9:59:59.000,9:59:59.000
เจริญพร

9:59:59.000,9:59:59.000
เช้าๆ วันอาทิตย์มาฟังธรรมก็ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ได้มีแรงเอาไว้สู้กิเลสอีกหลายวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ธรรมะเป็นของร่มเย็น โลกมันเร่าร้อน

9:59:59.000,9:59:59.000
เราฝึกปฏิบัติกันไป

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจเราร่มเย็นเป็นสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
โลกข้างนอกเราแก้มันไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
มันวุ่นวายอย่างนี้ ธรรมดาของโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
เรามาฝึกจิตใจของเราเอง ให้อยู่กับโลกได้

9:59:59.000,9:59:59.000
โดยที่เราไม่ร้อนตามมันไปด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
ธรรมะเป็นของร่มเย็น

9:59:59.000,9:59:59.000
เสียดายชาวพุทธเราส่วนใหญ่ไม่ได้สนใจธรรมะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นพุทธแต่ชื่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่เคยลิ้มรสเลยว่า[br]รสของธรรมะนั้นวิเศษแค่ไหน

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไปตามวัดตามอะไรอย่างนี้ เห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
พากันไหว้พวกเทวรูปพวก[br]สิ่งศักดิ์สิทธิ์นอกพระพุทธศาสนา

9:59:59.000,9:59:59.000
ไหว้ต้นตะเคียนไหว้อะไรอย่างนี้ตามวัด

9:59:59.000,9:59:59.000
เยอะแยะ

9:59:59.000,9:59:59.000
วัดที่สอนกรรมฐานจริงๆ คนก็ไม่ค่อยเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
คนก็ชอบเข้าวัดแบบนั้น มันพอดีกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
พอดีกับสภาพจิตใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
คนที่จะสนใจธรรมะก็ต้อง[br]มีบุญมีบารมีสะสมมามากพอ

9:59:59.000,9:59:59.000
คนส่วนใหญ่อินทรีย์ก็ยังอ่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาก็ต้องการที่พึ่งแบบโลกๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำแล้วเฮง ทำแล้วรวย

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำแล้วได้ผลประโยชน์

9:59:59.000,9:59:59.000
มุ่งไปที่ตรงนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ถามว่ามันมีประโยชน์ไหม มันก็มีนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ประโยชน์ที่ยิ่งใหญ่สูงสุด

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่พระพุทธศาสนาจะให้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
คนกลับไม่ค่อยเข้าใจไม่ค่อยสนใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเราต้องลงมือศึกษาปฏิบัติให้จริงจัง

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าทำเป็นเล่น

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาของแต่ละคนมีไม่มาก

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาของเราหมดไปทุกวันๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ครูบาอาจารย์ก็ร่อยหรอลงทุกทีแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อ 40 กว่าปี 50 ปีก่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
สมัยหลวงพ่อออกศึกษาธรรมะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ครูบาอาจารย์ที่ดีๆ ยังมีเยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ยิ่งทางอีสานมีครูบาอาจารย์ดีๆ เต็มไปหมดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ถนนสายเดียวนี่วิ่งไปสักพักหนึ่งก็เจอ

9:59:59.000,9:59:59.000
วัดนี้องค์นี้อยู่ วัดนี้องค์นี้อยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวนี้พอผ่านไป วัดนี้องค์นี้เคยอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่วัดนี้องค์นี้ก็เคยอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
มีแต่คำว่าเคยอยู่ ท่านไม่ได้อยู่ด้วยแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
สมัยก่อนหลวงพ่อเลยชอบวันหยุด

9:59:59.000,9:59:59.000
จะออกไปทางอีสานหรือไม่ก็ขึ้นไปทางเหนือ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปหาครูบาอาจารย์ทางเชียงใหม่เชียงราย

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนใหญ่จะไปทางอีสานครูบาอาจารย์เยอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปแล้วมันมีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปกินข้าววัด

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปภาวนาอยู่ในวัด ไปนอนอยู่ในวัด

9:59:59.000,9:59:59.000
อาหารที่กินก็อาหารชาวบ้านธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
น้ำพริกกับผักอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
กินอาหารอย่างนั้นจริงๆ [br]เราไม่ค่อยคุ้นเคย เราคนเมือง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เราไปอยู่อย่างนั้นเรารู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
มันไม่มีภาระทางใจ ใจมันสบาย

9:59:59.000,9:59:59.000
นอนมีกุฏิก็นอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีก็ไปผูกกลดอยู่ใต้ต้นไม้

9:59:59.000,9:59:59.000
ผ่านเวลากลางคื

9:59:59.000,9:59:59.000
นออกมาเดินจงกรมใต้แสงเดือนแสงดาว

9:59:59.000,9:59:59.000
สงบวิเวก มีป่ามีเขา

9:59:59.000,9:59:59.000
กลางคืนก็มีสัตว์ร้อง มีนกมีแมลงร้อง

9:59:59.000,9:59:59.000
มันไม่ยั่วกิเลสเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็ภาวนาร่มเย็นเป็นสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ฝึกตัวเองมาทุกวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อยู่ง่าย กินง่าย นอนง่าย

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเวลาส่วนใหญ่เอาไว้เจริญสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถึงเวลาก็นั่งสมาธิเดินจงกรมไหว้พระสวดมนต์

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาที่เหลือเจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน[br]เป็นเรื่องสำคัญมากเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่มั่นท่านเคยสอน หลวงพ่อไม่ทันท่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าครูบาอาจารย์ที่เป็น[br]ลูกศิษย์ท่านเคยเล่าให้ฟัง

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างท่านสอนบอกว่าทำสมาธิมากเนิ่นช้า

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
หัวใจสำคัญของการปฏิบัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
คือการเจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
หัวใจอยู่ตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เก่งเฉพาะตอนนั่งสมาธิ[br]ตอนเดินจงกรมไม่ได้กินหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
วันหนึ่งจะนั่งเท่าไรจะเดินเท่าไร

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาส่วนใหญ่ถ้าภาวนาไม่เป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
โอกาสจะได้มรรคผลนิพพานยากเหลือเกิน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อภาวนาเจริญสติเป็นหลักเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
บางช่วงยังพลาดพลั้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ยอมทำสมาธิ รู้สึกเสียเวลา

9:59:59.000,9:59:59.000
ขี้เกียจทำสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอหลายๆ วันเข้ากำลังสมาธิไม่พอ

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินปัญญาไม่ได้จริง

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นสมาธิก็ต้องทำ

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาส่วนใหญ่ของหลวงพ่อ[br]ใช้การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะหลวงปู่ดูลย์ท่านสอนหลวงพ่อมา

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้อ่านจิตตนเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
กับการอ่านจิตตนเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
มันมารวมเข้าด้วยกันได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เราสามารถปฏิบัติในชีวิตธรรมดานี่ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดความรู้สึกแปลกปลอมขึ้นในใจเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีแรกใจเราเฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอตาเราเห็นดอกไม้สวยงาม

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจเราเกิดความชอบขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจเรามีความเปลี่ยนแปลงแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เรามีสติรู้ทันความ[br]เปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นในใจเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาหูเราได้ยินเสียง

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้นในใจเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างมีเสียงคนมาด่าเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจเราเกิดโทสะขึ้นมา เรามีสติรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
จมูกได้กลิ่น ได้กลิ่นหอมใจเราชอบ

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือบางทีได้กลิ่นหอมแล้วใจเราเกิดสงสัย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่กลิ่นอะไร กลิ่นดอกไม้อะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
พอความสงสัยเกิดขึ้นหลวงพ่อไม่ได้ไปดูดอกไม้

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อดูลงไปที่จิตใจตัวเอง จิตสงสัย

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็เห็นความสงสัย[br]เกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วก็ดับไป

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีได้กลิ่นอย่างนี้เหม็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจรำคาญ ใจไม่ชอบ รู้ลงไปที่ใจที่ไม่ชอบ

9:59:59.000,9:59:59.000
การปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลักการง่ายๆ มีตาก็ดู มีหูก็ฟัง

9:59:59.000,9:59:59.000
มีจมูกก็ดมกลิ่น มีลิ้นก็รู้รส

9:59:59.000,9:59:59.000
มีกายก็กระทบสัมผัส

9:59:59.000,9:59:59.000
มีใจก็คิดนึกไปตามธรรมชาติธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ห้าม

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจเราจะคิดดีคิดร้ายอะไร ห้ามได้ที่ไหน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมันเป็นอนัตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีเราอยากคิดแต่เรื่องดีๆ [br]อ้าว มันกลายไปคิดเรื่องชั่วๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
คิดเรื่องกิเลสตัณหาอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีนี้พอใจมันคิดไปในทางไม่ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
อกุศลเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเรามีน้ำหนักขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเราเศร้าหมองอึดอัดขัดข้อง

9:59:59.000,9:59:59.000
เรามีสติรู้ทันจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
โอ้ ตอนนี้จิตเราเศร้าหมองแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือเวลาที่จิตเราเป็นกุศล เรามีสติรู้ลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเวลาเห็นครูบาอาจารย์

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีจิตเรามีปีติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีใจได้เห็นครูบาอาจารย์มีปีติ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราแทนที่จะไปดูแค่ครูบาอาจารย์

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็เห็นจิตใจมีปีติขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจฟังธรรมไป จิตใจเรามีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้มัวแต่นั่งฟังเพลินๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจเรามีความสุข รู้ว่ามีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่การปฏิบัติจริงๆ สำคัญมากเลยนะตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วส่วนใหญ่ก็ละเลยกัน ไม่สนใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วกำหนดอะไรต่ออะไรสอนอะไรกันแปลกๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ละเลยการเจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ซึ่งหลวงปู่มั่นบอกหัวใจของการปฏิบัติเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
การมีสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นถ้าเราอยากมีสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เราต้องฝึกตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
หัดอ่านใจตัวเองให้ออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาเราเห็นรูปเกิดความเปลี่ยนแปลงที่จิตใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเกิดสุข เกิดทุกข์ เกิดกุศล เกิดอกุศล

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้เรามีสติรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเราเห็นผู้หญิงสวยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเรามีราคะขึ้นมา ให้มีสติรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่จำเป็นว่าต้องทำเฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นผู้หญิงสวยๆ ก็กดจิตไว้

9:59:59.000,9:59:59.000
เพ่งๆๆ ลงไป ไม่ให้มีความรู้สึกขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
นั่นไม่ใช่การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เป็นการเพ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
เพ่งอยู่ในชีวิตจริงๆ เลย เพ่งมากๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจก็จะแข็งทื่อๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนอย่างพระองค์นี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจก็ทื่อๆ ไป ไปเพ่งเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเราต้องฝึกหัดอ่านความรู้สึกตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตากระทบรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดสุข เกิดทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดกุศล เกิดอกุศล ให้มีสติรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น

9:59:59.000,9:59:59.000
ลิ้นกระทบรส กายกระทบสัมผัส

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดสุข เกิดทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดกุศลอกุศล ให้มีสติรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดที่ไหน เกิดที่ใจเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าจิตเราคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเกิดสุข เกิดทุกข์ เกิดกุศลอกุศล

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้มีสติรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
มันยากไหมที่จะรู้ ไม่ยาก แต่ละเลยที่จะรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างเราขับรถอยู่คนมาปาดหน้าเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
ขับรถปาดหน้าเรา เราโกรธ

9:59:59.000,9:59:59.000
คนที่ไม่ได้ปฏิบัติจะไปมองรถที่ปาดเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวจะไปเอาคืน

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนเรานักปฏิบัติเจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
คนเขาขับรถปาดหน้าเรา เราโกรธ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเห็นความโกรธเกิดขึ้นที่จิตใจเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่อย่างนี้ถึงจะเรียกว่าใช้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ลำพังคนปาดหน้าเราแล้วเราก็ไปมองเขา

9:59:59.000,9:59:59.000
เรียกว่าหลง หลงไปดู

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดพยาบาทวิตก คิดจะเอาคืน นี่พยาบาทวิตก

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นการภาวนาจะว่ายาก มันไม่ยากเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ได้บังคับตัวเอง กดข่มตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจเราเป็นอย่างไร [br]เราก็คอยรู้ไปอย่างที่มันเป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่จะว่าง่ายมันก็ไม่ง่าย

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะเราไม่เคยชินที่จะรู้ใจตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
มันยากเพราะเราไม่เคยชินที่จะรู้เท่านั้นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าหัดฝึกจนเคยชินที่จะรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
การจะอ่านใจตัวเอง[br]ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อไม่ได้ฝึกอะไรมากมาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเด็กๆ ก็ทำสมาธิก็ได้แต่ความสงบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ออกรู้โน้นรู้นี้ไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
หาสาระแก่นสารอะไรไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
มาเจอหลวงปู่ดูลย์ท่านบอกให้อ่านจิตตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อก็ตามรู้ตามเห็นจิตใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่วิธีอ่านจิตตัวเอง ทำอย่างที่หลวงพ่อบอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ไปนั่งจ้องอยู่ที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
นั่งเฝ้าจิตดูว่าเมื่อไรจะ[br]มีอะไรเกิดขึ้นในจิตใจเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
นั่งเฝ้าอยู่อย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนั้นไม่ใช่ ใช้ไม่ได้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อไรเราจงใจไปนั่งเฝ้าเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตจะนิ่งๆ ทื่อๆ แข็งๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีอะไรให้ดูหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นอย่าไปดักดู

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้ตาหูจมูกลิ้นกายใจกระทบอารมณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็เกิดความรู้สึกขึ้นมาก่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วค่อยรู้ว่าตอนนี้รู้สึกอย่างไร

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าไปดักดูไว้ก่อน

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าไปดักดูไปรอดู

9:59:59.000,9:59:59.000
มันจะนิ่งๆ ไม่มีอะไรให้ดูหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนั้นไม่ใช่การอ่านจิตตนเองแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เป็นการบังคับจิตตนเองให้มันนิ่งๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องฝึกนะต้องฝึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าอ่านจิตตัวเองจนชำนาญ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจะรู้เลยการปฏิบัติ[br]ไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไปแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะเราได้สิ่งที่สำคัญ[br]ที่สุดสำหรับการปฏิบัติแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
คือเรารู้จักจิตตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
การปฏิบัติธรรมจริงๆ ก็คือการฝึกจิตนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้ฝึกกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างจะเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
บางคนฝึกกายต้องเดินท่านั้นต้องเดินท่านี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วจริงๆ แล้วมันไม่ใช่หรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ได้ฝึกโยธวาทิต

9:59:59.000,9:59:59.000
จะเดินอย่างนั้นอย่างนี้ให้สวยงาม

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่จำเป็นหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เคยเดินท่าไหนก็เดินท่านั้นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าจุดสำคัญหัวใจจริงๆ [br]คือจิตของเรานั่นเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
พ่อแม่ครูอาจารย์หลวงปู่มั่นท่านก็สอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ได้จิตก็ได้ธรรมะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้จิตไม่ได้ธรรมะหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไมถึงเป็นอย่างนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ธรรมะเกิดที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ธรรมะมีอะไรบ้าง

9:59:59.000,9:59:59.000
อกุศลธรรม รู้จักเคยได้ยินไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดที่ไหน[br]เกิดที่มือที่เท้าที่ท้องหรือเปล่า

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้เกิด อกุศลธรรมเกิดที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
กุศลธรรมล่ะเกิดที่ไหน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้เกิดที่มือที่เท้าที่ท้อง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้เกิดที่ลมหายใจ เกิดที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
มรรคผลล่ะ มรรคผลก็เกิดที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
มรรคผลไม่ได้ไปเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ต้นไม้ที่ภูเขาที่แม่น้ำหรือที่ร่างกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
มรรคผลก็เกิดขึ้นที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราเฝ้ารู้เฝ้าดูไป รักษาจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
มีสติรักษาจิต ดูจิตไป ดูแลจิตไป

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเป็นอย่างไรก็ช่างมันเถอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่รู้อย่างที่มันเป็นให้ได้เท่านั้นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเราจะพบว่าความรู้สึกของเรา[br]เปลี่ยนแปลงตลอดเวลาเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาตาเราเห็นรูปความรู้สึกก็เปลี่ยน

9:59:59.000,9:59:59.000
หูได้ยินเสียง จมูกได้กลิ่น ลิ้นกระทบรส

9:59:59.000,9:59:59.000
กายกระทบสัมผัส ใจกระทบความคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ความรู้สึกก็เปลี่ยนในจิตใจนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
สังเกตไปเรื่อยๆ ไม่ใช่ว่าต้องดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ชั่วหรือดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ครูบาอาจารย์องค์หนึ่งท่านเคยพูด

9:59:59.000,9:59:59.000
ชั่วหรือดีก็อัปรีย์พอกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อัปรีย์ไม่ใช่คำหยาบคาย

9:59:59.000,9:59:59.000
อัปรีย์ตัวนี้เป็นภาษาบาลี “อัปปิยะ”

9:59:59.000,9:59:59.000
คือไม่น่ารัก ไม่น่าหวงแหน เหมือนๆ กันล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ความชั่วเกิดขึ้นก็อย่าไปรักมัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ความดีเกิดขึ้นก็อย่าไปหลงมัน

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ท่านสอนถึงขนาดนี้นะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าอันนี้เป็นคำสอนในขั้นการเจริญปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ในขั้นจริยธรรมชั่วกับดีไม่เท่ากัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ชั่วนะอัปรีย์จริง ดีไม่อัปรีย์

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีๆ ดีก็ปิยะ น่ารัก

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ในขั้นเจริญปัญญาเราไม่ได้ภาวนาเอาดี

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะดีก็ไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ได้ภาวนาเอาความสุข [br]เพราะความสุขก็ไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ได้ภาวนาเอาความสงบ [br]เพราะความสงบไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
เราภาวนาให้เห็นความจริงว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจของเรานี่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ [br]เดี๋ยวเป็นกุศล เดี๋ยวเป็นอกุศล

9:59:59.000,9:59:59.000
ตกอยู่ใต้คำว่าไตรลักษณ์ตลอดเวลา

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาเราดูจิตดูใจนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
สามัญลักษณะคือลักษณะร่วมของ[br]สิ่งที่เป็นความปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง

9:59:59.000,9:59:59.000
หรือเรียกว่าไตรลักษณ์นี่

9:59:59.000,9:59:59.000
จริงๆ ชื่อจริงๆ ของมันคือสามัญลักษณะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ลักษณะร่วมของสิ่งที่เป็น[br]ความปรุงแต่งทั้งหลายทั้งปวง

9:59:59.000,9:59:59.000
ทั้งรูปธรรมทั้งนามธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
มี 3 อย่าง ไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่เที่ยงก็คือของเคยมีแล้วมันไม่มี

9:59:59.000,9:59:59.000
ของไม่มีแล้วมันก็มี มันไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
มันเป็นทุกข์ คือมันถูกบีบคั้น[br]ให้แตกสลายอยู่ตลอดเวลา

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างความสุขเกิดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ความสุขก็ถูกบีบคั้นให้แตกสลาย

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีหลายคนเจอหลวงพ่อ คุยกับหลวงพ่อเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดปีติ ปีติถ้าเรามีสติรู้ลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็เห็นปีติถูกบีบคั้นให้แตกสลาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ค่อยๆ กร่อนๆๆ ลงไปแล้วก็หายไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วมันก็เป็นอนัตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเราจะสุขหรือจะทุกข์ จะดีหรือจะชั่ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เราสั่งไม่ได้ เลือกไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือความจริง

9:59:59.000,9:59:59.000
สามัญลักษณะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ลักษณะร่วมของสิ่งที่เป็นสังขารทั้งหลาย

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็คือรูปธรรมนามธรรมทั้งหลาย[br]ล้วนแต่ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ทั้งหมด

9:59:59.000,9:59:59.000
มีสิ่งเดียวที่พ้นจาก[br]ไตรลักษณ์ไปคือพระนิพพาน

9:59:59.000,9:59:59.000
นิพพานไม่มีความเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อนิพพานไม่มีความเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
นิพพานก็ไม่มีความเก่า

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีความตาย ไม่มีความดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ของนอกนั้นจะเป็นรูปธรรมหรือนามธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
จะเป็นกุศลหรืออกุศล เกิดแล้วดับทั้งสิ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เรามีสติตามอ่านความเป็นจริง[br]ในจิตในใจของเราเรื่อยๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้ววันหนึ่งเราก็จะเข้าใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่าน[br]เข้ามาสู่ความรับรู้ของเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
อยู่ชั่วคราวแล้วก็ดับสลายไป

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ดูไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อใช้เวลาตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ดูลย์บอกให้อ่านจิตตนเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อใช้เวลา 7 เดือน[br]ในการอ่านจิตตนเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ 7 เดือนนี้อ่านผิดไป 3 เดือน

9:59:59.000,9:59:59.000
อ่านผิดอย่างไร ก็พยายามบังคับจิตให้นิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ให้จิตคิดนึกปรุงแต่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำได้ไหม ก็ทำได้ ทำสมาธิไป

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตก็ว่างๆ นิ่งๆ สบาย

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วไปหาหลวงปู่บอกผมดูจิตได้แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ถามจิตเป็นอย่างไร

9:59:59.000,9:59:59.000
บอก โอ้ย จิตมันวิจิตรพิสดาร

9:59:59.000,9:59:59.000
มันปรุงแต่งได้สารพัดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ผมสามารถทำให้มันสงบไม่ปรุงแต่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ว่างๆ อยู่อย่างนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่บอกว่าให้ไปอ่านจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ให้ไปปรุงแต่งจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำผิดแล้ว ไปทำใหม่ นี่ท่านสอนอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อก็เลยมาทำใหม่

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็คือมาอ่านจิตตนเองจริงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
อ่านอย่างไร ก็อ่านอย่างที่เล่าให้ฟังนี่ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้อ่านแบบพิสดารอะไรทั้งสิ้นเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
อ่านซื่อๆ อ่านสบายๆ นี่ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างขณะนี้พวกเราฟังหลวงพ่อเทศน์

9:59:59.000,9:59:59.000
ลองนึกซิใจเราสุขหรือทุกข์ รู้ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ได้ไหมว่าตอนนี้ใจสุขหรือทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
หรืออย่างร่างกายถ้าบางคนดูกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ไหมร่างกายกำลังนั่งอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ยากไหมที่จะรู้ร่างกายกำลังนั่งอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้ายากก็เพี้ยนแล้ว ไปหาจิตแพทย์ได้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ธรรมะจริงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เปิดเผยเรียบง่ายตรงไปตรงมาที่สุดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหายใจออกร่างกายหายใจเข้ารู้ได้ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องทำจิตให้นิ่งก่อนแล้วถึงจะรู้ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้อง รู้เฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
การรู้จิตรู้ใจก็รู้แบบเดียวกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้เหมือนที่รู้ร่างกายมันยืนเดินนั่งนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ร่างกายหายใจออกหายใจเข้านี่ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้เฉยๆ รู้อย่างที่มันเป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้ใจเราสุขหรือทุกข์รู้ได้ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้ใจเรางงไหม บางคนงง

9:59:59.000,9:59:59.000
เอะ มันสุขหรือมันทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
หลายคนนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
บางคนบอกไม่งง แต่ว่าอ่านใจไม่ออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ขณะที่บอกไม่งงเลย กำลังหลงอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
หลงไปที่อื่นแล้ว ไม่ได้อ่านใจตัวเองแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจเป็นของละเอียด

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นของที่ว่องไวที่สุดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เราต้องพัฒนาสติของเราให้ไวขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
เพื่อจะอ่านมันให้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ไปหน่วงความรู้สึกทางใจให้ช้าลง

9:59:59.000,9:59:59.000
เพื่อสติที่ช้าๆ จะได้อ่านทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าไปดัดแปลงมัน เหมือนอย่างบางคน

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินจงกรมเดินให้ช้าๆ สติจะได้ตามทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินช้าๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตหนีไปสร้างภพสร้างชาติ[br]สร้างทุกข์ไม่รู้กี่ร้อยรอบแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
กว่าจะเดินได้แถวตลอดแนวนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นกิเลสมันไม่ช้าด้วยหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ถึงเราแกล้งเดินให้ช้ากิเลสมันไม่ช้าด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตนี้ก็เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องไปแกล้งทำให้ช้าๆ เอ๋อๆ นิ่งๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เงียบๆ อะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
กิเลสมันไม่ช้าด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นมันเป็นอย่างไร[br]รู้อย่างที่มันเป็นให้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อฝึกดูอ่านจิตตัวเอง[br]ได้จริงๆ 4 เดือนเท่านั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อก็เข้าใจจิตแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตมีธรรมชาติที่เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ของเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นความเป็นไตรลักษณ์ของมันไป

9:59:59.000,9:59:59.000
คราวนี้ไปส่งการบ้านกับหลวงปู่

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่บอกว่าอย่างนี้ช่วยตัวเองได้แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่จำเป็นต้องเรียนที่ไหนแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เรียนที่จิตใจตัวเองนี่ไปได้เอาตัวรอดแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านสอน

9:59:59.000,9:59:59.000
มีพระมาถามหลวงพ่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้อีกวัดหนึ่งอยู่กับ[br]ครูบาอาจารย์เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
พระอุปัฏฐากท่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
ได้ยินหลวงพ่อส่งการบ้าน[br]กับหลวงปู่ครูบาอาจารย์

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วหลวงพ่อออกจากหลวงปู่มา

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ก็ชมหลวงพ่อใหญ่

9:59:59.000,9:59:59.000
พระอุปัฏฐากท่านก็ฟัง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนเย็นไปเจอท่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านก็มาถามหลวงพ่อว่าโยมๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นฆราวาสแท้ๆ เลย โยมภาวนาอย่างไร

9:59:59.000,9:59:59.000
โยมทำปีหนึ่ง พระทำ 10 ปี 20 ปี[br]ยังไม่ได้อย่างนี้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านถามซื่อๆ เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
บอกพระทำ 10 ปี 20 ปี [br]ยังไม่ได้อย่างที่โยมทำปีหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อก็บอกท่านผมทำทั้งวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านก็งง ทำทั้งวันแล้วไม่ทำมาหากินหรือ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนั้นรับราชการ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วทำอย่างไรทำทั้งวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เจริญสติในชีวิตประจำวันนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาเรามีหน้าที่การงานเราต้องทำงาน

9:59:59.000,9:59:59.000
สติจดจ่ออยู่กับงาน

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิจดจ่ออยู่กับงาน ปัญญาคิดเรื่องงาน

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนั้นไม่ใช่เวลาปฏิบัติ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เป็นเวลาทำงาน

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลานอกเหนือจากเวลาที่

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำงานกับเวลาทำงานที่ใช้ความคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าทำงานที่ใช้ร่างกายปฏิบัติได้ตลอดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างที่สุรินทร์เมื่อก่อน[br]เห็นมีสามล้อถีบเยอะเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
คนถีบสามล้อเข้าใจธรรมะก็มี

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาเก่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาถีบสามล้อไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาก็อ่านจิตใจตัวเองไป[br]อ่านร่างกายตัวเองไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แม่ค้าขายผักอยู่ในตลาดก็ภาวนาดี

9:59:59.000,9:59:59.000
หน้าใสปิ๊งเลย สว่างสดใส รู้เนื้อรู้ตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตใจกิเลสเบาบาง

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่เขาภาวนาได้อย่างไร

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาไม่มีเวลามานั่งสมาธิทั้งวันหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีเวลามาเดินจงกรม นั่งขายผัก

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาทำด้วยการเจริญสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
มีสติรู้สึกกายมีสติรู้สึกใจตัวเองไป

9:59:59.000,9:59:59.000
นั่งขายผักคนมาซื้อ ดีใจรู้ว่าดีใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ขายตั้งนานแล้วไม่มีใครมาซื้อเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ผักชักจะเหี่ยวแล้ว เมืองสุรินทร์หน้าร้อนๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ร้อนจัดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ผักนี้ชักจะเหี่ยวพอๆ กับคนขายแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
คนขายแก่งั่ก แต่คนขายผ่องใส

9:59:59.000,9:59:59.000
ผักก็เหี่ยวไปแต่คนขายผักผ่องใส

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาก็เห็นผักมันเหี่ยวก็เรื่องธรรมชาติ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจของเขากังวลว่าขาย[br]ไม่ออกเดี๋ยววันนี้ขาดทุน

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาเห็นว่าใจกังวล

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจของเขาก็ได้ทรัพย์สมบัติที่วิเศษไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ได้อริยทรัพย์ ทรัพย์ทางโลกไม่ค่อยมี

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างคนสุรินทร์ยุคก่อน[br]สมัยหลายสิบปีก่อนจนมาก

9:59:59.000,9:59:59.000
จนแต่เขามีอริยทรัพย์กัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เขามีทาน เขามีศีล เขามีสติ เขามีสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
เขาขยันศึกษาทางธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
สงสัยเขาไต่ถามครูบาอาจารย์

9:59:59.000,9:59:59.000
ชีวิตเขาวนเวียนอยู่อย่างนี้ เขาภาวนาดี

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่รุ่นหลังนี่หมดแล้ว ไปดู

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็กลายเป็นเหมือนคนกรุงเทพฯหมดแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
พวกหลงโลกทั้งนั้นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปไหนก็เจอแต่พวกหลงโลก

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อภาวนาก็ทำอย่างนี้ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตกเย็นตกค่ำก็นั่งสมาธินิดหน่อย

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินจงกรมไม่ค่อยได้เดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะที่บ้านเป็นบ้านโบราณบ้านไม้

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาเดินดังเอี๊ยดๆๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
หนวกหูคนที่อยู่ในบ้านเดียวกัน เขารำคาญ

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อก็ใช้วิธีนั่งเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่จะฝึกอ่านใจตัวเอง[br]ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ก่อนจะนอนก็กินน้ำเยอะๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
กินน้ำมากๆ เพื่ออะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
ปวดฉี่จะได้ตื่น

9:59:59.000,9:59:59.000
พอตื่นมา มาฉี่เสร็จแล้วก็กินน้ำอีกละ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็ไปนั่งสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าจิตยังมืดมัวอยู่จะไม่นอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้านั่งแล้วจิตไม่ผ่องใสมัวๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถูกโมหะครอบ จะไม่นอนต่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกตัวเองเข้มงวด

9:59:59.000,9:59:59.000
ฝึกไปๆ จนกระทั่งกิเลสมันก็ฉลาด

9:59:59.000,9:59:59.000
พอเราตื่นปุ๊บ สว่าง ใจเราสว่างผ่องใส

9:59:59.000,9:59:59.000
อ้าว นอนได้แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
กิเลสมันเก่งนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แหม่มันหลอกเราได้สารพัด กว่าจะรู้ทันมัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เออ สว่างก็ดีแล้วนี่ นั่งต่อเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ฝึกตัวเองอย่างนี้ ฝึกไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากได้ของดีก็ต้องอดทน

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ต้องอดทนให้ถูกทางถูกหลัก

9:59:59.000,9:59:59.000
อดทนไม่ถูกหลักก็เหนื่อยเปล่า

9:59:59.000,9:59:59.000
นักปฏิบัติที่ทำผิดมี 2 อัน

9:59:59.000,9:59:59.000
กามสุขัลลิกานุโยคกับอัตตกิลมถานุโยค

9:59:59.000,9:59:59.000
กามสุขัลลิกานุโยคก็หลง หลงตามกิเลสไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อัตตกิลมถานุโยคก็คือทำตัวเองให้ลำบาก

9:59:59.000,9:59:59.000
บังคับกายบังคับใจตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนอย่างพระองค์นี้ท่านสงสัย

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านจะมาถามหลวงพ่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากถามหลวงพ่อภาวนาตั้งนาน

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไมไม่เจริญ

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านติดเพ่งอยู่ ให้ใจนิ่งๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ตอนนี้ใจท่านไม่เหมือนอย่างเมื่อกี้แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนั่งฟังใหม่ๆ ใจท่านแน่นอึ้ด

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ตอนนี้ใจท่านคลายออกแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้เนื้อรู้ตัวขึ้นมา อย่างนี้ถึงจะภาวนาได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้านั่งเพ่งอยู่ กี่ปีมันก็อยู่แค่นั้นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีความเจริญหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นหัดอ่านใจตัวเองบ่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเราจะได้ๆ ของดี ของดีก็คือธรรมะนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราเข้าใจธรรมะเราจะไม่ตีกับใคร

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจะไม่ทะเลาะกับใคร

9:59:59.000,9:59:59.000
เอาธรรมะไปเถียงกันอะไรอย่างนี้ ไม่ทำหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ธรรมะเป็นของสูงเป็นของร่มเย็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้เรียนเอาไว้ทะเลาะกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนั้นเรียนแล้วกิเลสแรงกว่าเก่า

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างน้อยเรียนแล้วกูเก่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
กูรู้เยอะกว่าคนอื่นอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่กิเลสทั้งนั้นเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วพูดธรรมะฉอดๆๆๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ไม่เห็นกิเลส ใช้ไม่ได้หรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
อ่านจิตตัวเองไม่ออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นพวกเราหัดอ่านจิตตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่เรื่องยากหรอก มันละเลยที่จะอ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
วันนี้เทศน์ไปเทศน์มา

9:59:59.000,9:59:59.000
เนื้อหาสาระที่ควรจะบอกๆ หมดแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เอาไปทำเอานะ

9:59:59.000,9:59:59.000
สังเกตไหมพอหลวงพ่อบอกว่าเทศน์เสร็จแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจของเราเปลี่ยนทันทีเลย รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
เฮ้อ แหม มันออกหน้าออกตามากไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่รู้จักเกรงใจเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่รู้สึกไหมใจขำ เห็นไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ความรู้สึกขำเกิดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้สึกนี่ขำแล้วเอิ๊กๆ อ๊ากๆ เหมือนเด็กทารก

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนพระพุทธเจ้าบอก[br]นะอย่างหัวเราะเอิ๊กอ๊ากๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
มันอาการของเด็กทารก

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่รู้เรื่องไม่มีสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างที่วัดหลวงพ่อคอยดูพระเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
คุยกันเสียงดังหลวงพ่อยังดุเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างหัวเราะก๊ากๆ นี่โดนทันทีเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าคุยเสียงดังเดี๋ยวว่างๆ แล้วจะเรียกมาดุ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าหัวเราะก๊ากๆ นี่โดนทันทีเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะว่านักปฏิบัติไม่ควรจะเป็นอย่างนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องมีสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
สนุกได้ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ความรู้สึกสนุกเกิดขึ้นได้ไหม ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่อย่าให้ขาดสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
มีความสุขได้ไหม มีความสุขได้ ไม่ใช่

9:59:59.000,9:59:59.000
พระพุทธเจ้าบอกให้รู้ทุกข์[br]ฉะนั้นกูต้องทุกข์อย่างเดียว

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนั้นไม่ใช่นะ

9:59:59.000,9:59:59.000
คำว่ารู้ทุกข์ก็คือรู้รูปรู้นามรู้กายรู้ใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ความสุขก็อยู่ในกองทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ความสุขก็เป็นตัวทุกข์ชนิดหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวเวทนาเป็นตัวทุกข์อย่างหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตามรู้ตามเห็น ไม่อยากหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ธรรมะก็ประณีตเป็นลำดับๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เบื้องต้นนี่อ่านใจตัวเองให้ออก

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ดูลย์ท่านสอนธรรมะสอนสั้นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่สอนยาวอย่างหลวงพ่อหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าหลวงพ่อเอาอย่างหลวงปู่ดูลย์สอนสั้นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
พวกเราไม่รู้เรื่อง

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะอินทรีย์พวกเราอ่อน ขี้เกียจด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
ใครยังรู้สึกตัวว่าขี้เกียจบ้าง

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องยกๆ ของมันเห็นๆ กันอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องยกหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้ายังมีการเว้นวรรค

9:59:59.000,9:59:59.000
การปฏิบัติของเรายังประมาทเกินไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้ขอเล่นเกมสัก[br]ชั่วโมงหนึ่งก่อนอะไรอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ประมาทนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ระหว่างเล่นเกมอาจจะช็อกตายก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีใจชนะเกม นี่ประมาท

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นอย่าให้มีช่องโหว่

9:59:59.000,9:59:59.000
ช่องโหว่เล็กนิดเดียวกิเลสลุยทันที

9:59:59.000,9:59:59.000
กิเลสมันเก่งนะไม่ใช่มันไม่เก่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ต้องฝึก

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ดูลย์ท่านสอนสั้นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างถ้าท่านจะสอนให้[br]จิตเรามีสมาธิตั้งมั่นนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านพูดประโยคเดียว “อย่าส่งจิตออกนอก”

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตออกนอกคือจิตไหลไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ทางตาหูจมูกลิ้นกายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
บอกอย่าส่งไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ถ้าจิตมันส่งไปเอง ห้ามมันไม่ได้นะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่เราอย่าส่งไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่งไปก็คืออุ้ยสนุกจังเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูละครสัตว์นี่สนุกจังเลย ส่งจิตไปดู

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปดูหมูเด้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
มันเด้งบ้างไม่เด้งบ้าง ส่วนใหญ่มันนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็อุตส่าห์ไปดูกัน ไปดู

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาไปดูหมูเด้ง เห็นไหมใจไปอยู่ที่หมูเด้ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าตายไปเราจะต้องแย่งกันไปเป็นฮิปโป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วคราวนี้คนอื่นเขาจะมาดูเราเด้งบ้างแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่ใจมันไหลออกไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าส่งจิตออกนอกก็คืออย่ามีโลภะเจตนา

9:59:59.000,9:59:59.000
เที่ยวแสวงหากามคุณอารมณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
คือ รูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะทั้งหลาย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ธรรมชาติของจิตย่อมส่งออกนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นไหมจิตมันโดยตัวมันชอบส่งออกนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ห้าม

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าจิตส่งออกนอกแล้วให้มีสติรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนี้สำคัญนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คำสอนของหลวงปู่ดูลย์ประโยคเดียว

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่พอกระจายออกมา

9:59:59.000,9:59:59.000
โห มันเป็นหลักการปฏิบัติที่เยอะแยะไปหมดเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าจิตเราไม่ส่งออกนอก จิตเราจะเป็นอย่างไร

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเราจะตั้งมั่น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเราจะตั้งมั่น[br]เป็นผู้รู้ผู้ตื่นผู้เบิกบาน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อฝึกได้จิตที่[br]ตั้งมั่นมาตั้งแต่ 10 ขวบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเวลาหลวงปู่สอน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ไม่มาบอกหลวงพ่อว่าอย่าส่งจิตออกนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงปู่ต่อยอดให้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
“จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป”

9:59:59.000,9:59:59.000
ท่านสอนตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาตาเราเห็นรูปเราจงใจเห็นไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
หลับตาซิ ทุกคนหลับตา

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วลองหันหน้าไปให้มันเปลี่ยนทิศทาง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วลืมตา

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเจตนาเห็นไหม ไม่ได้เจตนา

9:59:59.000,9:59:59.000
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
อันแรกเลยไม่ได้เจตนา

9:59:59.000,9:59:59.000
มีรูปอย่างไรก็เห็นมันไปอย่างนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
หันไปแล้วไปเจอสาวสวยก็รู้ รู้รูป

9:59:59.000,9:59:59.000
หันไปแล้วไปเจอหมาขี้เรือนวิ่งเข้ามาหรือ

9:59:59.000,9:59:59.000
เสือกำลังวิ่งเข้ามาก็รู้ รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนตาเห็นรูป เราไม่เลือกนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเลือกได้ไหมว่าจะเห็นรูปอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเลือกไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาจะเห็นรูปที่ดีหรือรูปที่ไม่ดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ชอบใจหรือไม่ชอบใจ เราเลือกไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
การดูจิตเขาบอก

9:59:59.000,9:59:59.000
จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่เลือกอารมณ์ของจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตาก็ไม่เลือกอารมณ์ของตา

9:59:59.000,9:59:59.000
มีรูปอะไรก็เห็นไปอย่างนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตนี่เราก็ไม่เลือกอารมณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
อารมณ์ที่ดีมาเราก็รู้ [br]อารมณ์ที่ไม่ดีมาเราก็รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตามรู้อย่างที่มันมีอย่างที่มันเป็นไป

9:59:59.000,9:59:59.000
มีญาณเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ญาณแปลว่าความหยั่งรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นลักษณะของปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นไม่ใช่รู้โง่ๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่รู้เอ๋อๆ น้ำลายยืดๆ รู้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ รู้ต้องมีปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
มีใจที่ตั้งมั่นปัญญาถึงเกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
มันผ่านบทเรียนที่ชื่อว่า[br]อย่าส่งจิตออกนอกมาแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจมันตั้งมั่นแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
พอใจมันตั้งมั่นแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันถึงจะมีญาณเห็นจิตได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ญาณเป็นปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญามีสัมมาสมาธิคือ[br]ความตั้งมั่นเป็นเหตุใกล้ให้เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นที่หลวงพ่อจะจ้ำจี้จำไชพวกเรา เฮ้ย

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตต้องตั้งมั่นนะ จิตต้องถึงฐานนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เพื่อจะเอาไว้เดินปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป

9:59:59.000,9:59:59.000
หมายถึงว่ามีอารมณ์อะไร[br]เกิดขึ้นก็สักว่ารู้ว่าเห็นไป

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้เห็นอย่างที่มันมีอย่างที่มันเป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วไม่ได้รู้โง่ๆ รู้แบบมีปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
อันแรกเลยมีสติรู้ว่ามี[br]อารมณ์อะไรเกิดขึ้นกับจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
เช่นความสุขความทุกข์[br]กุศลอกุศลเกิดขึ้นกับจิต

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อันที่สองมีปัญญาซ้ำลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกสิ่งทุกอย่างที่จิตไปรู้เข้า[br]ล้วนแต่ตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
ความสุขก็ไม่เที่ยง ความทุกข์ก็ไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
กุศลอกุศลก็ไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
หัดดูอย่างนี้ คำว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
“จงทำญาณเห็นจิตให้เหมือนตาเห็นรูป”

9:59:59.000,9:59:59.000
คืออย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่นั่งจ้องอยู่ที่จิต

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าไปนั่งจ้องอยู่ที่จิต ไม่ใช่แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็คล้ายๆ เราเข้าห้องปิดประตู

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็จุดเทียนไว้อันหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็มองอยู่ที่เทียน ไม่ให้มองอันอื่นเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาก็ต้องเห็นแต่เทียนนี่ล่ะ [br]เห็นอย่างอื่นไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่นะ

9:59:59.000,9:59:59.000
มีตาก็เห็นอย่างที่มันจะต้องเห็น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตของเราจะมีความรู้สึกอะไรเกิดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้มันรู้สึกไปอย่างที่มันมีอย่างที่มันเป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเราก็ตามเห็นไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้จิตสุข ตอนนี้จิตทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้จิตเป็นกุศล ตอนนี้จิตเป็นอกุศล

9:59:59.000,9:59:59.000
ตามรู้ตามเห็นไป

9:59:59.000,9:59:59.000
พอตามรู้ตามเห็นไปมากพอ มันจะรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งนั้นทั้งหมดดับเป็นธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไม่ใช้คำว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไมไม่ใช้ว่าโลภโกรธหลงสุขทุกข์ดีชั่วอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้คำว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่ง[br]หมายถึง Everything ที่เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ทั้งหมดนั่นล่ะต้องดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นไม่ใช้คำว่าสุขเกิดแล้วสุขดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกข์เกิดแล้วทุกข์ดับ กุศลเกิดแล้วก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
โลภโกรธหลงเกิดแล้วก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างตอนที่เราหัดดูใหม่ๆ ใช่ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
เราก็จะเห็นสุขเกิดแล้วดับ ทุกข์เกิดแล้วดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
กุศลเกิดแล้วดับ โลภโกรธหลงเกิดแล้วดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราดูแต่ละอันเกิดแล้วดับ[br]แต่ละอันเกิดแล้วดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงที่ปัญญาแก่รอบเต็มที่แล้วนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
มันไม่มานั่งดูทีละอัน มันสรุปรวบยอด

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญาในอริยมรรคนี่มันสรุปรวบยอดเลยว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นทั้งหมดดับเป็นธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
Everything เกิดแล้วดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนี้เราจะเข้าใจธรรมะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ได้โสดาบันตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ถัดจากนั้นก็ภาวนาของเราแบบเดิมนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ศีลของเราเต็มที่อยู่แล้วล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิก็จะแก่กล้าขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็เจริญปัญญาไป

9:59:59.000,9:59:59.000
พระสกทาคาพระโสดาบันศีลบริบูรณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิเล็กน้อย ปัญญาเล็กน้อย

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิเล็กน้อยคือใจเราวอกแวกๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ได้ต่างกับชาวบ้านธรรมดาหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
พระโสดาบันปัญญาเล็กน้อย

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นไตรลักษณ์เป็นคราวๆ [br]ไม่ได้เห็นได้ตลอดหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
พระสกทาคามีศีลบริบูรณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้บริบูรณ์ตั้งแต่โสดาบันแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิปานกลาง

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญาเล็กน้อย

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญาเล็กน้อยก็ยังไม่ได้[br]รู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจอะไร

9:59:59.000,9:59:59.000
ปัญญาเล็กน้อยก็แค่สิ่งใดเกิดสิ่งนั้นก็ดับ

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่จิตมีกำลังตั้งมั่นมากขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิปานกลาง

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิปานกลางก็คือถ้าจะหลง

9:59:59.000,9:59:59.000
หลงแวบเดียว ฟุ้งไปก็ฟุ้งสั้นๆ ไม่ฟุ้งยาว

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าฟุ้งเป็นชั่วโมงไม่ใช่แล้วล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แสดงว่าสมาธิอ่อนเหลือเกิน

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วถ้าภาวนาต่อไป

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้แจ้งแทงตลอดในตัวร่างกายในรูปนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ว่าไม่ใช่อย่างอื่นมีแต่ทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้แจ้งแทงตลอดอย่างนี้จิตมันวางกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
พอมันวางร่างกาย[br]มันก็จะวางตาหูจมูกลิ้นกายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็จะพลอยวางรูปเสียง[br]กลิ่นรสโผฏฐัพพะไปด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวที่ทำให้จิตเราฟุ้งซ่านก็คือกามนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
พอเป็นพระอนาคามีมันวาง

9:59:59.000,9:59:59.000
ตาหูจมูกลิ้นกายลงไปได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วก็วางรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะไปด้วย

9:59:59.000,9:59:59.000
ความยินดีพอใจในรูปไม่มี

9:59:59.000,9:59:59.000
ความยินร้ายในรูปไม่มี

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจก็ไม่วิ่งแส่ส่ายออกไปทางตาหูจมูกลิ้นกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่สมาธิมันบริบูรณ์เพราะเหตุนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะว่าจิตไม่ไหลตามกามออกไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ไหลไปทางตาหูจมูกลิ้นกาย

9:59:59.000,9:59:59.000
มันตั้งมั่นเด่นดวงอยู่กับตัวเองนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ถึงบอกพระอนาคามีมีสมาธิบริบูรณ์

9:59:59.000,9:59:59.000
มีปัญญาปานกลาง

9:59:59.000,9:59:59.000
โสดาบัน สกทาคามี

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นว่าสิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น

9:59:59.000,9:59:59.000
สิ่งนั้นก็ดับไป ไม่มีตัวเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
พระอนาคามีมีปัญญาปานกลาง

9:59:59.000,9:59:59.000
คือเห็นว่ารูปทั้งหลายร่างกายนี่[br]ไม่มีอย่างอื่นนอกจากทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่มีอย่างอื่นเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นมีแต่ทุกข์ล้วนๆ เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่เป็นปัญญาปานกลาง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ทำไมปัญญานี้ยังไม่สิ้นสุด

9:59:59.000,9:59:59.000
พระอนาคามียังหลงผิดอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ว่าตัวจิตที่ฝึกดีแล้วนี่มีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นจะมุ่งไปหาความสุขของสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
จะไปติดในรูปราคะอรูปราคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีนี้ภาวนาไปเรื่อยก็จะรู้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
รูปราคะอรูปราคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเข้าไปติดไปยึดจิตก็ทุกข์อีก

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วต่อไปปัญญาแก่รอบจริงๆ จะรู้ว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตนั่นล่ะคือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
มันจะแตกหัก วัฏจักรจะล่มลงก็ตรงที่

9:59:59.000,9:59:59.000
มันรู้แจ้งแทงตลอดว่าจิตคือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ทุกข์บ้างสุขบ้างอย่างที่เคยเห็นแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้คือปัญญาขั้นสุดท้ายเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็จะรู้แจ้งแทงตลอด

9:59:59.000,9:59:59.000
ปฏิจจสมุปบาทล้างอวิชชา

9:59:59.000,9:59:59.000
อวิชชาคืออะไร คือความไม่รู้ทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่สามารถรู้ทุกข์ได้ ไม่สามารถละสมุทัย

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่สามารถแจ้งนิโรธ[br]ไม่สามารถเจริญอริยมรรคได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ตรงที่มันรู้แจ้งแทงตลอดว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตนั้นล่ะคือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่คือขันธ์ตัวสุดท้าย

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่เราจะสามารถเห็นได้ว่ามันคือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวกายดูง่ายว่าเป็นตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่พอถึงตัวจิตจะให้ดูว่า

9:59:59.000,9:59:59.000
กระทั่งจิตที่ทรงฌานก็คือตัวทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ใช่ง่าย

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้เลยเป็นปัญญาอย่างยิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้แจ้งแทงตลอดในกองทุกข์

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็รู้แจ้งแทงตลอดอริยสัจนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
กว่าจะถึงจุดนี้ก็ต้องสู้

9:59:59.000,9:59:59.000
จุดเริ่มต้นของการสู้[br]ทำอย่างที่หลวงพ่อบอกนั่นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถือศีล 5 ไว้

9:59:59.000,9:59:59.000
ทุกวันทำในรูปแบบไหว้พระ[br]สวดมนต์นั่งสมาธิเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตจะได้มีกำลัง

9:59:59.000,9:59:59.000
หัวใจของการปฏิบัตินั้นคือ[br]การเจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเราทำอย่างนี้ได้มรรคผลไม่ใช่เรื่องไกล

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเก่งเฉพาะตอนนั่งสมาธิยังอีกไกล

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะอยู่ในชีวิตจริงเราล้มเหลว

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นฝึกนะที่หลวงพ่อบอกให้วันนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นแก่นสารสาระในการฝึกกรรมฐานเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เหมือนที่หลวงปู่มั่นบอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำสมาธิมากเนิ่นช้า คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
หัวใจสำคัญของการปฏิบัติ[br]คือการมีสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
วันนี้เทศน์ให้ฟังเท่านี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ขอเบรกแป๊บหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ปีนี้รู้สึกแก่ลงไปเยอะเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อก่อนเทศน์สอนใหม่ๆ หลวงพ่อเคยสอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนั้นยังไม่บวช สอนเพื่อนๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
สอนโต้รุ่งเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เนสัชชิกกันแล้วก็นั่งกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
มาบวชทีแรกก็สอน 7 วัน สอนทั้งวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ต่อมาก็ลดลงเหลือสอน 4 วัน สอนครึ่งวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เดี๋ยวนี้เหลือ 2 วัน

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าทุกวันคนไปที่วัดเยอะแยะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็สอนให้เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
บางวันหมดแรงจริงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ต้องพักเหมือนกัน แก่แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
เอาใครก่อนดี เบอร์ 1 เพ่งอยู่นะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 1: ภาวนาในรูปแบบโดยเดินจงกรมเช้าเย็น

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันดูร่างกายที่เคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ทราบว่าตอนนี้จิตตั้งมั่น[br]พร้อมจะเดินปัญญาได้หรือยังครับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้เราบังคับจิตอยู่รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
มันบังคับอยู่นะขณะนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ไหนมาเดินให้หลวงพ่อดูซิ

9:59:59.000,9:59:59.000
นึกว่าตรงนี้เป็นแคทวอร์ค เดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าเสียชื่ออาจารย์นะ

9:59:59.000,9:59:59.000
อาจารย์เก่งทางเดินจงกรม

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้ได้ มานั่งได้แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันต้องมีสติอย่างนี้ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ขาดสติมันไม่ได้เรื่องเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าเกร็งเพราะว่าจะคุยกับหลวงพ่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
จะส่งการบ้านเลยเกร็ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วดูออกไหมจิตมันอยู่ข้างนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไปข้างนอก รู้ไหมตัวนี้เห็นไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไม่เข้าฐานตัวนี้เห็นไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ลองหายใจซิ

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจอย่าไปยุ่งกับจิต หายใจธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นร่างกายหายใจด้วยใจธรรมดา

9:59:59.000,9:59:59.000
หลงคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจไปด้วยใจธรรมดา แล้วจิตหลงคิดรู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจไปอีก มันยังไม่เข้ามา

9:59:59.000,9:59:59.000
เริ่มเข้ามาแล้ว รู้สึกไหมไม่เหมือนกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
อ้าวเบอร์ 2

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตต้องทรงสมาธิมันต้องอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตไปว่างๆ อยู่ข้างนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
นิ่งๆ อยู่ข้างนอก ใช้ไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
มันเพลินๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 2

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบเดินจงกรม[br]วันละหนึ่งชั่วโมงครึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันดูร่างกายที่เคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังหลงนาน

9:59:59.000,9:59:59.000
บางครั้งเห็นไหวๆ พุ่งที่กลางอก

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช่การเห็นเกิดดับไหมคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช่ ที่มันไหวๆ เพราะมันไม่เที่ยง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วมันไหวได้เอง รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไม่ได้สั่ง ดีแล้วไปทำต่อ

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 3

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
นั่งสมาธิทุกวัน 30 นาที ถึง 1 ชั่วโมง

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันเคลื่อนไหวรู้สึก

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูร่างกายหายใจเข้าออก

9:59:59.000,9:59:59.000
หายใจเข้าพุทออกโธเป็นวิหารธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากที่จะพ้นทุกข์ ทำให้รีบภาวนา

9:59:59.000,9:59:59.000
ความอยากทำให้ลืมทุกอย่าง

9:59:59.000,9:59:59.000
จนสุดท้ายจิตทนไม่ไหว และรู้ว่าไม่ใช่ทาง

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตวางลงได้ขณะหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่วางได้สักพักจิตก็หยิบขึ้นมาอีก

9:59:59.000,9:59:59.000
ขอหลวงพ่อแนะนำการปฏิบัติต่อค่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็ทำอย่างที่ทำนี่ล่ะ อาจารย์สอนมาดีแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ตรงนี้จิตออกนอก รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ว่าจิตก็ยังไม่เข้าฐาน รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอย่างไรมันจะเข้า

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำไม่ได้เพราะจิตเป็นอนัตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเมื่อไรเรารู้ว่าจิตมันไหล[br]มันจะเข้าฐานเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วในความเป็นจริง

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าเรามีสติรู้สภาวะที่กำลังมีกำลังเป็น

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตจะเข้าฐานเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างโกรธแล้วรู้ว่าโกรธ

9:59:59.000,9:59:59.000
หลงไปคิดรู้ว่าหลงไปคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูปุ๊บจิตจะเข้าที่เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะเมื่อไรมีสัมมาสติ

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้เท่าทันกายใจของตัวเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
สัมมาสมาธิจะเกิดร่วมด้วยเสมอ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตจะตั้งมั่น ตรงนี้ไม่ใช่แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
นึกออกไหมมันแน่น

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้ได้ เก่ง ไม่เสียชื่ออาจารย์

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 4 เลยกดดันมากเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่รู้จะเสียชื่ออาจารย์ไหม เลยกดดัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องกลัว เก่ง ใช้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 4: ภาวนาในรูปแบบ[br]สวดมนต์นั่งสมาธิ 15 นาที

9:59:59.000,9:59:59.000
เดินจงกรม 30-45 นาที

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันรู้กายเคลื่อนไหว รู้ใจทำงาน

9:59:59.000,9:59:59.000
บางทีก็ดูร่างกายหายใจกับบริกรรมพุทโธ

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อสอนให้ใช้พุทโธเป็นเครื่องอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันยังหลงนาน

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังคงปฏิบัติในรูปแบบทุกวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำอย่างไรการภาวนาในชีวิตประจำวัน[br]จึงจะต่อเนื่องเข้มแข็งกว่านี้ค่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าไม่ชอบพุทโธก็ใช้กรรมฐานอื่นก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
อันไหนก็ได้ที่เราถนัด

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อเรียนมาจากครูบาอาจารย์ท่านสอนพุทโธ

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาพูดก็เลยพุทโธอยู่เรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
จริงๆ ใช้อะไรก็ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าจิตอยู่ในอารมณ์อันเดียว

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่างต่อเนื่องโดยที่เราไม่ได้บังคับ

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิก็เกิด

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีนี้อารมณ์อะไรที่จิตจะอยู่[br]อย่างต่อเนื่องโดยไม่ต้องบังคับได้

9:59:59.000,9:59:59.000
อารมณ์ที่อยู่แล้วมีความสุข

9:59:59.000,9:59:59.000
ของหนูภาวนาดีนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีมากๆ เลย ใช้ได้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่สงสัยเป็นตัวเก่ง [br]อาจารย์เลยซ่อนไว้เบอร์ 4

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 1 ก็เก่งนะเสียแต่ว่าเพ่งมากไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจงใจปฏิบัติ เราอยากดี

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากรู้ อยากเห็น อยากเป็น[br]อยากได้ อยากดีนี่

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้ถ่วงเรา

9:59:59.000,9:59:59.000
มันทำให้จิตใจเราไม่เป็นธรรมชาติ

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 5

9:59:59.000,9:59:59.000
แป๊บหนึ่ง เบอร์ 7 [br]ไม่ต้องตั้งท่ามาก ดีอยู่แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องจะตายขึ้นมานะหายใจ ไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีแล้วอยู่แล้วไม่ต้องกลัว

9:59:59.000,9:59:59.000
ดีทั้งหมดล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทั้ง 4 คนที่เหลือใช้ได้ทั้งนั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องกังวล

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 5

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบเดินจงกรม[br]และนั่งสมาธิวันละ 1-2 ชั่วโมง

9:59:59.000,9:59:59.000
เช้าและก่อนนอน

9:59:59.000,9:59:59.000
ใช้กายเป็นเครื่องอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันดูกายและจิตที่เปลี่ยนแปลง

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังชอบบังคับแทรกแซง

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นว่าโลกไม่มีอะไรให้ยึด แต่ก็หนีไปไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ขอหลวงปู่ชี้แนะแนวทางครับ

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ฝึกอยู่ใช้ได้ ดีแล้วล่ะ ทำอีก

9:59:59.000,9:59:59.000
ส่วนที่เห็นว่าโลกไม่มีอะไรไม่น่ายึด

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนั้นยังไม่จริง

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็ยังแอบยึดอยู่เรื่อยๆ แอบอยากอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
เรียนรู้ไปจนกระทั่งมันเห็นทุกข์ถ่องแท้แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็ไม่เอาแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
โลกไม่มีอะไรจริงๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
โลกก็เอาไว้หลอกคนหลงเท่านั้น

9:59:59.000,9:59:59.000
เก่ง แต่ตอนนี้จิตออกนอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 6

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบนั่งสมาธิวันละ 1 ชั่วโมง

9:59:59.000,9:59:59.000
โดยใจอยู่กับลมหายใจเข้าออก

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันอยู่กับลมหายใจเข้าออก

9:59:59.000,9:59:59.000
มีสติเวลานั่งยืนเดิน

9:59:59.000,9:59:59.000
สังเกตตัวเองได้ว่าชอบความสงบ

9:59:59.000,9:59:59.000
หลังๆ เวลาเข้าสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจไม่อยากออกจากความสงบ

9:59:59.000,9:59:59.000
มีราคะ มีเมตตา มีจิตฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
มาเจือปนตลอดเวลา แต่บังคับไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เพียงแต่รับรู้ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ละตัวที่กล่าวมาดับไปบังคับไม่ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้สึกว่าสมาธิมีคุณภาพ

9:59:59.000,9:59:59.000
เนื่องจากมันสงบโดยที่ใจไม่ได้บังคับ

9:59:59.000,9:59:59.000
แบบนี้ถูกหรือไม่ครับ

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิดีแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ว่าจะต้องเจริญปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
สมาธิเอาไว้เจริญปัญญา ไม่ได้เอาไว้นอนเล่น

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้าใจเราชอบ

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้รู้ลงไปตรงๆ เลยว่าใจเราชอบสมาธิอันนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูเข้าไปแล้วเวลาเดินปัญญามัน[br]ไม่สงบเหมือนตอนทำสมาธิหรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
คือเวลาที่เจริญปัญญาจิตมันจะทำงานขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
คล้ายๆ ฟุ้งซ่าน

9:59:59.000,9:59:59.000
เพียงแต่มีสติกำกับอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ทีนี้คนที่ติดสมาธิพอใจในความสงบ

9:59:59.000,9:59:59.000
จะไม่ยอมเดินปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ก็เสียโอกาส คล้ายๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
อยากได้ของดีมากๆ เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
เราไปได้ของระดับรองแล้วเราพอใจแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำสมาธิให้หลวงพ่อดูสิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนี้สังเกตเห็นไหมว่าจิตเรา[br]เคลื่อนไปอยู่ที่อารมณ์กรรมฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
มองออกไหม ให้รู้ทันตัวนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วเราเดินปัญญาในสมาธิได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ชอบสมาธิก็เดินปัญญาในสมาธินี่ล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ใครจะมาทำไม

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำใหม่ซิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องตั้งใจแรง ตรงนี้ตั้งใจแรงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
ผ่อนคลายกว่านี้ จงใจแรงไปแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
ธรรมดาๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ถอยออกมา

9:59:59.000,9:59:59.000
มันไม่ได้อย่างเมื่อกี้ รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลาที่จิตเดินปัญญามันไม่สงบเฉยๆ หรอก

9:59:59.000,9:59:59.000
เมื่อกี้จิตมัน

9:59:59.000,9:59:59.000
หลวงพ่อกระตุ้นให้มันเดินปัญญา

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่มันไหลไปที่อารมณ์กรรมฐาน พอเรารู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตก็ตั้งมั่นขึ้นมา

9:59:59.000,9:59:59.000
คราวนี้มันจะออกไปคอยรู้แล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
มันก็เลยส่ายไปส่ายมาอยู่ข้างใน

9:59:59.000,9:59:59.000
ถ้ามันส่ายๆ อย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
กลับมาทำความสงบเหมือนเดิม

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้สงบแน่วแน่ลงไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วคลายออก

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วดูการทำงานของจิตใจไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เราจะเห็นจิตเราไหลไปอยู่ที่อารมณ์กรรมฐาน

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้รู้ทันเอา

9:59:59.000,9:59:59.000
ตอนนี้จิตไหลไปอยู่ในความคิด รู้สึกไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ทันอย่างนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นอยู่ในสมาธิเราก็เจริญปัญญาได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ออกมาข้างนอกก็ดูได้

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะว่าเราสามารถเห็นจิตมันไหลไปคิด

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่เจริญสติในชีวิตประจำวัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นตอนนั่งสมาธิแล้ว[br]เราเห็นจิตไหลไปอยู่ที่ลมหายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
อันนี้เราเดินปัญญาอยู่ภายใน

9:59:59.000,9:59:59.000
เราเห็นจิตเป็นอนัตตา ไหลไปได้เอง

9:59:59.000,9:59:59.000
ออกมาข้างนอกเราเห็นจิตมันไหลไปคิดได้เอง

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะฉะนั้นฝึกให้มันเดินปัญญาต่อให้ได้

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่อย่าให้เสียสมาธิ มีสมาธิดีแล้วล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 7

9:59:59.000,9:59:59.000
ภาวนาในรูปแบบโดยการดูการเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
ชอบนั่งสมาธิเพราะเบาสบาย

9:59:59.000,9:59:59.000
กลัวติดเลยไม่นั่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ในชีวิตประจำวันดูการเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
แต่ดูได้ไม่ตลอด

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้สึกว่าสติไม่สามารถต่อเนื่องได้

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูการเคลื่อนไหวที่ทำอยู่ถูกต้องไหมคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
จงใจหายใจรู้ไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ทันนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เราดูกายอย่างที่มันเป็น ไม่ต้องจงใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่ฝึกอยู่ดีนะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปทำได้แล้ว ทำต่อไป ทำถูกแล้ว

9:59:59.000,9:59:59.000
อ้าวคนสุดท้าย พักเสียหน่อยดีไหม

9:59:59.000,9:59:59.000
อ้าวๆ ส่งเลยก็แล้วกัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เบอร์ 8: ภาวนาในรูปแบบ

9:59:59.000,9:59:59.000
สวดมนต์ครึ่งชั่วโมง นั่งสมาธิครึ่งชั่วโมง

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูร่างกายหายใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเกิดความสว่าง มีจิตรู้ ใ

9:59:59.000,9:59:59.000
นชีวิตประจำวันดูร่างกายเคลื่อนไหว

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตโกรธก็รู้ จิตโมโหรู้ หลงรู้

9:59:59.000,9:59:59.000
มีความอยากก็รู้ บางครั้งก็ลืมตัว

9:59:59.000,9:59:59.000
จิตเข้าถึงฐานและ[br]แยกธาตุแยกขันธ์ได้หรือยังคะ

9:59:59.000,9:59:59.000
ได้ แต่เบอร์ 8

9:59:59.000,9:59:59.000
ยังชินที่จะบังคับจิตให้นิ่งอยู่

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่ต้องน้อมให้มันนิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำสมาธิก็ทำไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เวลามันจะนิ่งมันก็นิ่งของมันเอง

9:59:59.000,9:59:59.000
อย่าพยายามทำมันให้นิ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
ใจมันจะทื่อๆ ไป

9:59:59.000,9:59:59.000
มันจะแน่นๆ รู้สึกไหมมันจะแน่นๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ที่แน่นๆ เพราะเราจงใจ

9:59:59.000,9:59:59.000
ฉะนั้นเรานั่งสมาธิอะไรก็ทำไปเถอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
สงบก็ช่างไม่สงบก็ช่าง ทำไปเถอะ

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วมันสงบเอง อันนั้นถึงจะดี

9:59:59.000,9:59:59.000
นี่เริ่มบังคับแล้วรู้สึกไหม ตรงจุดนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้รู้ทันตรงนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
ตัวนี้ที่ทำให้เสียเวลา

9:59:59.000,9:59:59.000
กลายเป็นว่าเราน้อมจิต[br]บังคับจิตให้มันไปนิ่งๆ อยู่เฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ทำสมาธิไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วจิตเป็นอย่างไร แอบไปทำอะไร เรารู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
ตรงนี้สติอ่อนลงไปแล้ว โมหะแทรก

9:59:59.000,9:59:59.000
ให้รู้ทัน

9:59:59.000,9:59:59.000
เออ รู้สึกตัวให้แรงขึ้นนิดหนึ่ง

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้ไประดับนี้

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วคอยดูไปเรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
เกิดความเปลี่ยนแปลง[br]อะไรขึ้นที่จิตก็คอยรู้ทันไป

9:59:59.000,9:59:59.000
แล้วออกจากสมาธิให้พิจารณาร่างกายไปเลย

9:59:59.000,9:59:59.000
ผมขนเล็บฟันหนังเนื้อเอ็นกระดูก

9:59:59.000,9:59:59.000
เป็นปฏิกูล เป็นอสุภ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา

9:59:59.000,9:59:59.000
ออกจากสมาธิมาพิจารณาตัวนี้เลย

9:59:59.000,9:59:59.000
วันนี้เอาเท่านี้ก็แล้วกัน 10 โมงพอดี

9:59:59.000,9:59:59.000
ของท่านอาจารย์ติดสมาธิ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไปน้อมจิตให้มันนิ่งๆ เฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
คลายออกให้มันทำงาน

9:59:59.000,9:59:59.000
รู้สึกร่างกายไป

9:59:59.000,9:59:59.000
อาศัยร่างกายเป็นวิหารธรรม

9:59:59.000,9:59:59.000
ขยับเขยื้อนไป

9:59:59.000,9:59:59.000
กวาดวัดทำอะไรต่ออะไรไป

9:59:59.000,9:59:59.000
เห็นร่างกายมันทำงานใจเราเป็นคนดู

9:59:59.000,9:59:59.000
ดูอย่างนี้เรื่อยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
ไม่อย่างนั้นมันจะไม่พัฒนา จะเฉยๆ

9:59:59.000,9:59:59.000
กี่ปีมันก็อยู่อย่างนั้นล่ะ

9:59:59.000,9:59:59.000
เพราะมันติดสมาธิเฉยๆ