1
00:00:04,650 --> 00:00:10,354
เจริญพร

2
00:00:10,354 --> 00:00:15,374
เช้าๆ วันอาทิตย์มาฟังธรรมก็ดี

3
00:00:15,374 --> 00:00:28,570
ได้มีแรงเอาไว้สู้กิเลสอีกหลายวัน

4
00:00:28,570 --> 00:00:35,132
ธรรมะเป็นของร่มเย็น โลกมันเร่าร้อน

5
00:00:35,132 --> 00:00:39,043
เราฝึกปฏิบัติกันไป

6
00:00:39,043 --> 00:00:42,742
จิตใจเราร่มเย็นเป็นสุข

7
00:00:42,742 --> 00:00:45,173
โลกข้างนอกเราแก้มันไม่ได้

8
00:00:45,173 --> 00:00:50,451
มันวุ่นวายอย่างนี้ ธรรมดาของโลก

9
00:00:50,451 --> 00:00:56,031
เรามาฝึกจิตใจของเราเอง ให้อยู่กับโลกได้

10
00:00:56,031 --> 00:01:02,853
โดยที่เราไม่ร้อนตามมันไปด้วย

11
00:01:02,853 --> 00:01:07,153
ธรรมะเป็นของร่มเย็น

12
00:01:07,153 --> 00:01:13,899
เสียดายชาวพุทธเราส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจธรรมะ

13
00:01:13,899 --> 00:01:16,393
เป็นพุทธแต่ชื่อ

14
00:01:16,393 --> 00:01:23,386
ไม่เคยลิ้มรสเลยว่า
รสของธรรมะนั้นวิเศษแค่ไหน

15
00:01:23,386 --> 00:01:27,265
เราไปตามวัดตามอะไรอย่างนี้ เห็น

16
00:01:27,265 --> 00:01:35,104
พากันไหว้พวกเทวรูปพวก
สิ่งศักดิ์สิทธิ์นอกพระพุทธศาสนา

17
00:01:35,104 --> 00:01:37,185
ไหว้ต้นตะเคียนไหว้อะไรอย่างนี้

18
00:01:37,185 --> 00:01:42,673
ตามวัด เยอะแยะ

19
00:01:42,673 --> 00:01:46,127
วัดที่สอนกรรมฐานจริงๆ คนก็ไม่ค่อยเข้า

20
00:01:46,127 --> 00:01:50,497
คนก็ชอบเข้าวัดแบบนั้น มันพอดีกัน

21
00:01:50,497 --> 00:01:54,709
พอดีกับสภาพจิตใจ

22
00:01:54,709 --> 00:01:58,152
คนที่จะสนใจธรรมะก็ต้องมีบุญมีบารมี

23
00:01:58,152 --> 00:02:00,981
สะสมมามากพอ

24
00:02:00,981 --> 00:02:03,825
คนส่วนใหญ่อินทรีย์ก็ยังอ่อน

25
00:02:03,825 --> 00:02:08,510
เขาก็ต้องการที่พึ่งแบบโลกๆ ไป

26
00:02:08,510 --> 00:02:12,808
ทำแล้วเฮง ทำแล้วรวย

27
00:02:12,808 --> 00:02:15,877
ทำแล้วได้ผลประโยชน์

28
00:02:15,877 --> 00:02:19,071
มุ่งไปที่ตรงนั้น

29
00:02:19,071 --> 00:02:24,633
ถามว่ามันมีประโยชน์ไหม มันก็มีนะ

30
00:02:24,633 --> 00:02:29,814
แต่ประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่สูงสุด

31
00:02:29,814 --> 00:02:31,791
ที่พระพุทธศาสนาจะให้ได้

32
00:02:31,791 --> 00:02:38,146
คนกลับไม่ค่อยเข้าใจไม่ค่อยสนใจ

33
00:02:38,146 --> 00:02:43,971
ฉะนั้นเราต้องลงมือศึกษาปฏิบัติให้จริงจัง

34
00:02:43,971 --> 00:02:46,921
อย่าทำเป็นเล่น

35
00:02:46,921 --> 00:02:50,469
เวลาของแต่ละคนมีไม่มาก

36
00:02:50,469 --> 00:02:54,357
เวลาของเราหมดไปทุกวันๆ

37
00:02:54,357 --> 00:02:59,403
ครูบาอาจารย์ก็ร่อยหรอลงทุกทีแล้ว

38
00:02:59,403 --> 00:03:02,566
เมื่อ 40 กว่าปี 50 ปีก่อน

39
00:03:02,566 --> 00:03:06,962
สมัยหลวงพ่อออกศึกษาธรรมะ

40
00:03:06,962 --> 00:03:13,170
ครูบาอาจารย์ที่ดีๆ ยังมีเยอะ

41
00:03:13,170 --> 00:03:15,996
ยิ่งทางอีสาน

42
00:03:15,996 --> 00:03:18,790
มีครูบาอาจารย์ดีๆ เต็มไปหมดเลย

43
00:03:18,790 --> 00:03:22,668
ถนนสายเดียวนี่วิ่งไปสักพักหนึ่งก็เจอ

44
00:03:22,668 --> 00:03:27,056
วัดนี้องค์นี้อยู่ วัดนี้องค์นี้อยู่

45
00:03:27,056 --> 00:03:31,058
เดี๋ยวนี้พอผ่านไป วัดนี้องค์นี้เคยอยู่

46
00:03:31,058 --> 00:03:34,360
ที่วัดนี้องค์นี้ก็เคยอยู่

47
00:03:34,360 --> 00:03:36,446
มีแต่คำว่าเคยอยู่

48
00:03:36,446 --> 00:03:40,803
ท่านไม่ได้อยู่ด้วยแล้ว

49
00:03:40,803 --> 00:03:44,550
สมัยก่อนหลวงพ่อเลยชอบวันหยุด

50
00:03:44,550 --> 00:03:47,908
จะออกไปทางอีสานหรือไม่ก็ขึ้นไปทางเหนือ

51
00:03:47,908 --> 00:03:53,024
ไปหาครูบาอาจารย์ทางเชียงใหม่เชียงราย

52
00:03:53,024 --> 00:03:57,073
ส่วนใหญ่จะไปทางอีสานครูบาอาจารย์เยอะ

53
00:03:57,073 --> 00:04:00,231
ไปแล้วมันมีความสุข

54
00:04:00,231 --> 00:04:01,654
ไปกินข้าววัด

55
00:04:01,654 --> 00:04:07,538
ไปภาวนาอยู่ในวัด ไปนอนอยู่ในวัด

56
00:04:07,538 --> 00:04:11,301
อาหารที่กินก็อาหารชาวบ้านธรรมดา

57
00:04:11,301 --> 00:04:15,644
น้ำพริกกับผักอะไรอย่างนี้

58
00:04:15,644 --> 00:04:18,805
กินอาหารอย่างนั้นจริงๆ เราไม่ค่อยคุ้นเคย

59
00:04:18,805 --> 00:04:21,027
เราคนเมือง

60
00:04:21,027 --> 00:04:23,899
แต่เราไปอยู่อย่างนั้นเรารู้สึก

61
00:04:23,899 --> 00:04:30,133
มันไม่มีภาระทางใจ ใจมันสบาย

62
00:04:30,133 --> 00:04:33,807
นอนมีกุฏิก็นอน

63
00:04:33,807 --> 00:04:39,350
ไม่มีก็ไปผูกกลดอยู่ใต้ต้นไม้

64
00:04:39,350 --> 00:04:42,486
ผ่านเวลากลางคืน

65
00:04:42,486 --> 00:04:47,295
ออกมาเดินจงกรมใต้แสงเดือนแสงดาว

66
00:04:47,295 --> 00:04:51,602
สงบวิเวก มีป่ามีเขา

67
00:04:51,602 --> 00:04:57,043
กลางคืนก็มีสัตว์ร้อง มีนกมีแมลงร้อง

68
00:04:57,043 --> 00:04:59,686
มันไม่ยั่วกิเลสเรา

69
00:04:59,686 --> 00:05:03,788
เราก็ภาวนาร่มเย็นเป็นสุข

70
00:05:03,788 --> 00:05:05,861
นี่ฝึกตัวเองมาทุกวัน

71
00:05:05,861 --> 00:05:09,515
อยู่ง่าย กินง่าย นอนง่าย

72
00:05:09,515 --> 00:05:13,651
แล้วเวลาส่วนใหญ่เอาไว้เจริญสติ

73
00:05:13,651 --> 00:05:16,523
ถึงเวลาก็นั่งสมาธิเดินจงกรม

74
00:05:16,523 --> 00:05:19,808
ไหว้พระสวดมนต์

75
00:05:19,808 --> 00:05:26,408
เวลาที่เหลือเจริญสติในชีวิตประจำวัน

76
00:05:26,408 --> 00:05:28,331
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

77
00:05:28,331 --> 00:05:32,229
เป็นเรื่องสำคัญมากเลย

78
00:05:32,229 --> 00:05:37,483
หลวงปู่มั่นท่านเคยสอน หลวงพ่อไม่ทันท่าน

79
00:05:37,483 --> 00:05:40,691
แต่ว่าครูบาอาจารย์ที่เป็นลูกศิษย์ท่าน

80
00:05:40,691 --> 00:05:44,094
เคยเล่าให้ฟัง

81
00:05:44,094 --> 00:05:50,336
อย่างท่านสอนบอกว่าทำสมาธิมากเนิ่นช้า

82
00:05:50,336 --> 00:05:53,545
คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน

83
00:05:53,545 --> 00:05:56,421
หัวใจสำคัญของการปฏิบัติ

84
00:05:56,421 --> 00:06:00,398
คือการเจริญสติในชีวิตประจำวัน

85
00:06:00,398 --> 00:06:04,221
หัวใจอยู่ตรงนี้

86
00:06:04,221 --> 00:06:07,335
เก่งเฉพาะตอนนั่งสมาธิตอนเดินจงกรม

87
00:06:07,335 --> 00:06:09,586
ไม่ได้กินหรอก

88
00:06:09,586 --> 00:06:13,024
วันหนึ่งจะนั่งเท่าไรจะเดินเท่าไร

89
00:06:13,024 --> 00:06:16,060
เวลาส่วนใหญ่ถ้าภาวนาไม่เป็น

90
00:06:16,060 --> 00:06:21,773
โอกาสจะได้มรรคผลนิพพานยากเหลือเกิน

91
00:06:21,773 --> 00:06:26,935
หลวงพ่อภาวนาเจริญสติเป็นหลักเลย

92
00:06:26,935 --> 00:06:29,577
บางช่วงยังพลาดพลั้ง

93
00:06:29,577 --> 00:06:32,059
ไม่ยอมทำสมาธิ รู้สึกเสียเวลา

94
00:06:32,059 --> 00:06:35,018
ขี้เกียจทำสมาธิ

95
00:06:35,018 --> 00:06:38,611
พอหลายๆ วันเข้ากำลังสมาธิไม่พอ

96
00:06:38,611 --> 00:06:41,119
เดินปัญญาไม่ได้จริง

97
00:06:41,119 --> 00:06:44,437
เพราะฉะนั้นสมาธิก็ต้องทำ

98
00:06:44,437 --> 00:06:50,349
เวลาส่วนใหญ่ของหลวงพ่อ
ใช้การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

99
00:06:50,349 --> 00:06:53,661
เพราะหลวงปู่ดูลย์ท่านสอนหลวงพ่อมา

100
00:06:53,661 --> 00:06:56,338
ให้อ่านจิตตนเอง

101
00:06:56,338 --> 00:06:58,705
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

102
00:06:58,705 --> 00:07:01,388
กับการอ่านจิตตนเอง

103
00:07:01,388 --> 00:07:05,367
มันมารวมเข้าด้วยกันได้

104
00:07:05,367 --> 00:07:11,004
เราสามารถปฏิบัติในชีวิตธรรมดานี่ล่ะ

105
00:07:11,004 --> 00:07:13,514
เมื่อตาเห็นรูป

106
00:07:13,514 --> 00:07:17,179
เกิดความรู้สึกแปลกปลอมขึ้นในใจเรา

107
00:07:17,179 --> 00:07:19,911
ทีแรกใจเราเฉยๆ

108
00:07:19,911 --> 00:07:23,571
พอตาเราเห็นดอกไม้สวยงาม

109
00:07:23,571 --> 00:07:25,613
ใจเราเกิดความชอบขึ้นมา

110
00:07:25,613 --> 00:07:27,978
ใจเรามีความเปลี่ยนแปลงแล้ว

111
00:07:27,978 --> 00:07:29,552
เรามีสติรู้ทัน

112
00:07:29,552 --> 00:07:33,516
ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในใจเรา

113
00:07:33,516 --> 00:07:36,282
เวลาหูเราได้ยินเสียง

114
00:07:36,282 --> 00:07:38,468
เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นในใจเรา

115
00:07:38,468 --> 00:07:43,391
อย่างมีเสียงคนมาด่าเรา

116
00:07:43,391 --> 00:07:49,037
จิตใจเราเกิดโทสะขึ้นมา เรามีสติรู้ทัน

117
00:07:49,037 --> 00:07:52,041
จมูกได้กลิ่น

118
00:07:52,041 --> 00:07:54,753
ได้กลิ่นหอมใจเราชอบ

119
00:07:54,753 --> 00:07:58,079
หรือบางทีได้กลิ่นหอมแล้วใจเราเกิดสงสัย

120
00:07:58,079 --> 00:08:02,225
นี่กลิ่นอะไร กลิ่นดอกไม้อะไร

121
00:08:02,225 --> 00:08:06,162
พอความสงสัยเกิดขึ้น
หลวงพ่อไม่ได้ไปดูดอกไม้

122
00:08:06,162 --> 00:08:10,971
หลวงพ่อดูลงไปที่จิตใจตัวเอง จิตสงสัย

123
00:08:10,971 --> 00:08:16,043
เราก็เห็นความสงสัย
เกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วก็ดับไป

124
00:08:16,043 --> 00:08:19,615
บางทีได้กลิ่นอย่างนี้เหม็น

125
00:08:19,615 --> 00:08:22,562
ใจรำคาญ ใจไม่ชอบ

126
00:08:22,562 --> 00:08:26,004
รู้ลงไปที่ใจที่ไม่ชอบ

127
00:08:26,004 --> 00:08:29,271
การปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

