Wandeling met Mooji Baba [Mooji] Je gaf me vanmorgen een hele goede vraag, [Mooji] 'Wat betekent het om egoloos te zijn?' Het betekent leven, het echte leven. Wat betekent het om egoloos te zijn? 03-01-2018 [Mooji] Je wordt niet gedomineerd door gevoelens, jouw leven staat niet in dienst van je persoon. Wat betekent dat, voor de meeste mensen, ons leven staat voornamelijk in dienst van onze persoon, zoals hoe het gaat, 'Ik voel me niet goed', 'Ik heb dit nodig', 'Ik heb geen geld'. Het gaat allemaal over ons, ons, ons. En dat is zo'n ... Onze levens zouden voor dienstbaarheid moeten zijn ... Dat is als, één leven in dienstbaarheid, niet aan zichzelf, maar aan het leven, kan honderden mensen de vreugde laten beleven, voor velen van hen, als je het in de goede dienstbaarheid doet. Een leven in dienstbaarheid aan jezelf is egoïstisch en zo'n verspilling. Er zit zoveel kracht in jou en die kracht is niet voor jouw persoon. Dus egoloos te zijn ... als de persoon egoloos wil zijn, als de persoon blijft is dat heel moeilijk. Het probeert goed te zijn, en dat is goed, ook dat is een heel breed pad. De meeste mensen is verteld, als ze de Geschriften lezen, 'Heb elkaar lief ', 'Doe goed aan hen die slechte dingen tegen je doen', zo. En mensen proberen zo liefdevol en vriendelijk als mogelijk te zijn, en dat is goed. Het levert goede resultaten op, maar soms heeft het iets onnatuurlijks, als je het doet omdat je gezegd is dat je goed moet zijn. We zijn op zoek naar een beloning, 'Als ik doe wat goed is, krijg ik daar iets voor', dus is het in zekere zin nog steeds voor onszelf. Maar als we ontwaken tot de Waarheid dat jij de Zelf bent, zorgt de Zelf voor alles, voor iedereen, het is op de een of andere manier anders. Het leven is veel lichter, je persoonlijke problemen verdwijnen gewoon, er zijn geen persoonlijke problemen. Er is geen persoon om problemen te hebben. Er gebeuren dingen in het leven, iemand kan misschien zeggen, 'Ik vind je niet leuk!' En dat zal worden gevoeld, en als er veel gif in die uitingen zat, zou je wat verdriet kunnen voelen, maar het zal je nooit overweldigen. Je bent zelfs in staat om het goede te doen, wat is: 'God zegen je' te zeggen. Soms zeg je dat niet in hun bijzijn, want daar zouden overstuur van kunnen raken, maar je accepteert het in je hart. En je haalt het gif uit jezelf. Het ego is het gif binnen het leven van een mens, Het maakt de dingen gewoon slecht, het is altijd zelfzuchtig, het trekt altijd de energie naar zich toe, het moet altijd gelijk hebben, al deze dingen; het is heel giftig. Maar soms geen andere manier te kennen voelt het als: 'Dit is hoe ik gewoon ben'. Als je begint te ontwaken tot de diepere ruimte van Waarheid achter de persoon, dit is waar het zelfonderzoek of de uitnodiging je uit dat, het haalt je uit die ruimte en in de ruimte erachter, waar een veld van pure intelligentie is, meer licht, meer ruimtelijk. Je begint je al gelukkig en licht te voelen en in je geluk en licht, wil je natuurlijk doen wat goed voelt. Het is alsof dat wat goed voelt van nature in je hart komt en egoïsme ... dat is vergif dat uit je wegtrekt, dus daar denk je niet zo heel veel meer aan. Als je iets gevonden hebt wat je gelukkig maakt, wil je het delen en zoveel als mogelijk mensen gelukkig maken, Je gaat door een deur een ruimte binnen, je wilt zoveel als mogelijk mensen daar door laten gaan. Zo is egoloosheid. En hoe meer ego er wegvalt, deze