WEBVTT 00:00:04.856 --> 00:00:08.826 Hoi, ik ben Tony, en dit is Every Frame a Painting. 00:00:10.798 --> 00:00:14.386 Alexander Mackendrick zei ooit: 00:00:14.402 --> 00:00:19.744 "Een filmregisseur richt eigenlijk de aandacht van het publiek... 00:00:21.724 --> 00:00:23.973 ... Regie is een zaak van nadruk... 00:00:24.754 --> 00:00:27.403 ... Je benadrukt wat belangrijk is... 00:00:29.633 --> 00:00:33.348 ... door het onbelangrijke minder te benadrukken. 00:00:35.431 --> 00:00:39.683 Tegenwoordig leggen veel regisseurs nadruk door van close-up... 00:00:40.445 --> 00:00:42.476 Naar close-up te springen. 00:00:43.068 --> 00:00:45.965 Maar teveel dekking is vermoeiend, vooral voor de acteurs. 00:00:46.298 --> 00:00:49.251 - En ik zeg, "Oh, dus je wilt technicus spelen, 00:00:49.639 --> 00:00:53.349 dus schiet je de master, dichterbij, andere kant..." 00:00:54.525 --> 00:00:57.557 Dan hou ik m'n poot stijf, en zeg, "Dat ga ik niet doen, 00:00:57.972 --> 00:01:01.217 want je hebt alles al wat je nodig hebt om het publiek te vertellen 00:01:01.387 --> 00:01:03.710 wat ze moeten weten over wat er hier gebeurt." 00:01:04.103 --> 00:01:07.483 Dus laten we het nu eens anders aanpakken. In plaats van de standaard dekking, 00:01:07.483 --> 00:01:09.731 zetten we alle acteurs in hetzelfde beeld, 00:01:09.731 --> 00:01:11.479 en laten ze samen acteren. 00:01:11.479 --> 00:01:14.224 oftewel, 'ensemble enscenering'. 00:01:20.940 --> 00:01:25.023 Hierbij gaat het over nadruk creëren zonder te verspringen. 00:01:25.527 --> 00:01:29.098 Ten eerste kijken we van nature naar degene die spreekt... 00:01:31.306 --> 00:01:33.392 en naar wie wordt toegesproken. 00:01:34.374 --> 00:01:36.747 Dit wordt vaak gebruikt in combinatie met een tweede techniek: 00:01:36.747 --> 00:01:39.619 zet iemand die belangrijk is dichter bij het licht, 00:01:39.961 --> 00:01:42.146 of dichter bij de lens. 00:01:43.685 --> 00:01:46.583 Als je wilt dat iemand minder opvalt, zet je ze verder weg, 00:01:46.583 --> 00:01:48.594 misschien vervaagd. 00:01:53.738 --> 00:01:55.928 Aandacht is natuurlijk relatief. 00:01:55.928 --> 00:02:00.445 Soms kun je het publiek ergens naar laten kijken, ook al is het uit focus. 00:02:03.305 --> 00:02:05.940 Door het te laten bewegen. 00:02:07.891 --> 00:02:10.559 We zien het vooral goed als iemand z'n handen beweegt... 00:02:11.751 --> 00:02:13.525 of z'n ogen. 00:02:14.654 --> 00:02:18.486 Je kunt het publiek ook leiden door iets meer in het midden te zetten. 00:02:21.875 --> 00:02:24.709 Deze grap zit vaak in deze film: 00:02:24.714 --> 00:02:26.966 Personages midden in beeld... 00:02:28.201 --> 00:02:30.722 ... die de verdachten aanvallen. 00:02:33.891 --> 00:02:36.794 Dat leidt tot nummer 5: de positie van de acteurs. 00:02:36.794 --> 00:02:40.118 Hoe staan ze gedraaid ten opzichte van de lens? 00:02:40.118 --> 00:02:43.585 Zien we ze en face... of 3/4? 00:02:43.585 --> 00:02:48.851 En profil... of een andere hoek zodat we helemaal geen gezicht zien? 00:02:48.851 --> 00:02:52.794 Met meerdere acteurs in beeld is variatie belangrijk. 00:02:52.794 --> 00:02:57.228 Als het publiek even niet op iemand hoeft te letten: draai 'm om. 00:02:57.228 --> 00:02:59.959 Als je dit doet zorg je voor contrast. 00:02:59.959 --> 00:03:04.220 De 3 agenten rechts kijken naar elkaar, en detective Seo kijkt weg. 00:03:04.220 --> 00:03:08.330 In het eerste half uur staat hij steeds afzijdig van de groep, 00:03:08.330 --> 00:03:11.961 en kijkt naar papieren die de rest allemaal negeert. 