Moji radovi vezani su uz naše ponašanje, kojeg nismo svjesni
na razini kolektviteta.
Ono što pod time podrazumijevam je ponašanje
koje poričemo
i koje je ispod naše percepcije stvarnosti.
Kao pojedinci sudjelujemo u tome cijelo vrijeme, svakodnevno.
To je slično kao kad se obrecnete na suprugu
jer ste ljuti ne nekog drugog.
Ili kad popijete previše na zabavi zbog nelagode koju osjećate
Ili kad se prejedete jer je netko povrijedio vaše osjećaje itd.
Kad nesvjesno nešto radimo i uz nas još
300 milijuna drugih ljudi isto nesvjesno to radi,
to može dovesti do katastrofalnih posljedica
koje nitko nije htio i nije imao namjeru izazvati.
I na to ja skrećem pažnju u svojim radovima.
Ovdje je slika koju sam tek nedavno završio i radi se,
ukoliko gledate s nešto veće udaljenosti
o prividu neo-gotičkog crteža
tvornice koja zagađuje okoliš.
Ako priđete bliže
počinje ličiti na veliki broj cijevi, slično kao u kemijskom postrojenju
ili rafineriji - ili možda, pakleno isprepletena petlja autoceste.
I kako se približavate sve bliže
Počinjete shvaćati da se radi o velikom broju plastičnih čaša.
U stvari, radi se o točno milijun plastičnih čaša
što odgovara broju plastičnih čaša koje se upotrijebe na avionskim letovima
u Sjedinjenim državama svakih šest sati
Mi iskoristimo četiri milijuna čaša dnevno na avionskim letovima,
i skoro ništa se od toga ne upotrebljava ponovo niti reciklira;
Aviokompanije to naprosto ne rade.
Ali taj broj je malen
usporedi li se s brojem papirnatih čaša koje iskoristimo svakodnevno,
To je 40 milijuna čaša dnevno za tople napitke,
najčešće za kavu.
Nisam uspio staviti 40 milijuna čaša na platno
ali sam uspio staviti 410 tisuća. Ovako izgleda 410 tisuća čaša.
Toliko potrošimo za 15 minuta.
I ako bi to sakupili na hrpu
To bi izgledalo ovako.
A ovo je količina koju potrošimo za sat vremena
I ovo je količina koju potrošimo za jedan dan
Još uvijek se naziru ljudi tamo dolje.
Ovo je veliko kao zgrada s 42 kata
I za usporedbu - Kip slobode da imate osjećaj veličine.
Ako pričamo o pravosuđu, zanimljiva je jedna druga pojava u našem društvu
koja me duboko uznemiruje, a to je da SAD ovom trenutku
ima najveći postotak svoje populacije u zatvoru
u usporedbi s bilo kojom državom na Svijetu
Svaka četvrta osoba, pazite, jedna od četiri osobe u zatvoru
je Amerikanac zatočen u našoj državi.
I htio sam pokazati taj broj.
Taj broj je 2.3 milijuna Amerikanaca zatočenih u 2005.
I broj se povećao od tada, ali još nemamo točne podatke.
Stoga sam htio prikazati 2.3 milijuna zatvoreničkih odora,
i pogledate li ovu fotografiju,
svaka odora je veličine novčića (5 centi) gledanog s boka.
Sitni su, jedva raspoznajete da se radi o komadu nečega
i da bi prikazao 2.3 milijuna njih bio bi mi potreban
štampač kakvog nema na svijetu.
Stoga sam morao to podijeliti na više panoa
koji su zajedno preko 3 metra visoki i preko 7,60 metara široki.
Ovdje je prikazana ta instalacija u galeriji u New York-u;
Ovo su moji roditelji kako je promatraju.
(smijeh)
Svaki put kad pogledam tu sliku,
pitam se da li moja mama šapće tati,
"Konačno je složio svoju odjeću."
(smijeh)
Želio bih Vam sada pokazati nekoliko djela s temom ovisnosti.
I konkretno ova je o ovisnosti o cigaretama.
Htio sam pokazati koliki je stvarni broj Amerikanaca
koji umiru od pušenja cigareta.
Preko 400 tisuća ljudi umire svake godine u SAD
zbog pušenja cigareta.
Ovo je djelo sačinjeno od mnogo kutija cigareta.
I ako se polako udaljimo,
vidjet ćete sliku koju je nacrtao Van Gogh, "Lubanja s cigaretom."
Čudno je to kad pomislite da je 11. rujna (napad na WTC),
kada se dogodila tragedja, 3000 Amerikanaca je poginulo,
I sjećate li se kakav je odjek to imalo?
O tome je pričao cijeli svijet,
i nastavit će o tome pričati.
Biti će to nešto o čemu ćemu će se pričati i za 100 godina.
A ipak, tog istog dana - 1100 Amerikanaca je umrlo od pušenja.
I dan nakon toga, dodatnih 1100 Amerikanaca je umrlo od pušenja.
I svaki dan od onda, 1100 Amerikanaca je umrlo,
i danas, 1100 Amerikanaca je umrlo od pušenja cigareta.
Ali o tome ne pričamo; potiskujemo to.
Duhanski lobi naprosto je prejak.
Mi tu činjenicu jednostavno izbacimo iz svijesti.
Iako znamo što znamo o pogubnom učinku cigareta,
ipak dozvoljavamo da na naša djeca, naši sinovi i kćeri,
budu izloženi utjecajima zbog kojih i oni počinju pušiti.
I o tome govori sljedeće djelo.