zware mantel van ego, van 'ik, mij, mij, mij, ik, mij mijn, mijn', er is gewoon veel meer ruimte. Dat is waarom ik zeg, je komt in het Godsveld. Het Godeveld heeft geen jaloezie, al die dingen gaan: egoïsme, zware verlangens ... Je bent in een veld dat natuurlijk zorgt en alles wordt er gewoon in opgepikt. Het zorgt voor elk aspect van je leven en de levens van degenen van wie je houdt. Maar je liefde stopt niet, het blijft zich uitbreiden meer en meer. Dus zo is het om zonder ego te zijn. Het is het krachtigste ding in de hele wereld. Ego is de donkerste kracht ter wereld. Vrijheid van ego is het meest licht en een prachtige kracht in de wereld. En dat voor mij is de uitdaging van het leven als een mens, om de egoïsche identiteit te transcenderen. Maar het lijkt heel zeldzaam in onze wereld, want er is zo veel op de persoon gelegd, het is als onze eerste liefde daar houden we eerst van. Maar je hoort eerst van de Zelf te houden, niet van de persoon, het Zelf allereerst, maar wij houden er het allerlaatse van. Zo is het. We groeien eerst op met een sterke identiteit alles is 'ik, ik, ik', maar we zijn niet gelukkig. We hebben zoveel dingen nodig: geld, vriendschap, partners, leuke dingen, om gelukkig te kunnen zijn. Terwijl iemand die vrij van ego is gewoon gelukkig kan zijn. Waar je ze ook neerzet, ze zijn gelukkig. Ze zijn niet competitief, ze zijn heel ruim in hun omgang, ze houden altijd rekening met andermans gevoelens. Het is heel mooi en mijn wens en gebed is dat het opnieuw aanstekelijk wordt om gewoon gelukkig te zijn dat wezens genieten ... Als er groepsactiviteiten zijn, leren mensen zien dat ze samen kunnen werken en produceren iets heel moois, en ze houden ervan. Op Monte Sahaja nou het klimaat en de vibratie, is zoveel hoger geworden, zodat het gevoel van liefde makkelijk is. Mensen doen niet alsof ze liefhebben, ze voelen echt de vibratie. Waar komt deze vibratie vandaan? We kwamen niet hier en het was een speciaal land en de bomen gaven vibraties af. Nee! Wij brengen de vibratie, het levende zelf, door onze acties, door onze gedachten, door de meditatie, door het begrip, door de verering en de aantrekking tot God, of naar puur bewustzijn. Dit alles is de vibratie opheffen, dus het wordt krachtig. Zelfs mensen die niets van deze dingen afweten, als ze komen, voelen ze iets 'Ik voel me goed hier. Ik vind het fijn hier. ' Waar reageren ze op? Ze reageren op de vibratie van de plaats. Ze kennen de filosofie waarschijnlijk niet, het is niet belangrijk. Het is de activiteit van de filosofie, het is de kracht van de begeleiding, geaccepteerd. Er zit geen kracht in de begeleiding als het niet geaccepteerd wordt. Als het geaccepteerd wordt, dan wordt het wakker en begint het te bewegen en dan alles ... De bomen beginnen het op te rapen, de aarde pakt het op, alles pakt het op. Dat is waarom op sommige plaatsen je de vibratie van de plek kunt voelen ook al is die persoon er niet meer. Ik ben in dergelijke plaatsen geweest, in India Zelfs in Jamaica, in het huis van Bob Marley voelde ik deze vibratie. Ik ging naar zijn kamer, waar zijn sloffen bij zijn bed staan, Ik verwachtte niets, maar het gevoel van liefde was zo krachtig. Het was zo geweldig! In India, Gandhi's plaats en verschillende plaatsen waar ik ben geweest, het voelt 'Whoa', niet zo veel, maar een flink aantal. Je voelt deze vibratie en het leeft in de muren, zelfs de stenen houden de vibratie