WEBVTT 00:00:01.082 --> 00:00:03.824 ឥទិ្ធពលនៃពាក្យ " មិនទាន់ " NOTE Paragraph 00:00:03.824 --> 00:00:05.928 ខ្ញុំបានដឹងអំពីវិទ្យាល័យមួយនៅ ស៊ីហ្កាហ្គូ 00:00:05.928 --> 00:00:10.771 ដែលតម្រូវឲ្យជាប់មុខវិជ្ជាទៅតាមការកំណត់ ដើម្បីអាចបញ្ចប់ថ្នាក់ 00:00:10.771 --> 00:00:16.077 បើពួកគេមិនជាប់មុខវិជ្ជាណាទេ នឹងទទួលពាក្យ មិនទាន់ជាប់ 00:00:16.077 --> 00:00:18.445 ហើយខ្ញុំគិតថា វាគឺ ប្លែកអស្ចារ្យ 00:00:18.445 --> 00:00:22.340 ព្រោះបើអ្នក ធ្លាក់វិញ អ្នកនឹងមានអារម្មណ៍ថា គ្មានបានការ ទៅមុខមិនរួច។ 00:00:22.340 --> 00:00:25.279 ប៉ុន្តែបើអ្នកទទួលចំណាត់ថ្នាក់ មិនទាន់ជាប់ 00:00:25.279 --> 00:00:28.798 អ្នកដឹងថា អ្នកសិ្ថតក្នុងរបត់នៃការរៀនសូត្រ។ 00:00:28.798 --> 00:00:32.142 ពាក្យនោះ ផ្ដល់ឱកាសឲ្យអ្នក រកអនាគតបន្តទៀត។ NOTE Paragraph 00:00:32.142 --> 00:00:36.244 «មិនទាន់ជាប់»ក៏បានរំលឹកខ្ញុំនូវរឿងលំបាកមួយ 00:00:36.244 --> 00:00:40.305 កើតឡើងក្នុងអាជីពរបស់ខ្ញុំកាលពីពេលមុន 00:00:40.305 --> 00:00:42.813 វាពិតជារបត់ដ៏សំខាន់មួយ។ 00:00:42.813 --> 00:00:44.458 ខ្ញុំចង់ឃើញ 00:00:44.458 --> 00:00:50.009 របៀបដែលក្មេងៗជម្នះឧបសគ្គ និងការលំបាក 00:00:50.009 --> 00:00:53.978 ដូច្នេះខ្ញុំដាក់ចំនោទសម្រាប់ក្មេង ១០ ឆ្នាំ 00:00:53.978 --> 00:00:57.148 ឲ្យដោះស្រាយ ដែលវាពិបាកខ្លាំងសម្រាប់ពួកគេ។ 00:00:57.148 --> 00:01:02.299 ពួកគេខ្លះ ឆ្លើយតបយា៉ងវិជ្ជមាន។ 00:01:02.299 --> 00:01:06.297 ពួកគេខ្លះនិយាយយថា ខ្ញុំចូលចិត្តការតស៊ូ 00:01:06.297 --> 00:01:11.613 ឬ អ្នកដឹងទេ វាមានសារៈប្រយោជន៍ណាស់។ 00:01:11.613 --> 00:01:18.618 ពួកគេដឹងច្បាស់ថា សមត្ថភាពពួកគេអាចអភិវឌ្ឍបានទៀត។ 00:01:18.618 --> 00:01:22.289 ពួកគេ មានអ្វីដែលគេហៅថា ផ្នត់គំនិតរីកចម្រើន 00:01:22.289 --> 00:01:29.453 ប៉ុ៉ន្តែ សិស្សដទៃមានអារម្មណ៍ថា វាជាកិច្ចការដែលគួរឱ្យខ្លាច ពោរពេញដោយបញ្ហា ដែលមិនងាយសម្រេចបាន។ 00:01:29.453 --> 00:01:32.166 ដោយសារការគិតបែបទូទៅ 00:01:32.166 --> 00:01:36.162 ពួកគេយល់ថាប្រាជ្ញារបស់ពួកគេ គឺគ្រាន់តែសម្រាប់ឲ្យគេវាយតម្លៃ 00:01:36.162 --> 00:01:38.836 ហើយពួកគេក៏បរាជ័យ។ NOTE Paragraph 00:01:38.836 --> 00:01:43.357 ពួកគេបែរជាត្រូវបាន​ដាក់ឲ្យស្ថិតក្រោមគំនាបដូចបច្ចុប្បន្ន 00:01:43.357 --> 00:01:47.635 ជំនួសឲ្យការប្រើពាក្យ មិនទាន់ជាប់ ដើម្បីលើកទឹកចិត្ត។ 