοιπόν, αυτό που κάνεις, αν πάρουμε οποιονδήποτε από σας εδώ, και σας βάλουμε μπροστά από μια οθόνη

00:07:11.000 --> 00:07:14.000
και μετρήσουμε την ηλεκτρική αντίδραση του δέρματος,

00:07:14.000 --> 00:07:16.000
και δείξουμε εικόνες στην οθόνη,

00:07:16.000 --> 00:07:19.000
μπορούμε να μετρήσουμε πως ιδρώνετε όταν βλέπετε ένα αντικείμενο,

00:07:19.000 --> 00:07:22.000
όπως ένα τραπέζι ή μια ομπρέλα -- φυσικά δεν ιδρώνετε.

00:07:22.000 --> 00:07:27.000
Αν σας δείξω μια εικόνα ενός λιονταριού ή μιας τίγρης, η ένα φωτομοντέλο, αρχίζετε να ιδρώνετε, σωστά;

00:07:27.000 --> 00:07:30.000
Και, το πιστεύετε ή όχι, αν σας δείξω μια φωτογραφία της μητέρας σας --

00:07:30.000 --> 00:07:32.000
μιλάω για φυσιολογικούς ανθρώπους -- αρχίζετε να ιδρώνετε.

00:07:32.000 --> 00:07:34.000
Δεν χρειάζεται καν να είστε Εβραίοι.

00:07:34.000 --> 00:07:36.000
(Γέλια)

NOTE Paragraph

00:07:36.000 --> 00:07:40.000
Τώρα, τι συμβαίνει -- τι συμβαίνει αν δείξετε σε αυτό τον ασθενή;

00:07:40.000 --> 00:07:44.000
Παίρνετε τον ασθενή και του δείχνετε εικόνες στην οθόνη

00:07:44.000 --> 00:07:46.000
και μετράτε την ηλεκτρική αντίδραση του δέρματος του.

00:07:46.000 --> 00:07:51.000
Τραπέζια, καρέκλες και λινάρι, τίποτα δεν συμβαίνει, όπως στους φυσιολογικούς ανθρώπους,

00:07:51.000 --> 00:07:53.000
αλλά όταν του δείξετε μια φωτογραφία της μητέρας του,

00:07:53.000 --> 00:07:55.000
η ηλεκτρική αντίδραση του δέρματος είναι επίπεδη.

00:07:55.000 --> 00:07:57.000
Δεν υπάρχει συναισθηματική αντίδραση προς την μητέρα του

00:07:57.000 --> 00:08:02.000
γιατί το καλώδιο που πάει από τις οπτικές περιοχές στα συναισθηματικά κέντρα έχει κοπεί.

00:08:02.000 --> 00:08:05.000
Έτσι, η όραση του είναι φυσιολογική γιατί οι οπτικές περιοχές είναι φυσιολογικές,

00:08:05.000 --> 00:08:08.000
τα συναισθήματα του είναι φυσιολογικά -- θα γελάσει, θα κλάψει και ούτω καθεξής --

00:08:08.000 --> 00:08:11.000
αλλά το καλώδιο από την όραση στα συναισθήματα έχει κοπεί

00:08:11.000 --> 00:08:14.000
και επομένως έχει την ψευδαίσθηση ότι η μητέρα του είναι ένας απατεώνας.

00:08:14.000 --> 00:08:17.000
Είναι ένα ωραίο παράδειγμα των πραγμάτων που κάνουμε,

00:08:17.000 --> 00:08:21.000
παίρνουμε ένα αλλόκοτο, φαινομενικά ακατανόητο, νευρο-ψυχιατρικό σύνδρομο

00:08:21.000 --> 00:08:23.000
και λέμε ότι η τυπική Φροϋδική άποψη είναι λάθος

00:08:23.000 --> 00:08:27.000
και στην πραγματικότητα μπορείς να διατυπώσεις μια σαφή εξήγηση

00:08:27.000 --> 00:08:29.000
με όρους της γνωστής νευρικής ανατομίας του εγκεφάλου.

NOTE Paragraph

00:08:29.000 --> 00:08:31.000
Επί τη ευκαιρία, αν ο ασθενής πάει,

00:08:31.000 --> 00:08:36.000
και η μητέρα του τηλεφωνήσει από ένα διπλανό δωμάτιο -- του τηλεφωνεί --

00:08:36.000 --> 00:08:40.000
και σηκώσει το τηλέφωνο και λέει «Ω, μαμά, πως είσαι; Πού είσαι;»

00:08:40.000 --> 00:08:42.000
Δεν υπάρχει ψευδαίσθηση από το τηλέφωνο.

00:08:42.000 --> 00:08:44.000
Μετά αυτή τον πλησιάζει μετά από μια ώρα, και αυτή λέει «Ποια είσαι;

00:08:44.000 --> 00:08:46.000
Μοιάζεις ακριβώς με τη μητέρα μου» εντάξει;

00:08:46.000 --> 00:08:48.000
; Η αιτία είναι ότι υπάρχει ξεχωριστή οδός

00:08:48.000 --> 00:08:52.000
από τα ακουστικά κέντρα του εγκεφάλου προς τα συναισθηματικά κέντρα

00:08:52.000 --> 00:08:54.000
και αυτή δεν έχει αποκοπεί από το ατύχημα.

00:08:54.000 --> 00:08:59.000
Οπότε αυτό εξηγεί γιατί από το τηλέφωνο αναγνωρίζει την μητέρα του χωρίς πρόβλημα.

00:08:59.000 --> 00:09:02.000
Όταν την δει κατά πρόσωπο λέει ότι είναι απατεώνισσα.

NOTE Paragraph

00:09:02.000 --> 00:09:06.000
Ωραία, πως δημιουργείται όλη αυτή η περίπλοκη διάταξη κυκλωμάτων στον εγκέφαλο;

00:09:06.000 --> 00:09:09.000
Είναι η φύση, τα γονίδια ή είναι η ανατροφή;

00:09:09.000 --> 00:09:11.000
Προσεγγίζουμε αυτό το πρόβλημα

00:09:11.000 --> 00:09:15.000
λαμβάνοντας υπόψη ένα άλλο περίεργο σύνδρομο που ονομάζεται άκρο-φάντασμα.

00:09:15.000 --> 00:09:17.000
Και όλοι γνωρίζετε τι είναι ένα άκρο-φάντασμα.