Ovo je naprosto jako puno cigareta: 65000 cigareta,
što je jednako broju teenagera
koji će početi pušiti ovaj mjesec i svaki sljedeći mjesec u SAD-u.
Preko 700 tisuća djece u SAD-u starosti do 18 godina
počinje pušiti svake godine.
Još jedna čudna epidemija u SAD
s kojom vas želim upoznati
je pojava zlouporabe lijekova na recept.
Ovo je slika koju sam napravio od jako puno Vicodin-a (analgetik) -
u stvari, imao sam samo jedan Vicodin
kojeg sam skenirao jako puno puta.
(smijeh)
I ako se odmaknete vidite 213 000 Vicodin tableta,
koje predstavljaju broj hitnih intervencija
godišnje u SAD-u,
koje se mogu povezati sa zloporabom dozvoljenih analgetika
i antidepresiva.
Jedna trećina svih predoziranja u SAD-u -
a u to su ubrojeni kokain, heroin, alkohol, sve -
jedna trećina predoziranja je lijekovima na recept.
Čudna pojava.
Ovo je djelo koje sam nedavno završio
o još jednoj tragičnoj pojavi, a to je fenomen
rastuće opsjednutosti operacijom za povećanje grudi.
384 tisuće žena, američkih žena, prošle je godine
otišlo na medicinski neindicirano povećanje grudi.
To postaje najpopularniji maturalni poklon
djevojkama koje kreću na studij.
Stoga sam napravio ovu sliku od Barbie lutkica
i kad se malo odmaknete vidi se nešto kao cvjetni uzorak
i kako se odmičete sve dalje, vidite 32 tisuće Barbie lutkica
koje predstavljaju broj operacija povećanja grudi
koje se obave u SAD svaki mjesec.
Ogromnu većinu čine žene starosti do 21 godine.
I ma kako čudno to izgledalo, jedina plastična operacija
koja je popularnija od povećanja grudi je liposukcija,
koju koriste uglavnom muškarci.
Htio bih naglasiti: ovo su samo primjeri.
Ne tvrdim da su to najveći problemi
Ovo su samo primjeri.
A razlog zbog kojeg ja to radim je što se bojim
da nismo trenutno dovoljno svjesni toga kao društvo.
Trenutno smo u SAD-u anestezirani.
Izgubili smo smisao za neprihvatljivo, našu ljutnju i našu bol
za to što se sada događa u našem društvu,
što se događa u našoj zemlji,
koji su zločini počinjeni u naše ime diljem svijeta
Izgubili smo prosudbu, osjećaji su nas napustili
Radost našeg društva, radost našeg naroda više se ne vidi.
I jedan od uzroka za to, po mom mišljenju
je taj što svatko od nas izgrađuje novu sliku svijeta
tog cjelovitog, vidljivog, sveobuhvatnog pogleda
kojeg svi pokušavamo stvoriti u svojim mislima
o međupovezanosti svega: o ožiljcima na okolišu
1000 milja daleko od mjesta gdje smo kupili proizvod
o socijalnim posljedicama 10 tisuća milja udaljenih
od mjesta gdje svakodnevno donosimo odluke kao potrošači.
I dok pokušavamo stvoriti tu sliku
i pokušavamo se educirati o veličajnosti našeg društva
moramo nekako 'obraditi' te ogromne brojeve
brojeve veličine miijuna, stotina milijuna
milijarde a sada i tisuće milijarda.
Bushev novi proračun je u tisućama milijardi, a taj broj
naš mozak naprosto ne može pojmiti.
Ne možemo izvući značenje iz ogromnog broja podataka
I stoga ja pokušavam u svojim djelima
uzeti te brojke, te podatke
iz bezličnog svijeta podataka i prevesti ih
u vizualni govor koji svi bolje razumijemo i osjećamo.
Vjerujem, da ako možemo shvatiti te probleme,
i ako bolje razumijemo bit problema,
da ćemo se više i baviti tim problemom nego do sada.
I ako to možemo prihvatiti
onda ćemo biti u stanju svaki ponaosob
shvatiti što treba napraviti da se suočimo s pitanjem svih pitanja:
Kako se promijenti?
To je po meni pitanje s kojim se suočavamo trenutno kao ljudska vrsta:
Kako se promijeniti? Kako promijeniti društvo,
i kako da svatko od nas preuzme svoj dio odgovornosti
za onaj dio rješenja koji je u njegovoj nadležnosti.
Kako promijeti svoje ponašanje?
Uvjeren sam da se ne moramo sramiti sebe
kad se suočavamo s tim pitanjima.
Ja ne upirem optužujuće prstom na Ameriku.
Ja samo želim reći: ovakvi smo sada
I ako vidimo da ima stvari koje
nam se ne sviđaju u našem društvu,
onda imamo izbor.
Svi mi možemo svojom čestitosti doprinjeti sučeljavanju
s tim pitanjem, možemo se osloniti na snagu ličnosti koju posjedujemo
kad se sučeljavamo s pitanjem: Kako se promijeniti?
To nas već sada obilježava kao pojedince i kao narod
i biti će to tako i u budućnosti.
I to će duboko utjecati na blagostanje, na kvalitetu života
milijarde ljudi
koji će naslijediti poslijedice naših odluka.
Ne pričam o tome kao o nečemu nestvarnom
Govorim vam - takvi smo mi koji smo u ovoj dvorani.
Upravo sada, u ovom trenutku.
Zahvaljujem Vam i želim ugodno poslijepodne
(pljesak)