00:01:47.635 --> 00:01:49.813 ដូច្នេះ តើពួកគេធ្វើអ្វីបន្ទាប់ទៀត? 00:01:49.813 --> 00:01:52.844 ខ្ញុំនឹងប្រាប់ទាំងអស់គ្នា ថាពួកគេនឹងធ្វើអ្វីបន្ទាប់។ 00:01:52.844 --> 00:01:58.384 ក្នុងការសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយ យើងរកឃើញថា ប្រសិនបើពួកគេប្រលងធ្លាក់ លើកក្រោយ 00:01:58.384 --> 00:02:02.666 ពួកគេនឹងបើកចម្លងដោយមិនចាំបាច់ខំប្រឹងរៀន។ 00:02:02.666 --> 00:02:06.096 កាសិក្សាស្រាវជ្រាវមួយផ្សេងទៀត បានរកឃើញថា បន្ទាប់ពីពួកគេប្រឡងធ្លាក់ 00:02:06.096 --> 00:02:09.506 ពួកគេក៏សម្លឹងរកអ្នកផ្សេង ដែលធ្វើបានលទ្ធផលទាបជាងខ្លួនគេ 00:02:09.506 --> 00:02:14.532 ដូចច្នេះពួកគេមានអារម្មណ៍ល្អចំពោះខ្លួនឯង។ 00:02:14.532 --> 00:02:20.530 ហើយក្នុងការសិក្សាបន្តបន្ទាប់ទៀត បង្ហាញឲ្យឃើញថា ពួកគេបានគេចវេះការលំបាក។ 00:02:20.530 --> 00:02:25.218 ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្រ្តបានធ្វើការស្រាវជ្រាវអំពីចលនាអគ្គីសនីក្នុងខួរក្បាល 00:02:25.218 --> 00:02:28.685 នៅពេលសិស្សានុសិស្សជួបបញ្ហា។ 00:02:28.685 --> 00:02:32.381 នៅផ្នែកខាងឆ្វេង អ្នកនឹងឃើញការគិតទូទៅរបស់សិស្ស 00:02:32.381 --> 00:02:35.094 ដែលមិនមានចលនាអ្វីធំដុំឡើយ។ 00:02:35.094 --> 00:02:37.185 ពួកគេរត់គេចពីបញ្ 00:02:37.185 --> 00:02:40.026 ហើយពួកគេ​មិនដោះស្រាយវាទេ។ 00:02:40.026 --> 00:02:43.640 ប៉ុន្តែនៅរូបខាងស្តាំ ជារូបខួរក្បាលរបស់សិស្សដែលមានផ្នត់គំនិតអភិវឌ្ឍន៍ 00:02:43.640 --> 00:02:48.225 ដែលយល់ឃើញថាសមត្ថភាពអាចអភិវឌ្ឍថែមទៀត។ 00:02:48.225 --> 00:02:50.653 ពួកគេផ្តល់សន្ទុះឲ្យដល់កាខំប្រឹងប្រែង 00:02:50.653 --> 00:02:54.087 ព្រោះក្នុងចិត្តរបស់គេត្រូវដុតបញ្ឆេះដោយពាក្យ មិនទាន់ ។ 00:02:54.087 --> 00:02:57.265 ពួកគេធ្វើសំយោគកំហុសហើយរៀនពីកំហុស និងកែតម្រូវវា។ NOTE Paragraph 00:02:57.265 --> 00:02:58.850 ពួកគេធ្វើសំយោគកំហុស 00:02:58.850 --> 00:03:02.145 ហើយរៀនពីកំហុស និងកែតម្រូវវា។ 00:03:02.145 --> 00:03:05.328 តើយើងចិញ្ចឹមបីបាច់កូនរបស់យើងតាមវបៀបណា? 00:03:05.328 --> 00:03:10.342 តើយើងកំពុងចិញ្ចឹមបីបាច់ក្មេងៗទាំងនោះសម្រាប់តែបច្ចុប្បន្នជាជាងសម្រាប់អនាគតឬ? 00:03:10.342 --> 00:03:15.477 តើយើងកំពុងតែចិញ្ចឹមបីបាច់ក្មេងៗដែលចង់តែទទួលបាននិទ្ទេសAគ្រប់មុខឬ? 00:03:15.477 --> 00:03:21.782 តើយើងកំពុងតែចិញ្ចឹមបីបាច់ក្មេងៗដែលមិនដឹងថាត្រូវបង្កើតក្តីស្រមៃធំៗដោយរបៀបណាឬ? 00:03:21.782 --> 00:03:27.828 គោលដៅដ៏ធំរបស់ពួកគេគឺទទួលបានលទ្ធផល A ឬទទួលបានពិន្ទុប្រឡងបន្ទាប់? 