00:09:17.000 --> 00:09:20.000
Όταν ένα χέρι ακρωτηριάζεται ή ένα πόδι ακρωτηριάζεται εξαιτίας γάγγραινας,

00:09:20.000 --> 00:09:22.000
ή το χάνεις στον πόλεμο, για παράδειγμα, στον πόλεμο του Ιράκ --

00:09:22.000 --> 00:09:24.000
είναι τώρα ένα σοβαρό πρόβλημα --

00:09:24.000 --> 00:09:28.000
συνεχίζεις να αισθάνεσαι έντονα την παρουσία αυτού του χαμένου χεριού

00:09:28.000 --> 00:09:31.000
και αυτό ονομάζεται χέρι-φάντασμα ή πόδι-φάντασμα.

00:09:31.000 --> 00:09:33.000
Στην πραγματικότητα μπορείς να έχεις ένα μέλος-φάντασμα με οποιοδήποτε μέρος του σώματος.

00:09:33.000 --> 00:09:36.000
Το πιστεύετε ή όχι, ακόμα και με εσωτερικά σπλάχνα.

00:09:36.000 --> 00:09:40.000
Είχα ασθενείς με αφαίρεση μήτρας -- υστερεκτομή --

00:09:40.000 --> 00:09:45.000
που είχαν μήτρα-φάντασμα συμπεριλαμβανομένων και φανταστικών εμμηνορροϊκών συσπάσεων

00:09:45.000 --> 00:09:47.000
την κατάλληλη χρονική στιγμή του μήνα.

00:09:47.000 --> 00:09:49.000
Και στην πραγματικότητα, ένας φοιτητής με ρώτησε τις προάλλες:

00:09:49.000 --> 00:09:51.000
έχουν και προ-εμμηνορρησιακό σύνδρομο -- φάντασμα;

00:09:51.000 --> 00:09:52.000
(Γέλια)

00:09:52.000 --> 00:09:56.000
Ένα θέμα ώριμο για επιστημονική αναζήτηση αλλά δεν το έχουμε μελετήσει.

NOTE Paragraph

00:09:56.000 --> 00:09:59.000
Ωραία, τώρα το επόμενο ερώτημα είναι,

00:09:59.000 --> 00:10:02.000
τι μπορείς να μάθεις για τα άκρα-φαντάσματα κάνοντας πειράματα;

00:10:02.000 --> 00:10:04.000
Ένα από τα πράγματα που βρήκαμε ήταν ότι

00:10:04.000 --> 00:10:06.000
περίπου οι μισοί ασθενείς με άκρα-φαντάσματα

00:10:06.000 --> 00:10:08.000
ισχυρίζονται ότι μπορούν να κινήσουν το άκρο-φάντασμα.

00:10:08.000 --> 00:10:10.000
Θα χτυπήσει ελαφρά τον αδελφό του στον ώμο,

00:10:10.000 --> 00:10:12.000
θα απαντήσει το τηλέφωνο όταν χτυπήσει, θα αποχαιρετήσει.

00:10:12.000 --> 00:10:15.000
Αυτές είναι ιδιαίτερα ακαταμάχητες, ζωηρές εντυπώσεις.

00:10:15.000 --> 00:10:17.000
Ο ασθενής δεν έχει παραισθήσεις.

00:10:17.000 --> 00:10:19.000
Γνωρίζει ότι το χέρι δεν είναι εκεί

00:10:19.000 --> 00:10:22.000
αλλά, παρ’ όλα αυτά, είναι μια ακαταμάχητη αισθητηριακή εμπειρία για τον ασθενή.

00:10:22.000 --> 00:10:25.000
Ωστόσο, σε σχεδόν τους μισούς ασθενείς, αυτό δεν συμβαίνει.

00:10:25.000 --> 00:10:29.000
Το άκρο-φάντασμα -- θα πουν: «Όμως γιατρέ, το άκρο-φάντασμα είναι παράλυτο.

00:10:29.000 --> 00:10:32.000
Έχει σταθεροποιηθεί σε ένα σφιγμένο σπασμό και είναι βασανιστικά επώδυνο.

00:10:32.000 --> 00:10:35.000
Αν μπορούσα μόνο να το κινήσω, ίσως ο πόνος ανακουφιζόταν.

NOTE Paragraph

00:10:35.000 --> 00:10:38.000
Γιατί λοιπόν ένα άκρο-φάντασμα να είναι παράλυτο;

00:10:38.000 --> 00:10:40.000
Μοιάζε οξύμωρο.

00:10:40.000 --> 00:10:43.000
Αλλά όταν κοιτάζαμε το ιστορικό, αυτό που βρίσκαμε ήταν ότι

00:10:43.000 --> 00:10:45.000
αυτοί οι άνθρωποι με τα παράλυτα άκρα-φαντάσματα,

00:10:45.000 --> 00:10:49.000
το αρχικό χέρι ήταν παράλυτο εξαιτίας τραύματος περιφερειακού νεύρου,

00:10:49.000 --> 00:10:52.000
ακριβώς το νεύρο που τροφοδοτούσε το χέρι είχε αποκοπεί,

00:10:52.000 --> 00:10:54.000
από, παράδειγμα, ατύχημα με μοτοσυκλέτα.

00:10:54.000 --> 00:10:57.000
Οπότε, ο ασθενής είχε έναν πραγματικό χέρι, το οποίο είναι επώδυνο,

00:10:57.000 --> 00:11:01.000
δεμένο από το λαιμό για μερικούς μήνες ή ένα χρόνο και μετά

00:11:01.000 --> 00:11:04.000
σε μια άκριτη προσπάθεια να ξεφορτωθεί τον πόνο στο χέρι,

00:11:04.000 --> 00:11:06.000
ο χειρουργός ακρωτηριάζει το χέρι

00:11:06.000 --> 00:11:10.000
και τότε αποκτάς ένα άκρο-φάντασμα με τους ίδιος πόνους, εντάξει;

00:11:10.000 --> 00:11:12.000
Και αυτό είναι ένα σοβαρό κλινικό πρόβλημα.

00:11:12.000 --> 00:11:14.000
Οι ασθενείς γίνονται καταθλιπτικοί.