128
00:08:29,271 --> 00:08:33,785
หลักการง่ายๆ มีตาก็ดู มีหูก็ฟัง

129
00:08:33,785 --> 00:08:36,239
มีจมูกก็ดมกลิ่น มีลิ้นก็รู้รส

130
00:08:36,239 --> 00:08:38,510
มีกายก็กระทบสัมผัส

131
00:08:38,510 --> 00:08:41,095
มีใจก็คิดนึกไปตามธรรมชาติธรรมดา

132
00:08:41,095 --> 00:08:44,152
ไม่ห้าม

133
00:08:44,152 --> 00:08:47,936
ใจเราจะคิดดีคิดร้ายอะไร ห้ามได้ที่ไหน

134
00:08:47,936 --> 00:08:50,168
จิตมันเป็นอนัตตา

135
00:08:50,168 --> 00:08:52,126
บางทีเราอยากคิดแต่เรื่องดีๆ

136
00:08:52,126 --> 00:08:54,423
อ้าว มันกลายไปคิดเรื่องชั่วๆ

137
00:08:54,423 --> 00:08:58,008
คิดเรื่องกิเลสตัณหาอะไร

138
00:08:58,008 --> 00:09:01,902
ทีนี้พอใจมันคิดไปในทางไม่ดี

139
00:09:01,902 --> 00:09:03,205
อกุศลเกิด

140
00:09:03,205 --> 00:09:05,579
จิตเรามีน้ำหนักขึ้นมา

141
00:09:05,579 --> 00:09:09,163
จิตเราเศร้าหมองอึดอัดขัดข้อง

142
00:09:09,163 --> 00:09:11,387
เรามีสติรู้ทันจิต

143
00:09:11,387 --> 00:09:14,137
โอ้ ตอนนี้จิตเราเศร้าหมองแล้ว

144
00:09:14,137 --> 00:09:16,093
หรือเวลาที่จิตเราเป็นกุศล

145
00:09:16,093 --> 00:09:18,286
เรามีสติรู้ลงไป

146
00:09:18,286 --> 00:09:19,884
อย่างเวลาเห็นครูบาอาจารย์

147
00:09:19,884 --> 00:09:23,344
บางทีจิตเรามีปีติ

148
00:09:23,344 --> 00:09:27,428
ดีใจได้เห็นครูบาอาจารย์มีปีติ

149
00:09:27,428 --> 00:09:29,555
เราแทนที่จะไปดูแค่ครูบาอาจารย์

150
00:09:29,555 --> 00:09:33,904
เราก็เห็นจิตใจมีปีติขึ้นมา

151
00:09:33,904 --> 00:09:38,405
จิตใจฟังธรรมไป จิตใจเรามีความสุข

152
00:09:38,405 --> 00:09:41,299
ไม่ได้มัวแต่นั่งฟังเพลินๆ ไป

153
00:09:41,299 --> 00:09:44,976
จิตใจเรามีความสุข รู้ว่ามีความสุข

154
00:09:44,976 --> 00:09:49,712
นี่การปฏิบัติจริงๆ สำคัญมากเลยนะตรงนี้

155
00:09:49,712 --> 00:09:53,451
แล้วส่วนใหญ่ก็ละเลยกัน ไม่สนใจ

156
00:09:53,451 --> 00:09:57,860
แล้วกำหนดอะไรต่ออะไรสอนอะไรกันแปลกๆ ไป

157
00:09:57,860 --> 00:10:01,746
ละเลยการเจริญสติในชีวิตประจำวัน

158
00:10:01,746 --> 00:10:05,405
ซึ่งหลวงปู่มั่นบอกหัวใจของการปฏิบัติเลย

159
00:10:05,405 --> 00:10:08,708
การมีสติในชีวิตประจำวัน

160
00:10:08,708 --> 00:10:11,747
ฉะนั้นถ้าเราอยากมีสติในชีวิตประจำวัน

161
00:10:11,747 --> 00:10:13,770
เราต้องฝึกตัวเอง

162
00:10:13,770 --> 00:10:16,863
หัดอ่านใจตัวเองให้ออก

163
00:10:16,863 --> 00:10:20,355
ตาเราเห็นรูปเกิดความเปลี่ยนแปลงที่จิตใจ

164
00:10:20,355 --> 00:10:22,533
อย่างเกิดสุข เกิดทุกข์

165
00:10:22,533 --> 00:10:24,645
เกิดกุศล เกิดอกุศล

166
00:10:24,645 --> 00:10:26,925
ให้เรามีสติรู้

167
00:10:26,925 --> 00:10:29,291
อย่างเราเห็นผู้หญิงสวยๆ

168
00:10:29,291 --> 00:10:33,444
จิตเรามีราคะขึ้นมา ให้มีสติรู้

169
00:10:33,444 --> 00:10:36,717
ไม่ใช่จำเป็นว่าต้องทำเฉยๆ

170
00:10:36,717 --> 00:10:40,416
เห็นผู้หญิงสวยๆ ก็กดจิตไว้

171
00:10:40,416 --> 00:10:44,298
เพ่งๆๆ ลงไป ไม่ให้มีความรู้สึกขึ้นมา

172
00:10:44,298 --> 00:10:47,968
นั่นไม่ใช่การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

173
00:10:47,968 --> 00:10:49,972
แต่เป็นการเพ่ง

174
00:10:49,972 --> 00:10:53,547
เพ่งอยู่ในชีวิตจริงๆ เลย เพ่งมากๆ

175
00:10:53,547 --> 00:10:55,799
ใจก็จะแข็งทื่อๆ ไป

176
00:10:55,799 --> 00:10:58,332
เหมือนอย่างพระองค์นี้

177
00:10:58,332 --> 00:11:03,821
ใจก็ทื่อๆ ไป ไปเพ่งเอา

178
00:11:03,821 --> 00:11:08,383
ฉะนั้นเราต้องฝึกหัดอ่านความรู้สึกตัวเอง

179
00:11:08,383 --> 00:11:10,882
ตากระทบรูป

180
00:11:10,882 --> 00:11:12,253
เกิดสุข เกิดทุกข์

181
00:11:12,253 --> 00:11:16,120
เกิดกุศล เกิดอกุศล ให้มีสติรู้ทัน

182
00:11:16,120 --> 00:11:18,212
หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น

183
00:11:18,212 --> 00:11:21,467
ลิ้นกระทบรส กายกระทบสัมผัส

184
00:11:21,467 --> 00:11:23,478
เกิดสุข เกิดทุกข์ เกิดกุศล อกุศล

185
00:11:23,478 --> 00:11:24,959
ให้มีสติรู้ทัน

186
00:11:24,959 --> 00:11:27,882
เกิดที่ไหน เกิดที่ใจเรา

187
00:11:27,882 --> 00:11:30,126
ถ้าจิตเราคิด

188
00:11:30,126 --> 00:11:33,070
เราเกิดสุข เกิดทุกข์ เกิดกุศลอกุศล

189
00:11:33,070 --> 00:11:35,620
ให้มีสติรู้ทัน

190
00:11:35,620 --> 00:11:37,527
มันยากไหมที่จะรู้

191
00:11:37,527 --> 00:11:41,027
ไม่ยาก แต่ละเลยที่จะรู้

192
00:11:41,027 --> 00:11:43,523
อย่างเราขับรถอยู่คนมาปาดหน้าเรา

193
00:11:43,523 --> 00:11:46,700
ขับรถปาดหน้าเรา เราโกรธ

194
00:11:46,700 --> 00:11:50,313
คนที่ไม่ได้ปฏิบัติจะไปมองรถที่ปาดเรา

195
00:11:50,313 --> 00:11:52,617
เดี๋ยวจะไปเอาคืน

196
00:11:52,617 --> 00:11:57,230
ส่วนเรานักปฏิบัติเจริญสติในชีวิตประจำวัน

197
00:11:57,230 --> 00:12:00,149
คนเขาขับรถปาดหน้าเรา เราโกรธ

198
00:12:00,149 --> 00:12:03,366
เราเห็นความโกรธเกิดขึ้นที่จิตใจเรา

199
00:12:03,366 --> 00:12:06,631
นี่อย่างนี้ถึงจะเรียกว่าใช้ได้

200
00:12:06,631 --> 00:12:12,028
ลำพังคนปาดหน้าเราแล้วเราก็ไปมองเขา

201
00:12:12,028 --> 00:12:15,164
เรียกว่าหลง หลงไปดู

202
00:12:15,164 --> 00:12:17,454
เกิดพยาบาทวิตก

203
00:12:17,454 --> 00:12:21,601
คิดจะเอาคืน นี่พยาบาทวิตก

204
00:12:21,601 --> 00:12:28,111
ฉะนั้นการภาวนาจะว่ายาก มันไม่ยากเลย

205
00:12:28,111 --> 00:12:31,705
เราไม่ได้บังคับตัวเอง กดข่มตัวเอง

206
00:12:31,705 --> 00:12:34,250
จิตใจเราเป็นอย่างไร เราก็คอยรู้ไป

207
00:12:34,250 --> 00:12:38,732
อย่างที่มันเป็น ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย

208
00:12:38,732 --> 00:12:41,357
แต่จะว่าง่ายมันก็ไม่ง่าย

209
00:12:41,357 --> 00:12:45,413
เพราะเราไม่เคยชินที่จะรู้ใจตัวเอง

210
00:12:45,413 --> 00:12:47,858
มันยากเพราะเราไม่เคยชินที่จะรู้

211
00:12:47,858 --> 00:12:50,031
เท่านั้นล่ะ

212
00:12:50,031 --> 00:12:52,925
ถ้าหัดฝึกจนเคยชินที่จะรู้

213
00:12:52,925 --> 00:12:54,815
การจะอ่านใจตัวเอง

214
00:12:54,815 --> 00:12:58,128
ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปเลย

215
00:12:58,128 --> 00:13:01,461
หลวงพ่อไม่ได้ฝึกอะไรมากมาย

216
00:13:01,461 --> 00:13:05,732
ตอนเด็กๆ ก็ทำสมาธิก็ได้แต่ความสงบ

217
00:13:05,732 --> 00:13:08,127
ก็ออกรู้โน้นรู้นี้ไปเรื่อยๆ

218
00:13:08,127 --> 00:13:11,871
หาสาระแก่นสารอะไรไม่ได้

219
00:13:11,871 --> 00:13:15,398
มาเจอหลวงปู่ดูลย์ท่านบอกให้อ่านจิตตัวเอง

220
00:13:15,398 --> 00:13:17,614
หลวงพ่อก็ตามรู้ตามเห็นจิตใจ

221
00:13:17,614 --> 00:13:20,031
นี่วิธีอ่านจิตตัวเอง

222
00:13:20,031 --> 00:13:22,598
ทำอย่างที่หลวงพ่อบอก

223
00:13:22,598 --> 00:13:25,512
ไม่ใช่ไปนั่งจ้องอยู่ที่จิต

224
00:13:25,512 --> 00:13:27,957
นั่งเฝ้าจิตดูว่าเมื่อไร

225
00:13:27,957 --> 00:13:30,039
จะมีอะไรเกิดขึ้นในจิตใจเรา

226
00:13:30,039 --> 00:13:32,170
นั่งเฝ้าอยู่อย่างนี้

227
00:13:32,170 --> 00:13:35,616
อันนั้นไม่ใช่ ใช้ไม่ได้เลย

228
00:13:35,616 --> 00:13:38,988
เมื่อไรเราจงใจไปนั่งเฝ้าเอา

229
00:13:38,988 --> 00:13:41,581
จิตจะนิ่งๆ ทื่อๆ แข็งๆ ไป

230
00:13:41,581 --> 00:13:43,781
ไม่มีอะไรให้ดูหรอก

231
00:13:43,781 --> 00:13:45,999
ฉะนั้นอย่าไปดักดู

232
00:13:45,999 --> 00:13:48,349
ให้ตาหูจมูกลิ้นกายใจกระทบอารมณ์

233
00:13:48,349 --> 00:13:50,659
แล้วก็เกิดความรู้สึกขึ้นมาก่อน

234
00:13:50,659 --> 00:13:54,047
แล้วค่อยรู้ว่าตอนนี้รู้สึกอย่างไร

235
00:13:54,047 --> 00:13:56,950
อย่าไปดักดูไว้ก่อน

236
00:13:56,950 --> 00:13:59,787
ถ้าไปดักดูไปรอดู

237
00:13:59,787 --> 00:14:02,412
มันจะนิ่งๆ ไม่มีอะไรให้ดูหรอก

238
00:14:02,412 --> 00:14:04,966
อันนั้นไม่ใช่การอ่านจิตตนเองแล้ว

239
00:14:04,966 --> 00:14:11,278
แต่เป็นการบังคับจิตตนเองให้มันนิ่งๆ ไป

240
00:14:11,278 --> 00:14:13,665
ต้องฝึกนะต้องฝึก

241
00:14:13,665 --> 00:14:15,735
ถ้าอ่านจิตตัวเองจนชำนาญ

242
00:14:15,735 --> 00:14:19,895
เราจะรู้เลยการปฏิบัติ
ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปแล้ว

243
00:14:19,895 --> 00:14:21,965
เพราะเราได้สิ่งที่สำคัญที่สุด

244
00:14:21,965 --> 00:14:24,101
สำหรับการปฏิบัติแล้ว

245
00:14:24,101 --> 00:14:28,062
คือเรารู้จักจิตตัวเอง

246
00:14:28,062 --> 00:14:32,016
การปฏิบัติธรรมจริงๆ 
ก็คือการฝึกจิตนั่นล่ะ

247
00:14:32,016 --> 00:14:33,776
ไม่ได้ฝึกกาย

248
00:14:33,776 --> 00:14:35,196
อย่างจะเดินจงกรม

249
00:14:35,196 --> 00:14:39,853
บางคนฝึกกายต้องเดินท่านั้นต้องเดินท่านี้

250
00:14:39,853 --> 00:14:42,346
แล้วจริงๆ แล้วมันไม่ใช่หรอก

251
00:14:42,346 --> 00:14:44,548
เราไม่ได้ฝึกโยธวาทิต

252
00:14:44,548 --> 00:14:46,751
จะเดินอย่างนั้นอย่างนี้ให้สวยงาม

253
00:14:46,751 --> 00:14:48,327
ไม่จำเป็นหรอก

254
00:14:48,327 --> 00:14:51,091
เคยเดินท่าไหนก็เดินท่านั้นล่ะ

255
00:14:51,091 --> 00:14:55,967
แต่ว่าจุดสำคัญหัวใจจริงๆ 
คือจิตของเรานั่นเอง

256
00:14:55,967 --> 00:14:59,372
พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่มั่นท่านก็สอน

257
00:14:59,372 --> 00:15:01,723
ได้จิตก็ได้ธรรมะ

258
00:15:01,723 --> 00:15:04,446
ไม่ได้จิตไม่ได้ธรรมะหรอก

259
00:15:04,446 --> 00:15:06,969
ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น

260
00:15:06,969 --> 00:15:09,565
ธรรมะเกิดที่จิต

261
00:15:09,565 --> 00:15:12,147
ธรรมะมีอะไรบ้าง

262
00:15:12,147 --> 00:15:15,474
อกุศลธรรม รู้จักเคยได้ยินไหม

263
00:15:15,474 --> 00:15:16,587
เกิดที่ไหน

264
00:15:16,587 --> 00:15:19,144
เกิดที่มือที่เท้าที่ท้องหรือเปล่า

265
00:15:19,144 --> 00:15:22,966
ไม่ได้เกิด อกุศลธรรมเกิดที่จิต

266
00:15:22,966 --> 00:15:25,757
กุศลธรรมล่ะเกิดที่ไหน

267
00:15:25,757 --> 00:15:28,575
ไม่ได้เกิดที่มือที่เท้าที่ท้อง

268
00:15:28,575 --> 00:15:32,713
ไม่ได้เกิดที่ลมหายใจ เกิดที่จิต

269
00:15:32,713 --> 00:15:36,965
มรรคผลล่ะ มรรคผลก็เกิดที่จิต

270
00:15:36,965 --> 00:15:38,955
มรรคผลไม่ได้ไปเกิด

271
00:15:38,955 --> 00:15:42,548
ที่ต้นไม้ที่ภูเขาที่แม่น้ำ

272
00:15:42,548 --> 00:15:44,722
หรือที่ร่างกาย

273
00:15:44,722 --> 00:15:47,669
มรรคผลก็เกิดขึ้นที่จิต

274
00:15:47,669 --> 00:15:51,836
ถ้าเราเฝ้ารู้เฝ้าดูไป รักษาจิต

275
00:15:51,836 --> 00:15:56,089
มีสติรักษาจิต ดูจิตไป ดูแลจิตไป

276
00:15:56,089 --> 00:15:58,099
จิตเป็นอย่างไรก็ช่างมันเถอะ

277
00:15:58,099 --> 00:16:01,172
แต่รู้อย่างที่มันเป็นให้ได้เท่านั้นล่ะ

278
00:16:01,172 --> 00:16:03,110
แล้วเราจะพบว่า

279
00:16:03,110 --> 00:16:08,412
ความรู้สึกของเราเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเลย

280
00:16:08,412 --> 00:16:11,488
เวลาตาเราเห็นรูปความรู้สึกก็เปลี่ยน

281
00:16:11,488 --> 00:16:13,997
หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น ลิ้นกระทบรส

