Wandeling met Mooji Baba [Mooji] Je stelde me vanmorgen een heel goede vraag. [Mooji] 'Wat betekent het om zonder ego te zijn?' Het betekent leven, een waar leven. Wat betekent het om zonder ego te zijn? 03-01-2018 [Mooji] Je wordt niet overheerst door gevoelens. Je leven staat niet in dienst van je persoon. Voor de meeste mensen staat het leven hoofdzakelijk in dienst van de persoon, hoe het met ons gaat, 'Ik voel me niet lekker', 'Ik heb dit nodig', 'Ik heb geen geld'. Het gaat allemaal over ons, ons, ons. En dat is zo'n... Ons leven zou dienstbaar moeten zijn... Eén leven in dienstbaarheid, niet zozeer aan zichzelf, maar aan het leven, kan honderden mensen in vreugde laten leven, als je oprecht ten dienste staat. Een leven ten dienste van jezelf is egoïstisch, ik zou het zelfs een verspilling willen noemen. Er is zoveel kracht in jou en die kracht is er niet voor jouw persoon. Dus zonder ego te zijn... Wanneer de persoon zonder ego wil zijn, is dat heel moeilijk zolang de persoon er nog is. Hij probeert goed te zijn, en dat is oké, dat is ook een heel breed pad. De meesten leren en lezen in de geschriften: 'Heb elkaar lief', 'Doe goed aan hen die jou kwaad doen', en zo. Mensen proberen zo liefdevol en vriendelijk mogelijk te zijn, en dat is goed. Dat levert goede resultaten, maar heeft soms ook iets onnatuurlijks, als het gedaan wordt, omdat het opgelegd is. Dan zijn we op zoek naar verdiensten: 'Als ik goed doe, dan krijg ik iets'. Dus in zekere zin is het nog steeds voor onszelf. Maar wanneer we tot de Waarheid ontwaken dat je het Zelf bent, dan zorgt het Zelf voor alles en iedereen, dat is dan toch anders. Het leven is veel lichter, je persoonlijke problemen verdwijnen gewoon, alsof ze niet bestaan. Er is geen persoon om problemen te hebben. Soms gebeuren er dingen in het leven. Iemand zegt misschien: 'Ik mag jou niet!' En dan voel je dat. En als er veel gif in die uiting zat, kun je verdriet voelen, maar het zal je nooit overweldigen. Je bent zelfs in staat het juiste te doen en 'God zegen je' te zeggen. Soms niet in hun bijzijn, want het zou ze maar boos maken, maar je accepteert het in je hart. En je haalt het gif uit jezelf. Want de ego is het gif in het menselijk leven. Het maakt dingen alleen maar slecht, het is altijd zelfzuchtig, het trekt altijd alle energie naar zich toe, het wil altijd gelijk hebben, al die dingen. Het is erg giftig. Maar soms kennen we geen andere manier, en voelt het als: 'Zo ben ik gewoon.' Als je begint te ontwaken tot de diepere ruimte achter de persoon, dan haalt het zelfonderzoek of De Uitnodiging je uit die ruimte en plaatst het je in de ruimte daarachter, naar een veld van pure intelligentie, lichter, ruimer. Je voelt je meteen gelukkig en licht en in je geluk en je licht, wil je van nature doen wat goed voelt. Dat wat goed voelt, komt van nature vanuit je hart. En egoïsme voelt als... Het is als een vergif dat uit je wegtrekt, zodat het niet meer zo'n rol speelt. Als je iets vindt wat je gelukkig maakt, wil je dat delen om zoveel mogelijk mensen gelukkig te maken. Je gaat door een deur een ruimte binnen, en je wilt zoveel mogelijk mensen mee laten komen. Dat is zonder ego zijn. En hoe meer de ego wegvalt, die zware mantel van ego, van 'ik, mij, mij, mij, ik, mij, mijn, mijn', dan is er zoveel meer ruimte. Daarom zeg ik: Je komt in het veld van God. En het veld van God kent geen jaloezie. Al die dingen verdwijnen: egoïsme, intense verlangens... Je bent in een veld dat van nature zorg draagt en alles wordt erin opgepikt. Het zorgt voor ieder aspect van je leven en de levens van degenen van wie je houdt. Maar het stopt daar niet, het breidt zich meer en meer uit. Zo is het om zonder ego te zijn. Het is het machtigste in de hele wereld. Ego is de donkerste kracht in de wereld. Bevrijding van de ego is de meest lichte en mooiste kracht in de wereld. En dat is, voor mij, de