vast. Je gaat naar binnen en je voelt, 'Er was geluk in dit huis!' En het leeft, hoewel de mensen hun lichaam verlieten, het geluk is in het huis. Het is geweldig! Soms kan er ook duisternis in een huis leven. Dit zijn de sterke aantrekkingskrachten, verlangen, angst, liefde, dit zijn krachtige krachten in het mensenrijk en ze beïnvloeden zelfs de aarde, het laat die vibratie daar achter. Soms gaan mensen naar het bos, ze zeggen dat ze er van houden om in de natuur te zijn. Het is omdat het niet vervuild is door menselijke duisternis. Dus ze voelen, 'Het is leeg van dat'. Het is meer in het bomenbewustzijn geraakt en land, aarde bewustzijn, daar meer in. Wanneer je naar een plaats komt waar het bewustzijn de menselijke vorm heeft gemanifesteerd, het is veel rijker, het is meer divers in zijn expressie. Als het doordrenkt en doordrongen van bewustzijn is, het is zo krachtig! Dit is waarom ik zeg, het was 2100 jaar geleden toen Jezus hier fysiek op de aarde was, en gewoon door één mens wie de belichaming van het Godsbewustzijn was, zelfs na het verlaten van zijn lichaam, 2100 jaar later, worden mensen nog steeds volgers van Christus, of volgers van de Boeddha, of volgers van Krishna, wie hier 5000 jaar geleden was, van Rama, die hier vele, vele duizenden jaren geleden was. Waarom? Omdat de vibratie daar is wanneer ze dat vasthouden. Het is dus een heel krachtig iets! Dat wat ik altijd zei dat één mens zichzelf vergat en sindsdien kan de hele wereld hen niet vergeten. Dat is een zeer krachtig iets! Zichzelf vergeten betekent het ego te omzeilen, om gewoon niet naar hem te luisteren. Ze overstegen dat. En hun invloed, hun aanwezigheid en hun woorden beïnvloede het leven van miljoenen wezens. Er zijn dus voorbeelden. En elk van deze mensen had precies dezelfde soort bloedgroep als wij, keek naar dezelfde maan, dezelfde sterren en dezelfde zon, net als wij. Ze hadden nog steeds trek, ze werden moe, ze sliepen soms niet, ze hadden vriendschappen, ze hadden mensen die hen haatten. En toch gloeiden ze in de spirit van de waarheid, de geest van God. Dus dat is voor mij is de vervulling van een mensenleven, om wakker te worden in de Waarheid van wat je werkelijk bent, en dat, dat is wat God is, dat je in het God koninkrijk bent binnen in je hart. Dat is wat is. Een mens die de Schriften alleen oppervlakkig opvolgt, het is niet genoeg. Hun leven zal veranderen, het zal invloed hebben op het leven van andere mensen, maar op een zachte manier. Maar degene die zijn ego opgeeft en volledig in de God-oceaan stort, deze komt op en wordt een gids in de wereld, zelfs als ze niet praten. Sommige wezens spreken niet, maar hun aanwezigheid is zo krachtig, omdat het zo inherent in hun zijn is, deze aanwezigheid van God, dat mensen gewoon in hun aanwezigheid getransformeerd kunnen zijn. Dus voor mij, dat is wat het betekent om zonder ego te zijn, het is het krachtigste ding in de wereld! Als ik twee mensen zou gaan ontmoeten, één die naar Venus is geweest en daar zes maanden leefde, of één die zes maanden in een kartonnen doos gewoond heeft in meditatie en God en die ontwaakt is, Ik zou er elk moment naartoe willen gaan en bij deze zijn. Ik hoef niet met een astronaut over het leven te praten, omdat ze evenveel van het ego kunnen bevatten. Maar degene die het ego heeft overstegen in zichzelf, dat zou mijn gelukkige datum zijn. Ik ga liever daar zitten, gewoon om hiermee te leven, om in