1
00:00:00,000 --> 00:00:05,000
งานถ่ายภาพของผมก็จะเกี่ยวกับพฤติกรรมที่เราทุกคนทำโดยไม่รู้ตัว

2
00:00:05,000 --> 00:00:07,000
ในระดับสังคมโดยรวม

3
00:00:07,000 --> 00:00:09,000
ผมหมายความว่า มันเป็นพฤติกรรม

4
00:00:09,000 --> 00:00:10,000
ที่เราปฏิเสธไม่รับรู้

5
00:00:10,000 --> 00:00:16,000
และเกิดขึ้นใต้ระดับการรู้ตัวของเรา

6
00:00:17,000 --> 00:00:20,000
ในระดับบุคคล เราทำสิ่งเหล่านี้ตลอดเวลา ทุกวัน

7
00:00:20,000 --> 00:00:22,000
เหมือนเวลาที่คุณร้ายใส่ภรรยาของคุณ

8
00:00:23,000 --> 00:00:24,000
เพราะคุณหงุดหงิดคนอื่นมา

9
00:00:25,000 --> 00:00:28,000
หรืออย่างเวลาที่คุณดื่มมากเกินไปตอนอยู่ในงานปาร์ตี้เพราะว่าคุณประหม่า

10
00:00:28,000 --> 00:00:33,000
หรือเวลาที่คุณกินมากผิดปกติเพราะถูกทำร้ายความรู้สึกมา อะไรทำนองนั้น

11
00:00:34,000 --> 00:00:36,000
และเมื่อเราทำพฤติกรรมเหล่านี้

12
00:00:36,000 --> 00:00:40,000
เมื่อคนสามร้อยล้านคนทำพฤติกรรมเหล่านี้โดยไม่รู้ตัว

13
00:00:40,000 --> 00:00:43,000
มันก็บวกทบกันจนนำไปสู่หายนะ

14
00:00:43,000 --> 00:00:45,000
ที่ไม่มีใครต้องการ ไม่มีใครตั้งใจให้เกิด

15
00:00:45,000 --> 00:00:48,000
นั่นคือสิ่งที่ผมต้องการสื่อในงานภาพถ่ายของผม

16
00:00:48,000 --> 00:00:52,000
นี่เป็นภาพล่าสุดภาพหนึ่งที่ผมเพิ่งทำเสร็จ

17
00:00:52,000 --> 00:00:53,000
ถ้าคุณยืนมองไกลๆ

18
00:00:53,000 --> 00:00:56,000
มันจะดูเหมือนภาพลายเส้นแบบนีโอโกธิค

19
00:00:56,000 --> 00:00:59,000
เป็นรูปโรงงานที่กำลังปล่อยมลภาวะออกมา

20
00:00:59,000 --> 00:01:01,000
ถ้าคุณขยับเข้ามาใกล้อีกหน่อย

21
00:01:02,000 --> 00:01:06,000
มันจะเริ่มดูเหมือนกับท่อมากมาย คล้ายๆ กับโรงงานสารเคมี

22
00:01:06,000 --> 00:01:09,000
หรือโรงกลั่น หรือถนนฟรีเวย์ที่ตัดพันกันยุ่งเหยิง

23
00:01:10,000 --> 00:01:11,000
ถ้าคุณเข้ามามองใกล้ๆ เลย

24
00:01:11,000 --> 00:01:15,000
คุณจะเห็นว่าที่จริงมันคือแก้วน้ำพลาสติกจำนวนมากมายมหาศาล

25
00:01:16,000 --> 00:01:18,000
จริงๆ มันคือแก้วพลาสติกหนึ่งล้านใบ

26
00:01:18,000 --> 00:01:22,000
ซึ่งเป็นจำนวนของแก้วพลาสติกที่ใช้ในเที่ยวบิน

27
00:01:23,000 --> 00:01:24,000
ในสหรัฐอเมริกา ในทุกๆ หกชั่วโมง

28
00:01:24,000 --> 00:01:28,000
เราใช้แก้วพลาสติกบนเที่ยวบินทั้งหมดวันละสี่ล้านใบ

