WEBVTT

00:00:00.601 --> 00:00:02.610
ผมเป็นศิลปิน และผมก็ตัดหนังสือ

00:00:02.610 --> 00:00:04.316
นี่คือผลงานจากหนังสือเล่มแรกๆ ของผม

00:00:04.316 --> 00:00:06.340
ชื่อว่า "ทางสลับซับซ้อนสู่ความรู้"

00:00:06.340 --> 00:00:10.132
ผมอยากสร้างกองหนังสือเพื่อ
ให้คนเข้ามาดูในหอศิลป์

00:00:10.132 --> 00:00:12.952
แล้วคิดว่าได้เห็นกอง
หนังสือธรรมดาๆ

00:00:12.952 --> 00:00:16.441
แต่เมื่อพวกเขาเข้ามาดูใกล้ๆ
ก็จะเป็นหลุมที่ขุดหยาบๆ

00:00:16.441 --> 00:00:18.417
ภายในแล้วสงสัยว่า เกิดอะไรขึ้น
และทำไมกัน

00:00:18.417 --> 00:00:20.453
และคิดถึงส่วนประกอบของหนังสือ

00:00:20.453 --> 00:00:22.543
ผมเลยมุ่งสนใจที่พื้นผิว

00:00:22.543 --> 00:00:26.663
แต่ผมสนตัวหนังสือและรูปภาพ
ในหนังสือมากกว่า

NOTE Paragraph

00:00:27.623 --> 00:00:31.524
งานส่วนใหญ่ของผม มักจะเคลือบ
ขอบของหนังสือด้วยน้ำมันเงาหนาๆ

00:00:31.524 --> 00:00:34.334
เพื่อให้เหมือนผิวหนังด้านนอก
ของหนังสือ

00:00:34.334 --> 00:00:38.202
จนกลายเป็นของแข็งๆ
แต่ภายในแต่ละหน้ายังเหมือนเดิม

00:00:38.202 --> 00:00:40.352
จากนั้นผมก็แกะจากผิวของหนังสือ

00:00:40.352 --> 00:00:42.883
และไม่ได้เคลื่อนย้ายหรือเพิ่มเติมอะไร

00:00:42.883 --> 00:00:45.762
ผมก็แค่แกะไปเรื่อยๆ
ในสิ่งที่ผมคิดว่าน่าสนใจ

00:00:45.762 --> 00:00:48.223
ดังนั้นทุกสิ่งที่คุณเห็น
ในผลงานที่เสร็จสิ้นนั้น

00:00:48.223 --> 00:00:50.996
อยู่ในที่เดิมของมัน
ตั้งแต่เริ่มแรก

NOTE Paragraph

00:00:52.666 --> 00:00:55.014
ผมคิดว่างานผมค่อนข้าง
ผสมผสาน

00:00:55.014 --> 00:00:57.345
เพราะผมทำงานบนงาน
ของคนอื่น

00:00:57.345 --> 00:01:00.973
ในแบบเดียวกับ ดีเจที่
ทำงานกับดนตรีของคนอื่น

00:01:00.973 --> 00:01:04.918
นี่คือหนังสือภาพวาดของ
ราฟาเอล ศิลปินยุคเรอเนสซอง

00:01:04.918 --> 00:01:09.353
ผมเอางานของเขามา
ผสมผสนาน แกะสลัก

00:01:09.353 --> 00:01:13.045
ผมทำให้มันดูใหม่ ดูร่วมสมัยกว่าเดิม

00:01:13.915 --> 00:01:17.781
ผมค่อนข้างคิดนอกกรอบจาก
หนังสือแบบเดิมๆ

00:01:17.781 --> 00:01:19.917
ผลักดันจากเส้นของรูปแบบตัวมัน

00:01:19.917 --> 00:01:23.900
พยายามจากโครงสร้าง
ตัวหนังสือเอง

00:01:23.900 --> 00:01:26.423
เพื่อให้หนังสือกลายเป็น
ประติมากรรมโดยสมบูรณ์

NOTE Paragraph

00:01:29.303 --> 00:01:33.068
ผมใช้คีบ เชื่อก และอื่นๆ

00:01:33.068 --> 00:01:36.040
เพื่อยึดให้ได้รูป ก่อนจะ
เคลือบด้วยน้ำมันเงา

00:01:36.040 --> 00:01:38.600
จะได้ทำให้เป็นรูปทรงก่อนจะเริ่ม

00:01:38.600 --> 00:01:43.242
แล้วทำให้รูปร่างแบบนี้
กลายเป็นแบบนี้

00:01:43.242 --> 00:01:46.130
หมดนี่ทำจากพจนานุกรม
เล่มเดียว

00:01:46.130 --> 00:01:52.368
หรืออะไรแบบนี้ ให้กลายเป็น
แบบนี้

00:01:54.768 --> 00:01:56.244
แบบอย่างนี้

00:01:56.244 --> 00:02:00.255
ซึ่งใครจะไปรู้ว่ามันจะเป็นอะไร
และมันมาอยู่ในสตูดิโอผมได้ไง