00:03:27.828 --> 00:03:34.656 ហើយថាតើពួកគេចាំបាច់ដាក់គោលដៅនេះដើម្បីកំណត់សុពលភាពចូល 00:03:34.656 --> 00:03:37.144 ទៅក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេដែរឬទេ? 00:03:37.144 --> 00:03:40.339 អាចដែរ ដោយសារនិយោជកទាំងឡាយប្រាប់ខ្ញុំថា 00:03:40.339 --> 00:03:43.724 ពួកយើងកំពុងតែបណ្តុះបណ្តាលបុគ្គលិកជំនាន់ក្រោយ NOTE Paragraph 00:03:43.724 --> 00:03:48.149 ដែលមិនអាចបំពេញការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់ពួកគេបានឡើងប្រសិនបើ 00:03:48.149 --> 00:03:51.187 គ្មានរង្វាន់ឬការលើកទឹកចិត្តណាមួយនោះទេ។ NOTE Paragraph 00:03:51.187 --> 00:03:53.854 ដូច្ចេះ តើយើងអាចធ្វើអ្វីបាន? 00:03:53.854 --> 00:03:57.936 តើយើងអាចបង្កើតចំណងទាក់ទងទៅនឹងពាក្យថា មិនទាន់ បានដោយរបៀបណា? NOTE Paragraph 00:03:57.936 --> 00:03:59.971 នេះជាអ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាន។ 00:03:59.971 --> 00:04:03.135 ជាដំបូង យើងត្រូវចេះសរសើរឱ្យបានត្រឹមត្រូវ។ 00:04:03.135 --> 00:04:06.856 កុំសរសើរចំពោះប្រាជ្ញា ឬក៏ទេពកោសល្យរបស់ពួកគេទេ។ 00:04:06.856 --> 00:04:09.138 ការធ្វើបែបនោះមិនបានជោគជ័យនោះទេ។ 00:04:09.138 --> 00:04:10.803 កុំធ្វើបែបនោះទៀតអី។ 00:04:10.803 --> 00:04:15.004 ប៉ុន្តែយើងគួរសរសើរទៅលើដំណើរការនានាដែលក្មេងៗទាំងនោះបានចូលរួម 00:04:15.004 --> 00:04:19.254 ការអត់ធ្មត់របស់ពួកគេ ការលះបង់របស់ពួកគេ NOTE Paragraph 00:04:19.254 --> 00:04:21.895 និងការរីកចម្រើនរបស់ពួកគេ។ 00:04:21.895 --> 00:04:27.232 វិធីក្នុងការសរសើរនេះវិធីក្នុងការសរសើរនេះបានធ្វើឱ្យកុមារមានភាពរឹងមាំ និងមិនងាយចុះញ៉មនឹងបញ្ហា។ 00:04:27.232 --> 00:04:30.888 មានវិធីផ្សេងៗទៀតជាច្រើនដើម្បីជម្នះពាក្យថា មិនទាន់។ 00:04:30.888 --> 00:04:34.677 ថ្មីៗនេះយើងបានបង្កើតក្រុមជាមួយអ្នកវិទ្យាសាស្រ្ត 00:04:34.677 --> 00:04:37.253 មកពីសាកលវិទ្យាល័យ Washington 00:04:37.253 --> 00:04:43.208 បានបង្កើតល្បែងគណិតវិទ្យាតាមអីុនធឺណែតដែលបានលើកទឹកចិត្តតាមរយៈការប្រើប្រាស់ពាក្យថា «មិនទាន់សម្រេចបាន»។ 00:04:43.208 --> 00:04:49.399 ក្នុងល្បែងមួយនេះ សិស្សត្រូវបានផ្តល់ជាការលើកទឹកចិត្តតាមរយៈការខិតខំប្រឹងប្រែង