282
00:16:13,997 --> 00:16:18,583
กายกระทบสัมผัส ใจกระทบความคิด

283
00:16:18,583 --> 00:16:21,662
ความรู้สึกก็เปลี่ยนในจิตใจนี้

284
00:16:21,662 --> 00:16:27,175
สังเกตไปเรื่อยๆ ไม่ใช่ว่าต้องดี

285
00:16:27,175 --> 00:16:31,042
ชั่วหรือดี

286
00:16:31,042 --> 00:16:34,976
ครูบาอาจารย์องค์หนึ่งท่านเคยพูด

287
00:16:34,976 --> 00:16:38,227
ชั่วหรือดีก็อัปรีย์พอกัน

288
00:16:38,227 --> 00:16:40,658
อัปรีย์ไม่ใช่คำหยาบคาย

289
00:16:40,658 --> 00:16:44,197
อัปรีย์ตัวนี้เป็นภาษาบาลี “อัปปิยะ”

290
00:16:44,197 --> 00:16:46,060
คือไม่น่ารัก ไม่น่าหวงแหน

291
00:16:46,060 --> 00:16:48,218
เหมือนๆ กันล่ะ

292
00:16:48,218 --> 00:16:51,076
ความชั่วเกิดขึ้นก็อย่าไปรักมัน

293
00:16:51,076 --> 00:16:54,244
ความดีเกิดขึ้นก็อย่าไปหลงมัน

294
00:16:54,244 --> 00:16:55,797
นี่ท่านสอนถึงขนาดนี้นะ

295
00:16:55,797 --> 00:17:00,244
แต่ว่าอันนี้เป็นคำสอนในขั้นการเจริญปัญญา

296
00:17:00,244 --> 00:17:04,714
ในขั้นจริยธรรมชั่วกับดีไม่เท่ากัน

297
00:17:04,714 --> 00:17:07,311
ชั่วนะอัปรีย์จริง ดีไม่อัปรีย์

298
00:17:07,311 --> 00:17:11,458
ดีๆ ดีก็ปิยะ น่ารัก

299
00:17:11,458 --> 00:17:15,860
แต่ในขั้นเจริญปัญญาเราไม่ได้ภาวนาเอาดี

300
00:17:15,860 --> 00:17:18,047
เพราะดีก็ไม่เที่ยง

301
00:17:18,047 --> 00:17:21,749
เราไม่ได้ภาวนาเอาความสุข 
เพราะความสุขก็ไม่เที่ยง

302
00:17:21,749 --> 00:17:25,855
เราไม่ได้ภาวนาเอาความสงบ 
เพราะความสงบไม่เที่ยง

303
00:17:25,855 --> 00:17:29,117
เราภาวนาให้เห็นความจริงว่า

304
00:17:29,117 --> 00:17:32,164
จิตใจของเรานี่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

305
00:17:32,164 --> 00:17:36,399
เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ 
เดี๋ยวเป็นกุศล เดี๋ยวเป็นอกุศล

306
00:17:36,399 --> 00:17:40,935
ตกอยู่ใต้คำว่าไตรลักษณ์ตลอดเวลา

307
00:17:40,935 --> 00:17:43,521
เวลาเราดูจิตดูใจนี่

308
00:17:43,521 --> 00:17:49,600
สามัญลักษณะคือลักษณะร่วมของ
สิ่งที่เป็นความปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง

309
00:17:49,600 --> 00:17:51,413
หรือเรียกว่าไตรลักษณ์นี่

310
00:17:51,413 --> 00:17:55,269
จริงๆ ชื่อจริงๆ ของมันคือสามัญลักษณะ

311
00:17:55,269 --> 00:17:59,227
ลักษณะร่วมของสิ่งที่เป็น
ความปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง

312
00:17:59,227 --> 00:18:01,907
ทั้งรูปธรรมทั้งนามธรรม

313
00:18:01,907 --> 00:18:05,163
มี 3 อย่าง ไม่เที่ยง

314
00:18:05,163 --> 00:18:07,862
ไม่เที่ยงก็คือของเคยมีแล้วมันไม่มี

315
00:18:07,862 --> 00:18:11,755
ของไม่มีแล้วมันก็มี มันไม่เที่ยง

316
00:18:11,755 --> 00:18:15,255
มันเป็นทุกข์ คือมันถูกบีบคั้น
ให้แตกสลายอยู่ตลอดเวลา

317
00:18:15,255 --> 00:18:17,402
อย่างความสุขเกิดขึ้น

318
00:18:17,402 --> 00:18:20,334
ความสุขก็ถูกบีบคั้นให้แตกสลาย

319
00:18:20,334 --> 00:18:24,484
บางทีหลายคนเจอหลวงพ่อ คุยกับหลวงพ่อเลย

320
00:18:24,484 --> 00:18:29,197
เกิดปีติ ปีติถ้าเรามีสติรู้ลงไป

321
00:18:29,197 --> 00:18:32,586
เราก็เห็นปีติถูกบีบคั้นให้แตกสลาย

322
00:18:32,586 --> 00:18:36,221
ค่อยๆ กร่อนๆๆ ลงไปแล้วก็หายไป

323
00:18:36,221 --> 00:18:38,638
แล้วมันก็เป็นอนัตตา

324
00:18:38,638 --> 00:18:41,713
จิตเราจะสุขหรือจะทุกข์ จะดีหรือจะชั่ว

325
00:18:41,713 --> 00:18:44,063
เราสั่งไม่ได้ เลือกไม่ได้

326
00:18:44,063 --> 00:18:45,754
นี่คือความจริง

327
00:18:45,754 --> 00:18:47,153
สามัญลักษณะ

328
00:18:47,153 --> 00:18:51,153
ลักษณะร่วมของสิ่งที่เป็นสังขารทั้งหลาย

329
00:18:51,153 --> 00:18:53,967
ก็คือรูปธรรมนามธรรมทั้งหลาย

330
00:18:53,967 --> 00:18:57,439
ล้วนแต่ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ทั้งหมด

331
00:18:57,439 --> 00:19:01,971
มีสิ่งเดียวที่พ้นจาก
ไตรลักษณ์ไปคือพระนิพพาน

332
00:19:01,971 --> 00:19:04,427
นิพพานไม่มีความเกิด

333
00:19:04,427 --> 00:19:06,078
เมื่อนิพพานไม่มีความเกิด

334
00:19:06,078 --> 00:19:08,962
นิพพานก็ไม่มีความเก่า

335
00:19:08,962 --> 00:19:12,537
ไม่มีความตาย ไม่มีความดับ

336
00:19:12,537 --> 00:19:15,583
ของนอกนั้นจะเป็นรูปธรรมหรือนามธรรม

337
00:19:15,583 --> 00:19:20,773
จะเป็นกุศลหรืออกุศล เกิดแล้วดับทั้งสิ้น

338
00:19:20,773 --> 00:19:23,423
เรามีสติตามอ่านความเป็นจริง

339
00:19:23,423 --> 00:19:27,137
ในจิตในใจของเราเรื่อยๆ ไป

340
00:19:27,137 --> 00:19:29,468
แล้ววันหนึ่งเราก็จะเข้าใจ

341
00:19:29,468 --> 00:19:33,983
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่าน
เข้ามาสู่ความรับรู้ของเรา

342
00:19:33,983 --> 00:19:37,361
อยู่ชั่วคราวแล้วก็ดับสลายไป

343
00:19:37,361 --> 00:19:39,791
นี่ดูไปเรื่อยๆ

344
00:19:39,791 --> 00:19:42,576
หลวงพ่อใช้เวลาตรงนี้

345
00:19:42,576 --> 00:19:45,813
หลวงปู่ดูลย์บอกให้อ่านจิตตนเอง

346
00:19:45,813 --> 00:19:49,459
หลวงพ่อใช้เวลา 7 เดือนในการอ่านจิตตนเอง

347
00:19:49,459 --> 00:19:53,198
แต่ 7 เดือนนี้อ่านผิดไป 3 เดือน

348
00:19:53,198 --> 00:19:57,138
อ่านผิดอย่างไร ก็พยายามบังคับจิตให้นิ่ง

349
00:19:57,138 --> 00:19:59,508
ไม่ให้จิตคิดนึกปรุงแต่ง

350
00:19:59,508 --> 00:20:03,095
ทำได้ไหม ก็ทำได้ ทำสมาธิไป

351
00:20:03,095 --> 00:20:07,305
จิตก็ว่างๆ นิ่งๆ สบาย

352
00:20:07,305 --> 00:20:10,716
แล้วไปหาหลวงปู่บอกผมดูจิตได้แล้ว

353
00:20:10,716 --> 00:20:12,532
หลวงปู่ถามจิตเป็นอย่างไร

354
00:20:12,532 --> 00:20:14,887
บอก โอ้ย จิตมันวิจิตรพิสดาร

355
00:20:14,887 --> 00:20:16,969
มันปรุงแต่งได้สารพัดเลย

356
00:20:16,969 --> 00:20:20,032
แต่ผมสามารถทำให้มันสงบไม่ปรุงแต่ง

357
00:20:20,032 --> 00:20:22,090
ว่างๆ อยู่อย่างนั้น

358
00:20:22,090 --> 00:20:24,058
หลวงปู่บอกว่าให้ไปอ่านจิต

359
00:20:24,058 --> 00:20:26,621
ไม่ใช่ให้ไปปรุงแต่งจิต

360
00:20:26,621 --> 00:20:31,129
ทำผิดแล้ว ไปทำใหม่ นี่ท่านสอนอย่างนี้

361
00:20:31,129 --> 00:20:32,639
หลวงพ่อก็เลยมาทำใหม่

362
00:20:32,639 --> 00:20:35,891
ก็คือมาอ่านจิตตนเองจริงๆ

363
00:20:35,891 --> 00:20:38,864
อ่านอย่างไร 
ก็อ่านอย่างที่เล่าให้ฟังนี่ล่ะ

364
00:20:38,864 --> 00:20:41,680
ไม่ได้อ่านแบบพิสดารอะไรทั้งสิ้นเลย

365
00:20:41,680 --> 00:20:45,883
อ่านซื่อๆ อ่านสบายๆ นี่ล่ะ

366
00:20:45,883 --> 00:20:49,743
อย่างขณะนี้พวกเราฟังหลวงพ่อเทศน์

367
00:20:49,743 --> 00:20:54,140
ลองนึกซิใจเราสุขหรือทุกข์ รู้ไหม

368
00:20:54,140 --> 00:20:57,977
รู้ได้ไหมว่าตอนนี้ใจสุขหรือทุกข์

369
00:20:57,977 --> 00:21:00,960
ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย

370
00:21:00,960 --> 00:21:03,825
หรืออย่างร่างกายถ้าบางคนดูกาย

371
00:21:03,825 --> 00:21:06,196
รู้ไหมร่างกายกำลังนั่งอยู่

372
00:21:06,196 --> 00:21:09,165
ยากไหมที่จะรู้ร่างกายกำลังนั่งอยู่

373
00:21:09,165 --> 00:21:12,904
ถ้ายากก็เพี้ยนแล้ว ไปหาจิตแพทย์ได้เลย

374
00:21:12,904 --> 00:21:14,007
นี่ธรรมะจริงๆ

375
00:21:14,007 --> 00:21:18,273
เปิดเผยเรียบง่ายตรงไปตรงมาที่สุดเลย

376
00:21:18,273 --> 00:21:22,972
ร่างกายหายใจออกร่างกายหายใจเข้ารู้ได้ไหม

377
00:21:22,972 --> 00:21:26,480
ต้องทำจิตให้นิ่งก่อนแล้วถึงจะรู้ไหม

378
00:21:26,480 --> 00:21:29,708
ไม่ต้อง รู้เฉยๆ

379
00:21:29,708 --> 00:21:32,595
การรู้จิตรู้ใจก็รู้แบบเดียวกัน

380
00:21:32,595 --> 00:21:35,705
รู้เหมือนที่รู้ร่างกายมันยืนเดินนั่งนอน

381
00:21:35,705 --> 00:21:38,815
ร่างกายหายใจออกหายใจเข้านี่ล่ะ

382
00:21:38,815 --> 00:21:42,334
รู้เฉยๆ รู้อย่างที่มันเป็น

383
00:21:42,334 --> 00:21:47,224
ตอนนี้ใจเราสุขหรือทุกข์รู้ได้ไหม

384
00:21:47,224 --> 00:21:50,662
ตอนนี้ใจเรางงไหม บางคนงง

385
00:21:50,662 --> 00:21:54,041
เอะ มันสุขหรือมันทุกข์

386
00:21:54,041 --> 00:21:56,442
หลายคนนะ

387
00:21:56,442 --> 00:22:00,351
บางคนบอกไม่งง แต่ว่าอ่านใจไม่ออก

388
00:22:00,351 --> 00:22:04,301
ขณะที่บอกไม่งงเลย กำลังหลงอยู่

389
00:22:04,301 --> 00:22:07,664
หลงไปที่อื่นแล้ว ไม่ได้อ่านใจตัวเองแล้ว

390
00:22:07,664 --> 00:22:10,598
จิตใจเป็นของละเอียด

391
00:22:10,598 --> 00:22:12,641
เป็นของที่ว่องไวที่สุดเลย

392
00:22:12,641 --> 00:22:15,541
เราต้องพัฒนาสติของเราให้ไวขึ้นมา

393
00:22:15,541 --> 00:22:17,631
เพื่อจะอ่านมันให้ทัน

394
00:22:17,631 --> 00:22:22,132
ไม่ใช่ไปหน่วงความรู้สึกทางใจให้ช้าลง

395
00:22:22,132 --> 00:22:25,335
เพื่อสติที่ช้าๆ จะได้อ่านทัน

396
00:22:25,335 --> 00:22:28,063
อย่าไปดัดแปลงมัน เหมือนอย่างบางคน

397
00:22:28,063 --> 00:22:33,344
เดินจงกรมเดินให้ช้าๆ สติจะได้ตามทัน

398
00:22:33,344 --> 00:22:35,526
เดินช้าๆ

399
00:22:35,526 --> 00:22:38,027
จิตหนีไปสร้างภพสร้างชาติสร้างทุกข์

400
00:22:38,027 --> 00:22:39,628
ไม่รู้กี่ร้อยรอบแล้ว

401
00:22:39,628 --> 00:22:43,883
กว่าจะเดินได้แถวตลอดแนวนี่

402
00:22:43,883 --> 00:22:46,235
เพราะฉะนั้นกิเลสมันไม่ช้าด้วยหรอก

403
00:22:46,235 --> 00:22:49,892
ถึงเราแกล้งเดินให้ช้ากิเลสมันไม่ช้าด้วย

404
00:22:49,892 --> 00:22:51,364
จิตนี้ก็เหมือนกัน

405
00:22:51,364 --> 00:22:55,575
ไม่ต้องไปแกล้งทำให้ช้าๆ เอ๋อๆ นิ่งๆ

406
00:22:55,575 --> 00:22:58,270
เงียบๆ อะไรอย่างนี้

407
00:22:58,270 --> 00:23:01,063
กิเลสมันไม่ช้าด้วย

408
00:23:01,063 --> 00:23:05,029
เพราะฉะนั้นมันเป็นอย่างไร
รู้อย่างที่มันเป็นให้ได้

409
00:23:05,029 --> 00:23:08,946
หลวงพ่อฝึกดูอ่านจิตตัวเองได้จริงๆ

410
00:23:08,946 --> 00:23:11,093
4 เดือนเท่านั้น

411
00:23:11,093 --> 00:23:13,943
หลวงพ่อก็เข้าใจจิตแล้ว

412
00:23:13,943 --> 00:23:16,547
จิตมีธรรมชาติที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

413
00:23:16,547 --> 00:23:19,536
ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา

414
00:23:19,536 --> 00:23:22,828
เห็นความเป็นไตรลักษณ์ของมันไป

415
00:23:22,828 --> 00:23:25,122
คราวนี้ไปส่งการบ้านกับหลวงปู่

416
00:23:25,122 --> 00:23:28,468
หลวงปู่บอกว่าอย่างนี้ช่วยตัวเองได้แล้ว

417
00:23:28,468 --> 00:23:31,954
ไม่จำเป็นต้องเรียนที่ไหนแล้ว

418
00:23:31,954 --> 00:23:35,507
เรียนที่จิตใจตัวเองนี่ไปได้เอาตัวรอดแล้ว

419
00:23:35,507 --> 00:23:37,716
ท่านสอน

420
00:23:37,716 --> 00:23:41,443
มีพระมาถามหลวงพ่อ

421
00:23:41,443 --> 00:23:45,006
อันนี้อีกวัดหนึ่งอยู่กับ
ครูบาอาจารย์เหมือนกัน

422
00:23:45,006 --> 00:23:46,711
พระอุปัฏฐากท่าน

423
00:23:46,711 --> 00:23:51,580
ได้ยินหลวงพ่อส่งการบ้าน
กับหลวงปู่ครูบาอาจารย์

424
00:23:51,580 --> 00:23:54,772
แล้วหลวงพ่อออกจากหลวงปู่มา

425
00:23:54,772 --> 00:23:57,250
หลวงปู่ก็ชมหลวงพ่อใหญ่

426
00:23:57,250 --> 00:23:59,098
พระอุปัฏฐากท่านก็ฟัง

427
00:23:59,098 --> 00:24:01,127
ตอนเย็นไปเจอท่าน

428
00:24:01,127 --> 00:24:02,790
ท่านก็มาถามหลวงพ่อว่า

429
00:24:02,790 --> 00:24:07,930
โยมๆ เป็นฆราวาสแท้ๆ เลย โยมภาวนาอย่างไร

430
00:24:07,930 --> 00:24:10,647
โยมทำปีหนึ่ง พระทำ 10 ปี 20 ปี

431
00:24:10,647 --> 00:24:12,902
ยังไม่ได้อย่างนี้เลย

432
00:24:12,902 --> 00:24:15,900
ท่านถามซื่อๆ เลย

433
00:24:15,900 --> 00:24:20,628
บอกพระทำ 10 ปี 20 ปี 
ยังไม่ได้อย่างที่โยมทำปีหนึ่ง

434
00:24:20,628 --> 00:24:25,060
หลวงพ่อก็บอกท่านผมทำทั้งวัน

435
00:24:25,060 --> 00:24:29,149
ท่านก็งง ทำทั้งวันแล้วไม่ทำมาหากินหรือ

436
00:24:29,149 --> 00:24:32,076
ตอนนั้นรับราชการ

437
00:24:32,076 --> 00:24:34,484
แล้วทำอย่างไรทำทั้งวัน

438
00:24:34,484 --> 00:24:38,582
เจริญสติในชีวิตประจำวันนั่นล่ะ

439
00:24:38,582 --> 00:24:42,154
เวลาเรามีหน้าที่การงานเราต้องทำงาน

440
00:24:42,154 --> 00:24:43,988
สติจดจ่ออยู่กับงาน

441
00:24:43,988 --> 00:24:47,664
สมาธิจดจ่ออยู่กับงาน ปัญญาคิดเรื่องงาน

442
00:24:47,664 --> 00:24:49,942
อันนั้นไม่ใช่เวลาปฏิบัติ

443
00:24:49,942 --> 00:24:52,445
แต่เป็นเวลาทำงาน

444
00:24:52,445 --> 00:24:54,923
เวลานอกเหนือจากเวลาที่ทำงาน

445
00:24:54,923 --> 00:24:58,067
กับเวลาทำงานที่ใช้ความคิด

446
00:24:58,067 --> 00:25:01,885
แต่ถ้าทำงานที่ใช้ร่างกาย
ปฏิบัติได้ตลอดเลย

447
00:25:01,885 --> 00:25:07,067
อย่างที่สุรินทร์เมื่อก่อน
เห็นมีสามล้อถีบเยอะเลย

448
00:25:07,067 --> 00:25:10,347
คนถีบสามล้อเข้าใจธรรมะก็มี

449
00:25:10,347 --> 00:25:12,567
เขาเก่ง

450
00:25:12,567 --> 00:25:14,088
เขาถีบสามล้อไป

451
00:25:14,088 --> 00:25:18,020
เขาก็อ่านจิตใจตัวเองไป

452
00:25:18,020 --> 00:25:20,773
อ่านร่างกายตัวเองไปเรื่อยๆ

453
00:25:20,773 --> 00:25:25,897
แม่ค้าขายผักอยู่ในตลาดก็ภาวนาดี

454
00:25:25,897 --> 00:25:30,888
หน้าใสปิ๊งเลย สว่างสดใส รู้เนื้อรู้ตัว

455
00:25:30,888 --> 00:25:33,721
จิตใจกิเลสเบาบาง

456
00:25:33,721 --> 00:25:36,324
นี่เขาภาวนาได้อย่างไร

457
00:25:36,324 --> 00:25:40,647
เขาไม่มีเวลามานั่งสมาธิทั้งวันหรอก

458
00:25:40,647 --> 00:25:44,356
ไม่มีเวลามาเดินจงกรม นั่งขายผัก

459
00:25:44,356 --> 00:25:46,966
เขาทำด้วยการเจริญสติ

460
00:25:46,966 --> 00:25:51,271
มีสติรู้สึกกายมีสติรู้สึกใจตัวเองไป

461
00:25:51,271 --> 00:25:57,680
นั่งขายผักคนมาซื้อ ดีใจรู้ว่าดีใจ

462
00:25:57,680 --> 00:26:01,087
ขายตั้งนานแล้วไม่มีใครมาซื้อเลย
ผักชักจะเหี่ยวแล้ว

463
00:26:01,087 --> 00:26:04,450
เมืองสุรินทร์หน้าร้อนๆ ร้อนจัดเลย

464
00:26:04,450 --> 00:26:08,002
ผักนี้ชักจะเหี่ยวพอๆ กับคนขายแล้ว

465
00:26:08,002 --> 00:26:12,051
คนขายแก่งั่ก แต่คนขายผ่องใส

466
00:26:12,051 --> 00:26:16,699
ผักก็เหี่ยวไปแต่คนขายผักผ่องใส

467
00:26:16,699 --> 00:26:21,022
เขาก็เห็นผักมันเหี่ยวก็เรื่องธรรมชาติ

468
00:26:21,022 --> 00:26:24,135
ใจของเขากังวลว่าขาย
ไม่ออกเดี๋ยววันนี้ขาดทุน

469
00:26:24,135 --> 00:26:26,616
เขาเห็นว่าใจกังวล

470
00:26:26,616 --> 00:26:31,837
ใจของเขาก็ได้ทรัพย์สมบัติที่วิเศษไป

471
00:26:31,837 --> 00:26:36,149
ได้อริยทรัพย์

472
00:26:36,149 --> 00:26:38,328
ทรัพย์ทางโลกไม่ค่อยมี

473
00:26:38,328 --> 00:26:43,227
อย่างคนสุรินทร์ยุคก่อน
สมัยหลายสิบปีก่อนจนมาก

474
00:26:43,227 --> 00:26:46,787
จนแต่เขามีอริยทรัพย์กัน

475
00:26:46,787 --> 00:26:50,733
เขามีทาน เขามีศีล เขามีสติ เขามีสมาธิ

476
00:26:50,733 --> 00:26:53,687
เขาขยันศึกษาทางธรรม

477
00:26:53,687 --> 00:26:57,495
สงสัยเขาไต่ถามครูบาอาจารย์

478
00:26:57,495 --> 00:27:01,280
ชีวิตเขาวนเวียนอยู่อย่างนี้ เขาภาวนาดี

479
00:27:01,280 --> 00:27:04,011
แต่รุ่นหลังนี่หมดแล้ว ไปดู

480
00:27:04,011 --> 00:27:06,142
ก็กลายเป็นเหมือนคนกรุงเทพฯหมดแล้ว

481
00:27:06,142 --> 00:27:08,506
พวกหลงโลกทั้งนั้นล่ะ

482
00:27:08,506 --> 00:27:11,462
ไปไหนก็เจอแต่พวกหลงโลก

483
00:27:11,462 --> 00:27:15,014
หลวงพ่อภาวนาก็ทำอย่างนี้ล่ะ

484
00:27:15,014 --> 00:27:18,231
ตกเย็นตกค่ำก็นั่งสมาธินิดหน่อย

485
00:27:18,231 --> 00:27:20,684
เดินจงกรมไม่ค่อยได้เดิน

486
00:27:20,684 --> 00:27:23,906
เพราะที่บ้านเป็นบ้านโบราณบ้านไม้

487
00:27:23,906 --> 00:27:26,466
เวลาเดินดังเอี๊ยดๆๆ

488
00:27:26,466 --> 00:27:30,839
หนวกหูคนที่อยู่ในบ้านเดียวกัน เขารำคาญ

489
00:27:30,839 --> 00:27:33,182
หลวงพ่อก็ใช้วิธีนั่งเอา

490
00:27:33,182 --> 00:27:35,365
ฝึกตัวเอง

491
00:27:35,365 --> 00:27:41,065
ที่จะฝึกอ่านใจตัวเอง
ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

