1
00:00:04,430 --> 00:00:10,354
เจริญพร

2
00:00:10,354 --> 00:00:15,374
เช้าๆ วันอาทิตย์มาฟังธรรมก็ดี

3
00:00:15,374 --> 00:00:28,570
ได้มีแรงเอาไว้สู้กิเลสอีกหลายวัน

4
00:00:28,570 --> 00:00:35,132
ธรรมะเป็นของร่มเย็น โลกมันเร่าร้อน

5
00:00:35,132 --> 00:00:39,043
เราฝึกปฏิบัติกันไป

6
00:00:39,043 --> 00:00:42,742
จิตใจเราร่มเย็นเป็นสุข

7
00:00:42,742 --> 00:00:45,173
โลกข้างนอกเราแก้มันไม่ได้

8
00:00:45,173 --> 00:00:50,451
มันวุ่นวายอย่างนี้ ธรรมดาของโลก

9
00:00:50,451 --> 00:00:56,031
เรามาฝึกจิตใจของเราเอง ให้อยู่กับโลกได้

10
00:00:56,031 --> 00:01:02,853
โดยที่เราไม่ร้อนตามมันไปด้วย

11
00:01:02,853 --> 00:01:07,153
ธรรมะเป็นของร่มเย็น

12
00:01:07,153 --> 00:01:13,899
เสียดายชาวพุทธเราส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจธรรมะ

13
00:01:13,899 --> 00:01:16,393
เป็นพุทธแต่ชื่อ

14
00:01:16,393 --> 00:01:23,386
ไม่เคยลิ้มรสเลยว่า
รสของธรรมะนั้นวิเศษแค่ไหน

15
00:01:23,386 --> 00:01:27,265
เราไปตามวัดตามอะไรอย่างนี้ เห็น

16
00:01:27,265 --> 00:01:35,104
พากันไหว้พวกเทวรูปพวก
สิ่งศักดิ์สิทธิ์นอกพระพุทธศาสนา

17
00:01:35,104 --> 00:01:37,185
ไหว้ต้นตะเคียนไหว้อะไรอย่างนี้

18
00:01:37,185 --> 00:01:42,673
ตามวัด เยอะแยะ

19
00:01:42,673 --> 00:01:46,127
วัดที่สอนกรรมฐานจริงๆ คนก็ไม่ค่อยเข้า

20
00:01:46,127 --> 00:01:50,497
คนก็ชอบเข้าวัดแบบนั้น มันพอดีกัน

21
00:01:50,497 --> 00:01:54,709
พอดีกับสภาพจิตใจ

22
00:01:54,709 --> 00:01:58,152
คนที่จะสนใจธรรมะก็ต้องมีบุญมีบารมี

23
00:01:58,152 --> 00:02:00,981
สะสมมามากพอ

24
00:02:00,981 --> 00:02:03,825
คนส่วนใหญ่อินทรีย์ก็ยังอ่อน

25
00:02:03,825 --> 00:02:08,510
เขาก็ต้องการที่พึ่งแบบโลกๆ ไป

26
00:02:08,510 --> 00:02:12,808
ทำแล้วเฮง ทำแล้วรวย

27
00:02:12,808 --> 00:02:15,877
ทำแล้วได้ผลประโยชน์

28
00:02:15,877 --> 00:02:19,071
มุ่งไปที่ตรงนั้น

29
00:02:19,071 --> 00:02:24,633
ถามว่ามันมีประโยชน์ไหม มันก็มีนะ

30
00:02:24,633 --> 00:02:29,814
แต่ประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่สูงสุด

31
00:02:29,814 --> 00:02:31,791
ที่พระพุทธศาสนาจะให้ได้

32
00:02:31,791 --> 00:02:38,146
คนกลับไม่ค่อยเข้าใจไม่ค่อยสนใจ

33
00:02:38,146 --> 00:02:43,971
ฉะนั้นเราต้องลงมือศึกษาปฏิบัติให้จริงจัง

34
00:02:43,971 --> 00:02:46,921
อย่าทำเป็นเล่น

35
00:02:46,921 --> 00:02:50,469
เวลาของแต่ละคนมีไม่มาก

36
00:02:50,469 --> 00:02:54,357
เวลาของเราหมดไปทุกวันๆ

37
00:02:54,357 --> 00:02:59,403
ครูบาอาจารย์ก็ร่อยหรอลงทุกทีแล้ว

38
00:02:59,403 --> 00:03:02,566
เมื่อ 40 กว่าปี 50 ปีก่อน

39
00:03:02,566 --> 00:03:06,962
สมัยหลวงพ่อออกศึกษาธรรมะ

40
00:03:06,962 --> 00:03:13,170
ครูบาอาจารย์ที่ดีๆ ยังมีเยอะ

41
00:03:13,170 --> 00:03:15,996
ยิ่งทางอีสาน

42
00:03:15,996 --> 00:03:18,790
มีครูบาอาจารย์ดีๆ เต็มไปหมดเลย

43
00:03:18,790 --> 00:03:22,668
ถนนสายเดียวนี่วิ่งไปสักพักหนึ่งก็เจอ

44
00:03:22,668 --> 00:03:27,056
วัดนี้องค์นี้อยู่ วัดนี้องค์นี้อยู่

45
00:03:27,056 --> 00:03:31,058
เดี๋ยวนี้พอผ่านไป วัดนี้องค์นี้เคยอยู่

46
00:03:31,058 --> 00:03:34,360
ที่วัดนี้องค์นี้ก็เคยอยู่

47
00:03:34,360 --> 00:03:36,446
มีแต่คำว่าเคยอยู่

48
00:03:36,446 --> 00:03:40,803
ท่านไม่ได้อยู่ด้วยแล้ว

49
00:03:40,803 --> 00:03:44,550
สมัยก่อนหลวงพ่อเลยชอบวันหยุด

50
00:03:44,550 --> 00:03:47,908
จะออกไปทางอีสานหรือไม่ก็ขึ้นไปทางเหนือ

51
00:03:47,908 --> 00:03:53,024
ไปหาครูบาอาจารย์ทางเชียงใหม่เชียงราย

52
00:03:53,024 --> 00:03:57,073
ส่วนใหญ่จะไปทางอีสานครูบาอาจารย์เยอะ

53
00:03:57,073 --> 00:04:00,231
ไปแล้วมันมีความสุข

54
00:04:00,231 --> 00:04:01,654
ไปกินข้าววัด

55
00:04:01,654 --> 00:04:07,538
ไปภาวนาอยู่ในวัด ไปนอนอยู่ในวัด

56
00:04:07,538 --> 00:04:11,301
อาหารที่กินก็อาหารชาวบ้านธรรมดา

57
00:04:11,301 --> 00:04:15,644
น้ำพริกกับผักอะไรอย่างนี้

58
00:04:15,644 --> 00:04:18,805
กินอาหารอย่างนั้นจริงๆ เราไม่ค่อยคุ้นเคย

59
00:04:18,805 --> 00:04:21,027
เราคนเมือง

60
00:04:21,027 --> 00:04:23,899
แต่เราไปอยู่อย่างนั้นเรารู้สึก

61
00:04:23,899 --> 00:04:30,133
มันไม่มีภาระทางใจ ใจมันสบาย

62
00:04:30,133 --> 00:04:33,807
นอนมีกุฏิก็นอน

63
00:04:33,807 --> 00:04:39,350
ไม่มีก็ไปผูกกลดอยู่ใต้ต้นไม้

64
00:04:39,350 --> 00:04:42,486
ผ่านเวลากลางคืน

65
00:04:42,486 --> 00:04:47,295
ออกมาเดินจงกรมใต้แสงเดือนแสงดาว

66
00:04:47,295 --> 00:04:51,602
สงบวิเวก มีป่ามีเขา

67
00:04:51,602 --> 00:04:57,043
กลางคืนก็มีสัตว์ร้อง มีนกมีแมลงร้อง

68
00:04:57,043 --> 00:04:59,686
มันไม่ยั่วกิเลสเรา

69
00:04:59,686 --> 00:05:03,788
เราก็ภาวนาร่มเย็นเป็นสุข

70
00:05:03,788 --> 00:05:05,861
นี่ฝึกตัวเองมาทุกวัน

71
00:05:05,861 --> 00:05:09,515
อยู่ง่าย กินง่าย นอนง่าย

72
00:05:09,515 --> 00:05:13,651
แล้วเวลาส่วนใหญ่เอาไว้เจริญสติ

73
00:05:13,651 --> 00:05:16,523
ถึงเวลาก็นั่งสมาธิเดินจงกรม

74
00:05:16,523 --> 00:05:19,808
ไหว้พระสวดมนต์

75
00:05:19,808 --> 00:05:26,408
เวลาที่เหลือเจริญสติในชีวิตประจำวัน

76
00:05:26,408 --> 00:05:28,331
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

77
00:05:28,331 --> 00:05:32,229
เป็นเรื่องสำคัญมากเลย

78
00:05:32,229 --> 00:05:37,483
หลวงปู่มั่นท่านเคยสอน หลวงพ่อไม่ทันท่าน

79
00:05:37,483 --> 00:05:40,691
แต่ว่าครูบาอาจารย์ที่เป็นลูกศิษย์ท่าน

80
00:05:40,691 --> 00:05:44,094
เคยเล่าให้ฟัง

81
00:05:44,094 --> 00:05:50,336
อย่างท่านสอนบอกว่าทำสมาธิมากเนิ่นช้า

82
00:05:50,336 --> 00:05:53,545
คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน

83
00:05:53,545 --> 00:05:56,421
หัวใจสำคัญของการปฏิบัติ

84
00:05:56,421 --> 00:06:00,398
คือการเจริญสติในชีวิตประจำวัน

85
00:06:00,398 --> 00:06:04,221
หัวใจอยู่ตรงนี้

86
00:06:04,221 --> 00:06:07,335
เก่งเฉพาะตอนนั่งสมาธิตอนเดินจงกรม

87
00:06:07,335 --> 00:06:09,586
ไม่ได้กินหรอก

88
00:06:09,586 --> 00:06:13,024
วันหนึ่งจะนั่งเท่าไรจะเดินเท่าไร

89
00:06:13,024 --> 00:06:16,060
เวลาส่วนใหญ่ถ้าภาวนาไม่เป็น

90
00:06:16,060 --> 00:06:21,773
โอกาสจะได้มรรคผลนิพพานยากเหลือเกิน

91
00:06:21,773 --> 00:06:26,935
หลวงพ่อภาวนาเจริญสติเป็นหลักเลย

92
00:06:26,935 --> 00:06:29,577
บางช่วงยังพลาดพลั้ง

93
00:06:29,577 --> 00:06:32,059
ไม่ยอมทำสมาธิ รู้สึกเสียเวลา

94
00:06:32,059 --> 00:06:35,018
ขี้เกียจทำสมาธิ

95
00:06:35,018 --> 00:06:38,611
พอหลายๆ วันเข้ากำลังสมาธิไม่พอ

96
00:06:38,611 --> 00:06:41,119
เดินปัญญาไม่ได้จริง

97
00:06:41,119 --> 00:06:44,437
เพราะฉะนั้นสมาธิก็ต้องทำ

98
00:06:44,437 --> 00:06:50,349
เวลาส่วนใหญ่ของหลวงพ่อ
ใช้การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

99
00:06:50,349 --> 00:06:53,661
เพราะหลวงปู่ดูลย์ท่านสอนหลวงพ่อมา

100
00:06:53,661 --> 00:06:56,338
ให้อ่านจิตตนเอง

101
00:06:56,338 --> 00:06:58,705
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

102
00:06:58,705 --> 00:07:01,388
กับการอ่านจิตตนเอง

103
00:07:01,388 --> 00:07:05,367
มันมารวมเข้าด้วยกันได้

104
00:07:05,367 --> 00:07:11,004
เราสามารถปฏิบัติในชีวิตธรรมดานี่ล่ะ

105
00:07:11,004 --> 00:07:13,514
เมื่อตาเห็นรูป

106
00:07:13,514 --> 00:07:17,179
เกิดความรู้สึกแปลกปลอมขึ้นในใจเรา

107
00:07:17,179 --> 00:07:19,911
ทีแรกใจเราเฉยๆ

108
00:07:19,911 --> 00:07:23,571
พอตาเราเห็นดอกไม้สวยงาม

109
00:07:23,571 --> 00:07:25,613
ใจเราเกิดความชอบขึ้นมา

110
00:07:25,613 --> 00:07:27,978
ใจเรามีความเปลี่ยนแปลงแล้ว

111
00:07:27,978 --> 00:07:29,552
เรามีสติรู้ทัน

112
00:07:29,552 --> 00:07:33,516
ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในใจเรา

113
00:07:33,516 --> 00:07:36,282
เวลาหูเราได้ยินเสียง

114
00:07:36,282 --> 00:07:38,468
เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นในใจเรา

115
00:07:38,468 --> 00:07:43,391
อย่างมีเสียงคนมาด่าเรา

116
00:07:43,391 --> 00:07:49,037
จิตใจเราเกิดโทสะขึ้นมา เรามีสติรู้ทัน

117
00:07:49,037 --> 00:07:52,041
จมูกได้กลิ่น

118
00:07:52,041 --> 00:07:54,753
ได้กลิ่นหอมใจเราชอบ

119
00:07:54,753 --> 00:07:58,079
หรือบางทีได้กลิ่นหอมแล้วใจเราเกิดสงสัย

120
00:07:58,079 --> 00:08:02,225
นี่กลิ่นอะไร กลิ่นดอกไม้อะไร

121
00:08:02,225 --> 00:08:06,162
พอความสงสัยเกิดขึ้น
หลวงพ่อไม่ได้ไปดูดอกไม้

122
00:08:06,162 --> 00:08:10,971
หลวงพ่อดูลงไปที่จิตใจตัวเอง จิตสงสัย

123
00:08:10,971 --> 00:08:16,043
เราก็เห็นความสงสัย
เกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วก็ดับไป

124
00:08:16,043 --> 00:08:19,615
บางทีได้กลิ่นอย่างนี้เหม็น

125
00:08:19,615 --> 00:08:22,562
ใจรำคาญ ใจไม่ชอบ

126
00:08:22,562 --> 00:08:26,004
รู้ลงไปที่ใจที่ไม่ชอบ

127
00:08:26,004 --> 00:08:29,271
การปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