dat veld van wezens te zijn, zelfs wezens die van God houden, of die op zoek zijn naar waarheid, dat is een heilig gezelschap. Gewoon om in het gezelschap te zijn van zoekers naar waarheid wordt ook veelbelovend genoemd. Dus ik voel dat we op de juiste plek zijn, dat meer en meer wezens zijn het vinden van waar geluk, geen reis, niet: 'We gaan de wereld veroveren!' Nee. Gewoon vinden, een voor een is genoeg, dat licht dat in de wereld beweegt, iets is. Omdat ik niet denk dat de wereld het nodig heeft meer boeken over spiritualiteit. Ze hebben menselijke wezens nodig die de Waarheid belichamen in plaats van boeken die over de waarheid schrijven! Ze willen het levende boek zien, niet alleen een boekje. Ze willen een boek van een mens als zij zien wiens leven uitdagingen of confrontaties aangaat of onthult iets in zichzelf. Door iemand van dat kaliber te ontmoeten, hun wezen kan niet ontkennen dat het God heeft ontmoet. Vele malen hebben we verhalen gehoord waar mensen zichzelf hebben beleden atheïsten zijn, een wezen ontmoet hebben dat die impact op hen heeft, dat ze weten, 'Whoa, ik weet niet wat dit is, maar het veroorzaakt al deze veranderingen In mijn hart'. Omdat ze geen echte atheïst kunnen zijn, het is gewoon een vreemdheid. Het betekent gewoon de diepte van onwetendheid, dat je niet erkent dat er een Supreme Power is die controleert en bepaalt de volgorde van het universum en zorgt voor dingen. Het zijn geen menselijke wezens die het doen, deze bomen laten groeien en regen sturen en het weer veranderen en zorgen voor alle verschillende planeten, niet alleen in één zonnestelsel, maar in alle zonnestelsels! Zelfs als je erover praat, voel je je zwak. Je kunt de pracht niet begrijpen en de macht van dat Opperwezen. Het Wezen is niet afgescheiden als een entiteit de dingen doen, het zit in de dingen zelf. Het is als een ... God kan niet gewoon een vorm zijn, of God is belichaamd in alle vormen en daarbuiten. De vormen veranderen constant, omdat Hij hun het deel van de tijd geeft en groei en alles dat groeit moet transformeren en veranderen. Maar het God-Zelf is onveranderlijk en toch verandering manifesteren en het zorgen voor alle verschillende permutaties van zijn uitdrukking. Soms wil ik het gewoon proberen af ​​te schilderen als een soort veld van energie, maar niet alleen energie, het is een intelligentie en een geest ... Dit is de zichtbare uitdrukking ervan en eruit te verschijnen, het geeft veel aanwijzingen, dat is als je kijkt. We kijken en zien het haar op iemands hoofd, die steeds naar buiten komt, maar waar vandaan? Als je in het hoofd kijkt, er is geen haar van binnen naar buiten. Niets is er, het groeit gewoon. Het laat je zien, 'Uit de leegte creëer ik al deze dingen, ondersteun ze en breng ze terug naar de leegte '. Het is te schitterend om over te praten! Sommige wezens worden overweldigd alleen de majesteit van die kracht. Dus die kracht is de bron van je eigen zelfgevoel. Om dit te weten, zelfs als je het niet begrijpt, zou je leven al in vuur en vlam moeten zetten, je zou moeten gaan zitten. Er is geen einde aan dankbaarheid voor het weten dat je leven is afkomstig van God. Voor iemand die dat niet echt begrijpt ... Ook dat wordt aangeduid door de macht, dat er wezens zullen zijn die dat een tijdje niet voelen, en eventueel, ze moeten wakker worden met dat van zichzelf. Een veelbelovend leven, voor mij, is een leven dat zich verwijdert van het