29
00:01:29,000 --> 00:01:31,000
และทั้งหมดนี้ไม่มีการนำกลับมาใช้ซ้ำหรือรีไซเคิลเลย

30
00:01:31,000 --> 00:01:33,000
ในอุตสาหกรรมการบินเขาไม่ทำกัน

31
00:01:34,000 --> 00:01:36,000
ตัวเลขนี้มันจิ๊บจ๊อยไปเลย

32
00:01:36,000 --> 00:01:38,000
ถ้าเทียบกับจำนวนแก้วกระดาษที่เราใช้กันทุกวัน

33
00:01:39,000 --> 00:01:42,000
นั่นคือ 40 ล้านใบต่อวัน สำหรับเครื่องดื่มร้อน

34
00:01:42,000 --> 00:01:43,000
ซึ่งส่วนมากคือกาแฟ

35
00:01:43,000 --> 00:01:46,000
ผมไม่สามารถถ่ายภาพแก้ว 40 ล้านใบลงบนผืนผ้าใบได้

36
00:01:46,000 --> 00:01:50,000
ผมใส่ลงไปได้แค่ 410,000 ใบ แก้ว 410,000 ใบมันหน้าตาเป็นอย่างนี้ครับ

37
00:01:51,000 --> 00:01:52,000
นั่นคือแก้วที่เราใช้ภายในสิบห้านาที

38
00:01:52,000 --> 00:01:56,000
และถ้าในชีวิตจริงคุณสามารถเอาแก้วทั้งหมดนี้เรียงต่อกันขึ้นไป

39
00:01:56,000 --> 00:01:57,000
มันจะมีขนาดเท่านี้ครับ

40
00:01:57,000 --> 00:01:59,000
และนี่ก็เป็นแก้วที่เราใช้ในหนึ่งชั่วโมง

41
00:02:00,000 --> 00:02:01,000
นี่คือแก้วที่เราใช้ในหนึ่งวัน

42
00:02:01,000 --> 00:02:03,000
คุณจะเห็นคนตัวเล็กๆ อยู่ข้างล่างนั่น

43
00:02:03,000 --> 00:02:05,000
แก้วพวกนี้เรียงต่อกันสูงเท่าตึก 42 ชั้นครับ

44
00:02:05,000 --> 00:02:09,000
ผมเอารูปเทพีเสรีภาพมาวางเทียบให้เห็นสัดส่วนว่ามันใหญ่แค่ไหน

45
00:02:11,000 --> 00:02:14,000
พูดถึงความยุติธรรม ตอนนี้ก็มีปรากฏการณ์อันหนึ่งที่กำลังเกิดขึ้นในวัฒนธรรมของเรา

46
00:02:14,000 --> 00:02:17,000
ซึ่งผมรู้สึกว่าน่าเป็นห่วงมาก นั่นคือ ประเทศอเมริกาในขณะนี้

47
00:02:17,000 --> 00:02:20,000
มีจำนวนประชากรถูกคุมขังคิดเป็นเปอร์เซ็นต์มากที่สุด

48
00:02:20,000 --> 00:02:22,000
ยิ่งกว่าประเทศใดๆ ในโลกนี้

49
00:02:23,000 --> 00:02:26,000
หนึ่งในสี่ของคนที่ติดคุกในโลกนี้

50
00:02:26,000 --> 00:02:30,000
คือคนอเมริกันที่ถูกขังอยู่ในประเทศของเรานี่เอง

51
00:02:31,000 --> 00:02:32,000
ผมอยากแสดงตัวเลขที่ว่าให้ดู

52
00:02:32,000 --> 00:02:36,000
ตัวเลขนั้นคือ ในปี 2005 มีคนอเมริกัน 2.3 ล้านคนถูกจองจำ

53
00:02:36,000 --> 00:02:38,000
และจำนวนก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ นับจากนั้น แต่เรายังไม่มีตัวเลขที่ใหม่กว่านี้

54
00:02:38,000 --> 00:02:41,000
ดังนั้น ผมก็เลยจะแสดงภาพชุดนักโทษ 2.3 ล้านชุด

55
00:02:42,000 --> 00:02:45,000
ในภาพจริงที่พิมพ์ออกมา

56
00:02:45,000 --> 00:02:48,000
เครื่องแบบนักโทษแต่ละชุดมีขนาดเท่าด้านข้างของเหรียญ 5 เซนต์