128
00:08:29,271 --> 00:08:33,785
หลักการง่ายๆ มีตาก็ดู มีหูก็ฟัง

129
00:08:33,785 --> 00:08:36,239
มีจมูกก็ดมกลิ่น มีลิ้นก็รู้รส

130
00:08:36,239 --> 00:08:38,510
มีกายก็กระทบสัมผัส

131
00:08:38,510 --> 00:08:41,095
มีใจก็คิดนึกไปตามธรรมชาติธรรมดา

132
00:08:41,095 --> 00:08:44,152
ไม่ห้าม

133
00:08:44,152 --> 00:08:47,936
ใจเราจะคิดดีคิดร้ายอะไร ห้ามได้ที่ไหน

134
00:08:47,936 --> 00:08:50,168
จิตมันเป็นอนัตตา

135
00:08:50,168 --> 00:08:52,126
บางทีเราอยากคิดแต่เรื่องดีๆ

136
00:08:52,126 --> 00:08:54,423
อ้าว มันกลายไปคิดเรื่องชั่วๆ

137
00:08:54,423 --> 00:08:58,008
คิดเรื่องกิเลสตัณหาอะไร

138
00:08:58,008 --> 00:09:01,902
ทีนี้พอใจมันคิดไปในทางไม่ดี

139
00:09:01,902 --> 00:09:03,205
อกุศลเกิด

140
00:09:03,205 --> 00:09:05,579
จิตเรามีน้ำหนักขึ้นมา

141
00:09:05,579 --> 00:09:09,163
จิตเราเศร้าหมองอึดอัดขัดข้อง

142
00:09:09,163 --> 00:09:11,387
เรามีสติรู้ทันจิต

143
00:09:11,387 --> 00:09:14,137
โอ้ ตอนนี้จิตเราเศร้าหมองแล้ว

144
00:09:14,137 --> 00:09:16,093
หรือเวลาที่จิตเราเป็นกุศล

145
00:09:16,093 --> 00:09:18,286
เรามีสติรู้ลงไป

146
00:09:18,286 --> 00:09:19,884
อย่างเวลาเห็นครูบาอาจารย์

147
00:09:19,884 --> 00:09:23,344
บางทีจิตเรามีปีติ

148
00:09:23,344 --> 00:09:27,428
ดีใจได้เห็นครูบาอาจารย์มีปีติ

149
00:09:27,428 --> 00:09:29,555
เราแทนที่จะไปดูแค่ครูบาอาจารย์

150
00:09:29,555 --> 00:09:33,904
เราก็เห็นจิตใจมีปีติขึ้นมา

151
00:09:33,904 --> 00:09:38,405
จิตใจฟังธรรมไป จิตใจเรามีความสุข

152
00:09:38,405 --> 00:09:41,299
ไม่ได้มัวแต่นั่งฟังเพลินๆ ไป

153
00:09:41,299 --> 00:09:44,976
จิตใจเรามีความสุข รู้ว่ามีความสุข

154
00:09:44,976 --> 00:09:49,712
นี่การปฏิบัติจริงๆ สำคัญมากเลยนะตรงนี้

155
00:09:49,712 --> 00:09:53,451
แล้วส่วนใหญ่ก็ละเลยกัน ไม่สนใจ

156
00:09:53,451 --> 00:09:57,860
แล้วกำหนดอะไรต่ออะไรสอนอะไรกันแปลกๆ ไป

157
00:09:57,860 --> 00:10:01,746
ละเลยการเจริญสติในชีวิตประจำวัน

158
00:10:01,746 --> 00:10:05,405
ซึ่งหลวงปู่มั่นบอกหัวใจของการปฏิบัติเลย

159
00:10:05,405 --> 00:10:08,708
การมีสติในชีวิตประจำวัน

160
00:10:08,708 --> 00:10:11,747
ฉะนั้นถ้าเราอยากมีสติในชีวิตประจำวัน

161
00:10:11,747 --> 00:10:13,770
เราต้องฝึกตัวเอง

162
00:10:13,770 --> 00:10:16,863
หัดอ่านใจตัวเองให้ออก

163
00:10:16,863 --> 00:10:20,355
ตาเราเห็นรูปเกิดความเปลี่ยนแปลงที่จิตใจ

164
00:10:20,355 --> 00:10:22,533
อย่างเกิดสุข เกิดทุกข์

165
00:10:22,533 --> 00:10:24,645
เกิดกุศล เกิดอกุศล

166
00:10:24,645 --> 00:10:26,925
ให้เรามีสติรู้

167
00:10:26,925 --> 00:10:29,291
อย่างเราเห็นผู้หญิงสวยๆ

168
00:10:29,291 --> 00:10:33,444
จิตเรามีราคะขึ้นมา ให้มีสติรู้

169
00:10:33,444 --> 00:10:36,717
ไม่ใช่จำเป็นว่าต้องทำเฉยๆ

170
00:10:36,717 --> 00:10:40,416
เห็นผู้หญิงสวยๆ ก็กดจิตไว้

171
00:10:40,416 --> 00:10:44,298
เพ่งๆๆ ลงไป ไม่ให้มีความรู้สึกขึ้นมา

172
00:10:44,298 --> 00:10:47,968
นั่นไม่ใช่การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

173
00:10:47,968 --> 00:10:49,972
แต่เป็นการเพ่ง

174
00:10:49,972 --> 00:10:53,547
เพ่งอยู่ในชีวิตจริงๆ เลย เพ่งมากๆ

175
00:10:53,547 --> 00:10:55,799
ใจก็จะแข็งทื่อๆ ไป

176
00:10:55,799 --> 00:10:58,332
เหมือนอย่างพระองค์นี้

177
00:10:58,332 --> 00:11:03,821
ใจก็ทื่อๆ ไป ไปเพ่งเอา

178
00:11:03,821 --> 00:11:08,383
ฉะนั้นเราต้องฝึกหัดอ่านความรู้สึกตัวเอง

179
00:11:08,383 --> 00:11:10,882
ตากระทบรูป

180
00:11:10,882 --> 00:11:12,253
เกิดสุข เกิดทุกข์

181
00:11:12,253 --> 00:11:16,120
เกิดกุศล เกิดอกุศล ให้มีสติรู้ทัน

182
00:11:16,120 --> 00:11:18,212
หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น

183
00:11:18,212 --> 00:11:21,467
ลิ้นกระทบรส กายกระทบสัมผัส

184
00:11:21,467 --> 00:11:23,478
เกิดสุข เกิดทุกข์ เกิดกุศล อกุศล

185
00:11:23,478 --> 00:11:24,959
ให้มีสติรู้ทัน

186
00:11:24,959 --> 00:11:27,882
เกิดที่ไหน เกิดที่ใจเรา

187
00:11:27,882 --> 00:11:30,126
ถ้าจิตเราคิด

188
00:11:30,126 --> 00:11:33,070
เราเกิดสุข เกิดทุกข์ เกิดกุศลอกุศล

189
00:11:33,070 --> 00:11:35,620
ให้มีสติรู้ทัน

190
00:11:35,620 --> 00:11:37,527
มันยากไหมที่จะรู้

191
00:11:37,527 --> 00:11:41,027
ไม่ยาก แต่ละเลยที่จะรู้

192
00:11:41,027 --> 00:11:43,523
อย่างเราขับรถอยู่คนมาปาดหน้าเรา

193
00:11:43,523 --> 00:11:46,700
ขับรถปาดหน้าเรา เราโกรธ

194
00:11:46,700 --> 00:11:50,313
คนที่ไม่ได้ปฏิบัติจะไปมองรถที่ปาดเรา

195
00:11:50,313 --> 00:11:52,617
เดี๋ยวจะไปเอาคืน

196
00:11:52,617 --> 00:11:57,230
ส่วนเรานักปฏิบัติเจริญสติในชีวิตประจำวัน

197
00:11:57,230 --> 00:12:00,149
คนเขาขับรถปาดหน้าเรา เราโกรธ

198
00:12:00,149 --> 00:12:03,366
เราเห็นความโกรธเกิดขึ้นที่จิตใจเรา

199
00:12:03,366 --> 00:12:06,631
นี่อย่างนี้ถึงจะเรียกว่าใช้ได้

200
00:12:06,631 --> 00:12:12,028
ลำพังคนปาดหน้าเราแล้วเราก็ไปมองเขา

201
00:12:12,028 --> 00:12:15,164
เรียกว่าหลง หลงไปดู

202
00:12:15,164 --> 00:12:17,454
เกิดพยาบาทวิตก

203
00:12:17,454 --> 00:12:21,601
คิดจะเอาคืน นี่พยาบาทวิตก

204
00:12:21,601 --> 00:12:28,111
ฉะนั้นการภาวนาจะว่ายาก มันไม่ยากเลย

205
00:12:28,111 --> 00:12:31,705
เราไม่ได้บังคับตัวเอง กดข่มตัวเอง

206
00:12:31,705 --> 00:12:34,250
จิตใจเราเป็นอย่างไร เราก็คอยรู้ไป

207
00:12:34,250 --> 00:12:38,732
อย่างที่มันเป็น ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย

208
00:12:38,732 --> 00:12:41,357
แต่จะว่าง่ายมันก็ไม่ง่าย

209
00:12:41,357 --> 00:12:45,413
เพราะเราไม่เคยชินที่จะรู้ใจตัวเอง

210
00:12:45,413 --> 00:12:47,858
มันยากเพราะเราไม่เคยชินที่จะรู้

211
00:12:47,858 --> 00:12:50,031
เท่านั้นล่ะ

212
00:12:50,031 --> 00:12:52,925
ถ้าหัดฝึกจนเคยชินที่จะรู้

213
00:12:52,925 --> 00:12:54,815
การจะอ่านใจตัวเอง

214
00:12:54,815 --> 00:12:58,128
ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปเลย

215
00:12:58,128 --> 00:13:01,461
หลวงพ่อไม่ได้ฝึกอะไรมากมาย

216
00:13:01,461 --> 00:13:05,732
ตอนเด็กๆ ก็ทำสมาธิก็ได้แต่ความสงบ

217
00:13:05,732 --> 00:13:08,127
ก็ออกรู้โน้นรู้นี้ไปเรื่อยๆ

218
00:13:08,127 --> 00:13:11,871
หาสาระแก่นสารอะไรไม่ได้

219
00:13:11,871 --> 00:13:15,398
มาเจอหลวงปู่ดูลย์ท่านบอกให้อ่านจิตตัวเอง

220
00:13:15,398 --> 00:13:17,614
หลวงพ่อก็ตามรู้ตามเห็นจิตใจ

221
00:13:17,614 --> 00:13:19,961
นี่วิธีอ่านจิตตัวเอง

222
00:13:19,961 --> 00:13:22,428
ทำอย่างที่หลวงพ่อบอก

223
00:13:22,428 --> 00:13:25,282
ไม่ใช่ไปนั่งจ้องอยู่ที่จิต

224
00:13:25,282 --> 00:13:27,664
นั่งเฝ้าจิตดูว่าเมื่อไร

225
00:13:27,664 --> 00:13:29,759
จะมีอะไรเกิดขึ้นในจิตใจเรา

226
00:13:29,759 --> 00:13:31,730
นั่งเฝ้าอยู่อย่างนี้

227
00:13:31,730 --> 00:13:35,616
อันนั้นไม่ใช่ ใช้ไม่ได้เลย

228
00:13:35,616 --> 00:13:38,646
เมื่อไรเราจงใจไปนั่งเฝ้าเอา

229
00:13:38,646 --> 00:13:41,131
จิตจะนิ่งๆ ทื่อๆ แข็งๆ ไป

230
00:13:41,131 --> 00:13:43,455
ไม่มีอะไรให้ดูหรอก

231
00:13:43,455 --> 00:13:45,739
ฉะนั้นอย่าไปดักดู

232
00:13:45,739 --> 00:13:47,819
ให้ตาหูจมูกลิ้นกายใจกระทบอารมณ์

233
00:13:47,819 --> 00:13:50,229
แล้วก็เกิดความรู้สึกขึ้นมาก่อน

234
00:13:50,229 --> 00:13:53,689
แล้วค่อยรู้ว่าตอนนี้รู้สึกอย่างไร

235
00:13:53,689 --> 00:13:56,643
อย่าไปดักดูไว้ก่อน

236
00:13:56,643 --> 00:13:59,477
ถ้าไปดักดูไปรอดู

237
00:13:59,477 --> 00:14:01,882
มันจะนิ่งๆ ไม่มีอะไรให้ดูหรอก

238
00:14:01,882 --> 00:14:04,456
อันนั้นไม่ใช่การอ่านจิตตนเองแล้ว

239
00:14:04,456 --> 00:14:10,908
แต่เป็นการบังคับจิตตนเองให้มันนิ่งๆ ไป

240
00:14:10,908 --> 00:14:13,304
ต้องฝึกนะต้องฝึก

241
00:14:13,304 --> 00:14:15,531
ถ้าอ่านจิตตัวเองจนชำนาญ

242
00:14:15,531 --> 00:14:19,705
เราจะรู้เลยการปฏิบัติ
ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปแล้ว

243
00:14:19,705 --> 00:14:21,965
เพราะเราได้สิ่งที่สำคัญที่สุด

244
00:14:21,965 --> 00:14:23,901
สำหรับการปฏิบัติแล้ว

245
00:14:23,901 --> 00:14:27,912
คือเรารู้จักจิตตัวเอง

246
00:14:27,912 --> 00:14:31,744
การปฏิบัติธรรมจริงๆ 
ก็คือการฝึกจิตนั่นล่ะ

247
00:14:31,744 --> 00:14:33,426
ไม่ได้ฝึกกาย

248
00:14:33,426 --> 00:14:34,926
อย่างจะเดินจงกรม

249
00:14:34,926 --> 00:14:39,643
บางคนฝึกกายต้องเดินท่านั้นต้องเดินท่านี้

250
00:14:39,643 --> 00:14:42,106
แล้วจริงๆ แล้วมันไม่ใช่หรอก

251
00:14:42,106 --> 00:14:44,309
เราไม่ได้ฝึกโยธวาทิต

252
00:14:44,309 --> 00:14:46,121
จะเดินอย่างนั้นอย่างนี้ให้สวยงาม

253
00:14:46,121 --> 00:14:47,597
ไม่จำเป็นหรอก

254
00:14:47,597 --> 00:14:50,685
เคยเดินท่าไหนก็เดินท่านั้นล่ะ

255
00:14:50,685 --> 00:14:55,743
แต่ว่าจุดสำคัญหัวใจจริงๆ 
คือจิตของเรานั่นเอง

256
00:14:55,743 --> 00:14:59,217
พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่มั่นท่านก็สอน

257
00:14:59,217 --> 00:15:01,163
ได้จิตก็ได้ธรรมะ

258
00:15:01,163 --> 00:15:04,136
ไม่ได้จิตไม่ได้ธรรมะหรอก

259
00:15:04,136 --> 00:15:06,599
ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น

260
00:15:06,599 --> 00:15:09,220
ธรรมะเกิดที่จิต

261
00:15:09,220 --> 00:15:11,811
ธรรมะมีอะไรบ้าง

262
00:15:11,811 --> 00:15:15,024
อกุศลธรรม รู้จักเคยได้ยินไหม

263
00:15:15,024 --> 00:15:16,327
เกิดที่ไหน

264
00:15:16,327 --> 00:15:18,614
เกิดที่มือที่เท้าที่ท้องหรือเปล่า

265
00:15:18,614 --> 00:15:22,696
ไม่ได้เกิด อกุศลธรรมเกิดที่จิต

266
00:15:22,696 --> 00:15:25,547
กุศลธรรมล่ะเกิดที่ไหน

267
00:15:25,547 --> 00:15:28,391
ไม่ได้เกิดที่มือที่เท้าที่ท้อง

268
00:15:28,391 --> 00:15:32,633
ไม่ได้เกิดที่ลมหายใจ เกิดที่จิต

269
00:15:32,633 --> 00:15:36,665
มรรคผลล่ะ มรรคผลก็เกิดที่จิต

270
00:15:36,665 --> 00:15:38,723
มรรคผลไม่ได้ไปเกิด

271
00:15:38,723 --> 00:15:42,370
ที่ต้นไม้ที่ภูเขาที่แม่น้ำ

272
00:15:42,370 --> 00:15:44,512
หรือที่ร่างกาย

273
00:15:44,512 --> 00:15:47,837
มรรคผลก็เกิดขึ้นที่จิต

274
00:15:47,837 --> 00:15:51,646
ถ้าเราเฝ้ารู้เฝ้าดูไป รักษาจิต

275
00:15:51,646 --> 00:15:55,897
มีสติรักษาจิต ดูจิตไป ดูแลจิตไป

276
00:15:55,897 --> 00:15:57,789
จิตเป็นอย่างไรก็ช่างมันเถอะ

277
00:15:57,789 --> 00:16:01,062
แต่รู้อย่างที่มันเป็นให้ได้เท่านั้นล่ะ

278
00:16:01,062 --> 00:16:02,778
แล้วเราจะพบว่า

279
00:16:02,778 --> 00:16:08,162
ความรู้สึกของเราเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเลย

280
00:16:08,162 --> 00:16:11,148
เวลาตาเราเห็นรูปความรู้สึกก็เปลี่ยน

281
00:16:11,148 --> 00:16:13,747
หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น ลิ้นกระทบรส