00:02:00.255 --> 00:02:04.274
ให้ออกมาเป็นแบบนี้

NOTE Paragraph

00:02:04.997 --> 00:02:08.685
ผมคิดว่าหนึ่งในเหตุผลที่แบ่งปัน
โดยการทำงานหนังสือ

00:02:08.685 --> 00:02:10.228
คือคนไม่ต้องการฉีกมัน

00:02:10.228 --> 00:02:12.359
ไม่มีใครอยากทิ้งมันจริงๆ

00:02:12.359 --> 00:02:14.552
เหมือนกับที่เราคิดว่าหนังสือ
มีชีวิตจริงๆ

00:02:14.552 --> 00:02:16.223
เราคิดว่ามันมีร่างกาย

00:02:16.223 --> 00:02:19.313
พวกมันสร้างขึ้นมาคล้ายกับ
รูปร่างของเรา

00:02:19.313 --> 00:02:21.741
แต่มันสามารถเติบโตต่อได้

00:02:21.741 --> 00:02:23.731
และกลายเป็นสิ่งใหม่ๆ

00:02:23.731 --> 00:02:26.458
ดังนั้นหนังสือมีชีวิตจริงๆ

00:02:26.458 --> 00:02:28.988
ผมเลยคิดว่าหนังสือเหมือนรูปร่าง

00:02:28.988 --> 00:02:31.692
และคิดว่ามันเป็นเทคโนโลยี

00:02:31.692 --> 00:02:34.081
เป็นอุปกรณ์

00:02:36.111 --> 00:02:40.435
และก็คิดว่ามันเป็นเครื่องจักรด้วย

00:02:40.435 --> 00:02:42.809
แล้วผมก็คิดว่าหนังสือเหมือนทิวทัศน์

00:02:42.809 --> 00:02:47.081
นี่คือสารานุกรมเซ็ตสมบูรณ์ที่
เชื่อมและถมเข้าด้วยกัน