57
00:02:48,000 --> 00:02:51,000
มันเล็กมากจนมองแยกกันเป็นชิ้นๆ แทบไม่ออก

58
00:02:51,000 --> 00:02:54,000
และการที่จะแสดงภาพทั้งหมด 2.3 ล้านชุด ต้องใช้ผืนผ้าใบ

59
00:02:55,000 --> 00:02:57,000
ที่ใหญ่กว่าพรินท์เตอร์เครื่องใดๆ ในโลกนี้จะสามารถพิมพ์ออกมาได้

60
00:02:57,000 --> 00:02:59,000
ผมก็เลยต้องแบ่งมันออกเป็นส่วนๆ

61
00:02:59,000 --> 00:03:01,000
แต่ละส่วนมีขนาด 10 คูณ 25 ฟุต

62
00:03:01,000 --> 00:03:05,000
นี่คืองานชิ้นดังกล่าวที่จัดแสดงในหอศิลป์ที่นิวยอร์ค

63
00:03:06,000 --> 00:03:08,000
สองคนที่กำลังดูรูปอยู่นั่นคือพ่อกับแม่ผม

64
00:03:08,000 --> 00:03:10,000
(เสียงหัวเราะ)

65
00:03:11,000 --> 00:03:12,000
ทุกครั้งที่ผมมองงานชิ้นนี้

66
00:03:12,000 --> 00:03:14,000
ผมคิดในใจว่า แม่ผมคงจะกระซิบกับพ่อว่า

67
00:03:14,000 --> 00:03:16,000
"ในที่สุดลูกเราก็รู้จักพับเสื้อผ้าเสียที"

68
00:03:16,000 --> 00:03:17,000
(เสียงห้วเราะ)

69
00:03:19,000 --> 00:03:21,000
ผมอยากให้คุณดูงานที่เกี่ยวกับการใช้สารเสพติดบ้าง

70
00:03:21,000 --> 00:03:25,000
งานชิ้นนี้เกี่ยวกับการติดบุหรี่

71
00:03:25,000 --> 00:03:28,000
ผมอยากสร้างงานที่แสดงจำนวนคนอเมริกัน

72
00:03:28,000 --> 00:03:30,000
ที่เสียชีวิตจากการสูบบุหรี่

73
00:03:30,000 --> 00:03:33,000
ทุกๆ ปี จะมีคนอเมริกันเสียชีวิตจากการสูบบุหรี่

74
00:03:33,000 --> 00:03:35,000
มากกว่า 400,000 คน

75
00:03:35,000 --> 00:03:39,000
งานชิ้นนี้ประกอบขึ้นจากกล่องบุหรี่มากมายมหาศาล

76
00:03:39,000 --> 00:03:40,000
และ ถ้าคุณค่อยๆ ถอยหลังออกไป

77
00:03:40,000 --> 00:03:44,000
คุณจะเห็นว่ามันเป็นภาพวาดของแวน โก๊ะ ที่ชื่อ "หัวกะโหลกกับบุหรี่" (Skull with Cigarette)

78
00:03:44,000 --> 00:03:48,000
น่าแปลกนะครับ เมื่อเรานึกถึงเหตุการณ์ 9/11

79
00:03:48,000 --> 00:03:50,000
ตอนที่โศกนาฎกรรมนั้นเกิดขึ้น คนอเมริกันเสียชีวิตไป 3,000 คน

80
00:03:50,000 --> 00:03:52,000
แล้วคุณจำปฏิกิริยาตอบสนองที่เกิดขึ้นได้ไหม

81
00:03:53,000 --> 00:03:55,000
มันสะเทือนไปทั่วโลก

82
00:03:55,000 --> 00:03:58,000
และจะยังคงส่งแรงสั่นสะเทือนต่อไปไม่หยุด

83
00:03:58,000 --> 00:04:01,000
อีก 100 ปีข้างหน้าเราก็จะยังพูดถึงเรื่องนี้

84
00:04:01,000 --> 00:04:06,000
แต่ในวันเดียวกันนั้น คนอเมริกัน 1,100 คนเสียชีวิตจากการสูบบุหรี่