យុទ្ធសាស្ត្រ ក៏ដូចជាការរីកចម្រើនរបស់ពួកគេ។ 00:04:49.399 --> 00:04:50.768 ហ្គេមគណិតវិទ្យាធម្មតា 00:04:50.768 --> 00:04:55.088 ផ្តល់រង្វាន់ឱ្យអ្នកនៅពេលដែលអ្នកផ្តល់ចំលើយត្រឹមត្រូវ តែហ្គេមមួយនេះ 00:04:55.088 --> 00:04:58.114 បានផ្តល់រង្វាន់ទៅលើដំណើរការដែលអ្នកចូលរួម។ 00:04:58.114 --> 00:05:00.127 ហើយយើងកាន់តែប្រឹងប្រែង 00:05:00.127 --> 00:05:02.020 កាន់តែមានយុទ្ធសាស្ត្រច្រើន NOTE Paragraph 00:05:02.020 --> 00:05:07.313 និងចូលរួមកាន់តែសកម្មក្នុងរយៈពេលកាន់តែយូរ 00:05:07.313 --> 00:05:13.060 ព្រមទាំងកាន់តែអត់ធន់នៅពេលដែលត្រូវប្រឈមមុខនឹងបញ្ហាដែលកាន់តែលំបាក។ 00:05:13.060 --> 00:05:17.626 យើងរកឃើញថា គ្រាន់តែពាក្យថា «មិនទាន់បានសម្រេចនៅឡើយ» 00:05:17.626 --> 00:05:20.350 បានធ្វើឱ្យក្មេងៗកាន់តែមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯងជាងមុន 00:05:20.350 --> 00:05:27.826 ដែលផ្តល់ឱ្យពួកគេនូវវិថីឆ្ពោះទៅកាន់អនាគតមួយដែលពោរពេញដោយភាពតស៊ូ អំណត់អត់ធ្មត់ជាងមុន។ 00:05:27.826 --> 00:05:32.404 ហើយពេលនោះយើងនឹងអាចផ្លាស់ប្តូរការគិតរបស់សិស្សានុសិស្សបាន។ 00:05:32.404 --> 00:05:35.414 នៅក្នុ ងការសិក្សាមួយ យើងបានបង្រៀនពួកគេ 00:05:35.414 --> 00:05:39.567 ឲ្យព្យាយាមចេញពីកន្លែងងាយស្រួល 00:05:39.567 --> 00:05:43.872 ដើម្បីសិក្សាអ្វីដែលថ្មី និងមានភាពលំបាក NOTE Paragraph 00:05:43.872 --> 00:05:48.763 ហើយប្រព័ន្ធប្រសាទរបស់ពួកគេនឹងកើតជាប្រព័ន្ធថ្មី 00:05:48.763 --> 00:05:53.602 ព្រមទាំងមានទំនាក់ទំនងគ្នាកាន់តែខ្លាំងឡើង ហើយបន្ទាប់ទៀត ពួកគេមានភាពកាន់តែឆ្លាតទៅ។ 00:05:53.602 --> 00:05:55.563 ចូរមើលថា តើមានអ្វីកើតឡើង៖ ការសិក្សានេះបង្ហាញថា 00:05:55.563 --> 00:05:59.017 សិស្សានុសិស្សដែលមិនបានសិក្សាដើម្បីអភិវឌ្ឍន៍ការគិតគឺពួកគេនៅតែមានភាពលំបាកដើម្បី 00:05:59.017 --> 00:06:04.582 បន្តទៅសិក្សានៅថ្នាក់បន្ទាប់ទៀត ប៉ុន្តែសម្រាប់សិស្សានុសិស្សដែលបានសិស្សាក្នុងមេរៀននេះ ឃើញថាពួកគេមានការរីកចម្រើនចំពោះការសិក្សារបស់ពួកគេ។ 00:06:04.582 --> 00:06:11.719 ប៉ុន្តែសម្រាប់សិស្សានុសិស្សដែលបានសិស្សាក្នុងមេរៀននេះ ឃើញថាពួកគេមានការរីកចម្រើនចំពោះការសិក្សារបស់ពួកគេ។ NOTE Paragraph 00:06:11.719 --> 00:06:17.501 យើងអាចបង្ហាញឲ្យឃើញអំពី ការអភិវឌ្ឍន៍ការគិតនេះ 00:06:17.501 --> 00:06:23.103 ទៅដល់កុមាររាប់ពាន់អ្នកហើយជាពិសេសទៅដល់សិស្សានុសិស្សដែលមានការខិតខំប្រឹងប្រែង។ 