ego die blindheid in het wezen creëert en maakt ons maak je alleen zorgen om aardse dingen, in tegenstelling tot iemand die op de hoogte is en leven in dat bewustzijn, en dan te leven als dat gewaarzijn. Als je als bewustzijn gaat leven, je bent al in het koninkrijk, je bent al in die ruimte. Het is zelfs, zou ik zeggen, groter dan de hemel, als ik zoiets kan zeggen. Toen dat gevoel kwam, dacht ik, Is dat godslasterlijk om te zeggen? Ik voelde, als de hemel is gemaakt van afbeeldingen en objecten, dan zijn ze ook in een soort van tijd. Misschien een van Gods dagen zou duizend menselijke jaren kunnen zijn. Wie weet? Maar wat het ook is, er moet verandering zijn. Als er verschillende niveaus van wezens zijn, dan natuurlijk het proces van evolueren en groeien is er nog steeds. Maar in het zuivere bewustzijn, het is niet bezorgd over groei. Het is zo perfect, maar het is zo onaantrekkelijk voor de geest, omdat de geest altijd bezorgd is over dingen en objecten en hebben en verliezen en krijgen en veranderen en groeien en worden en verliezen, dat is het allemaal. Terwijl in bewustzijn, het is transcendentaal aan dergelijke concepten. Dit is wat ik probeer te zeggen, als ik tegen iedereen zeg, laat dit nu. Verlaat dit nu. Laat zelfs de zorg voor uw identiteit achter. Laat dit allemaal. Met wie spreek ik? Voor de intelligentie die dit niet genoeg hoort. Wanneer het deze opdracht hoort dat komt uit het hart, het is in staat om alles te laten vallen en dan in het eenzijn zijn, in de ervaring van zijn eigen eenheid. Dan zie je mensen in de hal in Satsang, in de meditaties zoals deze, en met begeleiding als deze, dan is de storing er niet, het is alsof je in een transcendentaal vlak bent. Egoïsme en al dit soort dingen verdunt gewoon en het is alsof je zweeft in een lichtere dimensie van zijn Het is dus heel tastbaar dat we het voelen en we hebben het vermogen om het te ervaren. In het begin, voor veel mensen, hun geest komt. Soms komen mensen hier, ze zijn niet gewend aan dit soort omgeving en je ziet hoeveel hun geest hen dwarszit. Het lijkt alsof de plaats en de mensen ze verontrusten, maar hun eigen geest verontrust hen. Het voelt ongemakkelijk, omdat het voelt uitgedaagd, Waar zijn deze mensen zo blij mee? Ik vertrouw ze zelfs niet. Ze doen alsof. ' Het gaat overdrijven cynisme, oordelen, ongemak, al deze dingen komen eraan. Maar het zijn slechts de geboorteweeën om een ​​hogere staat te bereiken, als ze blijven bestaan, en vaak doen ze dat niet, ze gaan weg. Maar er is iets binnen en dat zaad begint in hen te groeien, omdat God ze hier heeft gebracht. Zelfs als ze voelen, 'Ik wilde hier niet komen, mijn vrouw ...', het is nog steeds de kracht die hen heeft veroorzaakt hier komen, om de verstoring die in hen is te ervaren, maar ze herkennen het niet dat het van hen komt. Ze denken dat het van buiten komt. Maar het komt door een reactie om de energie die ze ervaren dat ze nog niet compatibel zijn met, omdat ze zo veel in het domein zijn van egoïsche identiteit. Dus dat schudt. Dus, het is een heel goede vraag je gaf me deze ochtend, over wat het betekent om egoloos te zijn. Het betekent leven, het echte leven. Wanneer we denken aan Jezus, of Profeet Muhummad, of Krishna, of de Boeddha, het onmiddellijk ... Zelfs mensen die niet van deze dingen afweten, ze weten dat het staat voor een hoger niveau van bewustzijn, een niveau waar liefde en vrede het klimaat zijn. Wanneer we 