282
00:16:13,747 --> 00:16:17,733
กายกระทบสัมผัส ใจกระทบความคิด

283
00:16:17,733 --> 00:16:21,282
ความรู้สึกก็เปลี่ยนในจิตใจนี้

284
00:16:21,282 --> 00:16:26,822
สังเกตไปเรื่อยๆ ไม่ใช่ว่าต้องดี

285
00:16:26,822 --> 00:16:30,772
ชั่วหรือดี

286
00:16:30,772 --> 00:16:34,586
ครูบาอาจารย์องค์หนึ่งท่านเคยพูด

287
00:16:34,586 --> 00:16:37,797
ชั่วหรือดีก็อัปรีย์พอกัน

288
00:16:37,797 --> 00:16:40,368
อัปรีย์ไม่ใช่คำหยาบคาย

289
00:16:40,368 --> 00:16:43,497
อัปรีย์ตัวนี้เป็นภาษาบาลี “อัปปิยะ”

290
00:16:43,497 --> 00:16:45,500
คือไม่น่ารัก ไม่น่าหวงแหน

291
00:16:45,500 --> 00:16:47,918
เหมือนๆ กันล่ะ

292
00:16:47,918 --> 00:16:50,894
ความชั่วเกิดขึ้นก็อย่าไปรักมัน

293
00:16:50,894 --> 00:16:53,954
ความดีเกิดขึ้นก็อย่าไปหลงมัน

294
00:16:53,954 --> 00:16:55,433
นี่ท่านสอนถึงขนาดนี้นะ

295
00:16:55,433 --> 00:16:59,924
แต่ว่าอันนี้เป็นคำสอนในขั้นการเจริญปัญญา

296
00:16:59,924 --> 00:17:04,474
ในขั้นจริยธรรมชั่วกับดีไม่เท่ากัน

297
00:17:04,474 --> 00:17:06,851
ชั่วนะอัปรีย์จริง ดีไม่อัปรีย์

298
00:17:06,851 --> 00:17:10,984
ดีๆ ดีก็ปิยะ น่ารัก

299
00:17:10,984 --> 00:17:15,384
แต่ในขั้นเจริญปัญญาเราไม่ได้ภาวนาเอาดี

300
00:17:15,384 --> 00:17:17,587
เพราะดีก็ไม่เที่ยง

301
00:17:17,587 --> 00:17:21,449
เราไม่ได้ภาวนาเอาความสุข 
เพราะความสุขก็ไม่เที่ยง

302
00:17:21,449 --> 00:17:25,545
เราไม่ได้ภาวนาเอาความสงบ 
เพราะความสงบไม่เที่ยง

303
00:17:25,545 --> 00:17:28,847
เราภาวนาให้เห็นความจริงว่า

304
00:17:28,847 --> 00:17:31,674
จิตใจของเรานี่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

305
00:17:31,674 --> 00:17:36,303
เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ 
เดี๋ยวเป็นกุศล เดี๋ยวเป็นอกุศล

306
00:17:36,303 --> 00:17:40,528
ตกอยู่ใต้คำว่าไตรลักษณ์ตลอดเวลา

307
00:17:40,528 --> 00:17:43,210
เวลาเราดูจิตดูใจนี่

308
00:17:43,210 --> 00:17:49,293
สามัญลักษณะคือลักษณะร่วมของ
สิ่งที่เป็นความปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง

309
00:17:49,293 --> 00:17:50,843
หรือเรียกว่าไตรลักษณ์นี่

310
00:17:50,843 --> 00:17:54,759
จริงๆ ชื่อจริงๆ ของมันคือสามัญลักษณะ

311
00:17:54,759 --> 00:17:58,877
ลักษณะร่วมของสิ่งที่เป็น
ความปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง

312
00:17:58,877 --> 00:18:01,447
ทั้งรูปธรรมทั้งนามธรรม

313
00:18:01,447 --> 00:18:04,853
มี 3 อย่าง ไม่เที่ยง

314
00:18:04,853 --> 00:18:07,552
ไม่เที่ยงก็คือของเคยมีแล้วมันไม่มี

315
00:18:07,552 --> 00:18:11,398
ของไม่มีแล้วมันก็มี มันไม่เที่ยง

316
00:18:11,398 --> 00:18:14,895
มันเป็นทุกข์ คือมันถูกบีบคั้น
ให้แตกสลายอยู่ตลอดเวลา

317
00:18:14,895 --> 00:18:17,012
อย่างความสุขเกิดขึ้น

318
00:18:17,012 --> 00:18:19,982
ความสุขก็ถูกบีบคั้นให้แตกสลาย

319
00:18:19,982 --> 00:18:24,104
บางทีหลายคนเจอหลวงพ่อ คุยกับหลวงพ่อเลย

320
00:18:24,104 --> 00:18:28,807
เกิดปีติ ปีติถ้าเรามีสติรู้ลงไป

321
00:18:28,807 --> 00:18:32,186
เราก็เห็นปีติถูกบีบคั้นให้แตกสลาย

322
00:18:32,186 --> 00:18:35,824
ค่อยๆ กร่อนๆๆ ลงไปแล้วก็หายไป

323
00:18:35,824 --> 00:18:38,288
แล้วมันก็เป็นอนัตตา

324
00:18:38,288 --> 00:18:41,063
จิตเราจะสุขหรือจะทุกข์ จะดีหรือจะชั่ว

325
00:18:41,063 --> 00:18:43,633
เราสั่งไม่ได้ เลือกไม่ได้

326
00:18:43,633 --> 00:18:45,484
นี่คือความจริง

327
00:18:45,484 --> 00:18:46,713
สามัญลักษณะ

328
00:18:46,713 --> 00:18:50,802
ลักษณะร่วมของสิ่งที่เป็นสังขารทั้งหลาย

329
00:18:50,802 --> 00:18:53,667
ก็คือรูปธรรมนามธรรมทั้งหลาย

330
00:18:53,667 --> 00:18:57,105
ล้วนแต่ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ทั้งหมด

331
00:18:57,105 --> 00:19:01,641
มีสิ่งเดียวที่พ้นจาก
ไตรลักษณ์ไปคือพระนิพพาน

332
00:19:01,641 --> 00:19:04,127
นิพพานไม่มีความเกิด

333
00:19:04,127 --> 00:19:05,748
เมื่อนิพพานไม่มีความเกิด

334
00:19:05,748 --> 00:19:08,682
นิพพานก็ไม่มีความเก่า

335
00:19:08,682 --> 00:19:12,141
ไม่มีความตาย ไม่มีความดับ

336
00:19:12,141 --> 00:19:15,013
ของนอกนั้นจะเป็นรูปธรรมหรือนามธรรม

337
00:19:15,013 --> 00:19:20,593
จะเป็นกุศลหรืออกุศล เกิดแล้วดับทั้งสิ้น

338
00:19:20,593 --> 00:19:23,423
เรามีสติตามอ่านความเป็นจริง

339
00:19:23,423 --> 00:19:26,873
ในจิตในใจของเราเรื่อยๆ ไป

340
00:19:26,873 --> 00:19:29,237
แล้ววันหนึ่งเราก็จะเข้าใจ

341
00:19:29,237 --> 00:19:33,503
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่าน
เข้ามาสู่ความรับรู้ของเรา

342
00:19:33,503 --> 00:19:37,061
อยู่ชั่วคราวแล้วก็ดับสลายไป

343
00:19:37,061 --> 00:19:39,535
นี่ดูไปเรื่อยๆ

344
00:19:39,535 --> 00:19:42,301
หลวงพ่อใช้เวลาตรงนี้

345
00:19:42,301 --> 00:19:45,113
หลวงปู่ดูลย์บอกให้อ่านจิตตนเอง

346
00:19:45,113 --> 00:19:49,069
หลวงพ่อใช้เวลา 7 เดือนในการอ่านจิตตนเอง

347
00:19:49,069 --> 00:19:52,758
แต่ 7 เดือนนี้อ่านผิดไป 3 เดือน

348
00:19:52,758 --> 00:19:56,652
อ่านผิดอย่างไร ก็พยายามบังคับจิตให้นิ่ง

349
00:19:56,652 --> 00:19:59,078
ไม่ให้จิตคิดนึกปรุงแต่ง

350
00:19:59,078 --> 00:20:02,849
ทำได้ไหม ก็ทำได้ ทำสมาธิไป

351
00:20:02,849 --> 00:20:06,967
จิตก็ว่างๆ นิ่งๆ สบาย

352
00:20:06,967 --> 00:20:10,536
แล้วไปหาหลวงปู่บอกผมดูจิตได้แล้ว

353
00:20:10,536 --> 00:20:11,972
หลวงปู่ถามจิตเป็นอย่างไร

354
00:20:11,972 --> 00:20:14,397
บอก โอ้ย จิตมันวิจิตรพิสดาร

355
00:20:14,397 --> 00:20:16,699
มันปรุงแต่งได้สารพัดเลย

356
00:20:16,699 --> 00:20:19,582
แต่ผมสามารถทำให้มันสงบไม่ปรุงแต่ง

357
00:20:19,582 --> 00:20:21,660
ว่างๆ อยู่อย่างนั้น

358
00:20:21,660 --> 00:20:23,468
หลวงปู่บอกว่าให้ไปอ่านจิต

359
00:20:23,468 --> 00:20:26,311
ไม่ใช่ให้ไปปรุงแต่งจิต

360
00:20:26,311 --> 00:20:30,842
ทำผิดแล้ว ไปทำใหม่ นี่ท่านสอนอย่างนี้

361
00:20:30,842 --> 00:20:32,129
หลวงพ่อก็เลยมาทำใหม่

362
00:20:32,129 --> 00:20:35,681
ก็คือมาอ่านจิตตนเองจริงๆ

363
00:20:35,681 --> 00:20:38,304
อ่านอย่างไร 
ก็อ่านอย่างที่เล่าให้ฟังนี่ล่ะ

364
00:20:38,304 --> 00:20:41,440
ไม่ได้อ่านแบบพิสดารอะไรทั้งสิ้นเลย

365
00:20:41,440 --> 00:20:45,563
อ่านซื่อๆ อ่านสบายๆ นี่ล่ะ

366
00:20:45,563 --> 00:20:49,248
อย่างขณะนี้พวกเราฟังหลวงพ่อเทศน์

367
00:20:49,248 --> 00:20:53,630
ลองนึกซิใจเราสุขหรือทุกข์ รู้ไหม

368
00:20:53,630 --> 00:20:57,547
รู้ได้ไหมว่าตอนนี้ใจสุขหรือทุกข์

369
00:20:57,547 --> 00:21:00,710
ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย

370
00:21:00,710 --> 00:21:03,545
หรืออย่างร่างกายถ้าบางคนดูกาย

371
00:21:03,545 --> 00:21:05,916
รู้ไหมร่างกายกำลังนั่งอยู่

372
00:21:05,916 --> 00:21:08,944
ยากไหมที่จะรู้ร่างกายกำลังนั่งอยู่

373
00:21:08,944 --> 00:21:12,574
ถ้ายากก็เพี้ยนแล้ว ไปหาจิตแพทย์ได้เลย

374
00:21:12,574 --> 00:21:13,687
นี่ธรรมะจริงๆ

375
00:21:13,687 --> 00:21:18,013
เปิดเผยเรียบง่ายตรงไปตรงมาที่สุดเลย

376
00:21:18,013 --> 00:21:22,672
ร่างกายหายใจออกร่างกายหายใจเข้ารู้ได้ไหม

377
00:21:22,672 --> 00:21:26,180
ต้องทำจิตให้นิ่งก่อนแล้วถึงจะรู้ไหม

378
00:21:26,180 --> 00:21:29,539
ไม่ต้อง รู้เฉยๆ

379
00:21:29,539 --> 00:21:32,345
การรู้จิตรู้ใจก็รู้แบบเดียวกัน

380
00:21:32,345 --> 00:21:35,415
รู้เหมือนที่รู้ร่างกายมันยืนเดินนั่งนอน

381
00:21:35,415 --> 00:21:38,568
ร่างกายหายใจออกหายใจเข้านี่ล่ะ

382
00:21:38,568 --> 00:21:42,124
รู้เฉยๆ รู้อย่างที่มันเป็น

383
00:21:42,124 --> 00:21:46,844
ตอนนี้ใจเราสุขหรือทุกข์รู้ได้ไหม

384
00:21:46,844 --> 00:21:50,372
ตอนนี้ใจเรางงไหม บางคนงง

385
00:21:50,372 --> 00:21:53,548
เอะ มันสุขหรือมันทุกข์

386
00:21:53,548 --> 00:21:55,957
หลายคนนะ

387
00:21:55,957 --> 00:22:00,021
บางคนบอกไม่งง แต่ว่าอ่านใจไม่ออก

388
00:22:00,021 --> 00:22:03,731
ขณะที่บอกไม่งงเลย กำลังหลงอยู่

389
00:22:03,731 --> 00:22:07,196
หลงไปที่อื่นแล้ว ไม่ได้อ่านใจตัวเองแล้ว

390
00:22:07,196 --> 00:22:10,048
จิตใจเป็นของละเอียด

391
00:22:10,048 --> 00:22:12,171
เป็นของที่ว่องไวที่สุดเลย

392
00:22:12,171 --> 00:22:15,121
เราต้องพัฒนาสติของเราให้ไวขึ้นมา

393
00:22:15,121 --> 00:22:17,240
เพื่อจะอ่านมันให้ทัน

394
00:22:17,240 --> 00:22:21,828
ไม่ใช่ไปหน่วงความรู้สึกทางใจให้ช้าลง

395
00:22:21,828 --> 00:22:24,845
เพื่อสติที่ช้าๆ จะได้อ่านทัน

396
00:22:24,845 --> 00:22:27,385
อย่าไปดัดแปลงมัน เหมือนอย่างบางคน

397
00:22:27,385 --> 00:22:33,024
เดินจงกรมเดินให้ช้าๆ สติจะได้ตามทัน

398
00:22:33,024 --> 00:22:34,828
เดินช้าๆ

399
00:22:34,828 --> 00:22:37,457
จิตหนีไปสร้างภพสร้างชาติสร้างทุกข์

400
00:22:37,457 --> 00:22:38,958
ไม่รู้กี่ร้อยรอบแล้ว

401
00:22:38,958 --> 00:22:43,493
กว่าจะเดินได้แถวตลอดแนวนี่

402
00:22:43,493 --> 00:22:45,915
เพราะฉะนั้นกิเลสมันไม่ช้าด้วยหรอก

403
00:22:45,915 --> 00:22:49,652
ถึงเราแกล้งเดินให้ช้ากิเลสมันไม่ช้าด้วย

404
00:22:49,652 --> 00:22:50,784
จิตนี้ก็เหมือนกัน

405
00:22:50,784 --> 00:22:55,225
ไม่ต้องไปแกล้งทำให้ช้าๆ เอ๋อๆ นิ่งๆ

406
00:22:55,225 --> 00:22:57,855
เงียบๆ อะไรอย่างนี้

407
00:22:57,855 --> 00:23:00,503
กิเลสมันไม่ช้าด้วย

408
00:23:00,503 --> 00:23:04,458
เพราะฉะนั้นมันเป็นอย่างไร
รู้อย่างที่มันเป็นให้ได้

409
00:23:04,458 --> 00:23:08,796
หลวงพ่อฝึกดูอ่านจิตตัวเองได้จริงๆ

410
00:23:08,796 --> 00:23:10,863
4 เดือนเท่านั้น

411
00:23:10,863 --> 00:23:13,513
หลวงพ่อก็เข้าใจจิตแล้ว

412
00:23:13,513 --> 00:23:15,977
จิตมีธรรมชาติที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

413
00:23:15,977 --> 00:23:19,037
ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา

414
00:23:19,037 --> 00:23:22,388
เห็นความเป็นไตรลักษณ์ของมันไป

415
00:23:22,388 --> 00:23:24,682
คราวนี้ไปส่งการบ้านกับหลวงปู่

416
00:23:24,682 --> 00:23:28,208
หลวงปู่บอกว่าอย่างนี้ช่วยตัวเองได้แล้ว

417
00:23:28,208 --> 00:23:31,754
ไม่จำเป็นต้องเรียนที่ไหนแล้ว

418
00:23:31,754 --> 00:23:35,022
เรียนที่จิตใจตัวเองนี่ไปได้เอาตัวรอดแล้ว

419
00:23:35,022 --> 00:23:37,396
ท่านสอน

420
00:23:37,396 --> 00:23:41,003
มีพระมาถามหลวงพ่อ

421
00:23:41,003 --> 00:23:44,778
อันนี้อีกวัดหนึ่งอยู่กับ
ครูบาอาจารย์เหมือนกัน

422
00:23:44,778 --> 00:23:46,313
พระอุปัฏฐากท่าน

423
00:23:46,313 --> 00:23:51,312
ได้ยินหลวงพ่อส่งการบ้าน
กับหลวงปู่ครูบาอาจารย์

424
00:23:51,312 --> 00:23:54,432
แล้วหลวงพ่อออกจากหลวงปู่มา

425
00:23:54,432 --> 00:23:56,890
หลวงปู่ก็ชมหลวงพ่อใหญ่

426
00:23:56,890 --> 00:23:58,982
พระอุปัฏฐากท่านก็ฟัง

427
00:23:58,982 --> 00:24:00,761
ตอนเย็นไปเจอท่าน

428
00:24:00,761 --> 00:24:02,460
ท่านก็มาถามหลวงพ่อว่า

429
00:24:02,460 --> 00:24:07,447
โยมๆ เป็นฆราวาสแท้ๆ เลย โยมภาวนาอย่างไร

430
00:24:07,447 --> 00:24:10,317
โยมทำปีหนึ่ง พระทำ 10 ปี 20 ปี

431
00:24:10,317 --> 00:24:12,725
ยังไม่ได้อย่างนี้เลย

432
00:24:12,725 --> 00:24:15,455
ท่านถามซื่อๆ เลย

433
00:24:15,455 --> 00:24:20,488
บอกพระทำ 10 ปี 20 ปี 
ยังไม่ได้อย่างที่โยมทำปีหนึ่ง

434
00:24:20,488 --> 00:24:24,680
หลวงพ่อก็บอกท่านผมทำทั้งวัน

435
00:24:24,680 --> 00:24:28,699
ท่านก็งง ทำทั้งวันแล้วไม่ทำมาหากินหรือ

436
00:24:28,699 --> 00:24:31,626
ตอนนั้นรับราชการ

437
00:24:31,626 --> 00:24:33,894
แล้วทำอย่างไรทำทั้งวัน

438
00:24:33,894 --> 00:24:38,262
เจริญสติในชีวิตประจำวันนั่นล่ะ

439
00:24:38,262 --> 00:24:41,874
เวลาเรามีหน้าที่การงานเราต้องทำงาน

440
00:24:41,874 --> 00:24:43,628
สติจดจ่ออยู่กับงาน

441
00:24:43,628 --> 00:24:47,664
สมาธิจดจ่ออยู่กับงาน ปัญญาคิดเรื่องงาน

442
00:24:47,664 --> 00:24:49,352
อันนั้นไม่ใช่เวลาปฏิบัติ

443
00:24:49,352 --> 00:24:52,015
แต่เป็นเวลาทำงาน

444
00:24:52,015 --> 00:24:54,923
เวลานอกเหนือจากเวลาที่ทำงาน

445
00:24:54,923 --> 00:24:57,637
กับเวลาทำงานที่ใช้ความคิด

446
00:24:57,637 --> 00:25:01,553
แต่ถ้าทำงานที่ใช้ร่างกาย
ปฏิบัติได้ตลอดเลย

447
00:25:01,553 --> 00:25:06,698
อย่างที่สุรินทร์เมื่อก่อน
เห็นมีสามล้อถีบเยอะเลย

448
00:25:06,698 --> 00:25:10,677
คนถีบสามล้อเข้าใจธรรมะก็มี

449
00:25:10,677 --> 00:25:12,207
เขาเก่ง

450
00:25:12,207 --> 00:25:13,675
เขาถีบสามล้อไป

451
00:25:13,675 --> 00:25:17,805
เขาก็อ่านจิตใจตัวเองไป

452
00:25:17,805 --> 00:25:20,423
อ่านร่างกายตัวเองไปเรื่อยๆ

453
00:25:20,423 --> 00:25:25,637
แม่ค้าขายผักอยู่ในตลาดก็ภาวนาดี

454
00:25:25,637 --> 00:25:30,418
หน้าใสปิ๊งเลย สว่างสดใส รู้เนื้อรู้ตัว

455
00:25:30,418 --> 00:25:33,451
จิตใจกิเลสเบาบาง

456
00:25:33,451 --> 00:25:36,324
นี่เขาภาวนาได้อย่างไร

457
00:25:36,324 --> 00:25:40,197
เขาไม่มีเวลามานั่งสมาธิทั้งวันหรอก

458
00:25:40,197 --> 00:25:43,916
ไม่มีเวลามาเดินจงกรม นั่งขายผัก

459
00:25:43,916 --> 00:25:46,496
เขาทำด้วยการเจริญสติ

460
00:25:46,496 --> 00:25:51,211
มีสติรู้สึกกายมีสติรู้สึกใจตัวเองไป

461
00:25:51,211 --> 00:25:57,590
นั่งขายผักคนมาซื้อ ดีใจรู้ว่าดีใจ

462
00:25:57,590 --> 00:26:00,298
ขายตั้งนานแล้วไม่มีใครมาซื้อเลย
ผักชักจะเหี่ยวแล้ว

463
00:26:00,298 --> 00:26:04,030
เมืองสุรินทร์หน้าร้อนๆ ร้อนจัดเลย

464
00:26:04,030 --> 00:26:07,467
ผักนี้ชักจะเหี่ยวพอๆ กับคนขายแล้ว

465
00:26:07,467 --> 00:26:11,852
คนขายแก่งั่ก แต่คนขายผ่องใส

466
00:26:11,852 --> 00:26:16,409
ผักก็เหี่ยวไปแต่คนขายผักผ่องใส

467
00:26:16,409 --> 00:26:20,702
เขาก็เห็นผักมันเหี่ยวก็เรื่องธรรมชาติ

468
00:26:20,702 --> 00:26:23,695
ใจของเขากังวลว่าขาย
ไม่ออกเดี๋ยววันนี้ขาดทุน

469
00:26:23,695 --> 00:26:26,259
เขาเห็นว่าใจกังวล

470
00:26:26,259 --> 00:26:31,517
ใจของเขาก็ได้ทรัพย์สมบัติที่วิเศษไป

471
00:26:31,517 --> 00:26:35,790
ได้อริยทรัพย์

472
00:26:35,790 --> 00:26:37,928
ทรัพย์ทางโลกไม่ค่อยมี

473
00:26:37,928 --> 00:26:42,827
อย่างคนสุรินทร์ยุคก่อน
สมัยหลายสิบปีก่อนจนมาก

474
00:26:42,827 --> 00:26:45,727
จนแต่เขามีอริยทรัพย์กัน

475
00:26:45,727 --> 00:26:50,478
เขามีทาน เขามีศีล เขามีสติ เขามีสมาธิ

476
00:26:50,478 --> 00:26:53,459
เขาขยันศึกษาทางธรรม

477
00:26:53,459 --> 00:26:57,189
สงสัยเขาไต่ถามครูบาอาจารย์

478
00:26:57,189 --> 00:27:01,020
ชีวิตเขาวนเวียนอยู่อย่างนี้ เขาภาวนาดี

479
00:27:01,020 --> 00:27:03,641
แต่รุ่นหลังนี่หมดแล้ว ไปดู

480
00:27:03,641 --> 00:27:05,632
ก็กลายเป็นเหมือนคนกรุงเทพฯหมดแล้ว

481
00:27:05,632 --> 00:27:07,016
พวกหลงโลกทั้งนั้นล่ะ

482
00:27:07,016 --> 00:27:10,992
ไปไหนก็เจอแต่พวกหลงโลก

483
00:27:10,992 --> 00:27:14,694
หลวงพ่อภาวนาก็ทำอย่างนี้ล่ะ

484
00:27:14,694 --> 00:27:17,976
ตกเย็นตกค่ำก็นั่งสมาธินิดหน่อย

485
00:27:17,976 --> 00:27:20,556
เดินจงกรมไม่ค่อยได้เดิน

486
00:27:20,556 --> 00:27:23,746
เพราะที่บ้านเป็นบ้านโบราณบ้านไม้

487
00:27:23,746 --> 00:27:26,266
เวลาเดินดังเอี๊ยดๆๆ

488
00:27:26,266 --> 00:27:30,499
หนวกหูคนที่อยู่ในบ้านเดียวกัน เขารำคาญ

489
00:27:30,499 --> 00:27:32,972
หลวงพ่อก็ใช้วิธีนั่งเอา

490
00:27:32,972 --> 00:27:35,075
ฝึกตัวเอง

491
00:27:35,075 --> 00:27:40,638
ที่จะฝึกอ่านใจตัวเอง
ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