00:03:11.961 --> 00:03:18.238 Dit brengt ons op #7: subtiele camerabewegingen. 00:03:19.043 --> 00:03:23.183 Kijk hier hoe ons beeld wordt vernauwd van 4 personages... 00:03:26.156 --> 00:03:30.064 ... naar 2. Terwijl onze aandacht hier beweegt tussen 00:03:30.064 --> 00:03:35.089 2 partijen in een discussie, en uiteindelijk bij de winnaar belandt. 00:03:38.133 --> 00:03:42.209 Ten slotte, vergeet niet dat mensen sociaal zijn ingesteld: 00:03:42.209 --> 00:03:44.888 we kijken waar anderen kijken. 00:03:49.534 --> 00:03:54.453 Laten we nu eens bedenken waarom Bong een scène zo zou inrichten. 00:03:54.453 --> 00:03:56.797 Dit is mijn favoriete shot in de hele film. 00:04:00.583 --> 00:04:04.661 We zien eerst één verhaal, 2 ruziënde agenten. 00:04:04.661 --> 00:04:08.344 En het lijkt alsof Bong bijna niks doet. Hij laat onze aandacht gaan 00:04:08.344 --> 00:04:12.561 van detective Park... naar detective Seo. 00:04:16.082 --> 00:04:18.749 Maar we zien iets in het midden van het beeld 00:04:18.750 --> 00:04:21.612 en realiseren ons dat een ander, detective Cho, 00:04:21.612 --> 00:04:23.583 achter de bank de serveerster ligt te zoenen. 00:04:23.583 --> 00:04:27.136 Dus we hebben nu 2 verhaaltjes: voor- en achtergrond. 00:04:27.136 --> 00:04:30.546 Bong speelt ze tegen elkaar weg om het serieuze af te zetten... 00:04:34.604 --> 00:04:39.245 ... tegen het gekkige. In het verloop van de scene komt de camera dichterbij, 00:04:39.245 --> 00:04:43.087 dit verbergt de 2 vrouwen, en richt de aandacht op de hoofdrolspelers 00:04:46.276 --> 00:04:49.020 En hij laat de acteurs met hun handen praten, 00:04:49.029 --> 00:04:52.059 vooral als de ruzie lijkt slaags te lopen. 00:04:56.640 --> 00:04:59.724 Dan valt de chef plotseling binnen. 00:05:02.182 --> 00:05:05.669 Dit is de reden voor deze enscenering. 00:05:05.669 --> 00:05:09.812 Onverwacht is er een derde verhaal, en het onderbreekt de andere twee. 00:05:17.523 --> 00:05:19.116 Met een grap. 00:05:20.053 --> 00:05:22.919 De rest van de scène is het derde verhaal, 00:05:22.919 --> 00:05:26.180 de chef legt zijn plan uit om de moordenaar te vangen. 00:05:30.841 --> 00:05:35.020 Waarom in één shot? Het onderschrijft het thema. 00:05:37.061 --> 00:05:41.764 Verhaal 1 is gewoon een ruzie. Verhaal 2 is alleen maar lust. 00:05:41.764 --> 00:05:45.276 Niemand is aan het werk, ze zijn egoïstisch. 00:05:45.276 --> 00:05:49.408 Pas in het derde verhaal denken ze aan het slachtoffer en de moordzaak. 00:05:53.060 --> 00:05:56.651 De chef vormt letterlijk het morele middelpunt. 00:05:56.651 --> 00:05:58.757 Had Bong dit met dekking gefilmd, 00:05:58.757 --> 00:06:01.672 dan zouden we het verband niet zien tussen het eerste... 00:06:03.512 --> 00:06:06.609 en het tweede verhaal. En de overgang... 00:06:09.456 --> 00:06:10.854 ... naar het derde. 00:06:10.854 --> 00:06:13.857 Dit soort regie is tegenwoordig zeer ongebruikelijk, 00:06:13.857 --> 00:06:17.095 en het toont de waarde van dit soort enscenering, 00:06:17.095 --> 00:06:19.642 in plaats van van één gezicht naar het ander de knippen. 00:06:19.642 --> 00:06:24.239 - Want soms wil ik gewoon op die plek blijven, met de acteurs, 00:06:24.239 --> 00:06:29.197 en het door de acteurs laten regelen, en niet m'n handje vasthouden 00:06:29.197 --> 00:06:32.560 door dichterbij te gaan zitten. Laat mij het gewoon doen.