Όλα είναι αλληλένδετα.

Ως Σίνεκοκ Ινδιάνα, μεγάλωσα για να το γνωρίζω αυτό.

Είμαστε μια μικρή φυλή ψαράδων

που βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του Λονγκ Άϊλαντ

κοντά στην πόλη Σάουθαμπτον της Νέας Υόρκης.

Όταν ήμουν κοριτσάκι,

ο παππούς μου με πήγε να κάτσουμε έξω στον ήλιο μια ζεστή καλοκαιρινή ημέρα.

Δεν υπήρχαν σύννεφα στον ουρανό.

Και μετά από λίγο άρχισα να ιδρώνω.

Και μου έδειξε τον ουρανό και είπε:

«Κοίτα, το βλέπεις αυτό;

Αυτό είναι ένα κομμάτι του εαυτού σου εκεί επάνω.

Αυτό είναι το νερό σου που βοηθάει να γίνει το σύννεφο

που γίνεται βροχή, που θρέφει τα φυτά

που θρέφουν τα ζώα».

Στην συνεχή μου εξερεύνηση των θεμάτων στη φύση

που έχουν την ικανότητα να απεικονίσουν την διασύνδεση όλης της ζωής,

ξεκίνησα να κυνηγάω καταιγίδες το 2008

αφότου η κόρη μου είπε: «Μαμά, αυτό πρέπει να κάνεις».

Έτσι, τρεις ημέρες αργότερα, οδηγώντας πολύ γρήγορα,

βρέθηκα να καταδιώκω ένα μόνο είδος γιγάντιου σύννεφου που ονομάζεται super cell (υπερ-στοιχείο),

ικανό να παράξει χαλάζι μεγέθους γκρέιπφρουτ

και θεαματικούς ανεμοστρόβιλους,

αν και μόνο το δύο τοις εκατό το καταφέρνει.

Αυτά τα σύννεφα μπορούν να μεγαλώσουν τόσο πολύ, έως 80 χιλιόμετρα πλάτος

και να φτάσουν έως τα 20 χιλιόμετρα ύψος στην ατμόσφαιρα.

Μπορούν να μεγαλώσουν τόσο πολύ, μπλοκάροντας το φως της ημέρας,

ώστε είναι πολύ σκοτεινά και απειλητικά όταν στέκεσαι κάτω από αυτά.

Το κυνήγι καταιγίδων είναι μια πολύ απτή εμπειρία.

Ένας ζεστός, υγρός άνεμος φυσάει πίσω σας

και η οσμή της γης, του σιταριού, του γρασιδιού, των φορτισμένων σωματιδίων.

Και μετά είναι τα χρώματα στα σύννεφα

του σχηματισμού χαλαζόπτωσης, τα πράσινα και τα γαλαζοπράσινα.

Έχω μάθει να σέβομαι τον κεραυνό.

Τα μαλλιά μου ήταν κάποτε ίσια!

(Γέλια)

Αστειεύομαι.

(Γέλια)

Αυτό που πραγματικά με ενθουσιάζει με αυτές τις καταιγίδες

είναι η κίνησή τους, ο τρόπος που στροβιλίζουν και περιστρέφονται και κυματίζουν,

με τα σαν λαμπτήρα λάβας σύννεφα μαστού.

Καθίστανται υπέροχα τέρατα.

Όταν τα φωτογραφίζω,

δεν μπορώ παρά να θυμάμαι το δίδαγμα του παππού μου.

Καθώς στέκομαι κάτω τους,

δεν βλέπω μόνο ένα σύννεφο,

αλλά καταλαβαίνω ότι έχω το προνόμιο να βλέπω

τις ίδιες δυνάμεις, την ίδια διαδικασία σε μία εκδοχή μικρότερης κλίμακας

που δημιούργησαν τον γαλαξία μας, το ηλιακό μας σύστημα, τον Ήλιο μας,

ακόμη και αυτόν ακριβώς τον πλανήτη.

Όλα είναι αλληλένδετα. Ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)