00:11:14.000 --> 00:11:16.000
Μερικοί οδηγούνται στην αυτοκτονία, εντάξει;

NOTE Paragraph

00:11:16.000 --> 00:11:18.000
Πως, λοιπόν, θεραπεύεις αυτό το σύνδρομο;

00:11:18.000 --> 00:11:20.000
Τώρα γιατί αποκτάς ένα παράλυτο άκρο φάντασμα;

00:11:20.000 --> 00:11:24.000
Όταν κοίταξα το ιστορικό τους βρήκα ότι είχαν ένα πραγματικό χέρι

00:11:24.000 --> 00:11:27.000
και ότι τα νεύρα που τροφοδοτούσαν το χέρι είχαν κοπεί

00:11:27.000 --> 00:11:30.000
και το πραγματικό χέρι είχε παραλύσει

00:11:30.000 --> 00:11:34.000
και δεμένο από το λαιμό για αρκετούς μήνες πριν τον ακρωτηριασμό,

00:11:34.000 --> 00:11:40.000
αυτός ο πόνος μεταφέρεται στο άκρο-φάντασμα.

NOTE Paragraph

00:11:40.000 --> 00:11:42.000
Γιατί συμβαίνει αυτό;

00:11:42.000 --> 00:11:44.000
Όταν το χέρι ήταν άθικτο αλλά παράλυτο,

00:11:44.000 --> 00:11:47.000
ο εγκέφαλος στέλνει εντολές στο χέρι, το εμπρός μέρος του εγκεφάλου, λέγοντας «Κινήσου»,

00:11:47.000 --> 00:11:49.000
αλλά παίρνει οπτική πληροφορία που λέει «Όχι.»

00:11:49.000 --> 00:11:53.000
Κινήσου. Όχι. Κινήσου. Όχι. Κινήσου. Όχι.

00:11:53.000 --> 00:11:56.000
Και αυτό καλωδιώνεται στο κύκλωμα του εγκεφάλου

00:11:56.000 --> 00:11:59.000
και το αποκαλούμε μαθημένη παράλυση, εντάξει;

00:11:59.000 --> 00:12:03.000
Ο εγκέφαλος μαθαίνει εξαιτίας αυτής της Χεββιανής συσχετιστικής σύνδεσης,

00:12:03.000 --> 00:12:06.000
ότι η απλή εντολή κίνησης του χεριού

00:12:06.000 --> 00:12:08.000
δημιουργεί την αίσθηση ενός παράλυτου χεριού,

00:12:08.000 --> 00:12:10.000
και τότε, όταν έχεις ακρωτηριάσει το χέρι,

00:12:10.000 --> 00:12:14.000
αυτή η μαθημένη παράλυση μεταφέρεται στο -- στην εικόνα του σώματος σου

00:12:14.000 --> 00:12:17.000
και στο φανταστικό-μέλος, εντάξει;

NOTE Paragraph

00:12:17.000 --> 00:12:19.000
Τώρα, πως βοηθάς αυτούς τους ασθενείς;

00:12:19.000 --> 00:12:21.000
Πως ξεμαθαίνεις την μαθημένη παράλυση

00:12:21.000 --> 00:12:25.000
ώστε να τον ανακουφίσεις από τον βασανιστικό σφιχτό σπασμό

00:12:25.000 --> 00:12:27.000
του χεριού-φάντασμα;

00:12:27.000 --> 00:12:32.000
Λοιπόν, είπαμε, τι γίνεται αν τώρα στείλεις την εντολή στο μέλος-φάντασμα,

00:12:32.000 --> 00:12:36.000
αλλά του δώσεις οπτική πληροφόρηση ότι υπακούει την εντολή του, σωστά;

00:12:36.000 --> 00:12:39.000
Ίσως να μπορείς να ανακουφίσεις τον πόνο-φάντασμα και τον σπασμό-φάντασμα.

00:12:39.000 --> 00:12:41.000
Πως μπορείς να το κάνεις αυτό; Λοιπόν, με εικονική πραγματικότητα.

00:12:41.000 --> 00:12:43.000
Αλλά κοστίζει εκατομμύρια δολάρια.

00:12:43.000 --> 00:12:46.000
Λοιπόν πέτυχα έναν τρόπο να το κάνω με μόνο τρία δολάρια,

00:12:46.000 --> 00:12:48.000
αλλά μην το πείτε στους χρηματοδότες μου.

00:12:48.000 --> 00:12:49.000
(Γέλια)

NOTE Paragraph

00:12:49.000 --> 00:12:53.000
Εντάξει; Αυτό που κάνεις είναι να δημιουργήσεις αυτό που αποκαλώ κουτί-καθρέφτη.

00:12:53.000 --> 00:12:55.000
Έχεις ένα χαρτόκουτο με ένα καθρέφτη στη μέση

00:12:55.000 --> 00:12:59.000
και μετά τοποθετείς το φανταστικό μέλος -- έτσι ο πρώτος μου ασθενής, ο Ντέρεκ, ήρθε.

00:12:59.000 --> 00:13:02.000
Είχε ακρωτηριαστεί το χέρι του πριν 10 χρόνια.

00:13:02.000 --> 00:13:05.000
Είχε απόσπαση βραχίονα, τα νεύρα είχαν κοπεί

00:13:05.000 --> 00:13:09.000
και το χέρι είχε παραλύσει, μένοντας κρεμασμένο από επίδεσμο για έναν χρόνο και μετά το χέρι ακρωτηριάστηκε.

00:13:09.000 --> 00:13:11.000
Είχε ένα χέρι-φάντασμα, βασανιστικά επώδυνο και δεν μπορούσε να το κουνήσει.

00:13:11.000 --> 00:13:13.000
Ήταν ένα παράλυτο χέρι-φάντασμα.

NOTE Paragraph

00:13:13.000 --> 00:13:17.000
Οπότε ήρθε εκεί και του έδωσα έναν καθρέφτη σαν αυτόν, σε κουτί,

00:13:17.000 --> 00:13:20.000
το οποίο αποκαλώ κουτί-καθρέφτη, εντάξει;

00:13:20.000 --> 00:13:23.000
Και ο ασθενής βάζει το αριστερό χέρι-φάντασμα,

00:13:23.000 --> 00:13:25.000
το οποίο είναι σφιγμένο και σε σπασμό, στην αριστερή πλευρά του καθρέφτη

00:13:25.000 --> 00:13:27.000
και το φυσιολογικό χέρι στην δεξιά πλευρά του καθρέφτη

00:13:27.000 --> 00:13:31.000
και κάνει την ίδια στάση, την σφιγμένη στάση

00:13:31.000 --> 00:13:34.000
και κοιτάζει μέσα στον καθρέφτη και τι αισθάνεται;

00:13:34.000 --> 00:13:37.000
Κοιτάζει το μέλος-φάντασμα να ανασταίνεται,

00:13:37.000 --> 00:13:41.000
γιατί κοιτάζει την αντανάκλαση του φυσιολογικού χεριού στον καθρέφτη

00:13:41.000 --> 00:13:43.000
και μοιάζει σαν το αυτό το μέλος-φάντασμα να έχει αναστηθεί.