uitdaging van het leven als mens, om de egocentrische identiteit te overstijgen. Maar het lijkt heel zeldzaam te zijn in onze wereld, want we leggen zoveel nadruk op de persoon. Het is onze eerste liefde, we houden er het eerst van. Maar je hoort van het Zelf te houden, niet van de persoon. Houd eerst van het Zelf, maar dat doen we meestal als laatste. Maar zo gaat het. We groeien eerst op met een sterke identiteit, en alles is 'ik, ik, ik', maar zo zijn we nooit gelukkig. We hebben zoveel nodig: geld, vrienden, partners en leuke dingen, om gelukkig te kunnen zijn. Maar iemand die vrij is van ego, is hoe dan ook gelukkig. Waar je ze ook plaatst, zij zijn gelukkig. Ze zijn niet competitief, ze zijn heel ruim in omgang, ze houden altijd rekening met andermans gevoelens. Dat is erg mooi en het is mijn wens en gebed, dat het opnieuw besmettelijk wordt om gewoon gelukkig te zijn, om te genieten... Als we groepsactiviteiten houden, dan leren mensen zien dat ze samen kunnen werken en iets prachtigs maken en dat vinden ze fijn. In Monte Sahaja zijn het klimaat en de vibraties zoveel hoger geworden, dat het gevoel van liefde gemakkelijk is. Mensen doen niet alsof ze liefhebben, ze voelen daadwerkelijk die vibratie. Waar komt die vibratie vandaan? Het is niet zo dat dit een speciale plek was, dat de bomen vibraties afgaven. Nee! Wij zijn het die de vibraties brengen, het levende Zelf, door onze acties, onze gedachten, door meditatie, door het begrip, door de verering van en de aantrekkingskracht tot God, of tot het pure bewustzijn. Dat alles verhoogt de vibratie, zodat het krachtig wordt. Zelfs mensen die niets van deze dingen afweten, als ze hier komen, dan merken ze: 'Ik voel me goed hier. Ik vind het fijn om hier te zijn.' Waar reageren ze op? Ze reageren op de vibraties van de plek. Ze kennen de filosofie waarschijnlijk niet, dat is ook niet belangrijk. Het is de werking van de filosofie, het is de kracht van de begeleiding, wanneer deze geaccepteerd is. Er zit geen kracht in de begeleiding, als ze niet geaccepteerd is. Als ze geaccepteerd is, ontwaakt ze en begint te bewegen en dan begint alles... De bomen pikken het op, de aarde pikt het op, alles pikt het op. Dat is waarom je op sommige plaatsen de vibraties kunt voelen ook als die persoon er niet meer is. Ik ben op zulke plaatsen geweest, in India. Zelfs in Jamaica, in Bob Marley's huis, voelde ik in feite die vibratie. Ik ging zijn kamer in, waar zijn slippers bij zijn bed staan, Ik verwachtte het niet, maar het gevoel van liefde was zo krachtig. Het was zo geweldig! In India, in Gandhi's huis en andere plekken waar ik ben geweest voel je: 'Whoa'. Niet bij veel, maar toch wel een aantal. Je voelt die vibratie, het leeft in de muren, zelfs de stenen bevatten de vibratie. Als je er binnengaat, voel je:'Er was blijdschap in dit huis!' En het leeft, zelfs al hebben de mensen hun lichamen verlaten, de blijdschap zit in het huis. Het is ongelooflijk! Er kan ook duisternis in een huis leven. Dat zijn de sterke energieën van gehechtheid, verlangen, angst, liefde. Dit zijn invloedrijke krachten in het menselijk koninkrijk en zij hebben zelfs invloed op de aarde, ze laten die vibratie achter. Soms gaan mensen naar het bos, ze houden ervan in de natuur te zijn, dat is omdat die niet vervuild is door menselijke duisternis. Dan voelen ze de afwezigheid daarvan. Er is meer boom-bewustzijn, meer land- en aarde-bewustzijn. Maar als je op een plek komt waar het bewustzijn zich in de menselijke vorm heeft gemanifesteerd, dan is het veel rijker, meer divers in zijn expressies, als het is doordrongen van en bezield met het bewustzijn, dan is het zo krachtig! Daarom zeg ik wel: Het was 2100 jaar geleden dat Jezus fysiek hier op aarde was, en door die ene mens, die de belichaming van het Godsbewustzijn was, zelfs nadat hij zijn lichaam heeft verlaten, 2100 jaar later, zijn er nog