Deze zomer heb ik Overcooked veel
gespeeld.
Dit zijn twee games over werken in een keuken,
en in elk level moet je
bestellingen voltooien door ingrediënten
te nemen, te snijden, te koken
en af te leveren in het
restaurant.
Wat vrij gemakkelijk zou zijn, als het
restaurant niet op een schommelend schip
stond, of doormidden werd gesplit door
een aardbeving, of zich bevond in een
luchtballon die in de helft van het level
neerstort in een restaurant, waardoor je nu
zowel salade
als sushi moet maken.
Het is gestoord.
Maar natuurlijk, de grootste uitdaging
is om twee, drie of zelfs vier spelers
te doen samenwerken.
Als een georganiseerd team werken vereist
stevige coördinatie en communicatie-
verschil met bijna elke co-op game
die ik ooit al heb gespeeld.
Want games samen spelen is altijd
veel plezier.
Van oude schietspellen zoals Contra en
Metal Slug, naar moderne versies
zoals Gears of War en Halo, het is een
bewezen feit dat elke game beter wordt
met een vriend erbij.
Maar de meeste van deze games eisen zelden
om echt te communiceren met jouw partner.
Dit is vaak omdat de game symmetrisch is-
dat betekent dat de twee spelers de game
spelen op bijna dezelfde manier.
Een game als Resident Evil 5, waar er
geen groot verschil is tussen speelbare
hoofdpersonages Chris en Sheva.
Ze dragen allebei geweren, slaan allebei
zombies en dragen allebei dezelfde uitrusting.
Omdat elk personage hetzelfde kan,
leidt dit vaak tot een situatie waarbij je
het gevoel hebt dat je jouw eigen spel
speelt, en maar af en toe krachten bundelt
om elkaar te redden of om acties uit te voeren
zoals één persoon over een richel helpen.
dit is helemaal anders in de recent
uitgebrachte Resident Evil Revelations 2,
waar co-op spelers heel
verschillende personages besturen.
In het eerste deel kiest één speler Claire
Redfield, een typisch Resi hoofdpersonage
met toegang tot verschillende vuurwapens.
De andere speler heeft Moira Burton,
die geen geweren kan dragen, maar wel
een fakkel, die gebruikt wordt om vijanden
te verlichten en tijdelijk te verdoven.
Ze kan ook neergeklopte vijanden
uitschakelen met een koevoet.
Met deze opstelling zijn de twee spelers
verplicht om veel harder samen te werken,
Want geen van beiden kan alleen overleven.
Claire heeft de fakkel van Moira nodig,
en Moira de vuurkracht van Claire.
Dit verhoogt sterk de nood voor de twee
spelers om op elkaar te vertrouwen, en
zorgt voor de coördinatie en communicatie
die ontbreekt in veel co-op games.
Als Revelations 2 toont dat spelers andere
vaardigheden geven leidt tot coördinatie,
dan toont Keep Talking and Nobody Explodes
aan dat spelers andere info geven
ook samenwerking versterkt.
In dit spel kijkt één speler naar het
scherm en ziet hij een tikkende tijdbom
vol draden, knoppen, toetsen en andere
vreemde dingen.
De andere speler heeft een geprinte uitleg
met instructies om de bom te ontmantelen.
Dus speler één moet de bom beschrijven.
Speler twee moet dan de instructies
voorlezen om de bom te ontmantelen.
En speler één moet goed luisteren, en
deze instructies volgen.
Letterlijk de enige manier om samen te
spelen is door communicatie.
En als je dat niet doet...
Assymmetrische co-op verplicht niet alleen
communicatie, het is ook een goede manier
om spelers met verschillende capaciteiten
samen te laten spelen.
Dit is iets wat Nintendo recent veel doet
met games zoals Super Mario Galaxy
waar één speler Mario bestuurt en eigenlijk
het spel normaal speelt, en een andere
kan meedoen met een veel makkelijkere rol
als zwevende cursor, die sterren opraapt
en vijanden verdooft.
Maar terwijl asymmetrisch ontwerp goed kan zijn
voor co-op, zou het niet werken voor Overcooked
omdat het spel zich uit zichzelf aanpast
afhankelijk van of je speelt met
een groep van vier, een paar vrienden,
met een maat of zelfs alleen.
Plus, dit is een spel dat mensen met
verschillende capaciteiten aantrekt, dus je
moet rollen kunnen verdelen per level- om
ervoor te zorgen dat zij die niet
gewoon zijn met games geen moeilijke
bewegingen moeten uitvoeren, zoals
vuurballen ontwijken of gladde
platformen oversteken.
Dus in dit spel hebben alle chefs exact
dezelfde vaardigheden en dezelfde info.
En elke speler is perfect capabel om
zelf een maaltijd te maken en te leveren,
met als enige communicatie ''Ik maak de
burger, maak jij de pizza maar.''
Maar dat is niet hoe Overcooked wordt
gespeeld.
Waarom?