85
00:04:06,000 --> 00:04:09,000
วันรุ่งขึ้น คนอเมริกันอีก 1,100 คนก็เสียชีวิตจากการสูบบุหรี่

86
00:04:09,000 --> 00:04:12,000
และทุกๆ วันนับจากนั้น มีคนอเมริกันเสียชีวิตเพราะบุหรี่ 1,100 คน

87
00:04:13,000 --> 00:04:15,000
วันนี้ก็มีคนอเมริกันอีก 1,100 คนกำลังจะเสียชีวิตจากการสูบบุหรี่

88
00:04:15,000 --> 00:04:19,000
แต่เราไม่พูดถึงเรื่องนี้ เราไม่ใส่ใจมันเลย

89
00:04:20,000 --> 00:04:22,000
การล็อบบี้ของพวกบริษัทบุหรี่มันมีพลังมากเกินไป

90
00:04:22,000 --> 00:04:24,000
เราก็เลยปัดมันพ้นไปจากจิตสำนึก

91
00:04:26,000 --> 00:04:32,000
แล้วทั้งๆ ที่เราก็รู้ว่าบุหรี่มันอันตราย

92
00:04:32,000 --> 00:04:36,000
เราก็ยังยอมให้ลูกหลานของเรา

93
00:04:36,000 --> 00:04:39,000
ตกอยู่ท่ามกลางอิทธิพลต่างๆ นานาที่กระตุ้นให้เขาเริ่มลองสูบบุหรี่

94
00:04:39,000 --> 00:04:41,000
และงานชิ้นต่อมาของผมก็สื่อเรื่องนี้

95
00:04:42,000 --> 00:04:45,000
นี่คือบุหรี่จำนวน 65,000 มวน

96
00:04:45,000 --> 00:04:47,000
ซึ่งเท่ากับจำนวนของวัยรุ่นในสหรัฐอเมริกา

97
00:04:48,000 --> 00:04:51,000
ที่เริ่มสูบบุหรี่ภายในเดือนนี้ และทุกๆ เดือน

98
00:04:51,000 --> 00:04:55,000
ทุกๆ ปี เด็กๆ อายุ 18 และต่ำกว่า 18 จำนวนมากกว่า 700,000 คน

99
00:04:55,000 --> 00:04:57,000
ในสหรัฐอเมริกา เริ่มสูบบุหรี่

100
00:04:57,000 --> 00:05:02,000
โรคระบาดที่ประหลาดอีกอย่างหนึ่งในสหรัฐอเมริกา

101
00:05:03,000 --> 00:05:05,000
ที่ผมอยากนำเสนอให้คุณรู้ไว้

102
00:05:05,000 --> 00:05:10,000
คือปรากฏการณ์การใช้ยาตามใบสั่งแพทย์ผิดวิธี

103
00:05:11,000 --> 00:05:15,000
นี่เป็นภาพที่ผมสร้างจากภาพยาไวโคดินจำนวนมาก

104
00:05:15,000 --> 00:05:17,000
อ่อ ที่จริงผมมียาไวโคดินเม็ดเดียวแหละครับ

105
00:05:17,000 --> 00:05:19,000
แต่ผมสแกนมันซ้ำหลายๆ รอบ

106
00:05:19,000 --> 00:05:20,000
(เสียงหัวเราะ)

107
00:05:20,000 --> 00:05:23,000
ถ้าคุณยืนห่างออกไป คุณจะเห็นยาไวโคดิน 213,000 เม็ด

108
00:05:23,000 --> 00:05:26,000
ซึ่งเท่ากับจำนวนผู้ป่วยที่ถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉิน

109
00:05:27,000 --> 00:05:28,000
ในสหรัฐอเมริกาในแต่ละปี

110
00:05:28,000 --> 00:05:33,000
โดยมีสาเหตุมาจากการใช้ยาแก้ปวด และยาระงับความวิตกกังวล