492
00:27:40,638 --> 00:27:44,499
ก่อนจะนอนก็กินน้ำเยอะๆ

493
00:27:44,499 --> 00:27:46,457
กินน้ำมากๆ เพื่ออะไร

494
00:27:46,457 --> 00:27:49,099
ปวดฉี่จะได้ตื่น

495
00:27:49,099 --> 00:27:53,798
พอตื่นมา มาฉี่เสร็จแล้วก็กินน้ำอีกละ

496
00:27:53,798 --> 00:27:56,627
แล้วก็ไปนั่งสมาธิ

497
00:27:56,627 --> 00:28:01,396
ถ้าจิตยังมืดมัวอยู่จะไม่นอน

498
00:28:01,396 --> 00:28:05,268
ถ้านั่งแล้วจิตไม่ผ่องใสมัวๆ

499
00:28:05,268 --> 00:28:09,380
ถูกโมหะครอบ จะไม่นอนต่อ

500
00:28:09,380 --> 00:28:13,889
ฝึกตัวเองเข้มงวด

501
00:28:13,889 --> 00:28:18,973
ฝึกไปๆ จนกระทั่งกิเลสมันก็ฉลาด

502
00:28:18,973 --> 00:28:23,769
พอเราตื่นปุ๊บ สว่าง ใจเราสว่างผ่องใส

503
00:28:23,769 --> 00:28:26,094
อ้าว นอนได้แล้ว

504
00:28:26,094 --> 00:28:27,584
กิเลสมันเก่งนะ

505
00:28:27,584 --> 00:28:30,909
แหม่มันหลอกเราได้สารพัด กว่าจะรู้ทันมัน

506
00:28:30,909 --> 00:28:35,051
เออ สว่างก็ดีแล้วนี่ นั่งต่อเลย

507
00:28:35,051 --> 00:28:38,145
นี่ฝึกตัวเองอย่างนี้ ฝึกไป

508
00:28:38,145 --> 00:28:41,468
อยากได้ของดีก็ต้องอดทน

509
00:28:41,468 --> 00:28:44,282
แต่ต้องอดทนให้ถูกทางถูกหลัก

510
00:28:44,282 --> 00:28:47,122
อดทนไม่ถูกหลักก็เหนื่อยเปล่า

511
00:28:47,122 --> 00:28:51,879
นักปฏิบัติที่ทำผิดมี 2 อัน

512
00:28:51,879 --> 00:28:56,042
กามสุขัลลิกานุโยคกับอัตตกิลมถานุโยค

513
00:28:56,042 --> 00:29:00,541
กามสุขัลลิกานุโยคก็หลง หลงตามกิเลสไป

514
00:29:00,541 --> 00:29:03,593
อัตตกิลมถานุโยคก็คือทำตัวเองให้ลำบาก

515
00:29:03,593 --> 00:29:06,698
บังคับกายบังคับใจตัวเอง

516
00:29:06,698 --> 00:29:09,372
เหมือนอย่างพระองค์นี้ท่านสงสัย

517
00:29:09,372 --> 00:29:11,602
ท่านจะมาถามหลวงพ่อ

518
00:29:11,602 --> 00:29:13,994
อยากถามหลวงพ่อภาวนาตั้งนาน

519
00:29:13,994 --> 00:29:15,891
ทำไมไม่เจริญ

520
00:29:15,891 --> 00:29:18,700
ท่านติดเพ่งอยู่ ให้ใจนิ่งๆ

521
00:29:18,700 --> 00:29:21,405
แต่ตอนนี้ใจท่าน
ไม่เหมือนอย่างเมื่อกี้แล้ว

522
00:29:21,405 --> 00:29:23,997
ตอนนั่งฟังใหม่ๆ ใจท่านแน่นอึ้ด

523
00:29:23,997 --> 00:29:26,741
แต่ตอนนี้ใจท่านคลายออกแล้ว

524
00:29:26,741 --> 00:29:30,212
รู้เนื้อรู้ตัวขึ้นมา อย่างนี้ถึงจะภาวนาได้

525
00:29:30,212 --> 00:29:33,746
ถ้านั่งเพ่งอยู่ กี่ปีมันก็อยู่แค่นั้นล่ะ

526
00:29:33,746 --> 00:29:36,645
ไม่มีความเจริญหรอก

527
00:29:36,645 --> 00:29:39,598
ฉะนั้นหัดอ่านใจตัวเองบ่อยๆ

528
00:29:39,598 --> 00:29:46,496
แล้วเราจะได้ๆ ของดี ของดีก็คือธรรมะนั่นล่ะ

529
00:29:46,496 --> 00:29:51,325
ถ้าเราเข้าใจธรรมะเราจะไม่ตีกับใคร

530
00:29:51,325 --> 00:29:52,774
เราจะไม่ทะเลาะกับใคร

531
00:29:52,774 --> 00:29:55,069
เอาธรรมะไปเถียงกันอะไรอย่างนี้

532
00:29:55,069 --> 00:29:56,941
ไม่ทำหรอก

533
00:29:56,941 --> 00:30:00,074
ธรรมะเป็นของสูงเป็นของร่มเย็น

534
00:30:00,074 --> 00:30:02,473
ไม่ได้เรียนเอาไว้ทะเลาะกัน

535
00:30:02,473 --> 00:30:04,674
อันนั้นเรียนแล้วกิเลสแรงกว่าเก่า

536
00:30:04,674 --> 00:30:06,233
อย่างน้อยเรียนแล้วกูเก่ง

537
00:30:06,233 --> 00:30:08,314
กูรู้เยอะกว่าคนอื่นอะไรอย่างนี้

538
00:30:08,314 --> 00:30:10,143
นี่กิเลสทั้งนั้นเลย

539
00:30:10,143 --> 00:30:12,716
แล้วพูดธรรมะฉอดๆๆๆ

540
00:30:12,716 --> 00:30:15,260
แต่ไม่เห็นกิเลส ใช้ไม่ได้หรอก

541
00:30:15,260 --> 00:30:17,858
อ่านจิตตัวเองไม่ออก

542
00:30:17,858 --> 00:30:20,684
ฉะนั้นพวกเราหัดอ่านจิตตัวเอง

543
00:30:20,684 --> 00:30:28,657
ไม่ใช่เรื่องยากหรอก มันละเลยที่จะอ่าน

544
00:30:28,657 --> 00:30:32,791
วันนี้เทศน์ไปเทศน์มา

545
00:30:32,791 --> 00:30:38,244
เนื้อหาสาระที่ควรจะบอกๆ หมดแล้ว

546
00:30:38,244 --> 00:30:41,462
เอาไปทำเอานะ

547
00:30:41,462 --> 00:30:45,501
สังเกตไหมพอหลวงพ่อบอกว่าเทศน์เสร็จแล้ว

548
00:30:45,501 --> 00:30:48,320
ใจของเราเปลี่ยนทันทีเลย รู้สึกไหม

549
00:30:48,320 --> 00:30:53,716
เฮ้อ แหม มันออกหน้าออกตามากไป

550
00:30:53,716 --> 00:30:58,991
ไม่รู้จักเกรงใจเลย

551
00:30:58,991 --> 00:31:01,453
นี่รู้สึกไหมใจขำ เห็นไหม

552
00:31:01,453 --> 00:31:03,297
ความรู้สึกขำเกิดขึ้น

553
00:31:03,297 --> 00:31:06,865
รู้สึกนี่ขำแล้วเอิ๊กๆ อ๊ากๆ

554
00:31:06,865 --> 00:31:10,544
เหมือนเด็กทารก เหมือนพระพุทธเจ้าบอกนะ

555
00:31:10,544 --> 00:31:12,278
อย่างหัวเราะเอิ๊กอ๊ากๆ

556
00:31:12,278 --> 00:31:14,772
มันอาการของเด็กทารก

557
00:31:14,772 --> 00:31:18,835
ไม่รู้เรื่องไม่มีสติ

558
00:31:18,835 --> 00:31:22,649
อย่างที่วัดหลวงพ่อคอยดูพระเรื่อยๆ

559
00:31:22,649 --> 00:31:25,332
คุยกันเสียงดังหลวงพ่อยังดุเลย

560
00:31:25,332 --> 00:31:27,745
อย่างหัวเราะก๊ากๆ นี่โดนทันทีเลย

561
00:31:27,745 --> 00:31:32,025
ถ้าคุยเสียงดัง
เดี๋ยวว่างๆ แล้วจะเรียกมาดุ

562
00:31:32,025 --> 00:31:35,493
แต่ถ้าหัวเราะก๊ากๆ นี่โดนทันทีเลย

563
00:31:35,493 --> 00:31:38,745
เพราะว่านักปฏิบัติไม่ควรจะเป็นอย่างนั้น

564
00:31:38,745 --> 00:31:41,041
ต้องมีสติ

565
00:31:41,041 --> 00:31:42,143
สนุกได้ไหม

566
00:31:42,143 --> 00:31:46,133
ความรู้สึกสนุกเกิดขึ้นได้ไหม ได้

567
00:31:46,133 --> 00:31:49,724
แต่อย่าให้ขาดสติ

568
00:31:49,724 --> 00:31:53,250
มีความสุขได้ไหม มีความสุขได้

569
00:31:53,250 --> 00:31:56,334
ไม่ใช่ พระพุทธเจ้าบอกให้รู้ทุกข์

570
00:31:56,334 --> 00:31:58,755
ฉะนั้นกูต้องทุกข์อย่างเดียว

571
00:31:58,755 --> 00:32:00,515
อันนั้นไม่ใช่นะ

572
00:32:00,515 --> 00:32:02,175
คำว่ารู้ทุกข์ก็คือ

573
00:32:02,175 --> 00:32:04,582
รู้รูปรู้นามรู้กายรู้ใจ

574
00:32:04,582 --> 00:32:07,387
ความสุขก็อยู่ในกองทุกข์

575
00:32:07,387 --> 00:32:10,798
ความสุขก็เป็นตัวทุกข์ชนิดหนึ่ง

576
00:32:10,798 --> 00:32:14,831
ตัวเวทนาเป็นตัวทุกข์อย่างหนึ่ง

577
00:32:14,831 --> 00:32:20,868
ตามรู้ตามเห็น ไม่อยากหรอก

578
00:32:20,868 --> 00:32:26,296
ธรรมะก็ประณีตเป็นลำดับๆ ไป

579
00:32:26,296 --> 00:32:30,871
เบื้องต้นนี่อ่านใจตัวเองให้ออก

580
00:32:30,871 --> 00:32:34,068
หลวงปู่ดูลย์ท่านสอนธรรมะสอนสั้นๆ

581
00:32:34,068 --> 00:32:36,835
ไม่สอนยาวอย่างหลวงพ่อหรอก

582
00:32:36,835 --> 00:32:39,313
ถ้าหลวงพ่อเอาอย่างหลวงปู่ดูลย์สอนสั้นๆ

583
00:32:39,313 --> 00:32:41,037
พวกเราไม่รู้เรื่อง

584
00:32:41,037 --> 00:32:44,967
เพราะอินทรีย์พวกเราอ่อน ขี้เกียจด้วย

585
00:32:44,967 --> 00:32:48,071
ใครยังรู้สึกตัวว่าขี้เกียจบ้าง

586
00:32:48,071 --> 00:32:56,708
ไม่ต้องยกๆ ของมันเห็นๆ กันอยู่

587
00:32:56,708 --> 00:33:02,294
ไม่ต้องยกหรอก

588
00:33:02,294 --> 00:33:05,602
ถ้ายังมีการเว้นวรรค

589
00:33:05,602 --> 00:33:10,096
การปฏิบัติของเรายังประมาทเกินไป

590
00:33:10,096 --> 00:33:15,416
ตอนนี้ขอเล่นเกมสัก
ชั่วโมงหนึ่งก่อนอะไรอย่างนี้

591
00:33:15,416 --> 00:33:17,042
นี่ประมาทนะ

592
00:33:17,042 --> 00:33:19,475
ระหว่างเล่นเกมอาจจะช็อกตายก็ได้

593
00:33:19,475 --> 00:33:24,485
ดีใจชนะเกม นี่ประมาท

594
00:33:24,485 --> 00:33:27,043
ฉะนั้นอย่าให้มีช่องโหว่

595
00:33:27,043 --> 00:33:30,416
ช่องโหว่เล็กนิดเดียวกิเลสลุยทันที

596
00:33:30,416 --> 00:33:33,676
กิเลสมันเก่งนะไม่ใช่มันไม่เก่ง

597
00:33:33,676 --> 00:33:36,256
ต้องฝึก

598
00:33:36,256 --> 00:33:40,308
หลวงปู่ดูลย์ท่านสอนสั้นๆ

599
00:33:40,308 --> 00:33:43,834
อย่างถ้าท่านจะสอนให้
จิตเรามีสมาธิตั้งมั่นนี่

600
00:33:43,834 --> 00:33:49,035
ท่านพูดประโยคเดียว “อย่าส่งจิตออกนอก”

601
00:33:49,035 --> 00:33:50,636
จิตออกนอกคือจิตไหลไป

602
00:33:50,636 --> 00:33:53,296
ทางตาหูจมูกลิ้นกายใจ

603
00:33:53,296 --> 00:33:55,741
บอกอย่าส่งไป

604
00:33:55,741 --> 00:33:59,869
แต่ถ้าจิตมันส่งไปเอง ห้ามมันไม่ได้นะ

605
00:33:59,869 --> 00:34:02,684
แต่เราอย่าส่งไป

606
00:34:02,684 --> 00:34:06,778
ส่งไปก็คืออุ้ยสนุกจังเลย

607
00:34:06,778 --> 00:34:10,839
ดูละครสัตว์นี่สนุกจังเลย ส่งจิตไปดู

608
00:34:10,839 --> 00:34:12,702
ไปดูหมูเด้ง

609
00:34:12,702 --> 00:34:15,343
มันเด้งบ้างไม่เด้งบ้าง ส่วนใหญ่มันนอน

610
00:34:15,343 --> 00:34:19,399
ก็อุตส่าห์ไปดูกัน ไปดู

611
00:34:19,399 --> 00:34:20,686
เวลาไปดูหมูเด้ง

612
00:34:20,686 --> 00:34:23,372
เห็นไหมใจไปอยู่ที่หมูเด้ง

613
00:34:23,372 --> 00:34:29,235
ถ้าตายไปเราจะต้องแย่งกันไปเป็นฮิปโป

614
00:34:29,235 --> 00:34:30,291
แล้วคราวนี้

615
00:34:30,291 --> 00:34:33,712
คนอื่นเขาจะมาดูเราเด้งบ้างแล้ว

616
00:34:33,712 --> 00:34:37,513
นี่ใจมันไหลออกไป

617
00:34:37,513 --> 00:34:43,339
อย่าส่งจิตออกนอกก็คืออย่ามีโลภะเจตนา

618
00:34:43,339 --> 00:34:46,365
เที่ยวแสวงหากามคุณอารมณ์

619
00:34:46,365 --> 00:34:50,021
คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะทั้งหลาย

620
00:34:50,021 --> 00:34:53,409
แต่ธรรมชาติของจิตย่อมส่งออกนอก

621
00:34:53,409 --> 00:34:56,408
เห็นไหมจิตมันโดยตัวมันชอบส่งออกนอก

622
00:34:56,408 --> 00:34:58,188
ไม่ห้าม

623
00:34:58,188 --> 00:35:01,531
ถ้าจิตส่งออกนอกแล้วให้มีสติรู้ทัน

624
00:35:01,531 --> 00:35:03,575
ตรงนี้สำคัญนะ

625
00:35:03,575 --> 00:35:06,506
นี่คำสอนของหลวงปู่ดูลย์ประโยคเดียว

626
00:35:06,506 --> 00:35:07,870
แต่พอกระจายออกมา

627
00:35:07,870 --> 00:35:11,093
โห มันเป็นหลักการปฏิบัติ
ที่เยอะแยะไปหมดเลย

628
00:35:11,093 --> 00:35:14,032
ถ้าจิตเราไม่ส่งออกนอกจิตเราจะเป็นอย่างไร

629
00:35:14,032 --> 00:35:16,698
จิตเราจะตั้งมั่น

630
00:35:16,698 --> 00:35:19,812
จิตเราจะตั้งมั่น
เป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน

631
00:35:19,812 --> 00:35:22,127
หลวงพ่อฝึกได้จิตที่ตั้งมั่น

632
00:35:22,127 --> 00:35:24,378
มาตั้งแต่ 10 ขวบ

633
00:35:24,378 --> 00:35:26,046
ฉะนั้นเวลาหลวงปู่สอน

634
00:35:26,046 --> 00:35:30,459
หลวงปู่ไม่มาบอก
หลวงพ่อว่าอย่าส่งจิตออกนอก

635
00:35:30,459 --> 00:35:32,667
หลวงปู่ต่อยอดให้เลย

636
00:35:32,667 --> 00:35:35,666
“จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป”

637
00:35:35,666 --> 00:35:37,940
ท่านสอนตรงนี้

638
00:35:37,940 --> 00:35:41,819
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

639
00:35:41,819 --> 00:35:45,699
เวลาตาเราเห็นรูปเราจงใจเห็นไหม

640
00:35:45,699 --> 00:35:48,145
หลับตาซิ ทุกคนหลับตา

641
00:35:48,145 --> 00:35:52,093
แล้วลองหันหน้าไปให้มันเปลี่ยนทิศทาง

642
00:35:52,093 --> 00:35:54,994
แล้วลืมตา

643
00:35:54,994 --> 00:35:59,928
เราเจตนาเห็นไหม ไม่ได้เจตนา

644
00:35:59,928 --> 00:36:02,082
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

645
00:36:02,082 --> 00:36:05,081
อันแรกเลยไม่ได้เจตนา

646
00:36:05,081 --> 00:36:09,194
มีรูปอย่างไรก็เห็นมันไปอย่างนั้น

647
00:36:09,194 --> 00:36:13,769
หันไปแล้วไปเจอสาวสวยก็รู้ รู้รูป

648
00:36:13,769 --> 00:36:16,500
หันไปแล้วไปเจอหมาขี้เรือนวิ่งเข้ามา

649
00:36:16,500 --> 00:36:22,428
หรือเสือกำลังวิ่งเข้ามาก็รู้ รู้ทัน

650
00:36:22,428 --> 00:36:24,693
เหมือนตาเห็นรูป เราไม่เลือกนี่

651
00:36:24,693 --> 00:36:27,691
เราเลือกได้ไหมว่าจะเห็นรูปอะไร

652
00:36:27,691 --> 00:36:29,794
เราเลือกไม่ได้

653
00:36:29,794 --> 00:36:32,392
ตาจะเห็นรูปที่ดีหรือรูปที่ไม่ดี

654
00:36:32,392 --> 00:36:35,996
ที่ชอบใจหรือไม่ชอบใจ เราเลือกไม่ได้

655
00:36:35,996 --> 00:36:37,049
การดูจิตเขาบอก

656
00:36:37,049 --> 00:36:39,951
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

657
00:36:39,951 --> 00:36:43,093
เราไม่เลือกอารมณ์ของจิต

658
00:36:43,093 --> 00:36:45,752
อย่างตาก็ไม่เลือกอารมณ์ของตา

659
00:36:45,752 --> 00:36:48,267
มีรูปอะไรก็เห็นไปอย่างนั้น

660
00:36:48,267 --> 00:36:51,097
จิตนี่เราก็ไม่เลือกอารมณ์

661
00:36:51,097 --> 00:36:55,407
อารมณ์ที่ดีมาเราก็รู้ 
อารมณ์ที่ไม่ดีมาเราก็รู้

662
00:36:55,407 --> 00:37:00,917
ตามรู้อย่างที่มันมีอย่างที่มันเป็นไป

663
00:37:00,917 --> 00:37:02,898
มีญาณเห็น

664
00:37:02,898 --> 00:37:05,746
ญาณแปลว่าความหยั่งรู้

665
00:37:05,746 --> 00:37:08,578
เป็นลักษณะของปัญญา

666
00:37:08,578 --> 00:37:10,673
ฉะนั้นไม่ใช่รู้โง่ๆ

667
00:37:10,673 --> 00:37:14,679
ไม่ใช่รู้เอ๋อๆ น้ำลายยืดๆ รู้

668
00:37:14,679 --> 00:37:20,328
ไม่ใช่ รู้ต้องมีปัญญา

669
00:37:20,328 --> 00:37:23,409
มีใจที่ตั้งมั่นปัญญาถึงเกิด

670
00:37:23,409 --> 00:37:25,603
มันผ่านบทเรียนที่ชื่อว่า

671
00:37:25,603 --> 00:37:26,812
อย่าส่งจิตออกนอกมาแล้ว

672
00:37:26,812 --> 00:37:28,698
ใจมันตั้งมั่นแล้ว

673
00:37:28,698 --> 00:37:31,000
พอใจมันตั้งมั่นแล้ว

674
00:37:31,000 --> 00:37:35,453
มันถึงจะมีญาณเห็นจิตได้

675
00:37:35,453 --> 00:37:37,552
ญาณเป็นปัญญา

676
00:37:37,552 --> 00:37:39,535
ปัญญามีสัมมาสมาธิ

677
00:37:39,535 --> 00:37:42,933
คือความตั้งมั่นเป็นเหตุใกล้ให้เกิด

678
00:37:42,933 --> 00:37:45,561
ฉะนั้นที่หลวงพ่อจะจ้ำจี้จำไชพวกเรา เฮ้ย

679
00:37:45,561 --> 00:37:48,545
จิตต้องตั้งมั่นนะ จิตต้องถึงฐานนะ

680
00:37:48,545 --> 00:37:52,354
เพื่อจะเอาไว้เดินปัญญา

681
00:37:52,354 --> 00:37:55,149
ทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

682
00:37:55,149 --> 00:37:59,700
หมายถึงว่ามีอารมณ์อะไร
เกิดขึ้นก็สักว่ารู้ว่าเห็นไป

683
00:37:59,700 --> 00:38:02,737
รู้เห็นอย่างที่มันมีอย่างที่มันเป็น

684
00:38:02,737 --> 00:38:06,403
แล้วไม่ได้รู้โง่ๆ รู้แบบมีปัญญา

685
00:38:06,403 --> 00:38:11,276
อันแรกเลยมีสติรู้ว่ามี
อารมณ์อะไรเกิดขึ้นกับจิต

686
00:38:11,276 --> 00:38:14,601
เช่นความสุขความทุกข์
กุศลอกุศลเกิดขึ้นกับจิต

687
00:38:14,601 --> 00:38:16,390
รู้ทัน

688
00:38:16,390 --> 00:38:19,771
อันที่สองมีปัญญาซ้ำลงไป

689
00:38:19,771 --> 00:38:22,594
ทุกสิ่งทุกอย่างที่จิตไปรู้เข้า

690
00:38:22,594 --> 00:38:25,830
ล้วนแต่ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์

691
00:38:25,830 --> 00:38:28,428
ความสุขก็ไม่เที่ยง ความทุกข์ก็ไม่เที่ยง

692
00:38:28,428 --> 00:38:31,176
กุศลอกุศลก็ไม่เที่ยง

693
00:38:31,176 --> 00:38:33,224
หัดดูอย่างนี้ คำว่า

694
00:38:33,224 --> 00:38:35,942
“จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป”

