Wandeling met Mooji Baba [Mooji] Dat was een hele goeie vraag die je me stelde vanmorgen, [Mooji] 'Wat betekent het om egoloos te zijn?' Het betekent leven, het echte leven. Wat betekent het om egoloos te zijn? 03-01-2018 [Mooji] Je wordt niet gedomineerd door gevoelens, je leven staat niet in dienst van je persoon. Wat betekent dat, voor de meeste mensen, is ons leven voornamelijk in dienst van onze persoon, zoals hoe doen we het, 'Ik ben niet gezond', 'Ik heb dit nodig', 'Ik heb geen geld'. Het gaat allemaal over ons, ons, ons. En dat is zo'n ... Ons leven zou voor service moeten zijn en voor ... Het is als, één leven in dienst van , niet zichzelf, maar het leven, kan honderden mensen vreugde laten beleven, voor veel van hen, als je het in goede service doet. Een leven in dienstbaarheid aan jezelf is egoïstisch en zo'n verspilling. Er zit zoveel kracht in jou en die kracht is niet voor jouw persoon. Dus egoloos zijn ... wanneer de persoon egoloos wil zijn, het is heel moeilijk als de persoon blijft. Het probeert goed te zijn, en dat is goed, het is een zeer breed pad. De meeste mensen wordt verteld, wanneer ze de Geschriften lezen, 'Heb elkaar lief ', 'Doe goed aan hen die slechte dingen tegen je doen', iets soortgelijks. En mensen proberen zo liefdevol en vriendelijk te zijn als ze kunnen, en dat is goed. Het levert echt goede resultaten op, maar soms is iets kunstmatig, als je het doet omdat je verteld wordt dat je goed moeten zijn. We zoeken naar verdiensten, 'Als ik doe wat goed is, krijg ik iets', dus het is in zekere zin nog steeds voor onszelf. Maar wanneer we wakker worden tot de waarheid dat jij het Zelf bent, het Zelf zorgt voor alles, voor iedereen, op de een of andere manier is het anders. Het leven is veel lichter, je gevoel voor persoonlijke problemen verdwijnt gewoon, alsof er geen persoonlijke problemen zijn. Er is geen persoon om problemen te hebben. Dingen komen in het leven, misschien kan iemand zeggen, 'Ik vind je niet leuk!' En het zal gevoeld worden, en als ze veel gif hadden in die uiting, je kunt die droefheid voelen, maar het zal je nooit overweldigen. Je bent zelfs in staat om het goede te doen, wat wil zeggen: 'God zegene u'. Soms zeg je het niet voor hen, omdat het hen zelfs zou kunnen overstuur maken, maar in je hart accepteer je het. En je neemt het gif uit jezelf. Het ego is het gif in het leven van een mens, Het maakt gewoon dingen slecht, het is altijd zelfzuchtig, het trekt altijd energie naar zich toe, het moet altijd gelijk hebben, al deze dingen; het is erg giftig. Maar soms weet je het niet op een andere manier het voelt als: 'Dat is gewoon hoe ik ben'. Als je begint te ontwaken naar de diepere ruimte van Waarheid achter de persoon, dit is waar zelfonderzoek of de uitnodiging haalt je daar uit, haalt je uit die ruimte en in de ruimte erachter, waar een veld van pure intelligentie is, meer licht, meer ruimte. Je begint je al gelukkig en licht te voelen en in je geluk en je licht, je wilt natuurlijk doen wat goed voelt. Het is als wat goed voelt komt van nature in je hart en egoïsme voelt ... het is als een gif dat je verlaat, dus je denkt niet zo veel in termen van dat. Als je iets vindt dat je gelukkig maakt, je wilt het delen om te maken zoveel mogelijk mensen gelukkig maken. Je gaat door een deur naar een ruimte, je wilt zoveel mogelijk mensen laten doorkomen. Dus egoloosheid is zo. En hoe meer ego wegvalt, deze zware mantel van ego, van 'ik, ik, ik, ik, ik, ik mijn, mijn', er is gewoon veel meer ruimte. Dat is waarom ik zeg, je komt in het Godsveld. Het Godeveld heeft geen jaloezie, al dit soort dingen gaat: egoïsme, zware verlangens ... Je bevindt je in een veld en het geeft er natuurlijk om en alles wordt er gewoon in opgepikt. Het zorgt voor elk aspect van je leven en de levens van degenen van wie je houdt. Maar je liefde houdt niet op, het breidt zich steeds verder uit. Dus dat is wat het is om zonder ego te zijn. Het is het krachtigste ding in de hele wereld. Ego is de donkerste kracht ter wereld. Vrijheid van ego is het meest licht en prachtige kracht in de wereld. En dat is voor mij de uitdaging van het leven als een mens, om de egoïsche identiteit te transcenderen. Maar het lijkt heel zeldzaam in onze wereld, omdat er zo veel op de persoon wordt gelegd, het is als onze eerste liefde en daar houden we het eerst van. Maar je moet het Zelf liefhebben, maar niet de persoon, hou eerst van het Zelf, maar neigen er het minst van te houden. Zo is het. We groeien eerst op met een sterke identiteit en alles 'ik, ik, ik', maar zo zijn we nooit gelukkig. We hebben zoveel dingen nodig: we hebben geld nodig, we hebben vriendschap nodig, we hebben partners nodig, we hebben leuke dingen nodig om gelukkig te zijn. Maar iemand die vrij is van ego kan toch gewoon gelukkig zijn. Waar je ze ook neerzet, ze zijn gelukkig. Ze zijn niet competitief,