1
00:00:00,644 --> 00:00:03,227
خب، گاهی من هم عصبانی میشوم،

2
00:00:03,857 --> 00:00:07,375
و سالها طول کشید
تا بتوانم این کلمات را بگویم.

3
00:00:08,125 --> 00:00:09,726
سر کارم،

4
00:00:09,750 --> 00:00:12,777
گاهی از زور عصبانیت بدنم گُر میگیرد.

5
00:00:14,125 --> 00:00:17,658
اما فارغ از اینکه چقدر
حق داشتهام عصبانی بشوم،

6
00:00:18,023 --> 00:00:19,810
در تمام زندگیام،

7
00:00:19,834 --> 00:00:24,771
همیشه به سمتی هدایت شدهام
که بفهمم خشم من یک مبالغه است،

8
00:00:24,795 --> 00:00:26,699
یک نمایش نادرست است،

9
00:00:26,723 --> 00:00:29,390
که باعث میشود بیادب
و ناخوشایند به نظر برسم.

10
00:00:30,406 --> 00:00:35,893
اصولاً به عنوان یک دختر، یاد گرفتم
که خشم برای یک دختر احساسی است

11
00:00:35,917 --> 00:00:38,625
که بهتر است کاملاً خاموش بماند.

12
00:00:39,957 --> 00:00:41,837
یک دقیقه به مادرم فکر کنید.

13
00:00:41,861 --> 00:00:44,664
وقتی ۱۵ ساله بودم، روزی
از مدرسه به خانه آمدم،

14
00:00:44,688 --> 00:00:48,106
و او در ایوان بلندی بیرون
از آشپزخانهمان ایستاده بود،

15
00:00:48,130 --> 00:00:49,857
و دسته عظیمی بشقاب در دست داشت.

16
00:00:50,813 --> 00:00:56,268
تصور کنید چقدر تعجب کردم وقتی دیدم
شروع کرد آنها را مثل فریزبی پرت کردن ...

17
00:00:56,292 --> 00:00:57,598
(خنده)

18
00:00:57,622 --> 00:00:59,789
در هوای داغ و مرطوب.

19
00:01:00,511 --> 00:01:04,226
وقتی تمام بشقابها به هزاران تکه خرد شده

20
00:01:04,250 --> 00:01:05,476
روی تپه پایینی بدل شد،

21
00:01:05,500 --> 00:01:09,723
برگشت داخل و خیلی خوشحال
به من گفت، «روزت چطور بود؟»

22
00:01:09,747 --> 00:01:13,650
(خنده)

23
00:01:13,674 --> 00:01:18,750
حالا میتوانید ببینید که یک بچه
چطور به واقعهای چنین نگاه میکند

24
00:01:19,214 --> 00:01:24,417
و فکر میکند که خشم ساکت، منزوی،
مخرب و حتی ترسناک است.

25
00:01:25,333 --> 00:01:31,143
البته علیالخصوص وقتی فرد عصبانی
یک دختر یا یک زن باشد.

26
00:01:31,167 --> 00:01:32,667
سوال این است که چرا.

27
00:01:33,375 --> 00:01:36,583
خشم یک احساس بشری است، نه خوب است نه بد.

28
00:01:37,375 --> 00:01:39,284
در واقع یک احساس نشاندهنده خطر است.

29
00:01:39,284 --> 00:01:42,833
که از تحقیر، تهدید، توهین
و آسیب اخطار میدهد.

30
00:01:43,625 --> 00:01:46,674
و باز هم، در فرهنگی از پس فرهنگ دیگر،

31
00:01:46,674 --> 00:01:50,792
خشم ویژگی اخلاقیِ پسران
یا مردان انگاشته میشود.

32
00:01:51,792 --> 00:01:53,650
حال، قطعا تفاوتهایی هست.

33
00:01:53,674 --> 00:01:55,934
خوب مثلا در ایالات متحده،

34
00:01:55,958 --> 00:01:59,976
به یک مرد سیاهپوست عصبانی
به چشم مجرم نگاه میشود،

35
00:02:00,000 --> 00:02:02,583
اما یک مرد سفیدپوست عصبانی
دارای عصمت مدنی است.

36
00:02:03,500 --> 00:02:07,333
اما فارغ از اینکه کجا باشیم،
این حس دچار تفکیک جنسیتی است.

37
00:02:07,917 --> 00:02:12,704
و ما به کودکان یاد میدهیم تا خشم را
در دختران و زنان خوار بشمارند،

38
00:02:12,728 --> 00:02:16,870
و بزرگ میشویم تا بزرگسالانی بشویم
که به خاطر آن تنبیه میکنند.

39
00:02:17,917 --> 00:02:19,545
خب چه میشود اگر این کار را نکنیم؟

40
00:02:20,708 --> 00:02:24,164
چه میشود اگر خشم را از زنانگی جدا نکنیم؟

41
00:02:24,188 --> 00:02:27,976
زیرا جدا کردن خشم از زنانگی
یعنی دختران و زنان را

42
00:02:28,000 --> 00:02:31,226
از حسی که ما را از همه بهتر
در برابر بیعدالتی حفظ میکند جدا کنیم.

43
00:02:31,583 --> 00:02:33,911
چه میشود اگر در عوض به پسران و دختران

44
00:02:33,911 --> 00:02:37,011
درباره توسعه کفایت اخلاقی آموزش دهیم؟

45
00:02:37,833 --> 00:02:41,582
واقعیت این است که ما
هنوز هم داریم کودکان را

46
00:02:41,606 --> 00:02:44,365
به شیوههایی بسیار دووجهی
و متضاد اجتماعی میکنیم.

47
00:02:44,500 --> 00:02:49,424
پسران هنجارهای مضحک
و سخت مردانگی را یاد میگیرند

48
00:02:49,448 --> 00:02:53,518
و بهشان گفته میشود تا احساساتی زنانه
مثل غم یا ترس را انکار کنند

49
00:02:53,542 --> 00:02:57,167
و خصم و خشم را به عنوان
نمادهای مردانگی واقعی در آغوش بکشند.

50
00:02:58,083 --> 00:03:02,518
از طرف دیگر، دختران
یاد میگیرند مؤدب باشند،

51
00:03:02,542 --> 00:03:05,542
و عصبانی شدن از ادب به دور است.

52
00:03:06,081 --> 00:03:11,248
به همان صورت که یاد گرفتیم پاهایمان را
روی هم بیندازیم و موهایمان را مرتب کنیم،

53
00:03:12,167 --> 00:03:15,310
یاد گرفتیم زبانمان را گاز بگیریم
و غرورمان را فروببریم.

54
00:03:16,208 --> 00:03:20,053
اتفاقی که خیلی وقتها میافتد
این است که برای همه ما،

55
00:03:20,077 --> 00:03:23,348
با درک ما از زنانگی، آبروریزی حتمی میشود.

56
00:03:24,674 --> 00:03:29,332
این دوشاخگی یک داستان
شخصی و سیاسی طولانی دارد.

57
00:03:30,205 --> 00:03:35,799
در عصبانیت، ما از شاهزادگانی لوس
و نوجوانانی هورمونی،

58
00:03:35,823 --> 00:03:40,140
به زنانی جیغجیغو و غرغرو
با نیاز به نگهداری بالا تبدیل میشویم.

59
00:03:40,600 --> 00:03:42,704
اما طعم داریم؛
طعم دلخواهتان را انتخاب کنید.

60
00:03:43,208 --> 00:03:46,247
آیا وقتی خشمگین هستید
یک لاتینتبار تند داغ میشوید؟

61
00:03:46,549 --> 00:03:52,215
یا یک دختر آسیایی غمگین؟
یا زن سیاهی عصبانی؟ یا یک سفید دیوانه؟

62
00:03:53,675 --> 00:03:55,101
میتوانید انتخاب کنید.

63
00:03:55,125 --> 00:03:59,800
اما در واقع، اثر این است
که وقتی میگوییم چه برایمان مهم است،

64
00:03:59,824 --> 00:04:02,101
که همان دلیل خشم ماست،

65
00:04:02,125 --> 00:04:06,000
مردم بیشتر ممکن است به خاطر
عصبانیتمان از دست ما عصبانی شوند.

66
00:04:06,708 --> 00:04:11,917
چه در خانه یا مدرسه باشیم
یا سر کار و یا در صحنه سیاست،

67
00:04:12,417 --> 00:04:16,416
خشم مؤید مردانگی و در تقابل با زنانگی است.

68
00:04:17,055 --> 00:04:19,802
پس مردان برای نشان دادن آن تشویق میشوند،

69
00:04:19,826 --> 00:04:22,410
و زنان برای همان کار تنبیه.

70
00:04:23,917 --> 00:04:26,523
این ما را با ضرری بزرگ مواجه میکند

71
00:04:26,547 --> 00:04:30,467
مخصوصاً وقتی باید از خودمان
و از منافعمان دفاع کنیم.

72
00:04:31,583 --> 00:04:35,710
اگر با تهدیدی از طرف یک
مزاحم خیابانی، کارفرمایی استثمارگر،

73
00:04:35,734 --> 00:04:38,133
یک همکلاسی تبعیضطلب،
و نژادپرست مواجه باشیم،

74
00:04:38,311 --> 00:04:42,255
مغزمان فریاد میکشد، «مرا مسخره کردهای؟»

75
00:04:42,922 --> 00:04:45,843
و دهانمان میگوید، «ببخشید، چی؟»

76
00:04:46,208 --> 00:04:48,893
(خنده)

77
00:04:48,917 --> 00:04:50,160
درست است؟

78
00:04:51,097 --> 00:04:54,231
و این تناقض به این دلیل است که عصبانیت

79
00:04:54,255 --> 00:04:57,684
با نگرانی و ترس
و خطر و تلافی در هم میتند.

80
00:04:57,708 --> 00:05:01,360
اگر از زنان بپرسید در واکنش به خشمشان
از چه بیش از همه میترسند،

81
00:05:01,384 --> 00:05:02,979
آنها نمیگویند خشونت.

82
00:05:03,003 --> 00:05:04,458
میگویند مسخره شدن.

83
00:05:05,233 --> 00:05:06,638
به معنای آن فکر کنید.

84
00:05:08,487 --> 00:05:12,725
اگر چندین هویت با حاشیه مشخص داشته باشید،
این تنها مسخره شدن نیست.

85
00:05:13,050 --> 00:05:17,081
اگر از خودتان دفاع کنید،
اگر گامی در این جهت بردارید،

86
00:05:17,423 --> 00:05:19,446
میتواند عواقب وخیمی در پی داشته باشد.

87
00:05:20,113 --> 00:05:25,018
حال، ما این الگوها را نه
به روشهای بزرگ، جسورانه و بیپرده،

88
00:05:25,042 --> 00:05:28,112
بلکه در پیش پا افتادگی
روزمره زندگی بازتولید میکنیم.

89
00:05:29,000 --> 00:05:32,101
وقتی دخترم پیشدبستانی بود، هر روز صبح

90
00:05:32,125 --> 00:05:35,559
قصری ظریف با روبان
و آجر اسباببازی میساخت

91
00:05:35,583 --> 00:05:38,631
و هر روز صبح هم پسربچهای
با خوشحالی آن را خراب میکرد.

92
00:05:39,708 --> 00:05:43,792
والدین او آنجا بودند اما هیچوقت
پیش از واقعه مداخله نمیکردند.

93
00:05:44,432 --> 00:05:47,583
بعد از آن هم با خوشحالی خوشمزگی میکردند:

94
00:05:48,208 --> 00:05:50,245
«پسربچه است دیگر.»

95
00:05:50,292 --> 00:05:53,493
«خیلی وسوسه برانگیز است،
دیگر نتوانست جلو خودش را بگیرد.»

96
00:05:54,292 --> 00:05:58,104
من کاری را کردم که بسیاری از
زنان و دختران یاد میگیرند انجام دهند.

97
00:05:58,128 --> 00:06:00,206
پیشگیرانه آرامش را حفظ کردم،

98
00:06:00,230 --> 00:06:02,761
و به دخترم هم یاد دادم همان کار را بکند.

99
00:06:03,460 --> 00:06:05,436
او از کلماتش استفاده کرد.

100
00:06:06,333 --> 00:06:08,583
آرام سعی کرد با بدنش جلوی او را بگیرد.

101
00:06:08,958 --> 00:06:12,999
جای درست کردن خانهاش را
در کلاس تغییر داد، بدون هیچ اثری.

102
00:06:13,777 --> 00:06:19,755
بنابراین من و والدین دیگر مشترکاً
بستری خاص حامی حقوق مردان ساختیم.

103
00:06:20,417 --> 00:06:23,547
پسر میتوانست با تفاخر بتازد
و محیط را کنترل کند،

104
00:06:23,747 --> 00:06:28,350
و دختر احساساتش را در خود نگهداشت
و بر اساس نیازهای پسر کار کرد.

105
00:06:29,080 --> 00:06:31,217
ما در حق هردوی آنها کوتاهی کردیم

106
00:06:31,217 --> 00:06:35,417
زیرا به خشم او قدرت و عزمی
که سزاوارش بود را ندادیم.

107
00:06:36,103 --> 00:06:39,444
حالا این نمونه کوچک شدهای
از مشکلی بسیار بزرگتر است.

108
00:06:39,881 --> 00:06:43,254
زیرا به صورت فرهنگی، در تمام جهان،

109
00:06:43,929 --> 00:06:47,571
عملکرد مردان،

110
00:06:47,873 --> 00:06:51,039
و قدرت و مزایایی که به دنبال آن هست را

111
00:06:51,063 --> 00:06:55,417
به حقوق و نیازها و حرفهای
زنان و بچهها ارجحیت میدهیم.

112
00:06:56,917 --> 00:07:01,368
پس احتمالاً برای حاضران اینجا
جای تعجب نیست

113
00:07:01,392 --> 00:07:04,647
که بیشتر گزارش میشود
که زنان نسبت به مردان

114
00:07:04,647 --> 00:07:08,538
دچار خشمی پایدارتر و شدیدتر هستند.

115
00:07:09,710 --> 00:07:12,917
بخشی از آن به این دلیل است
که ما اجتماعی شدهایم تا نشخوار کنیم،

116
00:07:12,941 --> 00:07:15,941
یک مسئله را درون خودمان بریزیم
و دوباره و دوباره به آن فکر کنیم.

117
00:07:15,951 --> 00:07:19,401
اما باید راههای دلپذیر
اجتماعی هم پیدا کنیم

118
00:07:19,425 --> 00:07:22,741
تا شدت احساستی که داریم را بیان کنیم

119
00:07:23,248 --> 00:07:26,804
و بقیه را از بیثباتیمان آگاه کنیم.

120
00:07:27,630 --> 00:07:29,209
پس کارهای بسیاری میکنیم.

121
00:07:30,186 --> 00:07:35,601
اگر مردان میدانستند وقتی گریه میکنیم
از چه خشمی لبریز هستیم

122
00:07:35,625 --> 00:07:37,083
مبهوت میماندند.

123
00:07:37,402 --> 00:07:39,059
(خنده)

124
00:07:39,083 --> 00:07:41,004
از زبان کوچک شمردن استفاده میکنیم.

125
00:07:41,042 --> 00:07:43,434
«خسته شدم. نه، جداً، اشکال ندارد.»

126
00:07:43,458 --> 00:07:45,333
(خنده)

127
00:07:45,917 --> 00:07:49,003
ما خودمان را شیء میپنداریم

128
00:07:49,027 --> 00:07:54,909
و حتی توانایی شناخت تغییرات فیزیولوژیکی
ناشی از خشم را هم از دست میدهیم.

129
00:07:55,667 --> 00:07:58,019
بیشتر اما، بیمار میشویم.

130
00:07:59,125 --> 00:08:03,686
حالا مشخص شده که خشم
در طیف وسیعی از بیماریها دخیل است

131
00:08:03,710 --> 00:08:06,543
که معمولاً به عنوان
«بیماریهای زنان» معرفی میشوند.

132
00:08:07,210 --> 00:08:12,773
نرخ بالاتر دردهای مزمن،
اختلالات خودایمنی، اختلال در تغذیه،

133
00:08:12,797 --> 00:08:16,241
بیماریهای روانی، اضطراب،
خودآزاری، افسردگی.

134
00:08:17,257 --> 00:08:21,350
خشم بر سیستم ایمنی
و سیستم قلبی عروقی ما اثر میگذارد.

135
00:08:21,374 --> 00:08:25,693
برخی مطالعات حتی نشان میدهند
که بر نرخ مرگومیر هم اثر دارد،

136
00:08:25,717 --> 00:08:28,401
به ویژه در زنان سیاهپوست مبتلا به سرطان.

137
00:08:30,271 --> 00:08:34,866
خسته شدهام از اینکه زنانی
که میشناسم خسته شده باشند.

138
00:08:37,198 --> 00:08:39,722
خشم ما ناراحتی بزرگی به دنبال دارد،

139
00:08:40,246 --> 00:08:44,405
و تضاد از آنجا میآید
که فرآهم کردن راحتی وظیفه ماست.

140
00:08:45,372 --> 00:08:46,944
عصبانیتی هست که قابل قبول است.

141
00:08:46,968 --> 00:08:52,739
اگر از خطوطمان عدول نکنیم و وضعیت موجود را
محکم حفظ کنیم میتوانیم عصبانی شویم.

142
00:08:53,255 --> 00:08:57,288
به عنوان مادر یا آموزگار
میتوانیم عصبانی بشویم،

143
00:08:57,328 --> 00:09:01,516
اما نمیتوانیم از هزینه هنگفت
بچه بزرگ کردن عصبانی باشیم.

144
00:09:01,875 --> 00:09:03,913
میتوانیم از دست مادرانمان عصبانی باشیم.

145
00:09:03,913 --> 00:09:07,372
مثلاً، به عنوان نوجوان --
قوانین و مقررات پدرسالارانه --

146
00:09:07,396 --> 00:09:09,722
ما نظام را سرزنش نمیکنیم،
آنها را سرزنش میکنیم.

147
00:09:09,732 --> 00:09:14,282
میتوانیم از دست زنان دیگر عصبانی بشویم،
چون کی از یک گیس و گیسکشی جانانه بدش میآید؟

148
00:09:14,411 --> 00:09:19,959
و در یک سلسله مراتب معنادار که 
از نژادپرستی و بیگانههراسی حمایت میکند

149
00:09:20,284 --> 00:09:23,580
میتوانیم از مردانی که جایگاه
اجتماعی پایینتری دارند عصبانی باشیم.

150
00:09:23,864 --> 00:09:26,159
اما قدرت عظیمی در این داریم.

151
00:09:26,543 --> 00:09:30,532
زیرا احساسات قلمرو تحت سلطه ماست،

152
00:09:31,625 --> 00:09:34,172
و مردم از عصبانیت ما معذب میشوند.

153
00:09:34,792 --> 00:09:42,932
باید مردم را به ناراحتی که وقتی زنی بدون
عذرخواهی میگوید نه احساس میکنند خو دهیم.

154
00:09:43,962 --> 00:09:48,583
میتوانیم احساسات را بگیریم و از منظر
کفایت به آنها بیندیشیم و نه جنسیت.

155
00:09:49,465 --> 00:09:53,394
کسانی که میتوانند خشمشان را
تحلیل کنند و معنایی از آن بگیرند

156
00:09:53,798 --> 00:09:56,458
خلاقتر و خوشبینتر هستند،

157
00:09:56,958 --> 00:09:58,292
صمیمیت بیشتری دارند،

158
00:09:58,917 --> 00:10:00,473
مسائل را بهتر حل میکنند،

159
00:10:02,260 --> 00:10:04,519
و تاثیر سیاسی بیشتری دارند.

160
00:10:05,251 --> 00:10:08,440
حالا، من زنی هستم
که درباره زنان و احساسات مینویسد،

161
00:10:08,464 --> 00:10:11,122
پس مردان قدرتمند خیلی کمی هستند

162
00:10:11,146 --> 00:10:15,106
که آنچه من میگویم را به عنوان
یک مسئله سیاسی جدی بگیرند.

163
00:10:15,789 --> 00:10:21,737
ما سیاست و خشم را با تحقیر
و اهانت و غیظی میشناسیم

164
00:10:21,761 --> 00:10:25,024
که طلوع فاشیسمی مردانه را
در تمام جهان تغذیه میکند.

165
00:10:25,375 --> 00:10:29,019
اما اگر این زهر است، پادزهر نیز هم اوست.

166
00:10:29,542 --> 00:10:33,396
ما خشمی از امید داریم، و آن را هر روز

167
00:10:33,420 --> 00:10:37,206
در خشم پایدار زنان
و مردم به حاشیه رانده شده میبینیم.

168
00:10:37,833 --> 00:10:42,334
این به شفقت و یکدلی و عشق مربوط است،

169
00:10:42,358 --> 00:10:45,515
و باید این خشم را هم بشناسیم.

170
00:10:47,643 --> 00:10:54,625
مسئله این است که جوامعی که به خشم زن
وقعی نمینهند به زنان احترام نمیگذارند.

171
00:10:55,543 --> 00:11:01,555
خطر واقعی خشم ما
شکستن قیدها و بشقابها نیست.

172
00:11:02,167 --> 00:11:07,273
این است که دقیقاً نشان میدهد
ما چقدر خودمان را جدی میگیریم،

173
00:11:07,297 --> 00:11:11,201
و چقدر از دیگران توقع داریم
که آنها هم ما را جدی بگیرند.

174
00:11:12,074 --> 00:11:15,934
وقتی این طور بشود، احتمالش خیلی زیاد است

175
00:11:15,958 --> 00:11:20,167
که زنان بتوانند
آن وقت که خواستند لبخند بزنند.

176
00:11:21,285 --> 00:11:22,674
(تشویق)

177
00:11:22,698 --> 00:11:23,849
متشکرم.

178
00:11:23,873 --> 00:11:30,563
(تشویق)(هلهله)