111
00:05:33,000 --> 00:05:34,000
ผิดวิธี หรือเกินขนาด

112
00:05:34,000 --> 00:05:38,000
หนึ่งในสามของผู้ป่วยที่ใช้ยาเกินขนาดในสหรัฐอเมริกา

113
00:05:38,000 --> 00:05:41,000
ซึ่งนั่นรวมทั้งโคเคน เฮโรอีน แอลกอฮอล์ ทุกอย่าง

114
00:05:41,000 --> 00:05:45,000
หนึ่งในสามของกรณีการใช้ยาเกินขนาด เป็นยาตามใบสั่งแพทย์

115
00:05:46,000 --> 00:05:47,000
เป็นปรากฏการณ์ที่แปลกมาก

116
00:05:47,000 --> 00:05:51,000
นี่เป็นงานชิ้นใหม่ที่ผมเพิ่งทำเสร็จ

117
00:05:51,000 --> 00:05:54,000
มันเกี่ยวกับปรากฏการณ์ที่เป็นโศกนาฏกรรม และปรากฏการณ์นี้

118
00:05:54,000 --> 00:05:58,000
คือความคลั่งไคล้ในการทำศัลยกรรมเสริมหน้าอกที่กำลังเพิ่มมากขึ้น

119
00:06:00,000 --> 00:06:04,000
ปีที่แล้ว ผู้หญิงอเมริกัน 384,000 คน

120
00:06:04,000 --> 00:06:08,000
ไปทำศัลยกรรมเสริมหน้าอก

121
00:06:09,000 --> 00:06:13,000
มันกำลังกลายเป็นของขวัญวันเรียนจบไฮสคูลที่เป็นที่นิยมที่สุด

122
00:06:13,000 --> 00:06:17,000
สำหรับมอบให้เด็กสาวที่กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย

123
00:06:19,000 --> 00:06:22,000
ผมจึงสร้างภาพนี้ขึ้นจากรูปตุ๊กตาบาร์บี้

124
00:06:22,000 --> 00:06:27,000
ถ้าคุณถอยออกไป คุณจะเห็นเหมือนภาพลายดอกไม้

125
00:06:27,000 --> 00:06:31,000
ถ้าถอยไปไกลสุดๆ คุณจะเห็นตุ๊กตาบาร์บี้ 32,000 ตัว

126
00:06:31,000 --> 00:06:34,000
ซึ่งเท่ากับจำนวนการทำศัลกรรมเสริมหน้าอก

127
00:06:34,000 --> 00:06:36,000
ที่เกิดขึ้นในอเมริกาในแต่ละเดือน

128
00:06:36,000 --> 00:06:41,000
คนที่เข้ารับการผ่าตัดส่วนใหญ่เป็นผู้หญิงอายุต่ำกว่า 21 ปี

129
00:06:42,000 --> 00:06:44,000
ที่ประหลาดกว่านั้น การทำศัลยกรรมอย่างเดียว

130
00:06:44,000 --> 00:06:48,000
ที่มีคนทำมากกว่าการเสริมหน้าอก คือการดูดไขมัน

131
00:06:48,000 --> 00:06:50,000
ซึ่งคนที่ไปทำส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย

132
00:06:50,000 --> 00:06:54,000
ทีนี้ ผมอยากเน้นว่านี่เป็นแค่ตัวอย่าง

133
00:06:54,000 --> 00:06:57,000
ผมไม่ได้บอกว่าประเด็นพวกนี้เป็นเรื่องใหญ่หรือสำคัญที่สุด

134
00:06:57,000 --> 00:06:59,000
มันเป็นแค่ตัวอย่างส่วนหนึ่ง

135
00:07:00,000 --> 00:07:04,000
เหตุผลที่ผมทำงานพวกนี้ เพราะผมรู้สึกว่ามันน่ากลัว

136
00:07:04,000 --> 00:07:07,000
ที่พวกเราทั้งวัฒนธรรมโดยรวม ไม่รู้สึกรู้สมกับเรื่องต่างๆ มากพอ

137
00:07:08,000 --> 00:07:11,000
เหมือนมันมีภาวะไร้ความรู้สึกในอเมริกา ณ ขณะนี้

138
00:07:11,000 --> 00:07:19,000
เราสูญเสียความรู้สึกเจ็บแค้น โกรธ และเศร้าโศก

139
00:07:19,000 --> 00:07:21,000
เกี่ยวกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นในวัฒนธรรมของเราในขณะนี้