695
00:38:35,942 --> 00:38:37,349
คืออย่างนี้

696
00:38:37,349 --> 00:38:41,475
ไม่ใช่นั่งจ้องอยู่ที่จิต

697
00:38:41,475 --> 00:38:44,834
ถ้าไปนั่งจ้องอยู่ที่จิต ไม่ใช่แล้ว

698
00:38:44,834 --> 00:38:47,828
มันก็คล้ายๆ เราเข้าห้องปิดประตู

699
00:38:47,828 --> 00:38:49,717
แล้วก็จุดเทียนไว้อันหนึ่ง

700
00:38:49,717 --> 00:38:53,534
แล้วก็มองอยู่ที่เทียน 
ไม่ให้มองอันอื่นเลย

701
00:38:53,534 --> 00:38:57,175
ตาก็ต้องเห็นแต่เทียนนี่ล่ะ 
เห็นอย่างอื่นไม่ได้

702
00:38:57,175 --> 00:38:58,680
ไม่ใช่นะ

703
00:38:58,680 --> 00:39:01,995
มีตาก็เห็นอย่างที่มันจะต้องเห็น

704
00:39:01,995 --> 00:39:05,614
จิตของเราจะมีความรู้สึกอะไรเกิดขึ้น

705
00:39:05,614 --> 00:39:08,721
ให้มันรู้สึกไป
อย่างที่มันมี อย่างที่มันเป็น

706
00:39:08,721 --> 00:39:10,243
แล้วเราก็ตามเห็นไป

707
00:39:10,243 --> 00:39:12,278
ตอนนี้จิตสุข ตอนนี้จิตทุกข์

708
00:39:12,278 --> 00:39:14,677
ตอนนี้จิตเป็นกุศล ตอนนี้จิตเป็นอกุศล

709
00:39:14,677 --> 00:39:16,849
ตามรู้ตามเห็นไป

710
00:39:16,849 --> 00:39:20,545
พอตามรู้ตามเห็นไปมากพอ มันจะรู้

711
00:39:20,545 --> 00:39:23,280
สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา

712
00:39:23,280 --> 00:39:25,637
สิ่งนั้นทั้งหมดดับเป็นธรรมดา

713
00:39:25,637 --> 00:39:28,037
ทำไม่ใช้คำว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

714
00:39:28,037 --> 00:39:29,766
ทำไมไม่ใช้ว่าโลภโกรธหลง

715
00:39:29,766 --> 00:39:32,224
สุขทุกข์ดีชั่วอะไร

716
00:39:32,224 --> 00:39:37,060
ใช้คำว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
หมายถึง Everything ที่เกิด

717
00:39:37,060 --> 00:39:39,759
ทั้งหมดนั่นล่ะต้องดับ

718
00:39:39,759 --> 00:39:42,667
ฉะนั้นไม่ใช้คำว่าสุขเกิดแล้วสุขดับ

719
00:39:42,667 --> 00:39:46,014
ทุกข์เกิดแล้วทุกข์ดับ กุศลเกิดแล้วก็ดับ

720
00:39:46,014 --> 00:39:47,772
โลภโกรธหลงเกิดแล้วก็ดับ

721
00:39:47,772 --> 00:39:49,772
อย่างตอนที่เราหัดดูใหม่ๆ ใช่ไหม

722
00:39:49,772 --> 00:39:52,537
เราก็จะเห็นสุขเกิดแล้วดับ ทุกข์เกิดแล้วดับ

723
00:39:52,537 --> 00:39:55,671
กุศลเกิดแล้วดับ โลภโกรธหลงเกิดแล้วดับ

724
00:39:55,671 --> 00:39:59,507
เราดูแต่ละอันเกิดแล้วดับ
แต่ละอันเกิดแล้วดับ

725
00:39:59,507 --> 00:40:01,929
ตรงที่ปัญญาแก่รอบเต็มที่แล้วนี่

726
00:40:01,929 --> 00:40:05,918
มันไม่มานั่งดูทีละอัน มันสรุปรวบยอด

727
00:40:05,918 --> 00:40:09,652
ปัญญาในอริยมรรคนี่มันสรุปรวบยอดเลยว่า

728
00:40:09,652 --> 00:40:15,748
สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นทั้งหมดดับเป็นธรรมดา

729
00:40:15,748 --> 00:40:19,805
Everything เกิดแล้วดับ

730
00:40:19,805 --> 00:40:22,602
ตรงนี้เราจะเข้าใจธรรมะ

731
00:40:22,602 --> 00:40:26,445
ก็ได้โสดาบันตรงนี้

732
00:40:26,445 --> 00:40:30,386
ถัดจากนั้นก็ภาวนาของเราแบบเดิมนั่นล่ะ

733
00:40:30,386 --> 00:40:33,986
แต่ศีลของเราเต็มที่อยู่แล้วล่ะ

734
00:40:33,986 --> 00:40:37,048
สมาธิก็จะแก่กล้าขึ้น

735
00:40:37,048 --> 00:40:39,483
แล้วก็เจริญปัญญาไป

736
00:40:39,483 --> 00:40:43,833
พระสกทาคาพระโสดาบันศีลบริบูรณ์

737
00:40:43,833 --> 00:40:45,841
สมาธิเล็กน้อย ปัญญาเล็กน้อย

738
00:40:45,841 --> 00:40:49,090
สมาธิเล็กน้อยคือใจเราวอกแวกๆ

739
00:40:49,090 --> 00:40:51,538
ไม่ได้ต่างกับชาวบ้านธรรมดาหรอก

740
00:40:51,538 --> 00:40:56,535
พระโสดาบันปัญญาเล็กน้อย

741
00:40:56,535 --> 00:41:01,015
เห็นไตรลักษณ์เป็นคราวๆ 
ไม่ได้เห็นได้ตลอดหรอก

742
00:41:01,015 --> 00:41:03,277
พระสกทาคามีศีลบริบูรณ์

743
00:41:03,277 --> 00:41:05,775
อันนี้บริบูรณ์ตั้งแต่โสดาบันแล้ว

744
00:41:05,775 --> 00:41:07,679
สมาธิปานกลาง

745
00:41:07,679 --> 00:41:10,170
ปัญญาเล็กน้อย

746
00:41:10,170 --> 00:41:14,950
ปัญญาเล็กน้อยก็ยังไม่ได้
รู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจอะไร

747
00:41:14,950 --> 00:41:19,065
ปัญญาเล็กน้อยก็
แค่สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับ

748
00:41:19,065 --> 00:41:21,793
แต่จิตมีกำลังตั้งมั่นมากขึ้น

749
00:41:21,793 --> 00:41:24,061
สมาธิปานกลาง

750
00:41:24,061 --> 00:41:26,418
สมาธิปานกลางก็คือถ้าจะหลง

751
00:41:26,418 --> 00:41:30,620
หลงแวบเดียว ฟุ้งไปก็ฟุ้งสั้นๆ ไม่ฟุ้งยาว

752
00:41:30,620 --> 00:41:33,693
ถ้าฟุ้งเป็นชั่วโมงไม่ใช่แล้วล่ะ

753
00:41:33,693 --> 00:41:37,379
แสดงว่าสมาธิอ่อนเหลือเกิน

754
00:41:37,379 --> 00:41:38,869
แล้วถ้าภาวนาต่อไป

755
00:41:38,869 --> 00:41:42,994
รู้แจ้งแทงตลอดในตัวร่างกายในรูปนี่

756
00:41:42,994 --> 00:41:45,853
ว่าไม่ใช่อย่างอื่นมีแต่ทุกข์

757
00:41:45,853 --> 00:41:50,558
รู้แจ้งแทงตลอดอย่างนี้จิตมันวางกาย

758
00:41:50,558 --> 00:41:54,055
พอมันวางร่างกาย
มันก็จะวางตาหูจมูกลิ้นกายใจ

759
00:41:54,055 --> 00:41:58,334
มันก็จะพลอยวางรูปเสียง
กลิ่นรสโผฏฐัพพะไปด้วย

760
00:41:58,334 --> 00:42:02,316
ตัวที่ทำให้จิตเราฟุ้งซ่านก็คือกามนั่นล่ะ

761
00:42:02,316 --> 00:42:05,239
พอเป็นพระอนาคามีมันวาง

762
00:42:05,239 --> 00:42:06,934
ตาหูจมูกลิ้นกายลงไปได้

763
00:42:06,934 --> 00:42:10,980
แล้วก็วางรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะไปด้วย

764
00:42:10,980 --> 00:42:14,227
ความยินดีพอใจในรูปไม่มี

765
00:42:14,227 --> 00:42:18,509
ความยินร้ายในรูปไม่มี

766
00:42:18,509 --> 00:42:22,877
ใจก็ไม่วิ่งแส่ส่ายออกไปทางตาหูจมูกลิ้นกาย

767
00:42:22,877 --> 00:42:26,399
นี่สมาธิมันบริบูรณ์เพราะเหตุนี้

768
00:42:26,399 --> 00:42:28,760
เพราะว่าจิตไม่ไหลตามกามออกไป

769
00:42:28,760 --> 00:42:30,646
ไม่ไหลไปทางตาหูจมูกลิ้นกาย

770
00:42:30,646 --> 00:42:33,931
มันตั้งมั่นเด่นดวงอยู่กับตัวเองนี่

771
00:42:33,931 --> 00:42:37,219
ถึงบอกพระอนาคามีมีสมาธิบริบูรณ์

772
00:42:37,219 --> 00:42:39,730
มีปัญญาปานกลาง

773
00:42:39,730 --> 00:42:41,042
โสดาบัน สกทาคามี

774
00:42:41,042 --> 00:42:42,967
เห็นว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น

775
00:42:42,967 --> 00:42:45,943
สิ่งนั้นก็ดับไป ไม่มีตัวเรา

776
00:42:45,943 --> 00:42:48,655
พระอนาคามีมีปัญญาปานกลาง

777
00:42:48,655 --> 00:42:51,664
คือเห็นว่ารูปทั้งหลายร่างกายนี่

778
00:42:51,664 --> 00:42:53,352
ไม่มีอย่างอื่นนอกจากทุกข์

779
00:42:53,352 --> 00:42:56,114
ไม่มีอย่างอื่นเลย

780
00:42:56,114 --> 00:42:58,318
เห็นมีแต่ทุกข์ล้วนๆ เลย

781
00:42:58,318 --> 00:43:00,153
นี่เป็นปัญญาปานกลาง

782
00:43:00,153 --> 00:43:02,864
แต่ทำไมปัญญานี้ยังไม่สิ้นสุด

783
00:43:02,864 --> 00:43:05,029
พระอนาคามียังหลงผิดอยู่

784
00:43:05,029 --> 00:43:09,512
ว่าตัวจิตที่ฝึกดีแล้วนี่มีความสุข

785
00:43:09,512 --> 00:43:13,839
ฉะนั้นจะมุ่งไปหาความสุขของสมาธิ

786
00:43:13,839 --> 00:43:17,525
จะไปติดในรูปราคะอรูปราคะ

787
00:43:17,525 --> 00:43:19,338
ทีนี้ภาวนาไปเรื่อยก็จะรู้เลย

788
00:43:19,338 --> 00:43:21,349
รูปราคะอรูปราคะ

789
00:43:21,349 --> 00:43:24,844
จิตเข้าไปติดไปยึดจิตก็ทุกข์อีก

790
00:43:24,844 --> 00:43:27,985
แล้วต่อไปปัญญาแก่รอบจริงๆ จะรู้ว่า

791
00:43:27,985 --> 00:43:30,691
จิตนั่นล่ะคือตัวทุกข์

792
00:43:30,691 --> 00:43:34,032
มันจะแตกหัก วัฏจักรจะล่มลงก็ตรงที่

793
00:43:34,032 --> 00:43:37,792
มันรู้แจ้งแทงตลอดว่าจิตคือตัวทุกข์

794
00:43:37,792 --> 00:43:41,280
ไม่ใช่ทุกข์บ้างสุขบ้าง
อย่างที่เคยเห็นแล้ว

795
00:43:41,280 --> 00:43:44,199
ตัวนี้คือปัญญาขั้นสุดท้ายเลย

796
00:43:44,199 --> 00:43:46,526
ก็จะรู้แจ้งแทงตลอด

797
00:43:46,526 --> 00:43:50,273
ปฏิจจสมุปบาทล้างอวิชชา

798
00:43:50,273 --> 00:43:54,563
อวิชชาคืออะไร คือความไม่รู้ทุกข์

799
00:43:54,563 --> 00:43:57,452
ไม่สามารถรู้ทุกข์ได้ ไม่สามารถละสมุทัย

800
00:43:57,452 --> 00:44:02,859
ไม่สามารถแจ้งนิโรธ
ไม่สามารถเจริญอริยมรรคได้

801
00:44:02,859 --> 00:44:05,130
แต่ตรงที่มันรู้แจ้งแทงตลอดว่า

802
00:44:05,130 --> 00:44:06,973
จิตนั้นล่ะคือตัวทุกข์

803
00:44:06,973 --> 00:44:09,588
นี่คือขันธ์ตัวสุดท้าย

804
00:44:09,588 --> 00:44:13,704
ที่เราจะสามารถเห็นได้ว่ามันคือตัวทุกข์

805
00:44:13,704 --> 00:44:17,017
ตัวกายดูง่ายว่าเป็นตัวทุกข์

806
00:44:17,017 --> 00:44:19,751
แต่พอถึงตัวจิตจะให้ดูว่า

807
00:44:19,751 --> 00:44:23,090
กระทั่งจิตที่ทรงฌานก็คือตัวทุกข์

808
00:44:23,090 --> 00:44:25,359
ไม่ใช่ง่าย

809
00:44:25,359 --> 00:44:27,630
อันนี้เลยเป็นปัญญาอย่างยิ่ง

810
00:44:27,630 --> 00:44:29,373
รู้แจ้งแทงตลอดในกองทุกข์

811
00:44:29,373 --> 00:44:34,663
ก็รู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจนั่นล่ะ

812
00:44:34,663 --> 00:44:37,730
กว่าจะถึงจุดนี้ก็ต้องสู้

813
00:44:37,730 --> 00:44:40,485
จุดเริ่มต้นของการสู้
ทำอย่างที่หลวงพ่อบอกนั่นล่ะ

814
00:44:40,485 --> 00:44:42,142
ถือศีล 5 ไว้

815
00:44:42,142 --> 00:44:44,251
ทุกวันทำในรูปแบบไหว้พระ สวดมนต์

816
00:44:44,251 --> 00:44:45,965
นั่งสมาธิเดินจงกรม

817
00:44:45,965 --> 00:44:48,119
จิตจะได้มีกำลัง

818
00:44:48,119 --> 00:44:50,403
หัวใจของการปฏิบัตินั้นคือ

819
00:44:50,403 --> 00:44:53,451
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

820
00:44:53,451 --> 00:44:56,584
ถ้าเราทำอย่างนี้ได้มรรคผลไม่ใช่เรื่องไกล

821
00:44:56,584 --> 00:45:01,221
ถ้าเก่งเฉพาะตอนนั่งสมาธิยังอีกไกล

822
00:45:01,221 --> 00:45:04,541
เพราะอยู่ในชีวิตจริงเราล้มเหลว

823
00:45:04,541 --> 00:45:07,560
เพราะฉะนั้นฝึกนะที่หลวงพ่อบอกให้วันนี้

824
00:45:07,560 --> 00:45:11,259
เป็นแก่นสารสาระในการฝึกกรรมฐานเลย

825
00:45:11,259 --> 00:45:13,149
เหมือนที่หลวงปู่มั่นบอก

826
00:45:13,149 --> 00:45:17,846
ทำสมาธิมากเนิ่นช้า คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน

827
00:45:17,846 --> 00:45:24,100
หัวใจสำคัญของการปฏิบัติ
คือการมีสติในชีวิตประจำวัน