00:13:43.000 --> 00:13:46.000
«Τώρα,» του είπα, «τώρα κοίτα, παίξε το μέλος-φάντασμα --

00:13:46.000 --> 00:13:50.000
τα πραγματικά σου δάκτυλα, ή κίνησε τα πραγματικά σου δάκτυλα ενώ κοιτάς τον καθρέφτη.»

00:13:50.000 --> 00:13:54.000
Θα λάβει την οπτική εντύπωση ότι το μέλος-φάντασμα κινείται, σωστά;

00:13:54.000 --> 00:13:56.000
Είναι προφανές, αλλά το εκπληκτικό είναι ότι

00:13:56.000 --> 00:13:59.000
ότι ο ασθενής τότε λέει, «Ω Θεέ μου, το μέλος-φάντασμα κινείται πάλι,

00:13:59.000 --> 00:14:01.000
και ο πόνος, ο σφιγμένος σπασμός, ανακουφίζεται.»

NOTE Paragraph

00:14:01.000 --> 00:14:04.000
Και θυμηθείτε, ο πρώτος μου ασθενής που ήρθε --

00:14:04.000 --> 00:14:05.000
(Χειροκρότημα)

00:14:05.000 --> 00:14:09.000
-- ευχαριστώ. (Χειροκρότημα)

00:14:09.000 --> 00:14:12.000
Ο πρώτος μου ασθενής ήρθε και κοίταξε στον καθρέφτη

00:14:12.000 --> 00:14:15.000
και του είπα, «Κοίταξε την αντανάκλαση του μέλους-φάντασμα.»

00:14:15.000 --> 00:14:17.000
Και άρχισε τα γελάκια, λέει, «Μπορώ να δω το μέλος-φάντασμα.»

00:14:17.000 --> 00:14:19.000
Αλλά δεν είναι χαζός. Γνωρίζει ότι δεν είναι πραγματικό.

00:14:19.000 --> 00:14:21.000
Γνωρίζει ότι είναι μία αντανάκλαση του καθρέφτη

00:14:21.000 --> 00:14:23.000
αλλά είναι μια ζωηρή αισθητηριακή εμπειρία.

00:14:23.000 --> 00:14:26.000
Μετά του είπα «Κούνησε το κανονικό σου χέρι και το χέρι-φάντασμα.»

00:14:26.000 --> 00:14:28.000
Και αυτός απάντησε «Ωχ, δεν μπορώ να κουνήσω το χέρι-φάντασμα. Το ξέρεις αυτό. Είναι επώδυνο.»

00:14:28.000 --> 00:14:30.000
.» Λέω, «Κούνησε το κανονικό χέρι.»

00:14:30.000 --> 00:14:32.000
Και λέει «Ωχ Θεέ μου, το χέρι μου -- φάντασμα κουνιέται πάλι, δεν το πιστεύω!

00:14:32.000 --> 00:14:35.000
Και ο πόνος μου ανακουφίζεται.» Εντάξει;

00:14:35.000 --> 00:14:36.000
Και τότε λέω, «Κλείσε τα μάτια σου.»

00:14:36.000 --> 00:14:38.000
Κλείνει τα μάτια του.

00:14:38.000 --> 00:14:39.000
«Και κούνησε το κανονικό σου χέρι.»

00:14:39.000 --> 00:14:40.000
«Ωχ, τίποτα -- είναι σφιγμένο πάλι.»

00:14:40.000 --> 00:14:42.000
«Εντάξει, άνοιξε τα μάτια σου.»

00:14:42.000 --> 00:14:43.000
«Ωχ Θεέ μου, ωχ Θεέ μου, κουνιέται πάλι!»

00:14:43.000 --> 00:14:45.000
Έτσι μοιάζει με μικρό παιδί σε ζαχαροπλαστείο.

NOTE Paragraph

00:14:45.000 --> 00:14:50.000
Οπότε είπα, εντάξει, αυτό αποδεικνύει την θεωρία μου για την μαθημένη παράλυση

00:14:50.000 --> 00:14:52.000
και τον κρίσιμο ρόλο την είσοδο οπτικών ερεθισμάτων,

00:14:52.000 --> 00:14:54.000
αλλά δεν πρόκειται να πάρω το βραβείο Νόμπελ

00:14:54.000 --> 00:14:56.000
επειδή κατάφερα κάποιον να κουνήσει το άκρο-φάντασμα του.

00:14:56.000 --> 00:14:57.000
(Γέλια)

00:14:57.000 --> 00:14:58.000
(Χειροκρότημα)

00:14:58.000 --> 00:15:01.000
Είναι μια εντελώς άχρηστη ικανότητα, αν το σκεφτείς.

00:15:01.000 --> 00:15:02.000
(Γέλια)

00:15:02.000 --> 00:15:06.000
Αλλά τότε άρχισα να συνειδητοποιώ ότι ίσως μερικά άλλα είδη παράλυσης

00:15:06.000 --> 00:15:11.000
που βλέπει κανείς στην νευρολογία, όπως το εγκεφαλικό, οι εστιακές δυστονίες --

00:15:11.000 --> 00:15:13.000
μπορεί να υπάρχει ένα μαθημένο συστατικό εκεί

00:15:13.000 --> 00:15:16.000
το οποίο μπορείς να ξεπεράσεις με την απλή συσκευή που χρησιμοποιεί τον καθρέφτη.

NOTE Paragraph

00:15:16.000 --> 00:15:18.000
Οπότε είπα «Κοίτα, Ντέρεκ» --

00:15:18.000 --> 00:15:21.000
λοιπόν, πρώτα από όλα, ο τύπος δεν μπορεί να τριγυρνάει κουβαλώντας έναν καθρέφτη για να ανακουφίζει τον πόνο του --

00:15:21.000 --> 00:15:25.000
-- είπα «Κοίτα, Ντέρεκ, πάρε το στο σπίτι και εξασκήσου με αυτό για μια -- δυο εβδομάδες.

