0:00:04.650,0:00:10.764
เจริญพร

0:00:10.764,0:00:15.804
เช้าๆ วันอาทิตย์มาฟังธรรมก็ดี

0:00:15.804,0:00:29.080
ได้มีแรงเอาไว้สู้กิเลสอีกหลายวัน

0:00:29.080,0:00:35.412
ธรรมะเป็นของร่มเย็น โลกมันเร่าร้อน

0:00:35.412,0:00:39.384
เราฝึกปฏิบัติกันไป

0:00:39.384,0:00:43.112
จิตใจเราร่มเย็นเป็นสุข

0:00:43.112,0:00:45.643
โลกข้างนอกเราแก้มันไม่ได้

0:00:45.643,0:00:50.871
มันวุ่นวายอย่างนี้ ธรรมดาของโลก

0:00:50.871,0:00:56.451
เรามาฝึกจิตใจของเราเอง ให้อยู่กับโลกได้

0:00:56.451,0:01:03.193
โดยที่เราไม่ร้อนตามมันไปด้วย

0:01:03.193,0:01:07.473
ธรรมะเป็นของร่มเย็น

0:01:07.473,0:01:14.369
เสียดายชาวพุทธเราส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจธรรมะ

0:01:14.369,0:01:16.943
เป็นพุทธแต่ชื่อ

0:01:16.943,0:01:23.576
ไม่เคยลิ้มรสเลยว่า[br]รสของธรรมะนั้นวิเศษแค่ไหน

0:01:23.576,0:01:27.545
เราไปตามวัดตามอะไรอย่างนี้ เห็น

0:01:27.545,0:01:35.514
พากันไหว้พวกเทวรูปพวก[br]สิ่งศักดิ์สิทธิ์นอกพระพุทธศาสนา

0:01:35.514,0:01:37.755
ไหว้ต้นตะเคียนไหว้อะไรอย่างนี้

0:01:37.755,0:01:42.889
ตามวัด เยอะแยะ

0:01:42.889,0:01:46.547
วัดที่สอนกรรมฐานจริงๆ คนก็ไม่ค่อยเข้า

0:01:46.547,0:01:50.717
คนก็ชอบเข้าวัดแบบนั้น มันพอดีกัน

0:01:50.717,0:01:54.959
พอดีกับสภาพจิตใจ

0:01:54.959,0:01:58.562
คนที่จะสนใจธรรมะก็ต้องมีบุญมีบารมี

0:01:58.562,0:02:01.401
สะสมมามากพอ

0:02:01.401,0:02:04.125
คนส่วนใหญ่อินทรีย์ก็ยังอ่อน

0:02:04.125,0:02:07.860
เขาก็ต้องการที่พึ่งแบบโลกๆ ไป

0:02:07.860,0:02:13.165
ทำแล้วเฮง ทำแล้วรวย

0:02:13.165,0:02:16.167
ทำแล้วได้ผลประโยชน์

0:02:16.167,0:02:19.371
มุ่งไปที่ตรงนั้น

0:02:19.371,0:02:24.633
ถามว่ามันมีประโยชน์ไหม มันก็มีนะ

0:02:24.633,0:02:30.064
แต่ประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่สูงสุด

0:02:30.064,0:02:32.351
ที่พระพุทธศาสนาจะให้ได้

0:02:32.351,0:02:38.516
คนกลับไม่ค่อยเข้าใจไม่ค่อยสนใจ

0:02:38.516,0:02:44.301
ฉะนั้นเราต้องลงมือศึกษาปฏิบัติให้จริงจัง

0:02:44.301,0:02:47.211
อย่าทำเป็นเล่น

0:02:47.211,0:02:50.699
เวลาของแต่ละคนมีไม่มาก

0:02:50.699,0:02:54.657
เวลาของเราหมดไปทุกวันๆ

0:02:54.657,0:02:59.693
ครูบาอาจารย์ก็ร่อยหรอลงทุกทีแล้ว

0:02:59.693,0:03:02.886
เมื่อ 40 กว่าปี 50 ปีก่อน

0:03:02.886,0:03:07.222
สมัยหลวงพ่อออกศึกษาธรรมะ

0:03:07.222,0:03:12.479
ครูบาอาจารย์ที่ดีๆ ยังมีเยอะ

0:03:12.479,0:03:16.446
ยิ่งทางอีสาน

0:03:16.446,0:03:19.300
มีครูบาอาจารย์ดีๆ เต็มไปหมดเลย

0:03:19.300,0:03:23.048
ถนนสายเดียวนี่วิ่งไปสักพักหนึ่งก็เจอ

0:03:23.048,0:03:27.516
วัดนี้องค์นี้อยู่ วัดนี้องค์นี้อยู่

0:03:27.516,0:03:31.698
เดี๋ยวนี้พอผ่านไป วัดนี้องค์นี้เคยอยู่

0:03:31.698,0:03:34.770
ที่วัดนี้องค์นี้ก็เคยอยู่

0:03:34.770,0:03:36.757
มีแต่คำว่าเคยอยู่

0:03:36.757,0:03:41.182
ท่านไม่ได้อยู่ด้วยแล้ว

0:03:41.182,0:03:44.980
สมัยก่อนหลวงพ่อเลยชอบวันหยุด

0:03:44.980,0:03:48.308
จะออกไปทางอีสานหรือไม่ก็ขึ้นไปทางเหนือ

0:03:48.308,0:03:53.274
ไปหาครูบาอาจารย์ทางเชียงใหม่เชียงราย

0:03:53.274,0:03:57.413
ส่วนใหญ่จะไปทางอีสานครูบาอาจารย์เยอะ

0:03:57.413,0:04:00.631
ไปแล้วมันมีความสุข

0:04:00.631,0:04:02.417
ไปกินข้าววัด

0:04:02.417,0:04:07.878
ไปภาวนาอยู่ในวัด ไปนอนอยู่ในวัด

0:04:07.878,0:04:11.631
อาหารที่กินก็อาหารชาวบ้านธรรมดา

0:04:11.631,0:04:15.984
น้ำพริกกับผักอะไรอย่างนี้

0:04:15.984,0:04:19.345
กินอาหารอย่างนั้นจริงๆ เราไม่ค่อยคุ้นเคย

0:04:19.345,0:04:21.327
เราคนเมือง

0:04:21.327,0:04:24.289
แต่เราไปอยู่อย่างนั้นเรารู้สึก

0:04:24.289,0:04:30.503
มันไม่มีภาระทางใจ ใจมันสบาย

0:04:30.503,0:04:34.087
นอนมีกุฏิก็นอน

0:04:34.087,0:04:39.616
ไม่มีก็ไปผูกกลดอยู่ใต้ต้นไม้

0:04:39.616,0:04:42.844
ผ่านเวลากลางคืน

0:04:42.844,0:04:47.585
ออกมาเดินจงกรมใต้แสงเดือนแสงดาว

0:04:47.585,0:04:51.945
สงบวิเวก มีป่ามีเขา

0:04:51.945,0:04:57.444
กลางคืนก็มีสัตว์ร้อง มีนกมีแมลงร้อง

0:04:57.444,0:05:00.093
มันไม่ยั่วกิเลสเรา

0:05:00.093,0:05:04.048
เราก็ภาวนาร่มเย็นเป็นสุข

0:05:04.048,0:05:06.221
นี่ฝึกตัวเองมาทุกวัน

0:05:06.221,0:05:10.115
อยู่ง่าย กินง่าย นอนง่าย

0:05:10.115,0:05:14.161
แล้วเวลาส่วนใหญ่เอาไว้เจริญสติ

0:05:14.161,0:05:16.893
ถึงเวลาก็นั่งสมาธิเดินจงกรม

0:05:16.893,0:05:19.518
ไหว้พระสวดมนต์

0:05:19.518,0:05:26.678
เวลาที่เหลือเจริญสติในชีวิตประจำวัน

0:05:26.678,0:05:28.743
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

0:05:28.743,0:05:32.508
เป็นเรื่องสำคัญมากเลย

0:05:32.508,0:05:37.865
หลวงปู่มั่นท่านเคยสอน หลวงพ่อไม่ทันท่าน

0:05:37.865,0:05:41.021
แต่ว่าครูบาอาจารย์ที่เป็นลูกศิษย์ท่าน

0:05:41.021,0:05:44.484
เคยเล่าให้ฟัง

0:05:44.484,0:05:50.576
อย่างท่านสอนบอกว่าทำสมาธิมากเนิ่นช้า

0:05:50.576,0:05:54.085
คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน

0:05:54.085,0:05:56.701
หัวใจสำคัญของการปฏิบัติ

0:05:56.701,0:06:00.716
คือการเจริญสติในชีวิตประจำวัน

0:06:00.716,0:06:04.575
หัวใจอยู่ตรงนี้

0:06:04.575,0:06:07.695
เก่งเฉพาะตอนนั่งสมาธิตอนเดินจงกรม

0:06:07.695,0:06:09.886
ไม่ได้กินหรอก

0:06:09.886,0:06:13.494
วันหนึ่งจะนั่งเท่าไรจะเดินเท่าไร

0:06:13.494,0:06:16.520
เวลาส่วนใหญ่ถ้าภาวนาไม่เป็น

0:06:16.520,0:06:22.043
โอกาสจะได้มรรคผลนิพพานยากเหลือเกิน

0:06:22.043,0:06:27.275
หลวงพ่อภาวนาเจริญสติเป็นหลักเลย

0:06:27.275,0:06:29.959
บางช่วงยังพลาดพลั้ง

0:06:29.959,0:06:32.529
ไม่ยอมทำสมาธิ รู้สึกเสียเวลา

0:06:32.529,0:06:35.608
ขี้เกียจทำสมาธิ

0:06:35.608,0:06:38.877
พอหลายๆ วันเข้ากำลังสมาธิไม่พอ

0:06:38.877,0:06:41.639
เดินปัญญาไม่ได้จริง

0:06:41.639,0:06:44.807
เพราะฉะนั้นสมาธิก็ต้องทำ

0:06:44.807,0:06:50.549
เวลาส่วนใหญ่ของหลวงพ่อ[br]ใช้การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

0:06:50.549,0:06:54.000
เพราะหลวงปู่ดูลย์ท่านสอนหลวงพ่อมา

0:06:54.000,0:06:56.649
ให้อ่านจิตตนเอง

0:06:56.649,0:06:59.065
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

0:06:59.065,0:07:01.864
กับการอ่านจิตตนเอง

0:07:01.864,0:07:05.712
มันมารวมเข้าด้วยกันได้

0:07:05.712,0:07:11.364
เราสามารถปฏิบัติในชีวิตธรรมดานี่ล่ะ

0:07:11.364,0:07:13.764
เมื่อตาเห็นรูป

0:07:13.764,0:07:17.649
เกิดความรู้สึกแปลกปลอมขึ้นในใจเรา

0:07:17.649,0:07:20.146
ทีแรกใจเราเฉยๆ

0:07:20.146,0:07:23.728
พอตาเราเห็นดอกไม้สวยงาม

0:07:23.728,0:07:25.863
ใจเราเกิดความชอบขึ้นมา

0:07:25.863,0:07:28.398
ใจเรามีความเปลี่ยนแปลงแล้ว

0:07:28.398,0:07:33.766
เรามีสติรู้ทันความ[br]เปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในใจเรา

0:07:33.766,0:07:36.562
เวลาหูเราได้ยินเสียง

0:07:36.562,0:07:39.198
เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นในใจเรา