steeds nieuwe volgelingen van Christus, of volgelingen van de Boeddha, of volgelingen van Krishna, die 5000 jaar geleden leefde, of van Rama, die vele duizenden jaar geleden leefde. Waarom? Omdat die vibratie er nog is, ze voelen die. Dat is iets heel krachtigs! Ik zeg altijd: Eén mens vergat zichzelf, en sindsdien kan de hele wereld ze niet meer vergeten. Dat is iets heel krachtigs! Jezelf vergeten betekent het ego uit te schakelen, er gewoon niet naar te luisteren. Zij overstegen dat. En hun invloed, hun aanwezigheid en hun woorden beïnvloedden de levens van miljoenen mensen. Er zijn dus voorbeelden. En elk van deze mensen had precies dezelfde bloedgroep als wij, zij keken naar dezelfde maan, dezelfde sterren, dezelfde zon, net als wij. Zij hadden eetlust, ze werden moe, ze sliepen soms niet, ze hadden vriendschappen, er waren mensen die hen haatten. En toch straalden ze in de spirit van de Waarheid, de spirit van God. Voor mij is dat de vervulling van een mensenleven: te ontwaken tot de Waarheid van wat je werkelijk bent. En dat, dat is wat God is. Dat je in het koninkrijk Gods bent, in je hart. Dat is Wat Is. Een mens die slechts oppervlakkig de geschriften volgt, dat is niet genoeg. Zijn leven zal veranderen, en dat zal de levens van anderen beïnvloeden, op een milde wijze. Maar degene die zijn ego opgeeft en zich volledig in de oceaan van God stort, diegene zal opstijgen en wordt een gids in de wereld, zelfs al zegt hij geen woord. Sommigen spreken niet, maar hun aanwezigheid is zo krachtig, omdat het zo verbonden is met hun wezen, deze aanwezigheid van God, dat mensen in hun aanwezigheid vanzelf transformeren. Dus voor mij, is dat wat het betekent om zonder ego te zijn, Het is het meest krachtige in de wereld! Als ik twee mensen zou ontmoeten, één die zes maanden op Venus heeft geleefd, en één die zes maanden in een kartonnen doos heeft geleefd in meditatie en God en die ontwaakt is, dan zou ik altijd bij diegene willen zijn. Ik hoef niet met een astronaut over het leven te praten, want die kan net zo goed vol ego zitten. Maar degene die het ego in zichzelf overstegen heeft, daar zou ik blij mee zijn. Ik zou liever daarbij gaan zitten, gewoon om ermee samen te zijn, om in dat veld van mensen te zijn, mensen die van God houden, of op zoek zijn naar de Waarheid, dat is heilig gezelschap. In het gezelschap van zoekers naar de Waarheid te zijn, wordt als voorspoedig geduid. Daarom heb ik het gevoel dat we op de juiste plek zijn, dat steeds meer mensen het ware geluk vinden. Niet een trip, niet: 'We gaan de wereld veroveren!' Nee. Gewoon te vinden, één voor één, dat is genoeg. Dat licht betekent iets in de wereld. Want ik denk niet dat de wereld meer boeken over spiritualiteit nodig heeft. Zij hebben mensen nodig die de Waarheid belichamen, in plaats van boeken die over de Waarheid schrijven. Zij willen het levende boek zien en niet slechts van papier. Zij willen een boek zien van een mens zoals zijzelf, wiens leven uitdaagt of confronteert of iets in henzelf onthult. Door iemand van dat kaliber te ontmoeten, kan hun wezen niet ontkennen dat het God heeft ontmoet. We kennen veel verhalen van mensen die zichzelf atheïst noemden, maar die iemand ontmoetten die zo'n impact op ze had, dat ze inzagen: 'Whoa, ik weet niet wat dit is, maar het brengt al deze veranderingen teweeg in mijn hart'. Want ze kunnen geen ware atheïst zijn, dat is gewoon een eigenaardigheid. Het toont enkel de diepte van onwetendheid, dat je niet erkent dat er een Hogere macht is, die alles beheerst, en de orde in het universum bepaalt en voor alles zorgt. Het is niet de mens die dit doet, die de bomen doet groeien die de regen stuurt en het weer verandert en voor alle planeten zorgt, niet slechts van één zonnestelsel, maar van alle zonnestelsels! Zelfs erover praten doet je zwak voelen. De pracht en de macht van het Allerhoogste Wezen is niet