00:15:25.000 --> 00:15:27.000
Ίσως, μετά από μια περίοδο εξάσκησης,

00:15:27.000 --> 00:15:29.000
μπορέσεις να απαλλαγείς από τον καθρέφτη, να ξεμάθεις την παράλυση

00:15:29.000 --> 00:15:31.000
και να αρχίσεις να κουνάς το παράλυτο χέρι σου,

00:15:31.000 --> 00:15:33.000
και τότε να ανακουφιστείς από τον πόνο.»

00:15:33.000 --> 00:15:35.000
Οπότε είπε εντάξει και το πήρε σπίτι.

00:15:35.000 --> 00:15:37.000
Είπα, «Κοίτα, στο κάτω-κάτω κοστίζει δύο δολάρια. Πάρε το σπίτι.»

NOTE Paragraph

00:15:37.000 --> 00:15:40.000
Οπότε το πήρε σπίτι και μετά από δύο εβδομάδες μου τηλεφωνεί

00:15:40.000 --> 00:15:42.000
και λέει, «Γιατρέ, δεν θα το πιστέψεις.»

00:15:42.000 --> 00:15:43.000
Λέω, «Τι;»

00:15:43.000 --> 00:15:45.000
Λέει «Χάθηκε.»

00:15:45.000 --> 00:15:46.000
Λέω, «Τι χάθηκε;»

00:15:46.000 --> 00:15:48.000
Νόμισα μήπως το κουτί-καθρέφτης χάθηκε.

00:15:48.000 --> 00:15:49.000
(Γέλια)

00:15:49.000 --> 00:15:52.000
Λέει, «Όχι, όχι, όχι, ξέρεις αυτό το μέλος-φάντασμα που είχα τα τελευταία 10 χρόνια;

00:15:52.000 --> 00:15:54.000
Εξαφανίστηκε».

00:15:54.000 --> 00:15:56.000
Και λέω -- ανησύχησα, είπα Θεέ μου,

00:15:56.000 --> 00:15:58.000
εννοώ άλλαξα την εικόνα αυτού του ανθρώπου για το σώμα του,

00:15:58.000 --> 00:16:01.000
τι συμβαίνει με τα ανθρώπινα υποκείμενα, την ηθική και όλα αυτά;

00:16:01.000 --> 00:16:03.000
Και λέω, «Ντέρεκ, σε ενοχλεί αυτό;»

00:16:03.000 --> 00:16:06.000
Είπε, «Όχι, τις τελευταίες τρεις μέρες δεν είχα το χέρι -- φάντασμα

00:16:06.000 --> 00:16:09.000
και επομένως ούτε πόνο στον αγκώνα -- φάντασμα, ούτε σφίξιμο,

00:16:09.000 --> 00:16:12.000
ούτε πόνο στον πήχυ-φάντασμα, όλοι αυτοί οι πόνοι εξαφανίστηκαν.

00:16:12.000 --> 00:16:16.000
Αλλά το πρόβλημα είναι ότι έχω ακόμα τα δάχτυλα φάντασμα να αιωρούνται από τον ώμο

00:16:16.000 --> 00:16:18.000
και το κουτί σου δεν φτάνει μέχρι εκεί.»

00:16:18.000 --> 00:16:19.000
(Γέλια)

00:16:19.000 --> 00:16:22.000
«Επομένως, μπορείτε να αλλάξετε το σχέδιο και να το βάλετε στο μέτωπο μου

00:16:22.000 --> 00:16:25.000
ώστε να μπορέσω, ξέρετε, να κάνω αυτό και να εξαφανίσω και τα δάκτυλα-φάντασμα;»

00:16:25.000 --> 00:16:27.000
Νόμιζε ότι ήμουν κάποιου είδους μάγος.

NOTE Paragraph

00:16:27.000 --> 00:16:28.000
Τώρα γιατί συμβαίνει αυτό;

00:16:28.000 --> 00:16:31.000
Είναι γιατί ο εγκέφαλος αντιμετωπίζει τεράστια αισθητηριακή σύγκρουση.

00:16:31.000 --> 00:16:34.000
Λαμβάνει μηνύματα από την όραση που λένε ότι το μέλος-φάντασμα επανήλθε.

00:16:34.000 --> 00:16:36.000
Από την άλλη μεριά, δεν υπάρχει κατάλληλη υποδοχή,

00:16:36.000 --> 00:16:40.000
τα μυϊκά σήματα λένε ότι δεν υπάρχει χέρι, σωστά;

00:16:40.000 --> 00:16:42.000
Και η κινητική εντολή λέει ότι δεν υπάρχει χέρι,

00:16:42.000 --> 00:16:45.000
και επειδή υπάρχει σύγκρουση, ο εγκέφαλος λέει, άντε από κει,

00:16:45.000 --> 00:16:48.000
δεν υπάρχει μέλος φάντασμα, δεν υπάρχει χέρι, σωστά;

00:16:48.000 --> 00:16:50.000
Πηγαίνει σε ενός είδους άρνηση -- αρνείται τα σήματα.

00:16:50.000 --> 00:16:54.000
Και τότε το χέρι εξαφανίζεται, το όφελος είναι ότι και ο πόνος εξαφανίζεται

00:16:54.000 --> 00:16:58.000
γιατί δεν μπορείς να έχεις έναν πόνο εκτός σώματος που επιπλέει έξω εκεί, στο χώρο.

00:16:58.000 --> 00:17:00.000
Οπότε αυτό είναι το όφελος.

NOTE Paragraph

00:17:00.000 --> 00:17:02.000
Τώρα, αυτή η τεχνική έχει δοκιμαστεί σε δεκάδες ασθενείς

00:17:02.000 --> 00:17:04.000
από άλλες ομάδες στο Ελσίνκι

00:17:04.000 --> 00:17:07.000
οπότε μπορεί να αποδειχθεί πολύτιμη ως θεραπεία για τον πόνο-φάντασμα

00:17:07.000 --> 00:17:09.000
και πράγματι, το έχουν δοκιμάσει άνθρωποι για αποκατάσταση μετά από εγκεφαλικό.

00:17:09.000 --> 00:17:12.000
Το εγκεφαλικό, κανονικά το αντιλαμβανόμαστε ως ζημιά στις ίνες,

00:17:12.000 --> 00:17:14.000
χωρίς να μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό.

00:17:14.000 --> 00:17:19.000
Αλλά φαίνεται ότι κάποιο συστατικό της παράλυσης από εγκεφαλικό είναι επίσης μαθημένη παράλυση

00:17:19.000 --> 00:17:22.000
παράλυση και ίσως αυτό το συστατικό να μπορεί να ξεπεραστεί χρησιμοποιώντας καθρέφτες.

00:17:22.000 --> 00:17:24.000
Και αυτό έχει περάσει από κλινικές δοκιμές,

00:17:24.000 --> 00:17:26.000
βοηθώντας πάρα πολλούς ασθενείς.

NOTE Paragraph

00:17:26.000 --> 00:17:30.000
Ωραία, επιτρέψτε μου να αλλάξω τώρα ταχύτητα για το τρίτο μέρος της ομιλίας μου

00:17:30.000 --> 00:17:34.000
το οποίο αφορά ένα άλλο περίεργο φαινόμενο που ονομάζεται συναισθησία.

00:17:34.000 --> 00:17:37.000
Ανακαλύφθηκε από τον Φράνσις Γκάλτον τον 19ο αιώνα.

00:17:37.000 --> 00:17:39.000
Ήταν εξάδελφος του Κάρολου Δαρβίνου.

00:17:39.000 --> 00:17:41.000
Επισήμανε ότι μερικοί άνθρωποι μέσα στον πληθυσμό,

00:17:41.000 --> 00:17:45.000
οι οποίοι είναι κατά τα άλλα εντελώς φυσιολογικοί, είχαν την ακόλουθη ιδιομορφία --

00:17:45.000 --> 00:17:48.000
κάθε φορά που βλέπουν έναν αριθμό είναι χρωματισμένος.

00:17:48.000 --> 00:17:52.000
Το πέντε είναι μπλε, το επτά είναι κίτρινο, το οκτώ είναι κιτρινοπράσινο,

00:17:52.000 --> 00:17:54.000
το εννιά είναι λουλακί, εντάξει;

00:17:54.000 --> 00:17:57.000
Λάβετε υπόψη σας ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι εντελώς φυσιολογικοί από όλες τις άλλες απόψεις.

00:17:57.000 --> 00:18:00.000
Ή ντο δίεση. Μερικές φορές οι μουσικοί τόνοι προκαλούν χρώμα.

00:18:00.000 --> 00:18:03.000
Το ντο δίεση είναι μπλε, το φα δίεση είναι πράσινο,

00:18:03.000 --> 00:18:06.000
άλλος μουσικός τόνος μπορεί να είναι κίτρινος, σωστά;

NOTE Paragraph

00:18:06.000 --> 00:18:08.000
Γιατί συμβαίνει αυτό;

00:18:08.000 --> 00:18:10.000
Αυτό ονομάζεται συναισθησία -- ο Γκάλτον το ονόμασε συναισθησία,

00:18:10.000 --> 00:18:12.000
ένα ανακάτεμα αισθήσεων.

00:18:12.000 --> 00:18:14.000
Σε εμάς, όλες οι αισθήσεις είναι ξεχωριστές.

00:18:14.000 --> 00:18:16.000
Αυτοί οι άνθρωποι μπερδεύουν τις αισθήσεις τους.

00:18:16.000 --> 00:18:17.000
Γιατί συμβαίνει αυτό;

00:18:17.000 --> 00:18:19.000
Μία από τις δύο πλευρές αυτού του προβλήματος είναι πολύ αξιοπερίεργη.

00:18:19.000 --> 00:18:21.000
Η συναισθησία υπάρχει στις οικογένειες,

00:18:21.000 --> 00:18:24.000
οπότε ο Γκάλτον είπε ότι αυτή είναι μια κληρονομική βάση, μια γενετική βάση.

00:18:24.000 --> 00:18:28.000
Κατά δεύτερο, η συναισθησία σχετίζεται -- και αυτό με φέρνει στην άποψη μου

00:18:28.000 --> 00:18:31.000
για το βασικό θέμα αυτής της διάλεξης, που αφορά στην δημιουργικότητα --

00:18:31.000 --> 00:18:36.000
η συναισθησία είναι οκτώ φορές πιο διαδεδομένη ανάμεσα στους καλλιτέχνες, ποιητές, μυθιστοριογράφους

00:18:36.000 --> 00:18:39.000
και άλλους δημιουργικούς ανθρώπους από ότι στον γενικό πληθυσμό.

00:18:39.000 --> 00:18:40.000
Γιατί να συμβαίνει αυτό;

00:18:40.000 --> 00:18:42.000
Θα απαντήσω σε αυτή την ερώτηση.

00:18:42.000 --> 00:18:44.000
Δεν έχει απαντηθεί ποτέ πριν.

NOTE Paragraph

00:18:44.000 --> 00:18:45.000
Εντάξει, τι είναι η συναισθησία; Τι την προκαλεί;

00:18:45.000 --> 00:18:46.000
Λοιπόν, υπάρχουν πολλές θεωρίες.

00:18:46.000 --> 00:18:48.000
Μια θεωρία είναι ότι είναι απλά τρελοί.

00:18:48.000 --> 00:18:51.000
Τώρα αυτή δεν είναι πραγματικά μια επιστημονική θεωρία οπότε μπορούμε να την ξεχάσουμε.

00:18:51.000 --> 00:18:55.000
Μια άλλη θεωρία λέει ότι είναι τοξικομανείς που παίρνουν LSD ή χασισοπότες, σωστά;

00:18:55.000 --> 00:18:57.000
Τώρα, μπορεί να υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτό

00:18:57.000 --> 00:18:59.000
γιατί είναι πολύ πιο συνηθισμένο εδώ, στην Περιοχή του Κόλπου από ότι στο Σαν Ντιέγκο.

00:18:59.000 --> 00:19:00.000
(Γέλια)

00:19:00.000 --> 00:19:03.000
Εντάξει. Τώρα, η Τρίτη θεωρία λέει ότι --

00:19:03.000 --> 00:19:08.000
λοιπόν, ας αναρωτηθούμε τι πραγματικά συμβαίνει στην συνασθησία; Εντάξει;

NOTE Paragraph

00:19:08.000 --> 00:19:11.000
Έτσι, βρήκαμε ότι η περιοχή των χρωμάτων και η περιοχή των αριθμών

00:19:11.000 --> 00:19:14.000
είναι ακριβώς η μία δίπλα στην άλλη στον εγκέφαλο, στην ατρακτοειδή έλικα.

00:19:14.000 --> 00:19:16.000
Οπότε είπαμε ότι υπάρχει μια τυχαία καλωδιακή σύνδεση

00:19:16.000 --> 00:19:19.000
ανάμεσα σε χρώματα και αριθμούς στον εγκέφαλο.

00:19:19.000 --> 00:19:22.000
Έτσι, κάθε φορά που βλέπεις έναν αριθμό, βλέπεις και ένα αντίστοιχο χρώμα

00:19:22.000 --> 00:19:24.000
και αυτός είναι ο λόγος που έχεις συναισθησία.

00:19:24.000 --> 00:19:26.000
Τώρα θυμηθείτε -- γιατί συμβαίνει αυτό;

00:19:26.000 --> 00:19:28.000
Γιατί να υπάρχει διασταύρωση καλωδίων σε μερικούς ανθρώπους;

00:19:28.000 --> 00:19:30.000
Θυμάστε που είπα πως εμφανίζεται σε οικογένειες;

00:19:30.000 --> 00:19:32.000
Αυτό σας δίνει μια ιδέα.

00:19:32.000 --> 00:19:34.000
Και αυτή είναι ότι υπάρχει ένα μη φυσιολογικό γονίδιο,

00:19:34.000 --> 00:19:37.000
μια μετάλλαξη στο γονίδιο που προκαλεί αυτή την μη φυσιολογική καλωδιακή σύνδεση.

NOTE Paragraph

00:19:37.000 --> 00:19:39.000
Όλοι μας, φαίνεται,

00:19:39.000 --> 00:19:43.000
έχουμε γεννηθεί με τα πάντα καλωδιωμένα με όλα τα άλλα.

00:19:43.000 --> 00:19:46.000
Έτσι κάθε εγκεφαλική περιοχή είναι καλωδιωμένη με κάθε άλλη περιοχή

00:19:46.000 --> 00:19:48.000
και αυτές περικόπτονται για να δημιουργηθεί

00:19:48.000 --> 00:19:51.000
η χαρακτηριστική αρθρωτή αρχιτεκτονική του εγκεφάλου των ενηλίκων.

00:19:51.000 --> 00:19:53.000
Οπότε αν υπάρχει ένα γονίδιο που προκαλεί αυτή την περικοπή

00:19:53.000 --> 00:19:55.000
και αν αυτό το γονίδιο μεταλλαχθεί,

00:19:55.000 --> 00:19:58.000
τότε έχουμε ελλιπή περικοπή ανάμεσα σε γειτονικές περιοχές του εγκεφάλου

00:19:58.000 --> 00:20:01.000
και αν αυτό συμβεί ανάμεσα σε αριθμούς και χρώματα, τότε έχουμε αριθμο-χρωματική συναισθησία.

00:20:01.000 --> 00:20:04.000
Αν είναι ανάμεσα σε μουσικό τόνο και χρώμα έχουμε τονικο-χρωματική συναισθησία.

00:20:04.000 --> 00:20:06.000
Ως εδώ καλά.

NOTE Paragraph

00:20:06.000 --> 00:20:08.000
Τώρα τι θα συμβεί αν αυτό το γονίδιο εκφράζεται παντού στον εγκέφαλο,

00:20:08.000 --> 00:20:09.000
έτσι ώστε τα πάντα είναι διασυνδεδεμένα;

00:20:09.000 --> 00:20:15.000
Λοιπόν, σκεφτείτε τι κοινό έχουν οι καλλιτέχνες, οι μυθιστοριογράφοι και οι ποιητές:

00:20:15.000 --> 00:20:18.000
την ικανότητα να εμπλέκονται σε μεταφορική σκέψη,

00:20:18.000 --> 00:20:20.000
συνδέοντας φαινομενικά άσχετες ιδέες,

00:20:20.000 --> 00:20:23.000
όπως, «είναι η Ανατολή και η Ιουλιέτα είναι ο Ήλιος.»

00:20:23.000 --> 00:20:25.000
Λοιπόν, δεν λες ότι η Ιουλιέτα είναι ο ήλιος --

00:20:25.000 --> 00:20:27.000
μήπως αυτό σημαίνει ότι είναι μια πυρακτωμένη μπάλα φωτιάς;

00:20:27.000 --> 00:20:30.000
Εννοώ ότι οι σχιζοφρενείς το κάνουν, αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία, σωστά;

00:20:30.000 --> 00:20:33.000
Οι φυσιολογικοί άνθρωποι λένε ότι είναι ζεστή σαν τον ήλιο,

00:20:33.000 --> 00:20:35.000
λάμπει σαν τον ήλιο, τρέφει σαν τον ήλιο.

00:20:35.000 --> 00:20:37.000
Στη στιγμή έχετε βρει τις διασυνδέσεις.

NOTE Paragraph

00:20:37.000 --> 00:20:40.000
Τώρα αν υποθέσουμε ότι αυτή η μεγαλύτερη καλωδιακή διασύνδεση

00:20:40.000 --> 00:20:43.000
και οι έννοιες υπάρχουν επίσης σε διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου,

00:20:43.000 --> 00:20:46.000
τότε αυτό θα προκαλέσει μια μεγαλύτερη ροπή

00:20:46.000 --> 00:20:49.000
προς την μεταφορική σκέψη και την δημιουργικότητα

00:20:49.000 --> 00:20:51.000
σε ανθρώπους με συναισθησία.

00:20:51.000 --> 00:20:54.000
Ως εκ τούτου και η οκτώ φορές πιο συχνή εμφάνιση της συναισθησίας

00:20:54.000 --> 00:20:56.000
ανάμεσα σε ποιητές, καλλιτέχνες και μυθιστοριογράφους.

00:20:56.000 --> 00:20:59.000
Εντάξει -- αυτή είναι μια πολύ φρενολογική άποψη της συναισθησίας.

00:20:59.000 --> 00:21:01.000
Η τελευταία επίδειξη -- μπορώ να πάρω ένα λεπτό;

00:21:01.000 --> 00:21:03.000
(Χειροκρότημα)

NOTE Paragraph

00:21:03.000 --> 00:21:08.000
Εντάξει. Θα σας δείξω ότι είσαστε όλοι συναισθησιακοί αλλά βρίσκεστε σε φάση άρνησης σχετικά με αυτό.

00:21:08.000 --> 00:21:12.000
Εδώ είναι αυτό που αποκαλώ Αρειανό αλφάβητο, ακριβώς όπως το αλφάβητο σας,

00:21:12.000 --> 00:21:15.000
το Α είναι Α, το Β είναι Β και το Γ είναι Γ,

00:21:15.000 --> 00:21:18.000
διαφορετικά σχήματα για διαφορετικά φωνήματα, σωστά;

00:21:18.000 --> 00:21:20.000
Εδώ έχουμε Αρειανό αλφάβητο.

00:21:20.000 --> 00:21:22.000
Το ένα από αυτά είναι Κίκι και το άλλο είναι Μπούμπα.

00:21:22.000 --> 00:21:24.000
Ποιο είναι το Κίκι και ποιο είναι το Μπούμπα;

00:21:24.000 --> 00:21:26.000
Πόσοι από εσάς νομίζεται ότι αυτό είναι το Κίκι και αυτό είναι το Μπούμπα; Σηκώστε τα χέρια σας.

00:21:26.000 --> 00:21:28.000
Λοιπόν, έχουμε ένα - δυο μεταλλαγμένους.

00:21:28.000 --> 00:21:29.000
Γέλια

00:21:29.000 --> 00:21:31.000
Πόσοι από εσάς νομίζετε ότι αυτό είναι Μπούμπα και αυτό Κίκι; Σηκώστε τα χέρια σας.

00:21:31.000 --> 00:21:33.000
99 τοις εκατό από εσάς.

NOTE Paragraph

00:21:33.000 --> 00:21:35.000
Τώρα, κανένας από εσάς δεν είναι Αρειανός, πως το κάνατε αυτό;

00:21:35.000 --> 00:21:40.000
Είναι γιατί όλοι κάνετε μια δια-μοντελική -συναισθητική αφαίρεση -

00:21:40.000 --> 00:21:44.000
που σημαίνει ότι λέτε, πως αυτή η απότομη κλίση, Κίκι,

00:21:44.000 --> 00:21:49.000
στον ακουστικό φλοιό, τα τριχωτά κύτταρα διεγειρόμενα, Κίκι,

00:21:49.000 --> 00:21:52.000
προσομοιάζουν την οπτική κλίση -- απότομη κλίση -- αυτού του πριονωτού σχήματος.

00:21:52.000 --> 00:21:55.000
Τώρα αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί αυτό που σας λέει

00:21:55.000 --> 00:21:57.000
είναι ότι ο εγκέφαλος σας εμπλέκεται σε μια πρωτόγονη --

00:21:57.000 --> 00:21:59.000
είναι απλά -- μοιάζει με μια χαζή ψευδαίσθηση,

00:21:59.000 --> 00:22:03.000
αλλά αυτά τα φωτόνια στο μάτι σας κάνουν αυτό το σχήμα

00:22:03.000 --> 00:22:06.000
και τα τριχωτά κύτταρα στο αυτί σας διεγείρουν το ακουστικό πρότυπο,

00:22:06.000 --> 00:22:11.000
αλλά ο εγκέφαλος είναι ικανός να εξάγει τον κοινό παρονομαστή.

00:22:11.000 --> 00:22:13.000
Είναι μια πρωτόγονη μορφή αφαίρεσης

00:22:13.000 --> 00:22:18.000
και γνωρίζουμε τώρα ότι συμβαίνει στην ατρακτοειδή έλικα του εγκεφάλου

00:22:18.000 --> 00:22:19.000
γιατί όταν αυτή έχει υποστεί βλάβη,

00:22:19.000 --> 00:22:23.000
αυτοί οι άνθρωποι χάνουν την ικανότητα να εμπλακούν στο Μπούμπα Κίκι,

00:22:23.000 --> 00:22:25.000
αλλά επίσης χάνουν την ικανότητα να εμπλακούν σε μεταφορές.

NOTE Paragraph

00:22:25.000 --> 00:22:29.000
Αν ρωτήσεις αυτόν τον τύπο, τι «Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός,»

00:22:29.000 --> 00:22:31.000
τι σημαίνει αυτό;

00:22:31.000 --> 00:22:33.000
Ο ασθενής λέει, «Λοιπόν, αν είναι μεταλλικό και γυαλιστερό, δεν σημαίνει ότι είναι χρυσός.

00:22:33.000 --> 00:22:36.000
Πρέπει να μετρήσεις την ειδική πυκνότητα του, σωστά;

00:22:36.000 --> 00:22:39.000
Επομένως χάνουν εντελώς την μεταφορική σημασία.

00:22:39.000 --> 00:22:42.000
Έτσι αυτή η περιοχή είναι περίπου οκτώ φορές στο μέγεθος στα ανώτερα --

00:22:42.000 --> 00:22:45.000
και ειδικότερα τους ανθρώπους, από τα κατώτερα πρωτεύοντα.

00:22:45.000 --> 00:22:48.000
Κάτι πολύ ενδιαφέρον συμβαίνει στην γωνιακή έλικα,

00:22:48.000 --> 00:22:51.000
γιατί είναι τα σταυροδρόμια ανάμεσα στην ακοή την όραση και την αφή

00:22:51.000 --> 00:22:55.000
και έγινε τεράστια στους ανθρώπους -- και κάτι πολύ ενδιαφέρον συμβαίνει.

00:22:55.000 --> 00:22:58.000
Και πιστεύω ότι είναι η βάση πολλών μοναδικά ανθρώπινων ικανοτήτων

00:22:58.000 --> 00:23:01.000
όπως η αφαίρεση, η μεταφορά και η δημιουργικότητα.

00:23:01.000 --> 00:23:04.000
Όλες αυτές τις ερωτήσεις που οι φιλόσοφοι μελετούν για χιλιετίες,

00:23:04.000 --> 00:23:08.000
εμείς οι επιστήμονες μπορούμε να αρχίσουμε να τις εξερευνούμε κάνοντας απεικονίσεις του εγκεφάλου

00:23:08.000 --> 00:23:10.000
και μελετώντας ασθενείς κάνοντας τις σωστές ερωτήσεις.

00:23:10.000 --> 00:23:12.000
Σας ευχαριστώ.

00:23:12.000 --> 00:23:13.000
(Χειροκρότημα)

00:23:13.000 --> 00:23:14.000
Συγνώμη γι’ αυτό.

00:23:14.000 --> 00:23:15.000
(Γέλια)