0:07:39.198,0:07:43.697
อย่างมีเสียงคนมาด่าเรา

0:07:43.697,0:07:49.407
จิตใจเราเกิดโทสะขึ้นมา เรามีสติรู้ทัน

0:07:49.407,0:07:52.285
จมูกได้กลิ่น

0:07:52.285,0:07:55.163
ได้กลิ่นหอมใจเราชอบ

0:07:55.163,0:07:58.509
หรือบางทีได้กลิ่นหอมแล้วใจเราเกิดสงสัย

0:07:58.509,0:08:02.785
นี่กลิ่นอะไร กลิ่นดอกไม้อะไร

0:08:02.785,0:08:06.753
พอความสงสัยเกิดขึ้น[br]หลวงพ่อไม่ได้ไปดูดอกไม้

0:08:06.753,0:08:11.671
หลวงพ่อดูลงไปที่จิตใจตัวเอง จิตสงสัย

0:08:11.671,0:08:16.451
เราก็เห็นความสงสัย[br]เกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วก็ดับไป

0:08:16.451,0:08:19.901
บางทีได้กลิ่นอย่างนี้เหม็น

0:08:19.901,0:08:22.970
ใจรำคาญ ใจไม่ชอบ

0:08:22.970,0:08:26.254
รู้ลงไปที่ใจที่ไม่ชอบ

0:08:26.254,0:08:29.614
การปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

0:08:29.614,0:08:34.065
หลักการง่ายๆ มีตาก็ดู มีหูก็ฟัง

0:08:34.065,0:08:36.509
มีจมูกก็ดมกลิ่น มีลิ้นก็รู้รส

0:08:36.509,0:08:38.900
มีกายก็กระทบสัมผัส

0:08:38.900,0:08:41.645
มีใจก็คิดนึกไปตามธรรมชาติธรรมดา

0:08:41.645,0:08:44.552
ไม่ห้าม

0:08:44.552,0:08:48.182
ใจเราจะคิดดีคิดร้ายอะไร ห้ามได้ที่ไหน

0:08:48.182,0:08:50.408
จิตมันเป็นอนัตตา

0:08:50.408,0:08:52.343
บางทีเราอยากคิดแต่เรื่องดีๆ

0:08:52.343,0:08:54.813
อ้าว มันกลายไปคิดเรื่องชั่วๆ

0:08:54.813,0:08:58.368
คิดเรื่องกิเลสตัณหาอะไร

0:08:58.368,0:09:02.222
ทีนี้พอใจมันคิดไปในทางไม่ดี

0:09:02.222,0:09:03.615
อกุศลเกิด

0:09:03.615,0:09:06.031
จิตเรามีน้ำหนักขึ้นมา

0:09:06.031,0:09:09.443
จิตเราเศร้าหมองอึดอัดขัดข้อง

0:09:09.443,0:09:11.687
เรามีสติรู้ทันจิต

0:09:11.687,0:09:14.527
โอ้ ตอนนี้จิตเราเศร้าหมองแล้ว

0:09:14.527,0:09:16.398
หรือเวลาที่จิตเราเป็นกุศล

0:09:16.398,0:09:18.696
เรามีสติรู้ลงไป

0:09:18.696,0:09:20.594
อย่างเวลาเห็นครูบาอาจารย์

0:09:20.594,0:09:23.621
บางทีจิตเรามีปีติ

0:09:23.621,0:09:27.727
ดีใจได้เห็นครูบาอาจารย์มีปีติ

0:09:27.727,0:09:29.975
เราแทนที่จะไปดูแค่ครูบาอาจารย์

0:09:29.975,0:09:34.224
เราก็เห็นจิตใจมีปีติขึ้นมา

0:09:34.224,0:09:38.765
จิตใจฟังธรรมไป จิตใจเรามีความสุข

0:09:38.765,0:09:41.689
ไม่ได้มัวแต่นั่งฟังเพลินๆ ไป

0:09:41.689,0:09:45.293
จิตใจเรามีความสุข รู้ว่ามีความสุข

0:09:45.293,0:09:50.037
นี่การปฏิบัติจริงๆ สำคัญมากเลยนะตรงนี้

0:09:50.037,0:09:53.700
แล้วส่วนใหญ่ก็ละเลยกัน ไม่สนใจ

0:09:53.700,0:09:58.230
แล้วกำหนดอะไรต่ออะไรสอนอะไรกันแปลกๆ ไป

0:09:58.230,0:10:01.986
ละเลยการเจริญสติในชีวิตประจำวัน

0:10:01.986,0:10:05.685
ซึ่งหลวงปู่มั่นบอกหัวใจของการปฏิบัติเลย

0:10:05.685,0:10:09.178
การมีสติในชีวิตประจำวัน

0:10:09.178,0:10:12.057
ฉะนั้นถ้าเราอยากมีสติในชีวิตประจำวัน

0:10:12.057,0:10:14.090
เราต้องฝึกตัวเอง

0:10:14.090,0:10:17.263
หัดอ่านใจตัวเองให้ออก

0:10:17.263,0:10:20.835
ตาเราเห็นรูปเกิดความเปลี่ยนแปลงที่จิตใจ

0:10:20.835,0:10:22.813
อย่างเกิดสุข เกิดทุกข์

0:10:22.813,0:10:25.065
เกิดกุศล เกิดอกุศล

0:10:25.065,0:10:27.395
ให้เรามีสติรู้

0:10:27.395,0:10:29.701
อย่างเราเห็นผู้หญิงสวยๆ

0:10:29.701,0:10:33.814
จิตเรามีราคะขึ้นมา ให้มีสติรู้

0:10:33.814,0:10:37.177
ไม่ใช่จำเป็นว่าต้องทำเฉยๆ

0:10:37.177,0:10:40.826
เห็นผู้หญิงสวยๆ ก็กดจิตไว้

0:10:40.826,0:10:44.838
เพ่งๆๆ ลงไป ไม่ให้มีความรู้สึกขึ้นมา

0:10:44.838,0:10:48.448
นั่นไม่ใช่การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

0:10:48.448,0:10:50.582
แต่เป็นการเพ่ง

0:10:50.582,0:10:53.853
เพ่งอยู่ในชีวิตจริงๆ เลย เพ่งมากๆ

0:10:53.853,0:10:56.429
ใจก็จะแข็งทื่อๆ ไป

0:10:56.429,0:10:58.958
เหมือนอย่างพระองค์นี้

0:10:58.958,0:11:04.061
ใจก็ทื่อๆ ไป ไปเพ่งเอา

0:11:04.061,0:11:08.843
ฉะนั้นเราต้องฝึกหัดอ่านความรู้สึกตัวเอง

0:11:08.843,0:11:11.187
ตากระทบรูป

0:11:11.187,0:11:12.611
เกิดสุข เกิดทุกข์

0:11:12.611,0:11:16.640
เกิดกุศล เกิดอกุศล ให้มีสติรู้ทัน

0:11:16.640,0:11:18.892
หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น

0:11:18.892,0:11:21.777
ลิ้นกระทบรส กายกระทบสัมผัส

0:11:21.777,0:11:24.028
เกิดสุข เกิดทุกข์ เกิดกุศล อกุศล

0:11:24.028,0:11:25.439
ให้มีสติรู้ทัน

0:11:25.439,0:11:28.232
เกิดที่ไหน เกิดที่ใจเรา

0:11:28.232,0:11:30.526
ถ้าจิตเราคิด

0:11:30.526,0:11:33.441
เราเกิดสุข เกิดทุกข์ เกิดกุศลอกุศล

0:11:33.441,0:11:35.920
ให้มีสติรู้ทัน

0:11:35.920,0:11:37.937
มันยากไหมที่จะรู้

0:11:37.937,0:11:41.245
ไม่ยาก แต่ละเลยที่จะรู้

0:11:41.245,0:11:44.063
อย่างเราขับรถอยู่คนมาปาดหน้าเรา

0:11:44.063,0:11:47.090
ขับรถปาดหน้าเรา เราโกรธ

0:11:47.090,0:11:50.683
คนที่ไม่ได้ปฏิบัติจะไปมองรถที่ปาดเรา

0:11:50.683,0:11:52.953
เดี๋ยวจะไปเอาคืน

0:11:52.953,0:11:57.574
ส่วนเรานักปฏิบัติเจริญสติในชีวิตประจำวัน

0:11:57.574,0:12:00.399
คนเขาขับรถปาดหน้าเรา เราโกรธ

0:12:00.399,0:12:03.631
เราเห็นความโกรธเกิดขึ้นที่จิตใจเรา

0:12:03.631,0:12:07.051
นี่อย่างนี้ถึงจะเรียกว่าใช้ได้

0:12:07.051,0:12:12.348
ลำพังคนปาดหน้าเราแล้วเราก็ไปมองเขา

0:12:12.348,0:12:15.574
เรียกว่าหลง หลงไปดู

0:12:15.574,0:12:17.664
เกิดพยาบาทวิตก

0:12:17.664,0:12:21.781
คิดจะเอาคืน นี่พยาบาทวิตก

0:12:21.781,0:12:28.551
ฉะนั้นการภาวนาจะว่ายาก มันไม่ยากเลย

0:12:28.551,0:12:32.185
เราไม่ได้บังคับตัวเอง กดข่มตัวเอง

0:12:32.185,0:12:34.460
จิตใจเราเป็นอย่างไร เราก็คอยรู้ไป

0:12:34.460,0:12:39.235
อย่างที่มันเป็น ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย

0:12:39.235,0:12:41.660
แต่จะว่าง่ายมันก็ไม่ง่าย

0:12:41.660,0:12:45.605
เพราะเราไม่เคยชินที่จะรู้ใจตัวเอง

0:12:45.605,0:12:48.218
มันยากเพราะเราไม่เคยชินที่จะรู้

0:12:48.218,0:12:50.247
เท่านั้นล่ะ

0:12:50.247,0:12:53.687
ถ้าหัดฝึกจนเคยชินที่จะรู้

0:12:53.687,0:12:55.138
การจะอ่านใจตัวเอง

0:12:55.138,0:12:58.577
ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปเลย

0:12:58.577,0:13:01.991
หลวงพ่อไม่ได้ฝึกอะไรมากมาย

0:13:01.991,0:13:06.072
ตอนเด็กๆ ก็ทำสมาธิก็ได้แต่ความสงบ

0:13:06.072,0:13:08.507
ก็ออกรู้โน้นรู้นี้ไปเรื่อยๆ

0:13:08.507,0:13:12.171
หาสาระแก่นสารอะไรไม่ได้

0:13:12.171,0:13:15.788
มาเจอหลวงปู่ดูลย์ท่านบอกให้อ่านจิตตัวเอง

0:13:15.788,0:13:18.044
หลวงพ่อก็ตามรู้ตามเห็นจิตใจ

0:13:18.044,0:13:20.031
นี่วิธีอ่านจิตตัวเอง

0:13:20.031,0:13:22.598
ทำอย่างที่หลวงพ่อบอก

0:13:22.598,0:13:25.512
ไม่ใช่ไปนั่งจ้องอยู่ที่จิต

0:13:25.512,0:13:27.957
นั่งเฝ้าจิตดูว่าเมื่อไร

0:13:27.957,0:13:30.039
จะมีอะไรเกิดขึ้นในจิตใจเรา

0:13:30.039,0:13:32.170
นั่งเฝ้าอยู่อย่างนี้

0:13:32.170,0:13:35.616
อันนั้นไม่ใช่ ใช้ไม่ได้เลย

0:13:35.616,0:13:38.988
เมื่อไรเราจงใจไปนั่งเฝ้าเอา

0:13:38.988,0:13:41.581
จิตจะนิ่งๆ ทื่อๆ แข็งๆ ไป

0:13:41.581,0:13:43.781
ไม่มีอะไรให้ดูหรอก

0:13:43.781,0:13:45.999
ฉะนั้นอย่าไปดักดู

0:13:45.999,0:13:48.349
ให้ตาหูจมูกลิ้นกายใจกระทบอารมณ์

0:13:48.349,0:13:50.659
แล้วก็เกิดความรู้สึกขึ้นมาก่อน

0:13:50.659,0:13:54.047
แล้วค่อยรู้ว่าตอนนี้รู้สึกอย่างไร

0:13:54.047,0:13:56.950
อย่าไปดักดูไว้ก่อน

0:13:56.950,0:13:59.787
ถ้าไปดักดูไปรอดู

0:13:59.787,0:14:02.412
มันจะนิ่งๆ ไม่มีอะไรให้ดูหรอก

0:14:02.412,0:14:04.966
อันนั้นไม่ใช่การอ่านจิตตนเองแล้ว

0:14:04.966,0:14:11.278
แต่เป็นการบังคับจิตตนเองให้มันนิ่งๆ ไป

0:14:11.278,0:14:13.665
ต้องฝึกนะต้องฝึก

0:14:13.665,0:14:15.735
ถ้าอ่านจิตตัวเองจนชำนาญ

0:14:15.735,0:14:19.895
เราจะรู้เลยการปฏิบัติ[br]ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปแล้ว

0:14:19.895,0:14:21.965
เพราะเราได้สิ่งที่สำคัญที่สุด

0:14:21.965,0:14:24.101
สำหรับการปฏิบัติแล้ว

0:14:24.101,0:14:28.062
คือเรารู้จักจิตตัวเอง

0:14:28.062,0:14:32.016
การปฏิบัติธรรมจริงๆ [br]ก็คือการฝึกจิตนั่นล่ะ

0:14:32.016,0:14:33.776
ไม่ได้ฝึกกาย

0:14:33.776,0:14:35.196
อย่างจะเดินจงกรม

0:14:35.196,0:14:39.853
บางคนฝึกกายต้องเดินท่านั้นต้องเดินท่านี้

0:14:39.853,0:14:42.346
แล้วจริงๆ แล้วมันไม่ใช่หรอก

0:14:42.346,0:14:44.548
เราไม่ได้ฝึกโยธวาทิต

0:14:44.548,0:14:46.751
จะเดินอย่างนั้นอย่างนี้ให้สวยงาม

0:14:46.751,0:14:48.327
ไม่จำเป็นหรอก

0:14:48.327,0:14:51.091
เคยเดินท่าไหนก็เดินท่านั้นล่ะ

0:14:51.091,0:14:55.967
แต่ว่าจุดสำคัญหัวใจจริงๆ [br]คือจิตของเรานั่นเอง

0:14:55.967,0:14:59.372
พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่มั่นท่านก็สอน

0:14:59.372,0:15:01.723
ได้จิตก็ได้ธรรมะ

0:15:01.723,0:15:04.446
ไม่ได้จิตไม่ได้ธรรมะหรอก

0:15:04.446,0:15:06.969
ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น

0:15:06.969,0:15:09.565
ธรรมะเกิดที่จิต

0:15:09.565,0:15:12.147
ธรรมะมีอะไรบ้าง

0:15:12.147,0:15:15.474
อกุศลธรรม รู้จักเคยได้ยินไหม

0:15:15.474,0:15:16.587
เกิดที่ไหน

0:15:16.587,0:15:19.144
เกิดที่มือที่เท้าที่ท้องหรือเปล่า

0:15:19.144,0:15:22.966
ไม่ได้เกิด อกุศลธรรมเกิดที่จิต

0:15:22.966,0:15:25.757
กุศลธรรมล่ะเกิดที่ไหน

0:15:25.757,0:15:28.575
ไม่ได้เกิดที่มือที่เท้าที่ท้อง

0:15:28.575,0:15:32.713
ไม่ได้เกิดที่ลมหายใจ เกิดที่จิต

0:15:32.713,0:15:36.965
มรรคผลล่ะ มรรคผลก็เกิดที่จิต

0:15:36.965,0:15:38.955
มรรคผลไม่ได้ไปเกิด

0:15:38.955,0:15:42.548
ที่ต้นไม้ที่ภูเขาที่แม่น้ำ

0:15:42.548,0:15:44.722
หรือที่ร่างกาย

0:15:44.722,0:15:47.669
มรรคผลก็เกิดขึ้นที่จิต

0:15:47.669,0:15:51.836
ถ้าเราเฝ้ารู้เฝ้าดูไป รักษาจิต

0:15:51.836,0:15:56.089
มีสติรักษาจิต ดูจิตไป ดูแลจิตไป

0:15:56.089,0:15:58.099
จิตเป็นอย่างไรก็ช่างมันเถอะ

0:15:58.099,0:16:01.172
แต่รู้อย่างที่มันเป็นให้ได้เท่านั้นล่ะ

0:16:01.172,0:16:03.110
แล้วเราจะพบว่า

0:16:03.110,0:16:08.412
ความรู้สึกของเราเปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเลย

0:16:08.412,0:16:11.488
เวลาตาเราเห็นรูปความรู้สึกก็เปลี่ยน

0:16:11.488,0:16:13.997
หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น ลิ้นกระทบรส

0:16:13.997,0:16:18.583
กายกระทบสัมผัส ใจกระทบความคิด

0:16:18.583,0:16:21.662
ความรู้สึกก็เปลี่ยนในจิตใจนี้

0:16:21.662,0:16:27.175
สังเกตไปเรื่อยๆ ไม่ใช่ว่าต้องดี

0:16:27.175,0:16:31.042
ชั่วหรือดี

0:16:31.042,0:16:34.976
ครูบาอาจารย์องค์หนึ่งท่านเคยพูด

0:16:34.976,0:16:38.227
ชั่วหรือดีก็อัปรีย์พอกัน

0:16:38.227,0:16:40.658
อัปรีย์ไม่ใช่คำหยาบคาย

0:16:40.658,0:16:44.197
อัปรีย์ตัวนี้เป็นภาษาบาลี “อัปปิยะ”

0:16:44.197,0:16:46.060
คือไม่น่ารัก ไม่น่าหวงแหน

0:16:46.060,0:16:48.218
เหมือนๆ กันล่ะ

0:16:48.218,0:16:51.076
ความชั่วเกิดขึ้นก็อย่าไปรักมัน

0:16:51.076,0:16:54.244
ความดีเกิดขึ้นก็อย่าไปหลงมัน

0:16:54.244,0:16:55.797
นี่ท่านสอนถึงขนาดนี้นะ

0:16:55.797,0:17:00.244
แต่ว่าอันนี้เป็นคำสอนในขั้นการเจริญปัญญา

0:17:00.244,0:17:04.714
ในขั้นจริยธรรมชั่วกับดีไม่เท่ากัน

0:17:04.714,0:17:07.311
ชั่วนะอัปรีย์จริง ดีไม่อัปรีย์

0:17:07.311,0:17:11.458
ดีๆ ดีก็ปิยะ น่ารัก

0:17:11.458,0:17:15.860
แต่ในขั้นเจริญปัญญาเราไม่ได้ภาวนาเอาดี

0:17:15.860,0:17:18.047
เพราะดีก็ไม่เที่ยง

0:17:18.047,0:17:21.749
เราไม่ได้ภาวนาเอาความสุข [br]เพราะความสุขก็ไม่เที่ยง

0:17:21.749,0:17:25.855
เราไม่ได้ภาวนาเอาความสงบ [br]เพราะความสงบไม่เที่ยง

0:17:25.855,0:17:29.117
เราภาวนาให้เห็นความจริงว่า

0:17:29.117,0:17:32.164
จิตใจของเรานี่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

0:17:32.164,0:17:36.399
เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ [br]เดี๋ยวเป็นกุศล เดี๋ยวเป็นอกุศล

0:17:36.399,0:17:40.935
ตกอยู่ใต้คำว่าไตรลักษณ์ตลอดเวลา

0:17:40.935,0:17:43.521
เวลาเราดูจิตดูใจนี่

0:17:43.521,0:17:49.600
สามัญลักษณะคือลักษณะร่วมของ[br]สิ่งที่เป็นความปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง

0:17:49.600,0:17:51.413
หรือเรียกว่าไตรลักษณ์นี่

0:17:51.413,0:17:55.269
จริงๆ ชื่อจริงๆ ของมันคือสามัญลักษณะ

0:17:55.269,0:17:59.227
ลักษณะร่วมของสิ่งที่เป็น[br]ความปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง

0:17:59.227,0:18:01.907
ทั้งรูปธรรมทั้งนามธรรม

0:18:01.907,0:18:05.163
มี 3 อย่าง ไม่เที่ยง

0:18:05.163,0:18:07.862
ไม่เที่ยงก็คือของเคยมีแล้วมันไม่มี

0:18:07.862,0:18:11.755
ของไม่มีแล้วมันก็มี มันไม่เที่ยง

0:18:11.755,0:18:15.255
มันเป็นทุกข์ คือมันถูกบีบคั้น[br]ให้แตกสลายอยู่ตลอดเวลา

0:18:15.255,0:18:17.402
อย่างความสุขเกิดขึ้น

0:18:17.402,0:18:20.334
ความสุขก็ถูกบีบคั้นให้แตกสลาย

0:18:20.334,0:18:24.484
บางทีหลายคนเจอหลวงพ่อ คุยกับหลวงพ่อเลย

0:18:24.484,0:18:29.197
เกิดปีติ ปีติถ้าเรามีสติรู้ลงไป

0:18:29.197,0:18:32.586
เราก็เห็นปีติถูกบีบคั้นให้แตกสลาย

0:18:32.586,0:18:36.221
ค่อยๆ กร่อนๆๆ ลงไปแล้วก็หายไป

0:18:36.221,0:18:38.638
แล้วมันก็เป็นอนัตตา

0:18:38.638,0:18:41.713
จิตเราจะสุขหรือจะทุกข์ จะดีหรือจะชั่ว

0:18:41.713,0:18:44.063
เราสั่งไม่ได้ เลือกไม่ได้

0:18:44.063,0:18:45.754
นี่คือความจริง

0:18:45.754,0:18:47.153
สามัญลักษณะ

0:18:47.153,0:18:51.153
ลักษณะร่วมของสิ่งที่เป็นสังขารทั้งหลาย

0:18:51.153,0:18:53.967
ก็คือรูปธรรมนามธรรมทั้งหลาย

0:18:53.967,0:18:57.439
ล้วนแต่ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ทั้งหมด