492
00:27:41,065 --> 00:27:44,830
ก่อนจะนอนก็กินน้ำเยอะๆ

493
00:27:44,830 --> 00:27:47,041
กินน้ำมากๆ เพื่ออะไร

494
00:27:47,041 --> 00:27:49,602
ปวดฉี่จะได้ตื่น

495
00:27:49,602 --> 00:27:54,238
พอตื่นมา มาฉี่เสร็จแล้วก็กินน้ำอีกละ

496
00:27:54,238 --> 00:27:57,147
แล้วก็ไปนั่งสมาธิ

497
00:27:57,147 --> 00:28:01,776
ถ้าจิตยังมืดมัวอยู่จะไม่นอน

498
00:28:01,776 --> 00:28:05,852
ถ้านั่งแล้วจิตไม่ผ่องใสมัวๆ

499
00:28:05,852 --> 00:28:08,950
ถูกโมหะครอบ จะไม่นอนต่อ

500
00:28:08,950 --> 00:28:14,209
ฝึกตัวเองเข้มงวด

501
00:28:14,209 --> 00:28:19,252
ฝึกไปๆ จนกระทั่งกิเลสมันก็ฉลาด

502
00:28:19,252 --> 00:28:24,109
พอเราตื่นปุ๊บ สว่าง ใจเราสว่างผ่องใส

503
00:28:24,109 --> 00:28:26,454
อ้าว นอนได้แล้ว

504
00:28:26,454 --> 00:28:27,814
กิเลสมันเก่งนะ

505
00:28:27,814 --> 00:28:31,119
แหม่มันหลอกเราได้สารพัด กว่าจะรู้ทันมัน

506
00:28:31,119 --> 00:28:35,421
เออ สว่างก็ดีแล้วนี่ นั่งต่อเลย

507
00:28:35,421 --> 00:28:38,555
นี่ฝึกตัวเองอย่างนี้ ฝึกไป

508
00:28:38,555 --> 00:28:41,778
อยากได้ของดีก็ต้องอดทน

509
00:28:41,778 --> 00:28:44,482
แต่ต้องอดทนให้ถูกทางถูกหลัก

510
00:28:44,482 --> 00:28:47,462
อดทนไม่ถูกหลักก็เหนื่อยเปล่า

511
00:28:47,462 --> 00:28:52,199
นักปฏิบัติที่ทำผิดมี 2 อัน

512
00:28:52,199 --> 00:28:56,122
กามสุขัลลิกานุโยคกับอัตตกิลมถานุโยค

513
00:28:56,122 --> 00:29:00,661
กามสุขัลลิกานุโยคก็หลง หลงตามกิเลสไป

514
00:29:00,661 --> 00:29:04,033
อัตตกิลมถานุโยคก็คือทำตัวเองให้ลำบาก

515
00:29:04,033 --> 00:29:07,088
บังคับกายบังคับใจตัวเอง

516
00:29:07,088 --> 00:29:09,792
เหมือนอย่างพระองค์นี้ท่านสงสัย

517
00:29:09,792 --> 00:29:11,902
ท่านจะมาถามหลวงพ่อ

518
00:29:11,902 --> 00:29:14,344
อยากถามหลวงพ่อภาวนาตั้งนาน

519
00:29:14,344 --> 00:29:16,271
ทำไมไม่เจริญ

520
00:29:16,271 --> 00:29:19,140
ท่านติดเพ่งอยู่ ให้ใจนิ่งๆ

521
00:29:19,140 --> 00:29:22,265
แต่ตอนนี้ใจท่าน
ไม่เหมือนอย่างเมื่อกี้แล้ว

522
00:29:22,265 --> 00:29:25,577
ตอนนั่งฟังใหม่ๆ ใจท่านแน่นอึ้ด

523
00:29:25,577 --> 00:29:27,081
แต่ตอนนี้ใจท่านคลายออกแล้ว

524
00:29:27,081 --> 00:29:30,782
รู้เนื้อรู้ตัวขึ้นมา อย่างนี้ถึงจะภาวนาได้

525
00:29:30,782 --> 00:29:34,076
ถ้านั่งเพ่งอยู่ กี่ปีมันก็อยู่แค่นั้นล่ะ

526
00:29:34,076 --> 00:29:36,925
ไม่มีความเจริญหรอก

527
00:29:36,925 --> 00:29:39,888
ฉะนั้นหัดอ่านใจตัวเองบ่อยๆ

528
00:29:39,888 --> 00:29:46,544
แล้วเราจะได้ๆ ของดี ของดีก็คือธรรมะนั่นล่ะ

529
00:29:46,544 --> 00:29:51,595
ถ้าเราเข้าใจธรรมะเราจะไม่ตีกับใคร

530
00:29:51,595 --> 00:29:53,396
เราจะไม่ทะเลาะกับใคร

531
00:29:53,396 --> 00:29:55,898
เอาธรรมะไปเถียงกันอะไรอย่างนี้

532
00:29:55,898 --> 00:29:57,501
ไม่ทำหรอก

533
00:29:57,501 --> 00:30:00,416
ธรรมะเป็นของสูงเป็นของร่มเย็น

534
00:30:00,416 --> 00:30:02,973
ไม่ได้เรียนเอาไว้ทะเลาะกัน

535
00:30:02,973 --> 00:30:05,344
อันนั้นเรียนแล้วกิเลสแรงกว่าเก่า

536
00:30:05,344 --> 00:30:06,853
อย่างน้อยเรียนแล้วกูเก่ง

537
00:30:06,853 --> 00:30:08,624
กูรู้เยอะกว่าคนอื่นอะไรอย่างนี้

538
00:30:08,624 --> 00:30:10,510
นี่กิเลสทั้งนั้นเลย

539
00:30:10,510 --> 00:30:13,146
แล้วพูดธรรมะฉอดๆๆๆ

540
00:30:13,146 --> 00:30:15,770
แต่ไม่เห็นกิเลส ใช้ไม่ได้หรอก

541
00:30:15,770 --> 00:30:18,288
อ่านจิตตัวเองไม่ออก

542
00:30:18,288 --> 00:30:21,014
ฉะนั้นพวกเราหัดอ่านจิตตัวเอง

543
00:30:21,014 --> 00:30:28,657
ไม่ใช่เรื่องยากหรอก มันละเลยที่จะอ่าน

544
00:30:28,657 --> 00:30:32,960
วันนี้เทศน์ไปเทศน์มา

545
00:30:32,960 --> 00:30:38,545
เนื้อหาสาระที่ควรจะบอกๆ หมดแล้ว

546
00:30:38,545 --> 00:30:42,024
เอาไปทำเอานะ

547
00:30:42,024 --> 00:30:45,821
สังเกตไหมพอหลวงพ่อบอกว่าเทศน์เสร็จแล้ว

548
00:30:45,821 --> 00:30:48,650
ใจของเราเปลี่ยนทันทีเลย รู้สึกไหม

549
00:30:48,650 --> 00:30:54,266
เฮ้อ แหม มันออกหน้าออกตามากไป

550
00:30:54,266 --> 00:30:59,451
ไม่รู้จักเกรงใจเลย

551
00:30:59,451 --> 00:31:01,753
นี่รู้สึกไหมใจขำ เห็นไหม

552
00:31:01,753 --> 00:31:03,807
ความรู้สึกขำเกิดขึ้น

553
00:31:03,807 --> 00:31:07,235
รู้สึกนี่ขำแล้วเอิ๊กๆ อ๊ากๆ

554
00:31:07,235 --> 00:31:10,599
เหมือนเด็กทารก เหมือนพระพุทธเจ้าบอกนะ

555
00:31:10,599 --> 00:31:12,428
อย่างหัวเราะเอิ๊กอ๊ากๆ

556
00:31:12,428 --> 00:31:15,132
มันอาการของเด็กทารก

557
00:31:15,132 --> 00:31:19,245
ไม่รู้เรื่องไม่มีสติ

558
00:31:19,245 --> 00:31:23,029
อย่างที่วัดหลวงพ่อคอยดูพระเรื่อยๆ

559
00:31:23,029 --> 00:31:25,599
คุยกันเสียงดังหลวงพ่อยังดุเลย

560
00:31:25,599 --> 00:31:28,165
อย่างหัวเราะก๊ากๆ นี่โดนทันทีเลย

561
00:31:28,165 --> 00:31:32,355
ถ้าคุยเสียงดัง
เดี๋ยวว่างๆ แล้วจะเรียกมาดุ

562
00:31:32,355 --> 00:31:36,033
แต่ถ้าหัวเราะก๊ากๆ นี่โดนทันทีเลย

563
00:31:36,033 --> 00:31:39,135
เพราะว่านักปฏิบัติไม่ควรจะเป็นอย่างนั้น

564
00:31:39,135 --> 00:31:41,365
ต้องมีสติ

565
00:31:41,365 --> 00:31:42,633
สนุกได้ไหม

566
00:31:42,633 --> 00:31:46,623
ความรู้สึกสนุกเกิดขึ้นได้ไหม ได้

567
00:31:46,623 --> 00:31:49,994
แต่อย่าให้ขาดสติ

568
00:31:49,994 --> 00:31:53,294
มีความสุขได้ไหม มีความสุขได้

569
00:31:53,294 --> 00:31:56,694
ไม่ใช่ พระพุทธเจ้าบอกให้รู้ทุกข์

570
00:31:56,694 --> 00:31:59,195
ฉะนั้นกูต้องทุกข์อย่างเดียว

571
00:31:59,195 --> 00:32:01,072
อันนั้นไม่ใช่นะ

572
00:32:01,072 --> 00:32:02,331
คำว่ารู้ทุกข์ก็คือ

573
00:32:02,331 --> 00:32:04,772
รู้รูปรู้นามรู้กายรู้ใจ

574
00:32:04,772 --> 00:32:07,757
ความสุขก็อยู่ในกองทุกข์

575
00:32:07,757 --> 00:32:11,038
ความสุขก็เป็นตัวทุกข์ชนิดหนึ่ง

576
00:32:11,038 --> 00:32:15,221
ตัวเวทนาเป็นตัวทุกข์อย่างหนึ่ง

577
00:32:15,221 --> 00:32:21,140
ตามรู้ตามเห็น ไม่อยากหรอก

578
00:32:21,140 --> 00:32:26,646
ธรรมะก็ประณีตเป็นลำดับๆ ไป

579
00:32:26,646 --> 00:32:31,031
เบื้องต้นนี่อ่านใจตัวเองให้ออก

580
00:32:31,031 --> 00:32:34,458
หลวงปู่ดูลย์ท่านสอนธรรมะสอนสั้นๆ

581
00:32:34,458 --> 00:32:37,155
ไม่สอนยาวอย่างหลวงพ่อหรอก

582
00:32:37,155 --> 00:32:39,873
ถ้าหลวงพ่อเอาอย่างหลวงปู่ดูลย์สอนสั้นๆ

583
00:32:39,873 --> 00:32:41,519
พวกเราไม่รู้เรื่อง

584
00:32:41,519 --> 00:32:45,234
เพราะอินทรีย์พวกเราอ่อน ขี้เกียจด้วย

585
00:32:45,234 --> 00:32:48,611
ใครยังรู้สึกตัวว่าขี้เกียจบ้าง

586
00:32:48,611 --> 00:32:57,146
ไม่ต้องยกๆ ของมันเห็นๆ กันอยู่

587
00:32:57,146 --> 00:33:02,614
ไม่ต้องยกหรอก

588
00:33:02,614 --> 00:33:05,832
ถ้ายังมีการเว้นวรรค

589
00:33:05,832 --> 00:33:10,346
การปฏิบัติของเรายังประมาทเกินไป

590
00:33:10,346 --> 00:33:15,852
ตอนนี้ขอเล่นเกมสัก
ชั่วโมงหนึ่งก่อนอะไรอย่างนี้

591
00:33:15,852 --> 00:33:17,422
นี่ประมาทนะ

592
00:33:17,422 --> 00:33:19,913
ระหว่างเล่นเกมอาจจะช็อกตายก็ได้

593
00:33:19,913 --> 00:33:24,685
ดีใจชนะเกม นี่ประมาท

594
00:33:24,685 --> 00:33:27,423
ฉะนั้นอย่าให้มีช่องโหว่

595
00:33:27,423 --> 00:33:30,916
ช่องโหว่เล็กนิดเดียวกิเลสลุยทันที

596
00:33:30,916 --> 00:33:34,296
กิเลสมันเก่งนะไม่ใช่มันไม่เก่ง

597
00:33:34,296 --> 00:33:36,476
ต้องฝึก

598
00:33:36,476 --> 00:33:40,598
หลวงปู่ดูลย์ท่านสอนสั้นๆ

599
00:33:40,598 --> 00:33:44,534
อย่างถ้าท่านจะสอนให้
จิตเรามีสมาธิตั้งมั่นนี่

600
00:33:44,534 --> 00:33:49,245
ท่านพูดประโยคเดียว “อย่าส่งจิตออกนอก”

601
00:33:49,245 --> 00:33:51,036
จิตออกนอกคือจิตไหลไป

602
00:33:51,036 --> 00:33:53,836
ทางตาหูจมูกลิ้นกายใจ

603
00:33:53,836 --> 00:33:56,294
บอกอย่าส่งไป

604
00:33:56,294 --> 00:34:00,126
แต่ถ้าจิตมันส่งไปเอง ห้ามมันไม่ได้นะ

605
00:34:00,126 --> 00:34:03,204
แต่เราอย่าส่งไป

606
00:34:03,204 --> 00:34:06,968
ส่งไปก็คืออุ้ยสนุกจังเลย

607
00:34:06,968 --> 00:34:11,259
ดูละครสัตว์นี่สนุกจังเลย ส่งจิตไปดู

608
00:34:11,259 --> 00:34:13,234
ไปดูหมูเด้ง

609
00:34:13,234 --> 00:34:15,823
มันเด้งบ้างไม่เด้งบ้าง ส่วนใหญ่มันนอน

610
00:34:15,823 --> 00:34:19,695
ก็อุตส่าห์ไปดูกัน ไปดู

611
00:34:19,695 --> 00:34:21,101
เวลาไปดูหมูเด้ง

612
00:34:21,101 --> 00:34:23,679
เห็นไหมใจไปอยู่ที่หมูเด้ง

613
00:34:23,679 --> 00:34:28,915
ถ้าตายไปเราจะต้องแย่งกันไปเป็นฮิปโป

614
00:34:28,915 --> 00:34:30,291
แล้วคราวนี้

615
00:34:30,291 --> 00:34:34,170
คนอื่นเขาจะมาดูเราเด้งบ้างแล้ว

616
00:34:34,170 --> 00:34:36,755
นี่ใจมันไหลออกไป

617
00:34:36,755 --> 00:34:43,529
อย่าส่งจิตออกนอกก็คืออย่ามีโลภะเจตนา

618
00:34:43,529 --> 00:34:46,726
เที่ยวแสวงหากามคุณอารมณ์

619
00:34:46,726 --> 00:34:50,512
คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะทั้งหลาย

620
00:34:50,512 --> 00:34:53,939
แต่ธรรมชาติของจิตย่อมส่งออกนอก

621
00:34:53,939 --> 00:34:56,939
เห็นไหมจิตมันโดยตัวมันชอบส่งออกนอก

622
00:34:56,939 --> 00:34:58,430
ไม่ห้าม

623
00:34:58,430 --> 00:35:01,861
ถ้าจิตส่งออกนอกแล้วให้มีสติรู้ทัน

624
00:35:01,861 --> 00:35:04,015
ตรงนี้สำคัญนะ

625
00:35:04,015 --> 00:35:06,916
นี่คำสอนของหลวงปู่ดูลย์ประโยคเดียว

626
00:35:06,916 --> 00:35:08,510
แต่พอกระจายออกมา

627
00:35:08,510 --> 00:35:11,513
โห มันเป็นหลักการปฏิบัติ
ที่เยอะแยะไปหมดเลย

628
00:35:11,513 --> 00:35:14,912
ถ้าจิตเราไม่ส่งออกนอกจิตเราจะเป็นอย่างไร

629
00:35:14,912 --> 00:35:16,832
จิตเราจะตั้งมั่น

630
00:35:16,832 --> 00:35:20,282
จิตเราจะตั้งมั่น
เป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน

631
00:35:20,282 --> 00:35:22,457
หลวงพ่อฝึกได้จิตที่ตั้งมั่น

632
00:35:22,457 --> 00:35:24,422
มาตั้งแต่ 10 ขวบ

633
00:35:24,422 --> 00:35:26,252
ฉะนั้นเวลาหลวงปู่สอน

634
00:35:26,315 --> 00:35:30,819
หลวงปู่ไม่มาบอกหลวงพ่อว่า
อย่าส่งจิตออกนอก

635
00:35:30,819 --> 00:35:33,097
หลวงปู่ต่อยอดให้เลย

636
00:35:33,097 --> 00:35:36,088
“จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป”

637
00:35:36,088 --> 00:35:38,265
ท่านสอนตรงนี้

638
00:35:38,265 --> 00:35:42,229
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

639
00:35:42,229 --> 00:35:45,969
เวลาตาเราเห็นรูปเราจงใจเห็นไหม

640
00:35:45,969 --> 00:35:48,555
หลับตาซิ ทุกคนหลับตา

641
00:35:48,555 --> 00:35:52,723
แล้วลองหันหน้าไปให้มันเปลี่ยนทิศทาง

642
00:35:52,723 --> 00:35:55,453
แล้วลืมตา

643
00:35:55,453 --> 00:36:00,167
เราเจตนาเห็นไหม ไม่ได้เจตนา

644
00:36:00,167 --> 00:36:02,512
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

645
00:36:02,512 --> 00:36:05,375
อันแรกเลยไม่ได้เจตนา

646
00:36:05,375 --> 00:36:09,617
มีรูปอย่างไรก็เห็นมันไปอย่างนั้น

647
00:36:09,617 --> 00:36:13,999
หันไปแล้วไปเจอสาวสวยก็รู้ รู้รูป

648
00:36:13,999 --> 00:36:16,680
หันไปแล้วไปเจอหมาขี้เรือนวิ่งเข้ามา

649
00:36:16,680 --> 00:36:22,646
หรือเสือกำลังวิ่งเข้ามาก็รู้ รู้ทัน

650
00:36:22,646 --> 00:36:24,998
เหมือนตาเห็นรูป เราไม่เลือกนี่

651
00:36:24,998 --> 00:36:27,832
เราเลือกได้ไหมว่าจะเห็นรูปอะไร

652
00:36:27,832 --> 00:36:30,134
เราเลือกไม่ได้

653
00:36:30,134 --> 00:36:32,762
ตาจะเห็นรูปที่ดีหรือรูปที่ไม่ดี

654
00:36:32,762 --> 00:36:36,184
ที่ชอบใจหรือไม่ชอบใจ เราเลือกไม่ได้

655
00:36:36,184 --> 00:36:37,368
การดูจิตเขาบอก

656
00:36:37,368 --> 00:36:40,251
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

657
00:36:40,251 --> 00:36:43,363
เราไม่เลือกอารมณ์ของจิต

658
00:36:43,363 --> 00:36:46,272
อย่างตาก็ไม่เลือกอารมณ์ของตา

659
00:36:46,272 --> 00:36:48,467
มีรูปอะไรก็เห็นไปอย่างนั้น

660
00:36:48,467 --> 00:36:51,427
จิตนี่เราก็ไม่เลือกอารมณ์

661
00:36:51,427 --> 00:36:55,813
อารมณ์ที่ดีมาเราก็รู้ 
อารมณ์ที่ไม่ดีมาเราก็รู้

662
00:36:55,813 --> 00:37:01,237
ตามรู้อย่างที่มันมีอย่างที่มันเป็นไป

663
00:37:01,237 --> 00:37:03,183
มีญาณเห็น

664
00:37:03,183 --> 00:37:05,966
ญาณแปลว่าความหยั่งรู้

665
00:37:05,966 --> 00:37:08,958
เป็นลักษณะของปัญญา

666
00:37:08,958 --> 00:37:11,018
ฉะนั้นไม่ใช่รู้โง่ๆ

667
00:37:11,018 --> 00:37:14,999
ไม่ใช่รู้เอ๋อๆ น้ำลายยืดๆ รู้

668
00:37:14,999 --> 00:37:20,711
ไม่ใช่ รู้ต้องมีปัญญา

669
00:37:20,711 --> 00:37:23,779
มีใจที่ตั้งมั่นปัญญาถึงเกิด

670
00:37:23,779 --> 00:37:25,735
มันผ่านบทเรียนที่ชื่อว่า

671
00:37:25,735 --> 00:37:27,692
อย่าส่งจิตออกนอกมาแล้ว

672
00:37:27,692 --> 00:37:29,218
ใจมันตั้งมั่นแล้ว

673
00:37:29,218 --> 00:37:31,337
พอใจมันตั้งมั่นแล้ว

674
00:37:31,337 --> 00:37:35,757
มันถึงจะมีญาณเห็นจิตได้

675
00:37:35,757 --> 00:37:37,842
ญาณเป็นปัญญา

676
00:37:37,842 --> 00:37:39,768
ปัญญามีสัมมาสมาธิ

677
00:37:39,768 --> 00:37:43,163
คือความตั้งมั่นเป็นเหตุใกล้ให้เกิด

678
00:37:43,163 --> 00:37:46,069
ฉะนั้นที่หลวงพ่อจะจ้ำจี้จำไชพวกเรา เฮ้ย

679
00:37:46,069 --> 00:37:48,895
จิตต้องตั้งมั่นนะ จิตต้องถึงฐานนะ

680
00:37:48,895 --> 00:37:52,814
เพื่อจะเอาไว้เดินปัญญา

681
00:37:52,814 --> 00:37:55,619
ทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

682
00:37:55,619 --> 00:38:00,410
หมายถึงว่ามีอารมณ์อะไร
เกิดขึ้นก็สักว่ารู้ว่าเห็นไป

683
00:38:00,410 --> 00:38:03,107
รู้เห็นอย่างที่มันมีอย่างที่มันเป็น

684
00:38:03,107 --> 00:38:06,593
แล้วไม่ได้รู้โง่ๆ รู้แบบมีปัญญา

685
00:38:06,593 --> 00:38:11,529
อันแรกเลยมีสติรู้ว่ามี
อารมณ์อะไรเกิดขึ้นกับจิต

686
00:38:11,529 --> 00:38:14,951
เช่นความสุขความทุกข์
กุศลอกุศลเกิดขึ้นกับจิต

687
00:38:14,951 --> 00:38:16,600
รู้ทัน

688
00:38:16,600 --> 00:38:19,971
อันที่สองมีปัญญาซ้ำลงไป

689
00:38:19,971 --> 00:38:22,724
ทุกสิ่งทุกอย่างที่จิตไปรู้เข้า

690
00:38:22,724 --> 00:38:26,151
ล้วนแต่ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์

691
00:38:26,151 --> 00:38:28,913
ความสุขก็ไม่เที่ยง ความทุกข์ก็ไม่เที่ยง

692
00:38:28,913 --> 00:38:31,334
กุศลอกุศลก็ไม่เที่ยง

693
00:38:31,334 --> 00:38:33,224
หัดดูอย่างนี้ คำว่า

694
00:38:33,224 --> 00:38:36,289
“จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป”

