Deze zomer heb ik Overcooked veel gespeeld. Dit zijn twee games over werken in een keuken, en in elk level moet je bestellingen voltooien door ingrediënten te nemen, te snijden, te koken en af te leveren in het restaurant. Wat vrij gemakkelijk zou zijn, als het restaurant niet op een schommelend schip stond, of doormidden werd gesplit door een aardbeving, of zich bevond in een luchtballon die in de helft van het level neerstort in een restaurant, waardoor je nu zowel salade als sushi moet maken. Het is gestoord. Maar natuurlijk, de grootste uitdaging is om twee, drie of zelfs vier spelers te doen samenwerken. Als een georganiseerd team werken vereist stevige coördinatie en communicatie- verschil met bijna elke co-op game die ik ooit al heb gespeeld. Want games samen spelen is altijd veel plezier. Van oude schietspellen zoals Contra en Metal Slug, naar moderne versies zoals Gears of War en Halo, het is een bewezen feit dat elke game beter wordt met een vriend erbij. Maar de meeste van deze games eisen zelden om echt te communiceren met jouw partner. Dit is vaak omdat de game symmetrisch is- dat betekent dat de twee spelers de game spelen op bijna dezelfde manier. Een game als Resident Evil 5, waar er geen groot verschil is tussen speelbare hoofdpersonages Chris en Sheva. Ze dragen allebei geweren, slaan allebei zombies en dragen allebei dezelfde uitrusting. Omdat elk personage hetzelfde kan, leidt dit vaak tot een situatie waarbij je het gevoel hebt dat je jouw eigen spel speelt, en maar af en toe krachten bundelt om elkaar te redden of om acties uit te voeren zoals één persoon over een richel helpen. dit is helemaal anders in de recent uitgebrachte Resident Evil Revelations 2, waar co-op spelers heel verschillende personages besturen. In het eerste deel kiest één speler Claire Redfield, een typisch Resi hoofdpersonage met toegang tot verschillende vuurwapens. De andere speler heeft Moira Burton, die geen geweren kan dragen, maar wel een fakkel, die gebruikt wordt om vijanden te verlichten en tijdelijk te verdoven. Ze kan ook neergeklopte vijanden uitschakelen met een koevoet. Met deze opstelling zijn de twee spelers verplicht om veel harder samen te werken, Want geen van beiden kan alleen overleven. Claire heeft de fakkel van Moira nodig, en Moira de vuurkracht van Claire. Dit verhoogt sterk de nood voor de twee spelers om op elkaar te vertrouwen, en zorgt voor de coördinatie en communicatie die ontbreekt in veel co-op games. Als Revelations 2 toont dat spelers andere vaardigheden geven leidt tot coördinatie, dan toont Keep Talking and Nobody Explodes aan dat spelers andere info geven ook samenwerking versterkt. In dit spel kijkt één speler naar het scherm en ziet hij een tikkende tijdbom vol draden, knoppen, toetsen en andere vreemde dingen. De andere speler heeft een geprinte uitleg met instructies om de bom te ontmantelen. Dus speler één moet de bom beschrijven. Speler twee moet dan de instructies voorlezen om de bom te ontmantelen. En speler één moet goed luisteren, en deze instructies volgen. Letterlijk de enige manier om samen te spelen is door communicatie. En als je dat niet doet... Assymmetrische co-op verplicht niet alleen communicatie, het is ook een goede manier om spelers met verschillende capaciteiten samen te laten spelen. Dit is iets wat Nintendo recent veel doet met games zoals Super Mario Galaxy waar één speler Mario bestuurt en eigenlijk het spel normaal speelt, en een andere kan meedoen met een veel makkelijkere rol als zwevende cursor, die sterren opraapt en vijanden verdooft. Maar terwijl asymmetrisch ontwerp goed kan zijn voor co-op, zou het niet werken voor Overcooked omdat het spel zich uit zichzelf aanpast afhankelijk van of je speelt met een groep van vier, een paar vrienden, met een maat of zelfs alleen. Plus, dit is een spel dat mensen met verschillende capaciteiten aantrekt, dus je moet rollen kunnen verdelen per level- om ervoor te zorgen dat zij die niet gewoon zijn met games geen moeilijke bewegingen moeten uitvoeren, zoals vuurballen ontwijken of gladde platformen oversteken. Dus in dit spel hebben alle chefs exact dezelfde vaardigheden en dezelfde info. En elke speler is perfect capabel om zelf een maaltijd te maken en te leveren, met als enige communicatie ''Ik maak de burger, maak jij de pizza maar.'' Maar dat is niet hoe Overcooked wordt gespeeld. Waarom?