140
00:07:21,000 --> 00:07:22,000
นี่มันเกิดอะไรขึ้นในประเทศของเรา

141
00:07:22,000 --> 00:07:24,000
รวมทั้งกับความโหดร้ายที่เกิดขึ้นทั่วโลกในนามของเรา

142
00:07:24,000 --> 00:07:27,000
ความรู้สึกเหล่านี้มันหายไป

143
00:07:28,000 --> 00:07:31,000
เรามองหาความปิติสุขของวัฒนธรรม ของประเทศเราไม่เจอเลย

144
00:07:31,000 --> 00:07:34,000
และหนึ่งในสาเหตุของภาวะนี้ ผมคิดว่า

145
00:07:35,000 --> 00:07:39,000
มันเป็นเพราะ ขณะที่เราแต่ละคนพยายามสร้างโลกทัศน์ใหม่ขึ้นมา

146
00:07:39,000 --> 00:07:43,000
โลกทัศน์ใหม่ ภาพร่างสามมิติอันนี้

147
00:07:43,000 --> 00:07:45,000
ที่เราทุกคนกำลังสร้างขึ้นในใจของเรา

148
00:07:45,000 --> 00:07:48,000
เกี่ยวกับความสัมพันธ์เชื่อมโยงกันของสรรพสิ่ง อย่างผลกระทบทางสภาพแวดล้อม

149
00:07:48,000 --> 00:07:51,000
ต่อสิ่งที่อยู่ไกลออกไปอีก 1,000 ไมล์ จากสินค้าที่เราซื้อ

150
00:07:51,000 --> 00:07:53,000
ผลกระทบทางสังคม ต่อที่ไกลออกไปอีก 10,000 ไมล์

151
00:07:54,000 --> 00:07:57,000
ที่เกิดขึ้นจากการตัดสินใจในแต่ละวันของเราในฐานะผู้บริโภค

152
00:07:57,000 --> 00:07:59,000
ในขณะที่เราสร้างภาพเหล่านี้ขึ้นในใจ

153
00:07:59,000 --> 00:08:02,000
และพยายามทำความเข้าใจกับความใหญ่โตมโหฬารของวัฒนธรรมของเรา

154
00:08:02,000 --> 00:08:07,000
ข้อมูลที่เราต้องเอามาพิจารณานั้น คือตัวเลขมหึมาพวกนี้

155
00:08:08,000 --> 00:08:11,000
ตัวเลขหลักหลายล้าน หลายร้อยล้าน

156
00:08:11,000 --> 00:08:13,000
หลายพันล้าน และเดี๋ยวนี้มีถึงเป็นล้านล้าน

157
00:08:14,000 --> 00:08:16,000
อย่างงบประมาณในสมัยรัฐบาลของบุชก็เป็นล้านล้าน

158
00:08:16,000 --> 00:08:19,000
ตัวเลขพวกนี้ สมองของเราไม่สามารถเข้าใจได้

159
00:08:20,000 --> 00:08:24,000
เราไม่สามารถทำความเข้าใจความหมายของสถิติที่มากมายมหาศาลเหล่านี้ได้

160
00:08:24,000 --> 00:08:27,000
สิ่งที่ผมพยายามทำในงานของผม

161
00:08:28,000 --> 00:08:29,000
คือเอาตัวเลขพวกนี้ สถิติพวกนี้

162
00:08:29,000 --> 00:08:34,000
จากภาษาของข้อมูลดิบ มาแปลเป็น

163
00:08:34,000 --> 00:08:37,000
ภาษาภาพที่เป็นสากล ที่คนเราสามารถรู้สึกได้ สัมผัสได้

164
00:08:37,000 --> 00:08:41,000
เพราะความเชื่อของผมก็คือ ถ้าเรารู้สึกรู้สมกับประเด็นเหล่านี้