0:18:57.439,0:19:01.971
มีสิ่งเดียวที่พ้นจาก[br]ไตรลักษณ์ไปคือพระนิพพาน

0:19:01.971,0:19:04.427
นิพพานไม่มีความเกิด

0:19:04.427,0:19:06.078
เมื่อนิพพานไม่มีความเกิด

0:19:06.078,0:19:08.962
นิพพานก็ไม่มีความเก่า

0:19:08.962,0:19:12.537
ไม่มีความตาย ไม่มีความดับ

0:19:12.537,0:19:15.583
ของนอกนั้นจะเป็นรูปธรรมหรือนามธรรม

0:19:15.583,0:19:20.773
จะเป็นกุศลหรืออกุศล เกิดแล้วดับทั้งสิ้น

0:19:20.773,0:19:23.423
เรามีสติตามอ่านความเป็นจริง

0:19:23.423,0:19:27.137
ในจิตในใจของเราเรื่อยๆ ไป

0:19:27.137,0:19:29.468
แล้ววันหนึ่งเราก็จะเข้าใจ

0:19:29.468,0:19:33.983
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่าน[br]เข้ามาสู่ความรับรู้ของเรา

0:19:33.983,0:19:37.361
อยู่ชั่วคราวแล้วก็ดับสลายไป

0:19:37.361,0:19:39.791
นี่ดูไปเรื่อยๆ

0:19:39.791,0:19:42.576
หลวงพ่อใช้เวลาตรงนี้

0:19:42.576,0:19:45.813
หลวงปู่ดูลย์บอกให้อ่านจิตตนเอง

0:19:45.813,0:19:49.459
หลวงพ่อใช้เวลา 7 เดือนในการอ่านจิตตนเอง

0:19:49.459,0:19:53.198
แต่ 7 เดือนนี้อ่านผิดไป 3 เดือน

0:19:53.198,0:19:57.138
อ่านผิดอย่างไร ก็พยายามบังคับจิตให้นิ่ง

0:19:57.138,0:19:59.508
ไม่ให้จิตคิดนึกปรุงแต่ง

0:19:59.508,0:20:03.095
ทำได้ไหม ก็ทำได้ ทำสมาธิไป

0:20:03.095,0:20:07.305
จิตก็ว่างๆ นิ่งๆ สบาย

0:20:07.305,0:20:10.716
แล้วไปหาหลวงปู่บอกผมดูจิตได้แล้ว

0:20:10.716,0:20:12.532
หลวงปู่ถามจิตเป็นอย่างไร

0:20:12.532,0:20:14.887
บอก โอ้ย จิตมันวิจิตรพิสดาร

0:20:14.887,0:20:16.969
มันปรุงแต่งได้สารพัดเลย

0:20:16.969,0:20:20.032
แต่ผมสามารถทำให้มันสงบไม่ปรุงแต่ง

0:20:20.032,0:20:22.090
ว่างๆ อยู่อย่างนั้น

0:20:22.090,0:20:24.058
หลวงปู่บอกว่าให้ไปอ่านจิต

0:20:24.058,0:20:26.621
ไม่ใช่ให้ไปปรุงแต่งจิต

0:20:26.621,0:20:31.129
ทำผิดแล้ว ไปทำใหม่ นี่ท่านสอนอย่างนี้

0:20:31.129,0:20:32.639
หลวงพ่อก็เลยมาทำใหม่

0:20:32.639,0:20:35.891
ก็คือมาอ่านจิตตนเองจริงๆ

0:20:35.891,0:20:38.864
อ่านอย่างไร [br]ก็อ่านอย่างที่เล่าให้ฟังนี่ล่ะ

0:20:38.864,0:20:41.680
ไม่ได้อ่านแบบพิสดารอะไรทั้งสิ้นเลย

0:20:41.680,0:20:45.883
อ่านซื่อๆ อ่านสบายๆ นี่ล่ะ

0:20:45.883,0:20:49.743
อย่างขณะนี้พวกเราฟังหลวงพ่อเทศน์

0:20:49.743,0:20:54.140
ลองนึกซิใจเราสุขหรือทุกข์ รู้ไหม

0:20:54.140,0:20:57.977
รู้ได้ไหมว่าตอนนี้ใจสุขหรือทุกข์

0:20:57.977,0:21:00.960
ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย

0:21:00.960,0:21:03.825
หรืออย่างร่างกายถ้าบางคนดูกาย

0:21:03.825,0:21:06.196
รู้ไหมร่างกายกำลังนั่งอยู่

0:21:06.196,0:21:09.165
ยากไหมที่จะรู้ร่างกายกำลังนั่งอยู่

0:21:09.165,0:21:12.904
ถ้ายากก็เพี้ยนแล้ว ไปหาจิตแพทย์ได้เลย

0:21:12.904,0:21:14.007
นี่ธรรมะจริงๆ

0:21:14.007,0:21:18.273
เปิดเผยเรียบง่ายตรงไปตรงมาที่สุดเลย

0:21:18.273,0:21:22.972
ร่างกายหายใจออกร่างกายหายใจเข้ารู้ได้ไหม

0:21:22.972,0:21:26.480
ต้องทำจิตให้นิ่งก่อนแล้วถึงจะรู้ไหม

0:21:26.480,0:21:29.708
ไม่ต้อง รู้เฉยๆ

0:21:29.708,0:21:32.595
การรู้จิตรู้ใจก็รู้แบบเดียวกัน

0:21:32.595,0:21:35.705
รู้เหมือนที่รู้ร่างกายมันยืนเดินนั่งนอน

0:21:35.705,0:21:38.815
ร่างกายหายใจออกหายใจเข้านี่ล่ะ

0:21:38.815,0:21:42.334
รู้เฉยๆ รู้อย่างที่มันเป็น

0:21:42.334,0:21:47.224
ตอนนี้ใจเราสุขหรือทุกข์รู้ได้ไหม

0:21:47.224,0:21:50.662
ตอนนี้ใจเรางงไหม บางคนงง

0:21:50.662,0:21:54.041
เอะ มันสุขหรือมันทุกข์

0:21:54.041,0:21:56.442
หลายคนนะ

0:21:56.442,0:22:00.351
บางคนบอกไม่งง แต่ว่าอ่านใจไม่ออก

0:22:00.351,0:22:04.301
ขณะที่บอกไม่งงเลย กำลังหลงอยู่

0:22:04.301,0:22:07.664
หลงไปที่อื่นแล้ว ไม่ได้อ่านใจตัวเองแล้ว

0:22:07.664,0:22:10.598
จิตใจเป็นของละเอียด

0:22:10.598,0:22:12.641
เป็นของที่ว่องไวที่สุดเลย

0:22:12.641,0:22:15.541
เราต้องพัฒนาสติของเราให้ไวขึ้นมา

0:22:15.541,0:22:17.631
เพื่อจะอ่านมันให้ทัน

0:22:17.631,0:22:22.132
ไม่ใช่ไปหน่วงความรู้สึกทางใจให้ช้าลง

0:22:22.132,0:22:25.335
เพื่อสติที่ช้าๆ จะได้อ่านทัน

0:22:25.335,0:22:28.063
อย่าไปดัดแปลงมัน เหมือนอย่างบางคน

0:22:28.063,0:22:33.344
เดินจงกรมเดินให้ช้าๆ สติจะได้ตามทัน

0:22:33.344,0:22:35.526
เดินช้าๆ

0:22:35.526,0:22:38.027
จิตหนีไปสร้างภพสร้างชาติสร้างทุกข์

0:22:38.027,0:22:39.628
ไม่รู้กี่ร้อยรอบแล้ว

0:22:39.628,0:22:43.883
กว่าจะเดินได้แถวตลอดแนวนี่

0:22:43.883,0:22:46.235
เพราะฉะนั้นกิเลสมันไม่ช้าด้วยหรอก

0:22:46.235,0:22:49.892
ถึงเราแกล้งเดินให้ช้ากิเลสมันไม่ช้าด้วย

0:22:49.892,0:22:51.364
จิตนี้ก็เหมือนกัน

0:22:51.364,0:22:55.575
ไม่ต้องไปแกล้งทำให้ช้าๆ เอ๋อๆ นิ่งๆ

0:22:55.575,0:22:58.270
เงียบๆ อะไรอย่างนี้

0:22:58.270,0:23:01.063
กิเลสมันไม่ช้าด้วย

0:23:01.063,0:23:05.029
เพราะฉะนั้นมันเป็นอย่างไร[br]รู้อย่างที่มันเป็นให้ได้

0:23:05.029,0:23:08.946
หลวงพ่อฝึกดูอ่านจิตตัวเองได้จริงๆ

0:23:08.946,0:23:11.093
4 เดือนเท่านั้น

0:23:11.093,0:23:13.943
หลวงพ่อก็เข้าใจจิตแล้ว

0:23:13.943,0:23:16.547
จิตมีธรรมชาติที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