695
00:38:36,289 --> 00:38:37,729
คืออย่างนี้

696
00:38:37,729 --> 00:38:41,623
ไม่ใช่นั่งจ้องอยู่ที่จิต

697
00:38:41,623 --> 00:38:45,004
ถ้าไปนั่งจ้องอยู่ที่จิต ไม่ใช่แล้ว

698
00:38:45,004 --> 00:38:48,248
มันก็คล้ายๆ เราเข้าห้องปิดประตู

699
00:38:48,248 --> 00:38:50,067
แล้วก็จุดเทียนไว้อันหนึ่ง

700
00:38:50,067 --> 00:38:53,564
แล้วก็มองอยู่ที่เทียน 
ไม่ให้มองอันอื่นเลย

701
00:38:53,564 --> 00:38:57,375
ตาก็ต้องเห็นแต่เทียนนี่ล่ะ 
เห็นอย่างอื่นไม่ได้

702
00:38:57,375 --> 00:38:59,110
ไม่ใช่นะ

703
00:38:59,110 --> 00:39:02,269
มีตาก็เห็นอย่างที่มันจะต้องเห็น

704
00:39:02,269 --> 00:39:05,658
จิตของเราจะมีความรู้สึกอะไรเกิดขึ้น

705
00:39:05,658 --> 00:39:07,451
ให้มันรู้สึกไปอย่างที่มันมี

706
00:39:07,451 --> 00:39:09,181
อย่างที่มันเป็น

707
00:39:09,181 --> 00:39:10,368
แล้วเราก็ตามเห็นไป

708
00:39:10,368 --> 00:39:12,820
ตอนนี้จิตสุข ตอนนี้จิตทุกข์

709
00:39:12,820 --> 00:39:15,102
ตอนนี้จิตเป็นกุศล ตอนนี้จิตเป็นอกุศล

710
00:39:15,102 --> 00:39:17,319
ตามรู้ตามเห็นไป

711
00:39:17,319 --> 00:39:20,794
พอตามรู้ตามเห็นไปมากพอ มันจะรู้

712
00:39:20,794 --> 00:39:23,500
สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา

713
00:39:23,500 --> 00:39:26,047
สิ่งนั้นทั้งหมดดับเป็นธรรมดา

714
00:39:26,047 --> 00:39:28,177
ทำไม่ใช้คำว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

715
00:39:28,177 --> 00:39:29,847
ทำไมไม่ใช้ว่าโลภโกรธหลง

716
00:39:29,847 --> 00:39:32,224
สุขทุกข์ดีชั่วอะไร

717
00:39:32,224 --> 00:39:37,109
ใช้คำว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
หมายถึง Everything ที่เกิด

718
00:39:37,109 --> 00:39:40,289
ทั้งหมดนั่นล่ะต้องดับ

719
00:39:40,289 --> 00:39:42,827
ฉะนั้นไม่ใช้คำว่าสุขเกิดแล้วสุขดับ

720
00:39:42,827 --> 00:39:46,259
ทุกข์เกิดแล้วทุกข์ดับ กุศลเกิดแล้วก็ดับ

721
00:39:46,259 --> 00:39:48,197
โลภโกรธหลงเกิดแล้วก็ดับ

722
00:39:48,197 --> 00:39:50,132
อย่างตอนที่เราหัดดูใหม่ๆ ใช่ไหม

723
00:39:50,132 --> 00:39:53,137
เราก็จะเห็นสุขเกิดแล้วดับ ทุกข์เกิดแล้วดับ

724
00:39:53,137 --> 00:39:56,041
กุศลเกิดแล้วดับ โลภโกรธหลงเกิดแล้วดับ

725
00:39:56,041 --> 00:39:59,711
เราดูแต่ละอันเกิดแล้วดับ
แต่ละอันเกิดแล้วดับ

726
00:39:59,711 --> 00:40:02,415
ตรงที่ปัญญาแก่รอบเต็มที่แล้วนี่

727
00:40:02,415 --> 00:40:06,338
มันไม่มานั่งดูทีละอัน มันสรุปรวบยอด

728
00:40:06,338 --> 00:40:09,913
ปัญญาในอริยมรรคนี่มันสรุปรวบยอดเลยว่า

729
00:40:09,913 --> 00:40:16,043
สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นทั้งหมดดับเป็นธรรมดา

730
00:40:16,043 --> 00:40:20,065
Everything เกิดแล้วดับ

731
00:40:20,065 --> 00:40:22,886
ตรงนี้เราจะเข้าใจธรรมะ

732
00:40:22,886 --> 00:40:26,685
ก็ได้โสดาบันตรงนี้

733
00:40:26,685 --> 00:40:30,766
ถัดจากนั้นก็ภาวนาของเราแบบเดิมนั่นล่ะ

734
00:40:30,766 --> 00:40:34,236
แต่ศีลของเราเต็มที่อยู่แล้วล่ะ

735
00:40:34,236 --> 00:40:37,488
สมาธิก็จะแก่กล้าขึ้น

736
00:40:37,488 --> 00:40:39,807
แล้วก็เจริญปัญญาไป

737
00:40:39,807 --> 00:40:44,083
พระสกทาคาพระโสดาบันศีลบริบูรณ์

738
00:40:44,083 --> 00:40:46,101
สมาธิเล็กน้อย ปัญญาเล็กน้อย

739
00:40:46,101 --> 00:40:49,310
สมาธิเล็กน้อยคือใจเราวอกแวกๆ

740
00:40:49,310 --> 00:40:51,888
ไม่ได้ต่างกับชาวบ้านธรรมดาหรอก

741
00:40:51,888 --> 00:40:56,825
พระโสดาบันปัญญาเล็กน้อย

742
00:40:56,825 --> 00:41:01,343
เห็นไตรลักษณ์เป็นคราวๆ 
ไม่ได้เห็นได้ตลอดหรอก

743
00:41:01,343 --> 00:41:03,777
พระสกทาคามีศีลบริบูรณ์

744
00:41:03,777 --> 00:41:06,115
อันนี้บริบูรณ์ตั้งแต่โสดาบันแล้ว

745
00:41:06,115 --> 00:41:08,229
สมาธิปานกลาง

746
00:41:08,229 --> 00:41:10,469
ปัญญาเล็กน้อย

747
00:41:10,469 --> 00:41:15,390
ปัญญาเล็กน้อยก็ยังไม่ได้
รู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจอะไร

748
00:41:15,390 --> 00:41:19,245
ปัญญาเล็กน้อยก็
แค่สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับ

749
00:41:19,245 --> 00:41:22,153
แต่จิตมีกำลังตั้งมั่นมากขึ้น

750
00:41:22,153 --> 00:41:24,431
สมาธิปานกลาง

751
00:41:24,431 --> 00:41:26,898
สมาธิปานกลางก็คือถ้าจะหลง

752
00:41:26,898 --> 00:41:30,880
หลงแวบเดียว ฟุ้งไปก็ฟุ้งสั้นๆ ไม่ฟุ้งยาว

753
00:41:30,880 --> 00:41:33,903
ถ้าฟุ้งเป็นชั่วโมงไม่ใช่แล้วล่ะ

754
00:41:33,903 --> 00:41:37,820
แสดงว่าสมาธิอ่อนเหลือเกิน

755
00:41:37,820 --> 00:41:39,217
แล้วถ้าภาวนาต่อไป

756
00:41:39,217 --> 00:41:43,265
รู้แจ้งแทงตลอดในตัวร่างกายในรูปนี่

757
00:41:43,265 --> 00:41:46,427
ว่าไม่ใช่อย่างอื่นมีแต่ทุกข์

758
00:41:46,427 --> 00:41:50,875
รู้แจ้งแทงตลอดอย่างนี้จิตมันวางกาย

759
00:41:50,875 --> 00:41:54,805
พอมันวางร่างกาย
มันก็จะวางตาหูจมูกลิ้นกายใจ

760
00:41:54,805 --> 00:41:58,654
มันก็จะพลอยวางรูปเสียง
กลิ่นรสโผฏฐัพพะไปด้วย

761
00:41:58,654 --> 00:42:02,608
ตัวที่ทำให้จิตเราฟุ้งซ่านก็คือกามนั่นล่ะ

762
00:42:02,608 --> 00:42:05,239
พอเป็นพระอนาคามีมันวาง

763
00:42:05,239 --> 00:42:07,144
ตาหูจมูกลิ้นกายลงไปได้

764
00:42:07,144 --> 00:42:11,394
แล้วก็วางรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะไปด้วย

765
00:42:11,394 --> 00:42:14,507
ความยินดีพอใจในรูปไม่มี

766
00:42:14,507 --> 00:42:18,769
ความยินร้ายในรูปไม่มี

767
00:42:18,769 --> 00:42:22,877
ใจก็ไม่วิ่งแส่ส่ายออกไปทางตาหูจมูกลิ้นกาย

768
00:42:22,877 --> 00:42:26,669
นี่สมาธิมันบริบูรณ์เพราะเหตุนี้

769
00:42:26,669 --> 00:42:29,270
เพราะว่าจิตไม่ไหลตามกามออกไป

770
00:42:29,270 --> 00:42:31,366
ไม่ไหลไปทางตาหูจมูกลิ้นกาย

771
00:42:31,366 --> 00:42:34,358
มันตั้งมั่นเด่นดวงอยู่กับตัวเองนี่

772
00:42:34,358 --> 00:42:37,419
ถึงบอกพระอนาคามีมีสมาธิบริบูรณ์

773
00:42:37,419 --> 00:42:39,930
มีปัญญาปานกลาง

774
00:42:39,930 --> 00:42:41,362
โสดาบัน สกทาคามี

775
00:42:41,362 --> 00:42:43,197
เห็นว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น

776
00:42:43,197 --> 00:42:46,196
สิ่งนั้นก็ดับไป ไม่มีตัวเรา

777
00:42:46,196 --> 00:42:48,955
พระอนาคามีมีปัญญาปานกลาง

778
00:42:48,955 --> 00:42:51,925
คือเห็นว่ารูปทั้งหลายร่างกายนี่

779
00:42:51,925 --> 00:42:53,575
ไม่มีอย่างอื่นนอกจากทุกข์

780
00:42:53,575 --> 00:42:56,405
ไม่มีอย่างอื่นเลย

781
00:42:56,405 --> 00:42:58,619
เห็นมีแต่ทุกข์ล้วนๆ เลย

782
00:42:58,619 --> 00:43:00,513
นี่เป็นปัญญาปานกลาง

783
00:43:00,513 --> 00:43:03,066
แต่ทำไมปัญญานี้ยังไม่สิ้นสุด

784
00:43:03,066 --> 00:43:05,321
พระอนาคามียังหลงผิดอยู่

785
00:43:05,321 --> 00:43:09,852
ว่าตัวจิตที่ฝึกดีแล้วนี่มีความสุข

786
00:43:09,852 --> 00:43:14,114
ฉะนั้นจะมุ่งไปหาความสุขของสมาธิ

787
00:43:14,114 --> 00:43:17,925
จะไปติดในรูปราคะอรูปราคะ

788
00:43:17,925 --> 00:43:19,818
ทีนี้ภาวนาไปเรื่อยก็จะรู้เลย

789
00:43:19,818 --> 00:43:21,646
รูปราคะอรูปราคะ

790
00:43:21,646 --> 00:43:25,304
จิตเข้าไปติดไปยึดจิตก็ทุกข์อีก

791
00:43:25,304 --> 00:43:28,247
แล้วต่อไปปัญญาแก่รอบจริงๆ จะรู้ว่า

792
00:43:28,247 --> 00:43:31,091
จิตนั่นล่ะคือตัวทุกข์

793
00:43:31,091 --> 00:43:34,592
มันจะแตกหัก วัฏจักรจะล่มลงก็ตรงที่

794
00:43:34,592 --> 00:43:38,302
มันรู้แจ้งแทงตลอดว่าจิตคือตัวทุกข์

795
00:43:38,302 --> 00:43:42,300
ไม่ใช่ทุกข์บ้างสุขบ้าง
อย่างที่เคยเห็นแล้ว

796
00:43:42,300 --> 00:43:44,699
ตัวนี้คือปัญญาขั้นสุดท้ายเลย

797
00:43:44,699 --> 00:43:47,076
ก็จะรู้แจ้งแทงตลอด

798
00:43:47,076 --> 00:43:50,573
ปฏิจจสมุปบาทล้างอวิชชา

799
00:43:50,573 --> 00:43:54,853
อวิชชาคืออะไร คือความไม่รู้ทุกข์

800
00:43:54,853 --> 00:43:57,787
ไม่สามารถรู้ทุกข์ได้ ไม่สามารถละสมุทัย

801
00:43:57,787 --> 00:44:03,269
ไม่สามารถแจ้งนิโรธ
ไม่สามารถเจริญอริยมรรคได้

802
00:44:03,269 --> 00:44:05,660
แต่ตรงที่มันรู้แจ้งแทงตลอดว่า

803
00:44:05,660 --> 00:44:07,273
จิตนั้นล่ะคือตัวทุกข์

804
00:44:07,273 --> 00:44:10,148
นี่คือขันธ์ตัวสุดท้าย

805
00:44:10,148 --> 00:44:14,020
ที่เราจะสามารถเห็นได้ว่ามันคือตัวทุกข์

806
00:44:14,020 --> 00:44:17,314
ตัวกายดูง่ายว่าเป็นตัวทุกข์

807
00:44:17,314 --> 00:44:19,893
แต่พอถึงตัวจิตจะให้ดูว่า

808
00:44:19,893 --> 00:44:23,541
กระทั่งจิตที่ทรงฌานก็คือตัวทุกข์

809
00:44:23,541 --> 00:44:25,639
ไม่ใช่ง่าย

810
00:44:25,639 --> 00:44:27,938
อันนี้เลยเป็นปัญญาอย่างยิ่ง

811
00:44:27,938 --> 00:44:29,883
รู้แจ้งแทงตลอดในกองทุกข์

812
00:44:29,883 --> 00:44:34,934
ก็รู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจนั่นล่ะ

813
00:44:34,934 --> 00:44:38,020
กว่าจะถึงจุดนี้ก็ต้องสู้

814
00:44:38,020 --> 00:44:40,675
จุดเริ่มต้นของการสู้
ทำอย่างที่หลวงพ่อบอกนั่นล่ะ

815
00:44:40,675 --> 00:44:42,382
ถือศีล 5 ไว้

816
00:44:42,382 --> 00:44:45,391
ทุกวันทำในรูปแบบไหว้พระ สวดมนต์

817
00:44:45,391 --> 00:44:46,826
นั่งสมาธิเดินจงกรม

818
00:44:46,826 --> 00:44:48,558
จิตจะได้มีกำลัง

819
00:44:48,558 --> 00:44:50,759
หัวใจของการปฏิบัตินั้นคือ

820
00:44:50,759 --> 00:44:53,761
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

821
00:44:53,761 --> 00:44:56,983
ถ้าเราทำอย่างนี้ได้มรรคผลไม่ใช่เรื่องไกล

822
00:44:56,983 --> 00:45:01,521
ถ้าเก่งเฉพาะตอนนั่งสมาธิยังอีกไกล

823
00:45:01,521 --> 00:45:04,891
เพราะอยู่ในชีวิตจริงเราล้มเหลว

824
00:45:04,891 --> 00:45:07,870
เพราะฉะนั้นฝึกนะที่หลวงพ่อบอกให้วันนี้

825
00:45:07,870 --> 00:45:11,839
เป็นแก่นสารสาระในการฝึกกรรมฐานเลย

826
00:45:11,839 --> 00:45:13,469
เหมือนที่หลวงปู่มั่นบอก

827
00:45:13,469 --> 00:45:18,152
ทำสมาธิมากเนิ่นช้า คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน

828
00:45:18,152 --> 00:45:24,472
หัวใจสำคัญของการปฏิบัติ
คือการมีสติในชีวิตประจำวัน

829
00:45:24,472 --> 00:45:29,637
วันนี้เทศน์ให้ฟังเท่านี้

830
00:45:29,637 --> 00:45:32,500
ขอเบรกแป๊บหนึ่ง

831
00:45:54,594 --> 00:45:57,463
ปีนี้รู้สึกแก่ลงไปเยอะเลย

832
00:45:57,463 --> 00:46:01,686
เมื่อก่อนเทศน์สอนใหม่ๆ หลวงพ่อเคยสอน

833
00:46:01,686 --> 00:46:03,904
ตอนนั้นยังไม่บวช สอนเพื่อนๆ

834
00:46:03,904 --> 00:46:05,799
สอนโต้รุ่งเลย

835
00:46:05,799 --> 00:46:11,361
เนสัชชิกกันแล้วก็นั่งกัน

836
00:46:11,361 --> 00:46:15,589
มาบวชทีแรกก็สอน 7 วัน สอนทั้งวัน

837
00:46:15,589 --> 00:46:21,195
ต่อมาก็ลดลงเหลือสอน 4 วัน สอนครึ่งวัน

838
00:46:21,195 --> 00:46:23,888
เดี๋ยวนี้เหลือ 2 วัน

839
00:46:23,888 --> 00:46:28,201
แต่ว่าทุกวันคนไปที่วัดเยอะแยะ

840
00:46:28,201 --> 00:46:31,113
ก็สอนให้เหมือนกัน

841
00:46:31,113 --> 00:46:32,729
บางวันหมดแรงจริงๆ

842
00:46:32,729 --> 00:46:37,566
ก็ต้องพักเหมือนกัน แก่แล้ว

843
00:46:48,903 --> 00:46:56,486
เอาใครก่อนดี เบอร์ 1 เพ่งอยู่นะ

844
00:46:56,486 --> 00:46:59,298
เบอร์ 1: ภาวนาในรูปแบบ

845
00:46:59,298 --> 00:47:01,737
โดยเดินจงกรมเช้าเย็น

846
00:47:01,737 --> 00:47:05,370
ในชีวิตประจำวันดูร่างกายที่เคลื่อนไหว

847
00:47:05,370 --> 00:47:07,853
ไม่ทราบว่าตอนนี้จิตตั้งมั่น

848
00:47:07,853 --> 00:47:12,081
พร้อมจะเดินปัญญาได้หรือยังครับ

849
00:47:12,081 --> 00:47:15,497
ตอนนี้เราบังคับจิตอยู่รู้สึกไหม

850
00:47:15,497 --> 00:47:18,636
มันบังคับอยู่นะขณะนี้

851
00:47:18,636 --> 00:47:22,631
ไหนมาเดินให้หลวงพ่อดูซิ

852
00:47:22,631 --> 00:47:28,549
นึกว่าตรงนี้เป็นแคทวอร์ค เดิน

853
00:47:28,549 --> 00:47:31,398
อย่าเสียชื่ออาจารย์นะ

854
00:47:31,398 --> 00:47:34,594
อาจารย์เก่งทางเดินจงกรม

855
00:47:34,594 --> 00:47:38,354
ใช้ได้ มานั่งได้แล้ว

856
00:47:38,354 --> 00:47:40,916
มันต้องมีสติอย่างนี้ล่ะ

857
00:47:40,916 --> 00:47:44,075
ขาดสติมันไม่ได้เรื่องเลย

858
00:47:44,075 --> 00:47:46,615
แต่ว่าเกร็งเพราะว่าจะคุยกับหลวงพ่อ

859
00:47:46,615 --> 00:47:49,281
จะส่งการบ้านเลยเกร็ง

860
00:47:49,281 --> 00:47:51,570
แล้วดูออกไหมจิตมันอยู่ข้างนอก

861
00:47:51,570 --> 00:47:55,938
จิตไปข้างนอก รู้ไหมตัวนี้เห็นไหม

862
00:47:55,938 --> 00:47:59,282
จิตไม่เข้าฐานตัวนี้เห็นไหม

863
00:47:59,282 --> 00:48:01,556
ลองหายใจซิ

864
00:48:01,556 --> 00:48:05,640
หายใจอย่าไปยุ่งกับจิต หายใจธรรมดา

865
00:48:05,640 --> 00:48:13,146
เห็นร่างกายหายใจด้วยใจธรรมดา

866
00:48:13,146 --> 00:48:15,813
หลงคิด

867
00:48:15,813 --> 00:48:19,141
หายใจไปด้วยใจธรรมดา แล้วจิตหลงคิดรู้ทัน

868
00:48:19,141 --> 00:48:27,559
หายใจไปอีก มันยังไม่เข้ามา

869
00:48:27,559 --> 00:48:33,979
เริ่มเข้ามาแล้ว รู้สึกไหมไม่เหมือนกัน

870
00:48:33,979 --> 00:48:35,476
อ้าวเบอร์ 2

871
00:48:35,476 --> 00:48:38,762
จิตต้องทรงสมาธิมันต้องอย่างนี้

872
00:48:38,762 --> 00:48:40,911
จิตไปว่างๆ อยู่ข้างนอก

873
00:48:40,911 --> 00:48:43,511
นิ่งๆ อยู่ข้างนอก ใช้ไม่ได้

874
00:48:43,511 --> 00:48:46,207
มันเพลินๆ ไป

875
00:48:46,207 --> 00:48:48,398
เบอร์ 2

876
00:48:48,398 --> 00:48:51,691
ภาวนาในรูปแบบเดินจงกรม

877
00:48:51,691 --> 00:48:54,080
วันละหนึ่งชั่วโมงครึ่ง

878
00:48:54,080 --> 00:48:57,524
ในชีวิตประจำวันดูร่างกายที่เคลื่อนไหว

879
00:48:57,524 --> 00:48:58,811
ยังหลงนาน

880
00:48:58,811 --> 00:49:01,821
บางครั้งเห็นไหวๆ พุ่งที่กลางอก

881
00:49:01,821 --> 00:49:04,119
ใช่การเห็นเกิดดับไหมคะ

882
00:49:04,119 --> 00:49:08,769
ใช่ ที่มันไหวๆ เพราะมันไม่เที่ยง

883
00:49:08,769 --> 00:49:11,882
แล้วมันไหวได้เอง รู้สึกไหม

884
00:49:11,882 --> 00:49:16,698
เราไม่ได้สั่ง ดีแล้วไปทำต่อ

885
00:49:16,698 --> 00:49:20,331
เบอร์ 3

886
00:49:20,331 --> 00:49:21,969
ภาวนาในรูปแบบ

887
00:49:21,969 --> 00:49:25,815
นั่งสมาธิทุกวัน 30 นาที ถึง 1 ชั่วโมง

888
00:49:25,815 --> 00:49:28,741
ในชีวิตประจำวันเคลื่อนไหวรู้สึก

889
00:49:28,741 --> 00:49:30,893
ดูร่างกายหายใจเข้าออก

890
00:49:30,893 --> 00:49:34,441
หายใจเข้าพุทออกโธเป็นวิหารธรรม

891
00:49:34,441 --> 00:49:38,184
อยากที่จะพ้นทุกข์ ทำให้รีบภาวนา

892
00:49:38,184 --> 00:49:39,976
ความอยากทำให้ลืมทุกอย่าง

893
00:49:39,976 --> 00:49:44,793
จนสุดท้ายจิตทนไม่ไหว และรู้ว่าไม่ใช่ทาง

894
00:49:44,793 --> 00:49:46,976
จิตวางลงได้ขณะหนึ่ง

895
00:49:46,976 --> 00:49:49,903
แต่วางได้สักพักจิตก็หยิบขึ้นมาอีก

896
00:49:49,903 --> 00:49:52,394
ขอหลวงพ่อแนะนำการปฏิบัติต่อค่ะ

897
00:49:52,394 --> 00:49:59,821
ก็ทำอย่างที่ทำนี่ล่ะ อาจารย์สอนมาดีแล้ว

898
00:49:59,821 --> 00:50:03,586
แต่ตรงนี้จิตออกนอก รู้สึกไหม

899
00:50:03,586 --> 00:50:08,315
ว่าจิตก็ยังไม่เข้าฐาน รู้สึกไหม

900
00:50:08,315 --> 00:50:11,280
ทำอย่างไรมันจะเข้า

901
00:50:11,280 --> 00:50:14,963
ทำไม่ได้เพราะจิตเป็นอนัตตา

902
00:50:14,963 --> 00:50:17,478
ถ้าเมื่อไรเรารู้ว่าจิตมันไหล

903
00:50:17,478 --> 00:50:20,010
มันจะเข้าฐานเอง

904
00:50:20,010 --> 00:50:22,126
แล้วในความเป็นจริง

905
00:50:22,126 --> 00:50:26,059
ถ้าเรามีสติรู้สภาวะที่กำลังมีกำลังเป็น

906
00:50:26,059 --> 00:50:28,602
จิตจะเข้าฐานเอง

907
00:50:28,602 --> 00:50:30,606
อย่างโกรธแล้วรู้ว่าโกรธ

908
00:50:30,606 --> 00:50:34,442
หลงไปคิดรู้ว่าหลงไปคิด

909
00:50:34,442 --> 00:50:37,664
ดูปุ๊บจิตจะเข้าที่เลย

910
00:50:37,664 --> 00:50:39,871
เพราะเมื่อไรมีสัมมาสติ

911
00:50:39,871 --> 00:50:42,382
รู้เท่าทันกายใจของตัวเอง

912
00:50:42,382 --> 00:50:46,009
สัมมาสมาธิจะเกิดร่วมด้วยเสมอ

913
00:50:46,009 --> 00:50:49,865
จิตจะตั้งมั่น ตรงนี้ไม่ใช่แล้ว

914
00:50:49,865 --> 00:50:52,173
นึกออกไหมมันแน่น

915
00:50:52,173 --> 00:50:57,525
ใช้ได้ เก่ง ไม่เสียชื่ออาจารย์

916
00:50:57,525 --> 00:51:01,274
เบอร์ 4 เลยกดดันมากเลย

917
00:51:01,274 --> 00:51:05,059
ไม่รู้จะเสียชื่ออาจารย์ไหม เลยกดดัน

918
00:51:05,059 --> 00:51:08,641
ไม่ต้องกลัว เก่ง ใช้ได้

919
00:51:08,641 --> 00:51:12,172
เบอร์ 4: ภาวนาในรูปแบบ

920
00:51:12,172 --> 00:51:14,621
สวดมนต์นั่งสมาธิ 15 นาที

921
00:51:14,621 --> 00:51:17,770
เดินจงกรม 30-45 นาที

922
00:51:17,770 --> 00:51:22,148
ในชีวิตประจำวันรู้กายเคลื่อนไหว 
รู้ใจทำงาน

923
00:51:22,148 --> 00:51:25,656
บางทีก็ดูร่างกายหายใจกับบริกรรมพุทโธ

924
00:51:25,656 --> 00:51:28,702
หลวงพ่อสอนให้ใช้พุทโธเป็นเครื่องอยู่

925
00:51:28,702 --> 00:51:30,963
ในชีวิตประจำวันยังหลงนาน

926
00:51:30,963 --> 00:51:33,437
ยังคงปฏิบัติในรูปแบบทุกวัน

927
00:51:33,437 --> 00:51:36,190
ทำอย่างไรการภาวนาในชีวิตประจำวัน

928
00:51:36,190 --> 00:51:39,183
จึงจะต่อเนื่องเข้มแข็งกว่านี้ค่ะ

929
00:51:39,183 --> 00:51:42,305
ถ้าไม่ชอบพุทโธก็ใช้กรรมฐานอื่นก็ได้

930
00:51:42,305 --> 00:51:45,757
อันไหนก็ได้ที่เราถนัด

931
00:51:45,757 --> 00:51:49,255
หลวงพ่อเรียนมาจากครูบาอาจารย์ท่านสอนพุทโธ

932
00:51:49,255 --> 00:51:52,172
เวลาพูดก็เลยพุทโธอยู่เรื่อยๆ

933
00:51:52,172 --> 00:51:54,137
จริงๆ ใช้อะไรก็ได้

934
00:51:54,137 --> 00:51:56,210
ถ้าจิตอยู่ในอารมณ์อันเดียว

935
00:51:56,210 --> 00:52:00,272
อย่างต่อเนื่องโดยที่เราไม่ได้บังคับ

936
00:52:00,272 --> 00:52:03,307
สมาธิก็เกิด

937
00:52:03,307 --> 00:52:06,988
ทีนี้อารมณ์อะไรที่จิตจะอยู่
อย่างต่อเนื่องโดยไม่ต้องบังคับได้

938
00:52:06,988 --> 00:52:09,824
อารมณ์ที่อยู่แล้วมีความสุข

939
00:52:09,824 --> 00:52:12,362
ของหนูภาวนาดีนะ

940
00:52:12,362 --> 00:52:16,700
ดีมากๆ เลย ใช้ได้เลย

941
00:52:16,700 --> 00:52:23,950
นี่สงสัยเป็นตัวเก่ง 
อาจารย์เลยซ่อนไว้เบอร์ 4

942
00:52:23,950 --> 00:52:28,419
เบอร์ 1 ก็เก่งนะเสียแต่ว่าเพ่งมากไป

943
00:52:28,419 --> 00:52:31,401
เราจงใจปฏิบัติ เราอยากดี

944
00:52:31,401 --> 00:52:34,534
อยากรู้ อยากเห็น อยากเป็น
อยากได้ อยากดีนี่

945
00:52:34,534 --> 00:52:36,779
ตัวนี้ถ่วงเรา

946
00:52:36,779 --> 00:52:40,778
มันทำให้จิตใจเราไม่เป็นธรรมชาติ

947
00:52:40,778 --> 00:52:45,964
เบอร์ 5

948
00:52:45,964 --> 00:52:50,683
แป๊บหนึ่ง เบอร์ 7 
ไม่ต้องตั้งท่ามาก ดีอยู่แล้ว