te bevatten. Het is niet een losstaande entiteit die deze dingen doet, het zit in de dingen zelf. Het is als een... God kan niet slechts een vorm zijn, of God belichaamt alle vormen en meer dan dat. De vormen veranderen continu, want Hij geeft hen een hoeveelheid tijd en groei, en alles wat groeit, moet transformeren en veranderen. Maar de God-Zelf is onveranderlijk en manifesteert toch verandering, en draagt zorg voor alle verschillende combinaties van zijn expressie. Soms probeer ik het af te schilderen als een soort veld van energie, maar niet alleen energie, het is een intelligentie en een spirit, die... Dit is de zichtbare expressie ervan, en komt eruit voort, het geeft veel aanwijzingen, als je tenminste kijkt. Als we naar iemand's haar kijken, dat voortdurend tevoorschijn komt, maar vanwaar? Als je in een hoofd kijkt, zit er daar geen haar in, dat eruit komt. Er zit daar niets, het groeit gewoon. Dat laat je zien: 'Uit de leegte creëer ik al deze dingen, en onderhoud ze en voer ze terug naar de leegte'. Het is te schitterend om erover te praten! Sommigen worden overweldigd alleen al door de grootsheid van die kracht. Die kracht is de bron van je eigen zelfbewustzijn. Dit te weten, zelfs als je het niet begrijpt, dat zou je leven in vuur en vlam moeten zetten. Je zou ermee moeten gaan zitten. De dankbaarheid kent geen einde, te weten dat jouw leven uit God afkomstig is. Voor iemand die dat niet echt begrijpt... Ook dat wordt bestemd door de kracht, dat er mensen zijn die dat niet meteen voelen, en uiteindelijk moeten ook zij ontwaken tot dat in zichzelf. Een voorspoedig leven, voor mij, is een leven dat zich afkeert van het ego, dat blindheid in ons wezen creëert en maakt dat we ons alleen maar druk maken over aardse dingen, in tegenstelling tot iemand die zich bewust is en in dat bewustzijn leeft, en dan als dat bewustzijn leeft. Als je als bewustzijn gaat leven, ben je al in dat koninkrijk, dan ben je al in die ruimte. Het is zelfs, zou ik zeggen, grootser dan de hemel, als ik zoiets kan zeggen. Toen dat gevoel kwam, dacht ik eerst: Is dit godslastering? Ik had het gevoel: Als de hemel van afbeeldingen en objecten is gemaakt, dan bevinden ook zij zich in een soort van tijd. Misschien zou één dag van God duizend menselijke jaren kunnen zijn. Wie weet? Maar wat het ook is, er moet verandering zijn. Als er wezens van verschillende niveaus zijn, dan is er nog steeds dat proces van evolueren en groeien. Maar in het zuivere bewustzijn, is het niet bezorgd over groei. Het is zo perfect, maar het is zo onaantrekkelijk voor de mind, want de mind is altijd bezorgd over dingen en objecten, en hebben en verliezen en krijgen en veranderen en groeien en worden en verliezen, dat allemaal. Terwijl in het bewustzijn al die concepten overschreden worden. Dit is wat ik probeer te zeggen, als ik tegen iedereen zeg: Laat dit los. Laat dit los. Laat zelfs de bezorgdheid voor je identiteit los. Laat dit allemaal los.Tegen wie zeg ik dat? Tegen de intelligentie die dit niet genoeg hoort. Als ze dit bevel hoort dat uit het hart komt, is ze in staat om alles te laten vallen en in het Een-zijn te zijn, in de ervaring van haar eigen Een-zijn. Dan zie je mensen in de hal in satsang, in meditaties als deze, en met een dergelijke begeleiding is die onrust er niet. Het is alsof je je op een transcendentaal niveau bevindt. Egoïsme en al dit soort dingen verdwijnen vanzelf en het is alsof je in een lichtere dimensie van Zijn zweeft. Het is eigenlijk zo tastbaar, dat we het voelen en we hebben het vermogen om het te ervaren. In het begin keert bij velen de mind terug. Soms komen hier mensen, die niet gewend zijn aan een dergelijke omgeving en dan zie je hoezeer de mind ze lastig valt. Het lijkt alsof de plek of de mensen ze dwars zitten, maar het is hun eigen mind die ze dwars zit. Het voelt ongemakkelijk, omdat het voelt als een uitdaging. 