0:23:16.547,0:23:19.536
ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา

0:23:19.536,0:23:22.828
เห็นความเป็นไตรลักษณ์ของมันไป

0:23:22.828,0:23:25.122
คราวนี้ไปส่งการบ้านกับหลวงปู่

0:23:25.122,0:23:28.468
หลวงปู่บอกว่าอย่างนี้ช่วยตัวเองได้แล้ว

0:23:28.468,0:23:31.954
ไม่จำเป็นต้องเรียนที่ไหนแล้ว

0:23:31.954,0:23:35.507
เรียนที่จิตใจตัวเองนี่ไปได้เอาตัวรอดแล้ว

0:23:35.507,0:23:37.716
ท่านสอน

0:23:37.716,0:23:41.443
มีพระมาถามหลวงพ่อ

0:23:41.443,0:23:45.006
อันนี้อีกวัดหนึ่งอยู่กับ[br]ครูบาอาจารย์เหมือนกัน

0:23:45.006,0:23:46.711
พระอุปัฏฐากท่าน

0:23:46.711,0:23:51.580
ได้ยินหลวงพ่อส่งการบ้าน[br]กับหลวงปู่ครูบาอาจารย์

0:23:51.580,0:23:54.772
แล้วหลวงพ่อออกจากหลวงปู่มา

0:23:54.772,0:23:57.250
หลวงปู่ก็ชมหลวงพ่อใหญ่

0:23:57.250,0:23:59.098
พระอุปัฏฐากท่านก็ฟัง

0:23:59.098,0:24:01.127
ตอนเย็นไปเจอท่าน

0:24:01.127,0:24:02.790
ท่านก็มาถามหลวงพ่อว่า

0:24:02.790,0:24:07.930
โยมๆ เป็นฆราวาสแท้ๆ เลย โยมภาวนาอย่างไร

0:24:07.930,0:24:10.647
โยมทำปีหนึ่ง พระทำ 10 ปี 20 ปี

0:24:10.647,0:24:12.902
ยังไม่ได้อย่างนี้เลย

0:24:12.902,0:24:15.900
ท่านถามซื่อๆ เลย

0:24:15.900,0:24:20.628
บอกพระทำ 10 ปี 20 ปี [br]ยังไม่ได้อย่างที่โยมทำปีหนึ่ง

0:24:20.628,0:24:25.060
หลวงพ่อก็บอกท่านผมทำทั้งวัน

0:24:25.060,0:24:29.149
ท่านก็งง ทำทั้งวันแล้วไม่ทำมาหากินหรือ

0:24:29.149,0:24:32.076
ตอนนั้นรับราชการ

0:24:32.076,0:24:34.484
แล้วทำอย่างไรทำทั้งวัน

0:24:34.484,0:24:38.582
เจริญสติในชีวิตประจำวันนั่นล่ะ

0:24:38.582,0:24:42.154
เวลาเรามีหน้าที่การงานเราต้องทำงาน

0:24:42.154,0:24:43.988
สติจดจ่ออยู่กับงาน

0:24:43.988,0:24:47.664
สมาธิจดจ่ออยู่กับงาน ปัญญาคิดเรื่องงาน

0:24:47.664,0:24:49.942
อันนั้นไม่ใช่เวลาปฏิบัติ

0:24:49.942,0:24:52.445
แต่เป็นเวลาทำงาน

0:24:52.445,0:24:54.923
เวลานอกเหนือจากเวลาที่ทำงาน

0:24:54.923,0:24:58.067
กับเวลาทำงานที่ใช้ความคิด

0:24:58.067,0:25:01.885
แต่ถ้าทำงานที่ใช้ร่างกาย[br]ปฏิบัติได้ตลอดเลย

0:25:01.885,0:25:07.067
อย่างที่สุรินทร์เมื่อก่อน[br]เห็นมีสามล้อถีบเยอะเลย

0:25:07.067,0:25:10.347
คนถีบสามล้อเข้าใจธรรมะก็มี

0:25:10.347,0:25:12.567
เขาเก่ง

0:25:12.567,0:25:14.088
เขาถีบสามล้อไป

0:25:14.088,0:25:18.020
เขาก็อ่านจิตใจตัวเองไป

0:25:18.020,0:25:20.773
อ่านร่างกายตัวเองไปเรื่อยๆ

0:25:20.773,0:25:25.897
แม่ค้าขายผักอยู่ในตลาดก็ภาวนาดี

0:25:25.897,0:25:30.888
หน้าใสปิ๊งเลย สว่างสดใส รู้เนื้อรู้ตัว

0:25:30.888,0:25:33.721
จิตใจกิเลสเบาบาง

0:25:33.721,0:25:36.324
นี่เขาภาวนาได้อย่างไร

0:25:36.324,0:25:40.647
เขาไม่มีเวลามานั่งสมาธิทั้งวันหรอก

0:25:40.647,0:25:44.356
ไม่มีเวลามาเดินจงกรม นั่งขายผัก

0:25:44.356,0:25:46.966
เขาทำด้วยการเจริญสติ

0:25:46.966,0:25:51.271
มีสติรู้สึกกายมีสติรู้สึกใจตัวเองไป

0:25:51.271,0:25:57.680
นั่งขายผักคนมาซื้อ ดีใจรู้ว่าดีใจ

0:25:57.680,0:26:01.087
ขายตั้งนานแล้วไม่มีใครมาซื้อเลย[br]ผักชักจะเหี่ยวแล้ว

0:26:01.087,0:26:04.450
เมืองสุรินทร์หน้าร้อนๆ ร้อนจัดเลย

0:26:04.450,0:26:08.002
ผักนี้ชักจะเหี่ยวพอๆ กับคนขายแล้ว

0:26:08.002,0:26:12.051
คนขายแก่งั่ก แต่คนขายผ่องใส

0:26:12.051,0:26:16.699
ผักก็เหี่ยวไปแต่คนขายผักผ่องใส

0:26:16.699,0:26:21.022
เขาก็เห็นผักมันเหี่ยวก็เรื่องธรรมชาติ

0:26:21.022,0:26:24.135
ใจของเขากังวลว่าขาย[br]ไม่ออกเดี๋ยววันนี้ขาดทุน

0:26:24.135,0:26:26.616
เขาเห็นว่าใจกังวล

0:26:26.616,0:26:31.837
ใจของเขาก็ได้ทรัพย์สมบัติที่วิเศษไป

0:26:31.837,0:26:36.149
ได้อริยทรัพย์

0:26:36.149,0:26:38.328
ทรัพย์ทางโลกไม่ค่อยมี

0:26:38.328,0:26:43.227
อย่างคนสุรินทร์ยุคก่อน[br]สมัยหลายสิบปีก่อนจนมาก

0:26:43.227,0:26:46.787
จนแต่เขามีอริยทรัพย์กัน

0:26:46.787,0:26:50.733
เขามีทาน เขามีศีล เขามีสติ เขามีสมาธิ

0:26:50.733,0:26:53.687
เขาขยันศึกษาทางธรรม

0:26:53.687,0:26:57.495
สงสัยเขาไต่ถามครูบาอาจารย์

0:26:57.495,0:27:01.280
ชีวิตเขาวนเวียนอยู่อย่างนี้ เขาภาวนาดี

0:27:01.280,0:27:04.011
แต่รุ่นหลังนี่หมดแล้ว ไปดู

0:27:04.011,0:27:06.142
ก็กลายเป็นเหมือนคนกรุงเทพฯหมดแล้ว

0:27:06.142,0:27:08.506
พวกหลงโลกทั้งนั้นล่ะ

0:27:08.506,0:27:11.462
ไปไหนก็เจอแต่พวกหลงโลก

0:27:11.462,0:27:15.014
หลวงพ่อภาวนาก็ทำอย่างนี้ล่ะ

0:27:15.014,0:27:18.231
ตกเย็นตกค่ำก็นั่งสมาธินิดหน่อย

0:27:18.231,0:27:20.684
เดินจงกรมไม่ค่อยได้เดิน

0:27:20.684,0:27:23.906
เพราะที่บ้านเป็นบ้านโบราณบ้านไม้

0:27:23.906,0:27:26.466
เวลาเดินดังเอี๊ยดๆๆ

0:27:26.466,0:27:30.839
หนวกหูคนที่อยู่ในบ้านเดียวกัน เขารำคาญ

0:27:30.839,0:27:33.182
หลวงพ่อก็ใช้วิธีนั่งเอา

0:27:33.182,0:27:35.365
ฝึกตัวเอง

0:27:35.365,0:27:41.065
ที่จะฝึกอ่านใจตัวเอง[br]ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