00:06:23.103 --> 00:06:28.522 ឥឡូវខ្ញុំនិយាយអំពី សមភាព។ 00:06:28.522 --> 00:06:33.104 នៅក្នុងប្រទេសរបស់យើង មានក្រុមសិស្សានុសិស្សជាច្រើន 00:06:33.104 --> 00:06:35.527 ដែលមានកម្រិតសិក្សាខ្សោយជាប្រចាំ 00:06:35.527 --> 00:06:39.173 មានដូចជា កុមារនៅក្នុងទីក្រុង 00:06:39.173 --> 00:06:42.322 ឬកុមារជាជនជាតិដើមអាមេរិក។ 00:06:42.322 --> 00:06:46.341 ហើយពួកគេរៀនខ្សោយជាយូរមកហើយ 00:06:46.341 --> 00:06:50.047 រហូតដល់មនុស្សជាច្រើនគិតវាជារឿងដែលមិនអាចប្រែបាន។ 00:06:50.047 --> 00:06:55.237 ប៉ុន្តែនៅពេលអ្នកអប់រំបង្កើតថ្នាក់រៀនដែលស្តីអំពីផ្នត់គំនិតរីកចម្រើន 00:06:55.237 --> 00:06:58.544 ដោយបញ្ចូលនូវការប្រើប្រាស់ពាក្យ «មិនទាន់សម្រេចបាន» 00:06:58.544 --> 00:07:01.320 ភាពស្មើរគ្នាក៍កើតមានឡើង។ 00:07:01.320 --> 00:07:04.746 ហើយនេះជាឧទាហរណ៍មួយចំនួនទៀត។ 00:07:04.746 --> 00:07:10.869 ក្នុងរយៈពេលតែមួយឆ្នាំ ថ្នាក់មតេយ្យសិក្សានៅក្នុងទីក្រុង Harlem New York 00:07:10.869 --> 00:07:15.375 មួយទទួលបានពិន្ទុក្នុងចំណោមក្រុមពិន្ទុ៩៥ភាគរយ 00:07:15.375 --> 00:07:18.940 នៃការប្រឡងតេស្តសមត្ថភាពថ្នាក់ជាតិ។ 00:07:18.940 --> 00:07:23.139 ភាគច្រើននៃកុមារទាំងនោះមិនចេះទាំងកាន់ខ្មៅដៃផង 00:07:23.139 --> 00:07:28.622 នៅពេលដែលពួកក្មេងៗទាំងនោះចូលមករៀននៅសាលាជាលើកដំបូង។ 00:07:28.622 --> 00:07:30.341 ហើយក្នុងឆ្នាំមួយនោះ 00:07:30.341 --> 00:07:33.163 មានសិស្សថ្នាក់ទី៤ ជាច្រើននៅក្នុង South Bronx 00:07:33.163 --> 00:07:39.474 បានក្លាយជាថ្នាក់ដែលជាប់ចំណាត់ថ្នាក់លេខ ១ ក្នុងរដ្ឋ New York NOTE Paragraph 00:07:39.474 --> 00:07:42.221 លើការប្រឡងបញ្ចាប់ផ្នែកគណិតវិទ្យា។ 00:07:42.221 --> 00:07:48.718 ក្នុងមួយឆ្នាំ ឬទៅមួយឆ្នាំកន្លះ 00:07:48.718 --> 00:07:53.940 សិស្សានុសិស្សជនជាតិដើមអាមេរិកដែលត្រៀមចូលរៀន 00:07:53.940 --> 00:08:00.063 បានអភិវឌ្ឍខ្លួនពីសិស្សបាតតារាងទៅកំពូលតារាងនៅក្នុងស្រុករបស់ពួកគេ 00:08:00.063 --> 00:08:06.227 ដែលស្រុកនោះរួមមានទាំងតំបន់អ្នកសំបូរទ្រព្យធននៃរដ្ធ Seattle ផងដែរ។ ហើយតំបន់​នោះសំបូរទៅដោយប្រភេទមនុស្សដែលសំបូរទ្រព្យសម្បត្តិនៃ Seattle ។ 00:08:06.227 --> 00:08:12.733 ដូចច្នេះកុមារជនជាតិដើម ធ្វើបានល្អជាងកុមារ Microsoft ។ 00:08:12.733 --> 00:08:20.778 វាបានកើតឡើងដោយសារតែអត្ថន័យនៃការប្រឹងប្រែង