165
00:08:41,000 --> 00:08:43,000
ถ้าเราสัมผัสมันได้อย่างลึกซึ้งมากขึ้น

166
00:08:43,000 --> 00:08:47,000
มันก็จะมีความหมายกับเรามากขึ้นกว่าที่มันเป็นอยู่ตอนนี้

167
00:08:48,000 --> 00:08:49,000
และถ้าเราค้นพบความหมายของมันได้

168
00:08:49,000 --> 00:08:53,000
เราก็จะค้นพบ ข้างในใจเราแต่ละคน

169
00:08:54,000 --> 00:08:57,000
ว่าเราต้องทำอะไรเพื่อเผชิญหน้ากับคำถามสำคัญ

170
00:08:57,000 --> 00:08:59,000
นั่นคือ เราจะเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร

171
00:09:00,000 --> 00:09:05,000
คำถามนี้ สำหรับผม เป็นคำถามสำคัญที่เราต้องตอบในฐานะที่เป็นประชากรคนหนึ่ง

172
00:09:05,000 --> 00:09:08,000
เราจะเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร เราจะเปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมของเราได้อย่างไร

173
00:09:09,000 --> 00:09:13,000
แล้วเราแต่ละคนจะต้องทำอะไร อย่างไร

174
00:09:13,000 --> 00:09:16,000
กับส่วนหนึ่งของทางออกของปัญหา ที่เราแต่ละคนต้องรับผิดชอบ

175
00:09:17,000 --> 00:09:18,000
นั่นก็คือพฤติกรรมของเราเอง

176
00:09:18,000 --> 00:09:27,000
ในความคิดผมนะครับ คุณไม่ต้องทำให้ตัวเองรู้สึกแย่

177
00:09:28,000 --> 00:09:30,000
เวลามองดูประเด็นพวกนี้

178
00:09:30,000 --> 00:09:34,000
ผมไม่ได้มาชี้หน้าต่อว่าคนอเมริกัน

179
00:09:34,000 --> 00:09:36,000
ผมแค่บอกว่า นี่แหละคือสิ่งที่เราเป็นอยู่ในขณะนี้

180
00:09:36,000 --> 00:09:38,000
และถ้ามีอะไรที่เราเห็นแล้ว

181
00:09:38,000 --> 00:09:39,000
เราไม่ชอบเกี่ยวกับวัฒนธรรมของเรา

182
00:09:39,000 --> 00:09:41,000
เราก็มีทางเลือก

183
00:09:50,000 --> 00:09:55,000
ความจริงใจและมุ่งมั่นที่เราแต่ละคนแสดงออกมา

184
00:09:55,000 --> 00:10:00,000
ในการจัดการกับปัญหานี้ คุณลักษณะที่อยู่ลึกๆ ในตัวเรา ที่เราสามารถดึงออกมาใช้

185
00:10:02,000 --> 00:10:05,000
เมื่อเราลุกขึ้นมาจัดการกับปัญหาว่าเราจะเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร

186
00:10:05,000 --> 00:10:11,000
มันกำลังบ่งบอกความเป็นเรา ทั้งในระดับบุคคลและในระดับประเทศ

187
00:10:13,000 --> 00:10:16,000
และจะเป็นเช่นนี้ต่อไปเรื่อยๆ ในอนาคต

188
00:10:16,000 --> 00:10:23,000
และมันก็จะส่งผลกระทบอันลึกซึ้งต่อความอยู่ดีมีสุข ต่อคุณภาพชีวิต

189
00:10:23,000 --> 00:10:24,000
ของคนนับพันล้านคน

190
00:10:24,000 --> 00:10:29,000
ที่จะมารับผลที่เกิดจากการตัดสินใจของเรา

191
00:10:33,000 --> 00:10:34,000
ผมไม่ได้พูดเรื่องที่เป็นนามธรรม

192
00:10:34,000 --> 00:10:43,000
นี่สิ่งที่เราทุกคนในห้องนี้กำลังเป็นอยู่

193
00:10:44,000 --> 00:10:46,000
เดี๋ยวนี้ ณ วินาทีนี้

194
00:10:46,000 --> 00:10:50,000
ขอบคุณ และสวัสดีครับ

195
00:10:51,000 --> 00:10:57,000
(เสียงปรบมือ)