0:27:41.065,0:27:44.830
ก่อนจะนอนก็กินน้ำเยอะๆ

0:27:44.830,0:27:47.041
กินน้ำมากๆ เพื่ออะไร

0:27:47.041,0:27:49.602
ปวดฉี่จะได้ตื่น

0:27:49.602,0:27:54.238
พอตื่นมา มาฉี่เสร็จแล้วก็กินน้ำอีกละ

0:27:54.238,0:27:57.147
แล้วก็ไปนั่งสมาธิ

0:27:57.147,0:28:01.776
ถ้าจิตยังมืดมัวอยู่จะไม่นอน

0:28:01.776,0:28:05.852
ถ้านั่งแล้วจิตไม่ผ่องใสมัวๆ

0:28:05.852,0:28:08.950
ถูกโมหะครอบ จะไม่นอนต่อ

0:28:08.950,0:28:14.209
ฝึกตัวเองเข้มงวด

0:28:14.209,0:28:19.252
ฝึกไปๆ จนกระทั่งกิเลสมันก็ฉลาด

0:28:19.252,0:28:24.109
พอเราตื่นปุ๊บ สว่าง ใจเราสว่างผ่องใส

0:28:24.109,0:28:26.454
อ้าว นอนได้แล้ว

0:28:26.454,0:28:27.814
กิเลสมันเก่งนะ

0:28:27.814,0:28:31.119
แหม่มันหลอกเราได้สารพัด กว่าจะรู้ทันมัน

0:28:31.119,0:28:35.421
เออ สว่างก็ดีแล้วนี่ นั่งต่อเลย

0:28:35.421,0:28:38.555
นี่ฝึกตัวเองอย่างนี้ ฝึกไป

0:28:38.555,0:28:41.778
อยากได้ของดีก็ต้องอดทน

0:28:41.778,0:28:44.482
แต่ต้องอดทนให้ถูกทางถูกหลัก

0:28:44.482,0:28:47.462
อดทนไม่ถูกหลักก็เหนื่อยเปล่า

0:28:47.462,0:28:52.199
นักปฏิบัติที่ทำผิดมี 2 อัน

0:28:52.199,0:28:56.122
กามสุขัลลิกานุโยคกับอัตตกิลมถานุโยค

0:28:56.122,0:29:00.661
กามสุขัลลิกานุโยคก็หลง หลงตามกิเลสไป

0:29:00.661,0:29:04.033
อัตตกิลมถานุโยคก็คือทำตัวเองให้ลำบาก

0:29:04.033,0:29:07.088
บังคับกายบังคับใจตัวเอง

0:29:07.088,0:29:09.792
เหมือนอย่างพระองค์นี้ท่านสงสัย

0:29:09.792,0:29:11.902
ท่านจะมาถามหลวงพ่อ

0:29:11.902,0:29:14.344
อยากถามหลวงพ่อภาวนาตั้งนาน

0:29:14.344,0:29:16.271
ทำไมไม่เจริญ

0:29:16.271,0:29:19.140
ท่านติดเพ่งอยู่ ให้ใจนิ่งๆ

0:29:19.140,0:29:22.265
แต่ตอนนี้ใจท่าน[br]ไม่เหมือนอย่างเมื่อกี้แล้ว

0:29:22.265,0:29:25.577
ตอนนั่งฟังใหม่ๆ ใจท่านแน่นอึ้ด

0:29:25.577,0:29:27.081
แต่ตอนนี้ใจท่านคลายออกแล้ว

0:29:27.081,0:29:30.782
รู้เนื้อรู้ตัวขึ้นมา อย่างนี้ถึงจะภาวนาได้

0:29:30.782,0:29:34.076
ถ้านั่งเพ่งอยู่ กี่ปีมันก็อยู่แค่นั้นล่ะ

0:29:34.076,0:29:36.925
ไม่มีความเจริญหรอก

0:29:36.925,0:29:39.888
ฉะนั้นหัดอ่านใจตัวเองบ่อยๆ

0:29:39.888,0:29:46.544
แล้วเราจะได้ๆ ของดี ของดีก็คือธรรมะนั่นล่ะ

0:29:46.544,0:29:51.595
ถ้าเราเข้าใจธรรมะเราจะไม่ตีกับใคร

0:29:51.595,0:29:53.396
เราจะไม่ทะเลาะกับใคร

0:29:53.396,0:29:55.898
เอาธรรมะไปเถียงกันอะไรอย่างนี้

0:29:55.898,0:29:57.501
ไม่ทำหรอก

0:29:57.501,0:30:00.416
ธรรมะเป็นของสูงเป็นของร่มเย็น

0:30:00.416,0:30:02.973
ไม่ได้เรียนเอาไว้ทะเลาะกัน

0:30:02.973,0:30:05.344
อันนั้นเรียนแล้วกิเลสแรงกว่าเก่า

0:30:05.344,0:30:06.853
อย่างน้อยเรียนแล้วกูเก่ง

0:30:06.853,0:30:08.624
กูรู้เยอะกว่าคนอื่นอะไรอย่างนี้

0:30:08.624,0:30:10.510
นี่กิเลสทั้งนั้นเลย

0:30:10.510,0:30:13.146
แล้วพูดธรรมะฉอดๆๆๆ

0:30:13.146,0:30:15.770
แต่ไม่เห็นกิเลส ใช้ไม่ได้หรอก

0:30:15.770,0:30:18.288
อ่านจิตตัวเองไม่ออก

0:30:18.288,0:30:21.014
ฉะนั้นพวกเราหัดอ่านจิตตัวเอง

0:30:21.014,0:30:28.657
ไม่ใช่เรื่องยากหรอก มันละเลยที่จะอ่าน

0:30:28.657,0:30:32.960
วันนี้เทศน์ไปเทศน์มา

0:30:32.960,0:30:38.545
เนื้อหาสาระที่ควรจะบอกๆ หมดแล้ว

0:30:38.545,0:30:42.024
เอาไปทำเอานะ

0:30:42.024,0:30:45.821
สังเกตไหมพอหลวงพ่อบอกว่าเทศน์เสร็จแล้ว

0:30:45.821,0:30:48.650
ใจของเราเปลี่ยนทันทีเลย รู้สึกไหม

0:30:48.650,0:30:54.266
เฮ้อ แหม มันออกหน้าออกตามากไป

0:30:54.266,0:30:59.451
ไม่รู้จักเกรงใจเลย

0:30:59.451,0:31:01.753
นี่รู้สึกไหมใจขำ เห็นไหม

0:31:01.753,0:31:03.807
ความรู้สึกขำเกิดขึ้น

0:31:03.807,0:31:07.235
รู้สึกนี่ขำแล้วเอิ๊กๆ อ๊ากๆ

0:31:07.235,0:31:10.599
เหมือนเด็กทารก เหมือนพระพุทธเจ้าบอกนะ

0:31:10.599,0:31:12.428
อย่างหัวเราะเอิ๊กอ๊ากๆ

0:31:12.428,0:31:15.132
มันอาการของเด็กทารก

0:31:15.132,0:31:19.245
ไม่รู้เรื่องไม่มีสติ

0:31:19.245,0:31:23.029
อย่างที่วัดหลวงพ่อคอยดูพระเรื่อยๆ

0:31:23.029,0:31:25.599
คุยกันเสียงดังหลวงพ่อยังดุเลย

0:31:25.599,0:31:28.165
อย่างหัวเราะก๊ากๆ นี่โดนทันทีเลย

0:31:28.165,0:31:32.355
ถ้าคุยเสียงดัง[br]เดี๋ยวว่างๆ แล้วจะเรียกมาดุ

0:31:32.355,0:31:36.033
แต่ถ้าหัวเราะก๊ากๆ นี่โดนทันทีเลย

0:31:36.033,0:31:39.135
เพราะว่านักปฏิบัติไม่ควรจะเป็นอย่างนั้น

0:31:39.135,0:31:41.365
ต้องมีสติ

0:31:41.365,0:31:42.633
สนุกได้ไหม

0:31:42.633,0:31:46.623
ความรู้สึกสนุกเกิดขึ้นได้ไหม ได้

0:31:46.623,0:31:49.994
แต่อย่าให้ขาดสติ

0:31:49.994,0:31:53.294
มีความสุขได้ไหม มีความสุขได้

0:31:53.294,0:31:56.694
ไม่ใช่ พระพุทธเจ้าบอกให้รู้ทุกข์

0:31:56.694,0:31:59.195
ฉะนั้นกูต้องทุกข์อย่างเดียว

0:31:59.195,0:32:01.072
อันนั้นไม่ใช่นะ

0:32:01.072,0:32:02.331
คำว่ารู้ทุกข์ก็คือ

0:32:02.331,0:32:04.772
รู้รูปรู้นามรู้กายรู้ใจ

0:32:04.772,0:32:07.757
ความสุขก็อยู่ในกองทุกข์

0:32:07.757,0:32:11.038
ความสุขก็เป็นตัวทุกข์ชนิดหนึ่ง

0:32:11.038,0:32:15.221
ตัวเวทนาเป็นตัวทุกข์อย่างหนึ่ง

0:32:15.221,0:32:21.140
ตามรู้ตามเห็น ไม่อยากหรอก

0:32:21.140,0:32:26.646
ธรรมะก็ประณีตเป็นลำดับๆ ไป

0:32:26.646,0:32:31.031
เบื้องต้นนี่อ่านใจตัวเองให้ออก

0:32:31.031,0:32:34.458
หลวงปู่ดูลย์ท่านสอนธรรมะสอนสั้นๆ

0:32:34.458,9:59:59.000
ไม่สอนยาวอย่างหลวงพ่อหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าหลวงพ่อเอาอย่างหลวงปู่ดูลย์สอนสั้นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
พวกเราไม่รู้เรื่อง

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะอินทรีย์พวกเราอ่อน ขี้เกียจด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
ใครยังรู้สึกตัวว่าขี้เกียจบ้าง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องยกๆ ของมันเห็นๆ กันอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องยกหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้ายังมีการเว้นวรรค

9:59:59.000,9:59:59.000
การปฏิบัติของเรายังประมาทเกินไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้ขอเล่นเกมสัก[br]ชั่วโมงหนึ่งก่อนอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ประมาทนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ระหว่างเล่นเกมอาจจะช็อกตายก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีใจชนะเกม นี่ประมาท

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นอย่าให้มีช่องโหว่

9:59:59.000,9:59:59.000
ช่องโหว่เล็กนิดเดียวกิเลสลุยทันที

9:59:59.000,9:59:59.000
กิเลสมันเก่งนะไม่ใช่มันไม่เก่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องฝึก

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ดูลย์ท่านสอนสั้นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างถ้าท่านจะสอนให้[br]จิตเรามีสมาธิตั้งมั่นนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านพูดประโยคเดียว “อย่าส่งจิตออกนอก”

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตออกนอกคือจิตไหลไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ทางตาหูจมูกลิ้นกายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
บอกอย่าส่งไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าจิตมันส่งไปเอง ห้ามมันไม่ได้นะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เราอย่าส่งไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่งไปก็คืออุ้ยสนุกจังเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูละครสัตว์นี่สนุกจังเลย ส่งจิตไปดู

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปดูหมูเด้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
มันเด้งบ้างไม่เด้งบ้าง ส่วนใหญ่มันนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็อุตส่าห์ไปดูกัน ไปดู

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาไปดูหมูเด้ง เห็นไหมใจไปอยู่ที่หมูเด้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าตายไปเราจะต้องแย่งกันไปเป็นฮิปโป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วคราวนี้คนอื่นเขาจะมาดูเราเด้งบ้างแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ใจมันไหลออกไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าส่งจิตออกนอกก็คืออย่ามีโลภะเจตนา

9:59:59.000,9:59:59.000
เที่ยวแสวงหากามคุณอารมณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะทั้งหลาย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ธรรมชาติของจิตย่อมส่งออกนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นไหมจิตมันโดยตัวมันชอบส่งออกนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ห้าม

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าจิตส่งออกนอกแล้วให้มีสติรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนี้สำคัญนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คำสอนของหลวงปู่ดูลย์ประโยคเดียว

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่พอกระจายออกมา

9:59:59.000,9:59:59.000
โห มันเป็นหลักการปฏิบัติที่เยอะแยะไปหมดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าจิตเราไม่ส่งออกนอก จิตเราจะเป็นอย่างไร

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเราจะตั้งมั่น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเราจะตั้งมั่น[br]เป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อฝึกได้จิตที่[br]ตั้งมั่นมาตั้งแต่ 10 ขวบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเวลาหลวงปู่สอน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ไม่มาบอกหลวงพ่อว่าอย่าส่งจิตออกนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ต่อยอดให้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
“จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป”

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านสอนตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาตาเราเห็นรูปเราจงใจเห็นไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
หลับตาซิ ทุกคนหลับตา

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วลองหันหน้าไปให้มันเปลี่ยนทิศทาง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วลืมตา

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเจตนาเห็นไหม ไม่ได้เจตนา

9:59:59.000,9:59:59.000
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
อันแรกเลยไม่ได้เจตนา

9:59:59.000,9:59:59.000
มีรูปอย่างไรก็เห็นมันไปอย่างนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
หันไปแล้วไปเจอสาวสวยก็รู้ รู้รูป

9:59:59.000,9:59:59.000
หันไปแล้วไปเจอหมาขี้เรือนวิ่งเข้ามาหรือ

9:59:59.000,9:59:59.000
เสือกำลังวิ่งเข้ามาก็รู้ รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนตาเห็นรูป เราไม่เลือกนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเลือกได้ไหมว่าจะเห็นรูปอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเลือกไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาจะเห็นรูปที่ดีหรือรูปที่ไม่ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ชอบใจหรือไม่ชอบใจ เราเลือกไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
การดูจิตเขาบอก

9:59:59.000,9:59:59.000
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่เลือกอารมณ์ของจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตาก็ไม่เลือกอารมณ์ของตา

9:59:59.000,9:59:59.000
มีรูปอะไรก็เห็นไปอย่างนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตนี่เราก็ไม่เลือกอารมณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
อารมณ์ที่ดีมาเราก็รู้ [br]อารมณ์ที่ไม่ดีมาเราก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตามรู้อย่างที่มันมีอย่างที่มันเป็นไป

9:59:59.000,9:59:59.000
มีญาณเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ญาณแปลว่าความหยั่งรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นลักษณะของปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นไม่ใช่รู้โง่ๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่รู้เอ๋อๆ น้ำลายยืดๆ รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ รู้ต้องมีปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
มีใจที่ตั้งมั่นปัญญาถึงเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
มันผ่านบทเรียนที่ชื่อว่า[br]อย่าส่งจิตออกนอกมาแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจมันตั้งมั่นแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
พอใจมันตั้งมั่นแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันถึงจะมีญาณเห็นจิตได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ญาณเป็นปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญามีสัมมาสมาธิคือ[br]ความตั้งมั่นเป็นเหตุใกล้ให้เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นที่หลวงพ่อจะจ้ำจี้จำไชพวกเรา เฮ้ย

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตต้องตั้งมั่นนะ จิตต้องถึงฐานนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เพื่อจะเอาไว้เดินปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
หมายถึงว่ามีอารมณ์อะไร[br]เกิดขึ้นก็สักว่ารู้ว่าเห็นไป

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้เห็นอย่างที่มันมีอย่างที่มันเป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วไม่ได้รู้โง่ๆ รู้แบบมีปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
อันแรกเลยมีสติรู้ว่ามี[br]อารมณ์อะไรเกิดขึ้นกับจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
เช่นความสุขความทุกข์[br]กุศลอกุศลเกิดขึ้นกับจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อันที่สองมีปัญญาซ้ำลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกสิ่งทุกอย่างที่จิตไปรู้เข้า[br]ล้วนแต่ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
ความสุขก็ไม่เที่ยง ความทุกข์ก็ไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
กุศลอกุศลก็ไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
หัดดูอย่างนี้ คำว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
“จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป”

9:59:59.000,9:59:59.000
คืออย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่นั่งจ้องอยู่ที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าไปนั่งจ้องอยู่ที่จิต ไม่ใช่แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็คล้ายๆ เราเข้าห้องปิดประตู

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็จุดเทียนไว้อันหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็มองอยู่ที่เทียน ไม่ให้มองอันอื่นเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาก็ต้องเห็นแต่เทียนนี่ล่ะ [br]เห็นอย่างอื่นไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่นะ

9:59:59.000,9:59:59.000
มีตาก็เห็นอย่างที่มันจะต้องเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตของเราจะมีความรู้สึกอะไรเกิดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้มันรู้สึกไปอย่างที่มันมีอย่างที่มันเป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเราก็ตามเห็นไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้จิตสุข ตอนนี้จิตทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้จิตเป็นกุศล ตอนนี้จิตเป็นอกุศล