00:02:47.081 --> 00:02:49.334
จากที่ผมแกะไปเรื่อยๆ

00:02:49.334 --> 00:02:51.275
ผมก็ตัดสินใจเลือก

00:02:51.275 --> 00:02:53.863
ความจริงผมสามารถเลือก
ทำอะไรกับสารานุกรมก็ได้

00:02:53.863 --> 00:02:56.530
แต่ผมเจาะจงเลือกภาพทิวทัศน์

00:02:58.030 --> 00:03:00.966
และด้วยตัวอุปกรณ์แล้ว
ผมเลือกใช้กระดาษทราย

00:03:00.966 --> 00:03:04.658
แล้วก็โรยทรายตามขอบ
ไม่ใช่แค่ให้ภาพสื่อทิวทัศน์

00:03:04.658 --> 00:03:07.366
แต่ส่วนประกอบก็ช่วย
เสริมเข้าไปด้วย

NOTE Paragraph

00:03:09.456 --> 00:03:12.889
สิ่งหนึ่งที่ผมทำในขณะที่ผม
แกะสลักหนังสือ

00:03:12.889 --> 00:03:16.570
คือคิดภาพ แต่ก็คิดถึง
ตัวหนังสือด้วย

00:03:16.570 --> 00:03:18.775
ผมคิดในแบบคล้ายๆ กัน

00:03:18.775 --> 00:03:21.647
เพราะ สิ่งที่น่าสนใจคือ
ขณะที่เราอ่านตัวหนังสือ

00:03:21.647 --> 00:03:23.146
บนหนังสือ

00:03:23.146 --> 00:03:24.615
มันสร้างภาพต่างๆ ในหัว

00:03:24.615 --> 00:03:26.638
เหมือนกับเราเติมส่วนนั้นเข้าไป

00:03:26.638 --> 00:03:30.039
เราก็เหมือนกับสร้างภาพต่างๆ
ในขณะอ่านตัวหนังสือ

00:03:30.039 --> 00:03:32.916
และเมื่อเรามองภาพ 
เราก็ใช้ภาษา

00:03:32.916 --> 00:03:35.632
เพื่อเข้าใจในสิ่งที่
พวกเรามองอยู่ด้วย

00:03:35.632 --> 00:03:37.861
ดังนั้นก็เหมือนกับ
หยิน หยาง

00:03:37.861 --> 00:03:39.138
เกิดสลับไปมา

00:03:39.138 --> 00:03:44.677
ผมเลยสร้างสิ่งที่คนเห็น
เติมเต็มได้ด้วยตัวเอง

NOTE Paragraph

00:03:45.477 --> 00:03:48.960
ผมคิดว่างานผมเกือบจะ
เหมือนกับโบราณคดี

00:03:48.960 --> 00:03:51.979
ที่ผมขุด พยายาม
เปิดเผยมัน

00:03:51.979 --> 00:03:54.068
และค้นให้มากที่สุดเท่าที่ผมทำได้

00:03:54.068 --> 00:03:56.709
และเปิดเผยมันในผลงานผม

00:03:58.219 --> 00:03:59.896
แต่ในขณะเดียวกัน

00:03:59.896 --> 00:04:01.870
ผมคิดถึงการลบ

00:04:01.870 --> 00:04:06.351
อะไรที่เกิดขึ้นที่ข้อมูลที่


00:04:06.351 --> 00:04:09.393
ยากเกินเข้าใจ

00:04:09.393 --> 00:04:13.711
และไอเดียที่ไม่ใช่แค่สิ่ง
คลาดเคลื่อนจากข้อมูลคอม

00:04:13.711 --> 00:04:16.033
แต่เป็นข้อมูลของตัวมัน

00:04:16.033 --> 00:04:18.262
ปัจจุบันเราไม่มีหลักฐานสนับสนุน

00:04:18.262 --> 00:04:23.843
จึงต้องอัพเดท เพื่อไม่ให้สูญหาย

00:04:23.843 --> 00:04:26.623
ผมมีพจนานุกรมมากมาย
ในสตูดิโอ

00:04:26.623 --> 00:04:29.140
และผมก็ใช้คอมทุกวัน

00:04:29.140 --> 00:04:31.933
ถ้าผมอยากหาคำไหน
ผมจะหาในคอม

00:04:31.933 --> 00:04:35.259
เพราะผมสามารถทำได้เลย
ดูได้ทันที

00:04:35.259 --> 00:04:37.209
นี่เป็นสิ่งที่ผมว่าหนังสือ

00:04:37.209 --> 00:04:40.204
ไม่ตอบรับกับ ข้อมูลโดยตรง

00:04:40.204 --> 00:04:42.278
เป็นสาเหตุให้เรามักดูอ้างอิงในหนังสือ

00:04:42.278 --> 00:04:46.153
ที่กลายเป็นสิ่งแรกที่จะสูญหาย

NOTE Paragraph

00:04:49.743 --> 00:04:52.510
ผมไม่คิดว่าหนังสือจะตายจริงๆ

00:04:52.510 --> 00:04:56.806
คนส่วนใหญ่คิดว่าเรามีดิจิตอล
เทคโนโลยี

00:04:56.806 --> 00:04:58.178
แล้วหนังสือก็จะค่อยๆ ตาย

00:04:58.178 --> 00:05:01.381
และพวกเราได้เห็นสิ่งต่างๆ ปรับ
สิ่งต่างๆ พัฒนาขึ้น

00:05:01.381 --> 00:05:03.505
ผมคิดว่าหนังสือจะพัฒนา

00:05:03.505 --> 00:05:06.767
และเหมือนกับที่คนพูดกันว่า
ภาพวาดอาจตาย

00:05:06.767 --> 00:05:11.167
เมื่อรูปถ่าย และเครื่องปริ๊นท์
กลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

00:05:11.167 --> 00:05:13.154
แต่สิ่งที่ทำให้ภาพวาด

00:05:13.154 --> 00:05:15.706
เป็นคือให้เราหลุดจาก
งานประจำ

00:05:15.706 --> 00:05:22.021
มันเป็นสิ่งที่ไม่เหมือนกับการเล่า
แบบเดิมๆ ในชีวิต

00:05:22.022 --> 00:05:25.435
และภาพวาดก็กลายเป็น
การปล่อยและเล่าเรื่องในแบบของตนเอง

00:05:25.435 --> 00:05:27.512
และเมื่อเราได้เห็นยุคโมเดินเกิดขึ้น

00:05:27.512 --> 00:05:29.754
เราก็ได้เห็นภาพที่มีความ
แตกต่าง หลายแขนง

00:05:29.754 --> 00:05:32.238
และผมก็คิดว่ามันเกิดขึ้น
กับหนังสือในปัจจุบัน

00:05:32.238 --> 00:05:34.933
ทุกวันนี้ เทคโนโลยีส่วนใหญ่
ข้อมูลโดยส่วนมาก

00:05:34.933 --> 00:05:39.127
จำนวนมากของวัฒนธรรมและ
เรื่องส่วนตัว ถูกบันทึกในแบบดิจิตอล

00:05:39.127 --> 00:05:42.079
ผมคิดว่า มันทำให้หนังสือ
สามารถเปลี่ยนเป็นอะไรใหม่ๆ

00:05:42.079 --> 00:05:44.869
ดังนั้น ผมจึงคิดว่ามันน่าตื่นเต้น
สำหรับศิลปินอย่างผม

00:05:44.869 --> 00:05:48.439
และน่าตื่นเต้นที่จะได้เห็นว่าจะ
เกิดอะไรขึ้นบ้างกับหนังสือในอนาคต

NOTE Paragraph

00:05:48.439 --> 00:05:49.768
ขอบคุณครับ

NOTE Paragraph

00:05:49.768 --> 00:05:53.576
(เสียงปรบมือ)