'Waarom zijn de mensen hier zo blij? Ik vertrouw ze niet. Ze doen alsof.' Dan draaien ze door. Cynisme, oordelen, ongemak, al die dingen komen naar boven. Maar het zijn slechts de geboorteweeën om een hogere staat te bereiken, als ze doorzetten, maar vaak doen ze dat niet, ze gaan weg. Maar iets zit al in ze en dat zaad begint te groeien, want God bracht ze hier. Zelfs als ze denken: 'Ik wilde hier niet komen, maar mijn vrouw...', dan is het desondanks de kracht die hen hier deed komen, om de onrust in zichzelf te ervaren, maar ze zien niet dat het uit henzelf komt. Zij denken dat het van buitenaf komt. Maar het komt voort uit de reactie op de energie die ze ervaren waar ze nog niet op afgestemd zijn, omdat ze nog in het domein van de egoïstische identiteit zijn. Dus dat is aan het schudden. Dus, dat was een heel goede vraag die je me vanmorgen stelde, over wat het betekent om egoloos te zijn. Het betekent leven, een waar leven. Of we nu aan Jezus denken, of de Profeet Mohammed, of Krishna, of de Boeddha, het is onmiddellijk... Zelfs mensen die hier niets van afweten, weten dat zij een hoger bewustzijns-niveau vertegenwoordigen, een niveau waar liefde en vrede heerst. Wanneer we 'ik' zeggen, dan is de implicatie, de echte betekenis van 'ik' bewustzijn. Maar zelden wanneer we 'ik' zeggen, bedoelen we bewustzijn. We bedoelen individualiteit, de persoon, het betekent: 'Ik ben een man', 'Ik ben een vrouw', het is zo bekrompen, zo'n beperking. Maar 'ik', zelfs degene die ontwaakt is zal 'ik' zeggen, wetende dat het verwijst naar een gevoel van individualiteit. Maar achter dat 'ik', zijn zij in die ruimte van een dieper weten, een spiritueel weten, dat het bewustzijn is dat spreekt, en niet de persoon. Dat is een totaal andere vibratie. Als je met iemand samen bent, en als jij, wanneer ze spreken, de ruimte ervaart, dan is die 'ik' de 'ik' die voortkomt uit bewustzijn, dat is bewustzijn. Als je met iemand praat en je moet opletten wat je zegt, dan is die 'ik' geladen met persoonlijkheid. Dan zie je de persoon... De aarde vol persoonlijkheden is een zeer benauwde plek. Verstikkend! Al waren er maar drie miljoen mensen op de aarde, nu ja, dat is wel erg weinig, maar als je die ontmoet, dan nog zou je het benauwd krijgen. Maar één mens die ontwaakt is tot het Zelf, in een menigte van duizenden, schijnt en verlicht, verhoogt het bewustzijnsniveau van de mensen die het herkennen. Omdat iets in ons kan herkennen dat je in een hogere Aanwezigheid verkeert, dat is wat er gebeurt. Zelfs zonder dat er iets gezegd is, gedragen mensen zich anders bij iemand die ontwaakt is. Ze kunnen het niet helpen. Zonder zich bewust te zijn dat: 'Oh, die persoon is...', gedragen ze zich anders. In het begin doen ze misschien net alsof: 'Dit is iets alledaags’, maar geleidelijk aan dringt de aanwezigheid door en beweegt steeds dieper in hen, en het verandert ze. Ze veranderen, ze gaan zich vriendelijker, meer open voelen, ze willen dingen voor je doen, zonder iets van spiritualiteit te weten. Het is de wereld opgedragen, een van de Hadiths van de Profeet zegt: Toen God de wereld schiep, droeg God de hele wereld op: 'Dien hen die mij dienen'. Ofwel, degenen die zoeken naar de Waarheid, dien hen. 'En maak moe en vermoeid degenen die u dienen.' Begrijp je dat? Dat is iets krachtigs. 'Dien hen die mij dienen.' Dien hen, zorg voor hen, die God en de Waarheid eren. 