828
00:45:24,100 --> 00:45:29,067
วันนี้เทศน์ให้ฟังเท่านี้

829
00:45:29,067 --> 00:45:32,500
ขอเบรกแป๊บหนึ่ง

830
00:45:54,004 --> 00:45:57,093
ปีนี้รู้สึกแก่ลงไปเยอะเลย

831
00:45:57,093 --> 00:46:01,356
เมื่อก่อนเทศน์สอนใหม่ๆ หลวงพ่อเคยสอน

832
00:46:01,356 --> 00:46:03,562
ตอนนั้นยังไม่บวช สอนเพื่อนๆ

833
00:46:03,562 --> 00:46:05,312
สอนโต้รุ่งเลย

834
00:46:05,312 --> 00:46:11,145
เนสัชชิกกันแล้วก็นั่งกัน

835
00:46:11,145 --> 00:46:15,129
มาบวชทีแรกก็สอน 7 วัน สอนทั้งวัน

836
00:46:15,129 --> 00:46:20,905
ต่อมาก็ลดลงเหลือสอน 4 วัน สอนครึ่งวัน

837
00:46:20,905 --> 00:46:24,078
เดี๋ยวนี้เหลือ 2 วัน

838
00:46:24,078 --> 00:46:27,941
แต่ว่าทุกวันคนไปที่วัดเยอะแยะ

839
00:46:27,941 --> 00:46:30,363
ก็สอนให้เหมือนกัน

840
00:46:30,363 --> 00:46:32,929
บางวันหมดแรงจริงๆ ก็

841
00:46:32,929 --> 00:46:36,376
ต้องพักเหมือนกัน แก่แล้ว

842
00:46:48,463 --> 00:46:56,146
เอาใครก่อนดี เบอร์ 1 เพ่งอยู่นะ

843
00:46:56,146 --> 00:46:59,058
เบอร์ 1: ภาวนาในรูปแบบ

844
00:46:59,058 --> 00:47:01,346
โดยเดินจงกรมเช้าเย็น

845
00:47:01,346 --> 00:47:05,097
ในชีวิตประจำวันดูร่างกายที่เคลื่อนไหว

846
00:47:05,097 --> 00:47:07,081
ไม่ทราบว่าตอนนี้จิตตั้งมั่น

847
00:47:07,081 --> 00:47:11,673
พร้อมจะเดินปัญญาได้หรือยังครับ

848
00:47:11,673 --> 00:47:15,227
ตอนนี้เราบังคับจิตอยู่รู้สึกไหม

849
00:47:15,227 --> 00:47:18,236
มันบังคับอยู่นะขณะนี้

850
00:47:18,236 --> 00:47:22,331
ไหนมาเดินให้หลวงพ่อดูซิ

851
00:47:22,331 --> 00:47:28,179
นึกว่าตรงนี้เป็นแคทวอร์ค เดิน

852
00:47:28,179 --> 00:47:30,908
อย่าเสียชื่ออาจารย์นะ

853
00:47:30,908 --> 00:47:34,264
อาจารย์เก่งทางเดินจงกรม

854
00:47:34,264 --> 00:47:38,281
ใช้ได้ มานั่งได้แล้ว

855
00:47:38,281 --> 00:47:40,856
มันต้องมีสติอย่างนี้ล่ะ

856
00:47:40,856 --> 00:47:43,495
ขาดสติมันไม่ได้เรื่องเลย

857
00:47:43,495 --> 00:47:46,095
แต่ว่าเกร็งเพราะว่าจะคุยกับหลวงพ่อ

858
00:47:46,095 --> 00:47:48,941
จะส่งการบ้านเลยเกร็ง

859
00:47:48,941 --> 00:47:51,340
แล้วดูออกไหมจิตมันอยู่ข้างนอก

860
00:47:51,340 --> 00:47:55,668
จิตไปข้างนอก รู้ไหมตัวนี้เห็นไหม

861
00:47:55,668 --> 00:47:59,042
จิตไม่เข้าฐานตัวนี้เห็นไหม

862
00:47:59,042 --> 00:48:01,049
ลองหายใจซิ

863
00:48:01,049 --> 00:48:05,170
หายใจอย่าไปยุ่งกับจิต หายใจธรรมดา

864
00:48:05,170 --> 00:48:12,846
เห็นร่างกายหายใจด้วยใจธรรมดา

865
00:48:12,846 --> 00:48:15,423
หลงคิด

866
00:48:15,423 --> 00:48:18,911
หายใจไปด้วยใจธรรมดา แล้วจิตหลงคิดรู้ทัน

867
00:48:18,911 --> 00:48:28,367
หายใจไปอีก มันยังไม่เข้ามา

868
00:48:28,367 --> 00:48:33,767
เริ่มเข้ามาแล้ว รู้สึกไหมไม่เหมือนกัน

869
00:48:33,767 --> 00:48:35,266
อ้าวเบอร์ 2

870
00:48:35,266 --> 00:48:38,452
จิตต้องทรงสมาธิมันต้องอย่างนี้

871
00:48:38,452 --> 00:48:40,051
จิตไปว่างๆ อยู่ข้างนอก

872
00:48:40,051 --> 00:48:42,838
นิ่งๆ อยู่ข้างนอก ใช้ไม่ได้

873
00:48:42,838 --> 00:48:45,787
มันเพลินๆ ไป

874
00:48:45,787 --> 00:48:49,266
เบอร์ 2

875
00:48:49,266 --> 00:48:51,521
ภาวนาในรูปแบบเดินจงกรม

876
00:48:51,521 --> 00:48:53,680
วันละหนึ่งชั่วโมงครึ่ง

877
00:48:53,680 --> 00:48:57,274
ในชีวิตประจำวันดูร่างกายที่เคลื่อนไหว

878
00:48:57,274 --> 00:48:58,438
ยังหลงนาน

879
00:48:58,438 --> 00:49:01,507
บางครั้งเห็นไหวๆ พุ่งที่กลางอก

880
00:49:01,507 --> 00:49:03,768
ใช่การเห็นเกิดดับไหมคะ

881
00:49:03,768 --> 00:49:08,369
ใช่ ที่มันไหวๆ เพราะมันไม่เที่ยง

882
00:49:08,369 --> 00:49:11,602
แล้วมันไหวได้เอง รู้สึกไหม

883
00:49:11,602 --> 00:49:16,328
เราไม่ได้สั่ง ดีแล้วไปทำต่อ

884
00:49:16,328 --> 00:49:20,171
เบอร์ 3

885
00:49:20,171 --> 00:49:21,655
ภาวนาในรูปแบบ

886
00:49:21,655 --> 00:49:25,551
นั่งสมาธิทุกวัน 30 นาที ถึง 1 ชั่วโมง

887
00:49:25,551 --> 00:49:28,345
ในชีวิตประจำวันเคลื่อนไหวรู้สึก

888
00:49:28,345 --> 00:49:30,578
ดูร่างกายหายใจเข้าออก

889
00:49:30,578 --> 00:49:34,521
หายใจเข้าพุทออกโธเป็นวิหารธรรม

890
00:49:34,521 --> 00:49:37,804
อยากที่จะพ้นทุกข์ ทำให้รีบภาวนา

891
00:49:37,804 --> 00:49:39,723
ความอยากทำให้ลืมทุกอย่าง

892
00:49:39,723 --> 00:49:44,323
จนสุดท้ายจิตทนไม่ไหว และรู้ว่าไม่ใช่ทาง

893
00:49:44,323 --> 00:49:46,636
จิตวางลงได้ขณะหนึ่ง

894
00:49:46,636 --> 00:49:49,613
แต่วางได้สักพักจิตก็หยิบขึ้นมาอีก

895
00:49:49,613 --> 00:49:52,124
ขอหลวงพ่อแนะนำการปฏิบัติต่อค่ะ

896
00:49:52,124 --> 00:49:59,411
ก็ทำอย่างที่ทำนี่ล่ะ อาจารย์สอนมาดีแล้ว

897
00:49:59,411 --> 00:50:03,284
แต่ตรงนี้จิตออกนอก รู้สึกไหม

898
00:50:03,284 --> 00:50:08,027
ว่าจิตก็ยังไม่เข้าฐาน รู้สึกไหม

899
00:50:08,027 --> 00:50:11,051
ทำอย่างไรมันจะเข้า

900
00:50:11,051 --> 00:50:14,648
ทำไม่ได้เพราะจิตเป็นอนัตตา

901
00:50:14,648 --> 00:50:17,173
ถ้าเมื่อไรเรารู้ว่าจิตมันไหล

902
00:50:17,173 --> 00:50:19,742
มันจะเข้าฐานเอง

903
00:50:19,742 --> 00:50:21,348
แล้วในความเป็นจริง

904
00:50:21,348 --> 00:50:25,732
ถ้าเรามีสติรู้สภาวะที่กำลังมีกำลังเป็น

905
00:50:25,732 --> 00:50:28,220
จิตจะเข้าฐานเอง

906
00:50:28,220 --> 00:50:30,192
อย่างโกรธแล้วรู้ว่าโกรธ

907
00:50:30,192 --> 00:50:34,088
หลงไปคิดรู้ว่าหลงไปคิด

908
00:50:34,088 --> 00:50:37,424
ดูปุ๊บจิตจะเข้าที่เลย

909
00:50:37,424 --> 00:50:39,511
เพราะเมื่อไรมีสัมมาสติ

910
00:50:39,511 --> 00:50:42,262
รู้เท่าทันกายใจของตัวเอง

911
00:50:42,262 --> 00:50:45,749
สัมมาสมาธิจะเกิดร่วมด้วยเสมอ

912
00:50:45,749 --> 00:50:49,455
จิตจะตั้งมั่น ตรงนี้ไม่ใช่แล้ว

913
00:50:49,455 --> 00:50:51,833
นึกออกไหมมันแน่น

914
00:50:51,833 --> 00:50:56,965
ใช้ได้ เก่ง ไม่เสียชื่ออาจารย์

915
00:50:56,965 --> 00:51:00,914
เบอร์ 4 เลยกดดันมากเลย

916
00:51:00,914 --> 00:51:04,449
ไม่รู้จะเสียชื่ออาจารย์ไหม เลยกดดัน

917
00:51:04,449 --> 00:51:08,375
ไม่ต้องกลัว เก่ง ใช้ได้

918
00:51:08,375 --> 00:51:11,936
เบอร์ 4: ภาวนาในรูปแบบ

919
00:51:11,936 --> 00:51:14,525
สวดมนต์นั่งสมาธิ 15 นาที

920
00:51:14,525 --> 00:51:17,470
เดินจงกรม 30-45 นาที

921
00:51:17,470 --> 00:51:21,668
ในชีวิตประจำวันรู้กายเคลื่อนไหว 
รู้ใจทำงาน

922
00:51:21,668 --> 00:51:25,656
บางทีก็ดูร่างกายหายใจกับบริกรรมพุทโธ

923
00:51:25,656 --> 00:51:28,642
หลวงพ่อสอนให้ใช้พุทโธเป็นเครื่องอยู่

924
00:51:28,642 --> 00:51:30,723
ในชีวิตประจำวันยังหลงนาน

925
00:51:30,723 --> 00:51:33,242
ยังคงปฏิบัติในรูปแบบทุกวัน

926
00:51:33,242 --> 00:51:36,141
ทำอย่างไรการภาวนาในชีวิตประจำวัน

927
00:51:36,141 --> 00:51:38,870
จึงจะต่อเนื่องเข้มแข็งกว่านี้ค่ะ

928
00:51:38,870 --> 00:51:41,865
ถ้าไม่ชอบพุทโธก็ใช้กรรมฐานอื่นก็ได้

929
00:51:41,865 --> 00:51:45,597
อันไหนก็ได้ที่เราถนัด

930
00:51:45,597 --> 00:51:48,902
หลวงพ่อเรียนมาจากครูบาอาจารย์ท่านสอนพุทโธ

931
00:51:48,902 --> 00:51:51,682
เวลาพูดก็เลยพุทโธอยู่เรื่อยๆ

932
00:51:51,682 --> 00:51:53,817
จริงๆ ใช้อะไรก็ได้

933
00:51:53,817 --> 00:51:55,990
ถ้าจิตอยู่ในอารมณ์อันเดียว

934
00:51:55,990 --> 00:51:59,881
อย่างต่อเนื่องโดยที่เราไม่ได้บังคับ

935
00:51:59,881 --> 00:52:02,967
สมาธิก็เกิด

936
00:52:02,967 --> 00:52:06,708
ทีนี้อารมณ์อะไรที่จิตจะอยู่
อย่างต่อเนื่องโดยไม่ต้องบังคับได้

937
00:52:06,708 --> 00:52:09,543
อารมณ์ที่อยู่แล้วมีความสุข

938
00:52:09,543 --> 00:52:12,042
ของหนูภาวนาดีนะ

939
00:52:12,042 --> 00:52:16,360
ดีมากๆ เลย ใช้ได้เลย

940
00:52:16,360 --> 00:52:23,411
นี่สงสัยเป็นตัวเก่ง 
อาจารย์เลยซ่อนไว้เบอร์ 4

941
00:52:23,411 --> 00:52:28,139
เบอร์ 1 ก็เก่งนะเสียแต่ว่าเพ่งมากไป

942
00:52:28,139 --> 00:52:31,081
เราจงใจปฏิบัติ เราอยากดี

943
00:52:31,081 --> 00:52:34,132
อยากรู้ อยากเห็น อยากเป็น
อยากได้ อยากดีนี่

944
00:52:34,132 --> 00:52:36,429
ตัวนี้ถ่วงเรา

945
00:52:36,429 --> 00:52:40,478
มันทำให้จิตใจเราไม่เป็นธรรมชาติ

946
00:52:40,478 --> 00:52:45,634
เบอร์ 5

947
00:52:45,634 --> 00:52:50,183
แป๊บหนึ่ง เบอร์ 7 
ไม่ต้องตั้งท่ามาก ดีอยู่แล้ว

948
00:52:50,183 --> 00:52:53,979
ไม่ต้องจะตายขึ้นมานะหายใจ ไม่ได้

949
00:52:53,979 --> 00:52:56,596
ดีแล้วอยู่แล้วไม่ต้องกลัว

950
00:52:56,596 --> 00:52:59,133
ดีทั้งหมดล่ะ

951
00:52:59,133 --> 00:53:01,999
ทั้ง 4 คนที่เหลือใช้ได้ทั้งนั้น

952
00:53:01,999 --> 00:53:03,759
ไม่ต้องกังวล

953
00:53:03,759 --> 00:53:07,275
เบอร์ 5

954
00:53:07,275 --> 00:53:10,800
ภาวนาในรูปแบบเดินจงกรมและนั่งสมาธิ

955
00:53:10,800 --> 00:53:12,857
วันละ 1-2 ชั่วโมง

956
00:53:12,857 --> 00:53:14,272
เช้าและก่อนนอน

957
00:53:14,272 --> 00:53:16,120
ใช้กายเป็นเครื่องอยู่

958
00:53:16,120 --> 00:53:19,969
ในชีวิตประจำวันดูกายและจิตที่เปลี่ยนแปลง

959
00:53:19,969 --> 00:53:22,666
ยังชอบบังคับแทรกแซง

960
00:53:22,666 --> 00:53:24,843
เห็นว่าโลกไม่มีอะไรให้ยึด

961
00:53:24,843 --> 00:53:26,532
แต่ก็หนีไปไม่ได้

962
00:53:26,532 --> 00:53:28,484
ขอหลวงปู่ชี้แนะแนวทางครับ

963
00:53:28,484 --> 00:53:34,935
ที่ฝึกอยู่ใช้ได้ ดีแล้วล่ะ ทำอีก

964
00:53:34,935 --> 00:53:38,463
ส่วนที่เห็นว่าโลกไม่มีอะไรไม่น่ายึด

965
00:53:38,463 --> 00:53:40,659
อันนั้นยังไม่จริง

966
00:53:40,659 --> 00:53:45,070
มันก็ยังแอบยึดอยู่เรื่อยๆ แอบอยากอยู่

967
00:53:45,070 --> 00:53:46,945
เรียนรู้ไป

968
00:53:46,945 --> 00:53:49,046
จนกระทั่งมันเห็นทุกข์ถ่องแท้แล้ว

969
00:53:49,046 --> 00:53:50,496
มันก็ไม่เอาแล้ว

970
00:53:50,496 --> 00:53:52,655
โลกไม่มีอะไรจริงๆ

971
00:53:52,655 --> 00:53:57,654
โลกก็เอาไว้หลอกคนหลงเท่านั้น

972
00:53:57,654 --> 00:54:02,748
เก่ง แต่ตอนนี้จิตออกนอก

973
00:54:02,748 --> 00:54:09,428
เบอร์ 6

974
00:54:09,428 --> 00:54:13,334
ภาวนาในรูปแบบนั่งสมาธิวันละ 1 ชั่วโมง

975
00:54:13,334 --> 00:54:16,090
โดยใจอยู่กับลมหายใจเข้าออก

976
00:54:16,090 --> 00:54:19,321
ในชีวิตประจำวันอยู่กับลมหายใจเข้าออก

977
00:54:19,321 --> 00:54:23,103
มีสติเวลานั่งยืนเดิน

978
00:54:23,103 --> 00:54:26,206
สังเกตตัวเองได้ว่าชอบความสงบ

979
00:54:26,206 --> 00:54:28,202
หลังๆ เวลาเข้าสมาธิ

980
00:54:28,202 --> 00:54:30,491
ใจไม่อยากออกจากความสงบ

981
00:54:30,491 --> 00:54:34,458
มีราคะ มีเมตตา มีจิตฟุ้งซ่าน

982
00:54:34,458 --> 00:54:38,132
มาเจือปนตลอดเวลา แต่บังคับไม่ได้

983
00:54:38,132 --> 00:54:41,538
เพียงแต่รับรู้ไป

984
00:54:41,538 --> 00:54:45,710
แต่ละตัวที่กล่าวมาดับไปบังคับไม่ได้

985
00:54:45,710 --> 00:54:48,515
รู้สึกว่าสมาธิมีคุณภาพ

986
00:54:48,515 --> 00:54:51,249
เนื่องจากมันสงบโดยที่ใจไม่ได้บังคับ

987
00:54:51,249 --> 00:54:52,862
แบบนี้ถูกหรือไม่ครับ

988
00:54:52,862 --> 00:54:55,104
สมาธิดีแล้ว

989
00:54:55,104 --> 00:54:58,352
แต่ว่าจะต้องเจริญปัญญา

990
00:54:58,352 --> 00:55:02,527
สมาธิเอาไว้เจริญปัญญา 
ไม่ได้เอาไว้นอนเล่น

991
00:55:02,527 --> 00:55:04,178
ถ้าใจเราชอบ

992
00:55:04,178 --> 00:55:08,892
ให้รู้ลงไปตรงๆ เลยว่าใจเราชอบสมาธิอันนี้

993
00:55:08,892 --> 00:55:15,173
ดูเข้าไปแล้วเวลาเดินปัญญามัน
ไม่สงบเหมือนตอนทำสมาธิหรอก

994
00:55:15,173 --> 00:55:19,366
คือเวลาที่เจริญปัญญาจิตมันจะทำงานขึ้นมา

995
00:55:19,366 --> 00:55:21,105
คล้ายๆ ฟุ้งซ่าน

996
00:55:21,105 --> 00:55:24,443
เพียงแต่มีสติกำกับอยู่

997
00:55:24,443 --> 00:55:27,618
ทีนี้คนที่ติดสมาธิพอใจในความสงบ

998
00:55:27,618 --> 00:55:30,317
จะไม่ยอมเดินปัญญา

999
00:55:30,317 --> 00:55:33,766
ก็เสียโอกาส คล้ายๆ

1000
00:55:33,766 --> 00:55:36,767
อยากได้ของดีมากๆ เลย

1001
00:55:36,767 --> 00:55:42,406
เราไปได้ของระดับรองแล้วเราพอใจแล้ว

1002
00:55:42,406 --> 00:55:55,813
ทำสมาธิให้หลวงพ่อดูสิ

1003
00:55:55,813 --> 00:55:57,534
ตรงนี้สังเกตเห็นไหมว่า

1004
00:55:57,534 --> 00:56:00,645
จิตเราเคลื่อนไปอยู่ที่อารมณ์กรรมฐาน

1005
00:56:00,645 --> 00:56:04,222
มองออกไหม ให้รู้ทันตัวนี้

1006
00:56:04,222 --> 00:56:07,445
แล้วเราเดินปัญญาในสมาธิได้

1007
00:56:07,445 --> 00:56:09,893
ชอบสมาธิก็เดินปัญญาในสมาธินี่ล่ะ

1008
00:56:09,893 --> 00:56:12,525
ใครจะมาทำไม

1009
00:56:12,525 --> 00:56:15,277
ทำใหม่ซิ

1010
00:56:15,277 --> 00:56:23,051
ไม่ต้องตั้งใจแรง ตรงนี้ตั้งใจแรงไป

1011
00:56:23,051 --> 00:56:26,486
ผ่อนคลายกว่านี้ จงใจแรงไปแล้ว

1012
00:56:26,486 --> 00:56:35,965
ธรรมดาๆ

1013
00:56:35,965 --> 00:56:37,094
ถอยออกมา

1014
00:56:37,094 --> 00:56:40,925
มันไม่ได้อย่างเมื่อกี้ รู้สึกไหม

1015
00:56:40,925 --> 00:56:46,490
เวลาที่จิตเดินปัญญามันไม่สงบเฉยๆ หรอก

1016
00:56:46,490 --> 00:56:48,449
เมื่อกี้จิตมัน

1017
00:56:48,449 --> 00:56:51,264
หลวงพ่อกระตุ้นให้มันเดินปัญญา

1018
00:56:51,264 --> 00:56:54,654
ที่มันไหลไปที่อารมณ์กรรมฐาน พอเรารู้ทัน

1019
00:56:54,654 --> 00:56:56,448
จิตก็ตั้งมั่นขึ้นมา

1020
00:56:56,448 --> 00:56:58,820
คราวนี้มันจะออกไปคอยรู้แล้ว

1021
00:56:58,820 --> 00:57:01,881
มันก็เลยส่ายไปส่ายมาอยู่ข้างใน

1022
00:57:01,881 --> 00:57:03,260
ถ้ามันส่ายๆ อย่างนี้

1023
00:57:03,260 --> 00:57:06,363
กลับมาทำความสงบเหมือนเดิม

1024
00:57:06,363 --> 00:57:08,372
ให้สงบแน่วแน่ลงไป

1025
00:57:08,372 --> 00:57:10,555
แล้วคลายออก

1026
00:57:10,555 --> 00:57:12,581
แล้วดูการทำงานของจิตใจไป

1027
00:57:12,581 --> 00:57:15,989
เราจะเห็นจิตเราไหลไปอยู่ที่อารมณ์กรรมฐาน

1028
00:57:15,989 --> 00:57:17,181
ให้รู้ทันเอา

1029
00:57:17,181 --> 00:57:20,713
ตอนนี้จิตไหลไปอยู่ในความคิด รู้สึกไหม

1030
00:57:20,713 --> 00:57:22,814
รู้ทันอย่างนี้

1031
00:57:22,814 --> 00:57:25,587
เพราะฉะนั้นอยู่ในสมาธิเราก็เจริญปัญญาได้

1032
00:57:25,587 --> 00:57:27,718
ออกมาข้างนอกก็ดูได้

1033
00:57:27,718 --> 00:57:30,687
เพราะว่าเราสามารถเห็นจิตมันไหลไปคิด

1034
00:57:30,687 --> 00:57:33,839
นี่เจริญสติในชีวิตประจำวัน

1035
00:57:33,839 --> 00:57:38,419
ฉะนั้นตอนนั่งสมาธิแล้ว
เราเห็นจิตไหลไปอยู่ที่ลมหายใจ

1036
00:57:38,419 --> 00:57:40,222
อันนี้เราเดินปัญญาอยู่ภายใน

1037
00:57:40,222 --> 00:57:43,908
เราเห็นจิตเป็นอนัตตา ไหลไปได้เอง

1038
00:57:43,908 --> 00:57:47,670
ออกมาข้างนอกเราเห็นจิตมันไหลไปคิดได้เอง

1039
00:57:47,670 --> 00:57:51,689
เพราะฉะนั้นฝึกให้มันเดินปัญญาต่อให้ได้

1040
00:57:51,689 --> 00:57:56,415
แต่อย่าให้เสียสมาธิ มีสมาธิดีแล้วล่ะ

1041
00:57:56,415 --> 00:58:01,859
เบอร์ 7

1042
00:58:01,859 --> 00:58:05,106
ภาวนาในรูปแบบโดยการดูการเคลื่อนไหว

1043
00:58:05,106 --> 00:58:08,204
ชอบนั่งสมาธิเพราะเบาสบาย

1044
00:58:08,204 --> 00:58:10,661
กลัวติดเลยไม่นั่ง

1045
00:58:10,661 --> 00:58:13,663
ในชีวิตประจำวันดูการเคลื่อนไหว

1046
00:58:13,663 --> 00:58:15,858
แต่ดูได้ไม่ตลอด

1047
00:58:15,858 --> 00:58:19,226
รู้สึกว่าสติไม่สามารถต่อเนื่องได้

1048
00:58:19,226 --> 00:58:24,815
ดูการเคลื่อนไหวที่ทำอยู่ถูกต้องไหมคะ

1049
00:58:24,815 --> 00:58:28,041
จงใจหายใจรู้ไหม

1050
00:58:28,041 --> 00:58:29,409
รู้ทันนะ

1051
00:58:29,409 --> 00:58:33,129
เราดูกายอย่างที่มันเป็น ไม่ต้องจงใจ

1052
00:58:33,129 --> 00:58:35,286
ที่ฝึกอยู่ดีนะ

1053
00:58:35,286 --> 00:58:40,800
ไปทำได้แล้ว ทำต่อไป ทำถูกแล้ว

1054
00:58:40,800 --> 00:58:46,979
อ้าวคนสุดท้าย พักเสียหน่อยดีไหม

1055
00:58:46,979 --> 00:58:51,574
อ้าวๆ ส่งเลยก็แล้วกัน

1056
00:58:51,574 --> 00:58:55,114
เบอร์ 8: ภาวนาในรูปแบบ

1057
00:58:55,114 --> 00:58:57,106
สวดมนต์ครึ่งชั่วโมง

1058
00:58:57,106 --> 00:58:59,244
นั่งสมาธิครึ่งชั่วโมง

1059
00:58:59,244 --> 00:59:01,028
ดูร่างกายหายใจ

1060
00:59:01,028 --> 00:59:04,117
จิตเกิดความสว่าง มีจิตรู้

1061
00:59:04,117 --> 00:59:07,341
ในชีวิตประจำวันดูร่างกายเคลื่อนไหว

1062
00:59:07,341 --> 00:59:10,980
จิตโกรธก็รู้ จิตโมโหรู้ หลงรู้

1063
00:59:10,980 --> 00:59:15,132
มีความอยากก็รู้ บางครั้งก็ลืมตัว

1064
00:59:15,132 --> 00:59:18,440
จิตเข้าถึงฐานและ
แยกธาตุแยกขันธ์ได้หรือยังคะ

1065
00:59:18,440 --> 00:59:23,152
ได้ แต่เบอร์ 8

1066
00:59:23,152 --> 00:59:27,872
ยังชินที่จะบังคับจิตให้นิ่งอยู่

1067
00:59:27,872 --> 00:59:30,316
ไม่ต้องน้อมให้มันนิ่ง

1068
00:59:30,316 --> 00:59:32,377
ทำสมาธิก็ทำไป

1069
00:59:32,377 --> 00:59:35,246
เวลามันจะนิ่งมันก็นิ่งของมันเอง

1070
00:59:35,246 --> 00:59:37,052
อย่าพยายามทำมันให้นิ่ง

1071
00:59:37,052 --> 00:59:39,534
ใจมันจะทื่อๆ ไป

1072
00:59:39,534 --> 00:59:43,185
มันจะแน่นๆ รู้สึกไหมมันจะแน่นๆ

1073
00:59:43,185 --> 00:59:45,803
ที่แน่นๆ เพราะเราจงใจ

1074
00:59:45,803 --> 00:59:48,696
ฉะนั้นเรานั่งสมาธิอะไรก็ทำไปเถอะ

1075
00:59:48,696 --> 00:59:51,613
สงบก็ช่างไม่สงบก็ช่าง ทำไปเถอะ

1076
00:59:51,613 --> 00:59:56,136
แล้วมันสงบเอง อันนั้นถึงจะดี

1077
00:59:56,136 --> 01:00:00,283
นี่เริ่มบังคับแล้วรู้สึกไหม ตรงจุดนี้

1078
01:00:00,283 --> 01:00:02,160
ให้รู้ทันตรงนี้

1079
01:00:02,160 --> 01:00:04,799
ตัวนี้ที่ทำให้เสียเวลา

1080
01:00:04,799 --> 01:00:11,072
กลายเป็นว่าเราน้อมจิต
บังคับจิตให้มันไปนิ่งๆ อยู่เฉยๆ

1081
01:00:11,072 --> 01:00:13,013
ทำสมาธิไป

1082
01:00:13,013 --> 01:00:21,883
แล้วจิตเป็นอย่างไร แอบไปทำอะไร เรารู้ทัน

1083
01:00:21,883 --> 01:00:26,329
ตรงนี้สติอ่อนลงไปแล้ว โมหะแทรก

1084
01:00:26,329 --> 01:00:28,247
ให้รู้ทัน

1085
01:00:28,247 --> 01:00:34,385
เออ รู้สึกตัวให้แรงขึ้นนิดหนึ่ง

1086
01:00:34,385 --> 01:00:36,289
รู้ไประดับนี้

1087
01:00:36,289 --> 01:00:39,134
แล้วคอยดูไปเรื่อยๆ

1088
01:00:39,134 --> 01:00:43,594
เกิดความเปลี่ยนแปลง
อะไรขึ้นที่จิตก็คอยรู้ทันไป

1089
01:00:43,594 --> 01:00:47,938
แล้วออกจากสมาธิให้พิจารณาร่างกายไปเลย

1090
01:00:47,938 --> 01:00:50,510
ผมขนเล็บฟันหนังเนื้อเอ็นกระดูก

1091
01:00:50,510 --> 01:00:52,866
เป็นปฏิกูล เป็นอสุภ

1092
01:00:52,866 --> 01:00:55,483
ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

1093
01:00:55,483 --> 01:01:00,637
ออกจากสมาธิมาพิจารณาตัวนี้เลย

1094
01:01:00,637 --> 01:01:06,964
วันนี้เอาเท่านี้ก็แล้วกัน 10 โมงพอดี

1095
01:01:06,964 --> 01:01:12,117
ของท่านอาจารย์ติดสมาธิ

1096
01:01:12,117 --> 01:01:15,890
ไปน้อมจิตให้มันนิ่งๆ เฉยๆ

1097
01:01:15,890 --> 01:01:18,620
คลายออกให้มันทำงาน

1098
01:01:18,620 --> 01:01:20,193
รู้สึกร่างกายไป

1099
01:01:20,193 --> 01:01:22,366
อาศัยร่างกายเป็นวิหารธรรม

1100
01:01:22,366 --> 01:01:24,100
ขยับเขยื้อนไป

1101
01:01:24,100 --> 01:01:26,064
กวาดวัดทำอะไรต่ออะไรไป

1102
01:01:26,064 --> 01:01:29,620
เห็นร่างกายมันทำงานใจเราเป็นคนดู

1103
01:01:29,620 --> 01:01:31,295
ดูอย่างนี้เรื่อยๆ

1104
01:01:31,295 --> 01:01:34,965
ไม่อย่างนั้นมันจะไม่พัฒนา จะเฉยๆ

1105
01:01:34,965 --> 01:01:36,502
กี่ปีมันก็อยู่อย่างนั้นล่ะ

1106
01:01:36,502 --> 01:01:41,657
เพราะมันติดสมาธิเฉยๆ