និងការលំបាកត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ។។ 00:08:20.778 --> 00:08:24.809 កាលពីមុន ពាក្យថាការខិតខំប្រឹងប្រែង និងភាពលំបាក NOTE Paragraph 00:08:24.809 --> 00:08:30.312 បានធ្វើឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ថាបាក់ទឹកចិត្ត 00:08:30.312 --> 00:08:34.211 ប៉ុន្តែឥឡូវ ការខិតខំប្រឹងប្រែង និងភាពលំបាក 00:08:34.211 --> 00:08:37.705 គឺជាពេលដែលប្រព័ន្ធខួរក្បាល់របស់គេបង្កើតនូវទំនាក់ទំនងថ្មីៗ 00:08:37.705 --> 00:08:39.311 និងកាន់តែខ្លាំងក្លាឡើង។ 00:08:39.311 --> 00:08:43.426 នោះហើយជាអ្វីដែលធ្វើឲ្យពួកគេកាន់តែមានភាពឆ្លាតវៃ។ 00:08:43.426 --> 00:08:48.897 ថ្មីៗនេះខ្ញុំបានទទួលលិខិតពីក្មេងប្រុសអាយុ ១៣ ឆ្នាំម្នាក់។ 00:08:48.897 --> 00:08:52.602 គាត់បាននិយាយថា "សាស្រ្តាចារ្យ Dweck ជាទីស្រលាញ់ 00:08:52.602 --> 00:08:58.856 ខ្ញុំពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង​ចំពោះការសរសេររបស់លោកស្រី ដោយបានផ្អែកទៅលើការស្រាវជ្រាវយ៉ាងជាក់លាក់តាមបែបវិទ្យាសាស្រ្ត 00:08:58.856 --> 00:09:04.915 ហើយនោះជាអ្វីដែលខ្ញុំបានសម្រេចចិត្តធ្វើការអនុវត្ត។ NOTE Paragraph 00:09:04.915 --> 00:09:08.335 ញុំបានធ្វើការខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំងជាមួយការងារសាលា 00:09:08.335 --> 00:09:11.147 ទំនាក់ទំនងជាមួយគ្រួសាររបស់ខ្ញុំ 00:09:11.147 --> 00:09:14.849 និងទំនាក់ទំនងជាមួយកូនៗរបស់ខ្ញុំនៅសាលារៀន 00:09:14.849 --> 00:09:22.598 ហើយឃើញថាវាមានប្រសិទ្ធិភាពយ៉ាងខ្លាំងនៅគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់។ 00:09:22.598 --> 00:09:29.503 ឥឡូវនេះខ្ញុំបានដឹងថា ខ្ញុំបានខ្ជះខ្ជាយស្ទើរតែមួយជីវិតរបស់ខ្ញុំទៅហើយ។ 00:09:29.503 --> 00:09:35.281 សូមកុំខ្ជះខ្ជាយជីវិតបន្ថែមទៀត NOTE Paragraph 00:09:35.281 --> 00:09:36.618 ពីព្រោះ NOTE Paragraph 00:09:36.618 --> 00:09:44.649 នៅពេលយើងដឹងថាយើងមានសម្ថភាពអាចអភិវឌ្ឍន៍បាន 00:09:44.649 --> 00:09:50.170 វាបានក្លាយជាសិទ្ធមូលដ្ឋានសម្រាប់កុមារ 00:09:50.170 --> 00:09:55.900 ហើយកុមារទាំងអស់ត្រូវរស់នៅកន្លែងដែលបង្កើតការអភិវឌ្ឍន៍ 00:09:55.900 --> 00:10:02.774 និងរស់នៅកន្លែងដែលប្រើប្រាស់ពាក្យថា​ «មិនទាន់សម្រេចបាននៅឡើយ»។ 00:10:02.774 --> 00:10:04.255 សូមអរគុណ។ 00:10:04.255 --> 00:10:07.550 (សម្លេងទះដៃ)