'Maak moe diegenen die u dienen', zij die de wereld dienen, maak ze moe. Is dat een vloek? Nee, het is een zegen! Want als je moe wordt van je eigen rotzooi, dan is er misschien eindelijk ruimte om te zeggen: 'Ik moet iets anders proberen'. Het zegt: 'Maak moe degenen die u dienen', omdat hun dienst vergeefs is, het dient slechts materie en niet de spirit. Daarom is het prachtig. Het is in het hart geschreven, in het DNA van elk levend wezen, niet alleen menselijke wezens, dat in de aanwezigheid van iemand die de Waarheid vereert, iets in hen zal ze eren, het zal op ze reageren. In het begin wil het misschien zelfs van ze af, maar het kan niet ontkennen dat hun aanwezigheid impact op het bestaan heeft. Dat is de kracht van de Heilige Geest en de geest van de Waarheid in eenieder. Ik zeg: Deze plaats moet daarin schijnen. Het moet, zolang ik hier ben. Het moet zo zijn dat onze focus ligt op het wegsnijden van het ego. En niet alleen op het wegsnijden, maar op het leven in de Waarheid. Want als je leven alleen het wegsnijden van de ego is, proef je misschien niet de volle vreugde, je bent te druk met het snijden. Maar ik zeg: Ik laat je intussen ook de Waarheid zien. En terwijl je de ego wegsnijdt, vind je de Waarheid, je legt je mes neer en verheugt je in de Waarheid en je laat de Waarheid het ego wegsnijden. Is het niet mooi? Laat de Waarheid het ego wegsnijden. Waarom zouden je handen dat doen? [Vriend] Dat is wat De Uitnodiging doet. [Mooji] Dat is wat De Uitnodiging doet! De Uitnodiging doet al het vuile werk, haalt het vuil en prut eruit en brengt je in de schoot van God. [gelach] Hierom is mijn hart zo gelukkig, want soms als je de mensen ziet... Als iemand zegt: 'Ik heb zo'n dorst. Mag ik een glas water?' Dan geef je ze een glas water. Als iemand valt, zeg je 'Kom, sta op'. Zelfs als je rugpijn hebt, help je ze overeind, 'Gaat het? Beter? Ga even zitten.' Jij helpt ze. Toch? Iemand heeft honger, 'Broeder, alsjeblieft...'. Je geeft ze iets te eten. Je doet wat je kunt om te helpen Als ze ziek zijn, wat doe je dan? Er moet iets in jou zijn om hen te helpen. Of het nu gaat om gebed, of dat je leert mensen te zegenen. Zelfs als het niet werkt, je blijft het toch doen. 'Mijn intentie is om hun leven te zegenen, om te geven...' 'Niet dat hun leven zoals het mijne wordt.' Zegen hun leven gewoon met wat het nodig heeft om obstakels te verwijderen, om te verwijderen wat een smet werpt op of de spontaniteit van hun leven ontsiert. Om dat te verbannen met de kracht van God. Jij zegent ze! En daarmee ook mensen die op zoek zijn naar de Waarheid, ze kunnen 't niet vinden, 'Het is zo moeilijk'. Ik zeg: Lees De Uitnodiging. Luister ernaar. Luister er gewoon naar. Luister er gewoon naar. En dat is de grote hulp die ze kunnen krijgen. 'Oh mijn God, ik bereidde me voor op allerlei moeilijke oefeningen om dit alles te overwinnen, en u maakt het zo makkelijk '. Sommige dingen worden zo gemakkelijk. 'Ik hoefde niet door mijn mind te gaan. Ik hoefde niet naar die donkere plaats van mezelf neer te dalen. Ik kwam tot die lichte plaats van mezelf.' Is dat niet iets geweldigs? Waarom moet iedereen lijden, met bloed, zweet en tranen? En ze kunnen het niet, omdat de mensen zwakker worden. Ze willen dat alles door machines gedaan wordt. Zelfs het werk aan onszelf... Ja, als het de opbouw van de ego betreft, dan doe je het wel Dan til je zware gewichten om het ego op te krikken. Maar om te veranderen, om je hart te transformeren van een lijdende plek naar de verblijfplaats van vrede. 'Daar kan ik me niet mee bezig houden!' Want dat is niet zichtbaar. Misschien is dit waarom genade De Uitnodiging nu bracht, om te zeggen: 'Maar jij moet ook naar binnenkomen. 'Je denkt dat je gelukkig bent, maar dat is niet het ware geluk.' Om ook hen zo ver te krijgen. Dat moet de reden zijn... Voor mij is De Uitnodiging zo makkelijk. net als iemand die je bij de hand neemt en met je door de deur gaat. ‘Kom.’ 'Ik wil Jezus ontmoeten.' 'Kom maar mee, ik laat het je zien' 'Wacht even, laten we naar de overkant lopen.’ 'Ik was op weg naar Jeruzalem en Golgotha.' 'Nee, nee. Hij is hier. Kom. We gaan samen door de deur.' Toch? [gelach] [Vrienden] Dank u, Mooji. [muziek] Auteursrechten © 2018 Mooji Media Ltd. Alle rechten voorbehouden. Niets van deze opname mag worden gereproduceerd zonder uitdrukkelijke toestemming van Mooji Media Ltd.