'ik' zeggen, de implicatie, de echte betekenis van 'ik' is bewustzijn. Maar zelden in de wereld, wanneer we 'ik' zeggen, betekent het bewustzijn. Het betekent individualiteit, het betekent persoon, het betekent: 'Ik ben een man', 'Ik ben een vrouw', het is zo'n samentrekking, zo'n beperking. Maar 'ik', zelfs degene die wakker is zal 'ik' zeggen, wetende dat het verwijst tot een gevoel van individualiteit. Maar onder dat 'ik', ze bevinden zich in die ruimte van een dieper weten, een spiritueel weten dat het is bewustzijn spreken, en niet de persoon. Het is een andere vibratie helemaal. Wanneer je met iemand bent, en wanneer ze spreken, ervaar je ruimtelijkheid, dat 'ik' het 'ik' is dat voortkomt uit bewustzijn, dat is bewustzijn. Wanneer je met iemand praat en je moet voorzichtig zijn met wat je zegt, dat 'ik' is geladen met de persoonlijkheid. En je kunt de persoon zien ... De aarde vol persoonlijkheid is een erg verstikkende plaats. Verstikkende! Zelfs als er maar drie miljoen mensen waren op de aarde, waarschijnlijk is dat een klein aantal, maar als je ze ontmoet, je zou je een beetje stikken. Maar een mens die wakker is voor het Zelf, in een menigte van duizenden, schijnt en verlicht, verhoogt het bewustzijnsniveau bij mensen die het herkennen. Omdat iets in ons kan herkennen dat je in een hogere Aanwezigheid staat, dat is wat daar gebeurt. Zelfs zonder te horen mensen beginnen zich anders te gedragen voor iemand die wakker is. Ze kunnen er niets aan doen. Zonder bewust te weten, 'Oh, die persoon is wat ...', ze gedragen zich gewoon anders. Ze kunnen beginnen door het te behandelen zoals, 'Dit is een vast ding', maar geleidelijk begint de aanwezigheid om percolaat te sorteren en om dieper in hen te gaan, en het verandert ze. Hun klimaat begint te veranderen, ze beginnen zich vriendelijker, meer open te voelen, ze willen dingen voor je doen, dat is zonder iets te weten over spiritualiteit. Het wordt in de wereld geboden, een van de hadiths van de profeet zegt dat toen God de wereld schiep, er staat dat God de hele wereld heeft geboden, 'Dien hen die mij dienen'. Betekenis, diegenen die op zoek zijn naar waarheid, serveer ze. 'En maak hen moe en vermoeit die u dienen.' Begrijp je dat? Het is een krachtig ding! 'Dien hen die mij dienen.' Betekenis, dien die, zorg voor hen, die God en de Waarheid eren. 'Maak degenen die u dienen moe', die de wereld dienen, maakt ze moe. Is dat een vloek? Nee, het is ook een zegen! Omdat als je genoeg hebt van je eigen rotzooi, dan is er misschien eindelijk ruimte om te zeggen, 'Ik moet iets anders proberen'. Er staat: 'Maak degenen die u dienen, moe', omdat hun dienst vergeefs is, het dient gewoon materie en geen geest. Dus het is prachtig. Het is geschreven in het hart, in het DNA van elk levend wezen, niet alleen menselijke wezens, dat in de aanwezigheid van een wie vereert de waarheid, iets in hen zal hen eren. Het zal op hen reageren, in het begin wil het misschien zelfs van maar het kan niet ontkennen dat hun aanwezigheid heeft een impact op het bestaan. Dat is de kracht van de Heilige Geest en de geest van waarheid in een ieder. Ik zeg, deze plaats moet daarin schijnen. Het moet, zolang ik hier ben. Het moet zijn dat onze focus ligt op het snijden van het ego. En niet alleen snijden, het ego doorsnijden, maar leven in de waarheid. Omdat als je leven alleen is proberen te snijden, knippen, snijden ego, misschien proef je niet