949
00:52:50,683 --> 00:52:54,509
ไม่ต้องจะตายขึ้นมานะหายใจ ไม่ได้

950
00:52:54,509 --> 00:52:57,366
ดีแล้วอยู่แล้วไม่ต้องกลัว

951
00:52:57,366 --> 00:52:59,708
ดีทั้งหมดล่ะ

952
00:52:59,708 --> 00:53:02,416
ทั้ง 4 คนที่เหลือใช้ได้ทั้งนั้น

953
00:53:02,416 --> 00:53:04,118
ไม่ต้องกังวล

954
00:53:04,118 --> 00:53:07,275
เบอร์ 5

955
00:53:07,275 --> 00:53:10,800
ภาวนาในรูปแบบเดินจงกรมและนั่งสมาธิ

956
00:53:10,800 --> 00:53:12,930
วันละ 1-2 ชั่วโมง

957
00:53:12,930 --> 00:53:14,598
เช้าและก่อนนอน

958
00:53:14,598 --> 00:53:16,562
ใช้กายเป็นเครื่องอยู่

959
00:53:16,562 --> 00:53:20,390
ในชีวิตประจำวันดูกายและจิตที่เปลี่ยนแปลง

960
00:53:20,390 --> 00:53:22,874
ยังชอบบังคับแทรกแซง

961
00:53:22,874 --> 00:53:25,097
เห็นว่าโลกไม่มีอะไรให้ยึด

962
00:53:25,097 --> 00:53:26,852
แต่ก็หนีไปไม่ได้

963
00:53:26,852 --> 00:53:28,711
ขอหลวงปู่ชี้แนะแนวทางครับ

964
00:53:28,711 --> 00:53:35,125
ที่ฝึกอยู่ใช้ได้ ดีแล้วล่ะ ทำอีก

965
00:53:35,125 --> 00:53:38,923
ส่วนที่เห็นว่าโลกไม่มีอะไรไม่น่ายึด

966
00:53:38,923 --> 00:53:40,969
อันนั้นยังไม่จริง

967
00:53:40,969 --> 00:53:45,270
มันก็ยังแอบยึดอยู่เรื่อยๆ แอบอยากอยู่

968
00:53:45,270 --> 00:53:47,222
เรียนรู้ไป

969
00:53:47,222 --> 00:53:49,406
จนกระทั่งมันเห็นทุกข์ถ่องแท้แล้ว

970
00:53:49,406 --> 00:53:50,796
มันก็ไม่เอาแล้ว

971
00:53:50,796 --> 00:53:53,143
โลกไม่มีอะไรจริงๆ

972
00:53:53,143 --> 00:53:57,986
โลกก็เอาไว้หลอกคนหลงเท่านั้น

973
00:53:57,986 --> 00:54:03,069
เก่ง แต่ตอนนี้จิตออกนอก

974
00:54:03,069 --> 00:54:09,608
เบอร์ 6

975
00:54:09,608 --> 00:54:13,687
ภาวนาในรูปแบบนั่งสมาธิวันละ 1 ชั่วโมง

976
00:54:13,687 --> 00:54:16,430
โดยใจอยู่กับลมหายใจเข้าออก

977
00:54:16,430 --> 00:54:19,671
ในชีวิตประจำวันอยู่กับลมหายใจเข้าออก

978
00:54:19,671 --> 00:54:23,373
มีสติเวลานั่งยืนเดิน

979
00:54:23,373 --> 00:54:26,495
สังเกตตัวเองได้ว่าชอบความสงบ

980
00:54:26,495 --> 00:54:28,650
หลังๆ เวลาเข้าสมาธิ

981
00:54:28,650 --> 00:54:30,876
ใจไม่อยากออกจากความสงบ

982
00:54:30,876 --> 00:54:34,738
มีราคะ มีเมตตา มีจิตฟุ้งซ่าน

983
00:54:34,738 --> 00:54:38,372
มาเจือปนตลอดเวลา แต่บังคับไม่ได้

984
00:54:38,372 --> 00:54:41,898
เพียงแต่รับรู้ไป

985
00:54:41,898 --> 00:54:46,190
แต่ละตัวที่กล่าวมาดับไปบังคับไม่ได้

986
00:54:46,190 --> 00:54:48,856
รู้สึกว่าสมาธิมีคุณภาพ

987
00:54:48,856 --> 00:54:51,499
เนื่องจากมันสงบโดยที่ใจไม่ได้บังคับ

988
00:54:51,499 --> 00:54:53,218
แบบนี้ถูกหรือไม่ครับ

989
00:54:53,218 --> 00:54:55,473
สมาธิดีแล้ว

990
00:54:55,473 --> 00:54:58,592
แต่ว่าจะต้องเจริญปัญญา

991
00:54:58,592 --> 00:55:02,815
สมาธิเอาไว้เจริญปัญญา 
ไม่ได้เอาไว้นอนเล่น

992
00:55:02,815 --> 00:55:04,757
ถ้าใจเราชอบ

993
00:55:04,757 --> 00:55:09,109
ให้รู้ลงไปตรงๆ เลยว่าใจเราชอบสมาธิอันนี้

994
00:55:09,109 --> 00:55:15,563
ดูเข้าไปแล้วเวลาเดินปัญญามัน
ไม่สงบเหมือนตอนทำสมาธิหรอก

995
00:55:15,563 --> 00:55:19,736
คือเวลาที่เจริญปัญญาจิตมันจะทำงานขึ้นมา

996
00:55:19,736 --> 00:55:21,435
คล้ายๆ ฟุ้งซ่าน

997
00:55:21,435 --> 00:55:24,873
เพียงแต่มีสติกำกับอยู่

998
00:55:24,873 --> 00:55:27,898
ทีนี้คนที่ติดสมาธิพอใจในความสงบ

999
00:55:27,898 --> 00:55:30,716
จะไม่ยอมเดินปัญญา

1000
00:55:30,716 --> 00:55:34,005
ก็เสียโอกาส คล้ายๆ

1001
00:55:34,005 --> 00:55:37,117
อยากได้ของดีมากๆ เลย

1002
00:55:37,117 --> 00:55:42,673
เราไปได้ของระดับรองแล้วเราพอใจแล้ว

1003
00:55:42,673 --> 00:55:56,123
ทำสมาธิให้หลวงพ่อดูสิ

1004
00:55:56,123 --> 00:55:57,534
ตรงนี้สังเกตเห็นไหมว่า

1005
00:55:57,534 --> 00:56:01,055
จิตเราเคลื่อนไปอยู่ที่อารมณ์กรรมฐาน

1006
00:56:01,055 --> 00:56:04,622
มองออกไหม ให้รู้ทันตัวนี้

1007
00:56:04,622 --> 00:56:07,655
แล้วเราเดินปัญญาในสมาธิได้

1008
00:56:07,655 --> 00:56:10,253
ชอบสมาธิก็เดินปัญญาในสมาธินี่ล่ะ

1009
00:56:10,253 --> 00:56:13,047
ใครจะมาทำไม

1010
00:56:13,047 --> 00:56:15,796
ทำใหม่ซิ

1011
00:56:15,796 --> 00:56:23,391
ไม่ต้องตั้งใจแรง ตรงนี้ตั้งใจแรงไป

1012
00:56:23,391 --> 00:56:26,846
ผ่อนคลายกว่านี้ จงใจแรงไปแล้ว

1013
00:56:26,846 --> 00:56:36,305
ธรรมดาๆ

1014
00:56:36,305 --> 00:56:37,764
ถอยออกมา

1015
00:56:37,764 --> 00:56:41,285
มันไม่ได้อย่างเมื่อกี้ รู้สึกไหม

1016
00:56:41,285 --> 00:56:46,860
เวลาที่จิตเดินปัญญามันไม่สงบเฉยๆ หรอก

1017
00:56:46,860 --> 00:56:48,889
เมื่อกี้จิตมัน

1018
00:56:48,889 --> 00:56:51,754
หลวงพ่อกระตุ้นให้มันเดินปัญญา

1019
00:56:51,754 --> 00:56:55,021
ที่มันไหลไปที่อารมณ์กรรมฐาน พอเรารู้ทัน

1020
00:56:55,021 --> 00:56:56,719
จิตก็ตั้งมั่นขึ้นมา

1021
00:56:56,719 --> 00:56:59,190
คราวนี้มันจะออกไปคอยรู้แล้ว

1022
00:56:59,190 --> 00:57:02,151
มันก็เลยส่ายไปส่ายมาอยู่ข้างใน

1023
00:57:02,151 --> 00:57:03,570
ถ้ามันส่ายๆ อย่างนี้

1024
00:57:03,570 --> 00:57:06,636
กลับมาทำความสงบเหมือนเดิม

1025
00:57:06,636 --> 00:57:09,102
ให้สงบแน่วแน่ลงไป

1026
00:57:09,102 --> 00:57:11,078
แล้วคลายออก

1027
00:57:11,078 --> 00:57:13,201
แล้วดูการทำงานของจิตใจไป

1028
00:57:13,201 --> 00:57:16,409
เราจะเห็นจิตเราไหลไปอยู่ที่อารมณ์กรรมฐาน

1029
00:57:16,409 --> 00:57:17,421
ให้รู้ทันเอา

1030
00:57:17,421 --> 00:57:21,073
ตอนนี้จิตไหลไปอยู่ในความคิด รู้สึกไหม

1031
00:57:21,073 --> 00:57:23,151
รู้ทันอย่างนี้

1032
00:57:23,151 --> 00:57:25,997
เพราะฉะนั้นอยู่ในสมาธิเราก็เจริญปัญญาได้

1033
00:57:25,997 --> 00:57:27,956
ออกมาข้างนอกก็ดูได้

1034
00:57:27,956 --> 00:57:30,887
เพราะว่าเราสามารถเห็นจิตมันไหลไปคิด

1035
00:57:30,887 --> 00:57:34,289
นี่เจริญสติในชีวิตประจำวัน

1036
00:57:34,289 --> 00:57:38,812
ฉะนั้นตอนนั่งสมาธิแล้ว
เราเห็นจิตไหลไปอยู่ที่ลมหายใจ

1037
00:57:38,812 --> 00:57:40,772
อันนี้เราเดินปัญญาอยู่ภายใน

1038
00:57:40,772 --> 00:57:44,065
เราเห็นจิตเป็นอนัตตา ไหลไปได้เอง

1039
00:57:44,065 --> 00:57:48,460
ออกมาข้างนอกเราเห็นจิตมันไหลไปคิดได้เอง

1040
00:57:48,460 --> 00:57:51,983
เพราะฉะนั้นฝึกให้มันเดินปัญญาต่อให้ได้

1041
00:57:51,983 --> 00:57:56,755
แต่อย่าให้เสียสมาธิ มีสมาธิดีแล้วล่ะ

1042
00:57:56,755 --> 00:58:02,151
เบอร์ 7

1043
00:58:02,151 --> 00:58:05,562
ภาวนาในรูปแบบโดยการดูการเคลื่อนไหว

1044
00:58:05,562 --> 00:58:08,478
ชอบนั่งสมาธิเพราะเบาสบาย

1045
00:58:08,478 --> 00:58:11,054
กลัวติดเลยไม่นั่ง

1046
00:58:11,054 --> 00:58:14,313
ในชีวิตประจำวันดูการเคลื่อนไหว

1047
00:58:14,313 --> 00:58:16,388
แต่ดูได้ไม่ตลอด

1048
00:58:16,388 --> 00:58:19,466
รู้สึกว่าสติไม่สามารถต่อเนื่องได้

1049
00:58:19,466 --> 00:58:25,115
ดูการเคลื่อนไหวที่ทำอยู่ถูกต้องไหมคะ

1050
00:58:25,115 --> 00:58:28,761
จงใจหายใจรู้ไหม

1051
00:58:28,761 --> 00:58:29,899
รู้ทันนะ

1052
00:58:29,899 --> 00:58:32,965
เราดูกายอย่างที่มันเป็น ไม่ต้องจงใจ

1053
00:58:32,965 --> 00:58:35,869
ที่ฝึกอยู่ดีนะ

1054
00:58:35,869 --> 00:58:41,100
ไปทำได้แล้ว ทำต่อไป ทำถูกแล้ว

1055
00:58:41,100 --> 00:58:47,419
อ้าวคนสุดท้าย พักเสียหน่อยดีไหม

1056
00:58:47,419 --> 00:58:52,134
อ้าวๆ ส่งเลยก็แล้วกัน

1057
00:58:52,134 --> 00:58:55,454
เบอร์ 8: ภาวนาในรูปแบบ

1058
00:58:55,454 --> 00:58:57,475
สวดมนต์ครึ่งชั่วโมง

1059
00:58:57,475 --> 00:58:59,750
นั่งสมาธิครึ่งชั่วโมง

1060
00:58:59,750 --> 00:59:01,488
ดูร่างกายหายใจ

1061
00:59:01,488 --> 00:59:04,395
จิตเกิดความสว่าง มีจิตรู้

1062
00:59:04,395 --> 00:59:07,641
ในชีวิตประจำวันดูร่างกายเคลื่อนไหว

1063
00:59:07,641 --> 00:59:11,530
จิตโกรธก็รู้ จิตโมโหรู้ หลงรู้

1064
00:59:11,530 --> 00:59:15,374
มีความอยากก็รู้ บางครั้งก็ลืมตัว

1065
00:59:15,374 --> 00:59:18,870
จิตเข้าถึงฐานและ
แยกธาตุแยกขันธ์ได้หรือยังคะ

1066
00:59:18,870 --> 00:59:22,566
ได้ แต่เบอร์ 8

1067
00:59:22,566 --> 00:59:28,480
ยังชินที่จะบังคับจิตให้นิ่งอยู่

1068
00:59:28,480 --> 00:59:30,681
ไม่ต้องน้อมให้มันนิ่ง

1069
00:59:30,681 --> 00:59:32,686
ทำสมาธิก็ทำไป

1070
00:59:32,686 --> 00:59:35,650
เวลามันจะนิ่งมันก็นิ่งของมันเอง

1071
00:59:35,650 --> 00:59:37,786
อย่าพยายามทำมันให้นิ่ง

1072
00:59:37,786 --> 00:59:40,274
ใจมันจะทื่อๆ ไป

1073
00:59:40,274 --> 00:59:43,430
มันจะแน่นๆ รู้สึกไหมมันจะแน่นๆ

1074
00:59:43,430 --> 00:59:46,263
ที่แน่นๆ เพราะเราจงใจ

1075
00:59:46,263 --> 00:59:49,016
ฉะนั้นเรานั่งสมาธิอะไรก็ทำไปเถอะ

1076
00:59:49,016 --> 00:59:51,873
สงบก็ช่างไม่สงบก็ช่าง ทำไปเถอะ

1077
00:59:51,873 --> 00:59:56,476
แล้วมันสงบเอง อันนั้นถึงจะดี

1078
00:59:56,476 --> 01:00:00,663
นี่เริ่มบังคับแล้วรู้สึกไหม ตรงจุดนี้

1079
01:00:00,663 --> 01:00:02,560
ให้รู้ทันตรงนี้

1080
01:00:02,560 --> 01:00:05,267
ตัวนี้ที่ทำให้เสียเวลา

1081
01:00:05,267 --> 01:00:11,372
กลายเป็นว่าเราน้อมจิต
บังคับจิตให้มันไปนิ่งๆ อยู่เฉยๆ

1082
01:00:11,372 --> 01:00:13,410
ทำสมาธิไป

1083
01:00:13,410 --> 01:00:21,883
แล้วจิตเป็นอย่างไร แอบไปทำอะไร เรารู้ทัน

1084
01:00:21,883 --> 01:00:26,669
ตรงนี้สติอ่อนลงไปแล้ว โมหะแทรก

1085
01:00:26,669 --> 01:00:28,745
ให้รู้ทัน

1086
01:00:28,745 --> 01:00:34,667
เออ รู้สึกตัวให้แรงขึ้นนิดหนึ่ง

1087
01:00:34,667 --> 01:00:36,888
รู้ไประดับนี้

1088
01:00:36,888 --> 01:00:39,401
แล้วคอยดูไปเรื่อยๆ

1089
01:00:39,401 --> 01:00:44,024
เกิดความเปลี่ยนแปลง
อะไรขึ้นที่จิตก็คอยรู้ทันไป

1090
01:00:44,024 --> 01:00:48,424
แล้วออกจากสมาธิให้พิจารณาร่างกายไปเลย

1091
01:00:48,424 --> 01:00:50,950
ผมขนเล็บฟันหนังเนื้อเอ็นกระดูก

1092
01:00:50,950 --> 01:00:53,166
เป็นปฏิกูล เป็นอสุภ

1093
01:00:53,166 --> 01:00:55,825
ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

1094
01:00:55,825 --> 01:01:00,637
ออกจากสมาธิมาพิจารณาตัวนี้เลย

1095
01:01:00,637 --> 01:01:07,491
วันนี้เอาเท่านี้ก็แล้วกัน 10 โมงพอดี

1096
01:01:07,491 --> 01:01:12,717
ของท่านอาจารย์ติดสมาธิ

1097
01:01:12,717 --> 01:01:16,260
ไปน้อมจิตให้มันนิ่งๆ เฉยๆ

1098
01:01:16,260 --> 01:01:18,870
คลายออกให้มันทำงาน

1099
01:01:18,870 --> 01:01:20,522
รู้สึกร่างกายไป

1100
01:01:20,522 --> 01:01:22,896
อาศัยร่างกายเป็นวิหารธรรม

1101
01:01:22,896 --> 01:01:24,490
ขยับเขยื้อนไป

1102
01:01:24,490 --> 01:01:26,764
กวาดวัดทำอะไรต่ออะไรไป

1103
01:01:26,764 --> 01:01:30,010
เห็นร่างกายมันทำงานใจเราเป็นคนดู

1104
01:01:30,010 --> 01:01:31,792
ดูอย่างนี้เรื่อยๆ

1105
01:01:31,792 --> 01:01:35,236
ไม่อย่างนั้นมันจะไม่พัฒนา จะเฉยๆ

1106
01:01:35,236 --> 01:01:36,892
กี่ปีมันก็อยู่อย่างนั้นล่ะ

1107
01:01:36,892 --> 01:01:40,107
เพราะมันติดสมาธิเฉยๆ