9:59:59.000,9:59:59.000
ตามรู้ตามเห็นไป

9:59:59.000,9:59:59.000
พอตามรู้ตามเห็นไปมากพอ มันจะรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งนั้นทั้งหมดดับเป็นธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไม่ใช้คำว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไมไม่ใช้ว่าโลภโกรธหลงสุขทุกข์ดีชั่วอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้คำว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่ง[br]หมายถึง Everything ที่เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ทั้งหมดนั่นล่ะต้องดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นไม่ใช้คำว่าสุขเกิดแล้วสุขดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกข์เกิดแล้วทุกข์ดับ กุศลเกิดแล้วก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
โลภโกรธหลงเกิดแล้วก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตอนที่เราหัดดูใหม่ๆ ใช่ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็จะเห็นสุขเกิดแล้วดับ ทุกข์เกิดแล้วดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
กุศลเกิดแล้วดับ โลภโกรธหลงเกิดแล้วดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราดูแต่ละอันเกิดแล้วดับ[br]แต่ละอันเกิดแล้วดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงที่ปัญญาแก่รอบเต็มที่แล้วนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
มันไม่มานั่งดูทีละอัน มันสรุปรวบยอด

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญาในอริยมรรคนี่มันสรุปรวบยอดเลยว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นทั้งหมดดับเป็นธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
Everything เกิดแล้วดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนี้เราจะเข้าใจธรรมะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ได้โสดาบันตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ถัดจากนั้นก็ภาวนาของเราแบบเดิมนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ศีลของเราเต็มที่อยู่แล้วล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิก็จะแก่กล้าขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็เจริญปัญญาไป

9:59:59.000,9:59:59.000
พระสกทาคาพระโสดาบันศีลบริบูรณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิเล็กน้อย ปัญญาเล็กน้อย

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิเล็กน้อยคือใจเราวอกแวกๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้ต่างกับชาวบ้านธรรมดาหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
พระโสดาบันปัญญาเล็กน้อย

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นไตรลักษณ์เป็นคราวๆ [br]ไม่ได้เห็นได้ตลอดหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
พระสกทาคามีศีลบริบูรณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้บริบูรณ์ตั้งแต่โสดาบันแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิปานกลาง

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญาเล็กน้อย

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญาเล็กน้อยก็ยังไม่ได้[br]รู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญาเล็กน้อยก็แค่สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่จิตมีกำลังตั้งมั่นมากขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิปานกลาง

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิปานกลางก็คือถ้าจะหลง

9:59:59.000,9:59:59.000
หลงแวบเดียว ฟุ้งไปก็ฟุ้งสั้นๆ ไม่ฟุ้งยาว

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าฟุ้งเป็นชั่วโมงไม่ใช่แล้วล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แสดงว่าสมาธิอ่อนเหลือเกิน

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วถ้าภาวนาต่อไป

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้แจ้งแทงตลอดในตัวร่างกายในรูปนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ว่าไม่ใช่อย่างอื่นมีแต่ทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้แจ้งแทงตลอดอย่างนี้จิตมันวางกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
พอมันวางร่างกาย[br]มันก็จะวางตาหูจมูกลิ้นกายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็จะพลอยวางรูปเสียง[br]กลิ่นรสโผฏฐัพพะไปด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวที่ทำให้จิตเราฟุ้งซ่านก็คือกามนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอเป็นพระอนาคามีมันวาง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาหูจมูกลิ้นกายลงไปได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็วางรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะไปด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
ความยินดีพอใจในรูปไม่มี

9:59:59.000,9:59:59.000
ความยินร้ายในรูปไม่มี

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจก็ไม่วิ่งแส่ส่ายออกไปทางตาหูจมูกลิ้นกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่สมาธิมันบริบูรณ์เพราะเหตุนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะว่าจิตไม่ไหลตามกามออกไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ไหลไปทางตาหูจมูกลิ้นกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
มันตั้งมั่นเด่นดวงอยู่กับตัวเองนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ถึงบอกพระอนาคามีมีสมาธิบริบูรณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
มีปัญญาปานกลาง

9:59:59.000,9:59:59.000
โสดาบัน สกทาคามี

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งนั้นก็ดับไป ไม่มีตัวเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
พระอนาคามีมีปัญญาปานกลาง

9:59:59.000,9:59:59.000
คือเห็นว่ารูปทั้งหลายร่างกายนี่[br]ไม่มีอย่างอื่นนอกจากทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีอย่างอื่นเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นมีแต่ทุกข์ล้วนๆ เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่เป็นปัญญาปานกลาง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ทำไมปัญญานี้ยังไม่สิ้นสุด

9:59:59.000,9:59:59.000
พระอนาคามียังหลงผิดอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ว่าตัวจิตที่ฝึกดีแล้วนี่มีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นจะมุ่งไปหาความสุขของสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
จะไปติดในรูปราคะอรูปราคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีนี้ภาวนาไปเรื่อยก็จะรู้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปราคะอรูปราคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเข้าไปติดไปยึดจิตก็ทุกข์อีก

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วต่อไปปัญญาแก่รอบจริงๆ จะรู้ว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตนั่นล่ะคือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
มันจะแตกหัก วัฏจักรจะล่มลงก็ตรงที่

9:59:59.000,9:59:59.000
มันรู้แจ้งแทงตลอดว่าจิตคือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ทุกข์บ้างสุขบ้างอย่างที่เคยเห็นแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้คือปัญญาขั้นสุดท้ายเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็จะรู้แจ้งแทงตลอด

9:59:59.000,9:59:59.000
ปฏิจจสมุปบาทล้างอวิชชา

9:59:59.000,9:59:59.000
อวิชชาคืออะไร คือความไม่รู้ทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่สามารถรู้ทุกข์ได้ ไม่สามารถละสมุทัย

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่สามารถแจ้งนิโรธ[br]ไม่สามารถเจริญอริยมรรคได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ตรงที่มันรู้แจ้งแทงตลอดว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตนั้นล่ะคือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือขันธ์ตัวสุดท้าย

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่เราจะสามารถเห็นได้ว่ามันคือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวกายดูง่ายว่าเป็นตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่พอถึงตัวจิตจะให้ดูว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
กระทั่งจิตที่ทรงฌานก็คือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ง่าย

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้เลยเป็นปัญญาอย่างยิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้แจ้งแทงตลอดในกองทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็รู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
กว่าจะถึงจุดนี้ก็ต้องสู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จุดเริ่มต้นของการสู้[br]ทำอย่างที่หลวงพ่อบอกนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถือศีล 5 ไว้

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกวันทำในรูปแบบไหว้พระ[br]สวดมนต์นั่งสมาธิเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตจะได้มีกำลัง

9:59:59.000,9:59:59.000
หัวใจของการปฏิบัตินั้นคือ[br]การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราทำอย่างนี้ได้มรรคผลไม่ใช่เรื่องไกล

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเก่งเฉพาะตอนนั่งสมาธิยังอีกไกล

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะอยู่ในชีวิตจริงเราล้มเหลว

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นฝึกนะที่หลวงพ่อบอกให้วันนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นแก่นสารสาระในการฝึกกรรมฐานเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนที่หลวงปู่มั่นบอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำสมาธิมากเนิ่นช้า คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
หัวใจสำคัญของการปฏิบัติ[br]คือการมีสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
วันนี้เทศน์ให้ฟังเท่านี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ขอเบรกแป๊บหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ปีนี้รู้สึกแก่ลงไปเยอะเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อก่อนเทศน์สอนใหม่ๆ หลวงพ่อเคยสอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนั้นยังไม่บวช สอนเพื่อนๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
สอนโต้รุ่งเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เนสัชชิกกันแล้วก็นั่งกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
มาบวชทีแรกก็สอน 7 วัน สอนทั้งวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อมาก็ลดลงเหลือสอน 4 วัน สอนครึ่งวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวนี้เหลือ 2 วัน

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าทุกวันคนไปที่วัดเยอะแยะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็สอนให้เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
บางวันหมดแรงจริงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ต้องพักเหมือนกัน แก่แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เอาใครก่อนดี เบอร์ 1 เพ่งอยู่นะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 1: ภาวนาในรูปแบบโดยเดินจงกรมเช้าเย็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันดูร่างกายที่เคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ทราบว่าตอนนี้จิตตั้งมั่น[br]พร้อมจะเดินปัญญาได้หรือยังครับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้เราบังคับจิตอยู่รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
มันบังคับอยู่นะขณะนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไหนมาเดินให้หลวงพ่อดูซิ

9:59:59.000,9:59:59.000
นึกว่าตรงนี้เป็นแคทวอร์ค เดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าเสียชื่ออาจารย์นะ

9:59:59.000,9:59:59.000
อาจารย์เก่งทางเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้ได้ มานั่งได้แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันต้องมีสติอย่างนี้ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ขาดสติมันไม่ได้เรื่องเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าเกร็งเพราะว่าจะคุยกับหลวงพ่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
จะส่งการบ้านเลยเกร็ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วดูออกไหมจิตมันอยู่ข้างนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไปข้างนอก รู้ไหมตัวนี้เห็นไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไม่เข้าฐานตัวนี้เห็นไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ลองหายใจซิ

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจอย่าไปยุ่งกับจิต หายใจธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นร่างกายหายใจด้วยใจธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
หลงคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจไปด้วยใจธรรมดา แล้วจิตหลงคิดรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจไปอีก มันยังไม่เข้ามา

9:59:59.000,9:59:59.000
เริ่มเข้ามาแล้ว รู้สึกไหมไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อ้าวเบอร์ 2

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตต้องทรงสมาธิมันต้องอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไปว่างๆ อยู่ข้างนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
นิ่งๆ อยู่ข้างนอก ใช้ไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
มันเพลินๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 2

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบเดินจงกรม[br]วันละหนึ่งชั่วโมงครึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันดูร่างกายที่เคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังหลงนาน

9:59:59.000,9:59:59.000
บางครั้งเห็นไหวๆ พุ่งที่กลางอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช่การเห็นเกิดดับไหมคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช่ ที่มันไหวๆ เพราะมันไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วมันไหวได้เอง รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ได้สั่ง ดีแล้วไปทำต่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 3

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
นั่งสมาธิทุกวัน 30 นาที ถึง 1 ชั่วโมง

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันเคลื่อนไหวรู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูร่างกายหายใจเข้าออก

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจเข้าพุทออกโธเป็นวิหารธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากที่จะพ้นทุกข์ ทำให้รีบภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
ความอยากทำให้ลืมทุกอย่าง

9:59:59.000,9:59:59.000
จนสุดท้ายจิตทนไม่ไหว และรู้ว่าไม่ใช่ทาง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตวางลงได้ขณะหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่วางได้สักพักจิตก็หยิบขึ้นมาอีก

9:59:59.000,9:59:59.000
ขอหลวงพ่อแนะนำการปฏิบัติต่อค่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ทำอย่างที่ทำนี่ล่ะ อาจารย์สอนมาดีแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ตรงนี้จิตออกนอก รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ว่าจิตก็ยังไม่เข้าฐาน รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอย่างไรมันจะเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไม่ได้เพราะจิตเป็นอนัตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเมื่อไรเรารู้ว่าจิตมันไหล[br]มันจะเข้าฐานเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วในความเป็นจริง

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเรามีสติรู้สภาวะที่กำลังมีกำลังเป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตจะเข้าฐานเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างโกรธแล้วรู้ว่าโกรธ