eens de volle vreugde, je bent te druk bezig om het ego te snijden. Maar ik zeg, ik laat je ook de waarheid zien, in de tussentijd. Dus terwijl je probeert het ego te snijden, je vindt de waarheid, jij zette je snijder neer en verheug je gewoon in de Waarheid en laat de waarheid het ego doorsnijden. Is het niet mooi? Laat de waarheid het ego doorsnijden. Waarom moeten je handen het ego doorsnijden? [Vriend] Dat is wat de uitnodiging doet. [Mooji] Dat is wat de uitnodiging doet! De uitnodiging neemt al het vuile werk, het vuil en spullen eruit en brengt je in de schoot van God. [gelach] Hiervoor is mijn hart zo gelukkig, omdat soms wanneer je de wezens ziet ... Als iemand hier komt, 'Ik heb zo'n dorst. Mag ik een glas water?' Je geeft ze een glas water. Als iemand valt, je zegt 'Kom, laten we opstaan'. Ook al doet je rug pijn, jij helpt ze, 'Hoe voel je je? Beter? Ga zitten.' Jij helpt hen. Nee? Iemand heeft honger, 'Broeder, alsjeblieft ...'. Je geeft ze iets te eten. Wat je ook kunt doen, je helpt. Als ze ziek zijn, wat ga je doen? Er moet iets in u zijn om hen te helpen. Of het nu gaat om gebed, of je begint mensen te zegenen, zelfs als het niet werkt, blijf je het toch doen. 'Mijn intentie is om hun leven te zegenen, om ze te geven ... niet dat hun leven wordt zoals het mijne. ' Zegen hun leven gewoon met wat het nodig heeft om de obstakels te verwijderen, om te verwijderen wat het ook is dat besmet is, of de spontaniteit van hun leven ontsieren, om dat te verbannen door de kracht van God. Jij zegen hen! En daarmee ook mensen zoeken naar de waarheid, ze kunnen het niet vinden, 'Het is zo moeilijk'. Ik zeg, je leest de uitnodiging Luisteren naar dit. Luister er maar naar. Luister er maar naar. En dat is de grote hulp die ze kunnen krijgen. Ze zeggen: 'Oh mijn god, Ik maakte me klaar om alle gymnastiek te doen om over deze dingen heen te komen, en je maakte het zo gemakkelijk '. Sommige dingen worden zo gemakkelijk. 'Ik hoefde niet door mijn hoofd te gaan. Ik hoefde niet naar beneden te gaan in deze donkere plaats van mezelf. Ik kwam naar de lichte plaats van mezelf. ' Is dat niet iets geweldigs? Waarom moet iedereen lijden, bloed zweet en tranen? En zij kunnen het niet doen, omdat mensen zwakker worden. Ze willen dat alles door machines wordt gedaan. Zelfs het werk aan onszelf ... Ja, als het is om je ego te bouwen, zul je het doen! Je zult zware gewichten tillen om het ego op te bouwen. Maar om te veranderen, om je hart te transformeren van een lijdende plaats naar de verblijfplaats van vrede, 'Daar kan ik niet in komen!' Omdat ze vinden dat het niet wordt getoond. Dus misschien is dit waarom genade bracht de uitnodiging nu, om te zeggen: 'Maar je moet ook binnenkomen. Je denkt dat je gelukkig bent, maar dat is niet het echte geluk. ' En om ze te proberen te krijgen. Ik denk dat dit de reden is waarom ... Voor mij is de uitnodiging het gemakkelijkste, zoals iemand die je hand vasthoudt, je door de deur lopen, 'Laten we gaan'. 'Ik wil Jezus ontmoeten.' Kom met mij mee, ik zal het je hier laten zien. Slechts een minuut. Laten we naar de andere kant lopen. 'Ik zou naar Jeruzalem en naar Calvarie gaan.' Nee nee. Hij is hier. Komen. Ik loop je door de deur. Is het niet zo? [gelach] [Vrienden] Bedankt, Mooji. [muziek] Auteursrechten© 2018 Mooji Media Ltd. Alle rechten voorbehouden. Niets van deze opname mag worden gereproduceerd zonder toestemming van Mooji Media Ltd.