9:59:59.000,9:59:59.000
หลงไปคิดรู้ว่าหลงไปคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูปุ๊บจิตจะเข้าที่เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะเมื่อไรมีสัมมาสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้เท่าทันกายใจของตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
สัมมาสมาธิจะเกิดร่วมด้วยเสมอ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตจะตั้งมั่น ตรงนี้ไม่ใช่แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
นึกออกไหมมันแน่น

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้ได้ เก่ง ไม่เสียชื่ออาจารย์

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 4 เลยกดดันมากเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่รู้จะเสียชื่ออาจารย์ไหม เลยกดดัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องกลัว เก่ง ใช้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 4: ภาวนาในรูปแบบ[br]สวดมนต์นั่งสมาธิ 15 นาที

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินจงกรม 30-45 นาที

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันรู้กายเคลื่อนไหว รู้ใจทำงาน

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีก็ดูร่างกายหายใจกับบริกรรมพุทโธ

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อสอนให้ใช้พุทโธเป็นเครื่องอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันยังหลงนาน

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังคงปฏิบัติในรูปแบบทุกวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอย่างไรการภาวนาในชีวิตประจำวัน[br]จึงจะต่อเนื่องเข้มแข็งกว่านี้ค่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าไม่ชอบพุทโธก็ใช้กรรมฐานอื่นก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
อันไหนก็ได้ที่เราถนัด

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อเรียนมาจากครูบาอาจารย์ท่านสอนพุทโธ

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาพูดก็เลยพุทโธอยู่เรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
จริงๆ ใช้อะไรก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าจิตอยู่ในอารมณ์อันเดียว

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างต่อเนื่องโดยที่เราไม่ได้บังคับ

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิก็เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีนี้อารมณ์อะไรที่จิตจะอยู่[br]อย่างต่อเนื่องโดยไม่ต้องบังคับได้

9:59:59.000,9:59:59.000
อารมณ์ที่อยู่แล้วมีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
ของหนูภาวนาดีนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีมากๆ เลย ใช้ได้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่สงสัยเป็นตัวเก่ง [br]อาจารย์เลยซ่อนไว้เบอร์ 4

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 1 ก็เก่งนะเสียแต่ว่าเพ่งมากไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจงใจปฏิบัติ เราอยากดี

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากรู้ อยากเห็น อยากเป็น[br]อยากได้ อยากดีนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้ถ่วงเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
มันทำให้จิตใจเราไม่เป็นธรรมชาติ

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 5

9:59:59.000,9:59:59.000
แป๊บหนึ่ง เบอร์ 7 [br]ไม่ต้องตั้งท่ามาก ดีอยู่แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องจะตายขึ้นมานะหายใจ ไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีแล้วอยู่แล้วไม่ต้องกลัว

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีทั้งหมดล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทั้ง 4 คนที่เหลือใช้ได้ทั้งนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องกังวล

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 5

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบเดินจงกรม[br]และนั่งสมาธิวันละ 1-2 ชั่วโมง

9:59:59.000,9:59:59.000
เช้าและก่อนนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้กายเป็นเครื่องอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันดูกายและจิตที่เปลี่ยนแปลง

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังชอบบังคับแทรกแซง

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นว่าโลกไม่มีอะไรให้ยึด แต่ก็หนีไปไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ขอหลวงปู่ชี้แนะแนวทางครับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ฝึกอยู่ใช้ได้ ดีแล้วล่ะ ทำอีก

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนที่เห็นว่าโลกไม่มีอะไรไม่น่ายึด

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนั้นยังไม่จริง

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็ยังแอบยึดอยู่เรื่อยๆ แอบอยากอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
เรียนรู้ไปจนกระทั่งมันเห็นทุกข์ถ่องแท้แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็ไม่เอาแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
โลกไม่มีอะไรจริงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
โลกก็เอาไว้หลอกคนหลงเท่านั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เก่ง แต่ตอนนี้จิตออกนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 6

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบนั่งสมาธิวันละ 1 ชั่วโมง

9:59:59.000,9:59:59.000
โดยใจอยู่กับลมหายใจเข้าออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันอยู่กับลมหายใจเข้าออก

9:59:59.000,9:59:59.000
มีสติเวลานั่งยืนเดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
สังเกตตัวเองได้ว่าชอบความสงบ

9:59:59.000,9:59:59.000
หลังๆ เวลาเข้าสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจไม่อยากออกจากความสงบ

9:59:59.000,9:59:59.000
มีราคะ มีเมตตา มีจิตฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
มาเจือปนตลอดเวลา แต่บังคับไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เพียงแต่รับรู้ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ละตัวที่กล่าวมาดับไปบังคับไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้สึกว่าสมาธิมีคุณภาพ

9:59:59.000,9:59:59.000
เนื่องจากมันสงบโดยที่ใจไม่ได้บังคับ

9:59:59.000,9:59:59.000
แบบนี้ถูกหรือไม่ครับ

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิดีแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าจะต้องเจริญปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิเอาไว้เจริญปัญญา ไม่ได้เอาไว้นอนเล่น

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าใจเราชอบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้รู้ลงไปตรงๆ เลยว่าใจเราชอบสมาธิอันนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูเข้าไปแล้วเวลาเดินปัญญามัน[br]ไม่สงบเหมือนตอนทำสมาธิหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
คือเวลาที่เจริญปัญญาจิตมันจะทำงานขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
คล้ายๆ ฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
เพียงแต่มีสติกำกับอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีนี้คนที่ติดสมาธิพอใจในความสงบ

9:59:59.000,9:59:59.000
จะไม่ยอมเดินปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็เสียโอกาส คล้ายๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากได้ของดีมากๆ เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไปได้ของระดับรองแล้วเราพอใจแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำสมาธิให้หลวงพ่อดูสิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนี้สังเกตเห็นไหมว่าจิตเรา[br]เคลื่อนไปอยู่ที่อารมณ์กรรมฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
มองออกไหม ให้รู้ทันตัวนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเราเดินปัญญาในสมาธิได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ชอบสมาธิก็เดินปัญญาในสมาธินี่ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใครจะมาทำไม

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำใหม่ซิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องตั้งใจแรง ตรงนี้ตั้งใจแรงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ผ่อนคลายกว่านี้ จงใจแรงไปแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ธรรมดาๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถอยออกมา

9:59:59.000,9:59:59.000
มันไม่ได้อย่างเมื่อกี้ รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาที่จิตเดินปัญญามันไม่สงบเฉยๆ หรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อกี้จิตมัน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อกระตุ้นให้มันเดินปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่มันไหลไปที่อารมณ์กรรมฐาน พอเรารู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตก็ตั้งมั่นขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
คราวนี้มันจะออกไปคอยรู้แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็เลยส่ายไปส่ายมาอยู่ข้างใน

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้ามันส่ายๆ อย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
กลับมาทำความสงบเหมือนเดิม

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้สงบแน่วแน่ลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วคลายออก

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วดูการทำงานของจิตใจไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจะเห็นจิตเราไหลไปอยู่ที่อารมณ์กรรมฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้รู้ทันเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้จิตไหลไปอยู่ในความคิด รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ทันอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นอยู่ในสมาธิเราก็เจริญปัญญาได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ออกมาข้างนอกก็ดูได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะว่าเราสามารถเห็นจิตมันไหลไปคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่เจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นตอนนั่งสมาธิแล้ว[br]เราเห็นจิตไหลไปอยู่ที่ลมหายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้เราเดินปัญญาอยู่ภายใน

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเห็นจิตเป็นอนัตตา ไหลไปได้เอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ออกมาข้างนอกเราเห็นจิตมันไหลไปคิดได้เอง

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นฝึกให้มันเดินปัญญาต่อให้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่อย่าให้เสียสมาธิ มีสมาธิดีแล้วล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 7

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบโดยการดูการเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
ชอบนั่งสมาธิเพราะเบาสบาย

9:59:59.000,9:59:59.000
กลัวติดเลยไม่นั่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันดูการเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ดูได้ไม่ตลอด

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้สึกว่าสติไม่สามารถต่อเนื่องได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูการเคลื่อนไหวที่ทำอยู่ถูกต้องไหมคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
จงใจหายใจรู้ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ทันนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราดูกายอย่างที่มันเป็น ไม่ต้องจงใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ฝึกอยู่ดีนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปทำได้แล้ว ทำต่อไป ทำถูกแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
อ้าวคนสุดท้าย พักเสียหน่อยดีไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
อ้าวๆ ส่งเลยก็แล้วกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 8: ภาวนาในรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
สวดมนต์ครึ่งชั่วโมง นั่งสมาธิครึ่งชั่วโมง

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูร่างกายหายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเกิดความสว่าง มีจิตรู้ ใ

9:59:59.000,9:59:59.000
นชีวิตประจำวันดูร่างกายเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตโกรธก็รู้ จิตโมโหรู้ หลงรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
มีความอยากก็รู้ บางครั้งก็ลืมตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเข้าถึงฐานและ[br]แยกธาตุแยกขันธ์ได้หรือยังคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ได้ แต่เบอร์ 8

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังชินที่จะบังคับจิตให้นิ่งอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องน้อมให้มันนิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำสมาธิก็ทำไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลามันจะนิ่งมันก็นิ่งของมันเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าพยายามทำมันให้นิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจมันจะทื่อๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
มันจะแน่นๆ รู้สึกไหมมันจะแน่นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่แน่นๆ เพราะเราจงใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเรานั่งสมาธิอะไรก็ทำไปเถอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
สงบก็ช่างไม่สงบก็ช่าง ทำไปเถอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วมันสงบเอง อันนั้นถึงจะดี

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่เริ่มบังคับแล้วรู้สึกไหม ตรงจุดนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้รู้ทันตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้ที่ทำให้เสียเวลา

9:59:59.000,9:59:59.000
กลายเป็นว่าเราน้อมจิต[br]บังคับจิตให้มันไปนิ่งๆ อยู่เฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำสมาธิไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วจิตเป็นอย่างไร แอบไปทำอะไร เรารู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนี้สติอ่อนลงไปแล้ว โมหะแทรก

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เออ รู้สึกตัวให้แรงขึ้นนิดหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ไประดับนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วคอยดูไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดความเปลี่ยนแปลง[br]อะไรขึ้นที่จิตก็คอยรู้ทันไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วออกจากสมาธิให้พิจารณาร่างกายไปเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ผมขนเล็บฟันหนังเนื้อเอ็นกระดูก

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นปฏิกูล เป็นอสุภ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
ออกจากสมาธิมาพิจารณาตัวนี้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
วันนี้เอาเท่านี้ก็แล้วกัน 10 โมงพอดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ของท่านอาจารย์ติดสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปน้อมจิตให้มันนิ่งๆ เฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
คลายออกให้มันทำงาน

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้สึกร่างกายไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อาศัยร่างกายเป็นวิหารธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
ขยับเขยื้อนไป

9:59:59.000,9:59:59.000
กวาดวัดทำอะไรต่ออะไรไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นร่างกายมันทำงานใจเราเป็นคนดู

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูอย่างนี้เรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่อย่างนั้นมันจะไม่พัฒนา จะเฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
กี่ปีมันก็อยู่อย่างนั้นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะมันติดสมาธิเฉยๆ